De millioenen-Prins.
Brundemann
Nouveauté
Ziet étalages.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Rond de Liturgie.
u s e n.
Goedkoopste adres voor Karpetten, Taffelkleeden, enz. is P- J. JANSSEN, Anegang hoek Warmoesstraat
\7ragenbus,
ly Hein H$aFG&ïé
SJaaplem-SSrussel.
Sokken.
laatste
CONGRES VOOR GEZONDHEIDS-
REGELING.
jyfÉ BI Sn
FEUILLETON
Groote roman, naar het Fransch
van P. d'Aigremont.
NIEUWE HAARLE/ASCHE COURANT t™* «A0
Dc Zuidpool-expeditie van kapitein Scott.
Herbert G. Pointing, die kapitein Sc-ott op
zijn Zuidpool-expeditie als fotograaf verge
zelde., is thans te Londen aangekomen.
„Ik vergezelde kapitein Scott, aldus
Pointing, tot op eenige mijlen van den groe
ten jjsmuur op den avond, toen hij vertrok
voor zijn tocht naar de Pool, en toen ik hem
den 3d en November 1911, des nachts om 1
uur verliet, had ik mijn camera in gereedheid
gebracht en bij het licht van de middernacht
zon heb ik een cinematografische opname
gedaan van kapitein Scott, toen hij, met zijn
tochtgenooten in de uitgestrekte ijswoestijn
verdween. Kapitein Scott was toen op 700
mijl afstand van de Pool. Na den troep met
oog gevolgd te hebben, tot de mannen als
kleine zwarte vlekjes in de witte oneindig
heid waren verdwenen, ging ik terug naar
de overwinteringskwartieren op Cape Evans,
waar ik verscheidene maanden doorbracht
met het fotografeeren van de prachtige Pool
landschappen, vogels en het dierlijk leven in
die streken. Er valt niet aan te twijfelen, of
kapitein Scott heeft ongeveer 15 Januari de
Pool bereikt omdat, toen luitenant Evans
hem den 4den Januari verliet, hij nog slechts
op 145 mijlen afstand van de Pool was, nog
ruim voorzien van mondvoorraad en reizend
met een snelheid van ongeveer 15 mijlen per
dag. Als alles goed gegaan is heeft Scott de
Pool dus 10 dagen later moeten bereiken. Hij
moest den 15 Maart terug zijn op de plek,
waar wij op hem wachtten met de „Terra
Nova", maar de zee vroor zóó snel dicht, dat
wij den 5 Maart het niet raadzaam vonden
langer te blijven. Dit is de oorzaak, waarom
wij niet in staat waren het nieuws dit jaar
ver te brengen. Nu kan van Scott niet eer
der eenige tijding worden verwacht dan in
Maart 1913, wanneer de „Terra Nova" van
naar laatsten Zuidpooltocht is teruggekeerd.
Een kanon gesprongen.
Bij oefeningen van de artillerie op een ter
rein nabij Keulen is een kanon gesprongen.
Den kanonnier, die het geschut bediende,
werd een arm afgerukt. Hij was binnen wei
nige minuten een lijk. Een tweede artillerist
bekwam levensgevaarlijke verwondingen.
Bom-dief.
Parijs is in den laatsten tijd beziggehou-
Bonnot Co., dat het wel eens 'n kleine af
wisseling mocht hebben en met het verdien
stelijke werk, deze te verschaffen, heeft zich
een Italiaansche meneer belast, die luistert
naar den weiluidenden naam Aroldo Patu-
celli. Het was wel is waar slechts een kleine
afwisseling, waardoor de wereld niet in be
roering werd gebracht, maar die toch aan
orginaliteit weinig te wenschen overlaat.
