BINNENLAND.
P. W.TWEEHUiJSEN Schoenmagazijjn Eerste klas Schoenwerk Barteljorisstraat No. 27 telefoon I770r
BUITENLAND.
MOWS UIT OER BMTIEI.
USTLOTINGEN.
HET NIEUWE DEENSCHE KONINGS
PAAR.
De nieuwe koping; van Denemarken, Chris-
tiuan X, is nog in volle kracht der jaren;
hij heeft een epen en aangenaam karakter
en zijne beleefdheid en spraakzaamheid ma
ken hem Itot eene der meest volksgezinde aller
vorsten, schrijft L. M. in het „Hbld. van
Antw." Zijn kindsheid, zijn jongelingsjaren,
kortom granseh zijn jeugd, verliep te midden
der bevolking- vjan Kopenhagen, welke den
jongen prins, wiens gevoelens gansoh over
eenkwamen met die der natie, om zoo te
zeggen aanbad. Als student der hotogeschool
werd hij door zijne medeleerlingen geëerd
en bemind om zijne eenvoudigheid, zijne goed
hartigheid en zijnen vriendscha.ppelij k en om
gang. Vóór hem heeft geen enkel Deense,he
prins als student de lessen eener hoogeschool
gevolgd.
Hij is groot van gestalte. Toen hij in
de koninklijke wacht dienide, overtrof hij in
lengte al de anderen. In den tijd dat de be
kende bijeenkomsten der vorsten op het kas
teel van Fredeborg plaats hadden, werden
eenige soldaten aangewezen, om de haag te
vormen aan de kaai, waar Alexander III
moest aanlanden. De Ozaar kwam voorbij de
soldaten en overhandigde elk een geldstuk
van twee kronen. Zijn neef, den tegenwoor-
digen koning, tusse-hen de soldaten herken
nende. wilde hij dezen voorbijgaan .zonder
hem '.lie kleine som te geven, doch Chris
t-man stak zijne hand uit, euschte zijn drink
geld en riep daarna, vol vreugde uit,: „Dit
is het eerste geld dat ik gewonnen heb!;'
Toen hij d-: koninklijke wacht moest ver
laten. had hij gaarne zijn geweer als herin
nering meegenomen. Zijne vrienden kochten
het van den Staat, lieten er eene plaat, mot
©en opschrift op maken en schonken het, als
blijk van hunne genegenheid en Vriendschap
aan den prins, welke hei a,an den muur vian
zijn studeervertrek liet hangen. Dit gedenk-
teeken uit den tijd lda,t hij de haren muts
droeg, is hem zeer kostbaar gebleven en hij
heeft de gewoonte gehouden telkens op Kerst
mis een feestmaal te geven aan de soldaten
der koninklijke wacht,
Gedurende eenigem tijd was prins Chris
tie an in garnizoen in de provincie Jutland
en ging aldaar veel om met de families der
burgerlijke en militaire oversten.
Uitmuntend danser, als hij valak was, nam
hij deel aan de werel'dsche Vermaken en had
een aanzien zonder weerga;. En 11a zijn hu
welijk wareto de bewoiners van Jutland er
zoodanig op uit, hem dn hun midden te zien,
dat zij het kasteel ifarselisbórg op hun
grondgebied keten bouwen en het prins
Obiistiaan als huwelijksgift aanbeden.
Hij bod zijn bruid gekozen a,a,u het ,hof
vali M-ekleaburg-Schwerin, dat een prach
tig kasteel bewoonde in den trant der kas
teelt',U vain Blois iett Chambord'. Blond dit weel
derig Verblijf, waalr de portretten der tal
rijke Vooronders zich bevinden (liet stam
huis van Mecklenburg is het oudste Van Eu
ropa), strekt zjeh een écht koninklijk park
uit, too-Veraehtig door zijne beelden en grot
ten. font dneu en kolommen.
Da vader der prinses, groothertog Frede-
rik Frans III. Van zwakke gezondheid, Ver
bleef gedurende den winter to Cannes, waar
zij zich Pok dikwijls bevond.
Zij heeft dus een gedeelte van haar leven
op Fransehen bodem doorgebracht, alhoe
wel vroeger meermalen het re,geer end huis
van Mecklenburg-Schweiiü door de gebeurte-
ni,vjn van Frankrijk geteisterd werd.
Napoleon I ontnam aan den groothertog
Frederik Frans I. een der voorouders van
koningin Alexandra;, zijne bezittingen. De
prins, welke een goede muzikant was, zeide
toen: „ik ga mijn kost .verdienen met- pia
nolessen te geven."
