BUITENLAND.
BINNENLAND.
Per auto dwars door
Nederland.
Staten-Generaal.
HET PRESIDENTSCHAP VAN DE
NEDERL. BANK.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
HET „REPUBLIKEINSCHE HOF" IN
PARIJS.
Be „officieele journalist", die te Parijs de
leesten der HollandschFransche verbroede
ring bij Koningin Wilbelmina's bezoek heeft
njeegemaakt, de heer Henri Dekking geeft
een eigen beschouwing ten beste over zijn erva
ringen, waarvan we een en ander navertellen.
Hij heeft het over „het republikeinsche hof"
)n vertelt daarvan dat na de eerste zeer off.i-
ïieel© voorstelling aan de President men er on
middellijk vrij was van alle officialiteit.
„Het werd een nog al luidruchtig en zeer
gemoedelijk onder- ons-praatje, zonder belang
stelling voor de al zeer aanstaande komst van
het Koninklijk Echtpaar.
En zoo kon het gebeuren, dat de directeur
van het protocol, de heer Mollard, met moeite
een pad vrij kreeg, waarlangs de president met
de Koningin aan zijn arm, gevolgd door den
Prins, die mevrouw Faillières geleidde, kon
heengaaD, terwijl de luide discoursen of vroo-
lijk voortgezet, of maar voor een enkel momen
tje afgebroken werden.
Men moet de strakke vormelijkheid aan ons
eigen hof kennen om te begrijpen hoe onvrien
delijk verrast de Nederlandsche hofdignitaris-
*en keken
De dinerzaal, indertijd gedurende het presi
dentschap van Sadi Carnot gebouwd aan het
veel te kleine complex van veel te kleine zalen,
is lawaaiing, fel druk van kleuren en goud, mist
distinctie. Men zat er aan ook al niet zeer
smaakvol versierde tafels, als in een tijdelijke
tentoonstellingshal bij bet openingsfeest van de
expositie, in een al te blinkend vergulde pracht.
Na het galadiner was er een zeer onvoldoende
splitsing van fumoir en damessalon, zoodat de
Koningin omdrongen werd dooT zwaar rook en de
légèrement in nprèsdiner-stemming verkeerende
keeren.
Zooiets zou in Deu Haag toch onmoge
lijk wezen! hoorden we twee hofautoriteiten
tot elkaar zeggen.
Doch den volgenden avond aan 't diner in
het paleis van den minister van buitenlandsehe
zaken, werd deze indruk volkomen uitgewischt.
Men kan moeilijk voldoende den goeden
smaak, de noblesse en den waaraehtigen pracht
roemen van dit festijn.
Daar waren trouwens de groote kunstmannen
de kern der gasten, de leden van de Academie
franqaise: Richepin, Brieux, Marcel Prévost,
Pierre Loti, Lavedan, óók mannen als Saint.
Saëns. De gastheer, min. Poincaré, is zelf lid van
Ie Academie, hij eert de beteekenis van de kunst
roor het openbaar leven.
We zaten er aan in een rustig-rijke zaal,
aan een gedistingeerd met oranje rozen getooide
tafel. De menukaart vertoonde een ets-fijne
reproductie van Ruysdaels „Molen."
Hoe voortreffelijk werd d'aar geserveerd! In
©en uur was de omvangrijke spijslijst afgediend
en niemand dacht aan jagen, aan haast. Een
overvloed van keilners stond achter de stoelen,
legde een gast zijn mes en vork neer, rits wjaren
zij met het bord verdwenen, aangevat door een
behoedzaam met een opgevouwen servet gewa
pende band. Niets van het eetservies werd met
ie witgehandschoende hand zelf aangeraakt.
En dan onmiddellijk werd het nieuwe gerecht
aangeboden.
Zulk tafeldienen is meesterwerk van kellners-
kunst. Noch hevelen, noch belslagen werden
vernomen, gesproken werd er achter die stoelen
door niemand, er was trouwens geen tijd toe in
deze bijster snelle ambtsvervulling door al die
strakke bedienden.
Na dit diner was de scheiding van den rook-
salon en de andere receptiegelegenheid volko
men.
