Romeinsche Kroniek.
De millioenen-Prins.
Nouveauté's,
■ff1'
8*
Goedkoopst adres voor BANDEN en RIJWIELEN is H. J. VAN DER MEER, Schagchelstraat 9.
EriiKKM
étalages.
Arasteröamsciie Bsors.
VROOLIJK ALLERLEI
Hu Hm Kispcitoé
oyons.
Letteren en Kunst.
Scheep vaartberichten.
m/4
&landse&a®eg,a@Bti,
ISaaB«lesii-B9*ussel>
HancSschees^esi.
laatste
9
Opgegeven door F. Th. Everard.
»3V<
104%
97
55;
FEUILLETON
Groote roman, naar het Fransch
van P. d'Aigremont.
81.)
NIEUWE HAARLE/ASCHE COURANT
o—
Rome, 23 Mei 1912.
Dat onlangs de algemeene vergadering der
Italiaansche Vrijmetselaars alhier heeft
plaats gehad en Ferrari als grootmeester her
kozen en de „Lord Mayor" van Rome, Nathan,
als eere-grootmeester, laat natuurlijk onze
lezers koud en de geheele vergadering zou ik,
als het bespreken niet waard, laten rusten,
indien daar niet een besluit ware genomen
van overwegend belang, waardoor een
groot gevaar voor de zedelijkheid dreigend
aan den horizont opdoemt. Er werd n.l. be
sloten in de loges eene afdeeling voor vrou
wen op te richten opdat deze zoo koognoodige
factor niet langer van het beschaving»- en
verliChtingswerk (sic) zou uitgesloten wor
den.
Beschavingswerk! 't Is een andere schakel
in den keten des verderfs, waarmee het
menschdorn naar beneden gehaald wordt.
Werd toch het vorige jaar in Parijs het vree-
èelijk woord niet gesproken: ne pouvant
abolir la femme, corrompons-la.
De invloed van de vrouw, die zoo groot kan
zijn, moet niet meer ten goede doch ten kwade
lange wend worden. Met deze, als ongeregelde
troepen, als vliegende vaandels, als toongeef
sters ,hier en daar ging het verdervingswerk
te langzaam. Nu zullen geregeld bataljons
gevormd worden, goed geschoold en gewa
pend.
Een prachtige zet, van hun standpunt uit,
is de mode der laatste jaren. De groote cou
turiers in Parijs, Paquix, Wörth enz. enz.
iijn alle joden, en deze hebben zich hoogst
verdienstelijk gemaakt in het lanceeren van
modes, die elke vrouw, die ze volgt, als on
eerzaam stempelt,zij het ook al dat zij tot de
deftigste familie behoort. Zich er over ver
wonderen, dat moeders hare dochters veroo-
Joven zich zóó te kleeden of liever zich zoo
weinig gekleed in 't publiek te vertoonen, is
olijk geven van volkomen gebrek aan
wereldkennis. De nog jeugdige moeders gaan
hare dochters in dezen voor, en deze zoowel
als de oudere beschouwen hare dochters veelal
als koopwaar voor de huwelijksmarkt. De
eclitgenooten! Of zij zijn complaisant en we
ten waarom, of wel: mevrouw deelt de lakens
uit. Maar vaders en broeders en zoons moes
ten voor de eer van dochters en zusters eu
moeders opkomen. Zij die weten eu hooren
wat gezegd wordt, zij die zelf niet blind zijnd,
weten welken indruk ze krijgen van dusdanig
schaamteloos toegetakelde vrouwen en meis
jes. Ja, toegetakeld is het rechte woord. Met
al hare. pretenties op ontwikkeling, op ge
lijkwaardigheid wat intellect betreft met den
Heer der Schepping, geven zij het bewijs van
zeer kleine embryonistische hersens te bezit
ten, wanneer zii den hersenkas bedekken
met een tooi, die aan dien der roodhuiden
doet denken, bijv. een krans van rechtop
staande papegaaienveeren. Hoeden groot als
