De millioenen-Prins.
Goedkoopst adres voor~BANDEN en RIJWIELEN is H. j. VHM DER BB EER, Schagchelstr. 9. Tel. 2422
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Handschoenen.
Hu Bon üiarché
Haarlem-Brasse!»
Handschoenen.
91'
o y o n Si
FEUILLETON
Groote roman, naar het Fransch
van P. d'Aigremont.
NIEUWE HflflRLEMSCHE COURANT
De „kleeren-prinses".
Aan den horizon van de milliardairs-kolo-
nie van New-York is een ster verrezen, die
zelfs dit paradijs der Amerikaansche geld
aristocratie in verbazing heeft gebracht, het
geen nogal iets beteekent. De ster in kwestie
heee Miss Esther Moreland, de dochter van
f. geldmoloch nit Pittsburg, vanwaar een
sterk contingent der Amerikaansoke Nabobs
afkomstig is.
Deze jonge dame vestigt de algemeene aan
dak-1 op zich, daar zij uit beginsel nimmer
een gewaad tweemaal aantrekt, onverschil-
lig of het een japon of een oostuum is, of het
's morgens, 's middags, 's avonds of wanneer
ook gedragen wordt. Heeft het eens het slan
ke lichaam der „kleerenprinses zooals zij
genoemd wordt, omsloten, dan vervalt het
onherroepelijk aan den „oudskleer". De titel,
die het rampzalige meisje verworven heeft,
is met groote moeite en inspanning verdiend,
want zij moet natuurlijk aan één stuk door
nieuwe scheppingen der kleedermakerskunst
onderzoeken, aanpassen, stoffen uitzoeken,
zich het hoofd breken over de harmonie van
de garneering.
Eén ding is min of meer onbegrijpelijk: hce
de beklagenswaardige, ultra-leeghoofdige
kleedermaniaque tijd vindt om te eten,, te
slapen, en te denken aan iets anders dan
aan passement, volants, brandebourgs, rug-
naden, voorbanen, droits-devants, guipures,
galons en andere kleermakers-aangelegenhe
den.
Rockefeller's inkomen.
Eenigen tijd geleden verscheen John D.
Rockefeller als getuige voor het gerecht om
inlichtingen te geven over zijn deelname aan,
en zijn verhoudingen tot de Standard Oil
Company, vooraf echter over de betrekkin
gen der Standard Oil Company tot talrijke
andere petroleummaatschappijen.
Bij deze gelegenheid heeft men iets naders
vernomen omtrent Rockefeller's inkomen en
vermogen. Hij verklaarde zelf, dat hij de
grootte van zijn vermogen niet nauwkeurig
kon opgeven; hij kon slechts gissen, en op
een 25 millioen na niet precies berekenen hoe
groot de omvang van zijn vermogen was.
Overigens gaf hij over alles zeer nauwkeu
rige inlichtingen.
Op grond hiervan heeft de „New-York
World" berekend, dat John Rockefeller thans
te beschikken heeft over een vermogen van
meer dan 2100 millioen gulden. Bij elke koers
verandering stijgt of daalt ook Rockefeller's
vermogen. Hij speculeert echter niet, hij be
legt zijn geld, en wanneer de koersen zeer
hoog staan, verkoopt hij eenige aandeelen.
Evenzoo koopt hij bij lagen stand nieuwe
effecten en belegt den verkregen winst we
derom in papieren.
Het grootste gedeelte van zijn vermogen be
staat uit aandeelen in petroleum-, spoorweg-,
bank- en industrieele maatschappijen.
Ten gevolge van het oordeel, dat de recht
bank in bovengenoemde zaak uitsprak, heeft
Rockefeller weer goede zaken gemaakt, want
na het bekend worden van het vonnis stegen
de koersen der andere petroleum-aandeelen
verbazend, en won Rockefeller het peulschil
letje van 250 millioen gulden.
Gemiddeld heeft de petroleumkoning een
jaarlijks inkomen van 130 millioen guldens.
In het jaar 1907 verdiende hij echter niet min
der dan 330 millioen.