Hij vestigde zich toen in een nederig huis
van Altona, doch de vrede van TiJsitt bracht
hem terug in het bezit zijner staten. Eene
achter-grocdtante vian den nieuwen vorst,
prinses Hélène van Mecklenburg Sehwerin,
was die bewonderenswaardige hertogin Van
Orleans, moeder Van den graaf vajn Parijs
en van den hertog van Oharfcres, welke dooi
de revolutie van het jaar 1848 gedwóngen
werd Frankrijk te verlaten en die in hare
schuilplaats zeide: „Als bij mij de gedachte
opkomt, dat ik Frankrijk niet meer zal weer
zien, dato breekt mij het hart."
Koningin Alexandra is slank vian gestalte;
hare gelaatstrekken zijn fijln en hebben eene
zachte uitdrukking. Gedurende zijne Verloi-
ving eindigde prins Christin an zijne militaire
studies. Zekeren dag, in den loop der oefe
ningen, scheen hij ganscth verstrooid. Een
hoogtre officier maakte hem daarover eene
opmerkin
En wanneer kom je terug, Norette?
vroeg Maurice. Van middag, niet waar?
Dolgraag! riep het meisje uit.
Maar ik kan niet met je mede komen,
zeide Sabine. Ik ben deze dagen overladen
met werk.
Bastien kan toch wel mede komen?
Bastien moet voortdurend boodschap
pen doen. Immaculée kwam tusscheubeide.
Voor vandaag, zeide zij, is het genoeg
geweest. Indien onze zieke vanavond of van
nacht geen koorts heeft gehad, zal het rijtuig
Norette morgenochtend om elf uur komen
halen, dan zal je hier ontbijten en verder den
geheelen dag doorbrengen. Is dat goed?
Norette kreeg een kleur van vreugde in het
vooruitzicht, maar haar oogen zeiden tpch
dat zij liever zou blijven. De hertogin ried
deze gedachte en voegde erbij om de bitter
heid van het heengaan te verzachten:
Als je je hier niet al te erg verveelt,
Eve, zal het eiken dag zoo voortgaan totdat
verloofde geheel en al genezen is. En roep
m nu een „tot weerziens" toe en
■weg, juffrouw Norette.
Omdat het nu eenmaal zoo moet, voegde
Maurice het meisje toe, vaarwel. Omhels mij
Voordat je heengaat.
Met naïeve bevalligheid richtte Norette
zich tot Salomé en vroeg blozend:
Mag ik... zeg, mama?
Ja, knikte Salomé met hoofd en oogen
en met een glimlach om den mond.
Immaculée mompelde aan haar oor:
*- Wat zijt ge toch gelukkig! Die Norette
Verontschuldig mij, zeide de prins, ik
was gedurende een oogenblik op M|ecklen-
burg.
Een weinig later werden prins Chris liaan
met prinses Alexandra, door de onverbreek-
bare banden van het huwelijk vtenaenigd.
i Va,n af hare aankomst in Denemarken leef
de de jonge koningin teruggetrokken! en af
gezonderd van alle overtollige weelde, 'tzij'
te Marse-lisborg, 't zij op het kasteel Sor-
genfri bij Kopenhagen, hetwelk op bat einde
der XVIIIe eeuw toebehoorde a,an! dein
Fransehen financier Jean Henri Desmetrcie
jres, tot den adel Verheven door 't Deernsehe
I .gouvernement.
De weduwe van DesmercièrcS vjerkochti
Sorgenfri a,ato da koninklijke familie vian
Denemarken. Koningin Alexandra, ont-
j vangt somtijds het bezoek vian. hare zuster,
de erf-prinses Van Duitechlanld; en v|a|n haar
i broeder, den regeerenden groot-hertog vian
Mecklenburg--Söhweriu, welke evenals zij Wee!
van automobielen houden.
Be zachtheid van haar karakter Zoowel
als haar aangename omgang, hebben haar
,de sympathie en de genegenheid in groote
mate doen toekomen!, welke de bevolking Vak
Denemarken bewijst aian haar geliefden ko-
ning, Christin an X.
Met dit vorstenpaar mag Denemarken
-hoopvol de toekomst te gemoet zietol want n-
dien de bevolking hare vorsten bemint, in
dien zij in hen haar vertrouwen stelt, dato
heers'eht er rust en Vrede in het latad, dan is
het volk gelukkig en met taaie krateht zal
het, werken om den Vtedergtrotad te deen bloei
en onder alle naties.
Aïbaineesche duels.
