TWEEDE ÖLA.O
"TFurrTk l a n d.
De indringster.
Brieven uit België.
Een behartigenswaardig
woord,
BINNENLAND.
NIEUWS IIIT DEK OMTREK.
Wat anderen zeggen.
Handschoenen.
Au Bon Mare hé
„Noyon s"
Haarlem-Brussel.
Handschoenen.
bm
25 SEPTEMBER ISSS
PëKJILLCTÜN
h pm
COURANT
Het vlot geschreven, flinke tijdschrift „Sint
Laneiscus", orgaan voor de Tertiarissen,
'fengt geregeld pittige lessen in z'n artikelen,
daarvan we zoo nn en dan hier ter plaatse wel
'ens wat overnemen.
*Zoo heeft de Oclober-aflevering het over
«teutrale" couranten, en de schrijver geeft
daarin eenige zóó rake opmerkingen, dat wij
onzen lezers niet willen onthouden.
Hij heeft het over die „neutrale" couranten,
ie angstvallig zorgen dat er niets aanstoote-
lijks voor de Katholieken in voor komt wat
hun natuurlijk toch niet altijd gelukt! en
■®gt daarvan het volgende:
„Zelfs al zou er inderdaad in uw neutraal
blad nooit iets aanstootelijks voorkomen, dan
tog moet nw voorkeur zijn voor een principiëel
katholiek blad! Een neutrale krant is minstens
«e kil en te koud voor ons. Indien wij werkelijk
'olbloed Katholiek willen zijn en blijven, dan
toeten wij er naar hunkeren om als huisvriend
'1 onze woning te brengen een krant, die één is
tet ons in levensbeschouwing, in sympathieën,
"'sarin wij overeenstemming van gedachten
eu gevoelens vinden, een krant, die met ons
teejubelt in hare hoofdartikelen vol Kerst-,
^aasch- en Pinkstervreugde, die met ons en
loor ons protesteert tegen schandelijke kne
velarijen. de Kerk aangedaan, die ons voor
echt, hoe wij ons als Katholieken moeten gedra-
Een ten opzichte van de vraagstukken van den
hftg; maar niet een, die hoogstens met even-
Veel gevoelloosheid hare berichten geeft over
fen Fransche of Portugeesche kerkvervolging
tis een weerbericht of beursnoteering, die bij
bet schandelijkste onrecht, onze katholieke kerk
aangedaan, geen woord van afkeuring durft
'aten weerklinken, allemaal vanwege de neu
traliteit I
„Zóó is het niet te verwonderen, dat Katho
lieken, die dag in dag uit zich met zulk een
'ehraal geestesvoedsel,tevreden stellen, zich ge
wennen te zien en niet anders te zien dan door
be oogen van de redacteurs, wier dagblad zij
Wn en dat zij ten slotte eindigen met te den
ken en te gevoelen zooals hij.
„Vandaar dan ook, dat gewoonlijk iemands
'ichting evenwijdig gaat met die van het dag
blad, dat hij bij voorkeur leest.
„Vandaar dan ook zoovele lauwe en flauwe
katholieken van de binnenkamer, die even
Neutraal zijn als hun lijfblad en daarom zoo
te kort schieten in de volledige vervulling
Vnner plichten als Katholiek in het open
bar leven.
„Vandaar bij sommige Katholieken zekere
Vooroordeelen tegen de H. Kerk, haar leer,
'are wetten, hare rechten en hare bedienaren,
Vandaar weer anderen, die lichtzinnig hun
Goedkeuring hechten aan instellingen, beginse-
'en en denkbeelden, welke in tegenspraak zijn
haar geest en leer; vandaar ten slotte vele
eigenwijze Katholieken, die geschoold in de
Wring der zoogenaamde neutrale bladen, veel
«eter dan Paus en Bisschop meenen te weten,
'9e eigenlijk de Kerk moet bestuurd worden.
