P. W. T WE EHUfJSEN
Schoenmagazijn
Eerste klas Schoenwerk
Barteljorisstraat No. 27 j
Letteren en Kunst.
Kerknieuws.
Telefoan I77U.
Sport en Wedstrijden.
IHgEZOWPEW
dammen.
Toot den inhoud dezer rubriek «telt de
Redactie zich niet aansprakelijk.
Van ingezonden «takken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt dp copy den inzender niet
ternggegeven.
SOCIALISTISCH DENKEN?
Zeer geachte Redactie.
Beleetd vraag ik eenige ruimte voor enkele
aanteekenïngen bij uw Kruiskopje: „Socialistsch
denken" in uw blad van Zaterdags
,U schrijft daarin o.m.
„Wij knippen uit het weekblad „De Katholieke
School" het volgende redactioneele stukje, dat
volkomen duidelijk toelicht hoe het „socialistisch'
denken" ook bij de Katholieke onderwijzers al
doodgewoon schijnt le wezen."-
Dat stukje luidt:
„Aan onze Collega's!
„Daar zal op Zaterdag den I/*den Februari,
des namiddags om 2 uur, in Den Haag een
reuzenmeeting gehouden worden voor verbetering
der salarissen... Dien dag moet onze onder-
wijsmachine worden stopgezetGeen les geven,
geen les nemen dat zij voor ieder- het parool
Gij alten behoort solidair te zijn in het pogen,
om op den 17en Februari in Den Haag bijeen te
krijgen een overweldigende massa die daar gaat
demonstreeren de stoffelijke nooden, waaronder
onze stand „gebukt gaat"En zoo meer. Zie
daar, is het niet zuiver-socialistisch óók in
woordkeus en vorm?"
Mijnh. de Red. voor den goeden naam der
Brabantsche Kath. Onderwijzers en der Kath.
onderwijzers in 't algemeen moet ik ernstig tegen
deze voorstelling opkomen.
Wat u een redactioneel stukje noemt, is een
oproep aan de Roomsche Brabantsche onderwij
zers namens het Bossche Salariscomité en onder
teekend door J. G. v. d. Ligt.
Dit is echter van ondergeschikte beleekenis.
Maar u schrijft: „Dat stukje luidt". Mijnheer
de Red., dat is niet waar. U hebt eenige zinnen
uitgepikt en die naast elkaar aan uw lezers
als het stuk te lezen gegeven.
Lk heb vóór mij „De Katholieke School" van
1 Febr. en daarin staat:
Aan onze collega's!
„Daar zal op Zaterdagavond den 17den Fe
bruari des namiddags om 2 uur in Den Haag
een reuzenmeeting gehouden worden voor
verbetering onzer salarissen. Naar die meening,
uitgeschreven door 't Gemengd Comité voor Sa
laris-actie, roepen wij u op, leden van den Bos-
schen JR. K. O. B.
AI wat marschvaardig stond voor Utrecht, ruk-
ke nu op naar Den Haag
Dien dag moet onze onderwijsmaehine worden
stopgezet: geen les geven, geen les nemen, dat
zij voor ieder het parool.
Directeuren van normaallessen, leiders van
loofdcursussen ,hoofden van scholen, klasse-on
derwijzers, gij allen behoort solidair te zijn in
het pogen, om op den 17den Februari in Den
Haag bijeen te krijgen een overweldigende mas
sa, die idaar gaat demonstreeren, de stoffelijke
nooden, waaronder onze heeLe stand gebukt gaat:
die daar gaat vragen een eerlijk leven voor onzen
goed-gewaardeerdeti maar slecht betaalden ar
beid."
Het gecursiveerde hebt u weggelaten en als
men het stuk in zijn geheel leest, klinkt het iet
wat anders, als u het voorstelt.
Bovendien, en Üat is een ernstige grief, stopt
u het overige van den oproep weg onder de
woorden „En zoo meer'', alsof dat al precies
eender is, ais u het meent te moeten preseniee-
ren aan uw lezers, De beide laatste zinnen luiden
zelfs
„Maar... ordelijk en gepast!
Anders wordt van u niet verwacht!"
Dat klinkt toch heelemaal niet socialistisch.