molenraderen, met pluimen rechtop staand,
soms in den vorm van den bezem van schoor
steenvegers, anderen met lilliputhoedjes over
do ooren getrokken en zgn. bandeaux ét la
Vierge. Maar 'tis zeer vreemd: met een kap
sel, dat aan onze moeders werkelijk iets
maagdelijks, iets reins gaf, ziet de heden-
daagsche vrouw er nog meer provocant uit
dan met de rollen aan de Japaimeesehe ont
leend. 't Ergste is dat de katk., de geloovige
vrouw, zich niet schaamt zóó ter kerk te
gaan, zóó zelfs tot de H. Sacramenten te na
deren. Ik sprak er laatst met een Kardinaal
over, die zeide steeds vol onrust en angst de
H. Communie uit te doelen, onrust dat al die
wapperende pluimen eu breede randen oor
zaak worden van een heiligschennend onge
val. Zooals onlangs werkelijk plaats had, toen
zeven gewijde partikels door zulk een pluim
in de hoogte en weg geslingerd werden
Waarom weigeren de geestelijken niet ge
woonweg absolutie en Communie aan wie
zich zóó vertoont? Was mijne vraag: „Daar
over moest eenheid tussehen de geestelijk
heid bestaan en men moest zich, zonder
uitzondering verbinden tot weigeren
Zooals de zaken nu staan, weigert één pries
ter, die streng is, de absolutie, het dametje
gaat naar een ander, belooft beterschap, deze
is minder streng en geeft de absolutie. En
zoo blijft alles bij liet oude.
Gedurende eene missieprediking, ongeluk
kigerwijs in een volks- en burgerijkwartier,
waarschuwde de missionaris, dat wie onwel-
voegelijk gekleed, met ontblooten bals of on
passend hoofddeksel aan den biechtstoel
kwam of aan de Communietafel, door hem
afgewezen zou worden. „En let wel, dit is
niet maar eene dreiging, ge zult zien, dat ik
voet bij stuk boud".
„Zeker was dit een goed voorbeeld, Emi
nentie, maar waarom wordt dat niet tot een
deftig publiek gezegd?"
„Het moest zoo zijn, zeker, maar men wil
niet afschrikken, men hoopt het beste, en
onder ons gezegd men mist den zedelijken
moed".
Zoo is het helaas, en met al dat „beste ho
pen" blijft het niet alleen hij 't oude, maar
wordt het, erger van dag tot dag.
Ziehier een staaltje van wat ik zelve bij
woonde. In eene parochiekerk niet de
mijne nogal deftig, namen twee jonge
meisjes naast mij plaats. Ze wilden knielen,
dat lukte niet, ze lachten en gingen zitten.
In een korte toespraak hekelde de pastoor de
hedendaagsche mode. Hardop zegt een der
beide: „Nu willen ze dat wij naar de kerk
komen, en wanneer je komt, krijg je zoo
iets te hooren. Ga je mee?" En heiden stap
pen, met 't hoofd in den nek, de kerk uit.
In Parijs heeft de „Vereeniging der Katho
lieke Vrouwen" eene vergadering gehouden
tot oprichting van een Bond ter vereenvoudi
ging eu ter vereerbariug van het damestoi
let. De Presidente legde er vooral nadruk
op, dat men door voorbeeld slagen zou;
moest breken inet alle valsche schaamte en
menschelijk opzicht en niet vreezen bespot te
worden door zich aan het dwangjuk der
heerschende mode te onttrekken. God geve
dat deze Bond met vrucht werke, en even
zeer, dat de Italiaansche Katholieke Vrou-
wenvereeniging, die steeds in ledental toe
neemt, dit goede voorbeeld volge. Italië
heeft tooh den naam van den „aap van
Frankrijk" te zijn. Op dit gebied ware na-
apen alleszins lofwaardig.
