DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND. Vereeniginegn van pa troons en van arbeiders. STADSNIEUWS. Kinderhuisvest 29-31-33, Haarlem EERSTE BLAD. Zaterdagavondpraatjes. ZATERDAG 8 JUNI 1912 37ste 151 SSasreaeBx wan Reslaetie en Administratie Intercommunaal Telefoonnummer 1426. "S? MliiS v.riiesv.nA |Ü!I «rU- )jj||| HU Dit nummer bestaat uit vijf bla den ui. o. de Officiëele Kerk- lijst en het Geil lust reerdZon- b I a d, in 8 bladzijden. Haarlemsche Aliedagjes No. 587. HIRE HURLEMSGHE COORHT ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Haarlem Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gem- 1.35 Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post - 180 Afzonderlijke nummers PRIJS DER ADVERTENTIëN: Van 1—6 regels 60 cent (contant 50 cent). Iedere regel meer 10 ct. Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 ct. per regel. Buitenl. 20 ct. Dienstaanbiedingen 25 ct. (6 regels), driemaal voor 50 ct. (k contant). GULDEN bij levenslange onge schiktheid tot werken. Alle betalende abonné's op dit blad, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, zjjn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor: GULDEN bij 9 f® fft GULDEN bjj 1 GULDEN bij 400 300 ISO GULDEN bij 00 hand of voet. 4U één oog. één duim. WF 7S& wijsvinger. De nitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij «Hollandsche Algemeene Verzekeringsbank'* te Schiedam. 15 GULDEN bi verlies vau één anderen vinger. AGENDA. 9 Juni. Schouwburg Jansweg 254 en 854 aur Bioscoopvoorstelling. Brongebouw 8 uur Muziekvereen. Harmonie. Concert. In den Hopt 2544 uur Concert Haarl. Muziekkorps. Dir. de heer C. P. W. Kriens. Sociëteit „Vereeniging" 8 uur Bioscope-voorstelling. AGENDA. 10 Juni. Gebouw „St. Bavo" E.K. Volksbond Rep. Zangvereen. Ondersteuningsfonds. Schouwburg Jansweg 8A uur Bioscope-voorstelling. B o n g e b o u w R. K. Dioc. Midden- standsvereeniging iu het Bisdom Haarlem Viering van het eerste lustrum. Het Blauwe Kruis SA uur Co mité voor vervroegde winkelsluiting. Verga dering. Museum Middeleeuwsche Kunst St. Jansst*aat 48—50 Maandags en Dins dags 954—45a uur toegang ƒ1.voor Stu diefonds. Overige dagen op aanvrage kos teloos. Teyler's Museum Tentoonstelling van moderne aquarellen. Bisschoppelijk Museum (Jansstraat 79). Geopend eiken dag van 105 uur, tegen betaling van 25 cents. Uitgezonderd Zaterda gen en R. K. feestdagen. In den laatsten tijd bet schijnt inderdaad een. besmettingsteekt 't interconfessiona- lisme het hoofd steeds driester omhoog. We waren ervan gespaard in onzen omtrek totnogtoe, althans in de arbeiders-wereld, en ziet: daar is pas in het bloemistarbeidersvaik een nieuwe organisatie ontstaan, die uitdruk kelijk verklaart „interconfessioneel" te zullen zijn, en waaraan helaas Katholieke arbei ders meedoen. Wij zullen de redenen, die deze arbeiders er toe brachten, hier niet gaan uitpluizen. Miaar we willen nu het blijkt noodig te zijn nog maar eens herinneren aan den plicht dien ieder Katholiek, we zouden durven zeggen in geweten zelfs, moet houden: in sociale, maat' schappelijke en vak-belangen is do Katho lieke vakvereeniging voor den Katholiek de éénig-iaangewezene. Deze regel aan welker verbindbaarheid de uitdrukkeiyk-toegestane uitzonderingen niets afdoen geldt voor middenstanders zoowel als voor arbeiders, voor werklieden evengoed als voor patroons. En die regel is gesteld door Z. H. den Paus pas nog zéér uitdrukkelijk door bet Pauselijk woord, dat tusschen de „Keulsche" en „Ber-j lijnsche" richting beslist de eerste af- en de tweede goedkeurde en door onze Hoogwaar dige Bisschoppen in hun bekend communiqué. Kan het nog duidelijker en beslister gezegd worden?. Nu wordt er van werkliedenzijde, als men aan dien regel en dat gebod wil pogen te ont snappen, vaak deze