„Zóó vormt de voortdurende lezing van qua-
''-neutrale kranten een geheel leger van kort
achtige, lauwe, bevooroordeelde, verwarde, ei-
i>f:nwijze Katholieken, die veel goeds nalaten
-0 nog meer door hun halfslachtigheid belem
meren, maar die geheel anders zouden zijn,
'Idien zij zich dagelijks met gezond Katholiek
Geestesvoedsel sterkten."
Eindelijk viel hier Zondag, 20 dezer, een wel
dadige regen. Nog lange niet, zooveel als noo-
b'g is, maar toch is men reeds innig blij. Pu
blieke gebeden en processiën waren voorge
schreven, want er heerscht op vele plaatsen
6chte watersnood. En de boeren spraken reeds
Van 't onmogelijke om te zaaien in 't dorre stof.
Warom vreugde, nu de langverwachte regen
Wam. En toch...., als die droogte een der
"orzaken is, die ons naar 't woord van deskun
digen, misschien voor een ontzettenden oorlog
Wioedden, een oorlog, waaraan men slechts
huiverend denken kan, dan zal die droogte nog
Eenmaal gezegend worden als een weldaad van
de Voorzienigheid.
Als bij U wordt ook hier alles in gereedheid
gebracht, opdat de neutraliteit worde geëer
biedigd, en nu wordt er niet weinig geeriti-
seerd. 't Leger is volgens vele anonieme schrij
vers in neutrale en liberale bladen vooral, al
les behalve in goeden staat. G elukkig dat er
nog zcovelen zijn, die, al verzwijgen ze uit ne
derigheid hun naam, toch nog goeden raad kun
nen geven. „Lieb Vaterland, magst ruhig sein"
maar jammer dat aan al die goede wenken
een heel sterk politiek reukje zit. Hoe zou een
elevicaal gouvernement, dat onder de knoet der
bisschoppen ligt, ook voor een goede verdedi
ging kunnen zorgen!
Een socialistisch Kamerlid, Meysmans, sprak
ook in een meeting te Brussel over den oor
log. „Le Peuple" gaf 't verslag. „Wij zullen
bij een volgend budget vernemen, hoevele mil-
lioenen ons alleen deze bedreiging van oorlog
kost. (Gelach.) Men heeft reeds cartouehen en
mitrailleuses besteld. (Gelach.) Men heeft reeds
gesproken het leger, ja zelfs de burgerwacht
(schutterij) te doen oprukken. (Uitbarsting van
vroolijkheid.) Zoodra de Kamer is geopend zul
len wij Hellebaut, dien snotneus vragen, wat
hij in dien zin heeft gedaan. Men vreest het
gaan van Duitschers en Franschen door ons
gebied. Welnu, ik aarzel niet te zeggen, liever
dan de borst van 180.000 werklieden aan
Fransche en Duitsche kogels bloot te stellen,
gaat overal vrij waar ge wil t." (Lui
de bijval.) De redenaar herinnert aan het
woord van Hervé, die aan den hystericus, wel
ke in Duitsehland gebiedt, (gelach), dat vier
millioen Duitsche socialisten avaient p.... op
het droge poeder (langdurig gelach). „Ik stel
voor hetzelfde te doen. Zijn wij niet in het
vaderland van Manneke P(Uitbarsting
van vroolijkheid.)
Vaderlandsliefde en ik zeg niet fijne,
maar beschaafde manieren. En diezelfde
man protesteerde niet, toen Vandervelde in de
Kamer zeide: „Dat de neutraliteit in België
gewapend moet zijn". Hij stemde zelfs met
alle socialisten tegen het voorstel der rechter
zijde om den diensttijd te verkorten. En na
al die offers van menschen en geld bazelt
Meysman laat ze maar hier komen. Om par-
tijgenooten te doen lachen en zich te laten
toejuichen bazelt men er nu maar wat op los.
Arme socialisten, die zoo worden voorgelicht
en.beschaafd! Gelukkige liberalen, die met
zulke lui, met zulk volkje hand in hand gaan
om nog iets te zijn.