Menigmaal denk ik, dat mij een zesde zin
tuig ontbreekt, n.l. om zekere inconsequen
ties te begrijpen. Dit blijkt uit al wat ik zoo
juist over de kleeding van ter kerk gaande
dames te berde bracht. Maar er is nog meer
van dien aard. De eerste maal, dat ik een
kerk in Rome bezocht, troffen mij twee waar
schuwingen. De eene niet te spuwen, enfin,
dat was nog zoo erg vreemd niet, maar. liet
andere verbod: „Honden in de kerk te bren
gen". Honden in de kerk! Wie brengt nu een
hond in de kerk? De ondervinding leerde,
dat dit verbod niet overlxvdig is en zelfs dat
er heel en al geen acht op geslagen wordt.
Heel aandachtig ziet men vrouwtjes uit het
volk, burgerjuffrouwen hidden met een hond
aan 'tlijntje naast zich. De kosters zeggen
niets, zooals die zich trouwens nooit bekom
meren over al wat onbehoorlijks in de ker
ken geschiedt, en doet de pastoor of een ka
pelaan de ronde, eu waagt liet een aanmer
king te maken, dan wordt hij afgesnauwd
en 't heet: „Moet de hond de kerk uit, goed,
maar dan ziet u mij ook niet meer". Laatst
kwam ik mijn kerk uit, toen twee jonge
meisjes met een hond binnen wilden gaan.
Natuurlijk kon ik niet nalaten eene aanmer
king te maken en ik ried ze aan den hond aan
eene vrouw, die in 't portaal zat, ter bewa
ring toe te vertrouwen. De hond was haar
liever dan den Heer, die ze gingen begroe
ten; met een verontwaardigden blik op de
dame, die.waagde voor de eer van Gods Huis
op te komen, verdween het tweetal. En dit
waren meisjes van goeden huize, waarschijn
lijk zeer fijn opgevoed, evenals haar viervoe
ter, piekfijn geroskamd en belint.
Laten de Italianen wat eerbied voor hun
heiligdom van de Mohammedanen leeren,
waar ze nu zooveel omgang mee hebben!
't Zijn toch niet alleen de Christenen, die hij
het betreden eener moskee zich van hun
schoeisel moeten ontdoen; de Moslems zelf
doeu zoo en op de met fijne matten of ta
pijten bedekte moskeevloeren, staan hier eu
daar langwerpige houten banken, waarop de
sandalen staan. Die tapijten, vaak prachtig en
kostbaar, zooals in de moskee van Omar in
Jerusalem, in de groote moskee van Damas
kus daar zag ik ware prachtstukken
in Constantinopel, zijn ook het bewijs dat die
andere waarschuwing voor Turken en Ara
bieren overbodig is. Ze zouden het niet wa
gen, op die manier hun heiligdom te ver
ontreinigen. Ook wat „menschelijk opzicht"
betreft, kunnen de christenen hij de volgers
van Mohamed in de leer gaan. Waar deze
zieli ook bevindt, met wat ook bezig, zoodra
de Moezzin het uur des geheds aankon
digt, knielt liij neer, in de richting van Mek
ka gekeerd en verricht zijn gebed. Ik heb
zelfs mannen op hun kleedje geknield ge
zien, vele uren van elke moskee verwij
dert, omdat zii wisten dat het oogenblik des
geheds daar was. Wie, in een groote stad
vooral, let op het Angelusklokje? Van knie
len niet gesproken, wie maakt het teeken des
kruizes? Wie geeft een teeken van eerbewijs
bij het voorbijgaan eener kerk, niettegen-
staande_ daaraan zelfs een aflaat verbonden
is? Ik zie zelfs onthouding daarvan, waar mij
dit ten zeerste verwondert enbedroeft.
Met groot genoegen heb ik kennis ge
maakt met het nieuwe tijdschrift „R o m e".
