DE BOKKENRIJDERS
BUITENLAND,
BINNENLAND.
J. HUIZING.
Import Mmerioan Sh®e9s«
Groots Houtstraat No. 44.
Teiefa no. S@i«
estanten,
My Bon üarehé
©y ons.
üaar>Iem»BpusseI>
Restanten.
fï'
FEUILLETON
IN HET LAND VAN VALKENBERG
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
Het Eucharistisch Congres te Weenen.
Deze groote uiting van geloof en liefde wordt
met groote zorg voorbereid.
De Oostenrijksebe bladen en de mediedeelin-
gen aan de pers, gev'en daarvan voortdurend
nieuwe bijzonderheden.
De totaal-indruk is, dat er met ijver wordt
gewerkt en diat er een systeem wordt gevolgd.
Van meer algemeen belang mag heeten bet-
geen we thans vinden vermeld over de geschrif
ten, welke het Congres-bestuur zal uitgeven
en welke drie in getal zijn.
Vooreerst is daar een door het Pers-comité
uitgegeven Gids door Weenen, die aan de be
zitters Man deelnemerskaarten gratis zal wor
den uitgereikt en verder tegen matigen prijs
verkocht.
Hetzelfde Pers-comité doet ook een Feest
schrift het licht zien, een litteraire verheerlij
king der grondgedachte van het congres, waar
in katholieke geleerden en andere schrijvers der
geheele monarchie, gedachten hebben neerge
schreven. Ook een menigte portretten van voor
name deelenemers zullen er in worden opgeno
men.
En ten slotte verschijnt er na afloop een of
ficieel verslag, dat den deelnemers tot blijvende
herinnering kan strekken en hun die niet aan
wezig konden zijn, eenig denkbeeld van het
schoone feest bijbrengen zal. Er is ook beslo
ten, tot herinnering aan het congres een me
daille te slaan. De eerste exemplaren in goud,
zilver en brons zijn aan Z. E. kardinaal Nagl
dezer dagen aangeboden. Ook zal een kleinere
afslag in aluminium vervaardigd worden; deze
kost slechts een paar stuivers; de bronzen 3,
de zilveren 20, de gouden 240 kronen.
Onder de adressen, waar men zich tot deel
name aan het Congres kan aanmelden, vinden
we voor Nederland genoemd de Missionarissen
van het Goddelijk Woord te TJden.
Naar het Eucharistisch congres worden door
den Apostolischen Veld-Vioaris Van Oostendyk
ook de militairen ter deelname opgeroepen.
Daartoe is aan het leger een herderlijk
schrijven gericht:
„Een geweldige beweging is sedert maanden
in ons dierbaar Oostenrijk gaande. In alle ste
den, tot in het kleinste dorpje toe, maken zich
de katholieken met een ijver en toewijding, zoo-
als die slechts aan het geloovig bewustzijn
eigen zijn, op, tot het hoogfeest van den Eucha
ristisch en Heiland in Weenen. Alle standen d.er
Katholieke Kerk zijn met de gedachte vervuld,
om hun Christelijk geloof door een daad open
lijk en plechtig te belijden en den Heer der
Heerscharen, den Heer in het Sacrament des
Altaars, in de oude Keizerstad Weenen, door
het 23ste internationale Eucharistisch Congres
een schitterend en waardig feest te bereiden.
De leden van het 'allerhoogste keizerlijk Huis
stellen zich als bewonderenswaardig voorbeeld
in den dienst dezer heilige zaak en Zijne Kei
zerlijke Apostolische Majesteit heeft zelf het
beschermheerschap over dit congres op zich wil
len nemen."
Nog wordt gemeldt:
Een treurige tijding komt uit Croiatië. Van
daar hadden zich reeds 4500 deelnemers aan
het congres aangemeld; ze zouden in de groote
processie ©en afzonderlijke sectie Vormen en
overal was de geestdrift groot.
Toen kwam opeens het bericht, dat de ko
ninklijke commissaris Cuviaj ook mee zou gaan
en een plaats vinden in de keizerlijke loge en
terstond trok men zich aan allen kant van
deelname terug, zoodat het getal deelnemers
tot 1200 is gedaald. Ook daar zijn er velen, die
zich niet één dag hoven het aardsche en per
soonlijke kunnen verheffen tot de hooge ge
meenschap van alle katholieke leden in Gods H.
