buitenland.
De ridderlijke roover
van Derbyshire.
BINNENLAND.
STADSNIEUWS.
oyons
Occasions".
Occasions
Hu Bon Rüapché
Haarlem-Brussel.
i»
7)
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
-II
DE TOESTAND IN PORTUGAL.
Een getuigenis dat waarde iieeït .«Ver den
toestand, waarin het ongelukkige Portugal
door de revolutie en liet wanbeheer der loge
mannen is vervallen, geeft de (liberale) oor-
respondent der (liberale) „Nieuwe iiott. Ct."
Aan het slot van een beschouwing over
1911 in Portugal, waarin hij tot de siotsom
bomt, dat de republikeinsche regeering het
land tot de ondergang gebracht heeft, en
dat er nu een gewelddadige cploesing moet
bcmen. zegt hij, dat het niet langer ltan
duren of de mogendheden (Spanje, Duitseh-
land en Engeland voornamelijk) zullen tus
schen beide komen
„Een interventie van deze drie mogend-
beden. of van Spanje en Duitsekland alleen
met toestemming maar tevens onthouding
van Engeland, terwijl de prins van Batten-
berg- als hooge commissaris zou fungeer en,
en deze Couoeira aLs secretaris naast zich
Kou hebben.
..Wanneer dan eenmaal alles hier-, na een
dictatuur van eenige jaren op ponten gezet
jm in den lande de rust en vrede terugge
keerd was. zouden verkiezingen het regee-
ringsstelsei, dat het land eisehte, uitwijzen.
De koloniën zouden zoolang onder „v e r-
zekerde bewaring'' genomen worden
(en teruggegeven?)
„Binnenkort zullen wij hierover wel iets
naders vernemen waarschijnlijk na afloop
der Fransch-Spaansehe onderhandelingen be
treffende Marokko.
„Een ding is zeker, en 1911 heeft dit be
wezen. deze republiek, d. w. z. de oligar
chie, die Portugal zich in dit jaar op den
hals gehaald heeft, kan bezwaarlijk voort
duren. Komt het buitenland niet tusschen-
heide. dan is een nieuwe omwenteling' spoe
dig te verwachten, het is onmogelijk dat 90
pet. der bevolking zich door 10 pet., en nog
wel onbekwame menschen, lang laat onder
drukken beleedigen en kwetsen in vader
landslievende en godsdienstige gevoelens
Eene nieuwe omwenteling, die zeker bloedi
ger dan de eerste zou zijn, zal óf een re
publiek op liberaler grondvesten met vrijheid
als devies brengen en verdraagzaamheid je
gens andersdenkenden, óf de monarchie her
stellen. Aan het laatste geloof ik echter niet.
Zoover is het nu gekomen, dat men zelfs in
het parlement ingeval van een minister-cri
sis geen raad meer weet, en ik kan uit
zeer goede bron mededeelen, dat èn de partij
der Affonsisten èn die van het blok, ieder
een ontwerp tot militaire dictatuur klaajr
hebben liggen, wijl geen andere oplossing
mogelijk schijnt. Het voortbestaan der oli
garchie. waarin deze republiek ontaard is,
lijkt een onmogelijkheid. Dat heeft 1911 ge
leerd. Wat zal 1912 brengen
Het is wel een verheffend beeld, dat van
de nieuwste schepping der anti-clerieale lo
gemannen hier wordt opgehangen.!
En volgens de Loge moet België, dan Ita
lië en ten slotte liefst ons vaderland óók
dien kant opMen weet nn wat de hee-
ïen willen
Nieuwe postzegels. Het zelfstandige vorsten
dom Liechtenstein, gelegen tusschen Tirol (Oos
tenrijk) en S». Gallen (Zwitserland) doet zijn post
wezen door Oostenrijksche postadministratie ex-
ploiteeren. Het bezit daarom geen afzonderlijke
postzegels.
Hoewel het postwezen in het vorstendom Mona
co en de republiek San Marino onderscheidenlijk
door de Fransche en Italiaansche postadministra
tie worden beheerd, bezitten die Staatjes wèl
afzonderlijke postzegels. Van 1 Januari a.s. af
zullen nu ook afzonderlijke postzegels van Liech-
len slein worden ingevoerd en wel in-waarde van
5, 10 en 25 heller en een briefkaart van 5 heller.
