SCHAAKSPEL.
li.
S
De Paarlen,
Het vliegen en de zenuwen
IBi
WOENSDAG 10 JANUARI 1912
No. 7726
BIJLAGE VAN DE NIEUWE HAARLEBISCHE COURANT
-■ i=ffgi
het Jodendom, in Sen loop tier tijden vooral
in het Christendom zal versmelten; immers
tegenover de 200.000 overgangen tent het
Christendom staat slechts een zeer gering
aantal overgangen tot andere kerken.
DE SPIRITISTEN.
Om de groote tafel in „De Bonte Os" zaten de
gasten van alledag bijeen: de dokter, de secre
taris, de notaris, de rentenier, de opzichter der
domeingronden in den omtrek van het dorp en
de rijke, maar gierige boer Knorpel.
De rentenier bereed zijn stokpaardje, het spi
ritisme en pleitte met tai van historische voor
beelden voor het beslaan van geesten, die om
den levenden mensch heenzxveven en telkens in
hoogere dimensie komen. Hij sprak over de wet
ten, die de geesteswereld zouden beheerschen,
over causaliteit, progreme enz. enz., en deed
zijn kennissen verbaasd staan over zijn groote
belezenheid op dat gebied, al was men dan ook
over 't algemeen niet zoo enthousiast gestemd
voor die mystieke wetenschap.
•Alleen Knorpel had duidelijk en onhebbelijk
zelfs zijn ongeloof en verachting voor het be
toog van den rentenier gemanifesteerd en toen
deze alles gelucht had wat hem op het hart lag,
lachte de boer zoo luid, terwijl hij op zijn
knieën sloeg, dat de anderen zich in hooge mate
ergerden en hem met allesbehalve malsche blik
ken aankeken.
Heeren, zei eensklaps de opzichter der do
meinen, nu meneer Lagerman zoo vrijmoedig zijn
ideeën verkondigd heeft, kan ik niet nalaten, u
mede te deelen, wat ik pp dat gebied persoonlijk
ervaren heb.
Gij riepen twee, drie stemmen verwon
derd uit.
Ja zeker, ik, antwoordde de opzichter en
nog wel kort geleden, de vorige week. Luistert
nu.
Zooals u bekend is, wordt een deel van het
domein, dat met bosch bedekt is, als proef be
werkt om er bouwland van te maken. Tal van
boomen had ik al laten omkappen en met wortel
ae eenige lectuur voor het volk. Men kon er ge
meenlijk alles in vinden; den Loop van zon,
maan en sterren, de jaarmarkten, raadsels ver
halen en anecdoten en ook... weervoorspellingien
voor een geheel jaarl Wat zijn de meteorologen
van thans dan slumperds, dat zij het weer nauwe
lijks één dag vooruit voorspelen kunnen! Laten
zij zich troosten met de gedachte, dat vooral
door de weervoorspellingen het rijmpje in de we
reld is gekomen „AlmanakLeugenzak!"
!Tot de tallooze almanakken, die het in ons
land tot een .vermakelijkheid hebben gebracht, be
hoort de Enkhuizer Almanak, aaan welken een
zekere onsterfelijkheid ten deel is gevalllan, door
dien IIildebrand er in zijn „Camera Obscura,,
gewag van heeft gemaakt. Hildebrand laat na
melijk Roberlus Nurks, waar hij het heeft over
de onhebbelijkheden van deze lieven neef, zeg
gen: „Hij bedierf de uitwerking (van de anec-
idoite) door juist, als 't op de aarddigheid
aankwam, het verhaal al raffelende voor u
af te maken, van den Enkhuizer Almanak van
van 't jaar één te spreken enz."
't Woord „Almanak" is van Arabischen oor
sprong en beteekent maat of tijd. Eerst na de
uitvinding der boekdrukkunst konden de eigen
lijke almanakken ontstaan; vóór dien tije waren
er alleen kalenders, maar soms in zoodanigen
vorm, dat ze al heel dicht de almanakken na
derden. Reeds de oude Romeinen hadden tafels
met de dagen, de maanden en de jaargetijden.
In de middeleeuwen werd in de kerken aan
de z.g. Paaschkaars een lijst van dagen met ide
verjaardagen der Heiligen, de kerkdiensten enz.
opgehangen en ieder kerkbezoeker kon dien
„kalender" raadplegen. Doch de voorname lui
en de geestelijke hadden een kalender in hun
getijde-boeken op een blaadje perkament, idat
meeslal prachtig versierd wasDergelijkegetijde-
boeken doen tegenwoordig opgeld voor oudheid
kundige verzamelingen.
