J.H.W.CRlKBElfll)M,
De millioenen-Prins.
HOEKEN' In~DAMË$KLË£RMAKERU, JAC. KARSKENS, Zijlstraat 62, Ontvangen NIEUWE STOFFEf
ZIET ONZE ETALAGES
Koningstraat 48-50.
VR00LIJK ALLERLEI.
ff»
Koningstraat 48-54
Uitsluitand
verkoop
van
Amsterdamsche Benrs.
mfy
Sokken.
Kousen.
Au Bon Marché
oy ons.
Haarlem-Brussel-
^nieuwste
Modellen
lieganfe Coupe
Latagste prijzen.
Opgegeven door F. Th. Everard.
W,
A
mu
ïo
m iB
'H
298/0
9öi/4
99</g
99'/s
6sv;,
191
MU
721/4
FEUILLETON
I!'
Groote roman, naar bet Fransch
van P. d'Algremont.
51.)
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT blad
Rome, 19 April 1912.
Het Caeciliaaaische Conors vxr- kerkmu
ziek heeft zich. dezer dagen tot allergmoe-
gen afgespeeld. Er zullen een vjerlioiuleidtal
congressisten vereenig-d geweest ziin. min
der dan men ver wadi t liaid, dajax de Spoor
weg-Maatschappij, die voor de meest pnnoo-
zcle oon gr essen prijsverlaging toestaat dit
a,an de Gaeoiliaiansche eoonm'.qsic geweigerd
heeft. Toch waren; Van overal uit Italië ge
delegeerden eoi l>e oefen aars der kerkmuziek
opgekomen, meest priesters, zoowel wereld
lijke als orde-geestelijkenbovendien was
Duitschland vertegenwoordigd niet alleen
door den generaal president der Jecilin-ver
een i ging, Mgr. Herman Muller, doch door
zeven andere afgevaardigden en Spanje door
Munoz, zoodat. het congres toch eenigszins
het gewen sch te internationaal karakter
droeg.
In de verhandelingen weaid ca' vooral op
aangedrongen, dat in alle Seminarie's het
onderwijs in den Gregoriaansehen zang tot
de verplichte vakken zoude behooren, en alle
Bisschoppen de zaak ter harte nemen en
bevorderen. Een and ei' punt van belang was
het voLk er toe te brengen dat "het weder
als van omls 'deel neemt aan het gezang en
terecht werd er op gewezen dat een dor
oorzaken van de verslapping van het Gods
dienstig Jevcn te vinden is in het zielloos
en gedachteloos bijwonen der liturgische han
deling, gevolg van den theatralen zang, dien
het volk niet. meezingen kon, terwijl dit
bij den weder in eere herstelden gregoriaan
sclien zang weder mogelijk geworden is. Ge
releveerd werd dat dit een der hoofdpunten
was van het bekende „Motupropri o" vair
1903.
In zijne slotrede legde de weder her
kozen, algemeen© president der CecilLa-
vereeniging JPa.ter Angelo de Santa S. J.
er grooten nadruk op, dat hij feiten, dar
den wenschte te zien als vrucht van dit
congres, en niet maar mooie woorden en
klanken, die wegsterven, zonder eenig prak
tiseli nut afgeworpen te hebbein.
Werden de vergaderingen in de prachtig©
gehoorzaal der Apostolische Kanselarij ge
houden, kerken waren, zonals van zelf
spreekt, het vereenigingsoord voor het mu
zikale gedeelte. Dit bestond lo uit een plech
tige Pontificale Mis dooi' den Kardinaal-Vi
caris in San te Maria di V aliicella, bo
vendien aan den EP. Gregorius gewijd op
gedragen met assistentie van jde Katnunniken-
muziekprefekten der drie groote basilieken
en in tegenwoordigheid in het priesterkoor
van een groot Aantal priesters en diakenen
in Misgewaad. Door de beste tangens van
Home werd de Missa brevis van Palestrina
op onberispelijke wijze 'teïi gehoore gebracht,
terwijl de proprii Van !de MisSaoerdotee
Dei ter eere vtaln den HL Gregorius dootr
oone Schola Oantorum vaji 90 A 100 Semi
naristen der verschillende colleges gehangen
weiden, onder leiding Van den jongen pries
ter-directeur Befici der Liberiaahische ka
pel, en dit zoo schoon, met zooveel een
heid en juistheid, dat daarin het beste bewijs1
geleverd weid, hoe allen' onder verschillen
de leiding .toch Volgens ééne methode on
derwezen worden ein hierin ook weder de
eenheid der Kerk schitterend bleek, die noch
door verschil van nationaal karakter, noch
door verschil van moedertaal in het- minst
beïnvloed werd.
