i
t
De Honderd-en-Een.
I
VOOR ONZE DAMES.
BB
HET VERSTANDIGE ROODSTAARTJE.
3»
3HE
VRIJDAG 6 SEPT. 1912
No, 7926
BIJLAGE VAN DE NIEUWE HAARLEMSCHE C0URAKT
geu tc gaan. Eiken avond en ook overdag GEEN. MINUUT LANGER!
bij storm was ieder verplicht zijn haardvuur
te dooven als de klok (de eerste brandklok
was in 13S1 aangeschaft) meldde: „Bluscht
de vuren". Op een der torens zaten wachters
om uit te zien naar sporen van brand en om
de brandklok te luiden, waarop elk poorter
verplicht was te hulp te komen en zich te
begeven naar een der verzamelplaatsen, de
poorten of wachtposten.
Elk huis moest hij nacht een lantaarn met
kaars klaar hebben staan, ladders en haken
lagen bij kerk en stadhuis. De vuursteden en
scmoorsteenen werden elk jaar door de ma
gistraat onderzocht. Sommige bedrijven
mochten alleen bniten de poorten plaats heb
ben, andere slechts in bepaalde straten.
Bij brand liepen de klepperlieden de bur
gers bij elkaar en de brandmeesters schaar
den al het volk. dat „de brande" liep, in dub
bele rijen van den brand tot den waterkant
of tot de brandton, waarbij de emmers op een
hoop lagen. De scheppers vullen de loeren
emmers en reikten die toen aan den eerste
man, in de rij, onafgebroken gingen de volle
emmers van hand tot hand langs de een»
zijde en de ladders op naar de daken, terwijl
de leege emmers van hoven werden neerge
worpen en langs de andere zijde van de rij
naar het water terugkeerden. f
De brandmeesters moesten orde stellen op j
de rijen, die op de maat van een lied de em-1
mers van hand tot hand lieten h poelen,
zoodat hij den voet der ladders de emmers
al half leeg waren. Om erger te voorkomen,
namen de brandmeesters ten slotte dikwijls £om 'bier bp 1000 i halnii krjjg!eto. Het zijden pluck© v>atn dein
rï orn, er ïe hïn j K.G. gerekend. Het levendigs* was het bier- j hoogen hoed is het meest voorkomend ma-
De eerste brandspuit bestond uit een ko-verieer <>P het Anhalter en Bostdammer gioe-i terieelin met de hand genaaide genres, die
peren ketel op een door paarden getrokken derenstSation, waar respectievelijk 27,000 en druk gevraagd wonden, genieten velvetstof,
slede bii welke spuit ook emmers noodig wa-22,000 taa aankwamen. In totaal werden velourspTuche©n pluche gauffré de grootste
ren cm den ketel te vullen. j 93,566 ton bier verzonden, voornamelijk op j voorkeur. Fluweel wordt slechts gedeeltelijk,
Tm 1(572 vond Jan van der Heyden de slati-lie^ Anhalter, Oosten en Mcahit-station. Op meestal voor do ond rzjjden der hoeden ge-
1 I ./-Ij-» 17(1 T\ Iljvf* iV/lll fliol O ni cfn od r, A.m T7 nmj-l nd /-J ,->rr,r» -.t «1 4-./* r^.T,n/»-» »-r ÖIP
gen brandspuit uit, die allengs overal werd 111
gebruik genomen.
Opperman: Zoo iets is mij nu nog nooit overko
men! Daar ben ik net op de voorlaatste sport en nu
slaat het twaalf uur. Nu moet ik met heel dien zwa-
ren last weer raar 'beneden!
i de stations vap het geheele district Ber
lijn wenden 101,749 ton ontvangen, d.w.z.
meer dato een millioen vaten'. Die uit-Voer
overschreed deze hoeveelheid echter aanzien
lijk; in het geheel weridem, Berlijn medege-
Een aardig verhaaltje van het verstand j rekenid, 155,740 ton of ongeveer IV2 millioea
van een roodstaart] e deelt een medewerker
van het tijdschrift Kosmos mede.