De Koningin stond in den receptiestalon in
het midden, de gasten omringden Haar in hun
rustig gespiek en minister Poincaré kwam hen,
die wenschten te worden voorgesteld, op hun
beurt presenteeren. Voor ieder had de Koningin,
bewonderenswaardig opgewekt, een aardig ge
sprek. Zij sprak met ieder van de groote kunst
mannen, over hun werk, dat Zij toonde te ken
nen, waarvan Zij détails wist.
Aan het Nederlandsche Hof werden kun
stenaars weinig of niet geïnviteerd en zoo wel,
dan is het als gehonoreerd medewerker voor een
of ander muzikale soirée na het diner. Nooit als
gast.
Willem III noodde af en toe kunstenaars aan
Zijn tafel. Wilhelmina heeft dit voorbeeld: niet
gevolgd. Misschien zullen, nu de kennismaking
met de mannen van talent en geest welgevallig
moet zjjn geweest, in Den Haag of op het Loo,
óók weieens eenige Nederlandeehe artisten te
d'ineeren woTden gevraagd.
Hoezeer zij de noblesse, óók aan een Hofmaal-
tijd, kunnen brengen, bewezen zij hier, na het
minder uiterlijk geslaagd galadiner op het
Elysée.
Drukker, rumoeriger nit den aard was het
dejeuner op 'liet kasteel te Versailles in de veel
te groote zaal der veldslagen, waar de reusach
tige middentafel klein en eenzaam leek
Men zat daaT aan in klein uniform en in ge-
kleede jas, geen ridderkruisen, doch lintjes en
knoopjes. Eaillières droeg het knoopje van den
Neder! andsch en Leeuw, de Koningin een enikele
zilver glanzende grootkruisster op de smaakvolle
witte japon.
De toespraken brachten een oogenblik rust-
Men kon in de groote zaal, slecht van acoustiek,
van den presidentiëelen toast niets verstaan, de
heer Fallières spreekt trouwens met zijn hooge
stem te weinig luid. Daarentegen had men, om
den toast Van de Koningin te volgen, die zeer
langzaam, zeer luide, zeer gearticuleerd spreekt,
geen moeite.
Een receptie na het diner volgde in de, door
een groot gordijn van de dinerzaal gescheiden
afdeeling van de veldslagemzaalHare Majes
teit ontving daar de officieren, een stoet yan
generaals door president Eallières voorgesteld.
En dit was bijzonder huiselijk, de heer Eallières
praatte mee, klopte 'reis een generaal op den
schouder, goedkeurend en aanmoedigend, zooals
een vader het zijn zoon zon doen.
De rookzaal was heel ver weg, men vond haar
na door vele zalen te hebben gedwaald. Vóór een
klein doek van een ouden Vlaming stond het
tafeltje met de sigaren en de sigaretten.
Aldus was de ontvangst in de uiterlijkheid
geregeld. Voor de gasten van de Regeering en
van de stad Parijs waren buitendien nog een
aantal maaltijden en dejeuners aangerecht. De
gasten van Parijs, de burgemeesters van Am
sterdam en Den Haag ieder met twee raadsle
den, werden geen uur van eiken dag onverzorgd
gelaten.
Een zeer curieus staaltje van de consequentie
van het liberté, égalité, fraternité vertelde ons
een Amsterdiamsche wethouder.
Door het Parijsche gemeentebestuur was den
Hollandschen gasten een hoofdambtenaar toege
voegd, die hen voortdurend begeleidde, liun ad
judant.
Welnu, bij den eeremaaltijd, hun op het Pa
rijsche stadhuis aangeboden, een diner met een
paar honderd gasten, mocht deze hoofdambte
naar niet mee aan tafel zitten.
Hij zat aan een apart tafeltje.
'k Zou het een commies van mij niet gaar
ne aandoenzei ons de wethouder van Amster
dam
Apnelien in Parijs.
Den 31en Mei kwam een taxi-auto de binnen
plaats op van het Bariboisière Hospitaal te
Parijs, vier verdacht uitziende mannen stapten
nit, droegen een bewusteloozen man naar buiten
en reden daarna snel met de auto weg. De man
bleek vier kogelwonden te hebben en overleed
een paar dagen later.