Mgr. Sarafini, S. B. sprak na; het Evan
gelie eene homilie uit. daarbij de woorden
van den Introïtus: Saoerdotes Dei be-
nedioite Dominum, Saneti et. hu--
milos eorde laudate Deu,m tot tekst
kiezend, en daaruit afleidend ten; eerste den
X>liclit van den Clerus om den Heer lofzin-
gend te prijzen en tein tweede die van het
volk der geloovigen om in dien lof in te
stemmen.
Dit was Dinsdagochtend. Woensdag riep
ons naar de Gat acornbe van Domitsilla, naar
de oude, eenigszins gerestaurecade basiliek
der H.H. ISfe.reus, en Achiilens, vrijgelatenen
van Fiavia Domitsillai Christin uit het voor
naam geslacht des Flavicrs, aan Keizer Do-
mitianus verwant die de heidensche be
graafplaats van haar geslacht tot eene Chris
telijke herschiep.
Een veertig jaar geleden werd deze ba
siliek weder ontdekt, de muren opgebouwd,
en met een houten dak voorzien. Dë ge-
heeie inrichting was nog duidelijk te her
kennen. De absis met de nis vo'or den bis
schopszetel, de plaats van het altaar, do
balustrade die het sanctuarium van het schip
der Kerk scheidde; in het middenschip eene
afgesloten ruimte, de schola Cantorum, met
de beide a.mboUs Voor het lezen van epistel
en evangelie, verscheide marmeren kolom
men werden gevonden en weer rechtop gezet
om de zijbeuken van het middenschip te
scheiden. Ook twee groote marmeren borden
voor de olielampen, gedeelten van het al
taar. kolommen die het baldakijn droegen,
met resten Van beeldhouwwerk en inscripties
de H.H. Martelaren, Nereus en Aehilleus
betreffend. Men had deze catacombe voor
de viering der H.H. geheimen bij dezie ge
legenheid ook gekozen, wijl deze in de na
bijheid is der cripte der HL Cecilia, in de
catacombe Van St. Oalixtus, welke echter
te beknopt is Voor eene pontificale plechtig
heid. Bovendien zijn hier andere herinnarin
gen aan verbonden: de H. Gregorius heeft
in deze zelfde basiliek He HL Mis opgedra
gen op het feest der genoemde heiligen, en
er eene homilie uitgesproken1, welke ons
ÏW»oensdag voorgelezen werd.
tWIj konden ons waarlijk als in de 4de, 5de
eeuw terugverplaatst denken. Kardinaal Vin-
centius Vannutelli zetelde in groot, ornaat
op ,den Bisschopsstoel eene imitatie van
den antieken voTin omstuwd door veel
Clerici in Misgewaad ialles rood met- goud
heden daar de Liturgie ter eereder Mar
telaars werd gevierd terwijl de schola
Cantorum haar oude plaats innemend
de „Nona." zong.