De nieuwe postzegels zullen den beeltenis dragen
van vorst Joh.au II van Liechtenstein.
De levensduur !van een sclieepskanon. Het is
van algemeene bekendheid, dat het moderne zwa
re geschut betrekkelijk spoedig zijn trefzeker
heid verliest, tengevolge van slijtage van de
fijne mechaniek.
De kapitein Ettore Bravelta geeft in de Rivis-
ta Naulica daaromtrent enkele cijfers, welke wel
geschikt eenige verbazing te wekken. Hij komt
daarbij tot de conclusie, dat een oorlogschip,
•net geheel nieuw zwaar geschut, nog geen volle
Iwec uur achtereen vuur kan geven.
Een moderne zeeslag moet dus wel binnen
zeer korten lijd beslist rijn, terKvijl alles ea-op
gespannen moet zijn, liefst dadelijk de gevoeligste
slagen uit te deelen, want de tijd dringt. De
.Unmitievoorraad in een schip is niet groot, doeh
de geweldige slijtage is een wel haast nog be
langrijker factor.
Nieuwe Kngolscltc postzegels. Voor postze
gelverzamelaars van belang zijn de nieuwe post
zegels van een penny en een halve penny, welke
den eersten Januari in de Londensche postkan
toren verkrijgbaar zijn gesteld. Het verschil tus
schen deze en de oude is niet groot. Vele post
beambten hebben zelfs niet opgemerkt, dat er
een wijziging in de teekening was gebracht. Toch
is dit geschied! Op de postzegels na de troon
bestijging van Koning George uitgegeven, was
onrecht gepleegd aan dén Koning en aan den
Britsehen Leeuw. Z.M.'s gelaat was zoo zwart
overschaduwd, dat men z'n baard en snor niet
onderscheiden kon. Deze zijn nu keurig in orde.
Maar het ergste' was de Britsche leeuw er aan
toe! Deze was zoo nxager en toonde op zoo be
klagenswaardige wijze zijn ribben, dat velen,
vooral na lezing van jingo-dagbladen, zeiden:
„O, die leeuw is weer hongerig!" Maar op ide
nieuwe postzegels is de leeuw opgevuld en
afgerond en ziet hij er meer bevredigd en Idus
bevredigend uit.
Een, die zich zelf voelt. De keukenmeid
Mary Malton, een van de wandelende doozen
van Pandora, die men bacillendragers noeint,
was door de gezondheidscommissie van New-
York als zoodanig aangewezen en veroordeeld
om ecnigen tijd op een eiland te verblijven „Ty
phoid Mary", zooals zij wordt genoemd, is nu
uit haar ballingschap verlost, maar beweert, dat
niemand haar ooit weer als keukenmeid zal
nemen. Zij verlangt daarom van den staat een
schadevergoeding van 50.000 dollars.
DE ANTI-TARIEFWET-ACTIE.
„Het Centrum" bespreekt de anti-tarief-
wetactie. die het blad ergerlijk vindt.
„Of nu soms het o-nlangs gevormd Comité
van Verweer tegen de Tarief wet de zaak ern
stiger behandelen zal? ffiaj gelcoven van
niet.
Dat „Anti-Tariefwet-Comité" tracht- wel
democratisch te zijn. Dit zal op de hoogte
brengen het Nederla.ndsehe Volk. Bepaald
vermakelijk die democratische bevlieging, als
men op de namen der Comité-leden let 1
Toch zal spoedig blijken, dat de democratie
er ma-ar dunnetjes op zit.
Immers: Zal dit comité het volk op de
hoogte brengen van onze huidige handels
politiek en van het aan bangig ontwerp, om
dan het volk zelfstandig te la,ten ontrdee-
len Neen.
Zal dat etomité het volk b'.v. meedeelen
dat in België heel wat liooger invoerrechten
weerden geheven dan bij ons-, en dat daiar
alles bloeit, financieele nood van Rijk en
gemeenten onbekenden zijn, en men er heel
wat minder belasting- bètaalt dan bij ons
Ook dat niet. Zal dat comité het volk mee
deelen. dat een actie tegen het tarief tevens
is een actie tegen de sociale verzekerings
wetten waarnaar het volk zóó verlangt?
