TWEEDE BLAD
REGENJASSEN
Vraagt de „Kreymcrat"
supes
De millioenen-Prins.
JAC. KAUSICEfÉS, Zijlstraat @2, Heeren- en Dameskleermakerij, EüQELSCHE STUFFE1S.
J. H. W. GRüNDEMANH,
BUITENLAND.
BINNENLAND.
NIEUWS UIT DEN OMTREK.
STA DS N IE U W 8.
Giammi
Verkoopingen, Boe!«
huizen, enz.
„H oy o n s.
Waterproof.
merk A* II. If.
ffiusen.
Hu Bon ülarché
Haarlem-Brussel.
Sokken.
DiKSOAG tg JUKI 19,r?.
j&ogsggiggjsftraat 4SS54
^egaraisdeepsi waterdseiit
CaeBieeB ondoopslpsssgbaaB*.
FEUILLETON
Grocte roman, naar het Fransch
van P. d'Aigremont.
COURANT
Hoe „Kloostersehandalen" ontstaan.
Op wat wijs de lasterpraatjes over de Ka
tholieke kloosters in de wereld komen, is
vaak niet na te sporen. De obscure verbrei-
ders van dergelijk „nieuws" schuwen begrij
pelijk het daglicht.
Te opmerkelijker is daarom, aldus schrijft
de Maasbode, wat ons deze week onder de
oogen kwam over een zeer brutaal stuk,
"Waaraan zich een bekend Duitsch publicist
Waagde.
Dr. Alexander Dillmann, de zoon van den
eerst sedert kort afgetreden politie-direeteur
van Mlinehen, en feuilletonist van de „Mün-
ehener Neuester Nachrichten", het liberale
hoofdorgaan van Zuid-Duitschland, publi
ceerde in dat blad een feuilleton onder den
titel „Het Klooster Een Florentijnsehe
schets".
Wij ontleenen aan deze „schets" de volgen
de passages; het zal den lezer verderop wel
duidelijk worden waarom.
„De zinkende zon ligt op de heuvelen van
Fiesole. Een ongekende rust is er in dit land
schap, waarover de hemel in teer blauw koe-
pelt. Tusschen de zuilen onzer loggia teeke
nen zich, in grauwen nevel boven de olijftui
nen, de fijn gebogen lijnen af der hooge Ap-
penijen.
Door het lichte groen van dit landschap
rijen in feestelijken stoet, als een schare bid
dende monniken, donkere eypressen. Zij ver
zamelen zich recht tegenover mij op den heu
vel rond een grauw oud gebouw, tusschen
wijngaarden verscholen. Een klooster... De
hooge muren zijn zonder vensters. De wei
nige muuropeningen die men ziet zijn getra
lied en afgesloten. Men zegt, dat daar bin
nen nonnen met grauwe habijten en kappen,
een koord als gordel en diep gesluierde ge
zichten.
Nog nooit heeft een non, levend of dood,
het klooster verlaten. Want de nonnen begra
ven zelf hun gestorvenen op het kleine kerk
hof, dat midden tusschen hare cellen liggen
moet. Men hoort er echter nooit iets van,
wanneer iemand in het klooster sterft. Ook
de plaatselijke overheid verneemt zulks niet.
Men zegt, dat menige jeugdige adellijke doch
ter uit de eerste familiën van Italië niet ge
heel vrijwillig in dit klooster is getreden...
Gezien heeft deze nonnen nog niemand. Aan
den regeeringseommissaris, die elk jaar voor
het klooster verschijnt, wordt voor de bin
nendeur van het klooster door de diepge-
sluierde overste alleen maar een boek ge
toond, waarin geschreven staat, dat in het
klooster alles in orde is. De commissaris tee
kent deze verklaring voor gezien, salueert
en gaat heen... In dit klooster wordt geen
arts, geen familielid der zusters toegelaten.