Bart. Het is meneehelijk, maar dat mensche-
lijke stemt toch droef.
Wandelend bosch.
Dit wonder, schrijft een Londensohe cor
respondent, doet zich voor in Wales, nabij
het stadje Handoff. Het woud is ongeveer 400
M. Lang. bestaat uit statige olmen en ligt op
ven heuvel. Een dag of acht geleden ging het
eensklaps op den kui-er, schoorvoetend, maar
gevaarlijk genoeg. lederen dag glijdt het een
Eindje verder naar beneden, op den hoofdweg
bij den heuvelvoet toe. Aan den achterkant
word in den bodem een wijde kloof gevormd,
waarin het water zich verzamelde tot een
beekje. Maar duur komt dit kuieren het singu
lier© woud te staan, want vele bejaarde olmen
tuimelden al van vermoeidheid omver, terwijl
andere de houding van een man boven zijn bier
aannemen. -Het is den hoofdweg reeds dicht
genaderd en dreigt er over heen te zullen kuie
ren. Het gemeentebestuur v,an Lland-off ver
keert daarover in angst en zond den stadsinge
nieur er op uit, om te zien, of het kuierende
woud nog tot stilstand kan worden gebracht.
Maar hoe? Men kan het kwalijk aan een ket
ting leggen.
rsenauwoe uren,
Urenlang 's nachts met een inbreker alleen
le zijn in een eenzame woning, Onmachtig om
hulp te roepen: dat mag je overkomen, aldus
schrijft een Loudens che correspondent. Maar
een Schotsche zakenman zag er niet tegen op
en deetl dat liever, dan den op heeterdaad betrap
ten schelm te laten onj'snappen. De zaak droeg
zich als volgt, 'ietwat romantisch toe.
De bewuste zakenman van Glasgow bewoont
©en afgelegen villa buiten die stad. Zijne familie
loefde elders op vacantie etn einde dier vorigs
week alleen Onus zijnde, werd hij in het jholst/e
van den nacht door eenig gedruisch gewekt. Hij
begreep i/nrsto:; i met een inbreker le doen (e
hebben, wiple sliliekens uit zijn bed, zag !'oen in
zijn slaapkamer een man over den vloer kruipen,
greep eien bij de hand hangend jachtgeweer ien
laadde dat met een paar scherpe patnonen. De
inbreker werd door het geruiseh daarvan ver
schrikt en kroop van schrik onder het ledikant.
Maar de bedaarde huisbewoner was van zessen
klaar, richlte het geweer op den scihelm en beval
hem weer te voorschijn te koimen, bands up.
De inbreker, voor zijn hachje vreezende, deed
dal: gedwee. Voor hem werden de volgende «ogen
blikken benauwd, doch voor den zakenman niet
minder las lig, want hij kon zich niet verwijderen,
om hulp ie halen. Hij getroost) e zich dat echter^
om den gevangen vogel niet te laten schiejen.
Vijf uur tang lag de inbreker voor hem op de
knieën en al dien tijd hield de huisbewoner het
geweer op hem gericht. Eerst omstreeks acht
uur des morgens schoof hij naar het buitenraam
van zijn kamer, wist het met een hand 'te ope
nen, wenkle een voorbijganger, en verzocht dien
om hulp te halen. Het duurde nog een poosje,
alvorens die opdaagde, want het dichtstbijzijnde
poüliebureap was anderhalve K.M. verwijderd.
En ioen er een a,gent opdaagde, om den inbreker
te arresteeren, was die vrijwel van vermoeienis
uitgeput.—
„Ik zit liever in de cel van een politiebureau,
dan urenlang tegenover den loop van een geladen
geweer", zeide de rakker, die het benauwd ge
noeg moet hebben gehad. It served him right'.
De „M on a Lisa" vernield?