U vergeet M. d. R., dat hier aan 't woord zijn
geestdriftige Brabanters, die veel ondervinden van
onvoldoende bezoldiging. Ik weet door mijn po
sitie in de organisatie van Roomsche onderwij
zers in geheel Nederland en als redacteur van
„De Kath. School" veel van die nooden. Als,
om één illustrecrend feit uit veie te noemen,
aan een hoofd der school ergens in N. Brabant,
met een minimum-salaris door B. en W. een
woning wordt aangewezen, een woning, waarin
nog niet de armste, de daklooze arbeider wil
wonen, een woning, die door ongedierte weg
gedragen wordt, als deze en dergelijke onder
vinden een Katholiek salariscomité in het Bos
sche Bisdom met zulk een élan een oproep
doen schrijven, dan moet niet dadelijk gesproken
worden van socialistisch denken en schrijven.
De R.K. onderwijzers in Brabant en in geheel
de Zuidelijke provincies zijn Roomsch door en
door. Hun organisaties zijn daarvan doorslaand
bewijs. En de Roomsche onderwijzers in het
Aartsbisdom en in het Bisdom van Haarlem
zijn evenzeer Roomsch in hart én nieren. Dc Ka
tholieke openbare onderwijzers in onze noorde
lijke Bisdommen hebben getoond den moed hun
ner overtuiging. Zij zijn Roomsch vereenigd. De
neutrale organisaties willen zij niet. De Bonden
van R.K. openbare onderwijzers doen al het
te danken, mijnheer de baron?
De jonkman kuste de vrouw hartelijk op
beide wangen en antwoordde:
Ik heb u een dienst te vragen, mijn
beste Octavie.
Komaan, mijn lieve jongen, als het mo
gelijk is, is u die toegestaan.
Zonder overbodigen omhaal deede de ba
ron haar vlug mede wat onder de koetspoort
yan Montmartre was gebeurd.
En je hebt ze opgenomen, de ongeluk-
kigen? vroeg Octavie, in haar ontroering we
der den vertrouwelijken toon van vroeger
aanslaande, want als zoogzuster van de ba
rones had Octavie Lagarde Michel helpen
opvoeden.
Kon ik die twee hopeloozen op straat
achterlaten, zonder dak en zonder brood?
was zijn wedervraag.
O! riep Octavie, een traan afwisschend,
uit, van Francois Berthier, den vermaarden,
schatrijken baron Berthier bezit je alleen den
naam en het verstand, mijn jongen... maar
het hart, de goedheid, de edelmoedigheid, dat
alles behoort aan die dierbare familie d'Au-
bagne, mijn weldoeners, zooals zij het overi
gens geweest zijn van de gansche streek."
Al wel... al wel, mijn beste oude vrien-
ui? el! u.w nederigheid een beetje asje
blieft!... En in plaats van aldus mijn lof
te bezingen voor een liefdadigheid, die wei
nig verdienstelijk is voor degene die over
zooveel geld beschikt als ik, deedt je beter
runt bevelen te geven, opdat de voor deze
twee arme vrouwen bestemde kamers zoo
spoed V mogelijk in gereedheid woeden ge-
hunne |om Ide Roomsche openbare onderwijzers te
bewaren voor de besmetting van het socialisme.
Het Katholiek beginsel wordt door de Rioom-
sche openb. en bijz. onderwijzers van Neder
land principieel voorgestaan. En hun meedoen
aan de salarismeeting was ook geen handelen
tegen het Roomsche princiep!
M. d. R. ik ben een krachtig Voorstander er
van, dat de Roomsche pers het Roomsche volk
voorlicht, maar ik stel daarbij onverbiddelijk als
eisch: volkomen eerlijke voorlichting. Ik meen,
dat uw voorstelling van zaken ten dezen hieraan
niet geheel beantwoordt en de eer en den goeden
naam en ook de positie van de Roomsche on
derwijzers bij openbaar en bijzonder onderwijs
te kort doet.
U dankend Mijnh. de Red. ben ik met hoog
achting Uw dw. "dnr.,
G. BULTEN.
Naschrift der Redactie.
Het geval uit Brabant is inderdaad heel erg.
Maar de heer Bulten zal de eerste zijn dm te
erkennen dat dit toch wel 'n uitzonderingsgeval
is! Rechtvaardigt zoo'n uitzondering dan soms
de krachttermen van „stoffelijke nooden, waar
onder onze heele stand gebukt gaat" en dergelijke
die men hierboven kan vinden? Rechtvaardigt
dit curiosum de interconfessioneele actie te 'sGra-
venhage
De heer Bulten verontschuldigt den toon van
het bewuste artikeltje door ©en beroep op de
„geestdriftige Brabanters". Waarschijnlijk moet
dan de loon van 's heeren Baron's speech ook
hieraan worden toegeschreven?