Men sterft er, als God het wil. Een Francis
caner-monnik hoort de biecht voor de bin
nendeur. Daarin zijn zwaar betraliede en drie
dubbel vergaasde openingen aangebracht,
waardoor de stervende, die men er heen
draagt, haar laatste zonden stamelt...
Alle cellen der nonnen zijn rondom het
kleine kerkhof gebouwd. De zusters zien
nooit den lichtenden avond, nooit de pracht
'der bergen, doch staren voortdurend op de
graven.
Het klooster laat mij geen rust. Als het
avondmaal is afgeloopen, sluip ik er stil
heen. De maan schijnt daghelder in den tuin.
Ik ga uit in den witten nacht. De cypressen-
laan door, langs de beek, waar opgeschrikte
flamingo's over het water vluchten; bij de
weide met gele tulpen spring ik over het wa
ter en loop door het nacht-vochtige lange
gras den wijnberg op. Vlug, om zoo spoedig
mogelijk weer terug te zijn. Want daar bene
den in de villa zullen ze me uitlachen, als ze
hooren, dat ik naar het klooster geweest
benIk heb den weg reeds een keer ge
maakt overdagDoor de donkere bogen
ben ik dra aan den straatkant en in enkele
passen naast de kloosterkapel. Ze schijnt don
ker. Maar men zei me toch, dat ze heden op
Zaterdagavond zou geopend worden?
Ik zie niemand, maar ik voel het, dat hier
nog iemand, voor mij onzichtbaar, in deze
ruimte is. Eén maar? Neen, velen moeten er
zijn. Ik voel een vreemd leven, warme adem
tochten en zuchten, toonlooze gebeden. Ik
droom dat alles toch niet? Ik voel het even
goed als ik hoor, dat er was van kaarsen
druipt... Daar! Ik zie omhoog langs den
muur. Hoog boven mij, bijna ouder het dak,
in een sterk-getraliede, met dicht groen gaas
overspannen opening is het levendig gewor
den Nu eerst bemerk ik, dat de geheele
kapel in de hoogte door zulke groene ope
ningen is omgeven, waarachter donkere drie
hoeken bewegen. Nonnen. Gestalten verschij
nen en verdwijnen er, ze zinken neer in ge
bed en schijnen in de lucht te verzwinden".
En nu volgt de clou van deze Florentijn
sehe schets
„Door de rust van het bedehuis schrilt het
een verre kloostergang opeens een schrikke
lijke kreet. Een schaduw schijnt mij daar bo
ven te wenken. Maar zij verdwijnt op het
zelfde oogenblik in die van twee, drie andere
gestalten, die ze naar achter trekken. Slechts
een onderdrukt zuchten is de echo van den
gil. De andere schaduwen blijven rustig,
als waren ze aan dat geluid gewend, ach
ter de traliën in gebed verzonken. Nieuwe
kreten klinken gedempt uit de verte, het zijn
er nu meerdere. Daartussclien hoort men een
geluid als van slagen die neerkomen op tee-
der vleesch
Ik ren weg, den tuin uit en over de beek,
naar de villa terug".
Nadat wij dit schoon verhaal onzen lezers
hebben voorgelegd, zouden wij hun nu willen
vragen, wie hunner meent, dat de schrijver
de bedoeling heeft, wat te fantaseeren, niet
zijn eigen werkelijk-ontvangen indrukken
weer te geven. Kort gezegd: wie leest uit dit
alles niet, dat deze feuilletonist een be
paald klooster op het oog heeft, van het
welk hij zooveel kwaads weet te vei-tellen?
Zoo verstonden het ook de katholieke re
dacties van Beieren, waarvan verschillende
zich om inlichtingen wendden tot de auto
riteiten van Florence en Fiesole.
