ALLERLEI.
De Wolf.
IN DEN TYPHOON.
wondt fclfc Bwalais. En idat fe toch de naam'
voor 'n ivöradeM. Ik zal do oppositie laten
voor wtalt Ze is en vasthouden aap de waar
heid, dat zéér veile motoren worden vernield
in stede dat ze Zouden worden .versleten,
onverschillig dam of dit al dan niet dwaas
pzet <xf kinderlijke onkunde is
De manier vtan rijden bepaa.lt. in zéér veel
gevalled die levensdn!ur plus de on kosten
rekening van den motor. Ep hetzelfde geldt
voor transmissie, caTroeserie, "banden, chas
sis eho. eta
[Wie dus weten wil of autorijden .duur is,
moet eerst en uitdrukkelijk vaststel ionwie
zal rijden en hoe z&l er getreden worden
Heeft men eenmaal uitgemaakt, dat er "Be
zadigd gereder zal worden door een voor
zichtig en verstandig chauffeurwat den
toch het uitgangspunt- zed zijn van elk auto
mobilist. die zich bovendien niet lafit
be.invloeden door hooge procenten vtap de
rekeningen, die hij namens den eigenaar
maakt, dain komt de tweede vraag naar vlo-
ren. n.l. wat moet de walgen praesteenem'
Hierbij komen de faictoren 2 t/m 6 boven
aangehaald op den voorgrond. Dit is eigen
lijk meer specialal, dat men een wagen aan
schaffen zal overeenkomstig de eischen, die
er a,a,n gesteld moeten worden. Djus geen
motor Van 30 Hl P. ails «en v)au 10 H. P.
voldoende is! Geen chassis fin claPrasserde
voor 'tl 40 H P. mo-tor, geplaatst 'bij een
mo-t-or van 20 H.P, enz. enz.
In dit opzicht wordt er heel wat gezloP-
digd'cn tegen het advies van den fabrikant
in gehandeld. Ook is gewoonlijk de atepi-
rapt-kooper -a-Is nieuweling .heel matig in
zijn ei-ohen in zake de vermogens Valn den
te koo-pen auto. Ma-ar niet zoiodra is hij
eenmaal de machine meestert, ofde mati
ge eischen, die men in principe stelde,
worden weldra groot, grooter, grootst. Ex
celsior! Men is niet meer tevreden met 10
K.M. per dag, die men zich droomde. Ook
voelt men er weinig .voor om 'n snelheid
van .2540 K.M. te ontwikkelen, als men
4060 o-p zijn sloffen halen Iran. En stop
pen. omdat men op een zeer slechten weg
rijidende is wel, daar .verliest- men te
veel tijd mes. Bovendienmoet elke kruk
me achterop en voorbij rijfden 't Zou
watRij maar door wat je kunt. Dat is
weldra 't moordende consigne.
Zóó is de practijkEn dan valt elke theo
rie meedongen 1 cos jn duigen wat ik niet
nader zal hebben duidelijk te maken.'
ALTUD DEZELFDE.
Professor (in zijn aeroplane)„Te drommel, daar heb
werkelijk mijn parapluie weer vergeten!"
nu toch
men overeen: zóóveel salaris enals emo-j „Wat is dat ontzettend jammer", antwoord-
lumepten zóóveel proeent aan 't eind van j de examinator. „U was de eenige die wist
't jaar Van het bedrag dat gij onder idcwaarvoor de milt dient en daar laat gij het
begroot ing gebPVen züj.t!
Dat „zooveel procent" niet karig te ne
men Ik zou aanbevelen minstens 50. Maar
daartegen over m ag dan ook de_ eisoh wor
den gesteld, dat hij op geencsrler wijze kor
ringen, van wie ook, aannemen' mag, dan
die den patroon bekend zijn, zooats b.v. de
gebruikelijke 1 pet.. Voor 't Betalen van re
keningen. Verder niete absoluut biet!