Die leider maestro Kifïei staat op dè' klei
ne verhooging .Voor den Pra,ecantor be
stemd. Onderwijl kleedt de Kardinaal zieh
en weldra zien wij hem met de groote, ma-
jestueuse kasuifel, die oudtijds in gebruik
was, terwijl de dienstdoende diakenen even
eens eene "dalmatiek en tunica, van antieken
vorm dragen. Jammer alleen idat Z. E. het
hoofd gedekt heeft door den (zeer hoogen)
Bomeinschen Mijter. Men had jsk*> 'galarïie
hier den kleinen, la-gen Mijter gezien, die
oudtijds in zwang was. 'öp onde wijze droeg
de priester de Hl. Mis op achter het Altaar
staand met liet gelaat paar de geloovigen
gekeerd, zbodat dezö de geheel© heilige han
deling volgen k'unnen'. In de datadomben is
daarom steeds in gebruik een kruis dat aan
den voorkant het beeld des Heilands draagt
en aan de achterzijde rijk met edelsteenen
is versierd. In het programma; waiS de wensch
uitgesproken, dat Se aanwezigen Üe Vaste
deelen der Mis z'onden" meezingen'. Ma!ar he
laas. hoewel zooveel priesters!. paiterfi, semi
naristen tegenwoordig waren', was er slechts
een enkele, die mede instemde. Meest zoo
nu en dan een palar woorden. Men had hier
zoo gaarne een uit Volle borst opklinkend
Kyrie Eleison Gloria!, en Gredo gehoord.
En ik begrijp niet waarom wie niet, zooals
ik, 'zijn stem Verloren heeft zich niet gedron
gen voelde "mee in tie stemmen'. Het zingt altijd
binnen in' mij en zou naar buiten klinken
willen maar kan niet ik troost mij maar
met het vooruitzicht in het Paradijs te zul
len kunnen zingen maar die velen die
kunhen en die den tekst toch kennen, zwij
gen. zwijgen!
Epistel en Evangelie welden Van de om-
bons gelezen, Ook' ©ene h'aaetig gemaakte imi
tatie en te lalag bij den grond (men is n.l.
druk bezig te graven in deze basiliek en
vindt allerlei merkwaardigs, zooidat UU in
derhaast 't. een en ander gedalah wals om de
plechtigheid mogelijk te maken) en Van den
Evangelie Ambon werd de home! ie Van den
H. Gregorius voorgelezen, dezelfde van
welke een gedeelte voorkomt in de Mettten
van 12 Mei.
Het was een treffende, een verteederende
plechtigheid, die door geen gedruisch ge
stoord werd. Ieder was onder den indruk,
daar het een gelijkgestemd publiek was. Al
leen congressisten hadden toegang, zoodat de
toeristen met Baedekers, die anders steeds
bij plechtigheden in de catacomben storend
werken, hier ontbraken.
Wat mij altijd roert by zulke gelegenhe
den, en nu nog meer, daar alles meer eene
wederoproeping van het verledene was, is het
dan zoo levendig bewust wordend gevoelen
van de onveranderlijkheid der Kerk, van het
rotsvaste, onwankelbare. Veertien eeuwen
lang lag dit alles onder den grond begraven: de
spade brengt het aan 't licht, en dezelfde melo
dieën, dezelfde woorden weerklinken tus-
sehen die oude steenen, die ze oudtijds ge
hoord hebben. De beteekenis onveranderd, de
gevoelens die ze wekken identiek! Machtig,
aangrijpend die woorden uit het Credo: „Et
unam sanctam, Catholicam, Apostolicam Ec-
clesiam". Wat nog machtiger had kunnen
werken, indien allen, uit de ziel gegrepen,
mede ingestemd hadden.
Donderdagmorgen was er plechtige lijkmis in
S. Maria inValieella voorde afgestorven leden
der C. V. 's Middags in San Camillo plechtige
Vespers; de psalmen afwisselend gezongen
door de Schola Cantorum het publiek had
hier moeten instemmen en het koor naar
de zitting van Viadana. Daarna een orgel
concert in memoriam van den Maestro Ca-
pocci, kapelmeester der Lateraansehe Kapel.
En daarmede behoort dit congres weder
tot de geschiedenis. Voor het a.s. congres
over drie jaar, werd Venetië als zetel aan
gewezen.