Rector Thompson is iemand in wiens woor
denboek „menschelijk opzicht" niet voor
komt; die niet weet wat beteekent zich scha
men voor zijn geloof, die het uitbazuint, dat
hii Roomsch is, Roomsch wil zijn. Roomsche
belangen voorstaat. Bravo, zoo moet het zijn,
geen halfheid, maar flink uit zeggen dat
„Roomsch" een eeretitel is, geen schandvlek,
zooals men uit het gedrag van zoovelen zou
opmaken. „W ij, geboren. Roomschen, zijn zoo
overdreven niet als mevr. W.", om een cru
cifix in ons salon te zetten, zeide een Hol-
landsche dame. die Rome bezocht, onlangs
tol een mijner Pro-testantsehe logé's. Zoolang
het zóó blijft, dat overdrijven wordt geacht
het teeken onzer verlossiug voor oogen te
willen hebben in welk vertrek men zich ook
bevindt, en het niet weg te stoppen in een
slaapkamer, waar niemand vreemds komt,
godsdienst te hebben, alleen in de kerk en
niet in salon eu op straat, één uur per dag
God te dienen en 23 de wereld, juist zoolang
zal Christus smaadheid lijden, en zoolang zal
alles in de wereld verkeerd gaan. Het dient
tot niets statistieken op te maken dat er zoo
en zooveel honderd millioen katholieken
meer zijn dan protestanten en joden, zoolang
een groot deel dier millioenen het alleen in
naam zijn en niet geheel hun optreden, geheel
hun zijn en wezen den Roomsoh-Katholieken
stempel dragen. Batailleurs, dat is wat wij
noodig liebben en Reetor Thompson lijkt me
■zoo'n moedig- voorvechter en daarom wensch
ik hem en zijn blad zoo van ganscker harte
welslagen toe.
Tegenover de apostasie van het een of an
der verrot lid der Kerk en waardoor de gele
deren der Protestanten verrijkt worden,
staan zoo nu en dan heerlijke gevallen vau
terugkeer tot den Moed er school;.
Zoo legde dezer dagen een Karmeliet, Pa
ter Angelo, vroeger rechterhand van den he
kenden Pater Beccara te Milaan, openlijk
eene schuldbekentenis ah Met goedvinden zij
ner Oversten begeeft hij zich naar een on
bekend missiegebied. Wie hem schrijven wil,
riekte zich tot Pater Baccara, en verder: lot
weerziens in het Paradijs!
Een geqezing in Lourdes, mij door die
van mej. Jansen in het geheugen geroepen,
brengt de gave der profetie, waar Paus Pius
X nu en dan blijken van geeft, weder op den
voorgrond. Ongeveer vier jaar geleden woon
de een jong meisje een audiëntie hij op den
vooravond van hare intrede hij de „Filles de
la Charité". Terwij! zii J° hand van deu Paus
kuste en z,ijn zegen vroeg op haar nieuwen
loopbaan, zeide Z. H.; van ganseher harte
geef ik u mijn zegen, maar over drie maan
den keert ge hii uwe familie terug". Eu zich,
vóór hij de zaal verlieti omkeerende, herhaal
de Hij het nogmaals. Na drie maanden werd
het meisje door zulk eene hevige ziekte aau-
getast, dat zij naar hare familie moest terng-
keeren. Dit werd den Paus medegedeeld, die
daarop antwoordde: Ik lieh haar de geheele
voorspelling niet gedaan, zij zal eenige jaren
lang vreeseliik lijden en dan plotseling op
wonderdadige wijze genezen". Ongeveer een
maand geleden hebben zij en hare nabestaan
den en vrienden een novene gebeden tot O.
L. V. van Lourdes, voor verlossing uit haar
duldeloos lijden. Bij het eindigen der novene
is zij volkomen hersteld en aanvaardt nu de
reis naar Lourdes, om daar de genade af
te smeeken zich in de e-en of andere Con
gregatie geheel aan God te mogen wijden.
Ik verwonder mij telkens over de cranerie,
waarmede sommige mensclien, die zich wel
ingelicht willen toonen, waarheden aan
den man brengen. Zoo de Engelschman,
die zoo'n aardig staaltje meedeelde over den
Paus en een kind met een Jezusbeeldje. Dat
verhaal zal wel waar zijn het is zoo geheel
den Paus, maar dat deze dit niet gestes aan
een Kamerheer vertelt, in een gang die naar
zijne particuliere vertrekken leidt, zijn slaap
kamer met het veldbed!!!
