VAN
USLOXOHUDT" G'STiRAA.T.
9
EXPEDITIE P. J. BOS
DAALDERS
J. C. CADERIUS VAN VEEN.
aftmeubiementen
m
Zie ons Schoenwerk
H. VAN NIEL Hzn.,
Schoorsteengarnituren
Groote Opruiming
J. GRAAFF Jr.
PAANAKKERS-
Advertentiën.
Limonade-
Siropen.
J. A. OKHUIJSEN
Prima LEVERWORST
Groote Houtstraat 30
Groote Houtstraat
30.
HANDSCHOENEN^
DAMESROKKEN
Botermarkt, hoek Barrevoetestraat.
Mm Dieben Zn.
SparnwoDderstr. 30 N.Z. Vooibargw. 47
Wijnen en Likeuren.
COMPLETE MEUBILEERING.
96. Telef. 481.
Meubeifabriek: GASTHUISSTRAAT 13.
üciept geen WLEESÜIi
op ZOÉÏAG en laai m
het ©uk NIET BEZOiGEK.
Bevecli aan zijn Singer Rijwielen.
Au Bon Marché „Noyons". HAARLED - BRUSSEL.
Groote Houtstraat 86. FiliaalBloemendaa!.
Eiken en ü€@pei*eei
üaslaitipaii - Hnsk©üff©r»©na
SMITS, KI. Houtstraat 43.
HEEREN OMERHEN1DEN.
Dassen, Zelfbiii£leta^9 enz enz.
Solide kwaliteiten. - Lage orijzen.
-
mmêk «m
Nassaustaat 22. Telefoon 885.
Specialiteit in
HAARLEM AMSTERDAM
Telef. No. 1726.
Beveelt zich beleefd aan
«oor vervoer van alle voor
komende goederen,
6IERST8AAT 34. Tel. 887.
HANDEL ffii
a 39 cents de 5 ons,
ALTIJD VEitSCH.
Varkensslachterij
A. SHOMTAUBAN.
jansstraat 24, hk. Ridderstraat
TELEFOON 1590.
Cacao is heilzaam, mits ze goed is.
Daarvan zijt gij zeker bij
l@hanyei*ij. a - a Stoffeerderij.
IR ALLE STIJLEN VOORHANDEN.
EERSTE KLASSE WERK, - -
El GE R FABRIKAAT.
SCHOENEN en LAARZEN.,
van de gewone tot de fijnste
soorten geëtaleerd x
Telephoon Ho. 2161,
ZONDAGS GESLOTEN.
F. J, BQUGKAER?
Jacobijnestraat 23. Telephoon Irderc. 2215.
Het rijwiel voor hen die kwaliteit en betrouwbaarheid als eerste voor
waarde stellen.
Reparation worden vakkundig en onder garantie uitgevoerd.
HORLOGE RN AKEB3,
S-isit foekensl® gt»««gkoo|»@ adres vars
eü aanverwante artikelen, is
Aanleg van Sas- en Waterleiding. Lood- en Zinkwerker.
Esesa zeer groote partij
worslen tegen fssigekeside Sage prijten
OPGERUIMD,
voorbij zijn, om uw kalmte te hebben herkre- j
gen.
Dat is een slechte dag!
Die van uw verkiezingt
Neen, de Vrijdag.
Heeft u dan liever Zaterdag'
O neen! Donderdag
Dat gaat niet.
Dan maar Vrijdag, omuat u het zoo wil.
Sylvie kwam met een liooge kleur binnen,
gevolgd door Francoise, die er nog sluiperi-
ger en sluwer dan gewoonlijk uitzag. Toen
sij zag dat Lafont aanstalten maakte om te
vertrekken, zeide de barones:
Ga neg een oogenblik zitten, ik zou u
nog gaarne over iets gesproken hebben.
Hij voldeed aan haar verzoek. Was dat
geen middel om nog een paar minuten langer
Dij de hertogin te blijven?