Ook in die richting moet, de oplossing
vain het' vraagstuk gevonden worden of au
torijden dutir is. En wie rijden wil zonder
chauffeur, welnu, bij stelt zich hij het mar
ken van de calculatie in de plaats van dein
chauffeur. Hij stelle een maximum tot hoe
ver hij gaan wil en houde ziclh aan die
eischen. Komt hij erboven dan wordt de
schade ingehaald door een tijdje rust Blijft
hij heneden d»e Bagrooting, dan is de winst
'n appeltje voVr den dorst.... Voor 'n vo-lgmd
jaar!
NP kaïn hét gevolg Vah Idezte methods,
verwa'arloozing van de auto zijn. Maar daar
is men, zou ik zoo zeggen, zelf bij1! Boven
dien wie zal 'n ondergeschikte handhaven,
die zijn Boeltje laat s3.aBbakk.en? En welke
patroon zal de onredelijkheid Begaan 'n be-
-diende, ails de hïerbedoelde, ontslag te geven,
iWja-t- dus de bedrijfsiopkosten van een auto j omdat hij Ben-eden het Budget bleef ten koste
Van den wagen of Boven het budget omdat...
het nu eenmaal niet anders koin zoolang
men daarbij de absoluut goede trouw of 't
ongeluk hebben yah den bediende aannemen
lean
'Wie redelijkheid en eerlijkheid eisdh't Vah
den ondergeschikte, heeft te Bewijzen aan
den ondergeschikte, dat hij zelf redelijk en
eerlijk is!
zijn, heeft de bezitter zelf te bepalen
hij heeft 't in zijn macht althans voor het
grootste deel, hoe duur of hoe goedkoop hij
„uit" zal zijn.
-Wie zelf rijdt ,of laat rijden door een
kalm en bekwaam chauffeur' en de voor
schriften van den fabrikant en importeur
zoo getrouw mogelijk opvolgt, zal met zijn
a.uto veel Beter weg komen dan met paard
en rijtuig. Dat is een absoluut uitgemaakte
zaak! Op verstandige wijze een auto-
houden, zonder aandriften tot fnirsche kunst
stukjes waaraan men den wagen onderwerpt
is verreweg te verkiezen boven een equi
page.
Zoo terloops zeide ik in dit Betoogje dat
H.H. chauffeurs zich dikwijls laten Beïn
vloeden door aanbiedingen van handelaars
en reparateurs in zake een..... zeker deel in
de winst vap te maken kosten!
Ik begrijp niet waarom niet lang reeds
dit oompromitteeremde en gevaarlijke stel
sel om zeep is geholpen. De zaak is toch
zoo hoogst eenvoudig! Ziehier:
IGegeven een auto-Bezitter "in spe die niet
zelf rijden kan of wil. Hij zoekt, een chauf
feur. En hij weet welke karakterlooze usan
ces in dit vak Bestaan. Best! Hij koopt
den wagen, die voor zijn doel, Blijkens ad
viezen Van ter zake kundlgem, geschikt is,
Hij doet hij de -leverantie vaststellen even
eens door .Bekwame vakkundigen wat de
bedrijfskosten per jaar maximum kunnen
bedragen Bij een pnaestatie van zoo en zoo
veel dajar en daar Üain en dan. Die re
kening is dus naair .beste weten en kunnen
door technici opgemaakt.
Nu komt de sollkntant-chauffcur.
Bij wijze Van een examen legt men hem
de geheele "bedrijfsredeneering voor, doch zan
der de cdjïcra, Dito moet hij invullen. G-eef
hem een halven dag om goed te cijferen.
Hij is gereed. [Men vraagt hem of hij,
als hij handelaar-reparateur was, vtoor die
som contra, de bepaalde eischen, het Bud
get Zou aanvaarden. Men confronteert de
gegevens van riehaeif met die van den
duapffenïn IRraicht overeenstemming te krij
gen in bet eindbedrag .en Hap als ver
volgens da antecedenten van den sollied taut
atajmtóiidSi^ telt eenstelbng joegen, da» Üognjfc
DE MENSCHELIJKE TOKO.