„Le Peuple", het socialistische hoofdorgaan
gaf in de vorige maand verslagen over de
socialistische coöperatieven in België. Hieruit
alleen dit: Alleen de coöperatie „L'Avcnir" telt
1300 geappliceerde familiën; „Vooruit", van
Gent, verkoopt jaarlijks voor 3 millioen francs
waarvan 1.500.000 in de slagerij, en anderhalf
millioen in de 12 kruidenierswinkels, apothe
ken, kleedingmagazijn, drukkerij, enz. Het
„Maison du Peuple" te Brussel zet jaarlijks
voor meer dan 5 millioen om, met een zuivere
winst van 600.000 francs. En 't grootste ge-
deeltc dier winsten dient om de socialistische
pérs en andere propaganda-werken te steunen.
Wat een prikkel voor ons, toch geen wettig
middel ongebruikt te laten, om te werken voor
de goede zaak, en wat een ontzettende veroor
deeling van die Katholieke.], die nog altijd
meenen, dat men zich voor den werkman veel
tedrukmaakt. De godloochenaarsvereeniging in
de Borinage geeft feesten voor die kinderen, die
geen godsdienstonderwijs op dc school ontvan
gen en die feesten worden gevierd in het lokaal
der socialisten. De fanfare dei' socialisten en
het zanggezelschap „les enfants du Peuple ma
ken deel uit van den stoet, en begeleiden de
kinderen naar de feestplaatsen. Ge ziet, le
zer, dat mijn sprong van socialisten op libe
ralen toch zoo groot niet was, al zeggen ze,
als 't in hun kraam te pas komt, dat ze niet
tegen den godsdienst zijn.
Zooals ge reeds, meen ik, in de bladen hebt
kunnen lezen, ontvingen in den laatsten tijd
vele voorname ingezetenen, o.a. een baron, van
Brussel en voorsteden, brieven, waarin om een
flinke som, b.v. 1000 fr., werd gevraagd en ge
dreigd met bommen, onderteekend: de zwarte
hand. De plaats, waar men 't geld moest neer
leggen, was duidelijk bepaald, en om alle ver
gissing mogelijk te maken, was er zelfs een
plan bij geteekend.
Wie waren nu de deugnieten? Twee kwajon
gens van 15 jaar, die bekenden, dat 't lezen van
de werken van Sherlock Holmes hunne herse
nen in de war had gebracht.
Nog eens een duidelijke les voor ouders om
toch te waken over de lectuur hunner kinde
ren. Ook die roovers- en moordgeschiedenis
sen en tafereel en in boeken en cinema's kunnen
ontzettend verderfelijk werken op geest en
hart.
Leuven. P. B. METS.
Een geheel ander verhaal ever den aanslag op
Stolypin'.
Een muzikant uit Steglitz in Duitsehland die
als lid van het Schneevogiorkest, dat het Rus
sische schouwburgorkest óp den avond van den
aanslag ep Stolypin. in den schouwburg te Kief
heeft verstrekt, in het orkest meewerkte, geeft
thans in de „Sleglitzer Zeitung" een uitvoerig
verhaal van den aans'ag, waarvan hij getuige
is geweest.
Op verschillende belangrijke punten wijkt dit
verhaal van de „ambtelijke voorstelling af.
Wij ontleen en hieraan het vo'gende:
Slechts weigezinden hadden uitnoodigingskaar-
ten voor de voorstelling ontvangen en het po
litietoezicht voor deze voorstelling werd uiterst
streng gehandhaafd. De minister-president zat
naast den Tsaar; niet in een afzonderlijke loge.
De Tsaar volgde blijkbaar goed gehumeurd het
spel. De eerste en tweede acte waren goed van
stapel geloopen.
Plotseling knalde temidden van de toejuichin
gen een kórt, scherp scdot met een geluid als
van een zweepslag. Hoog opgericht slond in een
loge, die van dc keizerlijke loge tamelijk ver
verwijderd was, een man met een joodsch ui
terlijk, een arm uitgestrekt, en met een revolver
in de hand.
Een dooaelijke stilte trad in. Alle mensehen
sloegen een kruis. Stolypin was op den grond
gezonken. De Tsaar stond op, boog zich over
den gewonde heen en sprak eenige woorden.
