ALLERLEI.
PP3"
K
sgppi
De Stuiver.
Een komplot verijdeld,
Esn dubbele ontgoocheling.
w1y/ W0EN
WOENSDAG 10 APRIL I9I2
No» 7802
BIJLASE VAN DE NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
Kb.us
1
ffanwenijKS awermffafen. tHj wasten d|at er voor
hun gebieder, wanneer deze in kwaden luim
verkeerde, maai een geringe aanleiding noodig
was, om hen te doen overleveren aan Giafax,
den beul, een. renaachtigen neger, die Saladin
overal volgde als een sombere schaduw.
Daar naderde Achmed-, de siterrenwichelaar
van Saladdn's hof.
Hij knielde neer voor den troon, raakte de
onderste trede daarvan met zijn voorhoofd aan
en wachtte tot het zijn heer behagen zou, het
woord tot hem te richten.
Benige oogenblikken zag Saladin op dien in
daafsehe onderdanigheid knielenden man neer
en zeide ten slotte:
Sta op, wijze man, en luister goed naar
hetgeen ik u zeggen zal.
Achmed stond op, kruiste do armen over de
borst en bleef in gebogen houding staan.
Een akelige droom heeft mij dozen nacht
rerontrust en wil mij maar niet uit de gedach
ten, hernam de sultan. Ik droomde, dat al mijn
tanden, een voor een, uit mijn mond vielen,
zoodat er mij geen meer overbleef. Gij, die be
weert, dingen te weten, die aan andere sterve
lingen verborgen zijn, zeg mij, wat beteekent
deze droom
Achmed hief de beide handen ten hemel en
op jammerenden toon riep hij uit
0groot en machtig heer, gij zijt diep be
klagenswaardig. Wat kan het zijn, dat Allah,
wiens gunsteling gij steeds waart, zoo tegen u
vertoornd heeft? Deze droom voorspel u een on
heil, dat wellicht door hoeten en gebeden nog
ml zijn af te wenden. Uw tanden, dat zijn uw
zonen en bloedverwanten, die de een na den an
der sterven zullen, zoodat gij, ondanks al uw
macht en grootheid, eenzaam en verlaten zult
achterblijven.
De oogen van Saladin schoten vonken van
toorn, krampachtig balde hij de vuisten en met
donderende stem voegde hij den sterrenwiche
laar toe:
Vervloekt zijt gij, ongeluksprofeet, die durft
zeggen, dat Allah's toorn over mij gekomen zou
zijn. Niet straffeloos zult gij mijn gTamschap
hebben getart.
En tot den neger, die als nit brons gegoten,
roerloos in een hoek van de zaal op zijn groote
zwaard geleund stond, riep de sultan:
Giafar!
De beul naderde en op een teeken van zij i ge
bieder, legde hij de hand op den schouder van
den on gelukkigen Achmed, die daarop door twee
soldaten van de lijfwacht werd weggevoerd.
Schrik en ontsteltenis stonden op de gezich
ten van alle hovelingen te lezen.
Het eerste slachtoffer van Saladin's kwaden
luim was gevallen, zonden er nog meerderen
moeten volgen?
Dat was de vraag, die allen zich sidderend
stelden.
Geruimen tijd bleef het doodstil in de troon
zaal.
Waar hebt gij mij gebracht? vroeg fflj
op strengen toon.
De koetsier antwoordde niet, maar haalde uii
z'n gordel 'n Lang mes te voorschijn, sprong';
op den grond en hield zijn passagier het wa-
pen onder den neus met de woorden:
Je geld of je pels, anders zijt gij een kind
des doods.
Ziedaar! antwoordde de gemaskerde doods
bedaard en wierp hem zijn mantel toe, maart
tegelijkertijd werd zijn grijnzend gelaat zicht
baar en. voegde hij er bij: Ziedaar, vriend, maar
geef mij nu uw ziel in ruil!