De commissaris van politie van de Goutte
d'Or stelde dadelijk een onderzoek in. Het bleek,
dat de overleden man Jean Weber heette en
behoord had tot een apachen-bende, die zichzelf
hadden genoemd „De worgers van de Goutte
d'Or". Het waren in het geheel zes mannen,
die onder aanvoering stonden van Gaston Fey
of „Bamboula". 'e Nachts maakten zij de buiten
boulevards onveilig, waar zij met lasso's rond
slopen, die zij den voorbijgangers om den hals
wierpen. Boden dezen tegen de berooving te
genstand, dan werden zij met den lasso geworgd.
Na eenigen tijd ontstond er oneenigheid in
de club. Jean Weber liet zijn makkers in den
steek. Er werd krijgsraad gehouden, waarin be
sloten werd don verrader te dooden. In een
cafétje in de Rue Houdon kwamen de vijf man
nen bij elkaar en lootten er om wie Jean Weber
vermoorden zon. Het lot wees „Bamboula" aan.
De aanvoerder zond nu bericht aan Weber
om hem in een andere kroeg te ontmoeten,
waar zij over zaken zouden kunnen spreken.
Weber, zonder achterdocht, maar gewapend,
ging naar het rendez-vous, Bamboula wachtte
hem op den hoek van een straat in de buurt.
Zoodra Weber den boek om kwam werd hij door
vier schoten getroffen en viel neer. Onmiddel
lijk daarop schoten de vier andere mannen toe,
een taxi werd aangehouden en Weber werd,
stervende, naar het ziekenhuis gebracht.
De arrestatie van de apachen ging gepaard
met een herig verzet, waarbij de „worgers" van
hun revolvers gebruik maakten. Eindelijk wer
den zij overmand en weggebracht. Zij bleken
allen bekenden van de politie te zijn, die al
eenigen tijd gevangenisstraf achter den rug
hadden.
De staking in Engeland.
De staking verloopt zichtbaar. De vergade
ring van bootwerkers te Manchester en Sal-
ford heeft gisteren besloten, na van de uit ver
schillende districten Liverpool inbegrepen
ingekomen rapporten kennis genomen te heb
ben. het werk onmiddellijk te hervatten.
Een samenzwering in Korea.
Uit Yokohama wordt gemeld, dat den 28®ten
Juni het proces tegen 123 Koreaansche samen
zweerders te Seoul beginnen zal. Volgens de
justitie moet er een groot complot bestaan heb
ben, waaraan alle moorden, die sinds 1905 ge
pleegd zijn, moeten toegeschreven worden. Ook
zjjn er plannen tot vermoording van graaf
Terauchi en van vele Christenen ontdekt. Het
proces wordt algemeen met de grootste span
ning tegemoetgezien. Men beweert dat de re
geering de pijnbank gebruikt heeft om de be
klaagden tot bekentenis te brengen.
De negeropstand in Cuba.
Te Washington is men in officiëele kringen
van meening, dat president Gomsz wel in staat
zou zjjn om den opstand binnen tien dagen te
onderdrukken. In particuliere kringen is men
evenwel van opinie, dat de Vereenigde Staten
zullen moeten intervenieeren, omd|at er steeds
nieuwe benden rebellen ontdekt worden.
Storm in Zwitserland.
Door een ontzettend onweer en vreeaelijke
regenbuien zijn bijna alle beken en rivieren in
het kanton Bern buiten haar oevers getreden.
In verschillende plaatsen werden bruggen door
het snelstroomende water omvergerukt. Van
den Thuner-meer-spoorweg en den spoorweg
SpiezErutigen zijn de dijken weggeslagen.
Overal in Zwitserland hebben hevige stormen
gewoed. Een gedeelte van de stad Bern, aan de
zijde van de Arve, staat onder water. De
bewoners moesten vluchten. Ook te Zürich heeft
een wolkbreuk groote waterschade aangericht.
Obstructie in Oostenrijk.