In dit '„aardsche tranendal" is, aldus het
N. v. d. D„ welbeschouwd, het leven toch niet
zonder zacht-vroolijke oogenblikken, en het
is een troostrijke gedachte, dat zelfs een zoo
ernstige zaak als de wetenschap ons nu en
dan kan doen glimlachen. Een Engelsche
onderzoeker heeft nu het menschelijke li
chaam geheel Bestudeerd en waarlijk zijn
bevinding is verrassend. Wist gij bijvoor
beeld, dat gij ik veronderstel u, man of
vrouw van middelbaren groei wist ge dat
uw lichaam precies evenveel beteekent als
duizend versch-gelegde kippeneierent Vol
gens het recept van het Haagsche kookhoek
bijv. zou het om een mensoh van gewone
ontwikkeling en middelharen leeftijd te „be
reiden" moeten luiden: „Neem duizend ver-
sche eieren, kluts ze door elkaarde rest
weet ik niet, weet niemand nog, maar het
schijnt zeker, dat men uit zulk een klutsel
een mensch zou kunnen makenindien men
maar wist hoe.
Maar dat is nu -juist wat die Engelsch-
man nog niet weet. Niets verwonderlijk, want
wij weten een heeleboel nog niet van ons
eigen lichaam.
„Waarvoor dient de milt!" vroeg een exa
minator aan een student. Hij zei, geloof ik,
de milt, maar het kan ook iets anders ge
weest zijn. De jonge man dacht een oogen-
blik met een diepzinnig gezioht na, en ant
woordde: „Ik heb het geweten, maar het is
me ontgaan"
■n weer ontglippen F*
Maar nu van die duizend eieren gespro m
ken: erken dat de wetenschap nog slechts in
haar begin is. Het te véél, reeds te weten-
dat gij, de juffrouw van den overkant, ik,
kortom, dat ieder van ons duizend eieren
waard is, maar zoolang men ons nog niet go
leerd heeft van onszelf in tajd van nood een
ommelet tc hakken, geeft dit allemaal niets
Luister, er komt meer. Die Engelschman
heeft gevonden, dat wij genoeg koolzuurgas
ontwikkelen niet enkel om een luchtballon
te vnllen maar ook om er een luchtreis mee
te maken. Natuurlijk, wij wisten reeds, dal
dezp en gene „opgeblazen" was, maar om ei
een „Zeppelin" van te maken, bestuurbaar
misschien wel van iemand die nauwelijks
„handelbaar" is het is bewonderenswaare
dig. Misschien vergis ik mij, en 'twas steen -
kolengas. En dan denk ik niet min over uytf
particulier gasfabriekje; zooals gij daar rit
of staat zijt ge voor een tien gulden aan gad
waard, en een straat van een halven kilo
meter lengte zou door u gedurende een hee-
len avond verlicht kunnen worden. Het komt
er niet op aan welke politieke partij gil
zijt in staat uw medemensch te verlichten.
Gij behoeft voorts nooit verlegen te wezen
om een vlammetje; er zijn 780 dozijn zwavel
stokjes van u te maken, indien gij maat
eerst hout genoeg hebt; want ofschoon me-1
nigeen „houterig" is, hout schijnt de men
schelijke toko niet te bevatten. Dit is echtef
minder, zwavelstokjes worden niet meer
gebezigd. Gij bevat echter 600 gram phosphor*
waarvan 820,000 lucifers gemaakt zouden'
kunnen worden of waarmee wij wel vijfhon
derd medemenscben naar de andere wereld
zouden kunnen helpen.
Van deze mededeeling ben ik geschrokken*
Dat deze en gene soms ..giftig" kan wezen1
was mij bekend, maar zóó!Geruststellen
der, daarentegen, is dat er van ons vet een'
vijf durir kaarsen zouden zijn te fabricee-
ren. En toch zijn er onder ons, die de kat ra
't donker knijpen!
„Hoe flauw," hoor ik een lezer mompelen.
Het verwondert me, want indien ik niet min
der zont bevat dan een ander, dan Bezit ik
daarvan twintig theelepeltjes, en heb dus
het recht om tegen die aantijging te protes
teeren. Ook kan ieder, als hij wik spijkers
met koppen slaan, want zijn bloed bevat ge
noeg ijzer om er zeven groote spijkers van
te vervaardigen.
