SP
De millioenen-Prins.
JAC. KARSKEHS, Zijlstraat 62, Heeren- en Dameskleermakerij, EHGELSCHE STOFFEN.
ZIET ONZE ETALAGES
Koningstraat 48-50.
Het Eucharistisch congres
te Weetien
BUITENLAND
STADSNIEUWS.
Amsterdamsche Beurs.
Koningstraat 4§-5f
Oifsiulteprf
verkoop
van
tfaBtdschoensn
Hm Bon 'Marché
HaaB*Sem«Bi*ussel.
Handschoenen.
iffiïeuwile
Modellen
'iElegssit© ©eupe
Laagste prijken.
FEUILLETON
Groote roman, naar het Franse!)
van P. d'Asgremont.
Van onze Rechtbank.
Opgegeven door F. Th. Everard.
«f/16
87
25
11ÜU/K
948/g
28
ipPi ffi
NIEUWE HAARLE/V\SCHE COURANT "ÏSKS^
Telken ja re wordt in een der wereldsteden
een Eucharistisch Congres gehouden en
zooals men weet, dit jaar te Weenen. Het
zijn de Hooge-feesten van het katholicisme,
de verheven getuigenissen van de even ver
heven ais geheimzinnige eenheid van ons H.
Geloof over alle landen, onder alle volkeren-
En de invloedrijke kracht, die deze congres
sen bezitten is even groot, even machtig, als
de geestelijke schoonheid, die, er van uitgaat.
„De Tijd' geeft over de geschiedenis der
Eucharistische congressen een zeer lezens
waardig artikel, waaraan we een en ander
willen ontleenen.
„'t Is reeds de 23ste maal, dat zulk een
internationaal Congres bijeenkomt. Het eerste
werd gehouden te Rijssel in 1881, het 2e te
Avignon in 1882, het 3e te Luik in 1883, het
4e te Freiburg in 1885, het 5e te Toulouse in
1886, het 6e te Parijs in 1888, het 7e te Ant
werpen in 1890, het 9e te Reims in 1894, het
10e te Paray-le-Monial in 1897, het 11e te Brus
sel in 1898, het 12e te Lourdes in 1899, het
13e te Angers in 1901, het 14e te Namen in
1902, het 15e te Angoulême in 1904, het 16e
te Rome in 1905, het 17e te Doornik in 1906,
Let 18e te Metz in 107, het 19e te Londen
in 1908, het 20ste te Keulen in 1909, het 21ste
te Montréal in 1910, het 22ste te Madrid
in 1911.
Aan weinigen in den lande zal het bekend
ïijn, hoe nederig die Congressen in hun be
gin geweest zijn en met hoeveel moeite zij tot
stand kwamen. Wij zijn daarom den Eerw.
Pater J. L. Jansen C. s.s. R. dankbaar, dat
hij ons in het Juni-nummer van de „Ned.
Katholieke Stemmen," het zoo gewaardeerde
Theologische Tijdschrift, eenige bijzonder
heden mededeelt, ontleend aan het werk van
den Abbé Jean Vaudon: „L'Oeuvre des Con
gres eucharistiques, Les origines." (Paris
Blond et Cie 1910). Op onze beurt me enen wij
onze lezers van dienst te zijn, eenige dier
bijzonderheden hier over te nemen, te meer
daar Nederland hij dat begin in niet geringe
mate betrokken is geweest, en ook omdat een
theologisch Tijdschrift niet geacht kon wor
den door te dringen tot den broeden zoom
van niet-theologische lezers, die met de lezing
dier bijzonderheden toch hun voordeel kun
nen doen.
De eigenlijke ontwerpster der Eucharisti
sche Congressen is mej. Emilie Tamisier.
Opgevoed in een pensionaat der Dames du
Sacré Coeur, bracht zij daaruit in de wereld
mede eene krachtige, welbegrepen godsvrucht
tot het H. Hart, brandend van liefde voor ons
in 't H. Sacrament. Te Ars, beroemd door
bet jarenlange herderschap en den vrucht
baren arbeid van den zaligen Joannes Vian-
üey, nam zij deel aan het instellen en organi-
seeren eener Vrijdagsche aanbidding.