uitvlucht op-gezet: de pa troons gehoorzamen niet, blijven in hun ge mengde vereenigingen, willen géén uitsluitend- Katholieke organisatie, waarom moeten wij dan Katholieke organisaties oprichten? Het lijkt ons goed', dit „bezwaar" beter gezegd deze misleidende uitvlucht eens onder de oogcn te zien. Want in vergaderingen en geschriften wordt dat praatje in den laatsten tijd elk oogenblik voor den dag gehaald, en er zijn werkelijk sommige lieden, die zich erdoor laten beet nemen. Nu zeggen we eerst en vóóral: zelfs al zou het waar zijn dat „de patroons" zoo alge meen als sommige werklieden het zoo graag voorstellen, aan het voorschrift van de Bis schoppen en den wensch van den Paus niet w'ilen gehoorzamen, dan zou dat nóg absoluut geen geoorloofde reden wezen voor de arbeiders, om hunnerzijds zich óók niet aan het voor schrift te storen. Dat begrijpt iedereen. Maar het is bovendien onwaar, dat de werk lieden-alléén zich' naar het Bisschoppelijk voor schrift voegen. Het bestaan van de R. K. Mid- denstandsvereenigingen reeds is een afdoend be wijs dat de arbeiders die Katholieke organisatie, en deze alléén voorstaan, volstrekt niet alleen staan 1 En wat het Haarlemsche Diocees aan gaat: de zéér uitdrukkelijke beginselvastheid van de Diocesane Vereeniging van Middenstan ders in ons Bisdom wat aangaat de samenwer king met anderen, toont wel héél duidelijk dat de Middenstanders in Haarlem het Bisschop pelijk woord verstaan en ernaar handelen! Naast de R. K. vereenigingen van Midden standers zijn er echter dat moet erkend algemeene patroonsvereenigingen waarin, vele katholieke Middenstanders vereenigd zijn, en in sommige vakken missen wij nog altijd katho lieke patroonsorganisaties, die toch zoo héél goed konden werken. Wij zeggen Dóg eens: dit is volstrekt géén excuus voor Katholieke arbeiders, om onge hoorzaam te zijn aan het Bisschoppelijk woord! Maar bovendienmen kan de patroonsorga nisatie en de arbeidersvereniging niet, zoo- al9 zoo vaak gedaan wordt in arbeiderskringen, over één kam scheren! Dit laatste willen we even aantoonen. Het verschil tusschen „arbeidersbelangen" en „patroonsbelangen" is in wezen héél groot. De arbeidersbelangen, die in de arbeidersver- een igingen worden behartigd, zijn persoon lijke belangenbetere arbeidsvoorwaarden, be hoorlijk loon, vakopleiding, vergemakkelijking van vakuitoefening, woningtoestanden, enzoo- voorts. Men kan die persoonlijke belangen na tuurlijk heter behartigen in vereeniging dan alleen, doch het blijven p e r s o o n 1 ij k e zaken. De vakbelangen van den patroon echter heb ben eensdeels een persoonlijk, anderdeels een zakelijk karakter. Persoonlijk zijn ze, in zoo verre de patroon persoonlijk voordeel door veiree- niging beoogt, maar daarenboven zijn er zaken, die een heel ander karakter hebbendat zijn de dingen, die den wereldhandel betreffen, die met het handelsverkeer, vaak het internationaal verkeer zelfs, te maken hebben, die volstrekt niet op de eerste plaats het persoonlijk voordeel dér vakgenooten aangaan noch beoogen. Nu is het duidelijk, dat wegens dit essentieel verschil van de belangen, die door die vereeni gingen worden behartigd, er ook verschil in het wezen van de vereenigingen respectievelijk voor arbeiders en voor patroons, moet wezen. Een arbeidersvereeniiging draagt veel meer een individueel stempel dan 'n patroonsvereeni- ging, kan veel spoediger in een andere arbei- dersvereeniging omgezet worden of erin over gaan, dan een patroonsorganisatie. Verbetering v,an den toestand van het individu, diat is in hoofdzaak het streven, en daarom kan dat in verschillende samenwerkende vereenigingen evengoed worden nagestreefd, als in ééne ver eeniging. Maar anders staat het met de patroons. Hun handelsbetrekkingen, hun zuivere vakbelangen, laten we liever zeggen