Meer dan een jaar is sinds de raadselachtige
verdwijning der „Mona Lisa" uit het Louvre
te Parijs voorbijgegaan. Thans duikt in de „Gior-
nale d'Halia" een nieuwe lezing over deze zeld
zame gebeurtenis op; de schilderij van Leonar
do da Vinci zo,u in het geheel niet g'esijolen
zijn, heet het daarin, maar zij is vernield gewor
den. Ook de omstandigheden, waaronder dit ge
beurde, wieet het Italiaansche blad mede ','e diele-
len. De dader zou een pholograaf ziju. Hij bad
vergunning gekregen in bel Louvre opnamen
te doen, maar daar de manier, waarop hij dit
deed, die museumdirectie reden tot klagen gaf,
werd de vergunning weer ingetrokken. Hij werd
daarover zoo woedend, dat hij wraak zwoer
en een flasch met zwavelzuur op de „Mona
Lisa" uitstort'e, waardoor het schilderstuk ge
heel vernield werd. De pholograaf vluchtte uit
Frankrijk', en de directie van het Louvre stelde
alles, in het werk om de schade^ aan de „Mona
Lisa" toegebracht, te herstellen. Dit Lukte ech
ter niet en om geen vat op zich' fa geven zöchl
men in het geheim naar een goed© kopie. Deze
werd «pk gevonden en in het Louvre opgehangen,
maar zij wekle de aandacht va® ©enige bezoekers^
waarna men haar weer verwijderde. De museum
directie bleef niets anders meer over, dan het;
sprookje van den roof der „Giocondia" in de
wereld te sturen.
Een Engelscli-Kussisch' vioofbezoek aan
Kopenhagen.
Volgens een telegram uit Kopenhagen aan de
„Daily Telegraph", zal een zeer sterke Russi
sche vloot in deuzclfden tijd te Kopenhagen bin
nenkomen, als ieen Britsch eskader daar een
bezoek brengt. De Russische vloot zou uit 52
oorlogsschepen beslaan. De slagschepen zullen
onder bevel slaan van vicc-admiraal Mank of s-
ky; schout-bij-nacht baron Versen zal over het
eskader kruis ers, en schout-bij-nacht Schulfz o ver
een flottille torpedobooj' en het bevel voeren. Heit
Deensobe ministerie van Marine stelt alles in
het werk, om de Engelsehe en Russische vloot
een zoo aangenaam mogelijke ontvangst te be
reiden.
Een kaas- en eieren-gevecht.
Op de weekmarkt te Rol, bus in DuKscliIajid
heeft de. steeds stijgende prijs dier levensmiddelen
aanleiding gegeven tot een rumoerig tooneel. De
huismoeders van het plaatsje, vele door haar
heer gemaal vergezeld, liepen voor de kraampjes,
waai' de boerinnen boter en eieren verkochten te
samen, om tegen de hooge prijzen te protestee
ren. Ze begonnen dat ten slope op wat hardhan
dige manier te doen, hetgeen de verkoopsters
niet onbeantwoord lieten. Een geweldig geveeld,
(zooals vrouwen onder elkaar slechts vechten kun
nen begon,, waarbij kluiten, boter, hompen klaas
en eieren als dankbare projectielen werden ge
bruikt. Het slot was, diajt de huismoeders haar
zin kregen en de prijzen voor boter en eieren
werden verlaagd.
Echter is het middel, dat ze aanwendden voor
de prijzen verlaagd te krijgen, niet zonder voor
behoud aan te bevelen.
Prins George van Servië.
Volgens een bericht uit Belgrado zou prins
George van Servië doordat hij bij zijn examen
tot toela'hig aan de militaire academie te Parijs
niet was geslaagd, een zenuwziekte hebben ge
kregen, die weldra in krankzinnigheid overging.
Hij moet reeds in zijn waanzin op een officier
hebben gescholen. De geneesheeren gelastten zijn
opsluiting in een krankzinnigengesticht.
Een zeldzame bruiloft.
Te Helen's (Arkansas) is een zeldzame brui
loft gevierd. Die bruidegom was een neger. „San
dy" Alexander genoemd, die den respectabelen
leeftijd bereikt heeft van 111 jaar..
Deze „Malhusalem" was vroeger bediende in
het Witte Huis, Ven tijde, dajt Polk' president,
was. Het „bruidje", Susie Mc. Ghèe geheeten,
is 60 jaar oud.