De wetensehap ie een schoone zaak.
En geeft het menschdom veel vermaak.
Ik zwijg over al het rattenkruid, het ko-
per en het overige dat gij en ik meedragen.
Indien uw hart al niet van goud is, wellicht
is er ook goud in nw lichaam te vinden, mis
schien "bevat gij zelfs een diamantmijntje,
indien gij maar goed zoekt.
Alles komt nu nog neer op een verstandige
exploitatie van ons eigen lichaam. Dat die
met overleg geschiede. Wij kunnen gas, lu
cifers, kaarsen, zout, ijzer en kostbaarheden
produceeren, maar wij moeten maat hou
den! Laat ons oppassen voor ontploffingen'
SMAKEN VERSOHILLEN.
Zuster. „Wat hebt ge daar voor lekkers,
Erits
Broer. „Tóng, Ella Heerlijk jJVRlb g» °°k
niet eens probeerem
Zuster. „Foei, hoe kunt ge nu 'denken dat
ik wtalt. eten zou dat een dier al in zijn
bek gehajd heeft."
WOENSDAG 10 JULI 1912
No, 7876
BIJLAGE VAN 0E NIEUWE HAARLEMSCHE C0URAKT
In de gevangenis vlatn.de haam der
stad doet niets ter zake, zaten zware mis
dadigers. Maar onder de driehonderd en zoo
veel geyaingenen was er één, die allen in
misdaden overtrof.
Men noemde hem de „wolf."
Hij was zesltig jaar en had reeds twec-
em-yeertig jaren in het tuchthuis doorge
bracht. Men begreep niet hoe het hem ge
lukt was. zich alan de galg, te onttrekken:
ofschoon hij voor een zware misdaad twin
tig jaren in den kerker gezeten had, maakte
directeur zleide nog1 iets tegen het kind, j de scherpgomaakfe houten lepels vreeselijk
maar Aurora snelde, zonder zich te laten te-toegeta keld. Maar eindelijk kwam de ge-
genhouden, op den wolf toe onder den uit-wapende macht te hulp. Er vielen glewaer-
roep: „Ik zal hem een kus geven!" schoten en overal stortten dooden en ge-
En zij deed het. Zij. naderde hem onbe- j wonden neer. Na. verloop Van een. utir was
vpeesd en kuste hem op het voorhoofd, ter- de orde hersteld. Dé directeur was oinge-
wijl zij sprak
Diaar man, ma,ar nu moet ge ook niet
slecht meer zijn.
Diaiama liep zij weer naar haar vader te
rug.
kwetst gebleven, maar de „wolf" lag ,met
twee meesteken in het lijf en met wondein
overdekt, stervend op den grond'.
Men droeg hem op last van den directeur
in diens woning. Hij' werd op een beid ge-
De wolf verroerde z'ich niet. Hij sprak Mffd, .bet eenige misschien waarop hij in
geen woord, maiar zijn borat hijgde zwaartwintig jaar gelegen had.
en zenuwachtig breide hij door. Toen va
der en dochter reeds bij de deur gekomen
waren, die naar de directeuïswoining leii-
kij zich onmiddellijk weer aan diefstal schut- do, draaide de oude misdadiger het hoofd
dig, vermoorde een vrouw en twee kinde-om en zlag hen ma.
ren en wend daarvoor vero'Opdeeld om le-D|a;gen en maanden Verliepen, in het goed
venslang a,an de ketting te ligtgep. Hij had bestuurde tuchthuis viel niets bijzonders
zulk een woest karakter, diat de andere ge-voor. Doch op een goeden dag kwamen de
vangenem hem nooit durfden naderen. Zij boeven in opstand. Zij wilden het hun voor
liepen in een wijden lering om. hem heen, gezette malail niet etende samenzwering
wijl hij reeds bij meer dan een gelegenheiddie reeds in stilte een maajnd was votorbe-
met zijn tanden, door schoppen, door mid-reid, brak plotseling uit.
del van breinaalden', «lie hij bij zijn ge vap- j Mijnheer do directeurkomt u spoedig
geinisarbeid nooldig blad, zijn medegevangenen j de gevangenen komen in opstapd.