Onlangs had hij gelegenheid te zien hoe
zwolgen wondt zijnGroot-Liehterfeld. Oost
een huis-remdstaartie pogingen deed, een ze-j (5152 ton) Potsdam (4413), Kpnigswuster-
1- ""'i hansen (4284), Strajusibeng (3308), Zessen
(3226) en Bernau (3222).
nomen, opdat deze niet al te zwaar zouiden
wooden. Sa iju in vtele nieuwe kleuren, vtoor-
al oak in lichte, Voor den winter tot tou Ito©
nooit geziene tinten, in een veel gebruikt
worden staf materiaal voor de bbjveWzSjide der
nieuw© pi uchelioeden, alles ten doel heb
raten verzonden. De voorsteden waarin vol- j bende, de hoeden niet omnoodig ^rwaair te
gens dez© statistiek het meeste bier ver-maken. Hoeden in twee kleuren schijnen weer
~1 u A - r 4 T ■j-.'vr.'-fVv n Gd nr-4" w, rvl/1 4- .11 A A 1A - 1 4/,t4 o
ker voor de eerste maal uitgevlogen jon
weer in het nest bovenop het dak te krijgen.
Het jong zat op de heg van een tuin, de
oude zat bovenop de dakgoot van een nabu
rig huis van twee verdiepingen en trachtte
het jong te lokken. De poging van het kleine
dier, om zoo steil omhoog te vliegen, mis
lukte. Op de halve hoogte gleed het langs
WELK DRINKWATER IS HET
GEZONDST?
modern te zullen worden: doch de laatste
creaties vam toonaangevende medelfirma's
zijn weder kleur op kleur gehouden:
Dan iets over die kleuren: der hoieiden.
Modolk'eurmi zijn Voorloopig tiUeuil, ctór-
anoisin, prune, gouid (het laatste meestal met
r zwart-) reebruin en marinedit laatste ie
zeer merkwaardig, daar de oostuu-mmode wei
den muur naar heneden op het vensterkozijn j dat drinkwater ook te zuiver kan zijn om
van de eerste verdieping.
Toen kwam de oude vogel naar hem toe
gevlogen en vloog toen op de eenigzins hoo-
gere en verder van het huis verwijderde heg.
Eenige maanden ^hden meldden we b mariTlcl)W> D? te hoe
de curieuze opmerking van prof. YY inkier,„ia,™. wam'
den-atelie rs stellen zich echter veel voor van'
eeliike conclusie deze .^alleman®"-kleur, da ar zij het best hare
genjü© ooueiusie
kom'th a/n s'ook !en toieuw© schoten de^ins. die
die in 146 gemeenten hij 87,167 kinderen hetjï™**3^ blanw bevatten. ,Vilt speelt simls
gebid onderzocht en tevens het drinkwaterslecht® een bescheiden rol en kom*
Van hieruit lokte hij het jong- weer, tot het analyseerde en uit wiens onderzoekingen V1 - ssl^en hoofdzakelijk m
kwam. Toen vloog hij op het onderste uit- j blijkt, dat het gebit meer of minder gaaf is, uutodene zuiver-wit,to kwaliteiten in
steeksel van een erker aan het huis van den al naar het gelang het gehalte van het watermerking. Zeer vaak zien wij wittte hoeden,
huurman, vandaar op het dak van den erker j wijnsteen bevat.
en vandaar ten slotte op de dakgoot, aoodat j Het tandweefsel bevat enkele kalkverbin-
de steile vlucht door een zigzagvlucht metdingen, die door de b. v. in groente aanwe-
kleinere sprongen vervangen werd en de vo
gel zijn doel, het kleintje weer in zijn nest te
krijgen, bereikt zag.
BERLIJN ALS BIER-CONSUMENTE.