Maandelijks ontvangt hij dus gemiddeld 11
millioen, en zijn inkomen bedraagt per week
2K a 3 millioen, dat is per minuut 340, en per
seconde 6 gulden.
Aan weldadige instellingen en musea heeft
Rockefeller tot op heden 420 millioen gulden
geschonken; voor hem is dit eigenlijk een
kleinigheid, want hij schenkt dit van de ren
ten, welke hij ontvangt, en raakt, als voor-
voorzichtig huisvader, niet aan zijn kapitaal.
Gehoorbuizen in den schouwburg.
Het Londensche New-théatre zal binnen
kort zijn publiek met een nieuwigheid ver
rassen; de directie heeft besloten, iedere zit
plaats in de tooneelzaal te voorzien van een
gehoorbuis, en men is reeds ijverig bezig om
de kleine toestelletjes, waaruit men, na in
werping van 6 pence, behalve een kijker, in
't vervolg ook een gehoorbuis zal kunnen ha
len, aan de stoelruggen te bevestigen.
Deze nieuwe inrichting komt niet alleen
den schouwburgbezoekers ten goede, die min
der goede ooren hebben, maar vooral ook
den bezitters der achtsterste plaatsen, die dik
wijls bij de opvoering van moderne stukken
enkele episodes uit den dialoog maar slecht
of moeilijk kunnen hooren. En dan wanho
pende pogingen doen om te raden, wat de
jeune prémièr of de „figurant" wel gezegd
kan hebben, dat de vrouwelijke hoofdpersoon
plots in zoo'n geweldigen toestand van op
winding kan geraken.
KRIJ IS VERBOND TE ROME.
Men meldt uii Roane aan het „Oentr."
Op initiatief vain de vreemdelingen me
vrouw [Weirich, pater dj. Jos Djrehinahnis,
Cf. S. S. K. en kolonel Repomd, oommandint
Van de Zwitsertslché lijfwalcht, met aanbeve
ling y,an 't iWlerk 'tot behoud des Geloofs en
onder laidtiieve bescherming Van Z. E. kiaridi-
|Ualal Van Rosisum, is in de Eeuwige Stajd een
katholieke en tevens Ide eerste driankhesfrij-
'dingsvereen iging gesl idht dotocr 'de leiders Va|n
verschillende sociale bonden. De voorzitter,
de jonge leak Constantino Parisi, die reeds
meerdere lezingen «Ver 't ailooholisme hlield,
komt binnenkort de organisatie in Holland
bestudoeren.
De adtie begint met een' openbare ver
gadering in dein herfst, wanneer ook Ide stu-
I denten :aiah de buitenl and-che colleges, waar-
l onder veel onthouders zijn, terugkomen,
j Die propaganda Van dr. Gerard Brom aJLs
i Vertegenwoordiger van de internationale ka
tholieke federatie tegen 't Alcoholisme, waiar-
va.n jhr. mr. Gh. Ruys de Beerenbromck voor
zitter is en Zi. E. kard. Mereder onlangs door
i Z. H, den Rans tot beschermheer werd aan-
I gewezen, heeft in zbovter het doel bereikt
jda.t de Italiaansche katholieken een interna-
s tionale organisatie ger'e sd hebben voor het
internationaal congres in 1913 _t.e Milaan,
waaraan zij werkzame deelneming* beloven.
COLLEGE VOOR DE VISSCHERI JEN.
A.s. Zaterdag zal het nieuwbenoemde college
voor de vissciherijen door don minister van land
bouw, handel en nijverheid worden geïnstal
leerd.
Zij is bij Kom. besliuil van 1 dezer afc volgt
samengesteld. Mei ingang van 1 dezer zijn voor
den tijd van vijf jaren benoemd
I. tot leden van het college voor de Vissdhe-
rijen, de heeren J. J. Slis, te Middelhar nis, A.