Vervolgens verliet hij de loge. Op dit oogenblik
weerklonken door dc stilte de woorden van den
dader: „ik heb hel gedaan, hier ben ik."
Een onbeschrijfelijke verwarring volgde. De
dader was de eenige onder alle menschen, die
kalm bleef. Trotsch en recht opgericht wachtte
hij zijn gevangenneming af. De kozakken van de
keizerlijke lijfgarde, benevens eenige mannen nit
het publiek stortten zich op hem. Bloedend voer
de men hem weg. Bagrof had geen poging tof
ontvluchten aangewend.
Terstond werd de schouwburg afgezet; de or
kestleden mochten slechts één voor één het ge
bouw verlaten. Hierbij werd dc blaasmuzikant
Borger, die le vroeg zijn plaats wilde verlaten,
door een sabelhouw van een kozak gewond;
dus door geen tweeden kogel van den dader,
maar door een sabelhouw.
(TEGENSTELLING.
Het „Dagblad v. N. B." schrijft:
In Sneek wordt tegenwoordig sterk de aan
dacht. getrok ken door een opmerkenswaardi
ge hegenstelling.
Dezer dagen zijn nl. de gebouwen en ma
chinerieën van ©en voormalige kandyfaNriek
geveild, welke de concurrentie tegen het bui
tenland niet heeft kunnen volhouden
[War© 'de Tariefwet eenige jaren vroeger
gekomen, dan zou deze debacle wellicht zijn
uitgebleven.
Nu het twieede feit.
Er is Onlangs in Sneiak een confectiefabriek
verbrand, waar ongeveer zeventig personen
werkten. De fabriek wordt opnieuw opge
bouwd, en ongeveer driemaal zoo groot als
de oude.
Hier spieelt de a.s. Tariefwet natuurlijk ook
©ten rol, maiar juist ©en tegenovergestelde
als bij de kandyfabriek.
Het Duitsche Weekblad „De Oonfection-
nair" schijnt wel gelijk te hebben gehaid,
toen bet zijn Duitsche lezers waarschuw
de, dat ler door de Tariefwet in Duitsehland
schade zou w or dien geleden.
Omdat de Hollandschle industrie zich zou
uitbreiden.
Wij gevien deze tegenstelling om: opnieuw
aan te toornen, dat de aanstaande Tariefwet
werk en brood zal brengen in Nederland.
VEE,VALLEN VERKLAREN VAN HET
LIDMAATSCHAP VAN DEN RAADl
Een Gemeenteraadslid in Friesland hid
zich bij gemis aan voldoende werkkracht
aangeboden om met anderen tegen een vast
uurloon bagger werk voor de gemeente tie
verrichten. Hij is toen in dienst der ge
meente genomen tegen ©en vast uurloon zon
der Benige aanneming of verbinding noch
omtrent het werk zelf, noch omtrent den
tijd. Eenige inwoners van de betrokken ge
meente hebben aan Ged. Staten schorsing
van bedoeld Raadslid gevraagd, op grond
van art, 24 der gemeentewet
Ged. Staten hebben bij hun beslissing pp
dat verzoek o.a,. overwogen.
dat naar hun Preening het tusschen de
gemeente en bedoeld raadslid aangegaan ar
beidscontract niet valt onder bij art. 24 der
gemeentewet verboden deelnemen aan leve
ring of aanneming ten behoeve van de ge
meente
„dat i mmers onder levering in Iden zin idier
wetsbepaling klaarblijkelijk alleen is te ver
staan levering van onroerende goederen en't
verrichten van werkzaamheden in tijdelijken
dienst leener gemeente tegen een vast uur
loon niet is te beschouwen als aanneming
van werk ten behoeve van de gemeente."
Aan adressanten is medegedeeld, dat schor
sing niet otpi den weg van Ged. Staten ligt
en voor vervallen verklaren van het lidmaat
schap geen termen aanwezig worden geacht
In verkeerde banden. Men herinnert zich
een bericht uit Kerkrade, betreffende het
zoek raken van een brief nit Aken, bestemd
voor Eygelshoven, in welken brief een
„Schein" van R. M. 512.65 betaalbaar aan
het postkantoor te Herzogenrath, welke
Schein aan een verkeerde werd uitbetaald.