Het bierverbrui k van Groot-Berlijn wijst,
enorme cijfers aiato- D© zoo juist Verschenen
verkeersstatistiek der sdaatsspoionwegadmini-
stratie verstrekt daarvan do volgende opga
ven Op de Beriijnsche stations vpor het in
tercommunale verkeer werden in het jaar,
waarover verslag .wohdt uitgebracht, 53,554
EEN KALMEEREND MIDDEL'.
zige kaliumverbindingen ontleed worden;
het gevolg is een ontkalking der tanden; deze
die alleen aian defl onderkant door een plu
chen- of fluweel en rand met de hand afge
werkt zijn.. Vilten bollen hebben meestal
de met plucbestof gedrapeerde, min of meer
op toques gelijkende modellen, die overigens
zijn daardoor minder beschut tegen de ver- tamelijk zeldzaam zijn. Dit wil dus zeggen,
i 7-te j-, 4- I A.A.rfiA „w 1 1 in M a.*» oMO TJ O
nietigende werking van microben en zoo
doende kunnen tandziekten gemakkelijker
optreden.
Volgens Röse wordt ook van andere weef
sels het kalk gehalte geringer, wat meer lei-
dat randlooz© vormen weinig of geen opgang
meer maken.
Over de modellen 'dit:
Over het algemeen zijn alle bereden en pro
fiel latoger_ (tot hiertoe waren zij en-race
den zon tot het verminderende weerstands- breeder!). Zoo komt het, dat'wij weder zeer
groot© hoedenafme,tingen zullen krijgen, die
echter niet zoo hinderlijk meer Zijn ails_ Nloor
er
Grondeigenaar: Zoo man, en is je vrouw nu
val beter, nu ik den dokter gestuurd heb
Boer: Ja zeker, meneer. Voor de dokter kwam
had ze vreeselijke pijn, maar hij heeft haar
een kalmeerend middel gegeven en toen is
ze dodelijk gestorvenl
vermogen tegen tuberculose.
Het is op dien grond, dat Röse de voor
keur geeft aan drinkwater uit een kalkhou-
dende bodem dan aan dat, hetwelk in gra-
nietlagen voorkomt.
Tegenover deze conclusie zij echter opge
merkt, dat water met groot© kalkgehalte de
verkalking der bloedvaten in de hand werkt
en de lenigheid der gewrichten doet afnemen
zal dus naar een
tiwee jaren terug. De grootste breedte is on
geveer 43 oM., de grootst© lengte 65 cAL
Dleze giroote capelines zijn meestal geheel
recht Van rainld, zooals trouwens onregelma
tig opgebo'gene meer en meer vjato !t reper
toire verdwijnen, Middelsoort rechte faqonS
voorkomen.
DE MODE IN DEN WINTER 1912—1913.
er zat dus naar een middel JW ^kanten hd worden in Nmi-
moeten worden gezocht, teneinde zoowel het;,- (4 schuitmodellmi, alleen, met o
e„d d„ «HWW», al- <1. verkalldus 1.1
leen de bd wordt ingehaald, worden voor
aankomende meisjes gebracht. Ito goedkoop©
en middelsoort genres belooft men zioh vleel
vata ruig wollen vilt, li omespunacht:,i g en een
wollen imitatie vlato velours, dat echter lang
zoo glanzig niet uitvalt als het echte velours.
De „Manufaeturier" heeft een© serie be-Lewis, een der eerste Parijsche hoiedenfirma's
richten over de verwachte mode voor den ko-gebruikt veel moiré en garneert bij -voorkeur
menden winter. Wij veroorlooven ons enkele j met vleugel-fantaoirs. Gertnaitoe bevoorrecht
over te nemen. In de eerste plaats over de wit. pluche met gekleurde zijde of zwart flu-
haedenïnode. j weel. R oger brengt met de hand Ver'vlaardigde
„Over het algemeen zal nu w©l hét kleine pluche-hoeden in den voren vato Engelsoh mai-
en middelsoort, Engelsche heerenhoeden-mo-telots, echter meer lang dato breed. Bij Le-
del met gebogen ratoid en langer profiel wis zien wij als bizonder© nouvéaiuté eemig©
(datairdoor te onderscheiden van het gewone bérèttes van fluweel, liomespunvilt of zijde,
heerenmodel) en met toonden bol de over- in dein vorm van platte matrozenmutsan.