Daarop regelde zij nationale, Fransche
Nedevaarten naar beroemde heiligdommen
aer Eucharistie. Zij vond steun bij den Bis
schop van Genève, Mgr. Mermillod, en ver
schillende andere prelaten, o.a. ook bij Mgr.
Be Ségur, den blinden Kanunnik-Bisschop
van het Kapittel van St. Dénis. Een begin
werd gemaakt te Avignon; daar had de eer-
y I. j jugnijiiiamiiiui
ste bedevaart plaats, door Z. H. Pius IX met
zijn zegen begunstigd. De beweging der na
tionale bedevaarten begon zich uit te brei
den, toen Mgr. Mermillod aan mej. Tamisier
in 1874 de opmerking maakte: „Om uw plan
nen en ondernemingen te doen rijpen, moet
er aan een Eucharistisch Congres worden
gedacht".
Op den Katholiekendag te Rijssel, den 13
tot 15 Nov. 1874, voerde een barer bekenden,
Graaf de Cissey, het woord voor hare bede
vaarten en andere werken; zelfs werd daar
de wenseli uitgesproken een klein Congrès
d'oeuvres eucharistique, hij gelegenheid van
eene bedevaart naar Dounay, te houden. Zoo
geschiedde den 17 Mei 1875. Ziedaar dus reeds
de groote Congressen in den dop".
Dan bespreekt het artikel hoe mej. Tami
sier met allerlei tegenspoed te kampen haa,
niet liet minst van den Fransehen tijdgeest.
Daarom begon zij ook in huitenlandsohen
richting te arbeiden, vooral in België, maar
op aanraden van Kardinaal Dechamps be
gaf zij zich naar Nederland.
„In een brief 'van 6 Oct. 1880 gaf zij aan
Mgr. de Ségur verslag van hare ontvangst
bij den Aartsbisschop, Mgr. Scbaepman. Z.
D. H. is ervan overtuigd, zoo meldde zij, dat
een internationaal Eucharistisch Congres in
Nederland zeer welkom zou zijn; maar dat
's Hertogenbosch om wille zijner groote Ka
thedraal er beter voor geschikt was; of zelfs
Gorkum, wel is waar zeer protestantsch,
maar welks martelaren, bloedgetuigen van
het H. Sacrament, zeer vereerd werden
of nog heter Maastricht, eene groote en goe
de stad van het Bisdom van Roermond. Z.
D. H. verwees haar naar den Bisschop van
Haarlem, tot wiens Bisdom Amsterdam be
hoorde.
Weldra was zij op weg daarheen. Te Am
sterdam genoot zij de gastvrijheid in het St.
Bernardus-gesticht op de Oude Turfmarkt.
Zij ontmoette er een oud-leerlinge van het
Sacré-Coeur van Brussel, mej. Wzelve
geheel begeesterd voor alle goede zaken,
vooral voor het Allerheiligste. Deze had haar
spoedig hij de seculiere en reguliere geeste
lijkheid en hij de beste Amsterdamsche faml-
liën, vele kennissen en begunstigers bezorgd".
Evenwel werden haar verwachtingen vrij
wel teleurgesteld, zoowel in -Nederland als in
België.
„Toch zou dat jaar nog het eerste Eucha
ristisch Congres gehouden worden. De Aarts
bisschop van Rijssel, in het Noorden van
Frankrijk verklaarde zich bereid, om het
Congres te Rijssel te houden; de geestelijk
heid was er mede ingenomen en de geest
drift ontwaakte. De opening werd tegen 23
Juni vastgesteld. Den 16en Mei kwam een
officieel woord van aanmoediging van Paus
Leo XIII. Dit woord was gericht tot Mgr.