Laten wij het nóg eens, en nu voor het laatst,
héél duidelijk zeggen: Wij gevoelen veel, zeer
veel voor gerechtvaardigde grieven die de onder
wijzers kunnen hébben. Er zijn, vooral in het
Brabantsche, dat geven wij toe, misstanden op
dit gebied, hoewel er ook zeer veel wordt over
dreven en een algemeene actie om salaris-
verhooging met een be roepop een nood-
stand t g n minste, niet gerechtvaardigd kan
heeten.
Doch juist hierin zit de kern van wat wij,
en met ons de geheele katholieke pers, in de on-
clerwijzersbeweging afkeuren.
Heel op de socialistische wijs, met dezelfde
krachttermen, met dezelfde speechen, met dezelf
de „verontwaardiging", bedreigingen zelfs, is men
aan het „agiteeren" geslagen: „héél de Neder-
landsche onderwijzerswereld verkeert in nood...."
En lot dit agiteeren hebben de Katholieke
onderwijzers zich te kwader ure, door jeugdi
gen geestdrift en loffelijke zucht naar vooruitko
men verleid, mede laten verleiden...
Dat laatste is de fout.
En ziet men deze fout in, dan toont door
prachtige zelfbeheersciiiug en principiëete kloek
heid de katholieke onderwijzer dat het vertrou
wen, door Katholiek Nederland steeds in hem
gesteld, .volkomen verdiend ist
EEN PROTEST
Geachte Redactie
Misnoegd lazen wij in Uw bijschrift op
liet ingezonden stuk wan ©en „katholiek mee
tings anger", dat U den inzender qualifi-
ceerde als iemand, die niet vrij te pleiten
was van „socialistisch denken". U, verwees
immers juist daarom den inzender nog eens
in 't bijzonder paar het kruiskopje, Aa,t voor
kwam in hetzelfde nummer. Hoe de inzender
gestemd is geworden idoojr die aantijging we
ten wij niet, wèl weten wij, dat er héél
wat katholieke onderwijzers zijn waar
ender ook wij die precies eender den
ken als die „katholieke meeting-ganger". En
evenals op den laatste zal ook wel op de
hierboven genoemde onderwijzers uw be
schuldiging van „socialistisch deonken" toe
passelijk zijn. i.Waj imeenen nu ernstig te moe
ten protesteeren tegein die lang niet malsehe
beschuldiging, zoo klakkeloos daar neerge
zet. (Want, als men 'niet precies denkt of
meent als de Maasbode of de Nieuw? H'aar-
lemsche Courant is men daarom dan al ie
mand, die „socialistisch" denkt?????.
En tot slot nog' dit! Door dusdanige be
schuldigingen neer te schrijven meenen wij!,
dat de geachte Redactie èn aan de Katho
lieke zaak èn flan do R. K. bijzondere on
derwijzers in het geheel geen dienst bewijst.
.Wat toch zullen de mensehen gaan denken,
als ze hooren, dat de R,. Iv. onderwijzers
volgens U dan «óók al „socialistisch" gaan
denken of liever: óok a,l „halve" o4 „heele"
socialisten geworden zijn
U dankend voor de plaatsruimte, verblij
ven we»
EENIGE ANDERE
(R, K. MEETINGG ANGERS
Naschrift der Redactie:
Mliij hebben de namen der „meetinggan-
gers" onder dit stukje maar geschrapt. Waar
mede we denken; den heeren een dienst te
bewijzen. Want inderdaad, hun stukje ge
tuigt niet van logisch denken en goed be
grijpen. Misschien óók niet van goed wil
len begrijpen,* Wij meenen, dat „de men-
sclien", die ons Kruiskopje „Soeialistisch-
bracht, evenals ook haar middagmaal, en
zorg, Octavie, dat het haar aau niets ont
breekt.
Juffrouw Lagarde was al opgestaan, om
Miehei Berthier te gehoorzamen.
Je nieuwe pensionaires heeteu mevrouw
en mejuffrouw De Terrenoire, ging de baron
voort. Ik weet heel weinig van haarniet
veel meer dan dat de vader kapitein bij de
kurassiers is geweest en bij Beichshofen is
gesneuveld... Zij komen mij evenwel hoogst
fatsoenlijk en achtenswaardig voor. Ik zal
straks mama van een en ander op de hoogte
stellen, en 't is nagenoeg zeker, dat zij je ver
zoeken zal, je bezig te houden met haar toe
komstig bestaan.