Hoogenraad, te Sdieveningen, G. J. J. H. van
Kempen, te Ginneken, H. J. Calkoen, te Edam,
L. H. Dijkhuis, te Ulrum, mr. M. Tydeman Jr.
(e Breda, J. J. Ochtman, te Goes, Jan Schip
pers, te Vlaardingen en Hub. Dirkzwager, te
Scheveningen, aden oud-lid van hel voormalige
College voor de Zcevis-sch-erijenalsmede de ihee-
ren K. de boer Gzn., lid van de Eerste Kamer
dor Slat en-Generaal, te Ass-endelifl, mr. P. A.
Diepenhorst, hoog!eeraar aan de Vrije Universi
teit te Amsterdam, jhr. mr. dr. N. C. de Gij-
se'aar, burgemeester van Leiden, dr. H. F.
Nierstrasz, hoog!eer,aar aan de RijkisuniversiteU
te Utrecht, mr Th. B. Pleyt®, voorzitter van
den Raad voor de scheepvaart, (e Amsterdam.
IJ. Pollema, lid vian de Tweede Kamer der Sta-
ten-Generaal, (e Sneek, mr. dr. A. A. H. Struye-
ken, hoogleeraar aan de gemeen! e universiteit
(e Amsterdam, mr. P. G. van Tienhoven, te
Heemstede en G. F. Tydeman, schout-bij-nacht;
directeur en commandant der marine te Am
sterdam
II. tot secretaris mr. H. van der Hoeven, oud-
secrelaris van het voormalige College voor de
Zeevisscherijen, te Zondert, en
is aan hel voormalige College voor de Zee
visscherijen, samengesteld laatstelijk uit de hee
ren mr. E. N .Rahusen, voorzitter, J. J. Slis,
A. Hoogenraad, C. J. J. H. van Kempen, H,
J. Calkoen, G. A. ten Houten, jhr. mr. J. Retell,
L. H. Dijkhuis, dr. Max .Weber, mr. M. Tyde
man Jr., H. A. Schippers, J. J. Ochtman, Jan
Schippers en Hub. Dirkzwager, leien, en mr.
H. van der Hoeven, secretaris, dank betuigd voor
de door diF college aan H. M. de Koningin
en aan den lande bewezen langdurige en go,ede
diensten.
LIBERAAL.
Door den douverneur van Curacao wordt
een subsidie-verhooging voorgesteld ten bate
der Katholieke Bizondere scholen.
Zij zullen ƒ14.410 meer ontvangen.
Dat zulk een nieuwe regeling niet andere
dan billijk mag heeten, blijkt uit de feiten.
Zooals toch de „Aniigoe di Curacao" in zijn
jongst gearriveerde nummer in herinnering
beengt, beeft de Katholieke Missie steeds met
zware moeilijkheden te kampen gehad, om in
de behoefte aan onderwijs te voorzien.
Immers van de 47000 Katholieken onzer
kolonie zegt het blad zijn slechts zeer
weinigen in staat, zelfs de onkosten van de
schoolopvoeding hunner kinderen te dragen.
En toch verlangen zij voor hunne kinderen
Bijzondere Scholen, omdat volgens hun gods
dienstige overtuiging de godsdienst niet van
de school gescheiden mag blijven, maar juist
een der sterkste factoren moet zijn bij de
vorming van hoofd en hart.
Het Apostolisch Vicariaat heeft daarvoor
groote offers moeten brengen, en reeds in
1906 en 1907 werd door dpn voormali gen gou
verneur van den Kolonialen Raad toegegeven,
dat de subsiolie aan de R. K. Scholen verhoo
ging behoefde.
Te meer klemt thans deze eisch, daar bij
een nieuwe onderwijs-regeling van 1907 stren
ger voorwaarden ten aanzien der subsidi-
eering werden gesteld wat voor de schoolbe
sturen belangrijke uitgaven vergde.
Het is niet een geringe eer voor de R. K.
Missie zegt ole „Amigoe" dat van meet
af aan getracht werd aan al deze eisclien van
lokaal en personeel te voldoen. Gedurende de
laatste jaren kwamen verschillende Zusters
en Praters met diploma's uit Nederland, zoo
dat de onderwijskrachten sterk vermeerder
den; herhaaldelijk werden door de Eerw. Zus
ters en Fraters hier reeds aan het Bijz. On
derwijs verbonden, nieuwe diploma's behaald,
terwijl vele scholen uitgebreid, of geheel ver
nieuwd werden en daarenboven nog het aan
tal scholen toenam.