de Ségur, den grooten vriend en steun der
Eucharistische werken. Kort daarop den 9en
Juni, nog vóór de opening van bet Congres,
ging Mgr. de Ségur in den Hemel bet loon
ontvangen van ben, die niet zien en toc-h ge-
looven. Als Mozes bet H. Land, zoo had bij
van verre de triomfen van het H. Sacrament
aanschouwd. Eens schreef de heilige man
aan Mej. Tamisier de hoogst merkwaardige,
baast profetische woorden:
„Mij dunkt, als ik Paus was, zou de ijver
voor het H. Sacrament en de veelvuldige,
ja, zelfs dagelijksehe Communie de hoofd
zaak van mijn pontificaat zijn. De Paus, die
onder aansporing des H. Geestes dat zal
doen, zal de wereld vernieuwen". Is niet heel
liet Pontificaat van Pius X, die alles in
Christus tracht te vernieuwen, eene bevesti
ging dier woorden? De laatste daad van Mgr.
De Ségur is geweest den brief van uitnoodi-
ging tot het Congres van Rijssel, aan alle
Bisschoppen der wereld gericht, te ondertee
kenen. Zoo was het werk nu eenmaal begon
nen, en een keer te meer bevestigd, dat God
er Zijn behagen in schept, het zwakke uit te
kiezen om het sterke te besehamen. Wat
groote, eminente Kerkvoogden niet aandurf
den, eene zwakke, onbekende vrouw be
proefde bet en wij zien nu elk jaar opnieuw
met welken gezegenden uitslag.
Het eerste Congres werd bijgewoond o.a.
ook door den reeds genoemden vice-Consul-
Generaal der Nederlanden te Parijs, Mr. van
Lier, wiens godsvrucht en ijver zich ook dit
maal niet verloochenden.
Den 23 Juni 1902, den dag der opening van
het glansrijke Congres te Madrid stierf mej.
Tamisier met de voldoening, in de handen
der Voorzienigheid het werktuig te zijn ge
weest van een groot werk, „waardoor", zoo
als Kardinaal Aguirrè, de Aartsbisschop van
Madrid het uitdrukt, „minstens ééns in liet
jaar aan Jesus Christus souvereine eer be
wezen wordt".
Na honderd jaar.
In een kelder van het operagebouw te
Brussel beeft een zonderlinge en naar men-
schen, die daarbij tegenwoordig waren, mel
den, ontroerende plechtigheid plaats gehad.
Twintig gramofoon-platen zijn daar in een
verzegelde urn geborgen, die pas in2012,
dus over honderd jaar, mag geopend wor
den. Onder de kunstenaars, van wier stem
of spél aldus een levende herinnering wordt
bewaard, belmoren Caruso en Melba. Pade-
rewski en Kubelik.
Naar Belgischen trant is deze tijdelijke „be
grafenis" met eenige praal gepaard gegaan.
Een toespraak van den ondersecretaris van
de afdeeling sehoone kunsten tot den minis
ter van een uitgelezen gezelschap in makke
lijke stoelen, in een vochtigen kelder, waar
men de hoeden ophield. En het besef, dat
Caruso's tenor weer zal kweelen, dat Pade-
rewski's viool een publiek in verrukking zal
brengen, in een tijd, dat niemand, van de be
doelde kunstenaars noch van de thans door
hen genietenden nog in leven zal zijn, ont
roerde de aanwezigen.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Terug te bekomen bijJ. Knevel, Oranjéstraa'
no. 7, een kinderschoftje; L. Post, Teylerstr.
49, eein rijwielpomp; G. Aanstoot, Schërtperstr.
lOrood, eein ledige portenionnaie; G. Komen, Lin-
schoterstraat no. 34, een ceintuur; J. v. Ave-
zzaatli, Klarenbeokstraat 59a rood, een medaille;
A. Hofman, SouJma ostra,at 36, een broche; P.
Kion, Brouwerstraat 120, een zak Inhoudende
eenig ge'd; J. Mooij Jr., Brouwersfraat 2, een
penning; D. de Groot, Esscbüderstraat no. 5,
een oorbelletje; M. Cornet, Tyboutslraal 4rood,
een kinderportemOUnaie met inhoudJ. Sethorst,
Kamperstraat 4, een blikken trommeltje met in
houd; H. Reijers, Rustenburgerlaan 33, een dia-
mesportemonnaie met inhoud; Agent Ruis, Sout-
manstraat 14, een dameshandsclioenE. Zwaans-
wijk, Essenplein 2c, een lorgnet; J. Silvis,
Seheepmakersdijk 50, een broche; H. de Roo
van Alderwereld, Ripperdaparkstraat 29, een cein
tuur; W. Treffers, Leliestraat 20, een bok; F.