Als de oudste gedrukte almanak wordt aange
merkt die, welke omstreeks het midden der 15e
eeuw door v. Purdach in Weenen werd uitgege
ven. Het was er een die vele jaren lang dienst kon
ên al laten rooien, toen we voor een ernstig - hoen. Eerst in de laatste jaren der 15e eeuw
te gaan aanvallen terwijl zijn eigen Koning in
eene onaangename positie staat.
21. b4-b5 abxb'5
22. Pe3 xb 5 K c8 dl
23. Pb 5 d6 Db6 a7
Stand na den 23sten van Zwart
probleem kwamen te staan. De grootste boom
van de heele boschstrook was omvergehaald,
maar het lukte ons maar niet de breede basis,
een enorm stuk hout nog, uit den grond te
krijgen, want de reusachtige wortels grepen muur
vast in den bodem.
Met twaalf mannen en de noodige dommekracht
kon ik 't stuk niet verwikken of verwegen. Toen
dacht ik aan andere hulp, het spiritisme kon mij
misschien uitkomst geven. Tot niet geringere ver
bazing van mijn personeel schaarde ik het om
den boomstronk en gelastte het de handen op
het platte bovenvlak te leggen, op de wijze zooals
de spiritisten het bij den tafeldans doen. Het
duurde niet lang of een geluid als steunen drong
tot mij door. Piotse i g volgde eea hevig gekraak,
mijn personeel werd als door een onzichtbare
macht ter aarde geworpen en bliksemsnel schoot
de boomstronk de lucht in
Hier hield de opzichter op en men wist niet
of men zo-u lachen, of bravo roepen, toen de ver
teller al vervolgde:
En waar denken de heeren, dat ik het hout
teruggezien heb? Op het erf van onzen vriend
Knorpel, lusschen het brandhout.
Een brullend gelach weerklonk nu door de
zaal, de gierige, diefachtige boer kreeg een he
vige hoestbui en verdween in minder dan geen
tijd uit den kring.
Hij had een gevoelig lesje gehad.
KALENDERS EN ALMANAKKEN.
Het getijde der kalenders en almanakken heeft
nu weer zijn hoogsten stand bereikt. Al weken
geleden aan het opkomen gegaan, zal het nu
weer langzaam gaan verebben, want over een
maand stelt al niemand meer belang in het „al
manak, nieuwe almanak!" dat langs de straten
klinkt en zijn de overgebleven exemplaren van
stichtelijke en onstichtelijke kalenders op de
marktstalletjes verzeild.
Dit laatste wijst er op, dat er overproductie
bestaat van deze nuttige tijdsaanwijzers. Maar
dat schijnt al een paar eeuwen geleden zoo
geweest te zijn. Vertelt men ons niet, dat er
half in de 18e eeuw al in Maastricht zooveel
almanakken werden gedrukt, dat ze geen vol
doende debiet meer vonden en dat soms de
helft der oplaag maar aan den man kon wor
den gebracht? Daarom wendden zich in 1742
de drukkers tot de commissarissen Déciseurs, 13. a2 a3
verschenen bij den boekdrukker Engel in' Wee
nen jaarlijksche almanakken, die al heel spoedig
burgerrecht hadden verkregen.
Weldra kon ieder zich een almanak naar zijn
keuze aanschaffen. Zelfs de ongeletterden, ja de
analphabeten hadden hun almanak.
Op grot papier gedrukt, bevatte deze almanak
een kolom voor de, heel groot gedrukte, dag-
cijfers en daarnaast was een houtgravure, voor
stellende den Heilige, dien men op dien datum
vereeren moest. Een man met een baard en
met een kroon slelde Karei den Groote voor,
een man met sleutels Petrus, de bekeering van
Paiulus was voorgesteld door iemand, die van
zijn paard viel, enz. Een schaar duidde aan,
clat men zich de nagels moest knippen, een
groolere dito, dat de schapen geschoren moesten
worden. Zefs was er een teaken om do ver
bruikers te waarschuwen, dat zij purgeer en
moesten
De beroemde Gofha-almanak, het stamboek
van den geijkten adel is in het iaar 1763 voor
het eerst verschenen.