Deze heer, die, als te doen gebruikelijk, het
anarchisme aanhangt en dat door het spek
ken van zijn eigen zaken wilde propageeren,
sloop den 15den Februari in de winkel van
den juwelier Baudet te Boulogne aan de
Seine, juist op het oogenblik dat deze, met
zijn gezin, aan 't maal zat, sloeg een vitrine
stuk en pikte voor een 25000 francs aan kost
baarheden. Tot zoover was het dus een ge
wone en vrij plompe diefstal, maar het bui-
tengewone komt nog. Toen de juwelier en
zijn huisgenooten toesnelden op het geraas
van de brekende ruiten, wierp de dief een
bom midden in den winkel, de bom ont
plofte met een geweldigen knal, de winkel
vulde zich met verstikkenden rook, toonbank
en kasten werden vernield en van de aldus
ontstane verwarring maakte de dief gebruik
om weg te komen, waarbij hij de menschen
op straat, die hem wilden tegenhouden, met
een revolver dreigde. Zijn spoor werd niette
min spoedig gevonden, want reeds den vol
genden morgen, toen hij nog te bed lag, ar
resteerde men hem in zijn woning op de Place
du Marché te Lagny. De revolver en een
deel der gestolen juweelen lagen onder zijn
hoofdkussen. Hij verscheen deze week voor
het Hof van Gezworenen der Seine te Parijs
en bekende zijn misdaad volledig. Alleen
zeide hij erbij, dat de bom niet erg gevaarlijk
was, door hemzelf gemaakt van zwavel en
kruit.
De advocaat-generaal eischte de doodstraf
tegen hem, maar de jury scheen hem zelfs
geen „benefice-voorstelling" te gunnen. Zij
nam verzachtende onmstandigheden aan en
op grond daarvan veroordeelde het hof hem
tot levenslangen dwangarbeid.
Proces tusschen medici.
Een proces dat in de med. wereld opzien baar
de, is te Londen gevoerd tusschen de doctoren
Robert Bell en Bashford. Dr. Bell, die bij
zondere studie maakt van kanker, is een be
sliste tegenstander van operaties bij kanker
gevallen en beweert, dat de lijders meer kans
op genezing hebben bij een streng vegetarisch
dieet. Zijn theorie had hij in een brochure
uiteengezet en deze brochure was door dr.
Bashford in het British Medical Journal fel
gecritiseerd, die daarin zelfs zoo ver ging,
den schrijver van kwakzalverij te betichten.
Hiervoor klaagde Bell zijn bestrijder aan en
de rechtbank in Kings Bench kwam, na een
discussie, die 2 dagen duurde en waarvan
tal van geleerden deelnamen, tot de slotsom,
dat de wetenschap ongetwijfeld nog niet in
het geheim der oorzaken en genezing van den
kanker is doorgedrongen, doch dat de cri-
tiek, door Bashford geleverd, onrechtmatig
was. Zij sprak er haar afkeuring over uit,
dat een ernstig geleerde op deze wijze in zijn
onderzoekingen werd tegengewerkt en ver
oordeelde Bashford tot betaling van 2000
pond sterling schadevergoeding van de be-
leedigde partij.
Een opzienbarende diefstal.
Gisterennacht is te Keulen uil een gemeente
lijk museum de met brillanien bezeile Keizer
kerten gestolen, die de Keulsche Mannenzang-
vereeniging tweemaal bij-den Keizerwedstrijd ge
wonnen bad en die zij bij den volgenden wed
strijd nog eenmaal moest verdedigen. De keten
had een waarde van 20.000 m;k. Bovendien wer
den nog een groot aantal kostbare penningen,,
die eigendom van den Keulschen I.iederkrans
zijn, en andere voorwerpen gestolen. De schade
is zeer groot. De eersle-burgemeesier en de ver
zekeringsmaatschappij hebben elk 1000 nik. voor
de inhechtenisneming Van de daders u'tgteloofd.
Frankrijk' en Spanje.
De eindelooze Franscb-Spaausche Marokko on
derhandelingen, die, eenige weken geleden hét
einde nabij heetten, zijn weer op een dood punt
aangeland en moeten er thans ongunstiger voor
staan dan ooit. Er is oneenigheid op alle punten:
de grensscheiding van hot Fransdhe en Spransdhe
gebied, de spoor van Tanger naar Fez, de dou
anen, maar vooral over het bestuur in hel Spa.an-
sche gebied, d.w z. de wijze van benoeming van
den Chalief, den vertegenwoordiger des Sultans.
Neemt Spanje in deze zaak de voorstellen van
Frankrijk aan, clan wordt het in Marokko om
zoo te zeggen een vazalstaat van Frankrijk.
Scheepsramp op den Donau.
Het rivierschip „Koningin Elisabelh" is op den
Donau van Semlin naar Gatatz, in de nabijheid
van Cernavoda in brand gevlogen. De brand
ontstond door kelelonlploffing en greep zeer snel
om zich been. Het bovenste gedeelte van bel
schip was in een minimum van tijd geheel ver
nield. Vele passagiers stortten zich hals over
kop in den Donau, terwijl anderen in de red
dingboeien plaats namen. Een machinist en een
scheepskellncr zijn verdronken. Twintig perso
nen werden nog vermist.