Alexander schrijft zijn hoogem ouderdom en
de goede gezondheidi, die hij nog geniet, toe
aan zijn matige levenswijze, ofschoon hij noch
gelieelonlliouder, noch niet-rook'er is. Hij herin
nert zich' nog levendig, dat dé Engelsehe troe
pen in 1812 in Washington aankwamen en dat
het Witte Huis en de staatsgebouwen werden
platgebrand.
UIT DE STAATSCOURANT.
Bij Kon. besluit zijn benoemd tot ridder in
de orde van Oranje-Nassau: B. J. Hulshof
burgemeester der gem. Bergen-op-Zoom en E.
E. M. C. .Laatie, bankier, voorzitter van het
hoofdcomité der tentoonstelling van land
bouw, tuinbouw en nijverheid te Bergen-op-
Zoom, wonende aldaar.
INTERNATIONNAL CONGRES VOOR
VERZEKERINGSWETENSCHAP.
In de groote zaal van bet Concertgebouw
te Amsterdam bad Zaterdagavond tot slot
van het zevende Internationaal Congres van
Verzekeringswetenschap, een diner plaats,
waartoe behalve de vertegenwoordigers der
buitenlandsche regeeringen, tevens aanzaten
de con gres voorzitter, dr. J. J. A. Muller, de
Minister van -Binnenlandsehe Zaken mr. Th.
Heemskerk, een der eere-voorzitters van liet
congres. Links van prof. Muller was de pre
sident van het permanente comité der inter
nationale verzeker in gscon gressendie heer A.
Bégault, nit Brussel, gezeten. Voorts zaten
hier aan de secretaris-generaal van het con
gres, mi'. J. van Schevichaven en de overige
leden van het bestuur van het comité van
organisatie, de heer J. P. L. Blankenberg,
voorzitter van het comité der feesten.
Onder de congressisten, die het banket hij
woonden, werd o.a. opgemerkt mr. H. Goe
man Borgesius, lid der Tweede Kamer.
Prof. Muller, de oongresvoorzitter, bracht
een dronk nit op H. M. de Koningin en Z.
K. H. den Prins. De aanwezigen verhieven
zich van hun zetels en de muziek speelde het
„Wilhelmus", dat door de Nederlandsche gas
ten werd medegezongen.
Dr. R. H. van Dorsten, dronk op de buiten
landsche regeeringen en de landen, die op
het congres vertegenwoordigd waren.
Het comité van organisatie werd vervol
gens gehuldigd door den heer A. Bégault. Hij
wees erop, hoe dit de eerste maal was, dat
het verzekeringscongres onder beschermheer-
schap stond van een prins, den Prins der Ne
derlanden, en hij bracht Z. K. H. daarvoor
dank.
Van de vertegenwoordigers der buitenland
sche regeeringen sprak vervolgens prof. dr.
E. Blaschke.
Minister Heemskerk kreeg na hem het
woord voor een luimige toespraak, waarin
Z.Exc. er zijn vreugde over uitsprak dit feest
maal hij te wonen.
Als herinnering aan het congres werd door
de firma Emrik en Binger te Haarlem aan
alle disohgenooten een fraai album aangebo
den met afbeeldingen van het congres, zooals
het in vergadering hijeen was of uitstapjes
maakte, benevens stadsgezichten van beroem
de Hollandsche meesters.
VEREENIGING VAN WATERLEIDING-
BELANGEN IN NEDERLAND.
In de Zaterdag te Deventer voortgezette
14de algemeene vergadering van deze veree-
niging werdén tot bestuursleden, in plaats
van de heeren Polet en Paijens, niet herkies
baar, gekozen de heeren M. Rutgers te Roo
sendaal en J. L. Rohoi'gh te 's Hertogon-
bosch, terwijl de heer Drost werd herkozen.
Uit het voltallig bestuur werd daarna tot
voorzitter benoemd de heer G. J. Leverland
te Groningen.
HET BOSCH OVER HET IJ.
Het is nu zoo ver, meldt het Hbld., dat, na
eenige goed geslaagde proeven met den
bosch- en parkaanleg in den Nieuwendam-
merkam voortgang gemaakt kan worden.