Dat evenminmaar de leden van 't comité
zullen daar o-ok minder op lettenhet ar
beiderselement wordt in 't comité ten eenen-
ma-le gemist."
.Waarvan 't Comité het volk datn wel. op de
hcogte zal brengen
aeeligTgevoVWe Taïiefwet te duciltcn na"
ÏWelk een veelzijdige voorlichting, niet
waar? Model-v olks-ontwikkeling
Nadeelige gevolgen! Vooa- wie nadeelig?
Voor de, leden van 't Conifté 't Is piet on
mogelijk. Wij zien toch in dat Comité z;oo
goed als uitsluitend vertegenwoordigd groot
handel en groot-industrie, en nn herinneren
we ons in 1904 bij de indiening van het
ontwerp-Harte eens van een groot-industri
eel hier te lande vernomen te hebben: Per
soonlijk zie ik 't ontwerp liever niet wet
worden, door tariefsverhooging toch vrees
ik concurrentie in het binnenland en al er-
iken ik, dat zulks vcor deoonsumenten en
voor de arbeiders voordeeliger zal zijn
ik vrees, dat ik persoonlijk mij in de toe
komst met minder winst zal moeten tevre
den stellen dan tot heden.
Zijn dat soms de nadeelige gevolgen, die
het comité ducht? Gelet op de namen, is 't
niet onmogelijk. Maar zal het comité het
volk op die gevolgen wijzen? We betwijfe
len het.
Wij zenden daarom „het Nedeidanldsehe
Ve-lk" willen raden zich niet te laten op-
zweepen dcor allerlei agitatoren, die onder
den scliijn van het algemeen volksbelang te
dienen, slechts politieke verwarring trach
ten te stichten; zich evenmin te laten
inpalmen door deftige Comité-leden', die
thans o-p eens tot het volk wenschen te
gaan. om dat volk op de hoogte(1) te bren
gen ma|ar liever vertrouwen te blijven
stellen in Begeering en Volksvertegenwoor
diging'. .die nu reeds verscheidene jaren in
woord en daad getoond hebben de ware
volksbelangen te kunhen' behartigen, ge
toond hebben te kunnen voeren gezonde,
praotische sociale politiek. Daarbij zal het
volk welvaren."
DE BURGEMEESTER VAN ROTTERDAM
OVER DE BIJZONDERE SCHOOL.
Zaterdag is te Rotterdam eene nieuwe
school van de Rotterdamsehe Schoolvereeni-
ging in gebruik genomen. De burgemeester
van Rotterdam heeft bij de opening dier
school eene belangwekkende rede gehouden,
waarvan de „N. R. Ct." het volgende verslag
geeft:
De burgemeester zeide te gelooven, dat de
tijd voorbij is, dat de gemeentelijke overheid
met leede oogen naast de gemeentelijke on
derwijsinrichtingen bijzondere scholen zag
oprichten, dat zij in de concurrentie van de
bijzondere school een nadeel zag voor het
overheidsonderwijs. Spr. herhaalt, dat die
tijd voorbij is, en, wat Rotterdam betreft,
betrekkelijk lang' voorbij, omdat de gemeen
teraad sedert jaren op onbekrompen wijze
het bijzonder bewaarsehoolonderwijs subsi
dieert.
Concurrenten als de stichting van deze
nieuwe school ziet het gemeentebestuur
gaarue. Spr. denkt nu niet aan het prozaïsch
motief, dat door het verrijzen van bijzondere
scholen de gemeentefinanciën worden ge
baat. Zijn bedoeling is, dat de stichting van
onderwijsinrichtingen, onverschillig of die
van openbaar of bijzonder karakter zijn; on
verschillig of ze van confessioneelen aard
dan neutraal zijn, het onderwijs zelf ten
goede moet komen, dat een sterke concurren
tie op dit gebied bevorderlijk moet zijn aan
het streven, om den kinderen het beste te
geven.