Daar ben ik toch waarlijk een voornaam
nummer van het programma vergeten en
wel de audiëntie bij den Paus, Woensdagmor
gen na afloop der vergadering., en wel om
dat ik deze niet bijwoonde. Een groep aan
wezige dames scheen niet van zins te gaan
en alleen als vrouw onder honderden pries
ters, leek mij niet, zoo moet ik mijn wijs
heid uit de courant putten. Kardinaal Sam-
polla, de beschermheer van het Ceciliaansch
Genootschap, stelde in eene rede de congres
sisten aan den Paus voor. Z. H. toonde zich
zeer verheugd door hen omringd te zijn, die
bezig zijn in den door Hem verlangden zin
te werken, zoodat Z.H. aan zijn vreugdevolle
gevoelens in eene sehoone rede uiting gaf,
aanmanend op den ingeslagen weg voort te
gaan, met steeds meer ijver, meer verstand
van zaken. Nadruk werd gelegd op de nood
zakelijkheid kraclitig_ den zang ter band te
nemen op de seminaris en reeds op 't klein
seminarie in de eersle~"kiasse daarmede te
beginnen. En verder niet te nisten, alvorens
overal het volk weder meezingt; zoo zal
met eene wederopleving van het liturgisch
leven, ook eene nieuw en krachtiger christe
lijk leven zich openharen. Z. H. haalde eenige
herinneringen op, o.a. hoe hij getroffen was
geweest in Burano (bij Venetië) het geheele
volk, tot de kinderen toe, te hebben hooren
zingen gedurende de Mis.
A propos, van het meezingen. Dit was iets
dat mij het vorig jaar in Lourdes trof. Vrou
wen uit het volk, uit de kleine burgerij, die
deel uitmaakten der veschillende pélerina-
ges, die ik bijwoonde, zongen de Vesperpsal
men, altijd de vijf gewone Zondagsehe
in het latijn en tamelijk correct mede. Hier
hoorde ik het nooit. Gisteren zat voor mii
eene Spaanseihe dame, die zachtjes meezong.
Maar om mij heen priesters en seminaristen,
die zwegen als... moffen.
Van zingen gesproken. Dinsdag 1.1. boden
mevr. en de heer Marcel de Jong Direc
teur der Gas- en Electriciteitsmij. als pre
sident van het Julianafonds ter ondersteu
ning van behoeftige Hollanders alhier, aan
de leden van dit fonds en aan die van het
Alg. Ned. Verbond een liederen-voordacht
aan van den Vlaming Emiel Hullebroeck,
waarbij ook andere te Rome kort of lang ver
blijvende landgenooten waren uitgenoodigd.
De aardige zanger wilde op het laatst dat het
publiek het refrein van een paar dier liede
ren meezong en zelfs nadat hij het voorge
zongen had, een geheel lied. Het liep opper
best van stapel, bet geheele gezelschap be
halve een of andere ongeluksvogel als ik
zong allengskens mee en zong goed. Toen
dacht ik weer: verbeeld je, zooiets in een
Italiaanseb gezelschap! Het zou niet ortns met
een bekende opera-aria gelukken. En dit w</-
ren volkomen onbekende Vlaamsche liederen.
Ook wat de zanger omtrent opvoeding tot
volkszang vertelde, boe. na drie avonden, de
eerste met twintig toehoorders, de zaal te
klein was voor het meezingend publiek en
mannen en vrouwen op verschillende avon
den moesten komen, zou hier in het land der
„bel canto" tot de onmogelijkheden behooren.
Wij hebben nu Mengelberg al driemaal ge
noten. Zondagmiddag zal het voor het laatst
zijn. Het is verwonderlijk, hoe de personali
teit van een dirigent op een orkest uitwerkt.
Den geheelen winter heb ik nu verschillende
directeurs bijgewoond, maar nooit is zoo fijn,
zoo eenig, zoo doorvoeld gespeeld als onder
Mengelberg's leiding. En 'twas telkenmale
beter. Steeds worden den meester de uitbun
digste ovaties gebracht, die Zondag wel het
toppunt zullen hereiken.