Reeds in de volgende maand zal worden be
gonnen. Het geheele werk wordt uitgevoerd
door de firma Groenswegen te De Bildt hij
Utrecht en moet met April 1913 gereed zijn.
Er moeten niet minder dan 235,000 stuk« hoo
rnen geplant worden.
Ernstig ongeval Aan de in aanbouw zijn
de huizen in de Maarten Harpertzoon Tromp
straat te Amsterdam heeft Zaterdag een ern
stig ongeval plaats gehad. Toen de opperman
A. v. d. Bosch met een kalkmout naar hoven
ging en die op den steiger neerzette, geraakten
door den schok eenige klossen los waarop de
schakels rusten die weder de kortelingen dra
gen. Het touw, doorweekt van den regen dat
hij de klossen de kortelingen met de steiger
palen bijeen hield, bleek niet bestand tegen
de zwaarte en gleednaar beneden. De geheele
steiger stortte daardoor in elkaar, de opper
man v. d. Bosch en de metselaar T. Simonis
die op den steiger aan het werk waren, mee-
sleepend. Zwaar gewond werd v. d. Bosch op
genomen en per auto-brancard naar het Wil-
helminagasthuis vervoerd. Ook de metselaar
Simonis, die na den val nog opstond en weg
liep, doch een eind verder in elkaar zakte,
werd met dezelfde gelegenheid daarheen ge
bracht. Beiden werden ter verpleging opge
nomen.
De zaak Vroons. Men meldt aan die N. Ct.
Er bestaat tlhans zekerheid, dat aan H. P.
Vroons, den 20 jaar geleden dioor een dwaling
dor autoriteiten ontslagen werkman der Ma
rinewerf te Amsterdam, een wekelij.ksohe uit-
keering van 12 zal worden toegekend, terwijl,
in geval van zijn overlijdten, ook voor zijn wedu
we wordt gezorgd. Op de jongste jaarlijiksehe
audiëntie te Amsterdam werd V. in de gelegen
heid gesteld zijn zaak uitvoerig aan H. M. de
Koningin uiteen te zetten. En de thans geno
men maatregel is klaarblijkelijk aan de persoon
lijke bemoeiingen van H. M. te danken.
-1 Ongeluk. Rij de aankomst te Rotterdam
van den Jaatsten ©]©otrisaben trein uit den
Haag, Zaterdagavond omstreeks halftwaalf, is
die beer W. Bazendijk, gepene. O.-I. onderwijzer,
van den Provenierssingel, bij 'het uitstappen met
het onderlijf tusschen de treeplank en het per
ron beklemd geraakt .De dokters Beerspinck en
van Ree verleenden geneeskundige hulp. Een
half uur na het ongeval is de heer Bazendijk
aan de gevolgen van de bekomen kwetsuren
overleden.
Het ongeluk bij het fort Vossegat. Op last
van den auditeur-militair beeft er een justitiëel
onderzoek plaats gehad naar bet ongeluk bij het
fort Vossegat. Tal van militairen, officieren en
minderen, die Donderdagmorgen op het fort
aanwezig waren en de oefeningen met de vlot
ten gadesloegen, zoomede zij, die deel uit
maakten van de bemanning op het vlot, zijn in
verband met dat onderzoek gehoord. Hun ver
klaringen zijn op schrift gesteld. Omtrent het
gebeurde zelf kunnen wij nog mededeelen, dat
een officier en een sergeant, die op het fort
naar de manoeuvre vian het vlot stonden te kij
ken en speciaal met de leiding dier oefeningen
wiaren belast, pertinent hebben verklaard, dat
zij plotseling een der manschappen, die het vlot
voortboomden, zagen uitglijden, tengevolge
waarvan in het vaartuig een noodlottige bewe
ging kwam en het kantelde.
De militairen die zich op het vlot bevonden
en gered werden, hebben verklaard: dat zij plot
seling eenig gekraak hoorden en toen te water
geraakten. Dit kraken is ontstaan, doordat de
planken, de onderlinge verbindingen van liet
vlot, uit elkander wenden gerukt, toen enkele
99
tonnen onder het raam uitschoten en de steun
punten voor dat raam dus verdwenen^ waardoot
het verband van het geheel uiteen werd gedrukt.