Er is voor spreker nog een reden tot ver
heuging voor de stichting van scholen als
deze. Hij is toch bewnst, dat het overheids
onderwijs niet bevredigen kan elke behoefte,
die op onderwijsgebied bestaat. Aan den op
bloei van nieuwe onderwijsideeën kunnen de
particuliere onderwijsinrichtingen zeer veel
stenn verleenen. Spreker denkt hier aan het
onderwijs der kinderen van 12 tot 18 jaar,
waarvan hij vreest, dat Nederland bij menig
land van Europa ten achter staat. Voor de
oplossing van dit vraagstuk verwacht spre
ker meer van hetgeen particulieren tot stand
wenschen te brengen, dan van de groote
hoeveelheid papieren rapporten, die van
overheidswege zijn geproduceerd.
Er is, volgens spreker, nog iets, dat het
gemeentebestuur de oprichting van particu
liere scholen doet toejuichen. Onverschillig
welke d'e resultaten van deze nieuwe school
zullen zijn, de oprichting zelf is voor spreker
het bewijs van de groeiende belangstelling
der ouders voor het onderwijs, van het door
dringend besef, dat de zorg voor het onder
wijs niet lijdelijk aan anderén moet overge
laten worden; van de verdieping van den
ernst voor het vraagstuk van de ontwikke
ling der kinderen, dat ieder onzer ter harte
moet gaan. De oprichting dezer school is voor
spreker het bewijs, dat die ernst zich ook in
Rotterdam verdiept, dat die belangstelling
ook te dezer stede grooter wordt.
Zoo opgevat, kan spreker namens liet ge
meentebestuur der vereeniging geluk wen
schen met haar nieuw schoolgebouw
Eleetrische tram EindhovenValkenswaar.
Naar wij vernemen bestaan er ernstige plan
nen tol exploitatie van een e eUrrche Iram tus
schen de gemeenten Eindhoven en Valkenswaard.
Nadere besprekingen dienaangaande zullen bin
nenkort worden gehouden.
Eigen nijverheid. Laats' toonde men ons
lucifersdoosje, waarop aan den achterkant de
vraag werd gesteld, waarom men geen Neder-
Landsche fabrikaten gebruikt, en de opwekking
gedaan: vraagt uwen leverancier ommeslaand
merk.
Het ommeslaand merk vermonde de afbeelding
van een verscheurend beest, met daarboven zijn
naam in het Engelsch, en daaronder „Special
Safety Matches Made in Holland.1'
Dat deze vaderlandsche fabrikant voor den
uitvoer van zijn waar naar Engeland en des-
zelfs koloniën een Engelsche opschrift gebruikt,
is begrijpelijk, maar dat hij voor den verkoop
in zijn eigen land, waarop hij gesteld blijkt, niet
een merk met Nederlandsch bijschrift kiest, toont
ten minste weinig achting voor zijn landgenootcn.
Even weinig als de winkeliers in een onzer
groote steden, dién wij dezer dagen met groote
letters op zijn winkelraam het publiek zagen uit-
noodigen zijn „Weihnaahtsgeschenken" te koo-
pen. Wij voor ons koopen onze Kerstgeschen
ken maar liever niet, en steken ons licht voor-
loopig niet op bij dien fabrikant van lucifers).
(NeerlandiaJ.
Op hol. Een jongeman uit Vaals, te
Roermond in garnizoen bij de cavallerie, is
aan een groot gevaar ontsnapt. Op den Ven-
lcsehen weg werd zijn paard schichtig en
sloeg op hol. Het was hem niet mogelijk het
tot bedaren te brengen. Juist passeerde een
goederentrein in de richting Antwerpen.
De boomen waren dus gesloten. Doch het
paard sprong er overheen en botste tegen
den rijdenden trein. De cavalerist werd met
het hoofd tegen een goederenwagen aange-
slingerd en viel daarna langs de lijn heer.
Hij werd in een nabijzijnde woning binnenge
dragen en daar werd hem de eerste hulp
verleend. Hij had een lange diepe wonde aan
het hoofd, die gelukkig niet levensgevaar
lijk bleek, zoodat bij onder geleide van zie-
kenpersooneel te voet naar de kazerne kon
gaan.
Het paard bekwam verwondingen aan den
kop. Een tweede paard, door den huzaar aan
den teugel geleid en door hem losgelaten,
toen het zijne aan den haal ging, werd in het
veld teruggevonden.
