BUITENLAND.
BINNENLAND.
J. BÜRGÉ R Co., BakenessePjgrachl 6 en 7, Éleubeien a contant en op afbetaling.
Staten-Generaal.
NIEUWE HAARLEmSCHE COURANT ÏÏS2!»tiD
JH
Een Kroniek je. Een Fransch blad geeft
ei i klein kroniekje van al wat er gedurende de
Pi «chdagan zich zooa.1 heeft afgespeeld. iWe
hes en hier zonder meer de tekenend» opsoin-
jnii der feiten over.
E«n onverlaat schiet op zijn Ouden vader.
Raymond „La Science" gearresteerd.
Met hem Pierre Jourdan fin zijn „tante''
Louise aangehouden.
Om zijn huiseigenaar te „plagen" bedrijft een
iuurder zelfmoord.
Een jaloarsche vrouw begiet haar man met
♦itriool.
Een apache uit Versailles houdt te Itouaan
een „schietspel* 'met een revolver.
Twee ter dood veroordeeldlen begenadigd.
Door schrik bevangen schiet een polltie-agent
pp een beschonkene.
De moordenaars van Chalus te Boulogne ont-
zcheept.
Bij Dóle een rentenier vermoord gevonden.
Gevecht niet revolvers tussclien reizigers en
agenten aan het station van de West Ceintuur
baan.
Poging tot misdaad op den spoorweg.
Een handelaar uit Tours pleegt zelfmoord in
het bosch van Sénart.
,Het slachtoffer van het drama Ie Vanves bij-
wijkt aan de bekomen verwondingen.
Éen soldaat to Belleville worden twee mes
steken toegebracht
Gevecht lusschen stakende en werkende chauf
feurs te Parijs.
Wij staan er in fuss then niel voor in dat het
lijstje volledig is.
Bij vergissing vermoord. Er is weeral eene
misdaad te voegen bij de angstwekkende reeks,
dte Frankrijk tegenwoordig eene treurige ver
maardheid geven. Ongetwijfeld is diefstal de drijf
veer geweest tot deze misdaad, maar de moor
denaar men is ervan overtuigd heeft geen
voordeel gei rokken uit zijne misdaad. Hij heeft
zich namelijk in den persoon bedrogen,- in plaats
van eene oude dame te dooden, die den naam
heeft een zeker fortuin te bezitten, heeft hij
eeno harer buurvrouwen gedood, die niets bezit
en niettegenstaande hare 75 jaar nog verplicht
was alle dagen uit te gaan werken!
De schoondochter van Mad. LegcndrO, die haar
eiken, morgen kwam bezoeken, was toen zij een
der vorige dagen 's morgens kwam zeer ver
wonderd de blinden van de woning open to
vinden en te zien dat ee.ne ruit was uitgeisne-t
den bij middel van een diamant. Zij riep de
buren en drong met hen het huis binnen.
In de slaapkamer vond men Mad. Legendre
vóór haar bed liggen. Zij gaf geen teeken van
leven meer. Naast het lichaam lag eene servet
tlic ongetwijfe'd gediend heeft om het slacht
offer te verworgen. l
De maire werd verwittigd, die vergezeld van
Dr. Giffard, spoedig ter plaatse was. De dokter
kon enkel de dood vaststellen.
Als spoor van den misdadiger beeft men en
kel een werktuig gevonden, waarop de letters
G. M. Men denkt ten minste dat hij dit heeft
achter gelaten. Maar hij kan liet hier of daar
ontvreemd hebben en dan mist men elk spoor.
De politie is evenwel ijverig aan 't werk gegaan
om er den eigenaar van op to sporen.
De magistraten zijn evenwel overtuigd, dat de
moordenaar zich in den persoon vergist heeft,
zoo als hooger gezegd.
Een mooie feestrede. Koning Jacob II, uit
het huis Stuart, de broer en opvolger van Karei
II van Engeland bezocht eens op een reis do
stad Southwotd in hel graafschap Suffolk, en tie
gemeenteraad besloot deze zeldzame gebeurtenis
met een plechtige ontvangst en een feestrede
te vieren. De burgemeester zou natuurlijk zelf
de toespraak houden; deze werd echter gemaakt
door den secretaris, die tegelijk die rol van souf-
Heur vervulde daar de burgemeester geen groot
licht en angstig van gemoed was en de rede
niet van buiten kon leeren.