v. Vliet, Drossestraat 19, een porteanonnaie met
inhoud; C. Kramer, Haar!eimnier 1 i edest.raat 21,
een paardenhailster. J. Tork, Linsdhölerstraat 12,
een ceintuur.
(Zitting van gisteren).
Inbraak en diefstal.
Neen, KI. K., wonende te Koog aan de
Zaan, was nog niet zoover gekomen, omdat,
ja, hij kon de deur niet open krijgen, op het
moment dat hij zijn mooie plannen volvoe
ren zou. De poging tot inbraak met diefstal
geschiedde in het kantoor van de Zaanland-
sohe Cacaofabriek, firma T. Oiy en Co., te
Zaandijk.
Hij zat nu gedetineerd in bet buis van be
waring, alhier. In de gevangenis ie bij ech-'
ter ook al geen onbekende, want reeds drie
maanden heeft hij er op" zitten, wegens
diefstal hij herhaling gepleegd.
KL had echter nog meer op zijn kerfstok
zitten. Op den Hen Mei 1912 heeft hij te
Zaandijk weggenomen een zak van zeildoek,
een fok, een stuk vloerzeil, een metalen plaat,
een paar beenbeschermers en een kleeding-
stuk, alles toebehoorende aan den heer Jan
Walig.
Deze diefstal geschiedde, toen beklaagde
zijn poging tot diefstal in de fabriek lied
zien mislukken. In een bootje gezeten, had
hij het huis van den heer Walig bereikt, en
hieruit bovengenoemde voorwerpen ont
vreemd.
Het O. M. eisch te voor de aan den drank
verslaafden man 1 jaar gev.straf met aftrek
van de preventieve hechtenis.
Of Mr. 't Hooft, die als verdediger optrad,
en een vijftal getuigen a décharge de rech
ters tot een mildere uitspraak zullen kunnen
bewegen, moeten wij afwachten.
Een stoel v°<>r een dubbeltje.
Hierna zagen we een jongmensoh in liet
bankje staan, die aan een zijner kornuiten
een stoel verkocht had voor een dubbeltje.
Hij kon dit doen omdat hij den stoel had
weggenomen van den koopman X., die zijn
eigendom gaarne terug wilde hebben.
Na eenige pourpalers tusschen den vriend
van bekl., den koopman en den president der
rechtbank, was het slot dat de koopman zijn
stoel terug kreeg, de vriend een kwartje, en
de bekl. hoorde eischen een week gev.straf.
Die kwam er wel het meest bekaaid af.
Mishandeling.
H. L. bad met zijn vader eenig werk ver
richt voor een landbouwer, hetwelk hij niet
betaald kreeg. Op 25 Mei ontmoette hij hem
op den Ringdijk te Haarlemmermeer en hem
herinnerend aan zijn 'schuld, werd bekl. na
eenige woordenwisseling zoo kwaad, dat hij
hem met zijn fietspomp een slag in het ge
laat toebracht. Eisch 10 boete.
Dure stooten.
Voor een kopstoot, die H. K. te IJmuiden
zekeren K. had toegebracht, zal hij 4 dagen
gev.straf op te knappen hebben, indien de
ambtenaar van het O. M. zijn zin krijgt.
Diefstal van een armband.
Hiervan beschuldigd, stond terecht Anna
H., die in April van dit jaar -van bet meisje
v. d. K. te Rijp-Wetering een armband heeft
weggenomen uit een kastje. Zij hoorde 2
maanden gev.straf tegen zich eischen.
Landlooperfl.
Wegens landlooperij werd tegen M. T. gc-
eischt 2 dagen hechtenis en 2 jaar opzending
naar een Rijkswerkinrichting.
