mmmmf
-3ETAALT Gff
^UNA ECN CULCtN voor uw BOTER
7
I I
Letteren en Kunst.
KERKNIEUWS
Sport en wedstrijden.
Rechtszaken.
Leger en Vloot.
2üNINSMAAK-sV0EDIN6SWAARDE-GELUI\AAN-NATUURB0TER
Amsterdamsche Beurs.
Uit onze Oost.
US ELDERS.
Marktnieuws.
H
m¥.:
DOCH - DE - HELFT- GOEOKOOPER
Opgegeven door F. Th. Everard.
De f omdsenmarkt te New-York kenmerkte
zu .h den eersten benrsda^1 deer een leven-
'dage en vaste stemming. Door het publiek
vooral werd meer belangstelling getoond,
als den laatsten tijd het geval was. Gunstige
berichten uit de' staal- en ijzerindustrie ver
oorzaakten mede een willige stemming. Slot
zeer vast en hooger.
lie. Amerik. afdeeling aan oinze beurs was
niet zoo willig als verwacht moteht worden.
"Voor de lagere soorten bestond binnen-
lamfcahe vraag, .Op de hoogere kctersen wa,-
rcn Industrieële soorten voior locale reke
ning ter markt.
P etroleum waarden hooger. Zoowel Ko-
ninklijke als Geconsolideerde werden tot stij
gende prijzen uit de markt genomen. iOok van
de lagere soorten kodden enkele een belang
rijk avans behalen.
Fabaksmarkt zeer willig. De duurder©
soorten bereikten 10 a 20 pCt. hoiogere no
teering.
Mijnwaarden verdeeld.
Staatsfondsen algemeen prijshoudend
Prolongatie 33A na 4 pCt.
BENOEMINGEN.
Z. D. H de Aartsbisschop van Utrecht
heeft benoemd tot assistent, te I-Jsselmui-
den, den weleerw. heer A. B. Schenk.
FELIX DA11X. t l
IVe bekende populaire Duitsohe schrijver
Felix Dahn ijst op 77-jarigen leeftijd te Ber
lijn gestorven. .Felix Dahn, 'die d'otojr zijn
voornaamste werk. den kistotrisohen roman
„Ein Kampf um Pom", internationale be
kendheid won, was eigenlijk een man der
wetenschap, rechtsgeleerde en geschiedkun
dige. Pij werd te Hamburg in 1834 geboren
studeerde te Muncthen en Berlijn) eh werd
in 1865 professor vpior Duitsdh. recht, staats
recht en rechtfilosofie te Königsberg!, in 1888
te Breslau. Behalve juridische werken schreef
hij talrijke trom;ana. vooral de geschiedenis Ider
oude Germanen betreffende, nofvellen en, dra
ma's; vooral „Ein Ealmpf tim P|o)m" en „At-
tila" zijn gretig gelezen. Het eetgitigenCem-
de boek verscheen in 1876.
KATHOLIEK SPOTBLAD!
Het Katholieke Volk 'deelt mee, dat het
binnen niet al te langen tijd een geïllustreerd
spotblad Kal uitgeven, dat om de 14 dagen
zal verschijnen.
PADVINDEBIJ EN BADE N-P03V.ELL.
Generaal Baden-Powell die eenige majan-
den geleden p|ns land bezoicht heeft in ver
band met de padvinderij is heden nit Sou
thampton vertrokken oan een groot© we
reldreis te beginnen, ten einde in alle lan
den propaganda te mak on voor de beweging
en daai\ waUr roods kbrpsen bestaan, met de
leideps de richting to hespreken, welke men
djient te volgen, .opdat ter meer eenheid' kiotme
in do leiding, i f"7*
Zijn reis Kal acht maanden duren. Eerst
gaat de generajal ria&r Britseh Wóst-Indië,
dan naar New-York, Boston, Philadelphia.
Washington, Chicago dn -San Francisco. Van
daar naiair Japan, .oan daiarna Australië te
bezoeken. Vervolgens staat een| bezopk nlag
Afrika óp heb programma,
He generaal tzial traichten een groioten we
reldbond te sticjhten.
De Engelsche padvindersbond telt thans
een half millioen leden; in 1911 zijn er
60,000 bijgekomen.
BU1TENGEWiQNE PLICHTSBETRACH
TING .VAN. EEN INLANDER
De „JavarBode" kwam het volgende staal
tje var buitengewone pHditsbetrachüng van
een inlander ter oojre,
iOp een onbewoond eiland aan de Oostkust
van Borneo, Boploe Sambït, wialren, twee
iiehlwaehtcrs. .Een hunner kreeg einde Juli
beriberi en kon van af 6 Augustus niet
meer loepenluj stierf op 31 Augustus.