Een briefschrijver uit Albanië geeft, om hel
duel in DuitschLand of te schaffen, den humo-
ristischen raad: voer de Albaneesche duels ln .en
in minder dan geen tijd brengt ge het zoover^
dat zelfs den Achnekligsten'officier van het
geheele Duitsche leger de angst om het hart
s!aa,t als hij van duels slechts, fluisteren hoort.
Er zijn in Albanië twee soorten van duels.
Bij de eene soort geven de kampvechters- el
kaar de linkerhand en schieten met' de rechter
gelijktijdig. Dat ze beiden gelijktijdig morsdood
zijn, behoeft geen betoog. Op die manier zouden
bij ons zelfs koekebakkers elkaar doodschieten,
laat staan Albaneezen. Bij de tweede soort gaat
men op minstens 30 pas van elkander staan
en blijft zoo schieten, tot de avond! valt. Na
tuurlijk is vóór dien tijd het pleit beslist!
„Licbfraneninilch"
De iiefhebbers van Liebfrauenmilch zullen te
leurgesteld zijn, als zij kennis nemen van het
geen er bij een geding aan den dag is gekomen.
Voor de tweede strafkamer te Mainz, die in
tweeden aanleg recht deed, had zich een wijn-
kooper te verantwoorden, die Abenberger wijn
onder den naam van Liebfrauenmilch aan den
nufi had gebracht. De schepenrechter te Worms,
voor wien de zaak het eerst had gediend^ had
dit niet strafbaar verklaard, waarop het O. M.
beroep tegen het vonnis aanteekendie.
Voor het vrijsprekende vonnis van de schepen-
rechtbank hadden de verklaringen van verschil
lende wijncommissarissen en groote wijnkoopers
den -doorslag gegeven. Dezen toch hadden eens
luidend getuigd, dat Liebfrauenmilch niet meer
dan een fantasie-naam was.
Op hetzelfde standpunt stelde zich bij de be
handeling van de zaak te Mainz Kommerzien-
rat Hart, voorzitter van het Rijnhessische ver
bond van wijnkoopers. Hij deelde mede, dat er
te Worms maar een Liebfrauenstift ter opper-
vlakte van 6 H.A. bestond. Van den grond kon-
den op zijn hoogst 10 tot 12 vat wijn geoogst
i worden, waarvan de hoedanigheid echter van
dien aard was, dat hij versneden moest wor-
den. Reeds in de Middeleeuwen noemde men
allen wijn, die bij Worms groeide, Liebfrauen-
milcli. Het stuk grond om de Lievevrouwekerk
I t-e Worms, waarop "de wijnbergen liggen, behoort
j aan acht menschen. Zeven van dezen zijn ©ven-
I eens de opvatting toegedaan, dat Li-ebfrauenmiilch
maar een fantasienaam is en dat de hoedanig-.
he id ]van jden wijn (het noodig maakt, om hem- met
andere soorten te vermengen. Alleen de achtste
eigenaar, een machin e 'ahriikan t te Praag, hield
staande, dat Liebfrauenmilch slechts op den grond!
om de kerk groeit, omdat hij bang was, da^
;als men Liebfrauenmilch tot een fantasienaam
verklaarde, de grond zijn hooge waarde zou ver-
liezen. De deskundige verklaarde tem slotte, dat
het merk Liebfrauenmilch alleen hierom een
!,over de heel© wereld met eere bekend merk was
geworden, omdat de Duitsche wijnkoopers er
steeds naar gestreeft hadden, om onder dien
naam alleen goede wijnen te leveren.
Het hof sloot zich aan bjj de opvatting van
de deskundigen en sprak dien beklaagd© ander-
maal vrij.
Engelsohe kinderen te Parijs.
Ongeveer 800 Engelsclie schoolkinderen zijn
op 't oogenblik de gasten van de gemeente Parijs
is een ware engel! Men moet haar wel be
minnen.
Arme Salomé! Zij had haar geluk duur ge
noeg gekocht! En welke vrouw, zelfs Imma
culée, zou het gewenscht hebben ten koste
van de smarten, welke zij had moeten lijden?
Bij het ontbijt voegde de hertogin haar
broeder toe:
We hebben vanmorgen bezoek gehad,
een bezoek, dat zieh morgen op hetzelfde uur
zal herhalen.
Van wie? vroeg Monte-Léone.
Ik heb mijn belofte moeten houden, ik
hen juffrouw Norette gaan halen en heb
haar hierheen gebracht met haar moeder.
Christoval's lippen heefden.
Dus heb je mevrouw Salomé gezien?
vroeg hij beangst.
Ja!
Hoe ziet zij eruit?