vakkundige belan gen, zullen zoo stellen wij eenmaal in ééne, groote, allen omvattende vereeniging worden verzorgd. Het is nu niet mogelijk (dat zal bij eenig nadenken ieder toegeven) om die groote vereeniging plotseling en zonder over gang om te vormen in een aantal kleiner©, en nóg miSder is- het mogelijk diat een gedeelte der vakgenooten zich opeens gaat afscheiden, een eigen vereeniging sticht en.... dan zich zou komen presenteeren cm met de pas-verlaten' vereeniging voor vakbelangen samen te wer- j ken, wat toch niet kan worden ontbeerd! Behalve nog de nuóeielij.kheid voor een geheel I nieuwe organisatie, om in de zaken die den we-' reldhandel betreffen, de niet-persoonlijke belan- j gen van het vak, een oude organisatie op zij te streven. Het gaat daarom niet aan en het geeft daarenboven blijk van groote onkunde en een volstrekt-beparktonderscheidingsvermogen, als men het tóch doetom te zeggen dat Katho lieke patroons zich wel even gemakkelijk kun nen losmaken van algemeene bonden en orga nisaties, als Katholieke arbeiders dat kunnen doen! En nu boude men hierbij in het oog, dat het Bisschoppelijk voorschrift betreffende katho lieke organisatie natuurlijk niet vergt dat men zijn zaken en handel plotseling ga benadeclen, en dat nóch Z. H. den Paus, noch onze Bisschop pen bij hun gebod de redelijke eischen van mo gelijkheid uit het oog verliezen. Op den duur moet het streven zijn, om overal tot katholieke patroonsvereenigingen te komen, maar onze Hoogwaardige Bisschop pen weten zéér goed dat zeer voorname belan gen van particulieren aard veroorzaken, dat niet dadel ij k noch plotseling de door hen gewenschte staat van zaken kan tot stand komen. In de werklieden-organisatie is het echter anders, en de Bisschoppen weten, dat daar de Katholieke vereeniging wél overal kan wor den gesticht waar die nog niet is, of algemeen gesteund waar ze bestaat. Die zeer voorname belangen van materieëlen aard bestaan in de werkliedenorganisatie niet. En zoo verklaart het zich dan vianzelf, dat de drang der geestelijke overheid sterker is op de arbeiders dan op de patroons, en diat het bindende van het gebod der Bisschoppen scher per geldt voor de eersten dan voor de laatsten. Hoewel b 1 ij f t vaststaan dat ook voor katho lieke patroons de regel is: katholiek© organisa tie. En waar het maar eenigzins kan, daar wordt die regel gevolgd. Ziet de vele Katholieke patroonsvakvereenigingen, de onderafdeelingen van de R. K. Middenstandsvereenigingen en zooveel andere, die in den laatsten tijd ontstaan zijn. De oonfessioneele beweging ook onder de pa troons groeit voortdurend, groeit sterk, maar men bouwt op degelijken grondslag en verstan dig, zonder onnoodig de vakbelangen te scha den. Da drom is het zoo klein, zoo dom, zoo be krompen, als arbeiders hun organisatie over één kam scheren met die van patroons, en be weren dat zij niet katholiek behoeven georga niseerd te zijn, omdat niet alle patroonsvereenji- gingen plotseling in katholieke en niet-katho- lieke vereenigingen gesplitst zijn!.... We hebben dat nu, nu een klein aantal ka tholieke werklieden zich schijnen te laten beet nemen, eens met nadruk en duidelijk willen zeggen W.OOWAGEN-iWiEE. t Lijkt wel een woord vloor Querido's ro mans, en misschien heeft hij er ook wel over geschreven, wa:nt werkelijk is 't een „wicht Van wee", ld at de woooiwaglens brengen over vele plaatsen, -ook in .o-nze omgeving. 'tls ongélc'ofelijk, wat een brutaliteit idat volkje aan den dag legt, hoe de boeren en ide winkeliers eïr last V.a|n hebben, wat 'n smeerboel ze maken. hoe er gevochten soms en gevloekt wordt, als er zoo'n bezoe king v|a|n woonwagens neerstrijkt. Diait is !nu wel geen specifiek Ilaarlem:.