De „Koningin Elisabeth" behoort aan de Hon
gaarse!; e rivier- en zeevaartmaatschappij.
Nader wordt nog uit Boedapest geseind, dat
het brandende schip drijvende is gehouden. Van
de 80 passagiers werden er 57 gered; 23 zijn
bij liet ongeluk omgekomen.
Het door de justilie ingestelde onderzoek naar
de oorzaak van bel ongeluk, heeft aangetoond,
dat do machinist Morgner, die het balie signaal
over het hoohl zag, alléén de schuld draagt. Hij
is door de politie gearresteerd' en trekt zich
het geval zoo aan, dat hij geeslelijlk en licha
melijk totaal gebroken is.
De toestand van de gewonden is nog steeds
niet buiten gevaar; men hoopt hen e diner allen,
in het leven te zullen behouden. Hel totaal aan
tal dooden bedraagt dus drie.
MAATSCHAPPIJ VAN NIJVERHEID.
Iji 'de groote collegezaal vau het gebouw
voor werktuig- en scheepsbouwkunde vian de
Technische Hoogesohool te Delft werd gif-
teren de 135e jaarlijks oho algemeene ver
gadering der Maatschappij van Nijverheid
geopend, onder het voorzitterschap vajn prof,
dr. J. Krans.
Vertegenwoordigd waren 28 departemen
ten, uitbrengende 273 stemmen beineyenjs, ver
tegen woerdigexs va|n 'de Kamers van Koop
handel to Londen, Brussel en Dmsseldorp.
Dp voorzitter opende de vergadering met
oen rede, over: Het arbeidsveld .van den
ingenieur.
Diaarna werd de agenda behandeld.
Het voorstel Vajn het hoofd bestuur tot wij
ziging der wet, bedoelende te doen uitspre
ken, dat niet drie vjan de twaalf directeuren
in Haarlem moeten wonen, werd goedge
keurd. t
Het voorstel van het hoofdbestuur in zake
wettelijke regeling der trusts werd goedge
keurd.
Het voorstel v!an liet hoofdbestuur in zake
een prijsvraag voor 'de beschrijving, van een
Nederlandschè uitvinding luidende:
De 135ste jaarlijksohe algemeene Verga
dering looft een prijs Va.n f 100 (één hon
derd gulden) uit Vopr de beste beschrij ving
van de wijze waarop een Nederlandsche uit
vinding rendeerende werd gemaakt.
De beschrijving moet omvatten:
De wijze waarop de uitvinding weodd ge
daan, wajarop zij Voer de praktijk werd ge
schikt gemaakt, waarop octrooi werd verkre
gen en waarop zij werd verkocht en (of)
thans wordt geëxploiteerd.
Het voorstel wordt aangenomen. De zil
veren medaille der Maatschappij zal aan den
prijs worden toegevoegd.
Hét voorstel van het hoofdbestuur in zake
het steenkoolvervoer in Nederland, luiden
de:
De 135ste jaarlijksohe algemeene vergade
ring1 draagt het hoofdbestuur op Zijne Ex
cellentie 'den Minister Van Waterstaat in ken
nis te stellen met het rapport dei' commis
sie uit het hoofdbestuur oVer het steenkool-
ver voer in Nederland en de over dat rap
port gevoerde gedachten wissel ing en daar
bij aan te dringen op het verwezen! ijken
van de maatregelen, welke in het besluit
Van het- rapport worden genoemd werd aian-
ge.nomen.
Mededelingen Van het hoofdbestuur in z'a-
ke het ontwcrp-Invaliditaitswet-Ta,Ima,.
Aan het verzoek van het hoofdbestuur om
het bovengenoemd ontwerp in behandeling
te nemen is door de departementen Amster
dam, Breda, Dordrecht, 's Gravenhage, Haar
lem, Leiden en de Twentsche departemen
ten (Almelo, Enschede en Hengelo) gevolg
gegeven.
De door hot hoofdbestuur geformuleerde
vragen waren:
I. Is een wettelijke regeling 'der inVa.lidi
teit-s- en ouderdomsverzekering gewen.sc.ht?