Uit Weenen wordt gemeld, dat de Roethenen
in de commissie voor de nationale defensie die
in Weenen vergadert, obstructie voeren, door
het houden van lange redevoeringen. De eerste
obstructie-rede begon gisteravond om half vijf
en duurde tot 11 uurDe heer Baczynski hield
een rede die bij het afzenden van dit bericht
reeds 12 uur geduurd heeft. Hij maakt het zioh
zoo gemakkelijk mogelijk en laat zich voort
durend door een paar menschen, die in de zaal
zitten, in de rede vallen, zoodat er nu en dan
geheele dialogen tussehen hen gehouden wor
den. Hij houdt zijn redevoering gedeeltelijk in
het Roetheenech, gedeeltelijk in het Duitsch.
De leden van het presidium lossen elkaar om
de twee uur af; zoo ook de secretarissen. Bui
ten hen is bijna niemand in de zaal. Een ge
deelte der afgevaardigden heeft het parlement
reeds verlaten, terwijl een ander gedeelte zich
in het restaurant van het parlementsgebouw
te slapen heeft gelegde De obstructie duurt
voort.
Die gewichtige betrekking van president
der Nederiainjdsche Ba.uk komt. ziom A wij
indertijd hebbein medegedeeld, 1 Sept. a,s.
Vacant, doordat de hoogbejaarde mr. N. P.
van |den Berg; (die aksdan a i'tïre dt. den wenseh
beeft gepit voor et n eventuele herbenoeming
piet in aanmerking te komen.
Volgens de ,,'Wjet', houdende voorziening
omtrent- de Nederlanidsehe Bank", wordt de
president door de Koningin benoemd, tel
kens votor zeven jatren, nadat een gemeen
schappelijke vergadering' van directie en com
missarissen .een a anbavelingisli.yd van twee
personen opgemaakt en !a|an |de Koningin apn-
g'eboiden beeft, „ten einde daarop", zoo ver
volgt de Wjet, „door Ons (dat is de Konin
gin) zooveel acht kunne geslagen worden,
als iWÜj zullen vermeenen te behaoren."
Nu is de directie- en: co-mm issarisv erg ai&er
ring voor deze benoeming nog niet gehouden.
Een aanbevelingslijst, waaruit de Koningin
eventueel eiem keiuize ziou kunnen doen, be
staat dus nog niet. Niettemin wordt aan
een Ncderlandsch blad uit...... Batavia ge
seind, ,,dat aldaar mi-. G. Vissering, de pre
sident der JaiVasche Bank. als ernstig oatódi-
daat wordt genoemd-"
Als de dagbladen, uit alle plaatsen waar
knappe financiers verblijf houden, r a,m n wil
len noemen van mannen, die om die reden',
op de aanbevelingslijst zouden kunnen voor
komen1, dan is 't niet moeilijk er nog heel
wat meer tr lieden ken.
DE A.S. VREDESCONFERENTIE.
De Nedenlandsche commissie van voorberei
ding ,v:aor de derde Vredesconferentie heeft
in' de verleden week gehouden, bijeenkomst
zich bezig gehouden, met de doör Nederland
zelfstandig!, of in het algemeen op zijn pro
gramma, te plajatsen onderwerpen'. Het in
ternationaal Comité uit de verschillende sta
ten zal in 1913 definitief het programma!
vlajststellen voor de conferentie, welke niet
voor 1915 Zal bijeenkomen.
Lépine in Amsterdam. De hoofdstad heeft
een kortstondig bezoek gehad van den Pa rij-
schen prefect van politie, Louis Lépine, waar
hij als afgevaardigde van de Fransche regeering
het internationaal brandweercongres had bijge
woond.
Eer gistermiddag te half vier kwam de heer
Lépine uit Kopenhagen aan en stapte af in het
Doelenhotel. Kort na zijn aankomst bracht hij
een bezoek aan den hoofdcommissaris in het
nieuwe hoofdbureau en maakte vervolgens een
rijtoer in gezelschap van een inspecteur der
Amsterdamsche recherche. Des avonds ging de
heer Lépine alleen uit om de hoofdstad te be
zichtigen, welke hij nog nooit bezocht had. Gis
termorgen vroeg is de Parijsche politieprefect
naar 'g-Gravenhage vertrokken, om van daar
des middags naar Parijs terug te keeren.