Het Russische volk is in de hoogtsjte matei
bijgeloovig; de koetsier liet het mes los en rolde'
zelf bijna bewusteloos van schrik op den grond.
- Een uur later zag de commandant van de-
wacht van het paleis tot zijn groote verbazing
den keizer aankomen, die zelf een huisstede
mende. Een balcostuum Lag naast hem op de bank'
EEN NIEUWE SPOORWEG DOOR DE PY
RENEEËN?
(Spanje is tot nu toe met Frankrijk slechts,
door twee spoorwegen verbonden, die bei-de aan
de einden van de Pyreneeën gelegd zijin, de ecno
De grootvkaer, 3e eerste van sultan's diena
ren, waagde het eindelijk hem te naderen en op
een teeken van Saladin, fluisterde hij hem ceni-
ge woorden toe.
Hij kome, beval de groote heer.
Aan de wacht werd het bevel overgebracht
en voor den sultan verscheen een jonge man,
met schrander gelaat, vrijmoedig rondstarend
in deze hem zoo vreemde omgeving.
Hij heette Abdullah en. was muilezeldrijver.
Toen hjj met zijn ezels voor de poort v-au het
paleis stond, had hij den armen Achmed door
de soldaten en den beul zien wegvoeren en ver
nomen, welke voorspelling hij den sultan had
gedaan.
Die man is nog dommer dan de domste
van mjjn ezels! had Abdullah uitgeroepen, ik
zou den grooten heer wel een betere voorspel
ling weten te doen.
Deze woorden hadden aanleiding gegeven om
den muilezeldrijver voor deu sultan te voeren.
Spreek, knaap, zeid-e Saladin, wat betee-j
kent de droom, dien i'k hedennacht had
Groot machtig heer, bebeerscher en be
schermer van alle geloovigen, verdelger der on- i aan^dfi^GolFran ^Biscaye^"^ andere 'langs de
geloovigen, begon Abdullah, terwijl hij op de Mi-ddellandsche Zee. Zooals. reeds vroeger mede-
onderste trede van den troon knielde, gij zijt
gelukkig en boven alle andere stervelingen door
Allah uitverkoren en daarvan heeft Hij n een
nieuw bewijs willen geven door dezen droom.
Geen menscbenkind, zelfs uw eigen zonen en
gedeeld werd, hebben, de regeeringen van Frank-
rijik en Spanje een overeenkomst gesloten, waar
bij naast deze beide spoorwegen nog andere
het gebergte overschrijdende spoorwegen gelegd
zullen wforden. Aan de „Zeiiung d. V. deutscher
bloedverwanten niet, is bij uw verheven groot- Eisenbahnverwaltungeif'-wordt omtrent dien aan-
heid te vergelijken en wanneer allen reeds ge- bet volgende onuoend.