VOOR DE HUISKAMER
Verleden Zondag, omstreeks één mor, zat
pater Heinrich, een struische, stevig gebouw
de figuur met een mooien blonden kop, hij
mij te dejeuneer en. Hij keek aldoor maar star
naar het plafond der eetkamer.
Waar denkt u aan, pater?
Een rilling voer door zijn leden en bij
kwam weer bij.
O, nergens aan..„ 't Is me net of ik altijd
nog aan het sporen hen. 'tWas ook geen
kleinigheidje. Twaalf dagen en twaalf nach
ten aan één stuk door in den Trans-Siberi-
schen te zitten!
Bij me zelf ging ik toen stil weg de route
na, den duur ende kosten.
Ér moest wel een gewichtige reden zijn,
om zoo'n reis te ondernomen. Ik wist, dat de
Marianisten daar ginds in Japan vier groote
colleges hadden, die bezocht werden door het
puik der maatschappij: zonen van ministers,
admiraals en generaalsEn ik wist ook,
dat pater Heinrich naar Parijs was gekomen
'om te bedelen voor een apstolische school,
die men te Wrakami wilde oprichten, om
inlandsohe christenen te kweeken.
Ik wist dat het arbeidsveld enorm was, ja,
aanlokkelijk door zijn Teusaehtige uitge
strektheid. Dat het geheele Oosten van Ja
pan's houding kon afhangen™, dat de hoop
op den toekomstigen oogst voor een groot
deel in handen was van dien nederigen
kloosterling, bijna vreesachtig bescheiden als
een studentje, en toch zoo sterk door de
kracht der zaohtmoedigen en volharders.
Ik voelde sympathie voor hem en begon
hem te ondervragen.
'tMoet wel een erg eentonige reis zijn? i
Met z'n onderscheid».. De streek?™, ja,
steppen en nog eens steppen en altijd weer
steppen, en dan die tunnels om den Baikal
4ieen
Maar de trein zelf is interessant, hui ten-
gewoon zelfs.
Da's me een „club", zooals een dikke Rus
zei, de kapelmeester der keizerlijke garde te j
St. Petersburg. Voor een krantenmensch als
u zouden er heel wat studies te maken zijn
op zoo'n reis
Welaan, vertel eens een beetje!
Hij keek op zijn horloge.
Ik heb juist tijd genoeg om er m het
kort eentje te vertellen.
Eentje?»., zei ik gretig.
Pater Heinrich begon.
Ik had me juist lekker in een hoekje
genesteld met de bedoeling daar mijn twaalf
dagen rustigjes door te brengen met lezen,
slapen en bidden, toen een Japannees mij her
kende en tegenover mij ging zitten. Ik wist
dat hij 'n hooggeplaatst heer was en senator.
Pater, mijn twee jongens zijn hij u op
het college „De Morgenster"....
En mag ik hun naam ook weten?..»
Konishi™.
Hé, kijk.™ Konishi... twee broertjes, ja
dat kan ik wel zien.™ beste kereltjes...
En gaat u naar Parijs, pater?
Ja... om 'nheele boel geld te bedelen.
We hebben twaalf lange dagen sporens
voor ons.
Jammer genoeg ja....
Ik kan het volstrekt niet jammer vin
den, want ik hen heilig van plan om niet
zuinig van u te profiteeren. En om u dit
maar meteen te bewijzen: ik zou wel willen
dat u mij in den catechismus onderwees
In den?...
Catechismus.
Is u dat ernst?
Wis en zeker.
Wanneer zullen we beginnen?
Waarom zouden we het morgen vroeg
om half negen niet doen?
Den volgenden morgen om half negen zat
ik juist m'n erbarmelijk slecht theetje, waar
een oud verschrompeld schijfje citroen in
ronddreef, te drinken, toen de senator Ko-
OP HET KOFFIE KRANSJE.
Dame (tot Haar fcurvróuw). De Jolktersvrö'uw zegt dat ze wam de
apothekers vrouw hoegenaamd niets te zeggen weet
Vriendin: Niets te zeggen? Nu s= maar dam weet ik al gesnoegi
nishi voor mij opdook. Hij stak zijn hand op
en in de palm zijner hand zag ik z'n horloge,
dat precies kwart over acht wees.