Dat onder zulke omstandigheden de sub
sidie-verhooging alleszins billijk en rioodig
is, behoeft geen betoog.
De overgroot© meerderheid der kolonie is
trouwens Katholiek, en wenscht Katholiek
onderwijs.
Zelfs niet-Katholieken hebben daarbij be
lang, en ook worden door de bizondere school
groote uitgaven aan de regeering bespi.ird.
Maar opvallend is het nn weer, zoo merkt
het „Centrum" hierbij op, op wat zuren toon
in een correspondentie uit Curacao aan de
„N. Rott. Ct." over het voorstel van den Gou
verneur geoordeeld wordt.
De argumentatie in de Memorie van Toe
lichting tracht men zooveel mogelijk te be
knibbelen, en uit geheel de correspondentie
is op te maken, dat men de verhooging der
subsidie met leede oogen ziet.
Het is echt liberaal.
Zonder verhoog-ing- der subsldiën zouden,
zooals in de M. v. T. te lezen ia, „uit ge
brek aan geld, vele nuttige en gewenschte
verbeteringen in het onderwijs, die nan de
volksontwikkeling ten goede zou komen,
moeten achterwege blijven of voor te lan
gen tijd worden uitgesteld."
De volksontwikkeling zou daaronder dus
lijden.
Maar zulk een argument schijnt in de
oogen van sommige liberalen weinig uit te
werken.
Voor „het" onderwijs heeten zij alles over te
hebben.
Niets ligt hun nader aan het hart.
Maar zoodra er sprake is van b i z o n d e r
van Katholiek onderwijs, neemt hun ge
laat een bedenkelijke plooi aan, daalt hun
belangstelling onder het vriespunt.
Iu h u n oogen schijnt de Katholieke school
geen volksontwikkeling te brengen
Twee vliegen in één klap. Men schrijft
uit Helmoud:
Bij den herbergier V. in de Heistraat alhier,
werd in den afgeloopen nacht omstreeks 10 uur
ingebroken in 't kippenhok. Een tweetal kip
pen werd fluks den nek omgedraaid en op den
grond gelegd. Een derde tastte de dief nÜ3,
deze ontvluchtte naar buiten niet zonder
alarm te maken,. De menschen, die niet ver van
't kippenhok aaii 't beugelen waren, komen kij
ken en ook de waard snelt toe. Deze stelt een
onderzoek in, doch v.indt niets dan de gedood©
kippen. Hij is echter niet gerust, onderzoekt
weder en vindt eindelijk den kippendief plat
op den grond liggen tegen de schutting van 't
varkenshok, 't Is een berucht sujet, L. J., oud
38 jaar, dat zich stomdronken houdt en van
den prins geen kwaad weet. De zaak wordt aan
de politie in handen gegeven.
's Morgeps tegen half vier klopt een tweetal
agenten aan bij V., om eeu onderzoek in loco in
te stellen en de beid© slachtoffers van den aan
slag naar 't bureau te brengen, alvorens L. J.
in hechtenis en in verhoor te nemen.
Ze kloppen aan op de deur achter het huis
en worden na wat wachten verzocht naar de
voordeur te komen, dpar eerstgenoemde op het
oogenblik niet ,kon geopend worden. Een der
agenten begeeft zich naar de voordeur, terwijl
zijn kameraad aan de achterdeur, zich op alle
gebeurlijkheden gereed houdt. Pas heeft de eer
ste de klink van de voordeur opgelicht en deze
nog gesloten bevonden, of de achterdeur gaat
open en man en vrouw, beiden in het minimum
van hun nachtgewaad, dragen een mandje naar
buiten, waarin pl.m. 10 liter gesmokkelde jene
ver, en vallen in handen van de politie, die
ze aan de voordeur waanden. Procesverbaal
110. 1.
De kippendief werd nog denzelfden nacht
gearresteerd en verhoord. Hij bekende, volledig.
Procesverbaal no. 2.