Ik ben te barer beschikking, evenals tot
de uwe, antwoordde Octavie met een uitdruk
king van oprechte toewijding.
Michel zweeg. Zij u voorhoofd fronste zich,
en hij scheen eeuigszins bezorgd over iets na
te denken.
Na eenige seconden merkte hij op:
Waarschijnlijk zal ik je morgén bet be
sluit van mama komen zeggen, of wel, zij
zal je laten verzoeken bij haar te komen.
Maar zeg iu geen geval aan de dames De
Terrenoire wie ik ben, noch hoe ik heet, noch
welke onze positie in de wereld is.... Geen
woord.... begrepen? drong hij aau met zijn
steeds zachte, doch soms zonderling besliste,
van vastheid van wil getuigende stem.
Begrepen, verklaarde Octavie. Uw wil
zal nauwgezet worden geëerbiedigd.
Heel goed!.... Eu nu blijf daar nog
ei,en Ik za' mijn be.sehermelineen zen-
denken" 'ff öi e d gelezen hebben, volstrekt niet
op de gedachte zullen komen 'dat de R. K.
Onderwijzers'halve óf heele socialisten" ge-
werden ;zijn Wij hebben juist doen uitkomen
dat wij in' de Katholiciteit onzer dn'derwij-
zerBi God feoj' ö'ahk vertrouwen hebben, m'aair....
dat zij èn met, huh go:dsprekon der algemee
ne actie te 's GraVehh'age, èn niet hun' on
treden in 'dèae salaris-actie in ,het algemeen',
gevaar loopen den' verkeerden ,weg op te
gaan. WÜ kunnen niet in uitvoerige herha
lingen veïvalleh, ma|a;r wij raden 'de geachte
inzenders, het hoofdartikel der „Maasbolde"
van Zaterdagavond j.l. te lozen, waarin toe
vallig precies hetzelfde zij Met ook uit
voeriger wordt betoógd wat wij in ons
Kruiskopje van Zaterdagavond met een en
kel woord hebben willen aalnstippen.
REDACTIE N. HAARU. CT.
De conclusie der eerste zinsnede is b.v.
a.l volkomen juist. En niet minder onjuist is
de laatste volzin.
Waarom anti-revolutionnairen en cliriste-
Rjk-historisehen samengaan met Roomsch-
Katholieken.
Velsen, 26 Februari 1912.
Mijnheer de Hoofdredacteur,
Het is reeds geruimen tijd geleden dat U
mij ik ben anti-revolutionnair de
door mij gevraagde plaatsruimte hebt afge
staan voor een ingezonden stukje ter weer
legging van het fabeltje, in z. g. protestant-
sche kringen in den breede verspreid, als
zoude toch het principiëel verschil tusschen
Roomsch-Katholieken en geloovige Gere
formeerden of Hervormden op geloofsgebied
van dien aard zijn, dat samengaan tusschen
hen niet wel zoude zijn door te voeren,
waar het betreft verkiezingen voor de Sta-
ten-Generaal, Provinciale Staten of den Ge
meenteraad.
In uw geacht blad heb ik nooit eenige re
pliek van de bovengenoemde „protestanten"
op mijn ingezonden stukje gevonden.
Het wil mij voorkomen dat deze heeren het
geraden achten, zich niet iu het licht te ver-
toonen.
In het duister werken vinden zij klaarblij
kelijk veiliger.
Waar nu in den laatsten tijd, voornamlijk
hij de actie tegen het ontwerp herziening-
tariefwet het oude, afgezaagde fabeltje, waar
van ik hierboven melding maakte, weer op
geld moet doen, en, helaas! ook doet, daar
meen ik toch nog eens iets in liet midden te
moeten brengen.
Het ligt niet op weg het ontwerp herziening-
tariefwet te verdedigen; gaarne laat ik dit
over aan meer bevoegden.
En die zijn er gelukkig velen.
Alleen dit.
Als de Nederlandsche werkmansstand in het
algemeen niet inziet dat dit ontwerp juist
in z ij n belang is, om de werkloosheid in ons
land te doen verdwijnen en mogelijk te maken
dat de bejaarde arbeider pensioen krijgt,
en dus niet van de publieke liefdadigheid be
hoeft af te hangen, dan begrijpt de Neder
landsche werkmansstand zijn eigen belang
al beel sleclit.