De audiëntie der Fransche eommuniekm-
deren hen door den Paus in de Sixtijnsche
Kapel verleend, moet zeer indrukwekkend
geweest zijn. Zij boden Z. II. albums aan met
handteekeningen van 150,000 kleine commu
nicanten. En er wordt nog- een groep ver
wacht met nieuwe handteekeningen. De Pans
sprak een heerlijk sehoone rede uit over de
Eucharistie, de schoonste, die ik ooit van
Hem gehoord of gelezen heb.
Eindelijk schijnt heden hier de zon. Wjj
hebben in de laatste week eigenlijk eerst wa
ter gekregen. Hier regen en noorderwind, el
ders sneeuw. En 'tvalt te harder, na den
zaehten winter. Ongeveer 20 Maart hield ik
met stoken op; het was zoo mooi en zonnig
enmijn kolenvoorraad was op. Toen be
gon opeens de koude, natuurlijk daeht men
dat het voor een dag zou zijn en 't leek te
dwaas nieuwen kolenvoorraad op te doen.
Maar de eene dag werden er zes-zeven, met
het gevolg, dat men zich alleronbehagelijkst
koud voelt. Nu met alle ramen open, komt
de lentelucht nog maar weinig naar binnen,
zoodat de GO Fahr. ternauwernood binnens
huis bereikt wordt, 't Ergste is dat het ge
was, reeds zoo aardig vooruit, door deze tem
peratuur geleden heeft. Van de zonsverduis
tering hebben wij, dank zij de bewolkte lucht,
hier niets gezien.
B. T. P. WASZKLEW1CZ
v. SCHILFG A A RDE.
OMGEKEERD.
Verhuurster: „Nu is u mij al een Jiali jaaT
huur schuldig eu ik geloof, dat er nog geen
geld is."
Student: „Dat is ook zoo, maar misschien
kunt u mij wat leenen!"
VOLGENS GEWOONTE.
Neef: „Lieve tante, gij zyt het schoonste en
lieftalligste wezen op heel den aardbodem
Tante: „Maar jongens, is je geld nu alweer
op?"
WIE IS DE TOO VENA AR?
„Gisterenavond heb ik een interessante voor
stelling bijgewoond van een goochelaar."
„Zoo, en heeft hij u beetgenomen?"
„Neen, ik hem, ik gaf hem een valschen gul"
den en kreeg er een echten voor terug.'1
ALGEMEEN BEKEND.
„Zeg, is dat waar, heb je tegen mijn vriend
gezegd, dat ik een leugenaar was?"
„O neen, dat is he lemaal niet noodig, dat
weet hjj al lang!'1
MODERN.
Een voorname dame bestelt in een der eerste
confectiemagazijnen een zichtzending kinder-
kleeding volgens de laatste Parysche mode. Als
na eenige dagen niets wordt teruggezonden,
belt men de dame op. Bij afwezigheid der moe
der komt de dochter aan de telefoon en ant
woordt: „O ja, u knnt de koffer terug laten
halen, wij zijn gisteren al gefotografeerd 1"
VERONTSCHULDIGING.
Rechter: „Uw vrouw beklaagt zich, dat uheel
het jaar door geen enkel woord tot haar gezegd
hebt. Geeft u dat toe?'1
Beschuldigde: „Zij heeft mij niet aan 'twoord
'laten komenI'*
Vorige
koert.
20 April.
Jan.Julirente.
Rusland 1909
Iwangor Donibrowo
Ri« uc Janeiro (E,L
Sao Paulo lüUtf
3 pCt. CerL Ned. W. S.
2(4 pCL CerL -
5 pCL TabaksL Buig.
4 Oblig. Krouenrenle.
5 pCt AprilOctoberrente
*y»
4 j, Groote Russ.sp. 189$
4 Nicolai Sp. j
4 Rusland 1880
4 Zuid-West
4 Rusland Hop©
4 j, Rusland 1891 üe Em.