II. Bfj bevestigend antwoord op deze
vraag: .Verdient dan een samenvoeging van
beide vormen Van verzekering in ééne wet
de voorkeur boven een regeling in twee af
zonderLijke wetten
III. Bij ontkennend antwoord óp vraag II
„Moet de regeling uitgaan Van het beginsel
der verplichte verzekering of van vrijwil
lige verzekering met steun Van Staatswege
IV. Indien de regeling moet uitgaan van
het beginsel der verplichte verzekering, moe
ten dan als draagster van het risico mede
worden toegelaten particuliere- en onderne
mingsfondsen, mits deze voldoen aan zekere
hij de wet te stellen eisehen
De eerste vraiag werd algemeen bevestigend
beantwoord.
Betreffende de tweede vraag spreekt de
vergadering uit, dat splits;ng .wensohelijk is.
Vraagpunt 3, nochtans alleen ten aanzien
van de oudeidomsverzëkering, komt nu aan
de orde. Het beginsel van verplichte ver
zekering wordt verwerpen.
Met alg-emeene stemmen wordt verklaard,
dat men is voor ou lord rn s ver ze kerin g door
den Staat, met of zonder .bijdragen van be
langhebbenden. De vraag of deze staatszorg
zich ook zal moeten uitstrekken tot niet-
werknemers, wondt bevestigend beantwoord.
Men sprak uit met 177 tegen 69 stemmen,
dat invaliditeitsverzekering verplicht zal
zijn.
Mr. Everwijn, vertegenwoordiger van den
minister van landbouw, nijverheid en han
del, kwam ter vergadering en wotHdt door den
voorzitter welkom geheeten.
Vraag 4 werd thans bevestigend beant
woord.
Daarna yereenigde men zich aan het noen
maal.
Na, de pauze was het wooid aan den heer
Dekker, directeur van het koloniaal museum
tot het houden van een voordracht over nij
ver! ïeiids labor an ten
In iden middag werd in een 30-tal auto's een
tocht door het Westland gemaakt ter be
zichtiging van de kweekerij „Nieuw Hon-
sel" te Honseleradijk en ter bijwoning van
de veiling te 's Gralvjenzande, waarna men
zich te Scheveningen a.a,n een gemeenscha,p-
pelijken disch vereenigde.
Door het hoofdbestuur werd voor gestold
om op de begroeting voor 1913 een post te
brengen van f 250.voor ©en geschenk aan
de Carnegie-stichting te 's Gravenhage.
Op .Voorstel Van het hoofdbestuur werd
ten slotte een som Van vijfhonderd gulden
beschikbaar gesteld. Alleen Nijmegen ver
klaarde zich tegen het geschenk.
In de sociëteit St. Joris te Middelburg
Wordt het zeventiende congres voor open
hare gezondheidsregeling gehouden.
Ten een ure gistermiddag opende de voor
zitter, mr. dr. A. F. baron van Lijnden, bur
gemeester van Utrecht, het congres.
BRUG OP JAVA INGESTORT.
De Bataviasche correspondent van het
„Hbld." seint d.d. gisteren, dat een noodbrug
in het Pandeglangsehe (in de residentie Ban
tam) door groote ophooping van Mekkagan
gers op die brug is ingestort. Vijftig lieden
stortten in het rhvijn, van wie achttien daar
bij den dood vonden en twee en twintig wer
den gewond.
Besmettelijkheid van tonghlaar. Naar
aanleiding van oen vraag, door het hoofd
bestuur der Nederlandsche Maatschappij ter be
vordering der Geneeskunst op verzoek van de
Hollandsche Maatschappij van Landbouw aan
de afdeelingen ter beantwoording voorgelegd,
nl. of de geneeshcereu in Nederland op grond
vun hun ervaring, van meening zijn dat het ge
bruik van melk van aan tongblaar lijdende
koeien schadelijk is voor de gezondheid van den
monsch, speciaal voor die van kleine kinderen,
hebben 48 van de 50 afdeelingen aan het hoofd
bestuur een min of meer uitvoerig antwoord
gezonden.
Uit het overzicht, dat in het „T. v. G." van
die antwoorden wordt gegeven, blijkt een vrij
wel negatief resultaat. De groote meerderheid
der afdeelingen kon geen direct verband con-
stateeren of kon niet zeggen dat melk van aan
tongblaar lijdende koeien schadelijk i3 voor de
gezondheid van deu mensch, speciaal voor die
van kleine kinderen. Zelfs kon Heerenveen en
omstreken wijzen op het ontbreken van tong
blaar bij menschen, „die met hun handen in den
bek van aan tongblaar lijdendo koeien kwamen
en daarna hun boterham opaten zonder eerst
hun handen te wasschen."