Inmiddels moet een proces-verbaal van het
voorgevallene zijn opgemaakt, waarin de feiten
in de volgorde, waarin ze voorvielen, nauwkeu
rig zijn gememoreerd. Zoo moet o. a. onderzocht
zijn: allereerst hoe het vlot werd in elkaar ge
zet. Dit moet zijn geschied in den geest vaa
artikel 124 van het zakboek van den pionnier.
Het raamwerk bestond uit gezaagd hout, z. g.
beddings; de verbindingen waren gespijkerd.
Het vlot bad derhalve een getimmerd raamwerk,
Als steunpunten voor het vlot zelf waren 8
tonnen aangebracht, waar overheen het raam
werk gelegd werd. De draagkracht van iedere
ton bedraagt 150 K.G.; de totale draagkracht
van het vlot bedroeg alzoo 8X150 K.G.
1200 K.G., wat voldoende weid geacht voor het
vervoeren van 16 personen, gekleed in gewone
werkkleeding, ongewapend en niet bepakt. Al
het materiaal bestond uit zéér goed, gaaf bout.
Nadat het vlot was te water gebracht, gingen
ex 13 man op zitten, terwijl 3 man bleven
staan, twee sergeanten en een korporaal. De
genen die zaten, namen in zittende houding
plaats op de dwarsliggers van het raamwerk
Het drietal dat staan bleef, kreeg ieder een
vaarboom, om daarmede het vlot voort de du
wen. Dertien man zaten dus en 3 stonden. Het
vlot ging aan den fortkant van wal en bereikte
zonder incidenten de overzijde van de gracht.
De bemanning kreeg voor het manoeuvre©-
ren aanwijzingen van sergeant van der Hucht,
die zich op het fort bevond. Deze beeft den
manschappen op het vlot eenige malen toege-
roepen kalm te blijven zitten. Hij d-eed dit, om
dat er nu en dan te veel beweging kwam in het
vlot, wat bij deze vaartuigen stipt moet worden
vermeden. Ook bevonden zich de luitenants van
E verdingen en Wins op het fort, van waar zij
de oefening gadesloegen. Nadiat nu het vlot aan
de overzijde van de gracht was geweest, moest
het wederom terug. Hot was op dien terugtocht
dat plotseling eenige tonnen onder het raam
uitschoten, tengevolge waarvan de mensehen te
wiater geraakten, die luide om hulp riepen. Da
delijk schoten officieren en minderen toe, -de
aanstonds te water sprongen om te redden. Ge
leidelijk werden 10 man opgevischt en binn
gebracht in het fort; twee waren bewusteloos.,
doch werden bijgebracht. Naar het militair hos
pitaal was inmiddels getelefoneerd om ge
neeskundige hulp, evenzoo naar de politie. Door
den omvang van de ramp was het niet doenlijk
onmiddellijk te overzien of alle opvarenden van
het vlot waren opgehaald. Men ging daarom
aanstonds aan het duiken, d-och zonder resul
taat; het koudie weer en de abnormaal-lage tem
peratuur van het water droegen er het hunne
toe bij om de redding te bemoeilijken. Men is
daarom met het duiken opgehouden en vervol
gens gaan dreggen. Dit dreggen geschiedde met
behulp van vlotten en schuiten. Inmiddels was
geconstateerd, diat zes man werden vermist; van
deze zes werd de eerste te 10.30 opgehaald, de
laatste te 12.30. Bij de drie eerste drenkelingen
werd nog geprobeerd de levensgeesten op te
wekken met behulp vian zuurstofapparaten,
doch het mocht niet meer gelukkenbij de laat
ste 3 zijn die maatregelen niet meer genomen,
omdat dr. Wolffenspergei', militair arts, deze
pogingen overbodig achtte.
De oefening met- de vlotten hlad plaats onder
commando van kapitein E. J. Duetz, de le lui-
tenant H. W. Sehuklking was hem toegevoegd,
terwijl als ploeg-oommanda-nt fungeerde de ser
geant van der Hucht.