Toen het plechtige oogenblik kwam, was de
burgemeester geheel ia de war. „UweMajesteit 1"
was alles wat hij kon zeggen. De secretaris
wilde hem moed inspreken en fluisterde: „Het
hoofd omhoog als een. man!" waarop de spre
ker werktuigelijk herhaalde: „Uwe Majesteit, 't
hoofd omhoog als een mant „Is u bezeten?'
fluisterde de secretaris verschrikt. „Ts u bezc
ten?" declameerde de burgemeester zonder te
weten wat hij eigenlijk zeidc. „Ik zeg u, gij zult
ons te gronde richten" beet de wanhopige secre
taris hem toe. En met bevende stem klonk de
echo van den burgemeester: „Ik zeg u, gij
zult ons te gronde richten."
Na deze laatste woorden nas het geduld van
den Koning uilgeput. Sprakeloos, woedend, draai
de hij den burgemeester en den gemeenteraad!
den rug toe, stapte in zijn rijtuig en reed in
galop weg.
Uit Cliina. Peking zal de zetel der re
geering blijven. Joean heeft de volksverte
genwoordiging naar Peking opgeroepen, zoo
meldt het Agentschap van het Verre Oosten.
De volksvertegenwoordiging is natuurlijk
nog slechts een voorloopig lichaam, nog"
geenszins door de eigenlijke bevolking direct
gekozen, en welks samenstelling is geregeld
in een voorloopige grondwet. Het zal onge
veer zijn samengesteld als het oude voor-par
lement, d.w.z. het zal gekozen worden dooi
de landdagen der provinciën, die zelf weer
ioor de bevolking zijn gekozen. Iedere pro-
viucie mag vijf leden benoemen, zoodat, daar
»r behalve de oude 18 provinciën nu nog bij
gekomen zijn: drie provinciën in Mandsjoe-
rije, twee in Mongolië en Tibet, het parle
ment uit 120 leden zal bestaan, waarbij dan
Sog één vertegenwoordiger van hot Ili-ge-
ied komt: dus alles te zameu 121 leden.
In hoever nu dit parlement werkelijk
al is het dan indirect door het volk ge- j
kozen is, of in hoever de regeering doormid
del harer ambtenaren invloed kan oefenen
op de verkiezingen der provinciale landda
gen, is moeilijk te zeggen. Bovendien is dat
ongetwijfeld zeer verschillend in het zuiden
•n het noorden. De zuidelijke provinciën toch
hebben terstond na het uitbreken vau den
Opstand de keizerlijke onder-koningen naar
huis gejaagd en hun eigon generaals daar
voor in de plaats gezet-, zoodat daar de land-
Hagen Inderdaad het. volk zullen vertegen
woordigen, maar in het noorden zijn na de
door middel van deze niet- door liet volk ge
kozen ambtenaren kan de regeering natuur
lijk invloed oefenen.
Een diner van een milliardair. Het meest
sensationeele en origineele diner van het sei
zoen zegt de correspondent van de Daily
Mail" is wel dat, wat enkele dagen geleden
door een milliardair te New-York aan zestien
gasten, die tot zes verschillende nationalitei
ten behoorden, werd aangeboden. Het diner
werd opgediend in een der groote hotels van
New-York. Het midden van de tafel werd
ingenomen oor een berg in miniatuur, die vier
zijden had, welke ieder een jaargetijde moest
voorstellen. Daar men slechts eene zijde te
gelijk kon zien, nam de eerste groep van vier
gasten plaats voor het gedeelte van den berg
dat den herfst moest verbeelden, en tuinen,
hoornen, met goudgeel-gebladert-e, een brug
over een stroom waardoor echt water vloeide,
en aan welks stroom men beweegbare minia-
tuur-visschen zag. De vier eerste dischgenoo-
ten gebruikten daar de soep en de oesters
en namen toen plaats voor de tweede zijde
van den berg, welke den winter voorstelde:
boerderijen uit wier schoorsteenen de rook
opsteeg, schaatsenrijders op bevroren rivie
ren enz., terwijl een tweede groep door de
eerste verlaten plaatsen bezette. De zestien
gasten zaten dus achtereenvolgens in groepen
van vier voor de vier verschillende gedeelte
van den berg aan. De koffie werd voor bet
zomergedeelte gebruikt. Beweegbare minia
tuur-jongens doken en zwommen in de ri
vier, terwijl jonge meisjes in hangmatten
onder met vruchten beladen hoornen lagen.