Er is een gang, die achter de receptiezalen
loopt, voor bedienden en secretarissen, om
vrij in de verschillende zalen te kunnen ko
men. Die is echter volkomen onzichtbaar voor
ter audiëntie gaande personen eu wordt door
den Paus niet gebruikt. Aan het eind van
alle zalen ligt de Bibliotheek of wel de werk
kamer, waar de private audiënties wor
den gegeven. Daar bevindt zich aan het an
dere einde een deur, waardoor de Paus zich
per lift naar zijne, één étage hooger gele
gen slaapkamer begeeft, de kamer, die het
vorig jaar tijdens 's Pausen ziekte, omge
bouwd werd, daar deze dompig was, zoodat
Z. H. toen in zijne Bibliotheek moest slapen.
De nieuwe tunnel is gereed, zoodat de Paus
nu ongehinderd op elk uur, zich naar de Va-
ticaansche tuinen kan begeven.
B. T. P. WASZKLEWICZ
v. SCHILFGAARDE.
Vorige
koers.
29 Mei.
DE „KATHOLIEKE ILLUSTRATIE"
van deze week bevat de volgende
PLATEN: Amsterdamsclie Roomsche Wee
zen in liet Maagdenhuis (2). In het „kraaien
nest" van een transatlantische stoomboot.
Het dreigend gevaar. Het Heilig Hart. De
waterval van den Staubbach bij Lauterbrun-
nen. De Heer lel opt aan ons huis, om bin
nengelaten te worden. Goede maatjes. Twee
gouden echtparen te Nijmegen. Gemzen in 't
hooggebergte. De ZeerEerw. Heer H. J. Ach-
terbergh. F. J. Hoeberechts. Het feest der
Amsterdamsehe Gonzagavereeniging. Hoe
men in Amerika voor een presidentsverkie
zing reclame maakt. De troonsaanvaardlng
van Denemarken's nieuwen koning.
TEKST: Het Maagdenhuis te Amsterdam.
Oorlogsgruwelen (slot.) Een moeilijke keuze.
Gestrafte nieuwsgierigheid. Saulus (vervolg).
Tante Constance. Op de proef gesteld. Aller
lei. Bij onze platen. Een Oase. Inhoudsopgave.
IJMUIDEN, 29 Mei, W.
Gearriveerd 29 Met.
Jaso-u, ,s Xtolterdain.
Vertrokken 29 Mei
HOihnside, Newcastle.
Granit, s., Newcastle.
NEDERL. STOOMVAARTLIJNEN.
Koning Willem I, van Amsterdam na,ar Bata
via, vertrok 28 Mei van Southampton en pass.
29 -dito (blessant.
Koningin der Nederlajiden, van Amsterdam n.
Batavia, verlrok 29 Mei van Algiers.
Rembrandt, van Amsterdam naar Batavia, ver
trok 29 Mei van Suez.
Banda, van Amsterdam naar Batavia, ftrriy.
28 Mei te Packing.
Ma,lang, va,n Rotterdam naar Batavia, verlrok
29 Mei van Suez.
3 pCt. Cert. Ned. W. S,
2.1/ï pCt. Cert.
5 pCt. ïabaksl. Buig.
4 Oh lig. Kronenrenle.
5 pCt. AprilOcioberrente
4 Jan.—Julirente.
P/s Rusland 1909
4y, i wangor Doinbrowo
4 Groote Russ.sp. 1898
4 Nicolai Sp.
4 Rusland 1880
4 Zuid-West
4 RusLand iiope
4 Rusland 18Üd lie F.m
4 Rusland Binnen!,
a pCt. Imp. 1/ ?n Japan
5 pCt. Binuf Mexico.