In Juni had hij op het Spui te Edam bij
herhaling om een liefdegift gebedeld in het
openhaar. Reeds meermalen was de onge
lukkige tot de Rijkswerkinrichting veroor
deeld.
Een ander sujet, G. H., te Heemstede,
los werkman en thans gedetineerd in het huis
van bewaring heeft op 13 Juni met opzet op
de Krocht te Haarlem een glasruit stuk ge
worpen, om in de gevangenis te komen.
Bekl. bekende de ruit te hebben stuk ge
worpen.
Pres.: IJ bent al meermalen veroordeeld
geweest tot de Rijkswerkinrichting.
Bekl.: Al negen maal.
Pres.: Wanneer bent u het laatst ontslagen?
Bekl.: Op 5 April.
Pres.: Hadt u niets meer bij uï
Bekl.: Niks meer.
De bekl. was zeer tevreden met de eiseh,
die tegen hem werd gevraagd, ofschoon
deze lang niet malsch was. Het O. M. vroeg
2 maanden gev.straf, 2 dagen hechtenis en 3
jaar opzending naar de Rijkswerkinrichting.
i
Diefstal van tulpbollen,
In de namiddagzitting stond terecht W. H.
J., beschuldigd van in den nacht van 27 op
28 October 1911, in ieder geval in de tweede
helft wan 1911, onder de gemeente Alkenidde,
heeft weggenomen met het oogmerk van ■we
derrechtelijke toe-eigening eener parij tulp
bollen, toebehoorend aan H. v. D., althans
aan een ander dan aan bekl.
In deze zaak waren gedagvaard een 19-tal
getuigen, waaronder 3 a décharge.
Als verdediger trad op Mr. S. Franzie Be-
renstein, uit den Haag.
De eisch luidde 5 maanden gev.straf.
Uitspraak Donderdag 27 Juni.
UITSPRAKEN.
Gisteren deed de Rechtbank uitspraak inde
volgende zaken:
A. H. R., zonder beroep, zwervende, bede
larij, 2 dagen hechtenis en 3 jaar opzending;
O. C. B., meubelmaker te Amsterdam, dief
stal, 4 maanden gev.straf met aftrek der pre
ventieve hechtenis; J. L. en G. M. v. d. H.,
zonder beroep te Haarlem, diefstal, ieder 1
jaar gev.straf met aftrek der preventieve
hechtenis; J. G., stoker te ÏJmuiden, dief
stal, 2 maanden gev.straf met aftrek als vo
ren; H. V., werkman te Haarlem, appèl over
treding jachtwet, 4 dagen hechtenis; L. V.,
kleermaker te Haarlem, wederspannigheid, 45
dagen gev.straf; J. E., schoenmaker te Haar
lem, mishandeling, 1 boete of 1 dag hech
tenis; J. I., smid te Haarlem, dierenmishan
deling, 5 boete of 3 dagen hecht.; A. P.,
arbeider te Zandvoort, beleediging en mish.,
ambtenaar, 2 maanden gev.straf; J. A., los
werkman te Houtrijk en Polanen, verduiste
ring, een maand gev.straf; H. S. v. U., vis-
scher te Monnikendam, mishandeling, 5.—
boete of 5 dagen hecht.; H. B., bierbottelaar,
te Pnrmerend, 5 dagen gev.straf; J. B. M.,
koopman te Lisse, zaakbesehadiging, 10.—
boete of 1 dag hechtenis; E. S., werkman te
Jan Gijzenvaart, appèl openbare dronken
schap, 3e lierli., 7 dagen hechtenis; J. v. d.
P. K., werkman te Spaarndam, verduistering',
14 dagen gev.straf.
Vorige
koers.
24 Juni.
H.