storven zullen zijn, dan heer, zult gij u nog als De Spaansche regeering heeft de verplichting
een flonkerster van weergaloozen luister uw f^k een spoorweg van Lenda aan den Noorde-
glans v-enspreidein over alle volkeren, wan den*11 Spoorweg to aan scheidnigslunnel «o
het op Spaanseh gebied hg eude deel van deze
islam. tunnel, waarvan de geheele lengte ongeveer 6.5
Terwijl Abdullah sprak was de sombere uit- j K M bejdraagt, aan te ieggen. Het volgens do
drukking allengs van Saladin's gelaat geweken.overeentomst doo- de Franschen aan te leggen
zijn oogen werden vriendelijker en een glimlach aansLuitingstraject tol aan de tunnel is klaar,
plooide zijn lippen. Toen de slimme ezeldrijver j doch in Spanje is men me den aanleg nog niet
had uitgesproken, trok de sultan een diamanten gevorderd. Het op Spaanseh gebied aan te leggen
ring van zijn vinger en wierp dien den knaap
toe met de woorden
Jongeling, gij zijt wijzer dan velen, wier
traject is nochtans een der moeilijkste, die tot
nu toe in Europa zijn voorgekomen en de aan-
.UUS-U.S, so „^.(bieding der Spaansche regeering om voor iede-
kruin bedekt is met de sneeuw der jaren. Gij ren kilome.er een bijslag van o 1
zult geen ezels meer drijven, maar ik verbind u Sev,en' was 2 exutoitatfe
i j j. i - t 4. i ondernemer tot den aanleg en de exploitatie
aan mijn hof, opdat gij mij ook in het vervolg den niewen spoorweg aan te sporen. Een
met uw wysnead zult teT zijde staan. --
uit Engclsche en Fransche financiers bestaande
groep liet de streek in 1909 door een ingenieur
onderzoeken, die zeer ongunstig over den aanleg
rapporteerde. Behalve de scheidingstunnel zou
den er nog 78 andere tunnels geboord moeten
worden en er zouden 67 dalen overbrugd moe
ten worden. De Noguera-Pallaresa-rivier, in wier
dal de spoorweg ten deele loopt, vliedt tusschen
KEIZER NICOLAAS. steile hellingen, van gedeeltelijk buitengewone
Nicolaas I, keizer van Rusland, hiekl dol veel hoogte, die door wolkbreuken sterk aan gevaar
van een gemaskerd bal, en stak zich soms om zijn blootgesteld. Het maken van een toegangs-
niet herkend te worden, in de dwaaste v-en-i weg naar de plaats voor den tunnelbouw zal op
mommingen. Op zekeren dag verscheen in het zich zelf reeds twee jaren in beslag nemen. Da
Théatre Francais een kolossale man als ko- Spaansche regeering maakte aanstonds to eb ere ju
ning der hel verkleed. Het grijnzend gelaat, -die selen o-in dezen weg aan te leggen, de ondan-.s
horens, de bokspoot, de staart, om alles wapi bleef de aanbesteding van den spooweg zonder
gedacht en de duivel scheen zich op het bal kas- resultaat. De hoofdoorzaak moet daarin liggen,
telijk te vermaken. Om één uur na middernacht dat de regeering haren waarborg voor le inte-
i—t. 1.:: .....I J1/1i 1/ncJKcirAn ti al c rvm i inn I-pcf An VU II t -| O i n 1 TV P l'! T11 f:1 CC: Bid
rbijkamende
naar de Quai des Anglais te brengen.
De duivel, die heel vermoeid was, sliep
weldra in, en na een kwartier ongeveer,
opende hij de oogen, in de meening
dat het doel van zijn rit bereikt was:
maar hoe groot was zijn verbazing,
toen hij rondziende volstrekt niet be
greep, waar hij was. Aan zijn linkerhand
bevonden zich een slechte heining, een
kerk en een groep boomen, rechts ston
den een paar kleine huisjes.
Hij was klaarblijkelijk niet in het
kwartier, dat hij aan den koetsier had
opgegeven, want de Quai des Anglais
is een der voornaamste buurten van
St. Petersburg. Toen schoot de slede
slede snel vooruit, totdal zij aan het
eind van den weg een korten draai
nam, en vlak langs een muur verder
gleed. De gemaskerde wilde den koet
sier roepen, maar deze deed of hij het
niet hoorde, eln ging plotseling met zijh
slede epn poort binnen, die zich in
den muur bevond.
Een groote witte vlakte slrekte zich de interesten tijlden.s den op 12 -aar geschatten
technische moeilijkheden nog ver af igt, moet
de ondernemer met een hoog en onzeker rente
verlies tijdens den nanleglijd rekenen.