Daarentegen rapporteert Leiden en omstre
ken
„Hoewel het gevaar stellig niet als groot
kan worden aangenomen, is het toch niet geheel
weg te cijferen, daar toch mededeelingea ge
daan werden van enkele ziektegevallen, die met
vr(j groote zekerheid aan infectie van tong-
blaarmelk moesten worden toegeschreven, met
zelfs voor de patiënten ernstig verloop, o. a. één
doodelijk (een reconvalescente, die om aan te
sterken veel ongekookte melk gebruikt had) en
één, waarby door uitgebreide uloeratie zulke
vergroeiingen tusschen wang en tandvleeseh
mot opvolgend litteekeneontractie ontstaan wa
ren, dat na enkele jaren de mondopening slechts
een pijpensteel doorliet."
Onze indruk van het lezen dezer afdeelings-
verslagen is, dat het beslist aan te raden blijft,
bij het heersehen van tongblaar onder het vee
de melk niet andera dan gekookt te drinken.
V r. Ik heb een neef in Amerika (Ovaugr.
fox-as Box 771), waar ik geregeld mee corres-
CIX.
MANIPEL.
De manipel, (krachtens woordelijke af
leiding „doekje", beteekenend (Latijn: map
pa, mappula), is een dubbele, smalle zijden
strook van dezelfde kleur als de stool en de
kazuifel, van den linkerarm des priesters af
hangend, aan de uiteinden en iu 't midden
voorzien van een kruis, wellc laatste kruis
hij het aan- en afdoen gekust wordt.
Tot voor korten tijd meende men, dat de
manipel oorspronkelijk een doek was om
zweet en tranen af te wisschen en den neus
te reinigen, m.a.w. een gewone zakdoek. Deze
doek hing dan over den linkerarm, om den
rechterarm vrij te laten voor het heilig
dienstwerk. De laatste onderzoekingen ech
ter hebben zoo goed als zeker uitgewezen,
dat de manipel thans een louter ornament
zijnde in het begin der Kerk een practisch-
godsdienstige reden van bestaan heeft gehad.
'tWas nl. een soort van servet of handdoek,
waarvan de bedienaars des altaars, (der H.
Tafel, evenals de tafeldienaars bij de
profane maaltijden zich bedienden om een
of ander voorwerp (boek, kelk, pateen enz.'
aan te reiken of aan te nemen. Oxide monu
menten toonen ons, hoe deze doek gedragen
werd, als er niets aan te reiken of aan tl
nemen viel. Dan was hij opgevouwen, lig
gend op den linkerarm, aan beide zijden af
hangend. Voor dezen uitleg pleit o.m. het
kerkelijk voorschrift, dat de manipel alleen
tijdens het dienstwerk der H. Mis mag go
bruikt worden. Ook thans nog zien wij, hos
de sub-diaken, die hij de plechtige mis vau
de Offerande tot het Pater Noster de pateen
vasthoudt, de hand omwonden heeft met een
doek; zoo ook de priester, die den Bisschoj
deu mijter aanreikt of van het hoofd neemt
Langzamerhand werd, hier vroeger, daai
later, deze doek versierd met afhangende
franje, goud en soms zelfs met kostbare stee-
nen, totdat hij eindelijk een louter sieraad,
werd, denzelfden vorm aannam, dien hij
thans heeft en van dezelfde stof en kleur
vervaardigd werd als de 6tool en de kazui
fel. Omstreeks de 9e eeuw was de mani
pel in den vorm, waarin wij hem thans ken
nen, algemeen in zwang gekomen.
pondeerde; mijn laatste brieven blijven onbe
antwoord. Zoudt n mij ook kunnen zeggen door
wiens tusschen komst ik kan te weten komen
of hij zich riog in die plaats bevindt? j
A n t w. Wendt u per brief, waarin u alle
inlichtingen zoo nauwkeurig mogelijk verstrekt
omtrent den persoon, waarover u informatie*
verzoekt, alsook wanneer u het laatste bericht
van hern hebt ontvangen, en waar h(j het laatst,
volgens uw weten, verblijf hield en den da
tum, waarop dat het geval was, tot den Consul
der Nederlanden te Port Arthur (Texas), den
heer A. J. M. Vuylst-eke. Aan den heer Vuyl-
steke kan in het Nederkndsch worden go-
schreven.