Na het diner traden eenige opera-artisten
voor de genoodigden op. Hoe duur deze maal
tijd den miliardair is komen te staan, kan
men zich eenigszins voorstellen, wanneer men
bedenkt, dat alleen het electrische licht hem
2500 kostte.
- Europa's fortuin. Naar de „Tiigl. Eund-
schau" meldt, bedraagt liet Europeesch fortuin,
zoo aan roeronde als onroerende goederen, vol
gens de jongste statistische opgaven 1175 mil
liard mark, waarvan '260 milliard mk. aan kapi
taal in circulatie. Engeland heeft een nationaal
vermogen van 270 milliard mark, Frankrijk 247
milliard, Duitschland 201 milliard, Rusland 160
milliard, Oostenrijk 100 milliard, Italië 80 mil
liard, België 25 milliard en Nederland 22 mil
liard.
De drukkerder Unie. De regeerings-
drukkerij van de Vereenigde Staten heeft
thans het drukken onderhanden van een werk
dat het grootste is, dat tot dusver door een
pers der üniedrukkerij (de grootste druk
kerij ter wereld!) is afgeleverd. De drukkerij
is nl. bezig aan het rapport van de Bonds-
commissie voor de bestudeering van het land-
vei'huizersvraagstuk. Dat wordt een biblio
theek op zich zelf, bestaande uit 56 groot
formaat deelen, van 600 a 1200 bladzijden, elk.
Tezamen zullen zij meer dan 40,000 bladzijden
tellen.
Of er veel menschen zijn, die een derge
lijke overdaad van materie zullen lezen?
Andere reusachtige uitgaven, waarmee de
Hu5©drukkerij zich thans bezighoudt, ziin:
het rapport van de regeeringseommissie voor
de enquête nopens het muntwezen (19 deelen
van 600 a 1200 bladzijden elk); het rapport van
de commissie van arbitrage over het vissche-
rijgescliil, in zake de Noord-Atlantische kust
wateren (12 deelen)* en het rapport van de
oommissie van enquête naar de staaltrust
(14 deelen). En van zulke uitgaven loopen er
nog enkele.
De Uniedrukkerij is tevens bezig met het
voor de verspreiding gereed maken van de
best verkochte regeeringsuitgaaf. Dat is het
jaarboek van het departement van landbouw
een hoek van circa 800 bladzijden waar
van gemiddeld 650,000 exemplaren geplaatst
worden.
Eien miskend gen'e. Een eigenaardig voor
val moet zich dezer dagen te Parijs voorgedaan
hebben. Op zekeren dag vervoegde zich bij den
componist-dirigent Gabriel Pierné een oud, ha
veloos uitziend man, een toonbeeld van ellende,
die Pierné kwam vragen of hij hem ook werk
kon bezorgen als muzikant-copiïst. Als proeve
van zijn schrijfkunst liad hij een orkostpartituur
meegebracht. Pierné keek de reeds oude, ver
geelde bladen in, en werd plotseling opmerk
zaam het hem geheel onbekende werk trok
zijn bijzondere aandacht. Op zijn vraag naar
den auteur, bekende de man, dat dit zijn eigen
werk was. Ilij had het reeds dertig jaar geleden
gecomponeerd, maar tevergeefs naar een uitge
ver gezocht. Pierné vroeg hem nu het manu
script eenige dagen te mogen houden; bij na
der inzien bleek het werk „tableaux sympho-
niques" - iets buitengewoon bijzonders, hetgeen
enkele deskundigen, wie Pierné het mede ter in
zage gaf, volkomen toestemden. De arme mis
kende componist, Fane!li geheeten, had nog meer
geschreven; geen uitgever wilde eraan, cn zoo
was de ongelukkige genoodzaakt, door muziek
copiëeren en des nachts in tingeltangels Ie spe
len, te voorzien in tiet onderhoud van zijn vrij
talrijk gezin: dertig jaren duurde dit leven vol
kommer en ellende.