4 i, Rusland Bmnp.nl
a pCL Bnp. U m Japan
5 pCL Rjnue Mexico.
GoudL m p. Sl
a |)LL bunding Brazilië,
5 Baiuia m p.
a Para RKI2*
a
a pLL Lom in wo.
i pCL Aigeui. H.B.K,
4 ilaaiL Jti.B.ix.
pU. Aigeut R.B.L.
a tiho Leuuia K.
*bi a Lng. Laua L.op.
Auuu. Auiai^iunaiea Copper
Am. Car eu boiuiu'ij
Am. urn© en BeaUm
Lm ie u o mies Meel
a Cull. Mij. Vorsiem,
Rami. Alaatscn,
usw. Aauu, Paieieü
iVanu. Rjüjang Leiiong.
Aauu. üecunsoi. Peirui,
ixoumatiji^; petr.
Aam). Auisinru. Runner.
LieUrinUavia u
Aeutri. n
Aauu. Java, v-lima, japau
AViRLU cm. Marine
eren Marine
uimu. Maruifi
AanU. Amsterdam Deli
Areuusnurg ianalc
Aanu, üou, bpofit
Aanu. Olaalsspuyc
AVl P.LL unu Oiiuergrouni,
aanu. .Waiscuau .VVecnen
r.Vs pCL Muxu. isicuw. Mjnr.
PVï n .Vv laoikuwias,
common j opeka
4 pCL Aig. ü>p. iopeka
.4 Coiiv. lid. Mem,
uommon Lenvex
common Erie
4 pCL general Erie
uimmoii Kansas c. oouLh,
Pi Si. Kansas C. ÓOuUi,
d pCt. COL klem.
uimaijjii Missouri li. j.,
4 pCL ie lijp. idem,
iJ/s pCt.iNai. ltailw oi M«xk,
nommon New-iork Ontau
ouminon JNorictik
souimuu Rock island
Cornmuu Ooudi Pacutc
4 pCt. Couvert kiem
4 le Rel. lijp. idem
Comm. Kouitieru Railw,
Common Union. Paciiic
4 pCL goud Obt. mem.
67i/2
97^/w
89
92 t/j
895/g
951/,
961/,
8 8S/Je
923/,
87 i/s
851
P/l6
87ï/is
89 u/M
9 *U
4ÖH/16
99l/2
l'^/ld
87H/«
99
y«6/ ia
lU13/4
951/,
9i i/2
9 ö'/8
991/2M
p/2
6bö/s
2a
701/2
l'Gi/2
iSt)l/2
Ö4i„
Ó*ZÖ
ÜUl/2
582
S22 3/
120
701/2
95i/4
öóu,
100";
80
671/2
96
87'/,
868
87 J/w
90
99»/18l
971/,
801/»
1013/,
IK
951
ie
913U
98lö,ie|
811/j
oM/4
253/,
703,
174
316
3i0
531
223
•Ju
203/g
ói/»
645
735
ó4l/2
98
AOÜI/w
1831/,
96
y *»li
108
987/w
iObi/2
24
278.,
llkl/2
,^/ie
11-",8
951/,
9 4l/£
3U
1701/a
101
1023/u
yi,ic
91
973,
14
83t/8
49
IH
*{Im
838/,
1071/,
1088/,
231/,
Wiic
7
bls
298/8
993/4
287/s
9 5"/i<
9^/2
29
I70l,4
I01i/4
l'Jal
0H/g
81V9
703/,
320
814
5341/,
641 ij
19"/ifi
14
9
öll/8
Wht
3 «b/rt
28H/k
621/2
29«/e
291/4
296/8
170i/2
9 '/1
913/4
Convert Obl. mem
Common .Wabash Sh,
1_Vï pCi. Brazil Railw,
5 pCL ïucatan.
21/, pCt. Antwerpen 188Z,
Lurk (je 18IQ.