De Franschen hebhen in zooverre een leven
dig belang bij den nieuwen Pyreneeën-spoorweg,
dat zij daardpor een kortere verbinding tusschen
Parijs en Cartagena en al-dus naar huiuie bezit
tingen in Noord-ALika verkrijgen. De nieuwe
spoorweg zal voor een groot aantal ste en de
verbinding tusschen Frankrijk en Spanje met
ongeyeer .120 KAL bekorten. Bovendien zal dooi
den Noguera-Pallaiesa-spoo weg een vruchtbaar
en ertsrijk gebied.ontsloten worden, waaruit ijzer
erts, marmer, zink-, lood- en mangaa n ertsen,
hout, vee, ooft, wijn -en groenten naar F ank-
rijk uitgevoerd zullen worden; ook steenkolen
zijn op verschillende plaatsen gevonden gewor
den. Men heelt daarom bij de rentabiliteil.sbere-
kening een ontvangst van iö miilioeu frank per
jaar uit het binnen verkeer van het nieuwe tra
ject, van 6 miilioen voor het transito-verkeer
en van? 5.320.060 frank voor het per onenver-
verkeer aangenomen. Tegenover deze getallen
v staan aan aanlegkosten 62.095.000 frank, die door
voor den reiziger uit. Niels, geen en
kel huis, geen enkele boom was er te
zien, Niels, dan hier en daar een en
kele verhooging van den grond, nu ge
heel mei sneeuw bedekt, waarop -een
zwart huis stond, 't Moest een kerk
hof zijn. Met één sprong was de man
overeind en greep den koetsier bij den
arm 1
aanlegtijd nog tot 71.511.000 frank verhoogd wor
den. Bij een lengte van 155 K.M. geeft dit een
aanlegsom van 480.000 frank per kilometer. Bij
de ongunstige terreinomstajidigheden zullen ook
de exploitatiekosten niet laag zijn en men kan
er zich nauwelijks over verwonderen, dat nog
niemand bereid is bevonden, om den aanleg cn
dc exploitatie van den derden Pyreneeën spoor
weg pp zich te nemouj
HR
W I
1
VOOR DE HUISKAMER
ten tegen die overweldigende toonbankmassa.
Mag ik voor een stuiver jujubus? vroeg
ik met forsche stem.
Toen, zonder dat ik ergens eén deur hadhoo-
w r„ „„-ren opengaan, vernam ik achter het meubel' be-
,cn.s' jC1. ^6, n" weging en naast de toonbank verrees een oude
de tafel m de huiskamer een stuiver liggen, en j 7
ik stak dien dadelijk in mijn zak. 't Is lang ge-
J zakje ïuiuhus en terzelfder üjd stak ik, met een
leden; ik was toen zeven jaar. Daar er niemand i.
j -i iu„j zucht, van verlichting, haar rrujn stuiver toe, doch
m de kamer was en ik t tersluiks -had gedaan, .-1
voelde ik ineens, dat ik dien stuiver g^stole^ 12^^! mJJ een
had. Toen liep ik heel gauw naar den tuin. H N<;(fn schat;e houd ie stuiver maar
Maar nauwelijks buiten, begon ik te bedenken, ik' 'op slra|t, met mijn jiijuhus
wat ik zoo al met dien stuiver zou kunnen -doen. 1 j -u^La ti
r, l f - i *i in de eene, den stuiver in de andere hand. Ik
Zoo klem als ik was, had ik toen aL eemg va i ±l u
•t ,j if .v i- was geheel! verbluft en voeLde mij allesbehalve
idee van geld. Mijn groote zus en ik kregen j ocs|e31K,
eiken Zondag elk twee stuivers, -en 't was, vaste Prt"xl8 trisieiiia.
gewoonte, dit wij daarmee konden doen, wat Aangezien de jujubus gevaar voor ontdekking
-ij j.van mijn geheim opleverden, haastte ik mij, die
wij wi cn. - in mij nmond te doen v-ei-dwijnen, een heer-
Geregeld zeurde Leentje een uur wat zal ik Luier om alle risico te onttoopen.