Twee vliegen in één kliap.
Vermeende inbraak. Vrijdagnacht te 1
uur werd te Dordrecht het. gedeelte Voorstraat
tusschen Vriescstraat en Vischstraat in op
schudding gebracht. De 'heer A. A. Benedictus,
winkelier in hoeden, ontdekte dat zich een drie
tal mannen bevonden in 't aan zijne woning
grenzende achtergedeelte van de drogisterij „De
Rozijnkorf", welk pand 's nachts onbewoond
staat. Hij zag dat een dier mannen zich de
handen waschte, terwijl een andere met een
brandende kaars rondliep, hetgeen met het oog
op de aanwezigheid van een menigte licht ont
vlambare stoffen groot gevaar kon opleveren.
Vermoedende dat die personen met slechte
bedoelingen „de Rozijnkorf" waren binnenge
drongen, waarschuwde hij per telefoon de po
litie, met het gevolg, dat spoedig een inspec
teur met eenige agenten ter plaatse verscheen
en het blok huizen tusschen Voorstraat, Vrie
scstraat, Korte Breestraat en Vischstraat liet
afzetten.
Inmiddels werd de beer L. de Kon in gil, een
der eigenaars van de Rozijnkorf, gewekt en be
gaf deze zich naar den winkel.
Aangezien de straatdeur daarvan aan de
binnenzijde gesloten was, gaf hij aan de politie
vergunning haar met geweld te openen, waar
hij een spiegelruit in schorven vloog. Het huis
werd toen geheel doorzocht, maar aanvankelijk
vergeefs, zoodat ook een verkenningstocht in
de woningen der buren en over de deken werd
gehouden.
Eenige buren stonden de politie daarbij ge
wapend terzijde, terwijl anderen, minder moe
dig, telkens personen op het dak meenden te
zien en deze toeriepen zich over te geven, want
er zou zeker op hen geschoten worden. Een der
dapperen bracht het zoover, dat hij een schoor
steen op 't dak va.n den hoer Brauu, spekslager,
voor een inbreker aanzag en te lijf ging, met
het gevolg, dat die schoorsteen door het dak
tuimelde en heel wat schade aanrichtte.
Na heel wat zoeken kwam eindelijk een der
politieagenten omstreeks half 3 vertellen, dat
hij de „inbrekers" niet drie, maar vier in
getal gevonden had op den zolder i,n het ach
tergedeelte van het huis, waar zij rustig op eeu
hoop zeegras lagen te slapen.
Wat was het geval? De vier mannen hadden
gisteren in de drogisterij gewerkt met het uit
persen van bessen. Zij zouden daarmee tegen
's 'avonds 8 uur gereed zijn gekomen, maar
doordien de pers brak, werden zij genoodzaakt
eenige uren te wachten, totdat de schade her
steld w(as. Uitstellen tot Zaterdag kenden zij
het werk niet, want dan zou het sap waar
schijnlijk bedorven zijn. Dit was oorzaak, dat
zij eerst Vrijdagnacht te één uur gereed waren,
i Aangezien zij Zaterdagochtend te 5 uur weer
aan het werk moesten om het sap te koken,
besloten de mannen niet naar huis te gaan,
maar in de Rozijnkorf blijven slapen. Na zich
gewassclien te hebben, legden zij zich op den
vloer neer, maar die was hun toeh wat te hard
en zij kwamen toen op het idee, dat er op een
zolder in het achterhuis zeegras voor embal
lage lag, waarin zij een uitstekende slaapge
legenheid zouden vinden. Dat was ook werke
lijk het geval, maar hun rust was van korten
duur, ofschoon wel geen hunner ooit gedacht
zal hebben, dat hij op zoo ongewone manier zou
worden gewekt.
Het nachtelijk avontuur liep dus, ongerekend
de aangerichte schade, voor allen goed af. De
politie kon inrukken en de buren rustig onder
de wol gaan. Vele toeschouwers men weet
niet, waar bij zulk een gelegenheid de men
schen zoo opeens vandaan komen bleven ech.
ter het geval nog geruimen tijd met elkander
bespreken, waarbij natuurlijk ook tial van an
dere diefstallen en inbraken ter sprake kwa
men. Hoevelen hunner daar no,g van gedroogd
hebben, is ons niet bekend.