•JSSWaS-üSi--
FRANSCHE PARTIJ.
Gespeeld op den wedstrijd van den Neiaeriantt-
schen Schaakbond te Hilversum, in de eerste
klasse, gehouden op 26 December 1911.
Wit: Alph. M. Voorting, Zwart: J. Dantzig,
Haarlem.
1. e 2 e 4
2. d 2 d 4
3. e 4. e 5
4* c2c3
5. c 3 X d 4
6. L f 1 b 5
7. Pb 1 c3
Amsterdam
e 7 e 6
d7—d5
c 7 c 5
c 5 X d 4
Pb 8 e 6
d 8 a 5 -j-
L c 8 d 7
8. P g e 2
Met het doel om kort te gaan rocheeren.
8. a 7 a 6
9. L b 5 X c 6 L d 7 X c 6
10. 0 0 Pg e7
11. Pe2 g3 Pe7-g6
12. Ddl—g4 0 0 0
Nu Zwart lang gerochecra heeft laat het zich
wel aanzien, welke gedragslijn Wit heeft te voL-
gen. "Zijn volgend spet wijst ditgenoegzaam aan.
„dat den een den anderen qua me Ie impietee
teeren en de op dese en gene pretexts te mis-
hruijeken malkander oclroije. toen werd het
drukken van almanakken op 25 October 1742
bij ©rdonantie geregeld.
Waar er zoovele grage haaien op de kust
waren, kan men er verzekerd van zijn, dat
het drukken en uitgeven van almanakkan me
nigeen geld in het laadje bracht, Geen wonder,
ide almanak was vroeger, naast den biibek biina
mm
Wit: Kgï, D d 2, Tbl, Tel, P d 6, Le3
pionnen: a 3, d 4, e 5, f2, g2 en li 2.
Zwart: K d 7, Da7, Tg8, Th.8, Lc6, Le7;
pionnen: b 7, d 5, e 6, f5, f7, en h 5.
24. T- c 1 X c 6
Dit was na D a 7 natuurlijk te verwachten.
b 7Xc6
volgt van zelf
D a7xb7
Le7xa3
La3xc5
T g 8 b 8
Tb8 b5
T h 8 g 8
Th5 b 4
kunnen spelen.
T g 8 f! 8
"K d7 e 8
Tb 4 b 5
Tb5 hg
24
25 T b 1 b' 7 -+-
25
26. P d 6 X7
27. P b 7 c 5
28. d 4 X c 5
29» h 2 h 3
30. L e3 d 4
31. D- d 2 h 6
32. D h 6 - h 7
Hier had wit gerust Dh5:
32.
33. D h 7 h 6
34. D h 6 d 2
35. D d 2 a 2
36. D a 2 a 7 -f- Zwart geeft op,
PROBLEEM No. 93.
J. F. Kouwenhoven, te Warmond.
(„De Tijd", 7 October 1889).
Zwart 4 stukken.
II ml
mm.
b c d e f g
Wit 8 stukken.
Wit: Ka7, Dal, Td2, Lh5, Pe8, Pg5
pionnen c 4 en g 3.
Zwart: ,K e 5, Lgl; pion a3 en d4.
Wit begint en geeft in twee zetten mat.
"PROBLEEM No. 94.
J. F. Kouwenhoven, te Warmond.
(„Dc Tijd", 5 December 1887).
Zwart 8 stukken.
b c d e f
Wit 9 stukken.
g
Het begin van den aanval.
13. Da5 b6
14. Dg4 dl Pg6 e7
15. Tal bl g7 g6
16. Lel c3 Pe7 f6
17. P g 3 X f 5 g6xf5
18. Ddl d' h 7 h 5
19. Tfl cl L f 8 e7
20. b2-b4 T d 8 g8 j
Zwart verspilt lib' met op Wit's KoningsVleugell
Wit begint en geeft in twee zetten mat.
Stand. Wit: K d 7, Dhl, Ta4, Th4, Pc4,
Pg4' La2, Le5, pion: e6.
ZwartK d 5, D d 3, Tbl, P h 5pionnenb 6,
c5, f3 en g6.
De oplossing van dc problemen volgt over 14
dagen.
Alles wat belrekking heeft op deze rubriek ge
lieve men te zenden aan„De Schaakrubriek
der Nieuwe Haarl. Courant", Kinderhuisvest 29—
31-33.