^ omlerwerp, want onze stad die tusschen de buitengemeenten is ingebouwd, beeft geen plekje haast meer vrij wajar een woonwagen sta jan kan. Ma ar de laaggebouwde buitengemeenten we ten ervan mee te praten, en daarenboven de Vrouwen en kinderen die guldens karnen' wisselen van [Willem II, of muizenvallen aan de deuren venten, en s tr ij k ij ,ze r-com f oor t j es en meer Van dat soort .„huisviijt"-voorwer- pen, zoeken ide stald geregeld op. Het klak ziijh nut hebben, hier eenS met na druk erop te wijzien1, da|t het „wooinwageln- woe" in Iden laatsten t.ijd weer merkba,ar groober wordt. Diat gdat' altijd zoo tegen' den zomen zegt u Precies, malalr hu jVele gemeenten hun terri toir Voior wOohWajgens geheel 1 sluiten komen ze als giereh af op die gemeenten waar het verbod niet bestaat. t [Wlat we willen Oók' in onzle buitengel- meenteh ©eh Verbod Van' standplaats voor woobwiagOnsHaarlem Za,l er wel bij vlal- hen. en de omliggebde gemeenten-Zelf ook1. En wiala,r moeten die ongelukkige menschen dan naar toe, ais ze nergens geduld wenden, vraagt een sentimenteel© juffrouw? Wel, den woonwagen uit, en het nomaden leven af I Daar moet het heen. Zedelijkheid, opvoeding der kinderen, hygiëne en wat niet al, eisohen dat .beslist! HET EERSTE LUSTRUM VAN DEN R. K. DIOCESANEN MIDDENSTANDSBOND IN HET BISDOM HAARLEM. De „Haarlemsche Hanze" schrijft in een pak kend artikel „Haarlem" getiteld, over de ver gadering die a.s. Maandag te dezer stede zal plaats hebben. Het artikel besluit: „Is Rome het hart van 't Katholiek organis me, van waaruit naar alle windstreken der aarde Katholiek leven en kracht voor Katholie ke actie wordt uitgegoten, Haarlem is voor ons de bronader, waaruit ons telkens nieuw Katho liek leven en eveneens opwekkende kracht toe vloeit om, in alle omstandigheden des levens, ons te richten naar en te laten leiden door onze heilige Katholieke beginselen, hoezeer de onna denkende niet-Katholieke maatschappij dit ook moge veroordeelen en daarin trachten te ont waren een geest van oppositie ten opzichte van een beginselloos streven. „Moge derhalve den lOen Juni a.s. de R. K. Middenstand uit deze gewesten talrijk vertegen woordigd zijn te Haarlem. Moge de opdracht aan het H Hart van den Bond en zijn leden, worden bijgewoond door een groote schare Ka tholieke middenstanders van de daad. Moge ten slotte de Haarlemsche hondsdag een schouwspel opleveren aan buitenstaanders, hoezeer d© Roomsche middenstand nog immer aanspraak wil maken te zijn de steun niet alleen vian de maatschappij, doch allereerst van de Katholieke Kerk in Nederland en mogen talrijke gevoelens van verknochtheid, dankbaarheid en liefde, den lOen Juni gebracht aan Haarlem's Kerkvorst, diaarvoor het onbetwijfelbaar bewijs geven." EXAMENS LAGER ONDERWIJS. Gisteren zijn alhier geëxamineerd 7 vrouwe!, candidaten. Geslaagd zijn de dames: H. L. Nier- str.asz en A. A. M. van Piarreeren, te Leideuj T. A. Oldenburg, BergenA. F. E. Oosten veld, Haarlem; J. M. Philippo, Hi U-ego ra, en C. B. M. Pie terse, Sloten. AANBESTEDING. Door den heer F. W. M. Poggenbeek, archi tect, werd aan de Nederlandsche Betonijzer- houw, directeur L. A. Sanders, opgedragen het maken van een ondergrondsche kluis met aan bouw te dezer stede, voor rekening van d© Haarlemsche Bankvereeniging. MUSEUM VAN KUNSTNIJVERHEID. In het Museum van Kunstnijverheid zal morgen eene meer uitgebreide verzameling van emailwerken tentoongesteld zijn, die door de leerlingen van de School voor Kunst nijverheid vervaardigd werden. Men zal onder deze verzameling verschil lende werkstukken vinden, welke op eigen aardige wijze bet decoratieve element der emailleerkunst in het licht stellen, waar door deze voortbrengselen dier goudsmids kunst een bijzondere bekoring verkrijgen. Morgen is de toegang kosteloos. (Zie Stadsnieuws verder op in dit Blad.) CCXXI1I. Van een toren, een kern en een orgelen van een benoeming