De andere. Saoemin genaamd, .kreeg even
eens in het begin van Augustus beri-beri en
kon op 23 Augustus niet meer zelf den 33
meter hooger: toren opklimmen', om het licht
aan te steken en te onderhouden. Op dien
datum kwa,men toevallig tw;ee schildpadja
gers otp jhóc eiland, en Saoenixn vroeg dezen
adsistentio.- 1 f J;" r
Daar dezfe menseben. het' licht niet zelf
kónden Behandelen, pet Saocm i n gich el-
ken otehtend en avond met een touw naar
blo(ven: trekken .ejn' werd; hij! daar neergelegd,
om do roodige aanwijzingen te geven. Tot
29 Aug. Jiield Saoemin', :die steeds ernstiger
ziek' werd, pp dezje wijze het licht branden
de. Toen pór hij' niet meer versjouwd wor
den.,en werd het licht verder tot 6 Sep
tember jop jzijn aanwijzing d'o|or een der
Schildpadjagers behandeld. Op dien datum
kwam het gouv el-nements-sto'oimschip met af
lossers. l j
Al Idien' tijd heeft het licht goied gebrand,
tel*wijl Saoemin wist, dat hJijl pas begin Sep
tember zOju worden' ajfgelio)sit en dat, als het
licht niet brandde, ..vermoedelijk1 reeds veel
eerder een schip zölu zijn gezonden, om een
otaderzöek in te stellen'. .Dofcjh dan Kou de
scheepvaart gevalair hebhetx geloiopen, en dat
wilde hij' tot eiken1 prijlsl voorkomen.
Den pranjgen Saoemin', die th'alng beterende
.is dó KilVeren' medaille v)an de iOiranje
assau pirde verleend, een hóoge malar wel-
Veridiende onderscheiding.
woordfng van' de vraag joif op. den duuï
tcenen of halflinnen' worPkleedPig
lieer .vioior BM Puk isl. t'
FAILLISSEMENTEN.
Falliet verklaard: i;
28 Dec. Pt H. Staamer, koopman, te 's-Gral
vennage, ÖMitte de [WKthstraat 30.
J. Smit Hiznj., vroeger bloemist, thans ar
beider te [Winkel.
[Opgeheven wegens gebrek aiain actief het
faillissement (v|an P. .Oapelle, sigarenhande
laar te Enschedé, en A. J. Spiekerman. be
diende. te Amsterdam Alb. Thymstraat 42'.
NIEUJVE KLEEDING.
Dó minister van oorlog heeft, nalar het
„Vad." meldt, .bepaiald, dat bij het regiment
grenadiers en jagers', het le, 6e en 8e re
giment infanterie, een proef Kal worden ge
nomen met in te voeren nieuwe werkklee-
ding van halflinnen en zulks ter beaint-
HAARLEM, 3 Jan. Veemarkt. Koeien en Os
sen 1 sinks, f 260; N. Kalveren aangev. en ver
kocht 17 stuks, 1610; Schapen 3 stuksPaar
den 1 st.
BEVERWIJK, 3 Januari 1912. Andijvie f 5
per 100 stuks; Koolrapen f 6 per 100; Worte-
teien f 1.25 per ILL.; Bieten f 1 per 100 st,
Ram en as f 3 per 100 st.Schorseneeren f 15
per 100 bos; KieiaardappeLen f 3, Zandaardap-
pelen f 4 per H.L.; Roodekool f 8, Wittekooli
f 12, Savoiekool 10 per 100 stuks, Bloemkool
f 10—15 per 100; Uien f 4.50 per 100 pond;
Prei f 15 per 100 bos; Pieterselie f 5, Selderij
f 8 per 100 bos; Appelen f 5 per mand.
ff
Sa
&ÊÊÊÊÊÊÊÊÊWA
i
ff? MË
- -
M
WÊÊÊrA
'11
_J;lemde tanden, „vervolgd als een wild
fcéest! misschien doodgeschoten als een dolle
hond, achter een heg of in een greppel!"
Hij liet een lange bittere zucht hooren, vol
»mart, angst en teleurstelling. Zoover was
het dus met hem gekomen! Zijn naam bij die
.van de anderen de verraders en rebellen
en hij was toch onschuldig!
„Neen, mylord," zei de smid rustig, „niet
zoolang John Stich nog een dak heeft om u
te beschutten."