Volgde natuurlijk tegenspraak. Een zuster
klooster bestaat er; maar aan de sombere be
schrijving beantwoordt het niet. Daar zijn
geen getraliede vensters; er is geen sprake
van, dat de zusters de schooneid van Gods
natuur niet zouden bewonderen kunnen; geen
sprake van, dat voor den geneesheer en den
biechtvader of voor den van overheidswege
aangewezen visitator de toegang verboden
zou zijn; geen sprake van, dat het binnen de
kloostermuren er zou toegaan, gelijk de
„schets" wil doen gelooven.
Laster dus. Wat de katholieke kranten na
tuurlijk niet verzuimden, aan hun lezers
mede te deel en.
Men zou denken, dat de doctor, die zijn
naam waagde aan dit geraffineerd bedrog,
zich nu maar heel kalm zou houden, en, om
zijn reputatie althans eenigszins te redden,
zou erkennen verkeerd te hebben gehandeld.
Geen kwestie van. Mèt een heel verwon
derd gezicht komt hij, in het nauw gedreven
door de publicaties der katholieke bladen,
nu verklaren, dat het hem volstrekt niet te
doen was een bepaald klooster verdacht te
maken. Zijn schets maakte absoluut geen
aanspraak op historische juistheid, 't Was
zoo maar fantasiewerk, verzinsel.
Dat is wel het toppunt van brutaliteit!
Maar wij weten het nu uit zijn eigen mond:
wat hij neerschreef over het zusterklooster
te Fiesole was „verzinsel".
Gelijk zooveel, ja bijna alles wat er wordt
rondgestrooid over het Roomsehe kloosterle
ven verzinsel is.
Maar dan verzinsel, met zekere bedoeling
verzonnen, en als heusche waarheid uitge
kraamd.
Niet iedere lasteraar der Roomsehe Kerk
zal zich steeds zoo ontmaskerd zien als deze
man van de Duitsche vrijdenkerij. Maar het
feit is teekenend ten bewijze, dat men ten
opzichte van het Katholicisme alles aan
durft, en alles veroorloofd acht.
KOLONIAAL INSTITUUT.
In de plaats van den heer C. J. Hasselman,
die tengevolge zijner benoeming tot lid van
den Raad van State eervol ontslag had ge
vraagd, is benoemd tot algemeen secretaris
van het Koloniaal Instituut prof. dr. H. P.
Wijsman, die zich in het belang van het in
stituut binnenkort naar Indië begeeft.
Do Franscbe autobandieijein in Nederland,
in de Parijsche bladen wordt melding gemaakt
van de wederwaardigheden der Fransche autoban
dieten in België en Nederland. Daarin wordt ooai,
meegedeeld, dat de bandieten, ergens in Holland!
een auto stalen om naar Frankrijk te komen,
doch in België dein weg kwijt raakten en in
een vijver terecht kwamen. Boeren waren tie
hulp geschoten, docfh zij koniden de auto niet
meer op het droge brengen en daarop lieten de
dieven de auto zinken en vervolgden te voet
hun weg, tot zij in Antwerpen aankorhen.
Naar alle waarschijnlijkheid heeft dit relaas
betrekking op het volgende:
In den nacht van 7 op 8 Februari, omstreeks
3 uiur, werd uit de auto-bergplaats van het „Ho
tel des Indes" in de Nieuwe Schoolstraat te
's Gravenbage, door midde! van braak, een auto
gestolen. Deze auto werd in een sloot hij De
Schans, ongeveer een half uur gaans van Bode
graven teruggevonden. Te ongeveer 5 uur dien-
zelfden ochtend was de auto, waarin zich eenige
vreemdelingen bevonden, daar te water geredien.
De auto was op een verkeerden wteg, een zand
weg, geraakt, die langs de sloot loopt, uitgegle
den en zoo in het water terechtgekomen. Enkele
boeren, in den omtrek wonend, schoten toe, doch
het mocht niet gelukken (bet voertuig weder op
het droge te brengen, dat daarop döor de ge
heimzinnige reizigers in den steek' werd gela
ten.