80
673/»
88i/2
90
885/8
95 s/8
963L
88]/«
93s/j6
861/a
8 B!/e
90j/2
923
461 g
lOOl/2
101
961/,
98
981/4
1013/0
10i»/Jc
93
97
95i/4
9l15/ie
983/,
861 /s
ff/a
2°9/l6
7 Dy'4
1751/2
1891/n
51
325
278
499
1971/2
120
671U
983/,
65s/'ic
18'/w
4lt/ie
631
712
90
961/g
9913
86
951%
961/,
1061/,
976/g
IO0I/2
20
341/,
781/,
253/g
591/4
711/2
273/4
95
9913/1,
341/2
Hf/16
1103/,
941/4
94lfc/ie
281/4
1706,8
10(j5/lc
lC0i;16
51/4
93
963/,
81'/ie
48
4
791/g
671 /tó
93
87%,
85
861 2
863/,
9^u/ie
1025/36
1013,
98i/2
8*6/3
587/g
25
701/4
174
324
281
5oyi/,
205
656
181/,
4 o/,
670
7191/g
901/16
961/2
868/,
82»/»
3 pCt. Cert. Ned. W. S.
2ya pCt Cert.
a pCt. TabaksI. Buig.
4 OLIig. Kronenrenie.
5 pCL AprilOctobcrrente
4 Jan.—Julirente.
4i/2 Rusland 1909
4J4 iwangor Doxnhrowo
4 j, GrooleRuss.sp. 1898
4 Nicolai Sp.
4 Rusland 1880
4 Zuid-West
4 Rusland Hop«
4 j, Rusland 189a üe iim.
4 j, Rusland Binnenl.
6 pGu Imp. L' wu Japan
5 pCL Buihf Mexico.
0 Gouiil. m g. Si.
5 pC- hunding'Brazilië,
5 B&hia m p. vji,
a Para 1902"
5 Rio d«s Janeiro (F, H
a 8iie Pauio 1908
5 pLL Dominica
1 pCt. Aigeiu. H.B.k,
4 JiaurL JU.B.h.
6 pCL Argent H.B.L.
a dilq Cetiula Ji.
4.Va O'iig. Land
Aanii. Amalgama Led Loppei
t> Am. Gar en Fpunuiy
c Am. Hide en LeaiiiZ
Lniied States Sleet
CuiL Mij. Yorxieni.
Hand. Maalscii,
ijfivv. Aand, Paleieir
Aan tl. toedjang LePoiig.
Aand. Geconsoi. FeLroa
v AoninJiLyge pet..
Aano. Amsteid, iiumjer.
h DeiirBatavia
m Nfiderl,
Aand, Java, Gliina, Japjan
i/ApGu UUL Marine
t'rei. Marine
Comm. Marin*
Aand. Amsierdam ueli
Arendsburg t abak,
Aand, Höü, Spgflr
Aand. Slaatsspoox
4.Vl hLt- Gbt. ünaergrounu
Aanq. .Warscliau Weenen
I/A pGt, Mask, Kieuw W'.or.
4//s j, AVladrkawkas,
Gernmou 1 opeka
4 pCL Alg. üyp. Topeka
4 Gfinv, lid, idem.
Gommen Denver
Common Erie
4 pGt. general Erie
Common Kansas G. Sou Ui.
fret. Kansas G. South,
3 pCt. Obi. idem.
Gemmon Missouri K. J,
4 pGG lfi hyp. idem,
4//a pGUiNat. Kailw al Mexit t
Gonimon New-ïork üntan
Common Norfolk
Common Rock Liana
Common South Paciiio
4 pCL Convert idem
4 n lfi Rei. Hyp. idem
Comm. Southern Raiiw,
Common Union Paciiic
4 pGu goud Obi. idem
4 Convert Obi. idem
Common Wabasn Sh,
4Ü p.Ct- Brazil Raitw,
a' pCk Xucalan.
ZljtpCt. Aiilwerpen 1882.
Turkije 182Q
Prolongatie
De i'ondsenmarkt, te New-York was Za
terdag ge;durehjde den gelieelejn beurstijd lus
teloos, en de koersyerscbillen waren vo<or
a,lle soiorten gering. De elotkoersen gaven
geringe afwijkingen met den yorigeh dajgi.