Pierné (li caft zich bij woorden van waardee
ring niet bepaald, maar het werk ook doen uit
voeren. Natuurlijk was tout Paris aanwezig,
hoofdzakelijk om het romantische van bet gevat
En door een gewe'dige ovatie heeft men den
aanwezigen componist de miskenning der ellende
trachten te vergoeden; men rustte niel, voor
hij in zijn afgedragen rok op liet podium was
verschenen en eenige onbeholpen buigingen had
gemaakt.
De kritiek vindt het werk niet buitengewoon,
maar voor den tijd waarin het is geschreven
(1885) toch zeer talentvol. In elk geval toch
te. goed voor tingel-lange'.--pianist cn muziek-
copiïst, cn heeft Pierné een lo'waardige daad
verricht.
Moordend! Bij zekere gelegenheid kreeg
de llaliaansehe componist Rossini t e oek van
een neef van Meijcrbeer, die hem een werk van
etgen compositie wilde voorspelen, een treur-
marsch gewijd aan de nagedachtenis van zijn
oom. „Nu, wat denkt u van dien marsch?" j
vroeg Meijerbeer's neef min of meer zelfbewust. I
„Wat zal ik u zeggen?" antwoordde Rossiui j
doodbedaard; „het was misschien be er geweest,
Brand in het Noorder station te Brussel.
Donderdag is een brandje uitgebroken in een
toren van het gebouw aan de rue du Progrès.
De vlammen sloegen uit de bovenste toren
gaten en lekten langs telefoon- en telegraaf-
dradenstellen. Van alle kanten snelde de
brandweer toe en in een oogenblik tijds
stonden de gasten op het nabijzijnde platte
dak en wierpen water op het vuur, zoodat
men binnen twintig minuten den brand
meester was. De place Rogier was zwart van
de menschen, die waren samengestroomd op
het zien der geweldige rookwolken, welke
hoven het station opstegen. De dienst in het
gebouw zelf ondervond geenerlei vertraging;
slechts werd de hoofdingang gesloten, zoo
dat de reizigers het station langs de zijdeu
ren moesten in- en uitgaan.
Vliegen over den Atlantischen Oceaan.
M. Carry N. Atwood heet de waaghals, die
het nog eens gaat probeeren den Oceaan
over te vliegen met een reusachtigen aero-
plaan, die, al valt hij in het water, toch drij
vende kan blijven. Hij denkt, als 'tweer het
eenigszins toelaat, in Mei te vertrekken. Hij
hoopt in dertig uren van Newfound
land naar Ierland te kunnen vliegen, een af
stand van 1800 mijlen. Hij zal een voorraad
benzine meenemen voor 900 mijlen en rekent
erop, nieuwen voorraad 'te kunnen opdoen
door middel van een schip, dat hem verge
zellen zall
De kolenstaking in Engeland. Uit alle
districten^ komen thans berichten meldende
dat geleidelijk de mijnwerkers den arbeid
hervaten. De belangrijke verbetering in den
toestand blijkt ook hieruit, dat meer en
meer de treinen, die tijdelijk waren opgege
ven, weder worden ingelegd. Ook de kwestie
der bovengrondsche arbeiders schijnt niet
meer de moeilijkheden te bieden, die eerst
dreigden. In Zuid-Wales hebben de meeste
dezer arbeiders besloten, weer aan den ar
beid te gaan, op voorwaarde dat de Mijn
werkershond zal trachten hun eischen om
trent arbeidsduur en minimumloon door te
voeren.
HET VREDESPALEIS.
De Haagsche redacteur van de Tijd schrijft:
Door toevallige omstandigheden was ik in de
gelegenheid, om nog eens een kijkje te nemen
binnen de geheimzinnige schuttingen, welke
den bouw van het Vredespaleis omsluiten. En
nog- wel onder geleide van den genialen Hol-
landschen bouwmeester, den heer V. d. Steur,
zelf.
De buitenbouw is nu. nagenoeg geheel gereed.
Mocht tot nog toe gemeend zijn, dat de voor
gevel een eenigszins gedrukt voorkomen heeft,
dit aanzijn zal geheel veranderd worden, als het
voorterrein is afgegraven en de monumentale
hoofdtrap zal zijn aangelegd.