Laat toch ieder arbeider en ook de ar
beidersvrouw inzien, dat zij zich, door te
teekenen op Risten tegen de Tariefwet, enz.
zelf den genadeslag toebrengen.
Arme bedrogenen.
Hoelang zal het nog duren vóór zij begrij
pen dat het geheele relletje tegen de Tarief-
wet is een relletje tegeu onze Christelijke
Regeering.
Anders niets.
En de vrijmetselaars, die blinde haters van
allen die God en Zijnen dienst niet hebben
verlaten, met hunnen aanhang, zij bekomme
ren zich er niet om dat door hun leugenach
tige voorspelling, als zoude bijv. het brood
duurder warden, juist den arbeider alle kans
wordt ontnomen op behoorlijke wijze zijn
brood te verdienen, en een onbezorgden
ouden dag tegemoet te gaan. Maar dat laat
deze blinde leidslieden geheel koud.
Als in 1913 onz rechtscke regeering maar
plaats moet maken voor eene linksche, dan
is hun doel bereikt.
En de bedrogen arbeiders?
Die mogen toezien!
Echter ik dwaal af.
Wij zouden nogmaals aantoonen waarom
geloovige niet-Katkolieken op het gebied
van het politieke leven samen hehooren te
gaan met de Roomsch-Katholieken.
Wat toch is het groote, belangrijkste punt
van overeenkomst.
Het antwoord is: het Kruis van Jezus Chris
tus, God's Zoon.
Wij zijn weer in de lijdens- en vasten weken.
In dagen waarin wij in het bijzonder her
denken het lijden van den Godmenseh, en in
gedachten bijwonen het drama op Golgotha,
dit drama der eeuwen, nooit door eenig ander
geëvenaard.
den, die iu het rijtuig wachten. Ik behoef je
wel niet te vragen ze te ontvangen met al
de goedheid van je hart en al je tact, niet
waar? Ze schijnen veel te hebben geleden.
Een droeve glimlach speelde om de lippen
van Michel.
Maak je daar maar niet bezorgd over,
zei Octavie, ze zullen uitstekend worden ver
pleegd.
De jonkman keerde thans tot de twee da
mes terug en opende bet portier.
Meu wacht u, dames, voegde hij haar
toe. Hebt goeden moed, en bekommert u
maar niet over de toekomstWeldra zal
mijn moeder het middel hebben gevonden,
om uw bestaan op eervolle wijze te verzeke
ren... In afwachting van haar bezoek of
van dat van haar zustermoet gij u maar
niet het hoofd breken met zekere bijzonder
heden leeft rustig in dit huis, waar gij
beiden goed zult worden verzorgd.
Hij drukte eerbiedig de vingertoppen van
mevrouw De Terrenoire, wierp onwillekeu
rig Sabine een teedereu blik toe, en na de
dames tot den drempel van het gebouw te
liebbeu begeleid, mompelde hij:
Tot spoedig wederzien!
Hij was reeds weder in het rijtuig geste
gen, dat zich snel verwijderde, maar het
meisje, stilstaande eu er niet aan denkend
haar moeder te volgen, scheen hem steeds te
zien en steeds te hooren.
O, mompelde zij met groote schitterende
oogen, mijn gansche leven behoort aan hem!
Wie herdenken dit grootste feit uit de
wereldgeschiedenis?
Wie knielen in aanbidding neer voor den
gekruisten Zaligmaker?
Wie verwachten hun heil zoowel voor dit
tijdelijk leven als voor hiernamaals van Hem?
Zijn het niet de Roomsch-Katholieken met
de geloovige Hervormden en Gerefor
meerden?
Waar deze allerbelangrijkste overeenkomst
bestaat en rotsvast zal blijven bestaan, daar
kan het niet anders of heide categorieën van
gelooven moeten elkaar de hand reiken, ge
schilpunten voorbijzien en gezamenlijk
front maken tegen allen die dien Heiland
haten.
Vergeef U mij, Mijnheer de Hoofdredacteur,
dat ik voor zulk een uitvoerig betoog plaats
ruimte heb gevraagd, en dus wel een eeuigs
zins onbescheiden gebruik heb gemaakt van
uwe bekende gastvrijheid.