vandaag nemen? en even geregeld koos z,., sui- d<J ko„ ik niet inslikken
AFSCHRIKWEKKEND.
kerb rokken. Als zii daarvan de helft veeL te tit t
,,t t j cn nog minder behouden. Straks kwam Leen tie
5nel had opgegeten, had zu een afkeer van de n J
„i ,t "u L, daar- an «ebn ik - Ullus van' sch°o1' 6n dan z0'uden als naar
J j gewoonte, gaan spelen. Zij zou mij duwen, ik
te maken. - 'aou springen, kortom, op de een of and-ere ma-
Zelfs waagde i me. mijn ,v L njer zou de stuiver uit mijjn zak ontsnappen,
kansje. Ik ging er mee naar een kraam, wam merk!c en'die merkt6 alL1J
men v oor dat ge d ron raaien. e pnjz ia ik verloren. De deugden van mijjn groote
bestonden uit kunstig opgestapelde soepterrines, verschrikkelijk opgehemeld, om
suilierpotten, blakers en nog nachteliiker voor- J( rö
T, -t j ,i j t f j mli verwijten te doen, en zij verzuimde ooik
werpen. Ik won nooit iets doch dat hinderde niet. - J
r j i -i h ^een enkele gelegenheid, om mii een standje te
ik htad de emotie gehad -en als ik t venoren J aand'acht afleidde van U
hoorde keerde ik gelaten naar hms terug, »m Lekeizonden.
de brokken van Leentje te verdelgen. L 1
Dien middav echter was 't geen Zondag, want Ik zag al de verontwaardiging van de heele
ik had mijn gewone jurk aan, op het pleintje k11™1'0 over den stuiver, dien niemand mij ge-
bij ons huis stonden geen kramen -en ik voelde schonken had. Ik voelde al in mijn mond den
in mijn zak niet de twee stuivers, waarvan ik smaak van droog brood, en plotseling sloot ik j
aan niemand rekening en verantwoording be- de °'°geib want het was, of ik iemand den matte-
hoefde te doen. Er was er maar een, dien ik klopper van den haak zag nemer,. En vaag ook
zenuwachtig met mijn vingers betastte, zonder voor de eerste maal dacht ik aan al t
hem aan 't licht te durven brengen; want aan kwaad, dat er gezegd wordt, van dieven.
alle vensters van 't huis konden wel oogen zijn,
die. hem dan evengoed zagen als ik.
Voor het tuinhek, waarheen ik heel' zachtjes
was teruggekeerd, bleef ik staan. Misschien zou i
Er zijn eetbare "dingen genoeg te koop voor er een bedelaar voorbijkomen, wien ik mijn stui-
een stuiver en 't best zou zijn. om elk spoor ver kon geven. Ja, maar alle buurvrouwen zou-
van dat geldstuk zoo spoedig mogelijk te doen den mij dan kunnen zien en mij Later bij mama
verdwijnen, er iets eetbaars voor te koon en. Ik prijzen om mijn liefdadigheid,
kon naar den kruidenier gaan oi naar den drogist Ik dacht er aan, den stuiver weg te werpen;
beiden woonden vlak bij en ze kenden mij, om- j raaar was spilzucht niet even gevaarlijk als lief
dat ik er wel meer alleen 'n boodschap kwam dadigheid in t oog van buren?
doen. Op dal ©ogenblik, verzekerde mevrouw Lo-
Uit pure voorzichtigheid ging ik in de rich- ris, was ik zeker ouder dan zeven jaar. Al',
ting van den drogist, want naast hem was 't huis wat ik had gelezen of machinaal opgevangen
van mijn vriendinnetje; als iemand mij onver- over eerlijkheid en over de moeilijkheid om
hoeds vroeg: „Waar moet je naar toe?" zou van gestoten schatten te genieten, kwam mij
ik antwoorden: Ibuitengewoon heider voor den geest, en daarbij
Ik ga naar Louise. j de herinnering aan meiden vertelseltjes, ik ver-
In den drogistwinkel was een toonbank zoo iangde daar straf voor 't kwaad niet kon
hoog en breed, dat ik niets anders zag. Ditmaal uitblijven bijna naar een struikroover, die,
hoorde ilc ook niets en die stilte maakte mij mijn Leven sparend, mij dien stuiver ontnam.