Bewonderenswaardig schoon eu sympa
thiek en openhartig. Reeds bemin ik haar
met geheel mijn hart. 'tls de bevalligheid in;
persoon, en uit al -haar woorden spreekt zoo-
•veel oprechtheid, dat men zieh onweerstaan-
baar tot haar getrokken gevoelt.
Hoe oud is zij ongeveer?
Nu, als men weet dat Norette haar doch
ter is, en dat Norette ongeveer 18 of 19 jaar
is, moet men haar wel het dubbele geven.',
Maar anders zou men niet zeggen dat zij
reeds over de dertig is.
Wat is zij voor een schoonheid? Bruin
of blond?
Blond, maar zooals de groote dames van
Titiaan, dat wil zeggen rossig.
waar zij aan het internationaal muziekconcours
zullen deelnemen. Zaterdag is het jonge volkje
uit Engeland vertrokken. De meest uitgebreide
maatregelen waren genomen, dat de reis zon
der ongelukken volbracht zou worden.
Zoo jyas elk kind voorzien van Oen kaart,
waarop zijn adres te Londen en te Parijs nauw
keurig vermeld stond. Zoowel te Boulogne als
te Parijs werden rij door een groote menigte op
hartelijke wijze ontvangen.
Do navolgers der an to-band Men.
De tweede bedrijver va,n den aanslag Op dtetn
chauffeur Alfred Jean in het bosch van Gla-
mart, bij Parijs, waarvan we gisteren melding
maakten, Philippe Besancon geheelen, is zich
Maandag zelf bij de politie gaan aangeven. Van
alle middelen ontbloot, ontmaskerd, zich door
de politie nagejaagd wetend, begreep de jeug
dige bandiet, mecanicien van beroep, dat er geen
ontkomen voor .hetm was, waarom hij om één
uur in den morgen een agent aansprak', na den
ganschen dag door Parijs te hebben gezworven,
en den weg na-ar het dichtstbijzijnde politie
bureau vroeg, waar hij zich gevangen gat
Wapen-s had hij niet bij zich. Hij was ook
W„zacht als een lam,'- zooals hij zelf zeide, ien
ha(d alleen maar den slechten raad van Som
chotte, zijn medeplichtige aan den ajmslag, op
gevolgd. Waarbij kan worden opgemerkt, dat
Souchotte Zaterdag juist iets dergelijks van Bje-
sancon vertelde.
Deze deed, bij het afleggen zijner bekenlfc-
nis aan den rechter van instructie Guiohard,
al zijn best om de geheel© schuld op Souchotte
te werpen, dia hem had overgehaald Om liet
werk er bij neer te gooien en een Leventje van
avonturen te leiden. Souchotte had! omstreeks-
acht dagen geleden een blanco chèquie aan zijn
patroon ontstolen, en die ingevuld en ^gatee-
kend. Op dit valsche stuk had hij bij een bank'
800 francs gebeurd, waarvan hij er 200 aan
B esangon gaf. Een paar dagen lang maakten
zij met het gestolen geld goeden sier, zooda,t rij
Donderdag nog maar 40 francs over hadden.
Souchotte deed toen, altijd volgens Biesawjon.,
het voorstel pm een auto te stelen en die te
Rlouaan te gaan verkoopen en niet te aarzelen
om desnoods den chauffeur te dooden.
Eerst had Besancon geweigerd, maar tenslotte
was hij voor het aandringen van zijn metgezel
bezweken. Bfj den aanslag had Souchotte een
achttal schoten op den chauffeur gelost, terwijl
hij, Besancon, in de lucht had geschoten.
Toen de jonge schelm hoorde, dat hij terecht
zou staan wegens poging tot moord', begon hij
lang en hevig te hullen.
Dezer dagen zullen Souchotte en Bes an pon
pan een kruisverhoor worden onderworpen.
De instractie tegen de Fransche auto-ban
dieten.
De rechter van instructie, Gilbert, heeft de
vriendin van G-arnler ondervraagd. De rechter
zeide er van Overtuigd te zijn, dal die vrouw:
op de hoogte was van alle misdaden, door de
bende jBloamot gepleegd.
Op dien avond van de belegering te Nogent-
sur-Marne, bekende zij aan de poHti-c^ dat de
aanslag in de „ru© Ör-dener" gepleegd werd door
Bonnot, Garnler, Yalet en Dleuidónné. Nu echter
beweerde zij, dat rij volstrekt niet zeker was
van de medeplichtigheid van Dieudonné. Wel
weet ik, zeide zij, dat Garnier op den geMdra-
ger Caby; schoot. Garnier schoot overal het eerst,
Garnier nam deel pan den diefstal bfj Barbier
te Chatóu, waar hij aan den arm verwond werd.