Maar waar zoo dikwijls, thans weer in
zake de Tariefwet-kwestie, geloovige men-
schen op een dwaalspoor worden gebracht
door de intriges van hen, die reeds lang heb
ben gebroken met den dienst van God, daar
heb ik gemeend nog eens een waarschuwend
woord te moeten doen hooren.
Met bijzonderen dank voor de plaatsing, heb
ik de eer te zijn.
Met alle hoogachting
Een anti-revolutionnair.
DUITSCHLANI)S LITERAIRE PRO
DUCTIE.
In het jaar 1910 zijn in Duitsehland niet
minder dan 31.281 boeken en brochures ver
schenen. Voor een tiental jaren, in 1901,
bedroeg idit aantal nog „slechts" 25.331, zoo-
dat de boekenproductie sedert dat ja,ar met
nagenoeg 6000 stuks is vermeerderd.
Bovenaan staan de werken over opvoe
ding, onderwijs en werken voor de jeugd met
4273 stuks. Daarop volgt de z.g. schoone
literatuur met 4029 nummers, daairna de
rechts- en staatswetenschappen met 2670 en-
de theologie met 2495 deden. Niet minder
dan 288.532 hóeken heeft de Duitsiche lite
ratuur in het afgeloopen tiental jaren op
le markt gebracht. Hierbij zijn nog niet
gerekend ide groote hoeveelheden dissertatiën
jn akademische geschriften, waarvan het
aantal in het akademiejaar 191011 alleen
8560 bedroeg. Ook deze uitgaven zijn jn de.
laatste jaren schrikbarend toegenomen; in
190102 werden 3756 dissertatiën gepubli-
teerd. Behalve de boeken verschijnen ook
nog een aiaintal tijdschriften op elk gebied.
In 1910 bedroeg het aantal daarvan 5861,
in 1912 is dit reeds gestegen tot 6178. Hier
bij moet men dan nog rekenen een schrikba
rend groot aantal dag- en weekbladen.
TWEEDE NEDERLANDSCHE MARIA-CON
GRES TE MAASTRICHT, 15-18 Augustus 1912.
Om tot de bijwoning van dit congres op le
wekken is een circulaire verzonden, waaruit wij
het volgende aanstippen:
Ondanks den twijfel van voorzichtige raadge
vers, die zulk een pogen (een Maria-congres uit
te schrijven. Red. N. H. Ct.) te grootsch vonden
voor de beperkte krachten van den nauw om
grensden Dietschen stam, is deze (de Eerste)
bijeenkomst geslaagd zóó, 'dat zij naar oordeel
van bevoegden de grootere internationale bijeen
komsten in de schaduw beeft gesteld.
Op het eerste Nederlandsche Maria-Congres
is gebleken, welk een veilige gidsen wij bezitten
op de paden der waarheid, welke zekere voor
gangers op de wegen, die voeren naar vernieu
wing der maatschappijis gebleken, "hoe onze
kunstenaars rusteloos streven om de Maria-ver-
heerlijking onzer vaderen, zooals die door de
geschiedenis wordt ontvouwd, nabij te komen.
In de gelukkige dagen, toen daar de Neder
landsche Katholieken van Noord en Zuid elkan
der stichtten en voorgingen in vroom gebed en
blijden lofzang; toen het beste, wat onze rede
naars, geleerden en kunstenaars aau wijsheid
en bezieling hadden, mei kwistige offervaardig
heid gebracht werd aan de voeten van de Onbe
vlekte moeder; toen zij daar zicli voelden één
volk, één huisgezin, toen zijn er vele plannen
gevormd en tot begin van uitvoering gekomen,
toen is veel levensernst vernieuwd, veel toe
wijding ontwaakt.
Toen werd de broederband gfel egd tusschen
de twee volken van Dietschen stam, maar toen
is ook de Maria-vereering tot liooger bloei open
gegaan en velen zijn dichter gekomen bij liet
offeraltaar van haar Goddelijken Zoon. De rij kb
zaligprijzing, daar aangeheven, moet worden
voortgezet; het hooglied onzer Maria-vereering,
daar aangestemd, mag niet wegsterven; bij de
vruchten, daar verzameld, moet een nieuwe
oogst gewonnen worden.
Daarom achten wij dezen tijd gekomen, om
II,
HET GEHEIM.