VOOR DE HUISKAMER
Toen Jaqueline trouwde had ze van oen
oud-oom van moederszijde een varkenshan
delaar uit Chicago die sedert 30 jaar in
Op een dag, voor Jean het collier wegsloot,
draaide hij het mechanisch óm zijn vingers
en dacht weer eens geërgerd, wat een rente
loos kapitaal het vertegenwoordigde, toen
In brecden kring heersoht de meening, 'dat,
wie aviateur wil worden, moed dient te heb-,
hen maar geen zenuwen. In werkelijkheid
hebben vele vliegers heide. Ik wil slechts
het plotseling viel. Hij bukte zich om het op één voorbeeld geven Latham, een der eerste
te rapen en werd bleek. Hij wankelde twee en meest onverschrokken vliegers, bezat, men
paarlen waren door den val gebroken. I kon zeggen onstuimigen moed en heel wat'
anders nooit een teeken van leven van zich
gegeven had, een prachtig cadeau gekregen.
Haar moeder was nog heel jong, toen
haar oom naar Amerika vertrok misschien
voor eeuwig, en bij het afscheid nemen had
hij tegen haar gezegd:
Nou kleintje, als je eens een dochtertje
hebt zal ik haar als huwelijksgeschenk een
paarlen coliier geven, waarvoor een primes
zich niet hoeft te schamen,
terug; alle paarlen waren valsch.
Had Jaqueline hem niet verteld, dat een
juwelier de waarde op 90.000 francs had ge
taxeerd?
Toen Jaqueline eenige oogenblikken later
thuis kwam en haar man met een somber
I gezicht naar het paarlen collier zag kijken,
Amerika was om daar geld te verdienen, en j Hoe was dat mogelijk? Paarlen breken j „zenuwen". .iWjie hem vóór een vlucht de
.1 j. i i ""•1' toch niet Jean wist dat. Ben kwartier la- j eene sigaret na de ajndere krampachtig zag
ter kwam hij met een gebroken hart, spra-roeken, .kom meenen, dat hij bij het besturen
keloos van teleurstelling, van een juwelier van een roeiboot het hoofd zou verliezen.
Maar, eens in de lucht, is hij zoo kalm en'
zeker, als een sterveling .maar zijn kan. Plat,
is een voorbeeld van een man met moed en-
toch zenuwen. PikwijLs wordt mij de "vraag,
gesteld, of vliegen de zenuwen aantast. Ditj
is een vraag, die moeilijk te beantwoorden is.i
Toen Jaqeline twintig jaar werd en een .begreep ze alles, hij wist bet. ren^ift^^^M^-pri^Hirl^ t^n^dp^n+nrpn^fp+l
groote aardige blondine was geworden, En toen hij haar met een gebroken stem KpUnniwli-üi- Jo' hV
leerde ze een jonge man kennen, die haar vroeg: I f'fw Jmachines met zoo, ge-
hart sneller kloppen deed. Zijn positie was Waarom heb je me dat nooit gezegd? 1 -A1 v wal(%n-^eu s^eg met
uu juist niet schitterend, zijn zaak aan deantwoordde ze zacht. !het bewustzijn op dat de motor elk
grillen der phantasie en der mode onder- - Waarom? omdat ik vermoedde, dat we 7 n ban stoppen (wat ook gewoonlijk
hevig. Jan Sorlin had een bloemen- en vee-moeilijke oogenblikken in het leven zouden of. dat liet stuurover de machine
renwinkel. hebben en ik won zorgen, dat je geen angst niet voldoende was o-m een bui nat te houden
Het leven aan zijn zijde was er een vol ar- voor de toekomst zoudt hebben, die de moe-bit "au Mtijd plaats, Bij Sliappey scheel-
beid en spaarzaamheid, een leven vol voort-digsten, de ijverigsten neerdruk, omdat ik c'e bet eell haar «f ik was over den kant
durende zorg voor den komenden dag. Maar wilde, dat je niet bezorgd zoudt zijn wat er geslagen. Dergelijke dingen waren juist niet
wat kwam er dat op aan? In haar hart voel- hij ziekte of ingeval van overlijden van geschikt om het vertrouwen in de vliegkunst
de ze de vreugde van jubelende vogels, die vrouw en kind zou worden, omdat ik door te versterken.