Klacht van een telephoon-abomió.
A. R. schrijft in het Wbl. „De Amsterdam
mer"
„Een gesprek, dat ik dagelijks aan de tele-
phoon wel. minstens eenmaal houd, verloopt al
dus.
Ik word (let wel: ik word) opgebeld:
Errrrrtl rrrrrrng!
Ik: Allo!
Een 8tem Met wie
(Dat komt bij u door de telepboon in huis
gevallen en in plaats van zich netjes aan te
dienen roept dat u toe: hoe heet jij?!)
Ik (geduldig): Met wien spreek ik?
De stemAllomet wien spreek ik
Ik (sarrend): Ja, met wien spreek ik?
De stem: (In zichzelf): Dat is me
ook wat. (Kribbig, nijdig, woedend, naar ge
lang van zijn temperament). Wilt n me, als het
niet al te veel moeite is, nu zeggen met wien ik
spreek
Ik (plotseling)Met den opper-hottelier van
H. M. de Koningin.
De stem (in de war): O nee, neemt u me dan
niet kwalijk, dan hen ik verkeerd aangesloten.
Aldus bottel ik er eiken dag.
Ik voed op deze wijze met heiligen ijver mijn
landgenooten op tot verstandige beleefdheid of
beleefde verstandigheid en wordt.... er niet
voor gehonoreerd!
C, mej. CJP, mej. D H, P H, Mr. J W K,
Mr. A J H M, R Z, ieder 2.50.
H M v. B, mej. S D v. T, mevr. P G van
D—H, mevr. wed. v. d. K—B, A v. d L, C J
J N, mej. J P, mej. C J P, W S, A A van Z,
C de P, ieder 2.
J W K, A v d I, ieder 1.50; Doctors-busje
1911 1.3914, mej. J B, T C N, J H B, J B,
Ds. J C B, mevr. B—H. JES.WB V, H C
v. d. P, mevr. wed. A C A, Dr. A C D, J L
ieder Totaal 2248.3914.
Van de 1500 Kerstmis-kaarten zijn thans
159 terug ontvangen. 1341 kaarten ontbreken
nog! 23 jaren heeft „W. n. V." gearbeid, om
na grondig onderzoek de werkelijk hulpbe
hoevenden te steunen, maar dit is alleen door
samenwerking en algemeene medewerking
mogelijk.
Helpt ons, steunt ons. menschen vrienden,
de hulpbehoevenden zullen er n zoo innig
dankbaar voor zijn.
Zendt s.v.p. de ingevulde kaarten of giften
aan den penningmeester, den heer S. Crom-
melin, Staten Bolwerk 5.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Terug te bekomen bij
VmnuH arangstraat 11, een hond
je; I. Snijders, v. Ma rum straat 32, een d:i<-
meshandschoenG. J. Rettink, V-lsmstr. 17
een overschoen; G. Heuting, Maarten van
Heemskerkstraat 19 een knop van een para
pluie; D. Boerée. Leidsche Plein 33a een
schcoltasch met inhoud; C. J. SeIhorst
Camphuisstraat 6, een broche; j. de R av,
Bakenessergraeht 95 een heipaalA. Geu
kens. Kampervest 33r„ een wandelstok J.
Muylaert. Barteljorisstraat 44. een dames
potriemonnaie met inbond' Witkamp. Nes-
saulaan 25. een kinderhandschcnJ. Ro-
senhart. Klaverstraat 13, een hondje; O v.
d. Steur. Emmanslaan 6. Heemstede, een in
signe; J. Ineke Zuid-Brouwrst'iat 15. een
hondje; J. TV. Kondelaar, Cleroustraa* 159
een heerenring; J. 4 ring, Generaal Bo'ha-
straat 63 een bril; J. Broertjes, Kennemer-
straa.t, 40, een brilC. de .Tong, Krimp '"sin
gel 52. een sehakela,rmband P AU* S-h-g
chelstraat 20 een knipmes
„WELDADIGHEID NAAR VERMOGEN".