Bij het bemannen van liet vlot moet nog dioor
twee officieren aan den sergeant van der
Hucht, die deze bemanning regelde, gevraagd
zijn, hoeveel manschappen op het vlot konden
worden toegelaten. Hiernaar werd o. m. geïn
formeerd door de officieren van Everd'ingen en
Wine. Aan beide officieren is door den sergeant
geantwoord twee man per ton.
Dit ie wel het voornaamste van hetgeen of
ficieel moet zijn gerapporteerd. De auditeur-mi
litair zal nu hebben uit te maken, in hoeverre
van schuld of nalatigheid bij dit ongeluk is
sprake geweest. (u. D.)
De onderofficieren der infanterie-detache-
raeuten bij de genietroepen schrijven in het
„U. D.":
Wij achten het als onderofficieren der in-
fanterie-detacheinenten in dienst bij bet regi
ment genietroepen, een eerste plicht om aan
militairen en burgerij ter kennis te brengen
de heldhaftigheid van enkele officieren der
door
ECREVISSE,
40)
Do bazin legde hare ruwe hand op Martha's
mond om haar het spreken tc beletten; dan
ging zij tot in de keuken om te zien of zij
soms niet bespied werdenNiets van dien
kant te duchten hebbende, keerde zij terug
en fluisterde in Martha's ooren alles wat tus
schen Herman en den priester van den eenen
kant, en haren man, van den anderen kant
was verhandeld en besprokenHet wijf
eindigde met de gevaren af te schilderen,
zoo in hun leven, als in hunne broodwinning,
waaraan zij zich blootstelden, indien hunne
medewerking- verraden werd.
Dat Martha, bij het zien van dezen hoop-
straal, geheel herleefde, laat zich lichtelijk
beseffenDaar zij evenwel met rede giste,
dat hoop op een groote belooning de afdoen
de oorzaak was van Hein's medehulp, belastte
zij de bazin aan haren man te verzekeren,
dat niet alleen de beloften van Herman en
'den priester getrouw zouden vervuld wor
den, maar dat zij nog daarenboven een bij
zondere bewijs, van bare erkentenis zoude
bijvoegen. Dan een flecmendén toon aan
slaande, voegde de maagd er bij:
Gij, brave vrouw, zult mijne moeder wil
len zijn; uw beide zonen zal dk als broeders
aanzien. Ik bemin dezelve reeds zonder hen
ooit te hebben gezien, want zij hebben onge
twijfeld de goedhartigheid van hunne moe
der geërfd, en dan mogen zij gouden harten
■•■noemd worden.
Deze onschuldige vleierij ging zoo recht
streeks naar het moederhart, dat de bazin
mompelde:
Ja, mijn Dorus heeft een gouden hart!....
Een weinig daarna ging zij haar lieveling
halen.
Weldra verscheen de ruwe, onverschrok
ken roover met zijne moeder in de achter
kamerMartha voelde als eene huivering
over haar lichaam loopen, toen zij den woes-
ten kerel voor zich zag staan, doch zij wist
haar vreesachtig gevoel al dadelijk te over
meesteren.
Met een half bevende, half barsclie stem,
sprak de roover:
De jonkvrouw beeft begeerd mij te spre
ken; mijne moeder gebood mij bij u te komen,
zeg thans wat gij van mij hebben wilt!....
Martha begreep al aanstonds dit zonder
ling mengsel van kinderlijke onderdanigheid
en van Titanshoogmoed, ook van ydelo be-
valzucht en van rooversruwheid; zij ant
woordde met veel bescheidenheid om moe
der niet tegen te spreken:
Wat zou een arme gevangene al veel
vragen, tenzij hare vrijheid?Nochtans
ging, voor den oogenblik, mijn wensch zoo
ver niet. Ik heb mij enkel willen overtuigen,
dat gij onder de ruwe mansvormen een ge
voelig hart verbergt, lijk dit uwer moeder.
Gij hebt, naar het schijnt, een goed ge
dacht opgevat van mijne moeder, hernam de
roover, terwijl hij zijne blikken op het engel
achtige gelaat van Martha gevestigd hield..