Dé A merit, afdeeling aan onze beurs wak
lagei' in aiansluitaug aak Londen waar de
berichten uit .Chicago ongunstig worden op
genomen. Lager geopend liepen de prijzen
gedurende beurstijd verder terug. Slot fla(uwt
Peti-oleumajandeelen kalm. De yerseliillen
voor de Lidisclie soorten waren gering.
Rumeensehc eloioipteh prijshoudend.
Tabaltsmarkt vast op vorige prijzen.
Mijnwaflrden bij weinig handel zwakker.
Gultiuurwajairdch zwak voor Vorstenlanden.
HoUandscho Staa,tafondsen lag-er aangebo
den. Russen prijshoudend.
86V»
591/4
251/3
769/,6
175
284
•511
2091/ a
183/g
4131„
97
971/,
1061/,
19'/8
34
24'/8
5^4
71/4
27®/ ie
9416/1C
273/,
1091/a
56/ie
931/4
46/4
201
341/,
25
253/,,
281/g
5i/a
931/2
lUS.j
Van datgene waarvoor zij den dokter
als medeplichtige noodig had 0111 haar te -be
reiken? Misschien wel, wijl zij Isidoor zoo
juist verteld bad, dat de barones nu veel kal
mer scheen.
Gaarne zag Louis zijn wenschen in ver
vulling gaan en wanneer hij iets wilde, ge
bruikte hij, om iedereen te overtuigen dat
het een uitgemaakte zaak was, zulke buiten
gewone beweegredenen en sehijnai-gumenten,
dat hij, Lafont, die hem toch zoo goed kende,
er dikwijls door getroffen en overtuigd was
geworden. Had de baron nu, een keer te meer,
om vrede te verkrijgen, die eomedie tegen
over zijn vrouw gespeeld en had deze zich
laten beetnemen?
Met welk een vurigheid wensehte dat La-
font.
Want giftmenger te worden?... Of de me
deplichtige bij een vergiftiging, hij, die zich
teeds als den echtgenoot van Immaeulée be
schouwde!... In zijn overigens zoo gelukkig
1 en rustig leven dat ellendige element van
verwarring en angst!Neen, neen. Tot geen
j enkelen prijs kon Lafont er toe besluiten.
Te voet bad bij naar bet huis De Mira-
florès willen gaan, om de buitengewone op
winding van zijn zenuwen tot bedaren te
brengen en zich weder te beheerschen wan
neer hij bij de hertogin zou zijn.
Werktuigelijk was hij de avenue de Mes-
sine higeloopen, daarna den boulevard Haus-
mann op, en eindelijk had bij de avenue des
Champs-Elysées bereikt.
Op straat hadden de kinderen een dolle
pret met een poppenkast; Lafont stond er
een oogenblik naar te kijken, dit Werkte
heilzaam op zijn zenuwen.
.Toen hij hij Immaeulée gekomen was, had
hij zijn tegenwoordigheid van geest terug-
igekregen.
Zijn hart was van hoop vervuld.
Mevrouw de hertogin heeft bij den prins
van Monte-Léone gedejeuneerd, zeide de huis
knecht, die hem ontving. Maar mevrouw de
hertogin heeft mij gezegd, mijnheer den dok
ter in het kleine salon te laten, en dat zij
hoopte dat u niet al te ongeduldig zou wor
den.
Lafont dacht er niet aan om eenige be
denking te opperen.
Het was een allerliefst vertrek en de eerste
keer dat hij er in doordrong. Verscheiden
bloemenmanden waren gevuld met licht rose-
of theerozen; een piano van Pleijel stond
open en op den standaard zag men mu
ziek van Benjamin Gedard; in een mandje
lag een jurkje voor een arm kind, bet werk
van Immaeulée. Overal lagen dagbladen en
illustraties, aan de muren hingen prachtige
schilderijen, velen geteekend „Maurice Eon-
tenoy", en in een hoek stond een klein bu
reautje.
Het was open. Een vloeiboek van blauw
satijn lag- er boven op. Lafont naderde liet
en zag- een papier erop liggen, half beschre
ven door een fijne vrouwenhand. Hij kon de
bekoring om te lezen betgeen daar onder het
bereik van zijn oogen lag, niet weerstaan.