Men schrijft ons:
Van 25 December 1911 tot 8 Januari 1912
werden de volgende extra-giften ontvangen:
A. S„ 500; N. N. f 150; N. N.; mej. H. F.
S. van L., A. v. R., ieder f 100; H. H. B. f 60;
mevr wed W; mevr douairière Q v U; W A
v. V.; mevr douairière T v. B, ieder 50.
mevr. H. de P.; Jkvr. Q. v. U; dames K„ ieder
40; B. G. t. B f 35; Mr. F. R. C.; jhr. F. T.
v B; mevr. douairière H;CDvdV;SRAv
d. M; mej. C A v. W C; mevr. wed. Mr. J de
C van W; M. N B; mevr. E B E, ieder 25;
A de C, J W, Mr. A A v. d. M„ ieder 20;
Jhr. R v S, mevr. wed. Mr. C P H, P G, J V,
L, mevr. wed. prof. A, mej. L C B M, G S de
C, Ds. J C, W D H M, mevr. wed. J J L, Dr
A A G L, H D M B, Mr. A A P, J E de S,
E A V, P C A d. 1. P, V B, mevr. douaire S,
mevr. wech E A, J A F, mevr. wed. S, J A W,
S H S, M v. T v. W, B v. V., ieder 10;
Mej. B, C G L, N N, G K M, Mr. AWT,
mevr. douairière Mi'. vA, W J B v B, mevr
wed. Mr. W J B B, Ds. A B Szn„ T C A B,
mevr. C v. d. Ch, mevr. v. H, C H C, H L J,
v. R, H C K, Ds. H de L, P en C, M W S,
mevr. wed. Mr. P de M, mevr. wed. Ds. S,
mevr. v d VH, Dr. v. R, W de B, ieder 5.
Mej. B, F C, Mr. W A t. H, Dames v. V, Ds.
J de V, ieder 3.
Mevr. wed. R v. H, Dr. J P J G, C H, G P
de B, W B, Dr. G v. B, Dr. A H G, J A G,
mevr. wed. H M, J M H, J G H, B H, L M J I,
D C K, V L, Mr. A S M, J M, J A v. O, mevr.
A R v. L-D, J Th. R, O S, A S v L, A C S.
J L T, mevr wed CAT, Mr. JN JEHT, E
V Jr., H P M ,A V, H W S, C L W v. IJ,
mej. A de C van W, Dr. A R v. d. L, mej. C
de C v W, H J M B M, Mr. J T B, mej. A v.
iN&EZONDET
Voor den inhond dezer rubriek stelt de
Redactie tieh nlet aansprakeliik
Van ingezonden stokken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt de copy den inzender niet
teruggegeven
M. Re
9 Januari, 1912.
99
91
Wij nemen met dit schrijven de vrijheid
Uwe aandacht te vestigen op het artikel'
Cacaopoeder en wel meer speciaal op de te
genwoordig meer en meer in den handel
gebrachte goedkoope soorten in blikver
pakking.
Waar het artikel Cacaopoeder tot v< i
enkele jaren nog tot de luxeartik"' m
rekend moest worden en door d -«*
hoogen prijs f 1.70 per Vz kilo sl v. „s „4
hoofdzaak in betere kring m gebruikt weiJj
hebben de laatste jaren eene groote veran
dering voor dit artikel met zich geb :t.
Sedert toch 1 K.G. zuivere Cacaopoeder
tot den prijs van f 1.50 verkrijgbaar is, heeft
dit artikel eene groote vlucht genomen, door
dat het meer voor iedere beurs bereikbaar
werd en het Cacaogebruik nu vrijwel op
een lijn gesteld mag worden met dat van
koffie, tëlwijl toch de voedingswaarde aan
merkelijk hooger geschat mag worden.
Juist omdat Cacao zulk eene gewichtige
plaats inneemt tusschen ónze dagolijksehe
voedingsmiddelen, is het noodig op eene
ernstige fout opmerkzaam te maken, welke
meer en meer in de fabricatie van dit ar
tikel doorsluipt.
De goedkoope prijs pn sterke con ui :n-
tie in dit 'artikel hebben vele fabrikanten
voor de fabricatie doen omzien naar kwa
liteiten Cacaoboon en, welken tot lagen pri.ts
aan de markt worden gebracht.