Het bleek, dat de auto van het Hotel des Indies
afkomstig was; de directeur van het hotel begaf
zich des middags naar Bodegraven en herkende
zijn eigendom, dat door dten val en het bad
ernstig beschadigd was.
Altijd de officieel» sfjjlVoor de recht
bank vertelt getuige, dat beklaagde hem ia den
stiikdonkeren nacht aangevallen en met eetn mes
of een :dolk oen steekwond, wel zoo groot als
een rijksdaalder, misschien nog wel groofer, toe
gebracht (heeft.
De griffier noteert en leest dan
Getuige deelt mede in den stikidönTceren, al
thans van licht ontbloeien nacjht, op den weg
van Sloten naar Hoofddorp, althans een weg,
die lange jaren in deze richting geloopen iheaf^
door beklaagde of althans een. op hem gelijkend
manspersoonvan achteren, alb-ans niet van vo
ren of van terzijde, met een scherp, althans
scherp' stekend voorwerp, vermoede!ijk een mes
of schaar, althans een voorwerp waarmede men
gewoon is te snijden, verwond te zijn ter groot
te van twee gulden en vijftig, of hoogstens, twee
gulden en vijf en zeventig eent(s
Sluwe dieven. Maandag 10 Juni kwam een
als bper gekleed persoon bij den heer J. v. d, Bil
die lid is van 't armbestuur der Gereformeerde
gemeente te Watergraafsmeer. Hij wendde voor
zóó uitgeput te zijn, dat het helm niet mogelijk
was zijn rei; te vervolgen. Met 35 cent werd
hij geholpen; daarvoor lodh' zou de Goöiscfie
Stoomtram hem naar Huizen brengen. Zaterdag
avond ontving die (heer v. d. BI, een anoniem
schrijven, vergezeld van een bank van leening-
briefje. Terwijl het uitgeputte persbontje hem
a«n den praat gehouden had, was een vriendl
van den eerste in de gelegenheid geweest eén
goudien horloge te ontvreemden. Dit is door IJlen
beleend! voor f 181
VELSEN.
M. J. SCHUITENMAKER.
Te Haarlem is Zondagmorgen in het Dia-
couessenhuis overleden de heer M. J. Schui
tenmaker, lid van den gemeenteraad.
Aan den heer Schuitenmaker verliezen Vel-
sen en IJmuiden een inwoner, die in het pu
bliek leven veel op den voorgrond trad. Zoo
was hij o.a. ook oprichter en thans nog vol
ijverig bestuurslid van de bloeiende afd.
Velsen van het Witte Kruis. Hij bereikte den
ouderdom van 52 jaar en was lid van de car
gadoorsfirma Van Vliet Co.
IJMUIDEN.
Vliegerwedstrijd. Door de afdeeling „IJ
muiden" der Nederl. vereen, tot afschaffing
van alcoholhoudende dranken is Zondag
een vliegwedstrijd gehouden, waarvan de uit
slag is als volgt:
Hoogstaande vlieger: le prijs, voetbal, R.
P. Visser; 2e prijs, boekwerk, Jan Bais; 3e
prijs, diploma, Jan Egman.
Mooiste model-vlieger: le pr. A. voetbal, N.
Maarleveld; le pr. B., vulpenhouder, H. Smit;
2e pr. boekwerk, Joh. Zwanenburg; 3e pr. di
ploma, H. Brink.
Mooiste voorschotvlieger: le prijs mond
orgel, H. Egmau; 2e prijs boekwerk, H. Broek
huizen; 3e prijs diploma, uiet toegekend.
Mooiste puntvlieger: le prijs horloge, H.
Smit; 2e prijs boekwerk, Joh. Zwanenburg;
3e prijs diploma, Antoon Wijker.
Grootste vlieger: le prijs boekwerk, H. J.
v. d. Vis; 2e prijs boekwerk, II. Smit; 3e prijs
diploma, N. Maarleveld.