Hij napi ook deel aap den aanslag in de „nte
du Havre" en hij was het, die den agent Gamier
doodschoot Ook te Momtgcron én Ghantilly speel
de Garnier de hoofdrol.
Bonnot nam ook deel aan die misdaden, maar
hij was geen vriend van Garnier. Beidien waren
Öe tei-ders der bendie. Toen Bjonnot te Ghoisy-
le-Roi gedood werd, zei Garnier alleen: „Zóó
veel te slechter voor hem, dan had hij zich
maar niet moeten laten vangenI"- Garnier, Bon
not en Va let hebben aan alte misdaden deeigie-
nomen.
Van de andere bandieten beweerd© zij' niets
te weten. Zij wierp de heel© schuld der aansta*
gen pp de dooden, Garnier, Valet en Bonnot!,
en wil geen enkele beschuldiging uiten tégen
de andere aangehouden anarchisten.
Hoe men babies behandelt.
Een Amerikaansch tijdschrift vestigt de aan
dacht der moeders pp een vreemd) gebruik', dat
nog in zwang is in sommige stroken van Azl8
en Europa en dat bestaat m het zouten van
jong-geborenen.
De moeders denken, dat zij door dit procédé
den kinderen kracht en gezondheid! geven voor
heel hun leven en dat zij daardoor alle booze
geesten verdrijven.
Zoo bedekt men bij de Russische Armeniërs
de geheel© opperhuid van het kindje met zout,
gedurende minstens drie uur, vervolgens ondier-
werpt men het kleine lichaampje aan een ener
gieke wasisching met warm water.
Bij een bergvolk in Kletn-Arië laten die vrou
wen gedurende vier en twintig uren hare pas
geborenen in het zout liggen.
Zoo! En. de oogen blauw?
Natuurlijk!
Heel licht?
Neen, integendeel, donker.
Is de gestalte grooter of kleiner dan de
jouwe!
Ze kijkt me ongeveer over het hoofd.
Bij deze woorden scheen Monte-Léone, die
tot nu toe zieh angstig gevoeld had, weder
vrijer adem te halen.
Daarna werd over iets andere gesproken.
Maar den volgenden morgen kwam Monte-
Léone toch heel vroeg hij zijn zuster, en toen
het geluid vau het rijtuig zich op het voor
plein deed hooren, had Immaculée, indien zij
in de kamer geweest ware, haar broeder het
gordijn kunnen zien oplichten, terwijl hij hui.
tengewoon bleek was, om te zien wie uit het
rijtuig stapte. 'tWas Norette geheel alleen,
zonder haar moe-der, omdat Salomé door
drukte was verhinderd geworden haar doch
ter to vergezellen.
't- Was duidelijk dat iets -hem hij dat meisje
opviel. Toen hij het lieve, tengere lenige kind
zag met haar lichte amberkleur en haar
mooie donkere oogen, ondervond hij denzelf
den indruk, welken zij op hem had gemaakt
toen hij haar v-oor het eerst in de Opera zag,
in de loge van Therèse De Prómesnil, en be
gon zijn hart te bonzen.
Zij liep vlug, om des te eerder hij Maurice
te zijn. In de groote vestibule op de eerste
verdieping sprong zij zóó woest tegen Monte-
Léone aan, dat men gezegd zou hebben dat
zij hem om den hals viel. Door de meest na
tuurlijke beweging dan ook sloot Ohristoval
DE TAEIEFWET.
Men schrijft uit Maastricht aan de „Tijd":
Mgr. Laideuzlei, za.1 op het Oungres verschil/
Den.
D'e studenten der Katholieke Universiteit
viata JLe-ufviein hebben besloten in groot getal
Wanneer m-en de advertenties leest van het r i4a?^a®eitt "e wo®-'en. en hebben Mgr..
anti-tarief-wet-comité en men is LimburgerI ?n ®®v*a'®jSP om. vtoo-r ben op te treden,
dan jeuken soms je vingers, om de adver-1 'a'n^? Donderdag zial bij voor hen'
tentie-fabrikanten eens gevoelig op de kneu-®PreiieU- Zdwenschen niets liever- dan t<i
kels te tikken. Die heeren schijnen nu omMaastricht met de katholieke studenten on-
niets anders te denken, dan om hun provincie -Universiteiten samen te komen en kennif
Holland, hun groothandel en hunne belangen. 1maken. D'aiairo-m is het zoo verblijdend,
Zij will-en die nu ook voor absoluut Neder-Idat» de_ Katholieke Studentenvereenigingen
lan d-sche belangen doen doorgaan. j Leiden en Amsterdam hunne komst heb-
Holland heeft in vroegere tijden altijd delgen toegezegd en de andere kath. vereenigin-
buitenproyinciën naar zijne pijpen laten dan- S1®11 z'e®ï" zieker kullen v-olgen. De studenten
sen en probeert dat nu nog te doen. Wie geen
vrijhandelaar is, is geen goed vaderlander,
ho! m-aar.