Staking op den Haagschen Asclistaal. S»
dert een piaar diagen is te 's-Gravenhage. een
staking uitgebroken, d.ie voor de ingezetenen
alleronaangenaamste gevolgen kan na zich sle
pen wanneer niet direct wordt ingegrepen. D«
voor rekening van den aannemer der wegvoe
ring van het gemeentelijk vuil werkzame mest'
schippers hebben den arbeid neergelegd tem
einde een loonsverhoogiug af te dwingen.
Op een tram geschoten. Toen de tnarn om
half zes gistermiddag Dordschebrug (Drenthe)
passeerde, vloog plotseling een kogel door de
ruiten en trof den arbeider M. Bies van Bargem
Oostveen even boven den slaap. De diader Is
nog niet bekend, de politie doet onderzoek.
Taai leven. Te B,arneveld is een slang gei
dood, in welker maag zich een nog levende kik<
vorsch bevond. Toen men dit beest uit zijn
gevangenschap verlost had, sprong het weldra
weer weg, alsof er niets gebeurd was.
Het zal toch geen „zeeslang" geweest zijn?
-i In zinkenden toestand. Een met schelpen
geladen tjalk geraakte gistermorgen in die Zui
derzee lek, zoodat het schip spoedig in zinken
den toestand verkeerde. Een volendammer bot
ter kwam ter hulp en nam de tjalk op sleep
touw. Door hard aan de pompen te werken
wist men de tjalk drijvende te houden en de
haven van Hoorn binnen te brengen, waar men
het sehip op het droge liet loopen.
Door de hitte bezweken. Dinsdagavond is
de 81-jarige O. H. R. in de Tweede Pijnacker-
straat te Rotterdam door de warmte bevangen
en ineengezakt. Hij werd bij een familielid in
de Zaagmolenstraat binnengedragen, waar
slechts de dood kon worden vastgesteld.
Gedood. Een 7-jarig zoontje van den tim
merman H. Zwials te Erm ging met een paar
broertjes de koeien uit het land halen. Hij wil
de een paard, dat daar liep, wegjagen, doch het
dier sloeg achteruit en trof het kind in het ge
zicht, dat geheel werd stuk geslagen. Het
kind overleed eenige uren daarna.
Treurig ongeluk. Te Hommerts, bij Snoek,
werd-de 17-jarige Trijntje Z ijlst ra per on gelul
99
119.)
.Maxime stond daar aan de zijde van Mau
rice. Hij was zoozeer veranderd, dat men hem
nauwelijks herkende. Hij zag doodsbleek, en
de droefheid, die over zijn gelaat lag ver-
spreict' vas akelig om aan te zien. Maar in
zijn hei en oprechte oogen glansden een
verhevene kalmte en oen onwrikbare beslist
heid. Sedert et noodlottige einde van zijn
ouders had ®en niet meer over hem hooren
spreken; hij was verdwenen, zonder dat
iemand wist waarheen.
Maar voor zijn vertrek had hij aan mr. Ti-
baud-Gauthier stipte bevelen gegeven. Uit
fijngevoeligheid had de zoon van Sylvie niet
gewild dat de notaris, zooals deze hem voor
stelde, aan Edith zou vragen, de millioenen
terug te nemen, welke zij aan Francoise ge
schonken had.
't Is gevloekt geld, antwoordde hij een
voudig, de armen zullen er voordeel bij heb
ben.
En hij had alles doen verkoopen, zoowel de
weelderige meubels als de huizen, de schil
derijen, de kostbare snuisterijen, kortom alles.
-.Vastbesloten had hij geëisebt, dat De Graves
zich in mets zou mengen. Met een wilskracht,
welke men met bij hem vermoed had, had hij
absoluut geweigerd hem te zien. Alle brieven,
Welke de directeur van de Nation Francais©
»em geschreven had, waren ongeopend nan
Eugene teruggestuurd.