die in de lucht zit. Wat Gijsbrecht van Amstel zei, en een amusante vergadering. n Curieuss mededeeling, en waar we op hameren moeten Nog een historie van een orgelt en wat daarmee gebeurde. Zoo Is dus, na,ar iik lees, de toren boven op de kerk op de Groot© Markt het eigendom van de gemeente, maar die kerk zelf hoort aan de protestantsche gemeente, 'n Rare geschiedenis. ALs die twee, de gemeente Haarlem en d© protestant- sche kerkeraad, nu eens oneenigheid krijgen en er komt ruzie, wie zal me dan vertellen waar precies de toren begint, en waar de kerk uit scheidt, wie zal dian uitmaken hoe het gaan moet als er tusschen den toren en de kerk, of in de grondvesten van den bouw, die wel in het dak van de kerk verwerkt zullen zitten, eens een gebrek komt? Om nog over allerlei andere din gen, ais brand, herstelling enz. niet te spreken! Gelukkig voor allebei intusschen, dat de ver houding tusschen de burgerlijke gemeente en den kerkeraad van de protestanten nogaL goed is, zooals meneer Thiel met een beetje sarcasme (van do week In 'den Raad opmerkt©: in dien kerkeraad en in het college van B. en W. kom je dezelfde hecran tegen, en onze burgemeestér zoowaar is óók al bestuurder van de Groot© |Kerk op de Markt. Die twee Lichamen kunnen het dus op het moment heel best vinden met elkaar, en dat meneer Bpreel de kerkmeester vooreerst ongenoegen zou krijgen met meneer Boreei den burgemeester, dat is niet aan te ne men. Maarburgemeesters blijven óók niet eeuwig! We hebben zelfs pa,ar ik hoorde, opliet oogenblik groote kans, dat we den heer Boreél van Hogelanden als burgemeester kwijt raken, nu er sprake van is hem te kiezen aLs lid van Gedeputeerde Staten onzer provincie. Dat zal binnenkort beslist worden, als ten minste de radicale hoeren in de Staten, die aan dien llnk- schen kant het heft in handen hebben, weer niet het onderste uit de kan willen hebben. Of de heer Boreei zélf zal willen? Naar ik' van doorgaans goed ingelichte zijde hoior, moet ónze burgemeester onlangs nog gezegd hebben dat als h(j op een fatsoenlijke en eervolle manier het Stadhuis voor oen ander gebouw kon verwisselen, hij dat graag doen zou. Als dat juist is, en. het lijikt me heel aannemelijk, dan is nu hier pre cies zoo'n gelegenheid om aan den heer Boreal een eervollen post aan te bieden dien h(j ge voegelijk voor het burgemeesterschap, klan aan nemen, en dan verwacht Haarlem dra „een an deren heer" zooals Gijsbrecht van Amstel het zoo mooi kan zeggen. Intusschen: het is nog allemaal schermen in de lucht. De vraag zal wezen of de heeren Statenleden van burgemeester Boreei als Gedeputeerde zullen gediend zijn, en daarover moeten we de beslissing van de meer derheid die wel In ©en onder-onsje te voren zal worden vastgesteld, nog afwachten. Onze burgemeester is intusschen een paar weekjes op verlof geweest, en lreeft ook de laatste raaidis- vergdaering niet gepresideerd, wat aan den toon en de joligheid van de heeren vroede vaderen best te merken was. Heit ging er inderdaad amu sant toe op sommige oogenblikken, en sedert dat ik een vrij trouw bezoeker geworden ben van onze stedelijke vroedschap, heb ik zelden zullke vroolijke oogenblikken op het Prinsenhof gelrad als toen meneer Modoo de oud© vrouw tjes die in de hofjes van de oud© gilden wonen, wilde laten uitsterven, wat klonk alsof hij ze wilde uitmoorden! Als burgemeester Boreei in den voorzilterstoel gezeten had, zou de heer Thiel zijn scherpe crittek over de leden van B. en W. •die tevens kerkvoogd van de groote kerk zijn, óók niet zóó hebben gehouden, of althans zou hij wel even scherp door dien lieer Boreei zijn beantwoord! En zoo was cr meer, o.a. toen óver de bespeling van het orgel in diezelfde kerk gereden erd werd: de heer Loosjes, die nogal eens poogt dén lieer Thiel op z'n nummer te zetten, maar