En wat zegt men er in de provincies van,
daar wordt weinig naar gevraagd; de theorie
zegt, geen beschermende rechten, de Holland
sche belangen van sommige verstarde ouder
der philosophie valn Sint. Tlruidan, die Va-r
de theologie vfin Luik zull-en deelnemen.
Luisterrijk z'al dc processie zijn op 15 Au
gUstus onvergelijkelijk de optocht op 18
Augustus. Duizenden hebben hunne komst
reeds aiatog'emeld. De H:. Familie al-leen steil
duizenden mannen. Een leger van Katholie-
wotsche handelaars brengen dat mee, en nu ke mannen met hutone prachtige vanen, zoo
moet de provincie maar met kwaadsprekerij mogelijk door enkelen in kostuum runt"/1 ven
m advertentievorm bewerkt worden. Maar en docr het dra-gen van beelden of .alttributen
wij hier m Limburg hebben de Tarief wet opgeluisterd; alle standen zuilen kom-n
boog, hoog noodig. Onze kleine-industrie is Waarlijk, het- zh.1 dl huldiging zijn. Hoor
vernietigd, onze grenzen op eenige uren af- j het heek Katholieke Nederland am 'Maria
stand van clkaiidoi* staan ovoral opGn voor 03n£^6Idoidoln
betalen belasting als j Hier in Maastricht looped de hotels al vol
HoJand, leveren soldaten als m Holland en zijn zoo goed ials geheel bezet. M-en wende
maar moeten toezien, dat onze handel, onze
industrie, alles in een hoekje gedrongen
too-rdt door den vreemde.
Helpen ons die anti-tariefwet-schreeuwers?
Niets. Zij voeren o-n-s steenen voor brood. Wil
len wij de beeren nog eens een sterker stukje
vertellen?
Groote Duitsche firma's vestigen zaken in
koren, vruchten, meel en meststoffen op Ne-
derlandseh gebied hier in Limburg. Genieten
zooveel bescherming van den Duitschen
Staat, dat zij bier kunnen invoeren met te
goed schrijven van weder vrij invoer in
Duitschlan-d van andere handelsartikelen,
koffie, enz., zoodat men eerstens met de han
delslui hier concurreert, maar in het eigen
vaderland nog met Nederlandsohe produc
ten voordeel behalen kan.
Dat moeten wij maar allemaal lijdelijk aan
zien. De firma's halen onze klanten weg. Of
wij dus hier die anti-tarief-ad verten ties dik
hebben, kan men begrijpen. Als wij hier te
stemmen hadden over de wet, was ze er over
morgen, dan zou er voor geheel Limburg en
een groot gedeelte van Nederland, vooral een
zeer breede strook van Nederland langs de
grens, halve provincies beslaande, heel an
ders uit gaan zien, ten spijt der vrijhande
laars. Maar de heeren schijnen wapenen te
smeden voor het kiesfestijn van 1913 en moe
ten dus het werkzame en voortvarende mi
nisterie en de rechterzijde hakken zetten en
daarvoor deinst m-en niet voor het plaatsen
van allerlei maohtspreukjes in advertentie
vorm terug, die, wat Limhurg aangaat, zeer
zeker het karakter van waarheid dragen.
HET SANATORIUM BEKKERSWALD.
Het B:.-Kath. sanatorium „Dekkerswald", dat te
Gro-esPee-k (Geld.) in aanbouw is en "dat 1 April
Ï913 vol took! zal zijn, zal in Mei geopend wor
den. Het sanatorium, degelijk maar eenvoudig in
gericht, komt te staan op een© hoogte- van om
streeks 80 meter boven A. P., in eene richting
zuidoost, zoodat hei gebouw met het front is
gekeerd1 naar dé in d© verte geLegen B.rabantsche
vlakte en men van uit de ziekenkamers een
schitterend gezicht daaro-ver heeft Het terrein,
met heerlijk© dennen begroeid, van talrijke lanen
doorsneden, Is 176 hectaren groot, en gehed voor
de patiënten beschikbaar; dé bodem is zeer ge
accidenteerd, zoodat mooie en afwisselende ver
gezichten zich opdoen.
HET MARIACONGRES TE MAASTRICHT.