Men ziet u in 't geheel uiet meer, wat
gebeurt er toch! vroeg Sylvie aan den dok
ter, terwijl Fran?oise met de hertogin sprak
en nadat de eerste complimenten gewisseld
waren.
Ik heb hemel en aarde moeten bewegen
om mij tot senator te laten benoemen in mijn
departement! antwoordde Lafont.
Met een (lommen lach merkte Sylvie op:
U senator? Dat zou verbazend sterk zijn!
Waarom? vroeg Lafont, geërgerd door
deze opmerking, die luide gemaakt was.
Met geopenden mond bleef mevrouw Ber-
thier zitten en antwoordde toen:
Dat weet ik nietl 't Is zoo maar een ge
dachte, die ik in het hoofd kreeg. En is u
geslaagd?
Morgen, Zondag, heeft de verkiezing
plaats, maar ik ben zeker van jnijn zaak.
O, des te beter, mijn waarde dokter, zei
de barones, die plotseling zeer beminnelijk
werd, duidelijk met het doel om hem aange-
naam te zijn. Des te beter, want we zijn uw
oudste vrienden, Louis en ik. Daar twijfelt
u toch niet aan, nietwaar? j
Op dit oogenblik keerde Francoise haar
hoofd naar haar stiefmoeder toe. Haar ge
zicht nam een ietwat ongeruste uitdruk
king aan, terwijl Immaculée integendeel
niets zag of voorwendde niets te zien. Zeer
zacht sprak Sylvie, die meende dat zij niet
gehoord werd, tot Lafont:
Ik moet u noodzakelijk spreken.
Wil ik vanavond in het park Monceau
komen?
Neen, antwoordde de barones met groote
levendigheid, ik zal bij u komen, Woensdag
middag a.s.
In St. Hubert?
Ja.
Dat is ver, u weet het, en minder aan
genaam in dezen tijd van het jaar.
Dat komt er niet op aan, ik heb geen
keuze.
Vastbesloten stond Lafont op en nam af
scheid van de hertogin.
Wat wil die oude tooverheks van mij?
vroeg hij zich af toen hij do groote trap af
daalde. Zouden man en vrouw weer een paar
gemeene streken In het schild voeren?
Ol neen, dat niet meer! Laten ze elders maar
hulp «u bi iet and gaa» zoeken, als ze er be
hoefte aan hebben. Nu doe ik niet meer mee
aan zoo iets.
Door zijn verhouding tot Immaculée was in
hem inderdaad zoo niet een behoefte aan eer
lijkheid ontstaan, dan toch minstens een
groote* dorst naar belangrijkheid. Hij gevoel
de dat zij hem noch de minste vlek op zijn
bestaan, noch de geringste onwaardige han
deling zou vergeven. En ongerekend zijne
hoop, de sehoone prinses te huwen, was zij
rijk, fabelachtig rijk; eindelijk zijn leven eens
grootscheeps in te richten, zich vorstelijk te
kunnen bewegen, zou hem bovenal behagen.
Wat hij vroeger misdreven had, redeneerde
hij weg.
Ja, sprak hij niet overtuiging tot zich
^elveu, ik was fatsoenlijk. En ik zou het ze-
ker gebleven zijn, als die schurk mijn weg
niet had gekruist! Door middel van aalmoe
zen zal ik die dwaling van mijn verleden
herstellen. Maar zij moeten mij met rust la
ten, man en vrouw! Ja, zij moeten mij met
rust laten... anders... laten zij oppassen!
Er zijn menschen, die aan zeer vreemdsoor
tige verstandelijke afwijkingen lijden en ein
delijk voor de volstrekte waarheid aanne
men niet hetgeen bestaat, maar dat waarbij
zij belang zouden hebben, als het bestond.