Deze laatste is er nog niet. Men moet zich
dus eenigszins behelpen, om den hoofdingang te
bereiken, maar dan vindt men zijn moeite ook
onmiddellijk ruimschoots beloond, door het heer
lijk gezicht, dat de monumentale vestibule op
levert. Op de marmeren vloerbedekking en
eenig beeldhouwwerk na ig de vestibule geheel
gereed. Heerlijk zwaar eu toch slank rijzen de
pilaren omhoog van het wondervolle Italiaan-
sche geel en witte marmer en schragen een
gewelf, dat, zonder andere versiering dan de
natuurlijke kleur van grijze Fransche steen, een
schitterenden toon heeft.
Vlak voor u verheft zich nu het trappenhuis.
De „escalier d'honneur", welke de gemeente
's-Gravenhage zich voorstelt cadeau te geven,
met aan beide zijden vrijstaande leuningen en
zware bronzen balustres, is natuurlijk nog niet
aangebracht. Toch kan men zich nu reeds voor
stellen, hoe het worden zal. Die de beroemde
trap van de Groote Opera van Parijs kent, heeft
er een denkbeeld van. Het trappenhuis, eenmaal
geheel gereed zijnde, zal een verbluf feilden in
druk maken. De gebrandschilderde ramen, ge
schenk van Nederland, zijn er nog niet, de gaten
zijn nog afgedekt en ook Amerika's geschenk,
het marmeren reuzenbeeld, laat nog op zich
wachten. De architect deelde ons mede, dat vol
gens de laatste berichten men in Amerika nog
niet aan het beeld begonnen is. Links en rechts
voor de hoofdtrap is die toegang naar respectie
velijk de kleine en de groote rechtzaal. Aan bei
den wordt de laatste hand gelegd. Het plafond
van de kleine zaal is wonderbaar schoon, de
groote zaal laat haar majestueusiteit nu reeds
vermoeden. Daar komen de vier gebrandschil
derde ramen rtvn Engeland. Het meest af zijn
de kleinere en grootere fcalen en kamors van
de eerste verdieping, daar zjjn de gangen ge
heel gereed en voor een groot, deel reeds gepoly
chromeerd. Op deze verdieping bevindt zich ook
de Bolzaal. Zij heet zoo naar de vier reuzenschil-
derijen van Ferdinand Bol, nu nog te Middel
burg aanwezig, die het Rjjk in bruikleen af
staat.. Deze zaal is van het schoonste eikenhout
Lodewijk XHT-stijl. In het voorbijgaan merle i,k
op, dat al het bee'd'touwwcrk, zoovel in steen
als in hout, gemaakt ia door Hollandsche werk
lieden. Door de eeuwen heen zal hier de roem
van de Hollandsche ambachten vermeld blijven.
De Japansche zaal en die geschonken door de
Ned.-Ind. Regeering, zijn ook beide nagenoeg
gereed. De laatste is geheel in teakhout uitge
voerd.
Zoo zaal na zaal doorwandelende vergeten
we de reusachtige bibliotheekzalen niet. krijgt
men eerst een indruk van den omvang van dit
reusachtig bouwwerk, veel kolossaler 'Jan zich j
tot nog toe liet vermoeden aan degenen, die zoo
af en toe eens een blik door de openstaande deur
van de heining wierpen. Vraagt men mij echter, i
of men zich hier nu door den gepersonlfieetdeu
Vrede voelt, omzweven, dan antwoord ik ont
kennend. Toen ik het waagde den heer van der
Steur schuchter deze opmerking te nutken, ant-'j
woordde hij ntii. dat hein die opmerking genoe-j
van dit kunstgewrocht, do Vredeaidee te perso-
nifieeren. De naam is dan ook eigenlijk ver
keerd gekozen. Het gebouw is geheel op de prak
tijk gericht en heeft geen ander karakter, dan
het moest hebben, nl, dat an Internationaal
Rechtsgebouw. Zoo ergens dan komt'de gedach
te aan eeuwige vrede onwillekeurig bq den be
zoeker op in de binnenplaats. Als straks de mo
numentale fontein van Kopenhaagach aarde
werk geschenk van Denemarken zijn
stille wateren in de bekkens zal uitstorten, dan
ademt hier alles vrede en rust. Men waant zich
op de binnenplaats van een reusachtig klooster.