Kleinste vlieger: le prijs boekwerk, Rein-
dert de Wijn, 2e prijs boekwerk, L. v. Striem,
3e prijs zakpotlood, L. de Beurs Jr.
De IJstroom. Zaterdag is hier in gehaven-
den toestand binnengesleept het stoomschip
„IJstroom" door twee Engelsche sleepboot en.
Door aanvaring was de IJstroom van de
trossen losgerukt en met den stroom tegen
de London bridge geslagen. De pijp lag ge
heel voorover en werd gedeeltelijk uit de
machinekamer gerukt. De achtermast lag
ook voorover, terwijl de achterverschansiug
was losgerukt. Natuurlijk trok het schip veel
kijkers. De schade, door Belgische assuran
tie gedekt, wordt geschat op 192,000.
BURGERLIJKE STAND.
UITGEEST. Geboren: d. van C. H. P. Bram
en M!. Oosting. z. van D. Bakkum en A.
Tervaart.z. van H. Tromp en K. Cor-
nelisse.
Ondertrouwd: P. van Eng en A. Plukker.
Getrouwd: J. de Vrieze en H. E. V. J. P.
Keyser.
SASSENHEIM. Geboren: d. van L. Ph.
Bisschops en E. Weijers.
Getrouwd: J. J. Hansen en G. van Leen-
wen. A. Schravendeel en M. v. Ginlioveu.
HAARLEMMERMEER. Geboren: d. van
D. Clay—Bedijn.
Overleden: J. C. Polak, 4 m.
GEMEENTEZAKEN.
Commissie toezicht Gem. Museum.
Voor de benoeming van één raadslid-lid der
Commissie van Toezicht op het Gemeentelijk
Museum worden aanbevolen de heeren E. H.
Krelagc en Dr. J. Timmer.
Goedkeuring Rekening.
B. en W. stellen voor de rekening en verant
woording over 1911 der bewaarschool, gevestigd
in het vroegere Barbara-Gasthuis, benevens de
ingediende begrooting voor 1913 van deze
school goed te keuren.
Wonen in de Gemeente.
De afd. Haarlem van den Chris tel ijken Bond
van Nederlandische gemeente-werklieden en van
den Ned. R. K. Volksbond geven aan den Raad
te kennen dat zij meenen dat aanvaarding van
het voorstel om te bepalen dat zij hunne woon
plaats en hun werkelijk verblijf binnen de ge
meente moeten hebben in het belang der gem.
werklieden niet gewenscht is; djat deze, hunne
meening, op praetische gronden berust en zij
den Raad verzoeken het voorstel niet goed te
keuren. Bij dat adres is een memorie van toe
lichting gevoegd.
Het Overdekte Zwembassin.
De afd. Haarlem der Soe. democratische ar
beiderspartij, verzoekt den Raad:
a. Overeenkomstig het advies der „Oommis
sie tot het onderzoeken van de gegevens om
trent de levensvatbaarheid van een Zwem- en
Badinrichting te Haarlem" te willen besluiten
tot gemeentelijke exploitatie van zulk een in
richting.
b. Te bepalen, dat bij een definitieve rege
ling gezorgd zal worden voor openstelling der
inrichting ook des avonds.
c. De gelegenheid' open te stellen voor orga
nisaties van arbeiders en daarmee gelijkgestel-
den, om op hun verzoek, couponboekjes voor
haar leden te kunnen nemen met 50 procent
reductie.
d. Voor on- en minvermogenden de inrich
ting kosteloos open te stellen.
Zij verwijzen voor de gronden, waarop hun
verzoek steunt, naar een bijgaande toelichting*
Aan dit adres zijn een aantal adhaesiebetpi*
gingen toegevoegd.
ELEOTRISOHE SPOORWEG
MAATSCHAPPIJ.