Eindelijk had De Grave# moeten afzien van
verdere pogingen om zijn neef te vermurwen.
Doffe wanhoop greep hem aan, want het zoo
vurig begeerde vermogen was nu voor eeu
wig voor hem verloren. Sedert den zelfmoord
van Louis restte hem niets dan de Nation
Francaise te verkoopen en te leven van het
geringe traktement van afgevaardigde.
Wat Ghristoval aanging, hij oordeelde de
publieke verachting en de ellende een genoeg
zame kastijding voor zijn mogelijke mede
plichtigheid aan de schelmstukken van Louis
en Lafont. Hij liet hem dus met rust en wilde
zelfs niet meer, dat men zijn naam in zijn
tegenwoordigheid uitsprak.
Bij het gedruisch dat Maxime en Maurice
veroorzaakten, maakte Norette zich van den
hals haare vaders los en hief Christoval het
hoofd omhoog.
Hot gelaat van Maurice was overstroomd
van tranen. Mot gebogen hoofd wachtte Maxi
me op een woord van Monte-Lóone, om na
derbij te komen.
Bij den aanblik van den doodsbleeken jon
gen man, een toonbeeld der wanhoop sidder
de Michel. Ja, hij alle menschelijke wraakne
ming, al schijnt die nog zoo gerechtvaardigd,
nog zoo gewettigd, worden ook onschnldigen
getroffen! Tegenover zijn eigen volkomen ge
luk deed het peillooze ongeluk van Maxime
Christoval te meer ontroeren.
Wat kan ik voor u doen? vroeg hij aan
oen ongelukkige met een stem, waarin de
snaren van goedheid en medelijden trilden.
eze deed eenige schreden vooruit en maak
te een beweging als wilde hij zich op de
km een werpen. Maar Edith boog zich snel,
-hiet hem op en nam hem in haar armen.
Alles wel beschouwd, iu weerwil van de mis
daden der zijnen, was het toch het bloed van
Frans, dat de ongelukkige jongeling in de
aderen had, van Frans, dien zij zoozeer had
liefgehad!
Neen, sprak zij, jij bent niet schuldig! Jij
bent zelf het slachtoffer van al die onedele
hartstochten. Sta op!
Alleen op de knieën, mevrouw, antwoord
de Maxim© met zoo droeve stem, dat allen
omstanders de tranen in de oogen sprongen,
alleen op de knieën kan ik vergiffenis vra
gen voor hetgeen de mijnen misdaan hebben!
Bevend reikte Christoval hem de hand en
zeide:
Wees gerust, tegen u heb ik geen wrok!
Maar Maxime vatte de uitgestoken hand
niet.
Ik dank u, hernam hij eenvoudig. Den
eersten dag dat ik u zag, heb ik het reeds ge
voeld: n heeft een groot hart.
Wat moet er van u worden? vroeg Mi
chel plotseling. Al heeft de onwaardigheid
van uw familie onze beide levens eenigen tijd
gescheiden, God wil, door de gevoelens, welke
hij in uw rechtgeaard en goed hart gelegd
heeft, dat de verbroken banden weder nau
wer worden toegehaald. Voor eiken misslag
is vergiffenis. Work zooals ik gewerkt heb!
Voor u zal er na een werkzaam streven ver
getelheid zijn en later misschien ook geluld
Hij zweeg. Maxime had hem aangehoord
ten prooi aan een diepe ontroering. Dat bo
ven alles goedhartige wezen had zijn vader
willen doen verdwijnen van de aarde! Maar
al droegen de trekken van den ongelukkigen
wanhopige de sporen van hetgeen er in hem
omging, toch bleven zijn lippen stom.
Monte-Léone ging voort:
De markiezin De Fontenoy en ik zijn rijk
genoeg. In haar naam en in den mijne schenk
ik u onze bezittingen op Santa-Maria. Ga
er werken zooals ik zelf er gewerkt heb; ge
zult er uw leven en uw fortuin weder kunnen
opbouwen.
Een zwakke glimlach speelde om de lippen
van Maxime.
'tls niet mogelijk, zeide liij eindelijk,
maar toch bedank ik u uit den groud van
mijn hart.