Is dat vooruitspringend gedeelte niet de altaar
kant van de kloosterkapel, waar de vrome mon
niken in stillen nacht hun gebeden zingend op
zeggen? De'kleine en de groote torens beheer-
schen deze wonderlijke ruimte, aan alle zijden
omgeven door het echt Hollandsche metselwerk,
dat zijn voornaamheid hier op 't best ten toon
spreidt.
Nu gingen wij weer naar buiten. Aan don
tuinaanleg wordt hard gewerkt en ook de vijver
achter het gebouw nadert- zijn voltooiing. Heeft
men uit de ramen van het gebouw overal
schoone uitzichten op de mooie omgeving, hier
bij den vijver, te middend er rozentuinen en
geheel in de luwte van het aloude Zorgvliet-
park, zal het een heerlijk zitje wezen. De archi
tect verzekerde ons nog, dat men er gerust op
kan wezen, dat alles in 1913 voleldig gereed zal
zijn.
WERKLOOSHEID.
Het werkloozencijfer in de diamantindustrie
geeft een voortdurende stijging aan. Was dit
cijfer voor twee weken 1965, het weekblad van
den A. N. D. B„ meldt, dat het aantal werk
loozen in de week van 31 Maart tot 6 April
2540 bedroeg. In dit tijdsverloop werd een be
drag van 1252.65 aan werklooze diamantbe
werkers uitgekeerd.
Brandstichting. De brand te Sliedrecht,
die Donderdag zes woningen in de asch heeft
gelegd, is, zooals later bleek, gesticht door
den schilderskneclit G. S., den bewoner van
het huis, waar de brand het eerst uitbrak.
Zijn vrouw liield een slecht beklant winkeltje.
Beiden hebben den vloer met gloed (brand-
poeder) bestrooid en aangestoken. Daar do
gloed niet spoedig het buis in brand stak,
begaven zij zich gekleed te bed, en geraakten
in slaap. Eenigen tijd later werden zij door
het builen van bun kind gewekt. De boel
stond in lichte laaie.
Het echtpaar wekte den buurman W. van
der Linden, winkelier en aardappelkoopman.
De zolder van het aangrenzend huis stond
reeds in brand, zoodat de broer van Van der
L., die daar sliep, niet dan met moeite kon
worden gered. De beide andere buren, het
echtpaar Diepenhorst, moesten de deur open-
trappen om bet, oude echtpaar, dat achter
sliep, te redden.
Reeds dadelijk was er vermoeden vanbran-
stichting. De verdenking viel op S., daar
deze sedert eenige weken zijn inboede' op
geheimzinnige wijze naar Rotterdam had
verzonden.
Een bange naclit. Het tjalkschip „Ver
trouwen", schipper J. van der Zande van
Harderwijk, werd Donderdag, nadat het van
bet anker was losgeslagen, door den storm
op het Enkhuizer zand geworpen. De schip
per weigerde hulp, maar liet zijn vrouw en
kinderen in een vissckersvaartuig naar den
wal brengen. Een bange nacht werd door
schipper en knecht doorgebracht. De zeeën
rolden van het dek; het roer sloeg weg en
liet schip stootte lek. Nadat gisterenmorgen
door visscherlui, die met hun booten den ge-
heelen nacht in de nabijheid waren gebleven
de tjalk was vlot gemaakt, werd zij door
een sleepboot te Enkhuizen binnengebracht.
Het scliip en de lading rogge zijn verzekerd.
„Ouders"? De Zandstraat te Rotterdam
stond Donderdagavond op stelten, toen het
gerucht zicli verspreidde, dat in de woning
van vrouw M. M., in die straat, tivee kinde
ren waren gevonden, beiden verkeerende in
een niet te beschrijven toestand van vervui
ling en ellende. Vooral de vrouwen liepen te
hoop, onder het uiten van bedreigingen te
gen de moeder, die nergens te viuden was,
Men riep de politie te hulp, een geneesheer
werd er bijgehaald en beide kinderen werden
naar het Ziekenhuis gebracht en aldaar ter
verpleging opgenomen. Het zijn een jongentje
van 9 maanden en een meisje van 2lA jaar.