Gedurende de maand Mei 1912 bedroeg het
aantal vervoerde passagiers op de verschillende
lijnen: Amsterdam-Haarlem-Zandvoort 230.242,
Ceintuurbaan te Haarlem 152,121. Haarlem—
Bloemendaal 101,068. Totaal 4S3.431.
De ontvangsten per'dag-kilometer bedroegen f
Lijn Amsterdam-Haarlem-Zandvoort 53.7614,
Ceintuurbaan te Haarlem 42.46, Lijn Haar»
lem-Bloemendaal 64.21.
KENNISGEVING HINDERWET.
B. en van Haarlem brengen ter openbar»
kennis dat door hen is ontvangen eene bekend*
making van B. en W. der gemeente Heemstede
clat het verzoek van J. Dekker Wan., te Heem-»
stede, om in het perceel, kad. bekend in sectie
B, No. 1594, eene vijlenkapperïj te mogen op-»
richten, door hen is ingewilligd.
ONBESTELBARE STUKKEN
gedurende de 1ste helft der maand Juni 1912:
Onbekende brieven binnenland: r
Mevr. v. d. Heuvel, A'darn; Bak Zuider
van C. Bakker, Alkmaar; Hr. en mevr.
Hillerström, A'dam; le Ned. Gewap. Beton
Mij., A'dam; W. Blom, idem; mej. V. de
Vries Jordans, idem; J. de Groot, idem; J.
van Rossum, idem; mej. Gartman, idem; I
A. C. Hugenholtz, Angustinusga; Ant. J.Jan
sen, Bussum; Lansen, Haag; mej. Mari Eg-
gebeen, idem; Ransen, idem; mej. J. de Roek,
Haarlem; mej. W. Lenselink, idem; Zuster
Magdalena Sophia, idem; mevr. Hilleu, id-l
mej. Wiera. idem; G. Jongewaard, idem; HL
v. d. Steen idem; Smit, idem; v. d. Bos, Half
weg; S. de Vries, Hillegom; Louwerens, Lei
den; J. H. de Jong, Oegstgeest; H. Sieglin.
Overveen; v. d. Vijver en Hoebee, Rijnsburg;
L. de Jong, Scherpenisee; J. Veenhoven,
Smilde; mej. Hoogkamer, Utrecht; V. A.
Schüssler, idem; R. K. Jongensweeshuis, Val
kenburg; Meijer, Watergraafsmeer.
Onbekende briefkaarten binnenland:
H. Kamminga, mej. Door Bakker, Am-
sterdam; C. Kromhout, idem ;mej. wed v.
Oyeu, idem; B. H. Maaskant, idem; mej. A.
v. Vlijmen, idem; mej. Fredy Slot., idem; O.
Verhoef, idem; B. Haverink, idem; J. Joos-
ten, idem; H. Miiller, idem; Adj. Vesting
Artillerie, idem; Hr. en mevr. Th. A. Meis
ter, 's Gravenhage; G. Boumeister, id.; mevr.
wed. J. G. Sijpesteijn, Haarlem; Alexander
Teumster, idem; E. F. Geerink, idem; mej.
Maria Bock, Kerkrade; Dames M. en S., N.-
Vennep; mej. A. v. Doorn, Wijk-aan-Zee;
Petit dit de la Roche, Zeist.
Onbekende brieven buitenland:
Marlijn Fiat U. S. A.? MUe. Julia Ma this,
Anvers; H. v. Brederode Jr., Canada; A. J.
Recleman, Detroit; G. Terstal, Dusseldovf; J.
Ilandgraaf, Luxemburg; Dr. Philipp Klein,
New-York; G. Siebeling, Rothenberg.
Onbekende briefkaarten buitenland
Signor Monle Corso d'Italio? mej. E.
Weijers, Essex; Hr. en mevr. H. v. d. Meeren-
donk, Genua; J. Kuiper, New-York; Mrs. Th.
Kampier, idem; J. H. v. Daden? Paris.
5 briefkaarten zonder adres en 2 druk
werken idem.