zware wonden had toegebracht Hij was De directeur sprong van zijn steel op en
bloedgierig a,ls een wild dies- i stoot de deur Van buiten af, opdat zijn doch-i men en keerde met- haar naar het bed vtan
Op den grond zittend snel zijp kousen tentje hem niet zou volgen. j den stervende,
breiend bracht hij dagen en weken door zop- Toen hij !in de zaal kwam, zag hij 300 boe- j V oor een oogenblik kwam' er een flikke-
der een woiord te spreken, het hoofd voor- j Ven tegenover zich, die met de scherp gie-ring in de oiogen Van dep bapdiet en de
over op de borst gezonken. Zijn hoofd wasmaakte houten lepels welke als messen dienst eenige vriendin die hij in zqjn leven ooit ge-
[Wtaifc was er veel in dien map veranderd
[Wiat had zijn hart een ommekeer onder
gaan.
Zelfs toer de priester kwam, stootte hij
dien niet af, en ontviPg met stichting 'de
laatste H.H. Sacramenten.
Toen, terwijl hij paar adem1 snakte, en
zijn oogen reeds gebroken waren, sprak hij
met zwakke stem: Het kind'....!
De directeur begreep hem. Np ook werd
het hem duidelijk waarom de „wolf" hem
het levten had giered.... hij snelde naiar de
kamer, waarin hij zdjn kind had opgestoten
Wfeenemd van apgst vond hij Aurora in een
hoek gekropen; hij nam haiar in zijn ar-
met verwarde haren bedekt, hij. blad een stop-deden, gewapend wapen,
pelige baard, die men uit vrees voor on- De directeur was niet de man om toe te
gelukken niet durfde afscheren, zWarte woes-geven. Hij sprak de oproerige» toe, doch
te oogen en een buitengewoon dreigenden zij stoorden ziah niet aap hem. Men greep
blik.... De „wolf" was de schrik VaP hetihem aan; zijn leven was in handen vap
tuchthuis. De gevangenen keerden hem, om;deze woeste bapdieten. Zij sloegen hem en
zijn blikken niet te ontmoeten, altijd den j wierpen hem met steenen, die hem links en
rug toe. j rechts om hot hoofd vlogep. [Wait kon hij al-
Er kwam een nieuwe directeur, die denleen tegen deze woestelingen uitvoeren Htij
PalaPi had zeer sitreng te zijn. Daarom za- J had reeds de zes schoten van zijn revolver
gen de gevangenen dezen ai ApoecSfe' mot,gelost Op het oogenblik dait hij 'de laatete
schuine blikken aan. Die nieuwe directeur j afschoot, zag hij een monster, een man met kindOnze vjutor die in de Hemelen zijt.
had een aanvallig dochtertje, Aurora gehee-een stierenkop op zich toesnellen. Het was IJ.. O.
tep, een kind van nauwelijks zes jaar,- Op de „wolf' die hem toeschreeuwde:
een goeden avond ging zij met haar vajder j öVjees niet bang: Ik ban hier,-,
op het etensuur een ronde door de Zaal doenEn terwijl hij den directeur met de lin-
zij beschouwde de gevangenen den eep njajkerhamd omvatte en hem met zijn eigen li-
dem ander met die kinderlijke vrijmoedig- j chaam dekte, zwaaide hij in de rechterhand,
head, welke zelfs op slechte karakters een j een groot mes, waaPmee hij de woedende
weldaidigen indruk maakt en babbelde met j hoeven zoo goed ontving, dat ieder die om-
deze ongelukkigen over alles en nog wat. der zijn "bereik kwapl, doicdelijk gewond aan
Don een vroeg zij hoe hij heette, een an- i zijn voeten neerviel.
der of het hem smaakte. j De wolf werd echter door steenworpen en
Met een "boef, die wegens het toebrengen
van een verraderlijken dolksteek tot tien ja 1
.- ZOO'N ONBESCHAAMD HEERSCHAP,
ren was veroordeeld, schertste zij op kinder
lijke wijze; hij vroeg haar af Zij niet eens
van het eten proeven' wilde. En nadat Au
rora, -aan haar vader toestemming daartoe
had gevraagd, at zij een paar lepels soep
en de gevangenen hadden daar veel pledzier
in. Sommigen verzochten haar een goed
woordje voor hen bij haar vader te doen,
weer anderen snauwden haar af en schal
den over het slechte eten.