De moeder werd door de politie opgespoord.
Zij vermaakte zich in Casino; do vader zit in
de gevangenis opgesloten.
Brand te Krommenie. Om één uur is te
Krommenie gisteren de meubelfabriek van
de firma Huiber Reyne en Zonen afgebrand,
staande tegenover de Doopsgezinde kerk. De
oorzaak is onbekend. Alles was verzekerd.
Een „vader". Een boerenknecht vond bij
de nieuwe begraafplaats aan den Eikbosscher-
weg te Hilversum een lijkkistje staan. Hii
waarschuwde de politie; bij opening bleek
hel kistje een kinderlijkje to bevatten, ge
wikkeld in een lijkwaadje en een kroontje
op bet hoofd. Het onderzoek braelit aan het
licht, dat de vader, wonende in de Reestraat
aldaar, na behoorlijk alle formaliteiten te
hebben vervuld, op weg was geweest het
kindje te begraven. Hij liad daartoe 1.50
medegenomen, noodig voor begrafenisrech
ten. Onderweg had bij echter een vriend ont
moet en vond hij bet toen blijkbaar beter
dien daalder aan drank te besteden, 't Kistje
hadden ze daarom maar op straat gedepo
neerd
GEWISSELDE STUKKEN.
Hot nieuwe p.iutserscliip.
Wel lioogst.be!angrijk is de Memorie vnn Ant
woord des Ministers van Marine over het nieu
we pnntsersebip.
Afstand der Mandsjoes door Joean Sji Kai lal» waart gestorven, en uw oom een treur-
Luien-."o. nravlnoiiila atnrlbzinders. benoemd en marsch hod oeco.mopneeixl."
Men weet wat daarover te doen is, en hoe
gen deed, omdat hij er nog eens aanleiding door men het erop toelegt den Minister des wegen te
kreeg te weerspreken, dn!: hel' de bedoeling is doen vallen.
Wij geven er dan ook een kort overzicht van.
De Minister begint met de meening tegen
te spreken, dat men bij het toestaan van de aan
gevraagde gelden zich binden zou tot her aan
bouwen van een eskader van 4 pantserschepeu
van 7600 ton waterverplaatsing. Formeel on
juist is dit, omdat door den Minister geen goed.
keuring wordt gevraagd op een voorstel tot hel
toestaan van gelden tot uitvoering van een
plan van aanbouw, loopende over vele jaren, en
de facto onjuist, omdat, afgezien nog van de
omstandigheid, dat met het in aanbouw bren»
gen van het aangevraagde schip de eenheid vau
het. materieel niet wordt verbroken en dit schip
•dus ook voor de verdediging van het Rijk ia
Europa volkomen bruikbaar zou zijn, het ook
deel zou kunnen uitmaken van het Nederlandsoh
eskader in Oost-Indië, wanneer dit in hoofdzaak
uit torpedoschepen zou zijn samengesteld. Hel
zou toch in dergelijke formatie, als verplaats»
bare versterkte basis en als moederschip van dia
torpedoschepen optredende, den vijand dwingen
in den strijd tegen die torpedoschepen ook andet
dan niet-gepantserd materiëel te gebruiken.
Hoezeer het gevoelen van den Minister onver-'
anderd gebleven is, hoezeer hij ook het gedan#
voorstel ongerept wenscht te handhaven en aan
de grondslagen waarop het is opgebouwd nog
onveranderlijk vasthoudt, toch acht hij het
bij eene zoo klaarblijkelijk onjuiste meening als
waarvan het Voorloopig Verslag blijk gaf
nuttig er hier met nadruk op te wijzen, dat het
voorgestelde pantserschip in niets praejudicieert
op eene andere samenstelling onzer Indisch»
scheepsmacht dan hij zich tot heden 3teeds voor
oogen heeft gesteld, wanneer men daartoe na
nadere overweging alsnog mocht besluiten.
Breedvoerig bestrijdt de Minister dan op
reeds herhaaldelijk door hem aangevoerd© gron
den de voorstanders van een terpedovloot, betoo-
gend, dat zij ten onrechte hun standpunt ba we
ren op een veroveringsoorlog.