De jonge man hield even op met zijn ge
jaagd heen en weer loopen; een vriendelijke,
dankbare blik verzachtte de zorgvolle uit
drukking van zijn gezicht. Met een jongens
achtige beweging wierp hij het fraaie haar,
dat in een overvloed van krullen over zijn
voorhoofd viel, naar achteren, terwijl hij met
rondborstige en innemende gratie de hand
van den smid in de zijne greep. „Goede Stich!
zei hij eindelijk, met een lichte trilling in zijn
stem, en te moeten denken, dat ik niets kan
doen om je liefde te vergelden!"
„Neen, mylord", antwoordde John Stich,
zijn breede gestalte oprichtend, „spreek niet
van vergelden. Ik zou voor u en de uwen
mijn leven willen geven".
En dit was niet overdreven. John meende
elk woord dat hij zei. Eerlijke, vriendelijke,
.eenvoudige Stich! hij hield van hen aan wie
hij alles te danken had, hij hield van hen met
geheel zijn sterke, trouwe natuur. De gestor
ven Lord Stretton had hem groot doen bren-
'gen, hem een ambacht laten leeren en hem
in het huisje met de smederij er achter, dicht
Dij het kruispunt, gezet; en daar de eerlijke
Stich voelde dat al het goede in zijn leven
hem geworden was door den Lord en zijne
familie, zoo moest ook alles wat hij te geven
had, het hunne zijn.
„Och, ik vrees", zuchtte de jongeling, dat je
je leven waagt, door mij te verbergen".
Toch berustte alles op een groote vergis
sing.
Philip James Gascoyne, elfde hertog van
Stretton, was op dit tijdstip nog geen een en
twintig jaar. Er is een mooi portret van hem
op Brassing Hall, van de hand van Hogarth,
even vóór dezen tijd. De kunstenaar heeft de
trotsche trekken prachtig weergegeven; de
mooie blauwe oogen, het jongensachtige met
krullen bedekte voorhoofd, alles sedert vele
generaties eigen aan het geslacht der Gas-
coynes. Hij was er ook in geslaagd den sen-
titieven mond, die eenigszins vrouwelijke
vorming der lippen, de al te ronde lijn van
kin en kaak weer te geven, waardoor het
schoone gelaat misschien wat aan mannelijk
heid te kort komt. Zeer zeker duidt het be
nedengedeelte van het gezicht een zekere be
sluiteloosheid, een zwakke wil, aan, maar te
gelijk is het zoo open, zoo kinderlijk, zoo on
bezorgd, dat het aller harten wint, ook al
blijft het verstand er koel bij.
Natuurlijk had hij in zijn jeugd sympathie
gekoesterd voor de zaak van Stuart. Hadden
de Gaseoynes niet, vóór honderd jaren, ge
leden en gestreden voor Karei Stuart, en
waarom zuuden zij veranderd zijn? "Waarom,
trouw blijven aan een vreemde dynastie, aan
een Koning die de taal van zijn volk met een
vreemd accent sprak? Zijn vader, de gestor-
ven Lord Stretton, een goedmoedig Britscb
edelman, die niet van redeneeren hield, had 1
het niet de moeite waard gevonden om zijn
opwassenden zoon de godsdienstige en staat-1
kundige kwesties nit te leggen, verhonden
aan het in stand houden dezer vreemde dy
nastie. Misschien begreep hij ze zelf niet goed.
Het familiedevies luidt: „Pour le roi!" Daar
om vochten de Gaseoynes voor Stuart toen
die koning was, en tegen hem toen hij slechts
pretendent was, en de oude Lord Stretton
verwachtte van zijn kinderen dat zij eerbied
zouden hebben voor het familie devies, en er
geen eigen meeningen op na zouden houden.
Toch deed de Stuart-zaak menig hart warm
kloppen. Uit Schotland kwam de faam van
den „bonnie Prince", die overal de harten
won; hij had eenige vrienden onder de lords,
uit de Hooglanden; terwijl zijn vader leefde
was er in de Midlands geen gelegenheid ge
weest om eenig stout stuk voor den preten
dent te ondernemen.