Daar gij de moeder voor eene goedhartige en
brave vrouw aanziet, zegt gij bij u zelve: de
zoon moet op de moeder gelijkenIk blijf
u dankbaar, in allen gevalle, voor het gun
stig oordeel dat gü over ons beiden velt. Het
spijt mij evenwel er te moeten bijvoegen,
doehterken dat wij u van uwe vrijheid niet
beroofden, en moeilijk zou het ons vallen, om
niet te zeggen onmogelijk, u dezelve terug te
geven.... Uwe vervolgers zijn machtig en
talrijk; het leven van dengenen, die zou pogen
n te verlossen, hangt aan een zijden draad!..
Des te verdienstelijker zijn de pogingen',
naarmate zij met meer gevaren omringd zijn,
onderbrak Martha met manhaftigheid; een
man als gü zijt, veracht eene lichte overwin
ning, of hij laat dezelve over aan dwergen
of aan lafaards, welke niets grootsch kunnen
noch durven ondernemenDe laffe kraai
strijkt langs den grond, omdat zij maar kraai
is: de arend daarentegen verheft zich in de
lueht, daarom ook is hij de koning der voge
len!Waar overigens, zou dat groot ge
vaar zün? Als men jong en ook vlug is, dan
kan men zich in weinige uren rijds ver van
de plaats des gevaars verwijderen! Wat meer
is, waartoe dienen de manskraohten, indien
het niet is om de zwakheid te beschermen?
Mij dukt, dat de mensch die een onschuldig
meisje gered heeft, niet alleen in achting
leeft bü de geredde, en bü den edelmoedigen
evenmensch, maar dat hp ziohzelven daaren
boven nog veredelt in zijne oogen!
De roover trok, zoo het schijnt, uit Mar
tha's begeesterde woorden, een menigte ge
volgen, welke zp niet berekend had.... Hij
stond een oogenblik als bedwelmd, streek
met de rechterhand over het voorhoofd en
zegde daarna tot de maagd, op een beslisten
toon:
Ik hoor wat gij van my zoudt willen en
tegen wat prijs; welaan, spreek met myne
moeder; wat zy mij gebiedt zal ik doen
Ik ben niet gewoon, baar te vragen: moeder,
waarom wilt gy dat? Moeder waarom ver
biedt gy my dat?
Deze woorden geuit hebbende, verliet hij
als tegen wil en dank, de kamer, uit vrees
waarsehynlijk van zich veel te ver met het
meisje in te latenDit was nochtans de
waarheid: de moeder mocht beslissen wat zij
wilde, zij behoefde maar te gebieden, om
door Dorus te worden gehoorzaamd, als do
slaaf tot wien de meester gesproken heeft
Waarsehynlijk zou de zoon ook aan de moe»
der bekend gemaakt hebben, dat Herman,
baar broeder, reeds aangehouden was; maar
hy had zich van den eersten dag te goed
overtuigd, dat Martha te ver in moeders
gunst gestegen wasEn wat voor hem
bet grootste beletsel was van te openbaren,
bestond hierin, dat hy vreesde van door de
maagd te worden veracht, indien hy den
broeder niet ter hulp kwam.
De bazin had aan Dorus verzwegen, wat
de baas en zy met Herman en den priester
hadden afgesprokenHein en zyn wijf
daarentegen wisten niets van Herman's aan
houding, zoodat ieder zyn geheim voor zich
had gehouden: de ouders zegden niets tot de
kinderen en de kinderen ook niets tot de
ouders.
Zoodra de heide vrouwen zich andermaal
tusschen vier oogen bevonden, begonnen zij
verlossingsmaatregelen te beramen. Ver
scheidene onderwerpen werden te berde ge
bracht en beurtelings verlaten of verworpen,
het eene als te gevaarlijk en het andere als
onuitvoerbaar. Eindelijk kwamen zy over
een, dat, door toedoen van de bazin, een ijze
ren staaf in het venster zou worden doorgc-
vi.ild, zoodat de minste krachtsinspanning
der maagd dezelve deed naar buiten vallen..
Zoodra de boeven vergaderd waren, zou Mar
tha. de staaf uitstooten en dan langs liet ven-
ster naar buiten vluchten. Tegen de schuur