De Minister acht het niet verantwoord, thans
over te gaan tot den bouw van een schip van
een speciaal type voor onze kustdefensie, ter
vervanging van de „Kortenaer". Hii wenscht
voor die vervanging de schepen van liet type-
koningin. Regentes" aan te wijzen, zoodra voor
Oost-Indië krachtiger pantserschepeu zullen'
zijn aangebouwd.
De Minister blijft volhouden, dat de door hem
gewensehte schepen den vijand zullen noodza
ken, zijn hoofdmacht te gebruiken.
Wel zouden grootere schepen beter aan het
doel beantwoorden, doch hier, nl. bij het vast
stellen van de grootte der pantser,schepen komt
de financiëele vraag den doorslag geven, niet bij
de keuze tusschen pantservloot en torpedovloot,
hoewel zeer zeker een torpedovloot, bij gelijke
aanschaffingskosten, duurder is te onderhou
den dan een pantservloot. Het thans gevraagde
schip is juist nog groot genoeg om ook den
sterksten tegenstander nog schade te kunnen
toebrengen.
Geheel onjuist is het, dat aan officieren van
de marine verboden zou zijn, critici op 's Minis
ters voorstellen te leveren.
Dat niecï.md der officieren instemming be
tuigde met de plannen, wekte geen verwonde
ring: men heeft de gewoonte, de verdediging
van de Regeeringsvóorstellen aan de Regeerinf
over te laten.
Gouverneur-generaal van Indië en comman
dant der Zeemacht zijn beiden voor een vloot,
waarvan de kern bestaat uit krachtige artille
rieschepen. Hun advies over het voorgesteld»
type schip is niet gevraagd: het schip moet uit
de staatskas worden gebouwd, zoodat men al
leen hier te lande kan oordeclen, hoever do fi
nanciëele draagkracht veroorlooft te gaan. Voor
het beschikbare bedrag geeft dit ontwerp z. i
alles, wat naar mogelijkheid daarmee te berei
ken is.
Op bezuiniging blijft het oog van den Minis
ter steeds gericht, doch dc eventueel mogelijke
bezuiniging is veel geringer dan de kosten voor
grootere schepen meer zouden bedragen.
Een wijziging van zijn voorstellen zóó, dat ka
nonnen van 28 cM. en 50 kaliber lengte bij een
snelheid van 20 mijl zouden worden aange
schaft, is van hem niet te verwachten.
Ook aan een vierde Janceerinriehting kan
niet worden gedacht.
De breedte van sluizen enz. te Rotterdam en
te Vlissingen beperkt, do breedte onzer schepen
tot dusverre tot 19.8 meter.
Het aangevraagde type schip zal meer dan het
dubbel artilleristisch vermogen hebben als het
zwaarst, be wapende tot dusverre gebouwde Ned.
scbip.
De Minister verklaart niet te begrijpen, waar
om men nu dit type, dat met bot oog op onze
financiëele draagkracht, bereikbaar is, afwijst.
Tegen een groote mogendheid kan men in
open zeo toch geen slag leveren, onze vloot, moet
krachtig de neutraliteit bewaren, opdat wij bui
ten een oorlog blijven.
Ook schepen van 15,000 ton zouden niet opge
wassen zijn tegen superd read noughts en der
gelijke.
Het aangevraagde schip zal in elk geval nog
in staat zijn, het sterkste schip buiten gevecht
te stellen.
Begrijpelijk is de wenscli naar groote schepen,
maar hoeveel moeten die dan grooter zijn?
De drang naar grootere schepen is trouwens
eerst in de laatste jaren opgekomen.
Met het oog op den door velen geuiten wenseh
naar grootere schepen dan het voorgestelde,
gaat de Minister nog eens na, wat de gevolgen
van eene vermeerdering dor water verplaatsing
zouden zijn on nierkt al dadelijk op, dat tvij.
wat te stellen eischen aan snelheid, bescher
ming en artilleristisch vermogen betreft, on»
wel altijd in onze eischen zullen dienen te beper
ken, tenzij men tot aanschaffing van schepen
boven de 20,000 ton waterverplaatshig zou w«n-
schon over te gaan, schepen van eene grootte,
waaraan met liet oog op onze financiëele em
pen
sonoele draagkracht, naar 'a Ministera mee-