Zoodra het rijtuig om den hoek vau de
rue cles Vierges was, stak baron Berthier zijn
hoofd door het raampje van het portier eu
gelastte den koetsier hem te brengen naar
het park Monceau, de woning der familie
Berthier.
Die naam, te Parijs even bekend als die
der Rothschilds, vau wie baron Berthier in
de eerste jaren van het Keizerrijk de dik
wijls zegevierende financieele mededinger
was geweest, maakte op den man een indruk
als een electrische ontlading. Onmiddellijk
legde hij de zweep over zijn mageren knol,
klapte met de tong en zei:
Allo, bruine! Vooruit, oudje! Er zit
haver voor je aan en een aardig duitje voor
je baas!
Alsof liet arme die woorden begrepen had,
begon het te draven wat het kon.
Hè, zeg ereis, merkte Michel lachend op,
als het je hetzelfde is, dan wou ik liever dat
je niemand overreedt.... het drinkgeld zal
er niet kleiner om worden.
De koetsier stale zijn neuswarmer bran
dend en wel iu den zak van zijn lange jas
eu antwoordde:
Geen gevaar, hoor! Het asphalt, dat ken
nen we! De bruine eu ilc hebben nooit onge
lukken gehad!
Weldra was een fraai gebouwd beerenatiis
tot uitbreiding van het Rijk Gods en ter oerJ
van de ^allerheiligste Maagd en Moeder Gods
Maria uit te schrijven het tweede Nederlandsdi
Maria-congres. dat, onder goedkeuring van hel
Nederlandsche en Belgische episcopaat gehou-
den zal jvorden le Maastricht, Van 13-18 Au
gustus 1912.
Op het eerste Maria-congres werd besloten om
beurtelings België en Nederland het voorrecht
dezer bijeenkomsten te gunnen; en geen stad
in Nederland scheen zoo aangewezen voor een
Maria-congres als Maastricht: Maastricht, do
oude Romeinsche veste van vóór Christus;
Maastricht, waar de groote Karei tijdelijk ver
blijf hield en bet koninklijk geslacht der Mero-
vingers zoo menigwerf vertoefde; Maastricht,
de zetel van 21 Heilige Bisschoppen te begin
nen met St. Servaas, den Apostel dezer landen;
Maastricht, waar de H. Bemardus, die groote
dienaar van Maria, den Kruistocht predikte;
Maastricht, dat van eeuwen herwaarts aan da
Moeder Gods kapellen en kerken hoeft gewijd,
waar nog die eenige Lieve Vrouwenkerk, be
wonderd door zoovele geslachten, zoo heerlijk
gerestaureerd, verrijst; Maastricht, dat schat
kamers bezit, voorzeker de rijkste en merkwaar*
digste van Nederland, scheen daartoe de aan
gewezen plaats.
Gemakkelijk te bereiken van uit het Zuiden,
zoowel als uil het Noorden, heeft het groot*
sche kerken en vergaderzalen, voldoende gele-<
genheid om duizenden congresbezoekers te her*
bergen en is geschikt tot openbaar feestbetoon
en huldiging, i
Maar het herbergt ook een kostbaren schat,
een eeuwenlang gehuldigd Mariabeeld, onder den
weisprekenden titel van "Onze Lieve Vrouw
„Sterre der Zee" door de inwoners dier st.nl
eeuwenlang vereerd In trouwe heide als een
heilig Paladium. En die stad, eeuwen geleden
gekozen tot een uitverkoren plek, waar Maria
hare gunsten en wonderkracht heeft willen top
tien, zal de eerste zijn, waar, in Nederland, de
nieuwe zaligprijzing op de Dienstmaagd des Heo.
ren wordt aangestemd. En geheel liet Katho
lieke Nederland zal dan can Maria s verheer
lijking getuige zijn en, met de trouwe dienaars
en wachters om haar troon, Maria de Zeesterre
begroeten mogen, die in zoo donkere uren en
bij zooveel stormen vertroosting bracht eu die
nu nieuwen luister en glorie winneu zal door
dc heilige hulde, welke Haar in die dagen zal
gebracht worden.
Het wonderbeeld van Maria „Sterre der Zee"
zal tijdens de congresdagen op last van Z. H.
Paus Pius X plechtig gekroond worden door
Z. D. H. Monseigneur J. H. Drehmanns, Bis
schop van Roermond.