Wij hebben hot, met andero collega's, tol
herhaaldelijk betreurd dat over dit Oomlgtres
oiato de katholieke per)s 'niet gelijktijdig me-
dedeeldto'geto worden verstrekt zooaIs gebrui
kelijk is. Toch willen wij: ofnls niet .onttrek
ken aiato de bovordln ya|n dit mooie werk
oto nomon daarom over hot volgende stuk, idtot
Bjato ,.De Tijd" word'' tóegozótadeto
Het groot werk vordert goed- Het congres
W-ordt overal met- ©en wajar enthouriasmc b«>
groet, in België niet minder .dato in Neder
land. Hot doorluchtig ©pis-qopaiait ylato Bel
gië z'al Voltallig, yieinseh'ijnen, met uitaten-
dering; yton Zij no Diooirl. 1 r oog w o ard igheod
den Bisschop van .Doornik, die een gebod
waalsali diocees l>cstiert en goen Ildlajndsch
verstaat. Zdfs do ta,chtig-juiige Bisschop van
Gejnt, Monseigneur Stillcmans zal niet ont
breken. Do gemijtendo Prelaten van dc his
tórijédh koó beroemdo abdij v'ton „Üu Pare"
bjj' Leuven, Jvlato de madhtige aibdij: Van Ma-
redstous en -vlato' de oudere van dón Koizdra-
b-erg Mont C|ée|ato znjlen opg-aain naar
hot Maria-Congres. Do Rektoir-magnificus
v|an do kathoiiüko universiteit valn Leuven,
zijn armen om hot meisje en riep haar la
chend toe:
Gevangen!Je moet eerst tol betalen!
Gaarne, antwoordde Norette, met haar
natuurlijke vroolijkheid, daarl...
Zij omhelsde hem, ongekunsteld als een
groot kind, en Maurice voelde in rijn ziel
iets trillen, waarvan de aard wel geen raad
sel was, doch waarvan hij alleen nog maar
durfde droomen.
Norette was dien dag stralende van vreug
de, jeugd en vroolijkheid. De koeteier bad
haar reeds gezegd dat Maurice veel beter
was. De dagen, die zij met hem doorbracht
in dit huis, dat haar een paleis toescheen,
maakten haar onbeschrijflijk gelukkig, en al
len betooverd© zij door haar geestigheid en
bem hinelijkheid.
Ben je niet met Maurice verloofd? vroeg
op zekeren dag Monte-Léone haar plotseling.
Ja, zeker. En wat een slag voor een ver
loofde, toen ik het ongeluk hoorde! Kan u
dat beseffen? zeide zij met haar bewegelijk
heid van uitdrukking en plotseling zeer be
droefd geworden.
Ik besef het, antwoordde Monte-Léone;
maar ik wil je niet over die smartelijke din
gen spreken, daarom heb ik het met ge
vraagd.
Waarom dan?
Omdat ik je geen enkelen ring zie dra
gen.
Maurice wilde mij er juist een laten uit
kiezen, toen het ongeluk gebeurde.
O! ik dacht eerst dat je niet van ju-
i weelen hieldt?
zich bijtijds aato' het wonifigc-o-mitévoor
He heeren geestelijken zal er gelegenheid
ziijin .om' te gein billijken prijs .gedurende 'di«
dalgch het middagmaal te kunnen hebben,
malar men gevö zijn naam tijdig o-p. Voor
zitter vlato het woningteómitié is do WelEdel
Gestrenge heel- Etonst Hollmann.
Ter geruststelling zij gezegd, dat er eene
Biltatoroonimissie is! gevorind, die voor het
lezer dér H1. 'Mi-s door de Hees-en geestelijken
zal zorg dragen'.
OFFICIEEL GEDOE.
De lectuur van de Nederlandscke Staats
courant moge nu juist niet tot de groote
aantrekkelijkheid van de portefeuilles of
trommels behoor en, dat ze daarom toch vol
doende amusant wezen kan bleek me uit
bet nummer van Woensdagavond. Daarin
toch staat d-e dagvaarding gepubliceerd van
een juffrouw, die ruim 124 jaar haar woon
plaats heeft verlaten, thans afwezig is ei:
zonder bekende woon- of verblijfplaats is.
Met veroordeeling van meerbedoelde juf
frouwin de kosten. Vraag nooit tot wel
ken onzin de letter van de wet voeren kan
BEVERWIJK. Geboren: z. van C. Sehaa-
per—Nieuwen-huizen. z. van M. Scbolts—
Bruins.
HAARLEMMERMEER. Geboren: d. van
Th. VastenhoutZoet. d. van S. H. Mar
kus—Balt. z. van M. M. BlokkerStephan.
z. van W. No-ordh-oekvan IJzendoora.
d. van G. van WijkVisser. d. van A.