5 GoudL in p. Sk
a jpCL Funding Brazilië,
5 j, Bahia in p. St,
Para 1902'
a Rro de Janeiro (F. D
a SSo Pauio 1908
a pCt. Dominica
4 pCL Algein. H.B.K,
4 HanrL H.B.K.
u pCt. Argent H.B.L.
a dito Cedula K.
4.V> m Lng, Land C.Sg.
Aauu. Amalgamated Coppei
n Am. Car en Founurs
Am. Hide en Leaün
United States Steel
u Cult, Mij. Vorsten!,
Hand. Manisch,
Gew. Aana. Palelcü
Aand, Redjang Lebong.
Aand. Geconsyl. Petrol,
i Komnklijhe petr.
Aana Aanleid, Rubiiec.
n HeirBaiam
iNfidert,
Aand, Java, China, Japjan
AVt P.Ct. Din, Mar ui e
fret, Maruie
Comm. Marino
.land. Amsterdam Dsti
Arendsburg tabak
Aand, Hoti. Spooc
Aana Staatsspoor
P/j pCL Ubl. Undergröünu
Aand. Warschau AVeenen
U/s pCt. Mosk. Kieuw Mor.
4i/i iVVladikawkas,
Common i'opeka
pCL Alg. Hyp. Tppeka
Conv. Bd. idem.
ADVERTENTIANA.
„Een weduwnaar, een paar koeien hebbende,
zoekt iemand die bij afwezigheid zijn vee kan
verzorgen P. G."
„Bekwaam Pianist biedt zich aan voor alle
werkzaamheden tevens voor grondig onderricht',
„Aangeboden een irissche .slaapkamer met ont
bijt aan de straat, omtrek Rijnspoor als alleen
inwonenden tegen billijken prijs."
Van een kok:
„Kookt Bruiloften en Partijen".
Voor een boerderij een bord gelezen met:
„Past u voor den hond".
Uit een handelsbericht:
„Zoolang de firma zal beslaan, zal zij zorg
dragen dat niets haar fabrikant evenaren zal,
veel minder overlrefien."
Common Denver
Common Erie
4 pCL general Erie
Common Kansas C. South,
Bret. Kansas C. South.
3 pCU Obi. idem.
Common Missouri K. T,
4 eCL ie hyp. idem, u
l'/j pCt.Kat. Hailw fit Mexici
Common New-ïork Ontari
Common Norfolk
Common Rock Island
Common South Pactiie
4 pCU Convert idem
4 Ie Rel. Hyp. idem
Comm. Southern Railw,
Common Union Pacific"
4 pCt. goud Obi. idem
4 Couvert Obi. mem
Common Wabash Sn.
I'/'i pCt. Brazil Railw,
5 pCt. Yucatan,
M/spCL Antwerpen 18S7.
Turkije 187.0.
Prolongatie
S0i/2
07%
89
923/g
931/
87"
86
87
867/g
90i/4
4öi/2
1003/4
1045/g
981/2
99
977/8
1007.O
102'
951/,
87
95i/i8
917/8
9834
823/g
587/g
26%.
69%
D '8
1891/,
583,4
325
285
546
•2141/2
116
69
104
653/g
if/iÉ
5
640
47
851/,
987/p
99
86
96
971/4
IO73/4
98
1071/2
20%
343/4
7^/ie
25
583/4
71n/j6
271%
951/2
991%
373/4
1101/4
278/8
i095/3
9U/g
941 lu
28 t/s
16914
100%
101
79;J6
923/4
973/4
823j4
48'3/, c
4
£03/8
677/8
S95/„
9514
955/8
93i/o
87
85l/o
863/4
87
903/g
971/4
101%
9I8/4
983/4
831/4
587/g
261.8
6915
1743/4
543/4
325
2821/j
5481 '2
OI21/0
116
691/4
65l/o
193/g
4 16
640
851/2
987/g
1063/4
93%
1047/g
205/16
351/g
248/8
571/g
7U/4
271/4
833/4
591/g
261/4
703/4
1768/4
55
2853/4
553
195/g
ö»/8
645
378,4
273/ie
94'/8
170
101%
7^2
923/4
201/,
351/4
245/a
671/,
271/2
273/4
76/g
De fendsenmarkt te New-York was gisto
ren lusteloos tengevolge van de politieke
beschouwingen, naar aanleiding v|an de vaor-
loopigie verkiezingen. Be koersverschillen wat
ren gering en het slot idan ook slechts wei
nig verschillend, met den Vordgen dag.