Overreden. Op den hoek van de Regentee-
selaan in den Haag is gisterenmiddag omstreeks
2 uur een ongeveer 18-jarig meisje met een
rijwiel tegen een vrachtwagen aangereden, met
het gevolg, dat zij een achterwiel van den zwaar
beladen wagen over 'het lichaam kreeg. Nadat
de dokter van dien gemeentelijken eerste-hulp-
dlen'st haar ter plaatse geneeskundige hulp had
verleend, werd zij met de auto van dien dienst
naar Bronovo vervoerd, waar het meisje over
leden Is.
Ongeluk? Gistermiddag ongeveer halfdrie
heeft, zoo meldt de N. Gr. Crt, de 35-jarigp
wegwerker Geert Niehoff, wonende wachtpost
8 (gemeente Groningen), terwijl hij langs de
spoorlijn tussehen Sauwerd en Aduard liep, eeD
z.g. dwarslegger op het hoofd gekregen. Dit
voorwerp was door een anderen wegwerker, een
zekeren Jans, nit een goederenwagen geworpen.
Niehoff bekwam hierdoor zoodanige kwetsuur,
dat hij per trein naar Groningen moest worder
vervoerd. Aan het station aldaar werd de pa
tiënt in een ziekenwagen overgedragen en
daarop naar het academisch ziekenhuis ge
bracht, waar dr. de Jong schedelbreuk vast
stelde. Op dat oogenblik was zijn toestam
reeds hoogst bedenkel k; hij kon niet door d<
politie gehoord worden, 's Avonds ongeveeT
half-negen is hij overleden.
Er wordt aan misdrijf gedacht.
Behekst! Te Heesselt, (gem. Varik), ii
door den gemeenteveldwachter proces-verba al
opgemaakt tegen 4 personen, die een man ge-
J bonden op een kruiwagen tegen zijn wil ver-
voerden naar de woning eener zieke vrouw, die,
naar het heette, door hem behekst was.
I Goed afgeloopen. De woning van den ar-
I beider F. Iloekstein, te Onnae staande aan den
rijksweg naar Steen wijk, stortte gistermiddag
plotseling onder vreeselijk gekraak in. Alleen
een paar muren bleven staan. Een wonder mr,g
I het heeten, dat de vrouw en twee kinderen.
die thuis waren, ongedeerd bleven,
j Be zaak Yroons. De gewezen rijkswerk
j man H. F. Yroons is verleden week op zijn
j verzoek in gehoor ontvangen door den waar-
nemenden minister van Marine, den heer
Colijn. Deze deelde hem mede, dat hij, voor
dat hij als hoofd van het departement var
Marine optrad, niet van de zaak-Yroons in
bijzonderheden op de hoogte was. Hij had
echter de stukken thans gelezen en een nauw
keurig onderzoek opgedragen aan kolonel
Hoekwater, met het verzoek, dat onderzoek
ziooveel mogelijk te bespoedigen.
Trein-ongeval. De trein van 1.34 uit Maas
tricht ontspoorde gisteren hij 't station Eeht
door onvolkomen wisselwerking. Geen per
soonlijke ongelukken hadden plaats. De loco
motief ligt omver. De schade is overigens
gering. De passagiers werden verder ver
voerd met een boemeltrein.
Spoorwegdiefstal. Er is, volgens de 's-H.
Ort., dezer dagen een belangrijke spoorweg
diefstal gepleegd.
Mevrouw de Berghege van Beek, uit Am
sterdam, die zich naar Parijs had hegeven,
liet zioh Dinsdag uit die stad naar Amster
dam twee koffers toezenden, welke effecten,
stoffen en een kistje met juweelen bevatten.
Toen zij Woensdagnamiddag, alvorens de
koffers in ontvangst te nemen, te Amster
dam den inhoud even nakeek, constateerde
zij, dat een der koffers door middel van val-
sche sleutels geopend was en dat behalve het
kistje met juweelen, 60 coupons stoffen en
kleedingstukken waren verdwenen.
Het kistje bevatte voor 18,000 francs gou
den dasspelden, zilveren damesspelden, fan
ta6ie-spelden, gouden armbanden, gouder
broches, 340 gouden manehetknoopen enz.