zieli in de eerste stralen van de lentezon j de gedachte dat ik een klein vermogen be-
koesteren. Buiten haar liefde bestond voor zit, je zorgen wat verlichten wilde.
haar niets op de wereldOmdat oom zijn belofte niet is nagekomen
Dat bewuste collier was bij de huwelijks-en mij geen huwelijkscadeau gaf, nam ik
geschenken. Oom had woord gehouden. Hoe me voor je iets kostfcaarders dan het rnooi-
had hij van haar huwelijk gehoord, waar j ste huwelijksgeschenk te geven: de zeker -
was hij het adres van zijn nicht te weten f beid voor den komenden dag!
gekomen? Begrijp je nu waarom ik nooit van het
Dat was een geheim, dat niemand door- collier wilde scheiden? Het was de bewaker
gronden kon. De millionnairen hadden, alsvan ons huis, onze gezelligheid en misschien
ze beslist iets weten wilden, middelen tot van onze liefde.
hunne beschikking, die de arme menschen j Ach, lieve kleine vrouw, mompelde Jean
niet kenden. Doch zooveel was zeker, dat hij bewogen, ietwat beschaamd aan haar getwij-
zijn woord gehouden had; want toen Jaque- i feld te hebben wat ben je veel beter dan ik.
line aan haar vriendinnen die vfif-en-zestigEn toen hij naar de gebroken paarlen
prachtige paarlen liet zien, waaruit het ooi
lier bestond en waarvan de grootste een
hazelnoot leek, voegde ze er met trots Hij:
Ik heb ze laten taxeeren.Ze zijn
minstens 90.000 francs waard.
keek, voegde hij er bij
Ik wil die valsche dingen heben.
Liefste, viel ze hem in de reden en
droogde teeder met haar kussen de tranen,
Ik geloof echter niet, malar ik kaïn mij ver
gissen. dat ik daapdopr zenuwachtig ben' ge
worden.
De aviateur van lieden met zijn betrouw
baren motor en zijn betrouwbare machines
heeft nog minder reden om zenuwachtig- te
wordenhij heeft alleen te wennen a;a,u
nieuwe verhoudingen. De eerste maal, als
hij den grond verlaat en het gevoel op een
licht tuig in den steviger wind te zitten over
hem komt, heeft hij al zijn moed noodig en
zijn zenuwkracht. Dan moet hij kalm zijn,
mag het hoofd niet verliezen, moet hij zich
volkomen bewust zijn hoe hij voor dit ©i
dat doel zijn machine moet bésturen, hoe
hij zijn motor sto<p kan zetten, z:ij;n machine
kan laten dalen kortom, honde-rdlei moet hij
tegelijk weten. Dat is het kritieke moment,
de toetsteen als 't ware, 't eerste ©ogenblik
Dat was geen kleinigheid. Jean dacht bij den, deze paarlen zijn voor mij kostbaarder
zichzelf, dat die oom beter gedaan had het dan alle andere te zanten,
geld aan hen te geven. Wat hadden ze niet I
met dat geld kunnen doen. Een klein huis Jaren zijn voorhij gegaan. Dank zij den
koopen, een kleine zaak zonder schulden onvermoeiden arbeid, een beetje had ook het
openen; kalmpjes dat vermogen heheeren,geluk geholpen, bezit Jean Sorlin nu de
in plaats van 's morgens vroeg tot 's avonds grootste zaak van de stad. Hij kan al zijn
laat de koopjes te moeten naloopen, die er j vroegere plannen uitvoeren,
blijkbaar een bijzonder genoegen in vondon j Als men hem vraagt, hoe hij aan het ver-
om net verdwenen te zijn als hij er dicht bij mogen gekomen is, dan antwoordt hij met
kwam. een knipoogje naar zijn vrouw:
Maar Jaqueline scheen zeer gelukkig met j De grondslag er voor was een prachtig
die aan de wimpers van haar man glinster- j vlie^n_ met w wat meei
op Ide hoogte is, behoeft hij niet ziootveel moed
te hebben'.
Men vergelijke hiermeide de gewaarwo.r
ding als men voor 't eerst op de fiets rijdt
zonder dat iemand je vasthoudt. Het is
bijna hetzelfde; alleen moet men in drie
demensies het evenwicht houden', niet in
twee.