Plotseling sprong bij toe. Immaeulée, want
zij alleen kon bel gedaan hebben, liad de vol
gende regels geschreven:
„Lieve vriend!
„Ik heb voortdurend aan jp gedacht sedert
ons laatste onderhoud.
De laatste tegenkantingen, welke ons nog
scheiden, zullen weldra overwonnen zijn. Wij
naderen het doel. Heb moed evenals ik. Het
groote geluk dat Christoval smaakt, is het
voorbeeld van het onze. Ja, ik heb vei l rou
wen in je, ik weet dat je me boven alles be
mint. zooals ik liet reeds eenmaal ben ge
weest. Welk een zoete droom een haardstede
te bezitten, waar voor altijd zullen aanzit
ten de innigste liefde, wederzijdscbe achting
en de grootste intimiteit!"
De brief, waarschijnlijk door de een of an
dere bezigheid onderbroken, was niet voort
gezet, Lafont twijfelde evenwel niet. Aan
hem schreef de jonge vrouw, aan hem dien
zij beminde, aan hem die de meester zou wor
den van dien fabelachtigen rijkdom. Want
liet leed geen twijfel: dit huis was een paleis
een koningin waardig en waarin de verwon
derlijkste schatten lagen uitgespreid. Welk
een fortuin moesten die broeder en zuster
wel bezitten, om rondom zich zulk een schat
van schilderijen, meubelen, paarden, juwee-
len en zulk een huishouding te hebben nla
Immaeulée en Monte-Léone hadden? Voorze
ker moest hu 11 eigendom op Santa Maria een
van die onuitputtelijke mijnen zijn, waarin
men altijd en altijd kan graven, zonder to
bemerken dat de schat vermindert. Lafont
kon zich niet meer beheerschen van vreug
de. hij zou de gelukkige en oppermachtige
bestierder van al die millioenen worden!...
Op dat oogenblik werd er een heftig gelnid
op de trap vernomen, een woedende «tem
weerklonk, en Immaeulée kwam als een wer
velwind bet keine salon bi inn en stormen. De
dokter liad haar nog nooit anders gezien dan
zeer zacht en lieftallig. Nu zag hij een ver
wrongen rood gelaat met oogen, die schit
terden van vreeselijke woede; de handen der
hertogen beefden zóó sterk, dat zij haar hand
schoenen niet kon uittrekken, welke reeds
voor drie vierden waren verscheurd.
Die woede mishaagde Lafont niet, maar
toch bekroop hem een angstig voorgevoel.
De Hemel beware ons! riep hij uit, wat
is n overkomen? Heeft u tegenwerking on
dervonden? Ik bid u, neem mij in uw ver
trouwen. Wien zou u overigens dat vertrou
wen waardiger kunnen schenken?
O, sprak zij, nog steeds bevende van op
winding, ik heb inderdaad veel tegenwerking
ondervonden.
Hoe dat?
Mijn broeder Christoval de Monte-Léone
k de ergste despoot, de onwaardigste tiran!
Het angstzweet brak den dokter van alle
kanten uit. Deze tirannie, dat despotisme»
waarover Immaeulée zich zoozeer beklaagde,
waren die op baar uitgeoefend met het oog
op haar huwelijksplannen?
Met haar fijne handjes scheurde de jonge
vrouw een prachtigen kanten zakdoek stuk
Zeer beangst vroeg Lafonti
Waarom i« Christoval dan zoo vertoorng
op u?
Hij matigt zich aan, over mij te heer»
schen alsof ik nog een klein meisje was. Ben
ik soms mijn eigen meesteres niet?
Zeker!
Welnu dan! Die prachtige prins beweert
de onbetwistbare meester te zijn van alles
wat hem omringt.
De angst van Lafont nam stee de t-oe.
Och, dacht, hij bij zich zeiven» wat z#n
die vrouwen toch onverdragelijk, om met
eenvoudig de dingen te zeggen zooale ze zijn,