Ginds, ver van de overigen verwijderd,
zijn portie slechts half gebruikt hebbend, de
breinaalden met groots snelheid hanteeran'd
het hoofd omlaag, zat de „wolf' op den
grond. Vader en dochter hieven op eerbie-
dgen afstand van hem staan, doch hij be
kommerde zich niet om hen. Aan zijn keel
ontsnapte terwijl hij steeds doorbreide, eenj
dof gerochel. Van terzijde keek hij even;
naar hen. Het kind wilde naar hem toe-
gaan, maar haar vader hield haar terug.
Ik wilde hem gaarne van nabij zien,
sprak Aurora.
Neen, neen kind, die map is te wild, en
te bloedgierig hij zou u kwaad kunnen Üoep
Zijn geheele leven heeft hij in de gevan
genis doorgebracht en hij moet nog dertig
jaar zitten.
Dertig jaar! Arme man1 Heer (die zijn knechl betrapt op het drinken
De „wolf" de woorden „arme mail," hoo- van een flescb wijn): „Wadht jou schelm, ik za!
rend, hief het hoofd op, terwijl zijn oogen je helpen!"
glinsterden. I Knecht: „Dat hoeft niet, meneer, de flesdh
Poch hii breide weldra weer herder. De is al leegt"
sp
had had aanziende, stamelde hij: Nog een
nog één kus!
De directeur hief het kind omhoog en nog
eenmaal drukte Aurora haar reine kinder
lippen op het Voorhoofd Van den misdadi
ger.
Nog eep zacht gerochel en de „wolf" was
dood-.
De directeur, de beambten en Aurora kniel
den neer bij het lijk in eerbiedig zwijgen. En
met haar week, zacht stemmetje bad het
'n Dwaas ben' ik geweest, om naar 'n ty
phoon te verlangen, zoo schrijft Max Blok
zijl in het „Handelsblad".
Ja hier, vleilig achter de schrijftafel, nu
het gevaar al zóóveel maanden lang voorbij
is ep alleeP de herinneripg .overblijft apn
die uren v|ap geweldige op wipding, is 't
dankbaar genoeg om op 'n heuseben cycloop
bij de kust vap Japan te kunnep terugriep.
Ma,ar als i k Voor de keus stond om 'n twee
de majal die heftige emotie te moeten door
maken, dan zou m'n beslissing niet twijfel
achtig zijn, en als m'n goed of kwaad ge
sternte me ooit in de Chineesehe wateren
terugvoert dan zal ik trachten de typhoon-
periode rustig aan land af te wachten, al
is 't ook daar tijdens die onmeedaogendje
wervelstormen allesbehalve veilig.
De typhoon is van alle stormen misschien
wel de meest onverwachte. 3Ve waren met
tamelijk kalm weer maar kooi gegaan, had
den cms loome lichaam, moe van ia weinig
beweging en overdadige voeding, hu te rus
ten gelegd in de noodt overdreven-ruime bed
den vap een gewonen ooeaanvaarder voor
zoover er bij de geweldige mierenplaag, die
het schip 's nachts tot 'n aller-ong^Sligst
vervoermiddel maakt van rust nog, sprake
kan zijn, en dommelden soezerig .weg
in 'n zalige mengeling vap gedachten, die
zich stoute sprongen veroorloofden van H
verre Holland en zijn tienduizenden intieme
herinneringen, en de afgeloopen dagen aap
boord met rondom niets aap lucht en water,
naiar den onwaarschijnlijkste» com am-onzin
uit de ajntieke bibliotheek van crnZe goed»
„Tjimahi".
Als je in kooi ligt is 't opkomen' ytap' 'n Eeu-
schen storm, zelfs van den verraderlijfesten,
fS~
VOOR DE HUISKAMER
-.1
ml'