De werkelijke geadresseerde, die zieli tot
den minister van Waterstaat had gewend om
schadevergoeding omdat een kind als brie
venbesteller had gefungeerd kreeg een de
zer dagen van de zeer loyale „Genossen-
schaft" (die den brief had afgezonden) op
nieuw hetzelfde bedrag, zoodat de geadres
seerde thans den minister heeft gemeld af
te zien van den eiscb tot betaling der 512.65
Mark door den Staat der Nederlanden (welke
eisch de „Genossen schaft" wel zal overne
men), doch 50 schadevergoeding vraagt
voor al zijne moeite en kosten en vooral voor
het nadeel dat hij geleden heeft in zijn eer
en goeden naam. Immers in Eygelshoven en
omgeving werd dc man gewoon verdacht
bezig te zijn een dubbele uitkeering te ver
krijgen, waardoor hij veel heeft moeten hoo-
ren van zijn medeburgers, maanden lang. De
eisch is dus niet onbillijk.
BEVERWIJK.
Burg-. Stand. Ondertrouwd: J. Poll en J.F.
li Pfaltzgraff.
HAARLEMMERLIEDE C.A.
Burg. Stand. Geboren: z. van J. Nelissen
en M. Rutte. d. van D. Meilan en C. M.
Uiterdaal. d. van A. A. van Loon en C.
M. Veldhuizen. d. van H. P. van der Pligt
M. Jans.
Getrouwd: J. E. H. Molenaar en E. Agter-
hof.
Overleden: N. Bolluijt, echtgenoote van S.
Stolk.
Ondertrouwd: P. Gootjes en L. van Andel.
HEEMSTEDE.
Burg. Stand. Geboren: d. van A. A. Bader
en J. M. van der Land.
Ondertrouwd: D. de Klerk en E. M. Aart
man.
HILLEGOM.
Burg. Stand. Ondertrouwd: D. de Rooij en
M. Vreeken.
Getrouwd: J. Sebrama en S. P. E. Otte.
J J. Tant en G. de Jong.
Geboren: z. van C. M. J. BourgondienTop
per. z. van C. W. Weyers—Koppert. z.
van A. de Wolf—Bakker. d. van M. Slag-
boom-Veldhuijzen van Zanten. z. van M.
J. A. Jnffermans—van Noord. d. van J.
DibbitsKerkman. z. van H. van Beelen
Bakker. d. van G. Goemans—Prins. z.
van J. van Leeuwenvan Leeuwen.
Overleden: A. Griekspoor, 9 jaar. M. A.
Witteman, 4 maand.
LI SS EL
Burg. Stand. Geboren: z. van C. G. Jonk
man en A. J. Hinkenkemper; d. van A. Ver-
mey en N. S. E. Hoogendijk; z. van Jac. van
Zeist en A. Tijssen; z. van A. van Es en J. v.
Marsbergen; z. van A. in 't Veld en W. Blok;
z. van A. Th. Schoone en J. van der Drift;
d. van G. L. Meijer en D. J. Bakker; d. van
R. P. van Schoonderwoerd den Bezemer en
A. Maris.
Overleden: A. van Turnhout, IA jaar; B.
van Tongeren, 61 jaren; L. Langelaan, 21 j.
NOORDWIJ K.
Burg. Stand. Geboren: van F. van Aalst-
van Veen. z. van A. C. SwolfsKnoop.
Overleden: W. vim der Coik, 22 j.
Ondertrouwd: F. W. van Amerongen en C.
E. Neerken s.
H A A RLEMM ERM EER
Burg. Stand. Ondertrouwd: J. L. v. Oyen
en J. M. van der Laan.
Getrouwd: P. Scbagen en Koel.
Geboren: z. van J. van lb Het
Jonk. d. van F. Kagehellunc- V.-i maat
Overleden: J. M. van der Hoek. m. O
S. Holtrop, 3 m. G. Griekspoor, 14 d.
De socialistische herrie.