Dó Amerik. afdeeling aan onze beura Ine
woog zich vrijwel op ide prijzen van giste
ren. Voor Steels en Amalgamated bestond
eenige locale vraag. Slot tamelijk vast.
Petroleumaanderlem hooger voor do Indi
sche soorten, waarvian Koninklijke 4 pet.
hooger sluiten. Rjumeensche soorten zwak.:
Tabaksmarkt lager. Enkele der hoofdsoor
ten verloren tot 5 pet.
Cultuurwaaiden hooger gevraagd.
Staatsfondsen zonder Voel verschil.
99
Ja, reide zij met trillende stem, hij is
gered, je Maurice, maar hij is nog zeer, zeer
zwak. Hij vraagt naar je. Het eerste woord
na ziin val is d© naam geweest van zijn va
der eu van u; daarna hebben ijlkoortsen hem
aangetast, en vanmorgen, toen hii weder bij
kennis kwam, heeft hij weder dadelijk naar
Je gevraagd, en heeft hij je willen zien.
O, lieve bruidegom! mompelde Norette,
nog steeds met haar armen om den hals van
Immaoulóe, terwijl zij deze met half gesloten
oogen aanhoorde, als in verrukking. Wat
ühoud ik veol van hem, en wat zal ik hem
nog meer gaan liefhebben!
Daarna haar armen loslatend, ging zij voort:
- O, mevrouw, mevrouw! laten wij dade
lijk vertrekken, ik smeek u erom'.
Zeer zeker, antwoordde mevrouw De Mi-
i^aflorès, maar op één voorwaarde: 11I. dat je
zeer redelijk zult zijn!
Alles wat u maar wil, maar laten wij
gaan!
Neen, neen, ik wil niet ,dat je me zóó
antwoordt. Je bent vorstandjg, je bent een
lief meisje, heeft men mij gezegd... en dat
zie ik ook aan je... Maar je moet me he
grijpen. In het leven moeten wjj steeds onze
gevoelens beheerschen ten voordeele van de
genen die wij beminnen. Maurice is op den
rand van het graf geweest en nog buitenge-
woou zwak; indien je je niet geheel en al
voor hem inhoudt, als je ook maar een klein
beetje onstuimig bent, als ,ie niet bedaard
blijft, kun je hem veel kwaad doen. En zou
je dat willen?
O! ik zou hem liever in heel, heel lan
gen tijd niet willen zien, dan zoo iets... zeide
zij verschrikt door die woorden. Maar woest
u maar niet bezorgd, 11 beeft goed gedaan
met zoo tot mij.te spreken eu niets In mij
zal de ontroering verraden, die in mij is.
Daarna omhelsde zij de hertogin en sprak:
Wat is u goed; 11 heeft hem gered; ik
zal u steeds liefhebhen. Mogen de. dankbaar
heid en de liefde van een klein, eenvoudig
schepseltje als ik ben u geluk aanbrengen,
mevrouw!
Immaeulée omhelsde ontroerd Norette en
hernam:
Spreek mij niet van dankbaarheid. Be
min mij alleen zooals ge mij toeschijnt te kun
nen beminnen, en ik van mijn kant zal je
meer sehuldig zijn dan je denken knnf
Salomé, terugkeereud om te vertrekken,'
vond de hertogin en Norette nog in elkan
ders armen. Zij was er niet verwonderd over.
Wat' zou zij vroegen niet hebben gegeven,
welke teederheid en welke liefde zou zij niet
gevoeld hebben voor degene, die Michel voor
haar had gered!...