V r. Heeft men het recht een dienstmeisj*
dat iedere week h,aar loon ontvangt, haar dienst
op te zeggen roet veertien dagen?
A n t w. Ja.
V r. Hoe kan ik roos van mijn hoofd ver
wijderen f
A n t w. Dit ia zeer moeilijk. Het beste mid
del is het hoofd voortdurend goed te wasschen.
Ziet bovendien onze advertentiekolommen ge
regeld na.
V r. Is de nieuwe Militie wet al toepasselijk
♦oor de lichting 1912? j
A n t w. Wij meenen v,an niet. voor wat d»
hoofdpunten betreft althans.
V r. van J. J. D. te S.
A n t w. Neen.
V r. van C. V. te Lisse.
A n t w. De door u bedoelde uitlotingen heb
ben wel in deze courant gestaan. De datunf
is ons echter door -het hoofd gegaan. Wij heb-
ben uw lot nagezien en kunnen u mededeolen,
dat het door u bedoelde lot nog niet is uitgot
loot. Is een lot wel uitgeloot, dan geven wij
daarvan schriftelijk aan den betrokkene ken
nis; in liet tegenovergestelde geval echter niet.
Zooals u ziet staat ook heden weder een uit-'
loting in ons nummer. Op alle vragen, uitlotin-
gen betreffende, kunnen wij onmogelijk ant
woorden. Er is aan onze redactie geen afdeeling
effecten.
99
101.)
Maxime heeft weinig behoeften; hij moet
maar doen zooals de beroemde baron Ber-
Ihier, mijn oom; hij moet zich een eigen for
tuin scheppen. Dat zal hem noodzaken te
werken. Papa zal een pensioen hebben, dat
Ik hem geef. Pa moet dan maar wat minder
ïruk leven, dat zal tevens heter zijn voor zijn
gezondheid. Wat u aangaat, als dat u niet
bevalt, moet u maar naar het moederlijk huis
terugkeeren, dat u eigenlijk nooit had moe
ien verlaten. Want uw moeder, die koop-
Vrouw in kramerijen, leeft toch nog, niet
Waar?
Sylvie knarste met de tanden.
Ongelukkige! siste zij.
Francois© glimlachte.
Ja, zoo zal het zijn. Gedurende twintig
jaren is u de rijkste en meest gevierd e vrouw
geweest van geheel van Parijs. Twintig jaar
Van volmaakt geluk, dat is zeldzaam! Nu
ik uw olaats in. Maai1, slal u crerust. Lk
zal mijn boot niet besturen zooals u de uwe,
vooreerst is Eugèno een verstandig man en
zal hij binnen twee jaar evenveel geld ge
wonnen hebben als baron Berth ier heeft na
gelaten. Verder zal hij, nu hij eerzuchtig ge
worden is, minister worden. En ik zal hem
helpen en bijstaan. Ik wil de grootste dame
in Frankrijk worden, vooral de machtigste.
Haar dikke lippen zwollen op, haar oogen
schitterden, haar geheele lichaam hijgde en
trilde, haar hoogmoed was ten toppunt ge
stegen.
Hebben is hebben, maar krijgen is de
kunst, zeide Sylvie woedend. Gemeen hande
len tegenover de zijnen heeft nog niemand
geluk aangehi-acht.
Wat bedoelt u?
Je vader is zoo dom niet als jij schijnt
te denken. Hij zal nog wel een paar middelen
binnen zijn bereik hebben, die je een spaak
in het wiel zullen steken, lief negerinuetje.
De beide vrouwen wierpen elkander woe
dende blikken toe.
Ik ben niet bang voor n, sprak Frnn-
coise die aan de machtigste bescherming
dacht, waarmede haar man en haar mil-
lioenen haar zouden omringen. De negerin
zal het geheele fortuin der Berthiers hebben,
en u zal buiten wonen met de herinnering
aan uw vervlogen glorie.
Heit- rijtuig stond stil vóór liet huis in bot
Park Monceau.
Aan mii behoort die nraehti.ee woning.
zeide Francoise brutaal. Ik heb haar nog
nooit zoo mooi gevonden. De rijke gravin
De Graves. want. ik zal Eugèue een titel
van graaf laten koopeu dat zal nog eens
klinken!