GEWISSELDE STUKKEN.
AUTEURSRECHT.
De heer Drucker heeft een aantal amen
dementen voorgesteld op het wetsontwerp,
houdende nieuwe regeling van het auteurs
recht. De strekking van die amendementen
is de volgende:
I. Op het voetspoor van buitenlandsehe
wetten, wil hij er voor gewaakt zien dat de
auteur zich rekenschap er van zal geven
welke bevoegdheden hij overdraagt. Hiertoe
is een amendement op art. 2 ingediend.
II. Een nieuw art. 2A beoogt aan de ge
huwde vrouw met betrekking tot de beschik
king over haren geestelijken arbeid en de
vruchten daarvan meer zelfstandigheid toe
te kennen dan haar naar de algemeene regels
van het Burgerlijk Wetboek toekomt. Ten
einde de aansluiting aan het geldend recht
zooveel mogelijk te bewaren is in het voor-
(Slot).
IV.
Ik zou li dan nog beschrijven onze terug
reis, wéér 150 kilometer of meer, dwars het
vaderland door, van Nijmegen naar Haar
lem in den avond.
Dat was haast nog mooier dan de heen
reis! De gladde breede wegen van Nijmegen
nu dwars het land van de Betuwe door naar
Arnliem, gaven aan onze trouwe auto ge
legenheid, om jn ijlende vaart voort te schie
ten, nu ze in den heeten Zondagnamiddag
haast verlaten lagen en open in de stovende
zon, die een trillende atmosfeer deed hangen
boven den gloeienden weg. Telkens en tel
kens was er weer een dorp, waar de vaart
door één handgreep van onzen bestuurder
plots stopte, en de veldwachters ons met het
dorps-d d a i n van plaatelandsrustbewaar-
ders knipoogend dreigend nakeken. En dan,
als we tussqjieu.de huizen uit waren, was een
voet druk voldoende om ineens weer over te
gaan in die genoeglijk-snorrende snelheid, die
ons een heerlijke emotie gaf van het zonder
inspanning voortglijden tussehen de welige
landouwen, als waren we de beheerschers van
de streek-zelve, die er lag in de glorierijke
zon stil te gloeien, als eerbiedig en onderwor
pen vol statige rust op den Zondagmiddag.
We keken over de kersenboomgaarden, en
doorsneden de welige weiden, zoo sappig vol
Vette vruchtbaarheid, terwijl hooge hagen
van hoornen den weg lijnden daar midden-in.
En in eens gleed de auto op de lange schip
brug, waar de torens van Arnhem en héél
de stad als een sterke wacht te waken ligt
aan die kromming van den Rijn. Maar Arn
hem zouden we zélf niet zien, want pas over
de rivier, p5s de rammelende schipbrug over,
die ratelend klapperde toen ons wagentje
heel langzaam, zooals het voorschrift was,
Volde over de deinende brug wees de weg
wijzer ons meteen- lir.L af. waar «Tc lange
hei - .-•••ei 1: "d i'i" leut ik- V.*c tci bemvinnr. en
Oosterheek, en Heelsum en al die bekende
namen uit vroegere zomeruitstapjes, naar
Utrecht voert.
Zoo verlaten op den Zondagnamiddag de
heele Betuwe lag, zoo druk was het nu hier.