We hebben een paar epistels ontvangen van
„abonné's" (de epistels zijn ougeteekend, dus
we denken er het onze van!) waarin de^.e als
hun meening te kennen geven, dat de socialis
ten Woensdag in de Tweede Kamer we! degelijk
in hun recht waren met Troeistra'» voorstel
tot het zenden van een Antwoord-adres, en dat
wij derhalve geheel onrechtvaardig de Rechter
zijde" verdedigd en de socialisten als laffe tyd-
verspillers hebben gebrandmerkt.
Wij zouden in geval die zic.h niet-noemen
de „abonné's" tot onze Katholieke lezers zou
den behooren, hier een raak en slaand argu
ment hebben voor hetgeen we zoo dikwijls be
toogden: dat het lezen van z.g. „neutrale" bla
den (om van de anticlericale bladen niet eens
te spreken!) vanzelf medebrengt een onbewuste
geestes-verwarring, een door die lezers-zelf
niet-gemerkt afdwalen naar liberale opvattin
gen.
Doch al is die afdwaling leerzaam voor an
deren, onze opposanten-zelf merken daarvan
niets.
Daarom willen wij pogen hen te ovêrtuigen,
dat wij goed geoordeeld hebben, toen wij de
Rechterzijde der Kamer verdedigden, die het
voorstel der socialisten niet wilde in behande
ling nemen.
En dat doen wij nu niet met onze eigen woor
den, doch we citeeren daartoe, om te zien dat
ook anderen onze meening volkomen deelen, een
kruiskopje uit „De Maasbode" van giste
renavond, dat volkomen weergeeft wat we zelf
in dit geval konden zeggen.
„Men heeft ons gevraagd zoo zegt dit
blad, dat blijkbaar dezelfde opwerping te be
antwoorden kreeg of wij, die het Woensdag
in de Kamer gevallen besluit billijkten, van ge
voelen waren, dat de socialisten geen Techt had
den om hun kiesreehteischen in de Kamer ter
sprake te brengen.
Dat recht zouden wij niet gaarne willen be
twisten en dat recht aan te tasten zon den
naam van domperstaktiek verdienen.
Maar de zaken zóó voor te stellen, alsof dat
recht Woensdag werd aangetast, is misleidend.
Wij vestigen nog eens de aandacht er op, dat
bet Parlement bij de Ietter alleen van Ret Re
glement van Orde niet leven kan.
Daar is bovendien noodig, dat het in een goe
den geest wordt toegepast, en geen misbruik
ervan gemaakt wordt. En evenmin als onze
Constitutie in de Grondwet alleen ligt opgeslo
ten zoo ook voorts de zede, het gebruik in een
Parlement onmogelijk kunnen gemist worden.
Deze zal integendeel met nauwgezetheid moe
ten geraadpleegd worden en het is politieke
immoraliteit haar niet te achten of met voeten
te treden.
Nu stond de zaak zóó, dat de socialisten
hun kiesreeht-eischen, waarvan ze zoo vervuld
zijn, volgens recht en regel over eenige weken
bij de algemeene begrootingsdebatten ter spra
ke konden brengen. Niemand zou er eenigen
aanstoot aan genomen hebben, als de heereu
dan naar hartelust over het algemeen kiesrecht
en hun betooging hadden gesproken, zelfs niet
wanneer zij daardoor op de gewone wijze hun
onevenredige plaats in de Handelingen weer
opeischten. Maar waartegen verzet billijk en,
gezien 't overvragen der roode broeders, nood
zakelijk was, dat is hun tisch om de algemeene
kiesrecht-kwestie te stellen ten tijde en ter
plaatse, waar het hun slechts belieft.
Dan vraagt men niet in het socialistische
kamp, wat billijk is ten hunnen aanzien. Zij
vinden eenvoudig alles billijk, alles hun recht.
Maar liun recht was het in de verte niet, dat
het gebruik om geen Adres van Antwoord te
Vrij naar het Italiaansch.
3)
Maar dit aanhoudend geven deed spoedig
toch reeds klein vermogen, wegslinken.
°eh liet haar stiefbroeder haar niet met
hst.