Woudstravan der Stroom.
Overleden: J. Winkvan Bentum, 36 j.
WARMOND. Getrouwd: B. M. van Stijr
en M. J. P. van der Voort.
Ondertrouwd: J. B. Meskers en J. M. Boers
ma.
LOTEN KANTON FREIBURG fr. 15
van 1902.
Trekking 15 Mei. Betaalbaar 15 Augustus
Serie 301 no. 39 fr. 50; serie 872 no. 6 fr. 100;
serie 872 no. 7 fr. 50; serie 872 n-o. 22 fr. 50; ser,
872 no. 27 fr. 50; serie 872 no. 36 fr. 50; serie
1053 no. 4 fr. 100; serie 1053 n-o. 10 fr. 50; serie
1053 no. 23 fr. 50; serie 1053 no. 49 fr. 100; serie
1121 no. 16 fr. 50; serie 1832 no. 10 fr. 100; serie
1832 no. 12 fr. 50; serie 1832 no. 30 fr. 50; ser is
1836 no. 14 fr. 50; serie 1836 no. 30 fr. 50; serie
3040 no. 11 fr. 100; serie 3040 no. 14 fr. 50; serie
8662 no. 19 fr. 3000; serie 3662 no. 48 fr. 50; serie
4234 no. 3 fr. 100; serie 4674 no. 7 fr. 50; serie
4674 no. 10 fr. 50; serie 4674 no. 14 fr. 50; serie
4674 no. 40 fr. 100; serie 4674 no-. 46 fr. 50; serie
5425 no. 87 fr. 50; serie 5425 no. 40 fr. 100; serie
5425 no. 42 fr. 50; serie 5425 no. 47 fr. 50; serie
7888 no. 7 fr. 1000; serie 7388 no. 29 fr. 50; serie
7690 no. 18 fr. 50; serie 7690 no. 23 fr. 50; serie
7690 no. 35 fr. 50; serie 7762 no. 6 fr. 50; serie
7762 no; 12 fr. 50; serie 7762 uo. 13 fr 40,000;
serie 7762 no. 14 fr 100; serie 7762 no. 15 fr 50;
serie 7762 no. 84 fr. 50; serie 7762 no. 35 fr. 50;
serie 7762 no. 44 fr -50 serie 7808 no. 6 fr. 50;
serie 7808 no. 81 fr 50; serie 8157 no. 19 fr. 50;
serie 8157 no. 25 fr. 50; serie 8157 no. 41 fr. 50;
serie 8157 no. 45 fr. 50; serie 8291 no. 49 fr 50;
serie 9362 no. 14 fr. 50; serie 9417 no. 23 fr. 100;
serie 9417 no. 28 fr. 50; serie 9417 no. 86 fr. 50;
serie 9417 no. 87 fr .50; serie 9502 no. 7 fr. 50;
serie 9502 no. 29 fr. 50.
Ik ben er integendeel dol op, antwoord
de zij met buitengewone levendigheid
En als ik mij goed gedraag, staat mama mij
wel eens toe, een paar oogenblikken haar
ring aan te doen. En dat is een prachtige
ring, weet n... met een diamant, die op een
ster gelijkt
Het gelaat van Monte-Léone nam terstond
weder een angstige uitdrukking aan. Norette
zag het niet en vervolgde:
'tls niet mooi van u, u laat mij praten
als een ekster, en mijn arme Maurice wacht
op mij, daar ben ik zeker van.
Zij ontsnapte vlug, maar niet dan na een
teederen blik op Monte-Léone te hebben ge
worpen.
Tot straks! riep hem toe.
Hij bleef z®61' ontroerd» op de plek als vast
genageld staan en mompelde:
O! die blik, die schuchtere en zachte
blik I - - - Dezen keer heb ik mij niet bedro
gen, 't is wel degelijk die anderewaarvan
de indruk voor eeuwig in mijn hart geble
ven is!
Plotseling scheen Monte-Léone een besluit
genomen te hebben. Hij sprong de groote trap
I af en stapte in het rijtuig, dat steeds als bij
bij zijn zuster was, daar bleef wachten.
Naar Bouchard, den grooten juwelier lp
de rue de la Paix, gelastte hij den palfrenier,
Toen het twaalf uur was, was Imnaaculeé,
die altijd stipt orde hield op haar maaltijden,
i verwonderd niet bet g-ewoue: „Mevrouw do
I hertogin, er ia cedektl" t© hooren.
i
1 (Wordt vervolgd).