Onbekende aangeteekendc brief:
S. Weijma, A'dam.
TE VERKOOPEN
Woensdag 15 Juni.
HEEMSKERK. - Wijkweg F. no. fi -
11 uur Not. Moens Veiling van het hui»
eu schuur, erf en tuingrond.
Ten sterfhuize van den heer Koper aan
den Wijkweg 10 uur Not. Moens
Boelhuis.
HAARLEM Verkooplokaal NassaulaaJf
10 uur Notaris Versfelt. Mak. J. J. O.
Sarlet Meubilaire goederen.
VELSEN Café „Bloemoord" -- 1 uur
Notaris G. D. Boerlage. Mak. D. Bus eer
heerenhuis met tuin, berm, erf aan den Wijk
weg L 23b.
HALFWEG - Koffiehuis „Coppée" - 11
uur Not. J. A. Wilkens bet bekend
cafe Coppée, met stalhouderij, staande eu
liggende op den allergunstigsten stand tfc
Halfweg, Houtrijk en Polanen, gem. Haar
lemmerliede en Spaaruwoude, met het op-'
stalreolit op den grond tot 31 December 1944
99
67.)
Eindelijk werd bet geratel van een rijtuig
vernomen. Het stond vlak vóór de deur stil,
en wejdra verscheen 'Christoval op de groote
trap, den arm gevend aan een vrouw met
zilverwit haar, tot wie het geheele hart van
Norette zich keerde, terwijl zij mama Catha
rine, die naast haar stond, met verbazing
toevoegde:
Maar, mijn hemel! dat is u!
Edith deed nog een paar stappen. Haar
ontroering was zoo groot, dat zij geen woord
kon uitbrengen. Op dat oogenblik liep Sabi
ne de barones voorbij, nam Norette bij de
Land en toen Edith den voet op de laatste
trede zette, voerde zij Norette in haar ar
men, zeggend:
Mama, zegen de dochter van uw zoon!
Edith omhelsde het kind, bedekte het met
pussen en kon er zich niet van losmaken.
dn del ijk verwijderde zii haar een weinig,
keek haar in verrukking aan en mompelde
toen bewonderend:
Mijn hemel, wat is zij schoon!
Christoval was iu do wolkeu. Hij had zijn
moeder gedurende de garusche reis wel ge
zegd dat niets ter weréld vergeleken kon
worden bij de schoonheid van zijn lieven en
reinen schat, en ook hij zelf vond haar nu
nog schooner dan ooit.
En mij omhels je niet? vroeg hij. Heb
je mij dan nu al vergeten?
Dadelijk liet Norette Edith los. Voor Mon-
te-Léone z-ou zij alles verlaten hebben.
U vergeten? riep zij in zijn armen snel
lend. Is dat mogelijk.
Wie hen ik dan, zeg?
Papa!papa!papa!Moet ik dien
lieven naam dan nog meer herhalen?
Hij omhelsde haar vol liefde.
Ja, sprak hij zeer zacht, nog meer en
altijd... altijd!
Gedurende dien tijd had Sabine haar moe
der aan Edith voorgesteld.
We zijn zusters, Christine, je draagt
mijns vaders naam... zusters als je wilt, en
als je mij vergeef tl zei de barones tot de moe
der van haar nieuwe dochter.
Stil! antwoordde mevrouw De Terre-
noire. Laat die gevloekte herinneringen voor
eeuwig uit onze gedachten blijven! Ik hen
alles aan je zoon verschuldigd; hjj is vroe
ger onze weldoener geweest. Weest allen ge
zegend en bemiudt
In het groote salon, vol bloemen, nam No
rette van een tafeltje twee tuiltjes viooltjes.
Zij gaf er een aan Edith en een aan Ge-
neviève.
Dat, voegde zij baar toe, heb ik uitslui
tend voor u gekocht.
Edith omhelsde haar opnieuw. Alles in die
dochter van baar zoon scheen haar bewon
derenswaardig en lieflijk toe.