„Het vliegen en de zenuwen", 'de titel
bevalt mij eigenlijk niet, ik had er bóven
moeten zetten „het vliegen en den moed".
haar collier, liet was, als verleende deze be-j paarlen collier, dat een Amerikaansche oom Moed is een eigenschap, waarmee men ge-
xrt'Ofl 1 fVl n f» rl /-»-»» iDlnlbni/1 o O n 1 i n n -it >1 r. n !.'l 1 "t T -nrm ,<-l I- cl 1 n tv» cit» n -1 tv» tv» ot» Iron TT £»Y*"\xr fll1
vrediging der ijdelheid aan haar bescheidenvan mijn vrouw, een rijke handelaar in var-
bestaan een glans van rijkdom; zoo geluk- kens, als huwelijkscadeau gegeven heeft,
kig was ze er mee, dat ook hij zich daar-1 Meer zei hij niet.
over verheugde.
Intusschen had hij dikwijls, als ze iets,
waarop ze vast hadden gerekend, niet ge
kregen hadden, nijdig voorgesteld of ze
misschien niet het collier voor eenige da
gen verpanden konden. Maar ze had het bu
slist geweigerd.
Nooit, hoor-je; ik zal er alleen in het
uiterste geval van scheiden. Dat is een Le-
Ic f te. die ik mezelf gedaan heb.
En waarom?
Als oom op een dag in Frankrijk zou
terugkomen zonder vooraf te schrijven eu
onverwachts bij ons aanloopen, wat zou hij
dan zeggen, als hij mij zonder zijn collier
!Öf 't, bij het vliegen op de zenuwen aan
komt
Ziehier wat Mcore Brabazou ervan zegt.
iWie is Mioore Brabazou
[Wel. een der kranigtste en tev'ens een der
meest welgestelde sportmannen nit Engeland
Hij beoefende te Issy-les-Moulinaux dc vlieg
kunst en was een der eerste gebroveteerder
viiegcre. Hij won. in zijn vaderland tcrugge-
bcren wordt, die men nimmer kan verwer
ven. hoe eenvoudig men een leven Ook mag
leiden, boie kalm van hoofd men ook mag
zijn. Geeft zulk een kalmte, zulk een gevat
heid den moed in een automobiel het snel
heidspedanl neer te drukken om nog juist
tusschen een tram en een paal door te schie
ten als remmen zeker een ongeluk had ver
oorzaakt Neen, en honderdmaal neen. Zie
den man. van wien men weet, dat hij moed
heeft. Als zijn handen ook trillen, als hij
niet stil kan zitten, en zonder bromide er
niet uit kan komenop de kritieke pl;a!a,ts
zal hij op het juiste oogenblik het juiste
deen. i
Van vele vliegers wordt gezegd, dat zij den
meed hadden verloren. Dit feit is moieielijk
te analyseeren. Pogen wij het niettemin en
zijn testament te schrappen, want hij is bet vliegen waren uitgeloofd, n.l. den „Dai- laten wij de oorzaken opsommen, die daartoe
ven stijfhoofdig als rijk en ik wil mijn erf- ly-Mail"-prijs voor de vlucht LondenMan- j kunnen leiden: dikwijls is het een ongeluk,
zou terugzien? Hij zou in staat zijn ons uitkeerd. ecu der eerste prijzen, die daar voor
jj tg j het vliegen waren uitgeloofd, n.l. den „Dai-
deel krijgen.
Jean boog dan beschaamd zijn hoofd.
chester. Later nam hij nog aan andere over-1 het nauwelijks ontkomen aan een gevaar, het
landvluchten deel. maar trok zich terug voor 1 zien van een noodlpttigen val v,an een ;ande-
Jo hebt misschien gelijk kind, ik zal weer het snel opkomend professionalisme in de ren vlieger.
'n het werk mijn troost zoeken. jsport. Hij wou liefhebber blijven. In den' Dergelijken gebeurtenissen maken velen
En de huwelijkshemel klaarde weer op. als laatsten tijd heeft hij in buiten]andsche kopschuw, veroorzaken een sterkeu afschuw
rdannen maakten over het geld, dat ze bladen over verschillende sport onderwerpen tegen het vliegen in welken vorm ook. Hét
nn den Amerikaanschen oom zouden krij-geschreven. En zoo schreef hij ook over vlie-is naar mijn gevoelen niet zootzeer de vrees
'gen en zenuwen. voor 't vliegen als de hekel, ertegen. Die