Dat deze goedkoope boonensoorten lang
niet in smaak de vroeger gebruikte edele
soorten evenaren is begrijpelijk, doch- vele
dezer soorten zijn zelfs door verschillende
ongunstige invloeden tijdens den groei of
het cogsten. dermate door schade aangetast,
dat ze aan het fabrieaat, de Oaeaopoeder,
een bepaald minder aangenomen, zelfs duf-
fen smaak brengen, waardoor zulke Cao;o-
pceder vanzelf voor dén handel minder ge
schikt wordt.
Deze duffe smaak moet dus verdreven
worden, .hetgeen alleen mogelijk is door toe-
ILUiLLtil OïN
II'
99
„De goden zijn mij inderdaad gunstig",
®Pruk hij, terwijl zijn vriendelijk, joviaal ge-
*&{u oprechte vriendschap uitdrukte. ,Jk kom
4it vervloekte stukje van Gods aarde en
hier de schoonste van heel Engeland
11 .'j^-en onwaardigen grond".
.jdK heet u welkom, Sir Humphrey," zeide
*1) op vriendelijken doch koelen toon. „Ik kon
lam (Ier,liei1 u hier te zien". „Waarachtig!"
- ®"te hij ietwat bitter, „ik kon niet hopen
Lal (Je gedachte mij te zien, u veel kon sche-
bpv'i ^eu op weg naar Derby en koos dwa-
-lik dezen korteren weg over de heide. Ver-
sni' t was er Da aan toe hiervan veel
Jp. hebben. Ik werd gisterenavond aan-
tL 'l en beroofd en de slechte wegen
,?n n»ij dezen nacht door te brengen
niet Yi'im f logement je. Maar ik kon ook
fcpt lrF,„- n welke vergoeding daarvoor
ïw!?'20? aanbrengen."
zehie zii hna iZe1fde e'evah Sir Humphrey,
-Maar gii zi.it, toch njet heroof(]r
„Neen, dat niet; ik hoopte eer te Derby te
komen langs dezen korteren weg over de
heide, maar de slechte wegen hebben de paar
den zoo vermoeid dat ik van het kruispunt
hierheen moest."
,Js Uwe Edelheid op weg naar Londen!"
zo'êken "m mhne tante, Lady Edbrooke te be-
aaftfucmenr Het®" ,a0a0ndoen ^"geleide
geheelen weg alleen te reLlV"1 a
„Ik dank u zeer. Sir Humphrey" ant
woordde Zij koel. „Mijn bediende Timothy is
bij mij en dan nog de koetsier. Beiden zijn
oude, vertrouwde dienaren. Ik zal vrienden
ontmoeten te Wirksworth en zal dus niet al
leen zijn."
„lk bid u, mijnheer, ik heb weinig tijd. Ik
was even naar buiten gegaan om wat fxis-
sche lucht en beweging te nemen voor ik
weer in het rijtuig ga. Het was daarbinnen
zoo benauwd en
„Zeker wil Uwe Edelheid van nacht hier
blijven Gii kunt nu voor den nacht Wirks
worth niet meer bereiken, en naar ik hoorde
is in het duister de weg niet berijdhaarl"
„Neen! Wij hebben nog twee uren vóór
zonsondergang en nog drie uur vóór 't ge
heel donker is. 'kHoop ten negen ure te
Wirksworth te zijn. Mijne paarden zijn nu
goed uitgerust."
„Wilt ge mij dan tenminste toestaan u tot
zoover te begeleiden!"
„Uwe paarden hebben rust noodig, Sir
Humphrey" antwoordde zij, wat ongeduldig,
„en ik verzoek u te gelooven, dat ik voldoen
de begeleiding heb."
Nu keerde zij zich met een lichte hoofdbui
ging om. Waar zij nu stond, had zij juist het
gezicht op den weg naar Stieh's smederij en
kreeg zij Betty's figuurtje, vlug voortloo
pend, in het oog.
Sir Humphrey op zoo duidelijke wijze af
gewezen, had voor het oogenblik niets meer
te zeggen. Met geweld haar zijn geleide op
te dringen was ongepast voor een edelman.