Het rijtuig vloog over de straat.
Salomé en de hertogin zaten achterin.
Immaeulée verhaalde de bijzonderheden
van den val van Maurice, de manier waarop
men hem opgenomen had eu verzorgd en al
les wat betrekking had op zijn ziekte. Salomé
stelde veel vragen, schreide en ondervond
alle mogelijke gewaarwordingen. Norette in
tegendeel luisterde naar mevrouw De Mira-
flores, niet genoeg Jat mooie, sympathieke
gelar t kunnende bewonderen. Zii hoorde haar
woorden niet. Maurice was in liet leven, en
do hertogin liad hem gered 1 Wat kon de rest
haar schelen? Eu die warme, zachte, diepe
stem vond dadelijk den weg naar dat kinder
hart.
Ik gevoel dat ik haar evenzeer als mama
ga beminnen! sprak zij tot zich zelve.
Eindelijk wa-s men op de plaats van be
stemming.
Je weet wat je me beloofd licht! zeide
Immaeulée tot Norette. Je moet grooten
moed toonen, hoor!
Ja, mevrouw, wees maar niet bezorgd,
ik zal sterk zijn.
Hij is zeer bleek, laat dat geen indruk
op je maken.
IT kan gerust op mij vertrouwen.
Alle drie traden binnen, de hertogin 't eerst.
Daar ben ik weer, zeide zij, terwijl zij
achter het groote Japansche kamerschut
uitkwam, dat om het bed stond.
En niet alleen, niet waar? vroeg Mau
rice met zijn zwakke stem, nu de koorts er
haar natuurlijke kracht aan ontnomen had.
Niet alleen, neen, omdat ik het je be
loofd heb.
Norette, mijn Norette, waar hen je toch?
Zacht wat, zeide Immaeulée, zich voor
liet bed stellende; als je niet verstandiger
bent, stuur ik mijn vriendinnetje weer weg.
Zonder mij te zien?
Ja, zonder je gezien te hebben.
Nu deze paar minuten Maurice hadden
voorbereid en de plotselinge indruk was ver
zwakt, behoefde niet langer gedraald.
Wees nu ook heelemaal goed, zeide de
zieke, laat haar dadelijk komen zonder mij
langer te laten wachten...
Staat u dat toe, mijnheer De Fontenoy?
vroeg de hertogin, 0111 nog een oogenblik te
wachten.
Ik wil alles wat u wilt, mevrouw, ant
woordde Martin.
Zij keerde zich naar de deur.
Kom maar lieve, zeide zij.
Een lichte stap werd vernomen en Norette
verscheen. Maar zij wist niet, dat Maurice
doeken om het hoofd had. Immaeulée had
vergeten haar dit mede te doelen. Zij was
verdacht op een lijkkleurige bleekheid, maar
niet op bebloede doeken, 0 neen! Toen zij dat
voorhoofd zag, die wangen, die kin, alles ge
huld in deeken, scheen dit haar zoo vreemd,
zoo wreed toe, dat zij wankelde.
Groote God! riep zij uit, terwijl zij haar
handen wrong. O! mijn God!
Wat heb je me beloofd? vroeg de herto
gin. Als je geen moed hebt, zullen we he n-
gaan.
Zij is wel moedig, bevestigde Salomé na
derend.
Inderdaad herstelde Norette zich dadelijk
eu richtte zich naar het bed, terwijl zii met
gebreken stem mompelde:
Arme vriend... mijn lieve Maurice...
wal heb je moeten lijden! En ik wist het
niet!
Dat is al vergeten!... zeide hij, terwijl
hij haar handen, die de zijne omklemd hiel
den, met- kussen bedekte. Dat vergeet ik nu
jij hier bent.
Na verloop van een uur stond Salomé op
en zeide:
Wij moeten vertrekken!
Nu .al? vroegen de verloofden.
Mevrouw Salomé heeft gelijk, verklaar
de Immaeulée.
Voor deu eersten keer is het genoeg
Langzaam gnat zeker.