dat nimmer zoo fijntjes kan doen aLs' do burgemeester en dan vanzelf grof wordt, was al heel ongelukkig toen hij poogde te vertellen dat zijn tegenstander (want tegenstanders zijn ze, die tw©e!) van kerkelijke zaken niet zooveel ver stand scheen te hebben 1 Dat was grof, On boven dien was het al héél curieus dat de heer Loos jes, om to toonen dal hij er wél verstand van had, de zonderling© toeedleelimg deed dat het heel dikwijls voorkomt dat in de kerk bij gods dienstoefeningen aan zang of orgelspel menschen vaji andere belijdenis of gezindie medewerken dan die waarvoor de godsdienstoefening gehou den wordt! Onze kranl heeft met die rare be wering terecht al een loopje genomen, en ik' kan me dan ook heusch niet voorstellen, waar dót het geval zon kunnen wezen! Verbeeld u: een Roomsche organist die een protestants che kerkdienst op het orgel begeleidt! Intusschen: 'een theoretische kwestie, en méér niet, is die kwestie van dén godsdienst van den stads-orga- nist toch. Want ook dé ér op its heel terecht de aandacht gevestigd: een Roomsche kómt er bij de tegenwoordige samenstelling van ons gemeen tebestuur tóch niet in, noch in dét, nofeh in een ander baantje! Daarvoor moeten we eerst eens een anderen geest hebben „ter allerhoogster plaatse," zooals het in de Duitsche kranten ge regeld gezegd wordt en dan weet iedereen wel, wie er bedoeLd as. En dén moeten we ook onzen rechtsohen wethouder hebben, waarom we naar recht en billijkheid al zoolang vragen. En als clan d© geest in het ambtenarendom ook eens wat minder steil-liberaal wordt, dén is er kans op verbetering van die nog altijd maar stelsel matig doorgevoerde achteruitzetting van katholie ken in onze gemeentel Zouden de rechtsche kies verenigingen en propagandisten daar niet eens voortdurend hun aandacht aan willen wijden: we gaan weer een raadsverkiezing te gemoet, en het wordt heusch hard noodig, nu het geloof en de Katholiciteit in het bijzondere [even zoo heugelijk-merkbaar voortdurend opleven, dat ook in het openbare loven daarvan getuigenis kome! Die historie van het orgel in d© groote kerk, daj zoo populair is, doet me denken aan een andere historie, waar ook een orgel bij te pas is gekomen, en. die ik, nu de kranten er over ge zwegen hebben, hier als buitengewoon reporter toch wel mag vertellen. Daar werd. lil een van onze volkswijken dezer dagen een man begraven, die na jaren lang als krankzinnige te zijn ver pleegd, sinds eenigeai tijd weer thuis was weer gekeerd maar die blijkbaar toch niet genezen was. Althans, de ongelukkige was naar Zandvoort geloopen en werd daar aan het strand verdron ken gevonden, 't Was natuurlijk een roerende begrafenisplechtigheid, en wat het meest pakkend© was van al: de buren, die nogal begaan waren mei dat treurige sterfgeval, hadden besloten om daar- eens een typisch bewijs van te geven. De gebeur tenissen van den dag met elkaar in verband brengende, vonden die buurtjes waarschijnlijk eenige overeenkomst tusschen het verdrinken van de rampzalige slachtoffers van de „Titanic" en den dood van d'ezen persoon, kortom: tóen de lijkkoets voor de deur sto ud; stond er tege lijk aan don kant van de straat het groote wilt© orgel, daf we allemaal kennen, en het bege leidde d© plechtigheid] op kósten van de buur vrouwen met liet expresselij,k daarvoor gekozen,' toepasselijk lied „Nader, mijn God, bij ui" dat tegenwoordig ineens bekend is geworden! En d© buurtjes, die tot tranon to© geroerd waren, neu rieden zachtjes het lied mee, terwijl de koets langzaam voortreed. Is dat niet een staaltje van typisch volikssentiment, dat waard is ons bekend te worden? De buurtjes die dat zoo aardig in scène hebben gezet, verdienen in de krant te komen, dunkt me. Wat u? 8 JUNI.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1912 | | pagina 1