En telkens gierden in vliegende vaart ons
andere auto's voorbij, die onze bestuurder
al uit de verte naar „het merk" wist te clas-
sificeeren, en op den weg was het ook 51
drukte van Zondagsmensohen, die uit de stad
naar de buitengelegenheden van Oosterheek
wandelden. Maar in rustige gonzing dreunde
de motor, en trok ons trouw over de hoog
ten van den Hemelsehen Berg, en langs de
mooie rustige hotels van Heelsum, en zoo af
en toe, als de weg dan op het hoogst was,
kregen we rechts een kijk over de wijde gol
vingen van de Veluwe, die nu blauw-grlj-
zend tot heel in de verte één kleur van erika
toonde, of linksaf, over den Rijn heen heel
Beneden, konden we de groene landouwen
overzien van de Betuwe, die vol geplekt lag
van kerktorentjes en buizingen als een be
wijs van welvaart. Maar zoo'n kijkje duurde
toch slechts één moment: de auto snelde 51
maar verder, nooit haperend, nooit weige
rend, in regelmatig-dreunende draaiing van
den motor, en zoo vlogen we Oranje-Nassau-
oord voorbij, dat heel achter bosschages ver
borgen lag, en de Wageningsche berg kwam
nii vóór ons, daar waar we 's ochtends de
Betuwe in-gedraaid waren, den kort.sten weg
op reelit naar Nijmegen. Nn hadden we weer
den weg te pakken van den eigen morgen,
en het leek ons dat we oude vrienden tegen
kwamen als we die lieve boersche dorpjes
door-snelden en die aardig stadjes: Rhenen,
Amerongen en hoe ze meer heetten
Maar nn voor het eerst van heel den dag
kwam er somwijlen een trek van even-be
zorgd-zijn op het gezicht van onzen bestuur
der achter het stuurrad. En hij luisterde eens
naar het gesnor van den motor, en onder het
snelle gaan hoorde hij met zorg, of er geen
vreemd geluid zich mengde in het regelma
tig gegons van de op en neer draaiende cy
linders
Wat er dan wezen zou?
Wel het u:oet dan mi zoowat wel wezen.
dat de voorraad benzine, de levenskracht van
de auto zou gaan opraken: zoo had hij uit-
gerekendl En we stepten dan ook even, mid
den op den weg, om den voorraad te peilen,
die onder de bestuurdersbank in een groot
reservoir is gesloten en vandaar naai* den
motor wordt geleid.
Nu, daar moest zoo langzamerhand, na de
ruim 200 kilometers die we hadden gereden,
wat voorraad worden bijgevuld, en we ke
ken links en rechts nit» of er niet een bord
hing, waarop de „spint voor ons ijzeren
paard werd aangekondigd. En ja, daar in
Leersum zagen we het bord aldra, en de boer
sche winkelier, met z'n hooge zijden pet en
z'n zwartlakensche jas, bepaald oen ouderling
van de Gereformeerde gemeente, zag er geen
kwaad in om een paar bussen voor den dag
te halen voor de „rijke lui die op n auto
tocht waren. Nu waren we dan ook het voot-
werp van de algemeene belangstelling: het
jongere geslacht drong dicht om ons heen
en bekeek ons als wonderdieren, en de vrou
welijke jeugd had allerlei schel-sehaterende
gillachjes en blijkbaar erg grappige opmer-
kingen, die we niet hooren konden, maar die
blijkbaar op onze facie's, onze kleeren, en
ons-zelf waren gemunt. Dan: (!e benzine was
ingegoten, en de boersche winkelier had z n
geld, natuurlijk 'npaar kwartjes méér dan
de marktprijs, dat laat zich begrijpen En
met een kftarsenden dreun werd de motor
weer aangezet en we zaten nog niet goed cr
wel, of wèg vlogen we, als een pijl uit den
boog, en in de volle snelheid die de auto
ontwikkelen kon, verder den broeden, verla
ten straatweg naar Utrecht op. Al maar ge
regeld ging het toen door Zeist en de Bilt,
en het fort zwaaiden we weer om, en nu in
één tempo heel de stad dwars door. en Maars-
sen tegemoet, dat we rechts lieten liggen aan
de Veeht, en met ijlende vaart dat de wielen
hij ongelijke plekken in den weg soms met
vieren tegelijk omhoog sprongen, reden we
snel naar Breukelen, dat was gekozen om
even te pleisteren op de groote reis, om even
het koelwater van den motor te ververschen,
een pompje olie op te zetten...
't Avondde langzaam aan, en de velden
werden wit van dauw, en de doeken en jassen
kwamen te voorschijn, toen we na een kwar
tiertje toeveng Nleuwersluis tegemoet reden,
en die heerlijke lanen door langs oude en
nieuwe ridderhofsteden, en Baambrugge weer
passeerden en Abcoude tegemoet steven, al
maar geregeld doonsnorrend de motor, die
toeh wel een prachtig solied instrument bleek
op zulk een groote reis en bij zulk een werk-
praestatie van zóóveel uren achtereen, in één
loop!