Prolongatie
lie fondsenmarkt to New-Vork was Zater
dag aan verschillende schommelingen onder-
hevig. .Tegen het sloft werd de stemming
vaster waardoor de slotkoersen slechts ©en
gering nadeelig verschil bij den votrigen Üag
aantoonen.
De Amerik. afdeeiing aan onze beui's was
zwak en lusteloos. Voor binnenlandsche re
kening werden verkoopen uitgevoerd, zoowel
in de Industrieel© als Spoorwegsoarte® welke
slechts tegen verlaagde prijzen werden op
genomen. Petroleumwaai'den lager geopend
konden zich latei' gedeeltelijk herstallen, doch
sluiten beneden Zaterdag. Tabaksmarkt vap
ter, gesteund door betere Indische wéér be
richten. Cultuurwaarden prijshoudend. Hol-
landsche Staatsfondsen vast. Buitenlandsohe
soorten stil.
99
Terwijl deze dingen hier voorvallen,
lulleu mijn vrienden zieh met je bezig
houden. Dat zal misschien spoedig kunnen
geschieden, maar zoo het integendeel ver
scheiden maanden mocht duren, zal je ten
aainete niet in ellende verkecren.
O, mynheer Miehei! bent de goedheid
en het verstand zelf. Ik ga nn zien wat er
by den dokter gebeurt, daarna zal ik terug
komen, on) met u over den grooten slag te
spreken.
1 uur, maar op dit
aogenhlrk, m Februari, was het al donker.
Door een van die buitengewone trilligheden
der aatunr emstreeka dezen tijd van het jaar
waa plotseling op de vinnige koude een zach
te weersgesteldheid gevolgd.
Ni verloop van eenige minuten was Bas-
tien reeds terug, met een valies in de hand.
'Hij sloot de deur voorzichtig en sprak tot
Mie-hel:
We hebben alle kansen voor ons! Kleed
u gauw aan! Terwijl gij uw plunje met de
mijne verruilt, zal ik n vertellen wat er aan
de hand is.
Aldus sprekend haalde Bastien uit het va
lies de beste kleeren die hy bezat, een cos-
tuum van goedkoop laken, zeer eenvoudig
maar uiterst zindelijk; een wit overhemd en
een paar schoenen voltooiden het gewaad,
dat Michel reeds met koortsachtigen ijver
begon aan te trekken.
Ik heb maar één hoed, zeide Bastien,
maar u begrijpt wel dat ik om zoo weinig
niet verlegen ben. Doch hoort u nu eens of
we geen geluk hebben! De dokter is van
avond te Parijs gaan dineeren en heeft ge
zegd dat hij morgenochtend met den eersten
trein zal terugkomen. Op dit oogenblik zijn
de bewakers eu de dokters allen aan tafel.
Gedurende een half uur zullen wij geen ster
veling bij de gebouwen ontmoeten. Laten we
ons daarom haasten.
Wat! ging Bastien voort, toen hy zag
dat Michel zorgvuldig een pakje maakte van
al zijn afgelegde kleederen, verliest ge nu
nog tijd met deze vodden op te vouwen?
Ja, antwoordde de jonge baron, omdat
ik ze medeneem. Ik zal ze in een onvindba-
ren greppel van het bosch werpen, want men
moet mij noodzakelijk met deze kleeren ont
vlucht denken. Vooreerst omdat myn signa
lement gegeven zal worden op een manier,
die belet dat ze mij vinden, en verder zal je
medenJie.lifio-heid minder duideliik ?iin dan'
wanneer ik vertrokken ware in de kleede
ren, die jij alleen mij zou kunnen hebben
verschaft.
Al uw woorden zijn cte wijsheid-zelve,
zei Bastien met bewondering. En als ge nu
klaar zyndan op weg!
Terwijl Michel een laatsten blik liet rond
weiden in de droeve cel, waar hy zooveel ge
leden had en waar hy zwoer het onmoge
lijke te zullen doen om er niet terug te ko
men, bespiedde Bastien zorgvuldig den om
trek van het paviljoen.