Laar kwam de dag van verzoeking voor
tifrouw Robinson en zij bezweek. Nu
,°8 kwam er een seb uroode kleur over de
D'Welkte wangen der rme vrouw, als zij
het ongelukkig O'vwnbük herinnert dat
',|J in de kaïner der zieke een portefeuille op
j zag liggen en die wegnam, op cjat
Senblik van het zondige dier daad onhe
et, maar handelend loor een plotselingen
[bidrang gedreven. De portefeuille bevatte,
zij dadelijk daarop bemerkte, een aan-
ij. 'dijke som in goud en bankbiljetten. Doch
°edig veranderde haar vreugde in twijfel,
£a.l> twijfel in angst De ontvreemde porte-
'Le brandde in baar handen, zij liet haar
k 11 rust meer totd; z vast besloten was,
ly.1' aan de eigenares terug te geven. Te
te laat....
Kv''i'k.zo° vaak' Lad ook op dit ongelukkig
<C;»lik toen juffrouw Robinson de porte-i
*-0 bemachtigde, haar stiefbroeder om
het huis geslenterd en den diefstal door de
open terrasdeur gezien. Hoonlachend vorder
de bij. nu een som gelds. Als hij dien kreeg,
zou bij zwijgen. Tevergeefs verzekerde de
arme vrouw dat zij van plan was, de z.ieke
haar portefeuille terug te gevey ,die zij
slechts in bewaring nad. Dit kan iedereen
zeggen meende hij ruw. Uit vrees dat de
deugniet alles zou bekend maken en zij dus
haar goede betrekking en haar eer zou ver
liezen, gaf juffrouw Robinson eindelijk toe.
Zij deelde het geld^ met haar stiefbroeder
onder voorwaarde, dat hij haar_ verder niet
meer lastig zou vallen. Nog ziet het spot
tend lachen van zijn breed gelaat voor zich,
waarmee hij de banknoten opstreek en ver
dween zij het al niet voor altijd, toch ten
minste voor langen tijd. En weder ziet zij
zich als- een wezen geheel en al zonder mid
delen van bestaan.
De zieke leerlinge is gestorven plotse
ling, onverwacht, zonder haar zij het ook
maar iets achter te laten. En voor haar ving
de tijd weer aan van nooddruft, van honger
en ellende.
Ten slotte trok juffrouw Robinson zich in
het nabij zijnde visschersdorpje terug, ter
wijl zij met veel moeite in haar levensonder
houd voorzag.
De komst van Angelina Morgano was als
een geschenk des hemels voor de arme moe
der. Zoo had haar geliefde dochter tenminste
wat ontspanning, kreeg zy krachtiger voed
sel en ging zij beter gekleed. En weder ziet zij
het onaangename gezicht van haar stiefbroe
der, en hoort zii ziin boosaardig: „Geld hier".
Je dochter heeft een rijke vriendin boven te
Funchal.
Al die beelden trekken juffrouw Robin
son's geestesoog voorbij, als zij daar stil aan
Agelina Morgano's sponde zit.
Mijn God, mijn God, Gij hebt mij hard
gestraft voor mijn misslag, murmelt zij in
zich zelf. Is het niet genoeg? Zal niet slechts
mijn geweten mijn leven lang met het brand
merk der zonde bezwaard blijven? Zal ook
het heele leven van mijn dochter voortaan
een buitengewoon groote leugen zijn? Angela
heeft iets wanhopigs drijven of zinken, heel
het leven bij baar. Zich door de ellenden van
het leven heenworstelen, zooals zij het ge- J
daan heeft, dat vermag Angela niet. j
Het is de arme vrouw niet meer mogelijk
op haar stoel bij hét bed van de zieke te blij
ven zitten. Zij springt op en gaat naar hui
ten op het terras. Als zij rond kijkt, sluipt
een donkere gestalte langs den muur en ver
wijdert zich dan snel. Juffrouw Robinson
schrikt. Als haar stiefbroeder hier weer eens
rondsnuffelde om ergens wat te bespieden
en het dan tot zijn voordeel te gebruiken...