Dat werd nu wondermooi, die tocht in den
avond, nu het wijde veld witzilver lag als een
spiegelgladde watervlakte, en de maan oran
je-kleurig plekte aan den hemel met kouden
lichtschijn, en we de wegen waar 's morgens
het sappige groen zoo vroolijk ons liad toe
gelachen, nu heel anders zagen: als zwarte
lijnen door een meer van wazigen damp, die
soms opwoei voor ons uit, en dan opeens, als
er water in de huurt was, ons overwolkte in
een dikken golf, dien we sneden door onzen
gang.
Maar zwaarder en zwaarder werd de don
kerte, die iets benauwend nu gaf in do stilte
van het verlaten land buiten Abcoude, nu
we even stil stonden midden op deu weg om
de lantarens aan te steken, die haast geen
licht genoeg konden uitstralen in dien dau
wenden avond vol dichte damp vóór ons uit...
Diemei'hrugen na den plotselingen draai
over de brug lichtten er nu, nu we uit den
polder op den dijk waren, ons tegemoet de
duizende lichtjes van de wereldstad als een
nooit-gezien vuurwerk van lijnen en lichten
op 't mooist. Sa, dat was een wondere pracht:
de groote stad aan de rivier, toen we langs
den Amstel de lichtstad tegemoet snelden,
en de duizenden lichtpuntjes lagen weerspie
geld over het water, en sommige opglans
den in héél gouden gloedde groote electri-
sclie ballons van de bruggen over de rivier!
Na die stilte van liet land in den avond
kwam nu opeens over ons de toch wel heet
groote sensatie van het stadsleven vol we
reldverkeer. waar de auto ons ineens mid
den inbracht, toen we heel langzaam, de
tuf bonzend en snuivend, dat centrum van
uitgaansleven sneden, het Remhrandtplein,
waar licht en leven gulpend golfde uit de
breede ramen en deuren van de groote café's
en de menigte op straat vol roezemoesif
menschenbeweeg stapje voor stapje ging, al»
één kluwen van hoofden, zooals we het zager
uit onzen wagen
Doch we zwenkten links af, stille strafei
en grachten over, en den Admiraal de Ruy-
terweg dra op, en toen de lange straatweg,
waar de electrische trams ons voorbijscho
ven met hun felle lichtbundels die alle an
dere licht dooven en de uiterste oplettend
heid vorderen van den bestuurder van auto
of rijtuig, die er door verblind wordt en ge
vaar loopt den rechten weg te verliezen! Hoe
men die felle lichten, die zooveel gevaar op
leveren voor passeerende fietsers en rijtui
gen en auto's, nog dulden kan!...
Nn liep onze reis op het einde, en van het
thuiskomen na den langen rit behoef ik ze
ker hier niets te vertellen. Maar lang nog
hebben we na-gepraat over den heerlijken
tocht, over onze trouwe, nooit-falende, zoo
eenvoudig te behandelen motor, over het vei
lige, gemakkelijke wagentje dat berg-op en
berg-af, op rechte en op slingerende wegen
even prettig, even glad, even betrouwbaar
liep
Zóó hadden wc, bij dag en bij avond, twee
maal op één dag heel het land doorkruist
van west naar oost, van oost naar west.
En de wondere pracht van het vaderland,
langs de groote heirbanen die het doorsnij
den, hadden we zóó mooier en grootsoher ge
zien dan ooit te voren! S.
N.B. Men heeft mij van verschillenden
kant gevraagd om een juiste opgave van het
merk der auto, met welken wij dezen prach-
tigen tocht van ongeveer 800 K.M. op één
dag een afstand als van Amsterdam tot
Brussel ongetwijfeld! maakten! Het was
een Flanders-auto, de z.g. Amerikaanscht
goedkoope wagen, wier voortreffelijke eigen
schappen wij uit ondervinding dus hebbeï
leeren kennen. Den wakkeren, kundigen en
energieken bestuurder, den heer Rulgrokf
van de firma Gebrs. Ruigrok te A ogelen*
zang, die agenten zijn van deze aulo worde
hier tevens een verdiend lofwv -K