Zij wierp Sylvie een blik vol verachting toe
en verdween in de bocht van de groote trap.
De Normandische hief de gebalde vuist op.
Tusschen ons tweeën! siste zij. En om
dat je oorlog hebt gewild, goed! De slimste
zal zegevieren. Aan haar de millioenen dor
Berthiers, eu de andere... de andere... Ver
maledijd!... des te erger voor haar!
Den daarop volgenden Woensdag bracht
een coupé de barones Berthier naar het
station Montparnasse. Zij nam een der vroeg-
treinen, en een uur later stapte zij aan het
kleine station des Esparls uit. Er was geen
rijtuig te zien, maar zij kende de streek op
haar duimpje, daar zij er zeer dikwijls was
geweest.
't Was doordringend koud. Toch lag er
geen sneeuw op de weg en was het bladstil
in de natuur.
Het krankzinnigengesticht lag niet ver van
het station, en Sylvie kon goed genoeg ioo-
pen om niet afgeschrikt te worden door die
paar kilometers.
Peinzend over het voorstel dat zij den dok
ter zou doen, dacht zij ernstig na en liep door
zonder de hoeren te zien die haar voorbijgin
gen, of den weg Waarover zij ging. Eindelijk
vielen haar twee reusachtige lantaarns in het
oog en bevond zij zich vóór het monumen
tale ijzeren hek, dat het eigendom van dr.
Lafont van den weg scheidde.
Zij bolde aan.
De perken waarlangs zij liep de wegen be
plant met hoornen, waarvan eenige prachtige
cederboomen waren, dat alles scheen de Nor
mandische niet te boeien. Recht en stijf,
blijkbaar onder den indruk van een pijnigen-
den angsi, liep zij voort.
In de blijdschap over zijn verkiezing had
Lafont Sylvie vergeten. Den vorigen avond
was hij laat naar bed gegaan, maar hij was
juist opgestaan, eu toen zijn huisknecht hem
aankondigde dat er een dajpe was, die haar
naam niet wilde zeggen, vergiste Lafont zich
geen oogenblik aangaande de persoonlijk
heid van degene die naar hem vroeg.
Verduiveld! dacht hij plotseling, het is
de barones! Zij heeft haar plan niet opge
geven.
En daar hij uit instinct hang was voor het
geen zij te zeggen had gaf hij hevel, haar
naar zijn kabinet te brengen, waar de muren
oti denreu tegen onbescheidenheid waarborg
den.
Gemelijk en slecht geluimd kwam hij naar
beneden en vond Sylvie bezig met vóór het
heldere haardvuur haar groote voetou te
warmen.
Ik hoop dat de koude u niet te veel ge
hinderd heeft, voegde hij haar als inleiding
toe.
Zeker niet. Voor zoo iets heb ik geen
tijd. Ik heb wel aan lieelwat ernstigers U
denken.
Lafont brak het lcoude zweet uit. Was ef
iets van hun vroegere en gemeenschappelijke
schandalen uitgelekt? En kwam die oml^
tang hem dat nu mededeelen? Hij richtte
zich op en zeide
Verklaar u nader en ga recht op hot feit
af, als dat kan. Wat is er?
Zij wilde niets liever. Het gevaar van den
toestand scherpte haar verstand. Lafont haal
de ruimer adem. Francoise rijk te hunnen
koste en zij geruïneerd. Dat ging hem hoe
genaamd niets aan!
Welnu, zeide hij tot Sylvie, dat. is erg
ongelukkig voor u, die gift van die oude zoU
tin. Indien uw man vroeger mijn raadge
vingen gevolgd had en zijn schoonzuster ook
op had laten sluiten, zon dat nu niet gebeurd
zijn. 1
Verwijten richten aan het verleden, zei
de Sylvie, dient tot niets, 'tls alleen noodza
kelijk de tegenwoordige gevaren af te weren,
Het schijnt mij zoo toe, dat dit u alleen
aangaat.
O! zeker niet.
Wat bedoelt u dan?
Dat ik alleen lot niets in staal hen,
Francoise wil met haar afschuwelijke eigen
liefde slechts óón ding begrijpen: Zij wil ryb
worden en wil dus de hand leggen op het for-^
♦ui", '.onder te denken aan het ruïneeren van)