Weet je wel, vroeg zij, dat ik je veel te
veel zal liefhebben.
Te veel?... Nooit, antwoordde bet meis
je, en bovendien weet u, grootmama, dat zal
mij niet veranderen, ik ben er al aan gewend.
Geneviève zag Norette niet diepe ontroe
ring aan. Terwijl Christoval in een hoek van
het 6alon aan Immaculée vertelde wat er ge
beurd was op het kasteel, bracht Sabine haar
dochter hij -Zizette.
Die daar, Norette, zeide zij, zul je nooit
genoeg kunnen beminnen; zij is de zuiverste
diamant, die ooit uit Gods hand is voortge
komen.
Heb ik niet haar oogen, mama? vroeg de
verloofde van Maurice, maar daar ben ik
volmaakt tevreden mede. U zult nu ook niet
meer zeggen dat ze leelijk zijn!
Edith glimlachte. De kleine, aardige op
merkingen van Norette vervulden haar met
bewondering. Met een vlugge, bevallige be
weging was Norette tusschen haar moeder
en Geneviève gaan knielen, leunend met de
armen op de knieën ven deze laatste.
'tls een ondeugd! zeide Sabine, de zwar
te haren van haar kind streelend, een on
deugd, die minder kind zijn moest, omdat zij
trouwen gaat, maar 'tis toch een zeer goed,
klein meisje.
En die een weinig haar oude tante Zi
zette lief zal hebben? vroeg Geneviève.
Norette trok zicli op haar schoot en be
dekte het bleeke gelaat van de zieke met kus-
sen:
Ik houd zeer veel van u, zeide zij. U ziet
er zoo goed en zoo zacht uit!
Lieve, lieve kleine, mompelde Zizette
ontroerd.
Ja, zeide Sabine haar hand drukkend.
God heeft uw wenseh vervuld, goede Zizette.
In een onvergetelijken brief, weikeu je mij
vroeger geschreven hebt, heb je het volgen
de gezegd: „Ik had gehoopt dat een zijner
kinderen op mij zou gelijken en dan zou ik
gezegd hebben, die behoort wel aan mij toe,
wel degelijk aan mij. Zie nu eens, hoe Norette
je oogen en je gelaatstrekken heeft eu je
vlugge hand en de toon van je stem... en je
hart ook!
Eenige dagen later kondigde Salomé aan
haar personeel aan, dat zij het huis verlaten
zou.
Ik vind dat ik rijk genoeg ben, zeide jm;
als verklaring, en de zaken vervelen mij.
Een barer eerste werksters was een jong
meisje van groote verdiensten, welke liaar
bestaan en misschien ook haar geluk had op-
geofferd om voor haar arme ouders te wer
ken eu de kinderen op te voeden van een
zuster, die reeds weduwe was en jong ge
storven. Deze koos Sabine tot haar opvolg
ster.
Neem op je om de verschillende factu-
res te betalen, zeide zij tot haar, en het ove
rige is voor jou.
Daar mevrouw De Terrenoire die belast
was met de bestiering van die dingen, steeds
van een buitengewone regelmatigheid en
stiptheid had blijk gegeven, was de rekening
spoedig gemaakt en werd bevonden dat dft
goederen in het magazijn zeer verre het be
drag der facturen overtroffen.
Maar u is mijn weldoenster, mevrouw
Salomé! riep het jonge meisje, overstelpt
door vreugde, uit. maakt daar mijn for
tuin!
Des te beter, antwoordde de jonge vrouw
getroffen, en ik voel mij gelukkig, omdat je
■het waardig bent.
Bij Immaculée, in het huie In de rue Fran-,
(jois, gingen mevrouw Sabine, mevrouw De
Terrenoire en Norette de paar dagen door
brengen, welke de plechtigheid voorafging
gen, die van Sabine de prinses van Monte-
L<Y,i" z^u maker