Daar treft haar een zachte zucht.
De zieke is ontwaakt en keert zich onrustig
in het bed om. Water. Water. j
En juffrouw Robinson reikt de dorstige
lippen een verfrisschenden drank. Dan wischt j
zij de zweetdroppelen van het klamme voor- j
hoofd. Doch als het hleeke meisje de groote
schitterende oogen vol innige dankbaarheid 1
naar haar opslaat dan wendt zij zich af.
Zij kon dien blik niet verdragen.
Ik houd veel van u, fluistert Ange
lina zachtjes. U moet een heel goede vrouw
zijn. Op het oogenblik gevoel ik mij heel wel.
Spoedig zal ik Orlando weer zien
OrlanHaar hooft zinkt terug. Zij
slaapt slaapt den slaap van volkomen uit
putting.
III.
Eenige dagen laterachter een van de
vele kleine marmeren tafeltjes van het „Café
Nazinonale" te Rome zit een deftig heer met
grijzen baard, ongeveer zestig jaar oud.
Waar blijft toch die jongen, knort hij
verdrietig, terwijl hij nogmaals ongeduldig
naar de deur kijkt. Ha, eindelijk.
Een jongeman is juist binnengekomen en
haast zich met vlugge schreden naar den
ouden heer.
Goeden dag oom. Hebt u mij laten roe
pen?
Ja, Orlando. Je moet dadelijk naar Ma
deira afreizen.
Hij overhandigt Orlando een brief. Hier,
lees. Van Angelina.
Langzaam stijgt het bloed naar Orlando's
gebruinde wangen. Aarzelend, als raakte hij
een heiligdom aan, grijpt hij naar het fijne,
geparfumeerde papier. Zijn donkere oogen
schitteren, als zijn blik haastig vliegt over
de krachtig gevormde letters:
„Lieve oom Ernesto. Het zal u zeker erg
verwonderen, als u na zoo vele jaren plotse
ling een brief van mij ontvangt. Ik moet u
eerlijk bekennen, dat mijn verzuim onver
geeflijk is. Niettegenstaande dat, durf ik u
verzoeken zoo spoedig mogelijk naar Funchal
te komen. Ja, ik ken uw goed hart. Onge
veer 3 maanden geledeD, verliet ik nm\
„Scott" Kaapstad, om mij naai- Europa te
hegeven. Vreeselijk verlangde ik naar iniju
vaderland. Daar het schip bij Funchal aan
legde, en daar het eiland mij uitstekend be
viel,, besloot ik een paar dagen daar te blij
ven en eerst met een volgend schip mijn reis
voort te zetten. Hier ook wilde ik tegelijker
tijd aan u schrijven, en u mij" aankomst be
kend maken. Hier op Madeira leerde ik een
bekoorlijk jong meisje kennen, waarmee ik
erg- bevriend werd. Wij beschouwden elkaar
als zusters, eu ik geloof vast, dat ik haar
ook naar Rome meegebracht had, als zij het
niet arm, arm ding plotseling ziek ge
worden en gisteren na een langdurig en
zwaar lijden gestorvcu was. Ik vergat zelfs,
wees er niet boos om, lieve oom, n en
Orlando voor eenigei: tijd. Alle moeite was
te vergeefsch. Zij is dood, en ik gevoel mij
zoo vreeselijk, alleen en verlaten. Het eerste
schip vertrekt over veertien dngen. Kom,
lieve oom, kom zoo spoedig mogelijk, en
neem mij met u mee naar ons schoon vader
land. Ach, ik ben zoo vreeselijk bedroefd. Ah
ik in het lieve nog iu den dood schoone ge
laat van mijn vriendin staar, hoe «ij ala een
bruid geheel in het wit gekleed in haar kist
ligt begrijp eens, zij heet juist ala ik: „An
gelina, of liever „Angela", maar dat is beele-
maal hetzelfde", dan komen in naQn een-
zaamheid vreeselijke gedachten in mij op
Mijn hartelijke groeten aan Orlando eu laa'
niet te lang op u wachten.
Uw innig verknochte nicht,
Angelina Morgano.