Niet mogelijk? Waarom niet? Ik ben
even ongelukkig geweest als gij, en eindelijk
heb ik er mijn geluk veroverd!
U had niets uit te boeten! sprak de arme
Maxime langzaam.
Tranen welden in zijn oogen op, maar de
ontroering, die liem overmeesterde, afschud
dend, hief hij droevig het hoofd op en ging
voort:
Ik heb tegenover u nog uit te boeten. Ik
heb nog uit te boeten tegenover een ander
die, in haar graf, niet vergeven kan! Ik heb
ook tegenover liet vaderland uit te boeten!
Welk een zware taak! Maar ik heb ernstig
overwogen wat mij te doen staat. In La
Graude-Cliartreuse, waar ik in volkomen
stilte gebeden heb, scheen het mij toe, dat
God mij het antwoord gaf op mijn angsten,
mijn twijfel en mijn wanhoop. Onder Zijn inge
ving ben ik vast beslaten, aan die moedige
geestelijken, de Witte Paters, te vragen, mij
in hun rijen op te nemen en mij in hun mid
den te laten arbeiden aan hun roemrijk werk
van toewijding, apostolaat en vaderlandslief
de. Door aan het Vaderland en aan God alles
te geven wat mij aan krachten en wil nog
rest, zal ik misschien voor de misdaden der
mijnen eenige vergoeding kunnen schenken!
Bij deze woorden boog Maxime het hoofd,
en geen weerstand meer kunnende bieden
aan do ontroering, die zijn hórt deed breken,
barstte hij los in krampachtig gesnik.
Maar plotseling omvatten hem een paar
krachtige armen: hij gevoelde zich opgeheven
en aan een hart gedrukt, dat onstuimig
klopte.
Of riep Michel, door zooveel oprechte
smart en goede voornemens overwonnen, uit.
Wees vergeven en bemind! Je bent niet meer
alleen op de wereld! Ga waarheen je groot
moedig hart je drijft. Maar je familie in
Frankrijk zal steeds aan je denken en de
beste wenschen voor je koesteren bij je ver
heven werk, de wonden van je «iel zullen
geheeld worden. En dat God je het hoogste
goed geve: Zijn vrede!
Toen maakte hij zich los van den jongen
man, maar voerde, als laatste teeken van
vergeving en teederheid, Norette in Maxi-
me's armen, Norette, geheel gehuld in het
witte tooisel der maagden, Norette, de rein
heid-, de eerlijkheid-zelve, het levend sym
bool der toekomstige verzoening en der on
sterfelijke hoop, welke de toekomst zou kun
nen brengen na volbrachten plicht.
Dank u, zeide Maxime. Ik zal voor u al
len bidden, eiken dag van mijn leven. Weest
gezegend
Kalmer, gelukkiger nog, zoo mogelijk, ge
leidde Monte-Léone nu zijn dochter naar het
Altaar. Maar niet zoozeer voor (lat- kind, om
ringd door zooveel zekere teekenen van ge
luk, bad iedereen, terwijl de priester haar
huwelijk inzegende. Genevieve, met haar en-
gelenziel, Edith, wier moederlijk hart door de
grootste smart golroffen, medelijden had met
ieder die lijdend was en rein. Sabine, die zoo
lang gewacht had op deugeue dien zij zoozeer
beminde, Immaculóe, Martin, allen vroegen
aan God, de heldhaftige taak te verzachtenl
van hem die zijn leven ging wijden aan heil
uitboeten van zoo verschrikkelijke misdaden.'
En hij die daar in eeu eenzame zijkapel op!
de knieën lag. voelde voor het eerst sedert
langen tijd een zonnestraal zijn droevig be-1
staan verhelderen.
En toen hij Monte-Léone van verre zag,
wien hij van den eersten dag af genegenheid
had toegedragen, mompelde liij zacht
Wees gij gelukkig, gij dio medelijder?
hebt gehad, (lie mij in uw armen hebt geno-t
men en tot mij woorden gesproken hebt, did
bemoedigen en heelen!
EINDE.