Hij beet op zijn lippen en toonde slechts hof
felijke teleurstelling. Zijn scherpe, zwarte
oogen hadden al opgemerkt, dat zij, in weer
wil van haar zelfbeheersehing, zeer geagi-
teerd was. Hij dwong zijn stem tot zachtheid
en teedei-heid, toen hij zeide;
„Ik heb u niet durven spreken over dat
gene, wat mij tnaast aan 'thart liet"
„Sir Humphrey
„Neen, ik bid u, versta mij niet verkeerd.
Ik dacht aan Philip en hoopte dat gij toch
niet te ongelukkig zoudt zijn om zijnentwil."
„Daar is nn juist nog geen reden voor,"
antwoordde zij voorzichtig, „en er is veel
grond voor hoop."
„Ha! dat is goed!" zei hij vroolijk. „Ik bid
u den moed niet op te geven en wat vertrou
wen te stellen in uw nederigen dienaar, die
zijn leven zou willen geven voor n en de
uwen."
„Mijn geloof en vertrouwen zijn op God,
Sir Humphrey en op de onschuld mijns broe
ders," antwoordde zij kalm.
Toen keerde zij zich om terwijl hij staan
bleef met gefronst gelaat en een gesmoorden
vloek op zijn lippen. Hij keek haar na tot
zij achter een verhooging van den weg uit
zijn oog verdween.
IX.
SIR HUMPHREY S FACTOTUM.
Juffrouw Pottage met hare droevige, ver
moeide oogen, al door zuchtend^had gedul
dig gewacht op de bevelen van Sir Hum
phrey Challoner. Zij had van zijn knecht ge
hoord dat de Squire hier den nacht zou blij
ven en stond nu bekommerd in de gang, zich
afvragend of hij haar beste logeerkamer wel
goed genoeg zou vinden of zich zou verwaar
digen de spijzen te eten, die zij voor hem zou
koken.
Het was nu werkelijk zeer gelukkig dat
Lady Patience vertrokken was, zoodat nu
die kleine kamer, juffrouw Pottage's privaat
eigendom, ten dienste was voor Zijn Edel
heid.
Sir Humphrey's hoofd was te vol van aller
lei gedachten en plannen om te denken aan
de droefgeestige waardin en haar armelijke
kost, maar hij was blij met dat aparte ka
mertje en vriendelijk genoeg om zijn tevre
denheid te betuigen met dat beste logeerver
trek.
Eenige oogenblikken na zijn kort onder-
houd met Lady Patience had hij zich opge
sloten m datzelfde duffe vertrek, waarin zij
'matste treurige uren had doorgebracht.
Met den gezonden eetlust van een forsch
Engelsch edelman verslond hij groote por
ties van het maal en vele bekers dunne ale
terwijl tegenover hem op een kantje van den
harden houten stoel de waterige kleurlooze
oogen op zijn patroon gericht, mijnheer Mit
tachip, was gezeten, procureur des koniugs,.
en zaakwaarnemer van den Squire, die iD
dezeu omtrek overal bezittingen had.
Mijnheer Mittachips stem was schraal, hij
zelf was schraal, zijn jas was schraal; er lag
inderdaad over zijn heele persoon iets
schraals.
Hij sloeg zijn lichte maar zeer slimme
oogen op den kolossale, ietwat plompe gestal
te van zijn aanzienlijken patroon.
„Hare Edelheid passeerde mij rakelings."
zeide hij, sprekend op zaehten verontschul
digden toon. ,Jk stond in de deur van de ge
lagkamer, toen zij voorbijgaande mij vrien
delijk toeknikte.
„Ja! ja! ga voort man," riep Sir Humphrey
ongeduldig uit.
„De deur was open, Edelheid", vervolgde
Miltachip met flauwe stem, „er was veel
tocht,de mantel van haar Edelhied sloeg
open." Hij hield even op, met duidelijke vol
doening de toenemende belangstelling op Sir
Humphrey's gelaat opmerkend. „Onder haar
mantel," vervolgde hij, zeer zacht sprekend,
en als een acteur het effect nagaande, „on
der den mantel hield Hare Edelheid eeu
pakje brieven dat zij met hare hand vast-
ombnelde.
„Zoo, brieven!" vroeg Sir Humphrey snel
„Fen pak brieven, Milord. Op een daarvan
i was een groot zegel. Ik had bijna het wapen
gezien: het leek dat van....
I ..Karei Eduard Stuart, den Pretendent?