Terwijl de dokter in gedachten bezig was
met alle schuld te laden op zijn tegenstan
der, die met zijn domheid tot niets in staat
zou zijn geweest, indien hij, Louis, niet alles
had ineengezet en geregeld, had in het salon
van Immaculée een geheel ander tooneel
plaats.
Ondank» de heftige discussie van 's mor
gens had Sylvie plotseling besloten haar(
stiefdochter naar de hertogin De Miraflorès
te vergezellen.
De dames Bertliier bleven lang. Sylvie
was, natuurlijk, zeer nieuwsgierig, en de bij-1
zonderheden, door de hertogin medegedeeld
over de weelde van haar schoonzuster, haar J
schoonheid, welke zij schitterend noemde, de i
juweelen, waarmede de prins zijn vrouw had
getooid, dat alles boezemde haar belang in
en prikkelde haar.
Wat Francoise aanging, nu haar verba- j
zende hoogmoed voldaau was, hield een an- j
dere reden haar met genoegen terug in het
salon van Immaculée. 't Waren nl. de uitste-|
kende bonbons wafeltjes en portiën ijs, welke
den geheelen dag in een hoek van het kleine
salon bleven. Francoise nu was een eerste
snoepster. Nooit kon zij zich bedwingen bij
de eene of andere snoeperij. Terwijl Sylvie
met haar hoorn toeluisterde en vragen stel
de, die iedereen het geduld deden verliezen,
verslond haar stiefdochter een ongelooflijke
massa lekkernijen. Eindelijk stond de baro
nes Berthier op en zetten stiefmoeder en
dochter haar bezoeken voort.
Heb je gezien hoe dr. Lafont een wit
voetje bij de hertogin heeft weten te krijgen?
merkte de Normandisohe met een bijbedoe
ling op want haar gluiperige oogen schitter
den met een vreemde uitdrukking.
Francoise haalde de schouders op.
Wat kan u dat schelen? vroeg zij.
Maar men zegt dat zij gaan trouwen.
Dat laat mij eveneens koud.
Mij niet. Dr. Lafont ia een da<- oudst»
vrienden van je vader; indien dat huwelijk
plaats heeft, zullen wij in zijn huis bezoeken
afleggen, en dat zal rijk en goed onderhou
den zijn. Dat is prettig.
Francoise kijkt haar moeder aan met een
uitdrukking van minachtend medelijden.
Haar natuurlijke boosaardigheid kou geen
weerstand bieden aan het verlangen ombaar
stiefmoeder te vernederen,
Ja, zeide zij, de hertogin van Prémes-
nil, die altijd zoo goed ingelicht is, verzo-'
kerde laatst bij de markiezin De Mongeliu/
dat het huwelijk een uitgemaakte zaak was.
Maar wat gaat u dat clan toch aan} Iu den
toestand, die de uwe worden zal en die van
papa, is het niet waarschijnlijk dat u zal blij
ven ontvangen worden in die huizen!
Sylvie wierp haar stiefdochter een adder-
blik toe.
O! antwoordde zij, we zijn nog niet be
roofd! Je zult nog wel tot nadenken komeut
Ik heb nagedacht! Ik wil dat alles aan
mij zij, alles aan mij! En wees maar gerust,
ik zal het mij wel weten te verschaffen.
De Normandisclie sprong van de kussens
van het rijtuig in de hoogte. Haar neusga
ten verwijdden zich, terwijl haar lippen ver
bleekten.
Ik heb je gewaarschuwd, riep zij, pas opl
Ik ben niet bang voor u! Ik heb het ge
zegd: ieder op zijn beurt!
Dus zal je je vader en je broeder gaan
ruïneeren?
(Wordt vervolgd).
Groote Seizoen Opruiming
Mantels, Mantelcostuums, Blouses
Costuumrokken.
j. h. w. gründemann
'■J*--, :,^r 1 'f ,4^..*:
BLOCKER'S
CACAO.
Grootste kei
Laagste oriizer
1