Alles gaat naar wenseh, sprak hij. La
ten we ons haasten, 'tls zoo donker als de
nacht en men hoort zelfs de bladeren niet
bewegen.
Met de grootste voorzorg bereikten zij het
meest verlaten gedeelte van het park, ter
wijl zij afgelegen voetpaden namen en de
groote wegen vermeden, waar zij misschien
den eenen of anderen tuinman zouden kun
nen ontmoeten. Maar dit scheen weinig
waarschijnlijk, daar dit gedeelte van het
park geheel verlaten was; slechts de woning
van den directeur en eenige kleine pavil
joens stonden erop, waarvan dat van Mi
chel alleen bezet was. Eindelijk, achter een
dik gordijn van deunen, ceders en olmen,
verscheen de muur.
De beide mannen waren aan de duisternis
gewoon geworden, en hij het zwakke ster
renlicht onderscheidden zij vaag de held.er-
der of donkerder plekken van hoornen en
den muur.
We moeten er al aangekomen zijn, zei
Bastien. Laat me eerst overtuigen.
Hij haalde een klein lantaarntje nit zijn
zak, waarmede hij 's avonds na het eten het
park doorliep, om het paviljoen van Michel
te bereiken.
Na het pitje aangestoken te hebben, open
de hij de kleppen van voren en liet het
zwakke licht rondom zich schijnen. De witte
bepleistering van een slechts twee meter
hoogen muur was nu duidelijk zichtbaar.
Wij hebben niet eens een touwladder
noodig, zeide de oppasser, op een ceder en
een den wijzende, welker takken tot op den
grond neergebogen, zoo noodig, als tamelijk
gemakkelijke treden konden dienen om het
bovenste gedeelte van den muur te berei
ken. Bastien maakte er gebruik van om zich
naar boven te werken. Daar er geen glas
scherven op den muur waren, bleek zijn
werk veel lichter dan hij verwacht had. Hij
i had alleen maar de ijzeren haken stevig vast
te maken en toen hij daarmede klaar was,
riep hij Miehei toe:
U kunt naar boven klimmen! 'tZit ste
vig vast.
Toen zij heiden boven waren, deed de op
passer de ladder een halven cirkel beschrij
ven, zooals hij gezegd had, en het afdalen
ging toen even gemakkelijk als het beklim
men.
Maar jij gaat toch nu weer naar boven
en keert naar het paviljoen terug? zeide Mi
chel tot zijn redder, hem de hand drukkend,
toen zij den bodem bereikt hadden.
Dat kunt u denken! zeide Bastien. Als
ik u zoo verliet zou n in het bosch verdwa
len en gevaar loopen er den geheelea nacht
in rond te dolen zonder eruit te kunnen ko
men, terwijl ik, die hier uit de streek ben,
er alle wegen en wendingen op rnyn duimpje
van ken. Om dotvr al dat geboomte en struik
gewas heen te komen, i6 voor mij maar kin
derspel. Ik zal u de kortste wegen doen ne
men. Als we een beetje aanstappen, kunt n
nog den trein van 7.40 pakken. Wat mij be
treft, ik zal u niet laten gaan voordat wij
het station in het gezicht hebben. Eerst dan
zal ik langs denzelfden weg teragkeeren. Ik
zal dan nog juist op tijd komen om mij aan
de tweede tafel der oppassers te zetten. Daar
zal ik mij 6tipt houden aan uwe voorschrif
ten, zoodat morgenochtend iedereen denkt dat
ik een roes heb ingehad. Maar... daar be
denk ik, mijnheer Miehei! voegde de brave
man er zeer verlegen bij, u moet toch een
kaartje nemen en ook een rijtuig te Parijs;
laat ik u dus deze geldstukken ter hand stel
len. U zult me wel teruggeven, wanneer u
kunt, maak u daar maar niet ongerust over!
In zijne arme werk m ansh a mien hield hij
vier stukken van 5 frank, welke hij Michel
zeer links aanbood. De jonge man kon geen
woord uitbrengen van ontroering. Hii. dm