M'n leerling was dus uiterst prompt.
We begonnen d&u onze catechismus-les, het
Godsbestaan.... het bestaan der ziel.™ erfzon
de, enz. enz. De eerste les duurde ongeveer
twee uur. Toen ik klaar was, had ik geen
stem meer en de waggon was vol menschen.
Tot vanmiddag.™ vier uur.... als u het
goed vindtzei Konishi.
Afgesproken.
Na zes dagen catechismus en ik ver
zeker u, dat het zware lesdagen waren, want
de Japanees liet niets onbegrepen voorbij
gaan vroeg ik hem opeens:
Maar waarom leert u toch met zooveel
ijver den catechismus?
Wel, doodeenvoudig om reden, dat ik in
merg en heen een vaderlander hen. Ik voor
mij houd het er voor, dat aJpan inderdaad 't
land der „Rijzende Zon" is. 't Heeft groot
Rusland verslagen., rijk Amerika doen wij
ken en Engeland kwam er al niet heter af,
en dat is nog maar een begin van zijn we-
reldrol. Onze hoofdzorg is, op de hoogte te
komen van onze zending. Welnu, geen volk
kan groot zijn zonder vurigen godsdienstzin,
en godsdienst hebben wij niet meer.
En de eeredienst der voorvaderen dan?
Meewarig klonk het uit Konishi's mond:
Die is zoo vervaagd!.... Waar zijn onze
voorvaderen?.... Die bovenmenschelijke hel
den, die Japan's ziel hebben rijp gemaakt...
leven?.... en in welken staat? Wij hebben geen
enkelen godsdienst, die ons over dit alles
eenig licht geeft. Én daarom zoeken wij er
nu een.
Daags daarna kwam Konishi op ons ge
sprek van den vorigen dag terug.
Bij ons zijn drie scholen.
De eene voert als devies: „Den oosterling
een oostersehengo dsdienst". Dat is natuurlijk
het Boeddhisme. Maar: tusschen den hanrlel-
gauwen Japanees met zijn vluggen, moder
nen geest en den dikken, onbeweegRJkeo
Boeddha, die met zijn oogen op zijn huik go-
richt op het nirvana zit te wachten, ia een
volstrekte tegenspraak.
De tweede school helt over tot 'n vreemd
soortige combinatie. Neem nit alle godsdien
sten het redelijke en zet al die stukken in
elkander tot één geheel. Maar dan krijgen
we een harlekijnachtig roezemoes van dog
ma's zonder de minste eenheid, waar het le
ven natuurlijk ook zal ontbreken.
Daar hen ik inderdaad hang voor.
Dus schiet er niets over als hot chris
tendom. En daarom zijn we er tuk op het te
leeren kennen. Reeds lang vóór onze gesprek
ken van deze laatste dagen leek het christen
dom mij voor de tegenwoordige wereld verre-,
weg de beste godsdienst, het scheen mij de'
meest soliede moreele grondslag te zijn, waar-I
op het keizerrijk der „Rijzende Zon" zou
kunnen worden gevestigd.... Dat was sinds
lang mijn overtuiging.™ en die overtuiging
hebt gij nog versterkt
Pater Heinrich hield op.
Een geweldige ontploffing.... een kanon-i
schot of zoo iets klonk plotseling in onze
ooren.... heel dicht in de hnurt...
Wat is dat?
Ik weet het heusch niet, misschien een
auto-band.™
Maar ik heb het mis. Een tweede ontplof-j
fing volgde, en daarop een derde, een vierde,
een vijfde en meer.
Ik opende het venster, en toen begreep ik
alles
Daar stapte een reuzen-massa jongens en
meisjes, voortgedreven door mannen in ge-
kleede jas en op z'n Zondagsch gekleede da
mes.... Blijkbaar hadden ze haast... ze gingen
den kant der Tuileriën op.... aldus was hun
gelast.
Zij haastten zich, de arme kleinen, naar het
standbeeld van hem, die de meest abominale
misdaad tegen de toekomst bedreef.
1 Zij haastten zich naar hem, die het eerst