Had het eerste congres tot grondgedachte bij
at zijn werkzaamheden de voorspelling van Ma
ria: van nu af zullen alle geslachten Mij zalig
prijzen en werd het bij de keuze der te be
handelen onderwerpen geleid door het verlan
gen, om een algemeen overzicht te geven der
Maria-leer, van den invloed der Onbevlekte pp
het persoonlijk eu openbaar zedeiiloven, terwijl
aan de geschiedenis en de kunst was toever
trouwd de taak om aan te loonen, hoe luisterrijk
de voorspelling van Gods Moeder in vervulling
ging, het tweede Nederlandsch Maria-congres
kan niet anders dan gewijd zijn aan de uit
verkiezing der H. Maagd, dan aan eene groot*
sche belonging, waarin zij gevierd wordt in bare
grootheid van Moeder Gods, verheven door Hem,
die Machtig is. Waar hare glorie zoo véle eeu*
wen werd beslredeu of verkleind, waar zoof
vele dwaalbegrippen hecrschen over de veree
ring, welke wij Haar brengen, daar was de
keuze van het Bestuur aanstonds bepaald op;
de verklaring, de viering en de verdediging van
het klare woord der H. Schrift: „omdat Mij
groote dingen heeft gedaan do Machtige".
Gisteren is er slag geleverd tusschen ruim
'100 Amsterdamsche damspelers, uit 7 clubs, te
gen 10 Noord-Hollandsche provinciale clubs, in
hotel „Het Heerenhuis" te Midden Beemster;
228 deelnemers waren opgekomen. Van Amster
dam waren verschillende inschrijvers weggeble
ven, zoodat een aantal sterke N.-Hollandsche
spelers niet spelen konden, hetgeen dan ook
in 't nadeel dier clubs gebleken is.
Er heerschle een opgewekte stemming.
De verschillende Clubs 'behaalden, van het door
hen verkrijgbaar aantal punten de volgende per
centages: 1ste prijs „Hoorn'' 72i/2 pel. 2. Enkliui-
zen 68 pel. 3. V. A. D, (Amsterdam) G2V» pet.
4. Aris jde ,IIeer" (Beemster) 59f - pet. 5. „Gezellig
Samenzijn" (A'dam) 56 2/3. 6 Zuid-Scharwoude.
50 pet. 7. Oud karspel 47 pet. 8. „Van Embden"
(Amsterdam) 17 pet. 9. „Door Oefening Sterker"
(Amsterdam) 47 pet. 10. ,,'t Zand", 45 pet. 11.
„Wormen-eer" 45 pet. 12. „Zaandam", 42 pet.
13. W ieringerwaard 40 pet. 14. „Jozef Btauke-
naar" (Amsterdam) 36 pet. 15. Krommenie .33 1/3
pet. 16. „Ons Huis", Amsterdam, Rozenslr. 29
pet. 17. „Ons Huis Muiderpoort, 23 pet. De me
daille, uitgeloofd door „Aris de Heer", viel aan
„Hoorn" ten deel.
bereikt, van boven tot onder schitterend ver
licht?
Alleen een prachtig hek scheidde het van
het park de la belle Gabrielle, thans publiek
domein.
Michel betaalde den koetsier, gaf hem een
nog ruimer fooi dan hij had durven droomen
en giug vervolgens door de groote deur bin
nen. Twee livreiknechts in liet ruime, weel
derig ingerichte voorportaal stonden hij zijn
komst op, als door eeu springveer in bewe
ging gebracht, en ontdeden hun jongen mees
ter van zijn overjas.
Mevrouw de barones is erg ongerust, mijn
heer, sprak een van ben onderdanig. Zij heeft
herhaaldelijk Josephine gezonden, om te vra
gen of mijnheer de baron nog niet thuis was
gekomen, en mejuffrouw Geneviève is zelve
komen informeeren of de baron geen bood
schap had gestuurd.
Michel keek naar een ongemeen fraai uur
werk, stijl Louis XIV, waarvan de groot»
vergulde zon boven de deur van een salon
prijkte. De groote wijzer stond juist op tien
uur.
Er is zeker al gedineerd!
Mevrouw de barones wilde wachten op
mijnheer of op een boodschap, maar mijn-)
lieer de baron, die vanavond bezoek moest
ontvangen, heeft het anders verordend. j
Goed. Zeg aan den kok, dat ik iets ver*
lang te eten. En terwijl men dekken zal, ga
ik aan mijn moeder vertellen dat ik thula
ben.
i
(Wordt vervolgd.?-