bang. Doch het verlangen, om mijn stuiver kwijt
te raken en dan gauw naar huis te snellen, was
sterker dan de vrees, dus w aagde ik het ie pra-
Daar kwamen in de veile niet de bandiet,
maar Leentje met de meid. En plotseling be
sloten, rende ik deu tuin in, naar 't plekje, waar
VOOR TWEE UITLEGGINGEN VATBAAR.
te -r
vSehilderes van dieien: „Hier in het dorp moet een os zijn dié pas bekroond
is. Dat dier zou ik graag op hel doek willen, brengen."
Poer (trotsch): „Een bekroonde os ja, dan moet ge lui mij vezen!"-
Winkelier (tot zijn vrouw): „Zeg Regina,
hoe zal het publiek nu toch kunnen geloo-
ven dat ik alleen de Laatste nouveauté's in
voorraad heb als jij maar voortdurend
in de -deuropening staatI"-
mijn zus en ikzelf mochten zaaien en planten!
Een schop met de punt van mijn sclioen eei!
gat de stuiver er in de zool er overit
was bevrijd van den last!
In de lente, toen Leentje groote graafwerken
verrichtte in ons tuintje, dolf zij den st-uivei
op. Ik kon een kreet niet inhouden. En toen ij
Leentje overal gaan vertellen, dat ik mijn geti
begroef in den grond; dit gaf mij een reputatü
van gierigheid, waaronder ik veel heb geleden
(Holt. N.)
Het geluk was mijn broer Harold in den laat
sten tijd niet meegeloop-en. Bij het overnemeil
van een praktijk in Portsmouth was hij bedro
gen door agenten. Een proces, dat op zijn aanl
klacht volgde, verloor hij en zoo geraakte hij i4
financiëele moeilijkheden, waaruit ik hem moesj
helpen. Hjj worstelde er door en begon allengi
in betere omstandigheden te geraken, toen ei
weer iets gebeurde, dat nieuwe reden gaf to'
bezorgdheid. Hij werd verliefd, waarschijnlijk
op een zijner patiënten, uit zijn brieven, welkt
hij bij lange tusschenpoozen schreef, kon ik da;
niet recht opmaken.
Hij vroeg mij niet meer om geld, dat is waar.
doch de m.aandelijksche aflossingen waartoe hij
zich verbonden had, bleven achterwege. Dal
kwam mij erg ongelegen, want ik van mijn "kan!
had verplichtingen aangegaan tegenovei
iemand, van wien ik, zonder Harold's medewe
ten, het noodige geld had geleend. Ik was ver--
pleegster geweest, doch een legaat, mij ver
maakt d-oor een rijken en dankbaren zieke, had
me in staat gesteld, stil te gaan leven. Nu ecto
ter zag geen anderen uitweg, dan wederord
mijn vorig beroep op te vatten en alzoo maakti
ik er werk van, geregeld de aankondigingen id
eenige dagbladen in te zien. Daar op een keer
vond ik iets.
Gevraagd een bekwaam, gediplomeerd veN
pleegster bij een jonge dame, tot oppassing ei»
gezelschap. Moet genegen zijn al haar tijd, nacht
en dag beschikbaar te stellen, tegen genot vari
een ruim salaris. Adres enz
Ik schreef er dadelijk op, doch twee dagen
verliepen, zonder dat ik er iets van hoorde. Toen'
kwam er een bezoeker, een lang bleek man, met1
lichtblond haar en een lorgnet op den neus.
Zijne geheele verschijning deed ine danken aai»