Toen de oude graaf stierf, volgde Philip,
die toen nog een echte jongen was, hem in
titel en bezittingen op. In den eersten roes
van nieuwe plichten en nieuwe verantwoor
delijkheid, werd zijn vroeger enthousiasme
op den achtergrond gedrongen. Als pair van
het rijk, zwoer hij trouw aan Koning George,
en met al het vuur zijner jeugdige romanti
sche natuur, hield hij vast aan dezen nieuwen
eed, idealiseerde dien, en weerstond trouw
de vleierijen en verlokkingen die uit Schot
land en Frankrijk tot hem kwamen. Daarop
kwam de tijding dat Karei Eduard gesteund
door fransch geld en fransehen invloed, te
gen Londen zou optrekken, en in Derby zou
stilhouden ten einde zijn vrienden in de Mid
lands rondom zijn banier te verzamelen. De
jonge graaf, geslingerd tusschen de herinne-
iencd, en de verplichtingen zij
ner nieuwe positie, was bevreesd dat men
hem zou overhalen, om zijn trouw aan Ko
ning George te verbreken.
Philip's eenige hoop, om uit deze moeilijk
heid te geraken was, de verleiding te ont
vluchten; hij wist dat Karei Eduard, gedach
tig aan zijn vToegeren ijver, een beroep zou
doen op zijn hulp en toewijding en dat hem,
Philip, de kracht om te weigeren, zou ont
breken.
Dus ontvluchtte hij het graafschap: of
schoon zichzelf verachtend om zijn lafhartig
heid, hield hij toch jongensachtig vast aan
de idee dat hij zijn eed aan koning George
gestand moest doen.
Hij wilde groote afstanden plaatsen tus
schen hem en de mogelijkheid van ontrouw
te worden aan dien eed, het mogelijk zwich
ten voor den „bonnie Prince", dien niemand
kon weerstaan. Hij liet zijn zuster, Lady Pa
tience te Stretton Hall, achter, onder de hoe
de van bedienden, en hij, de trouwe onder
daan van Koning George werd een voort
vluchtige.
Daarop volgde de catastrofe: de ellendige
terugtocht van Derby; het ontredderd over
blijfsel van een teleurgesteld leger; eindelijk
bij Culloden geheele ondergang; de soldaten
van Koning George het land doorzoekend
naar rebellen, verbeurdverklaringen, korte
verhooren, haastige executies.
Spoedig veranderde de verdenking in ze
kerheid: de voortvluchtige graaf van Stret
ton was een voormalig aanhanger van den
Pretendent. Op zijn vermoeienden tocht van
Derby had Prins Karei Eduard een nacht
verblijf gevraagd en verkregen op Stretton
Hall. Toen Philips trachtte zich met zijn zus
ter in gemeenschap te stellen en naar huis
terug te keeren, ondervond hij dat zij be
waakt werd, en dat hijzelf, door een parle-
mentsacte was vogelvrij verklaard.
Toch wist hij zich onschuldig en trouw: hoe
zijn naam op de lijst der rebellen was geko
men was hem een raadsel: iemand moest een
valsehe beschuldiging tegen hem hebben in
gebracht. Maar wie? Waren het soms zijn
oude vrienden, de aanhangers van Karei
Eduard om wraak te nemen over zijn laf
heid?
Intusschen was hij, die nog een echte jon
gen was, een vogelvrije geworden, een door
het Parlement ter dood veroordeelde. Mis
schien zou alles eenmaal worden opgehel
derd, alles in 't reine komen, maar op dit
oogenblik was hij gelijk aan een wild dier,
dat zich in heggen en sloten verbergt, terwijl
zijn leven afhing van de genade van den een
of anderen Judas die zijn medemensch voor
twintig guinjes wil verkoopen. Het was vree-
selijk, vreeselijk! Philip trachtte tevergeefs
den geheelen dag zich aan zijn ziekelijke droo-
men te onttrekken. Meermalen greep hij ae
hand van den vriendelijken smid, en mom
pelde dan angstig: „Mijn brief aan mijn zus
ter, John? Ben je er zeker van dat zij hem
gekregen heeft? „Ja, daar hen ik zeker van,
mylord", antwoordde de geduldige John,
minstens een keer of zes per dag.
Maar sedert het bezoek van den korporaal,
was Philip nog gejaagder geworden.
„Mijn brief," herhaalde hij steeds, „heeft
Patience mijn brief? Waarom komt zij niet?'
En in weerwil van John's waarschuwingen,
ging hij aan de deur staan waar hij het ge
zicht had over de verlaten heide, terwijl b'j
met brandende oogen over de wildernis van
struik en brem heenzag naar den verren ho
rizon waar zijn thuis lag en waar zijn gedul
dige, liefhebben zuster hem wachtte.
(Wordt vervolgd).
SPiffin ii-i-l"
IfAtï
I dl ri -WI
V'
'S
Aitl-.:**
"'v. - pV i
