HET GEHEIMZINNIGE HUIS
isupept Mmepican Shoe's*
TeBef. no. 36i«
BUITENLAND.
KERKNIEUWS.
Amsterdamscbe Bears.
J, H U BZ» Q.
Hillegom s Allerlei.
Groote Houtstraat No. 44.
Hu Bon Üar>^iié
oyons.
Haar>bifi-Bi*usse!. Handschoenen voor alle gelegenheden.
De dreigende Balkan-oorlog.
Opgegeven door F. Tb. Everard.
88 Vk
FEUILLETON
HIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
XX.
EEN JUEUffiES R. KI KEEK?,
iMem spreekt i n het staatkundig' levejn (en
onze dag bladen als weerspiegeling daarvan
geven, 't ons dagelijks te lezen) van bran
dende kwesties. Dqt zijn of henten te; zijn
yiaagslukken die de belangen raken van
jgansch een v,olk, van meerdere natiën, ja
die de wereldvrede als 't ware belieersdien.
Als zoodanig kan men beschouwen de Bal
kankwestie, de nog steeds niet opgeloste Ma-
rokko-kwestie e.a, jVat, er sinds een Jiaiv©
eeuw eene is voor goinsch de katholieke we-
iold: het herstel van de wereldlijke maakt
yak den H. Stoel zulks voelt men niet
als brandend, ja om een eontrasteerend beeld
te gebruiken, 't laat do meeste vorsten, het
laat zelfs de katholieken in massa volko
men koud. Het ligt niet op onzen weg deze
in ons oog immeffl blijvende brandende kwes
tie (vergeef me de woordopstapeling) naar
voren te brengen: ons artikeltje heeft een
zoo ver strekkend doelwit niet.
Maar er zijn ook brandende miniatuur-
kwesties, die geen wereld of werelddeel, die
geen land of provincie zelfs beroeren en die
toch belangrijk genoeg .zijn om besproken
te worden en belicht.
Eéne daarvan is voor Hillegom het krij
gen van een nieuwe Roomsohe kerk. Ik houd
mij overtuigd dat geen kenner onzer plaat
selijke gesteldheid iets zal durven afdin
gen als ik rondweg .zeg't is beslist nood
zakelijk dal hoe eer hoe liever een nieuw
.Godshuis verrijze.
Er is over deze zaak al heel wat ê©-
meesmuüd, gemokt en gegromd en ges-pre-
ken, wel een bewijs dat de algemeene aan
dacht er levendig op gevestigd blijft.
Onze kerk is te klein, ze is veel te klem.
Ze is niet oud, nog geen dertig j a,a,r en due
dog .lang niet pp, bouwvallig of versleten,
ffoen vloor een dikke kwarteeuw dit beilig-
0om werd gesticht lachten de Hillegamgers
en Ze vroegen met een klein ironisch tintje,
Vat de Pastoor met zoo'n groote kerk doen
ïnoest. Deze had echter blijkbaiax voorzien
Vat hier in 't hart,je der duinen zoiu gebeu
ren: een reuzen aanwas van bevolking'. En
dit is de sleutel Van het raadsel, dat de
groote lcerk to klein is. Voor bijna, twee
iaar is weder getracht het gebrek te Ver
holpen: toen weid door Z. D. Hl den Bis-
eehop Verlof verleend dat op Zon- en geboden
Feestdagen vier Hl H. Missen zonden mogen
Vonden opgedragen. Als we echter ronduit
(onze persoonlijke meening hierover Zouden
keggen ware 't deze: dat 't doel niet of
jalthans gedeeltelijk is bereikt. We bedoe
len ditl Al is er motoi ruimte in de beide
(Vroegmissen, de beide laatste krijgen 't leeu-
Venaandeel en wie oim 9 uur o-f half 11
geen 'Vaste plaiarts Weeft; wordt opgejaagd en
dog een verdrongen. De zijpaden, het M-ee-
öere middenpad, die koortjes, achterin 't is
eenvoudig ontziettend en heeren collectanten
Verdienen al !;een aan 't oolleoteeren in die
'H.H. Missen en extra plaatsje in den He-
tnel. Wannem- en hoc zal er nu in dezen
ycrandeaung' komen want dat 't godsdienstig
leven dooi1 .dezen nood-toestand lijdt beboe
ren we niet nader aan te toonen.
Er zijn er die geen veranderingen zien
plaats grijpen bij het leven van onzen hoog
bejaarden Pastoor. Wij voor ons willen zelfs
gpeen oogonblik de gedachte hebben a,ls zou
men tot dien dag wachten. Wij vinden die
gedachte hootgstkre'nkend voor onzen goe
den Herder en denken aa;n 't spreekwoord
„de beste stuurlui staan aan wal." We be-
noelen dat velen de bezwaren onderschatten
idie aan de aanstaande groote verandering
Verbonden zijn en daarom op losse gronden
oordeelpn. Bovendien is het verblijdend mede
te kunnen deel en, hoe krgs onze meer dan
80-jarige Pastoor is, die nog in alles, de
kerk of kerkelijke zaken betreffend liet hoog
ste belang stelt en zijn grondig oerdeel en
Verstard doet uitkomen in diep doordachte
opmerkingen, zoodat wij van harte hopen,
idat God zijn ons zoo dierbaar leven nog
oenige jaren sparen mag. Dat de Pastoor op
Zijn hoogeren leeftijd tegen 't bouwen vaji
een nieuwe kerk opziet met de ontzaglijke
[beslommeringen en moeielijkbeiden daaraan
Verbonden wie zal 't hem misduiden
(Voorzeker niemand.
Dat men de bestaande kerk zal brengen
onder den moker gelooven v/e niet, zooals
Ve boven reeds opmerkten ia deze van te
iongen da,turn dan dat ze als deel van een
nieuw geheel haar waarde niet meer zou
kunnen behouden- Er is meer. De ligging
van het huidig gebouw hoog op een duinge
deelte maakt het mogelijk dien stand te
bestendigen, wijl de Parochie over gronden
in eigendom beschikt die aanbouw vóór-, ach
ter- en zijwaarts kunnen gedoogen. Mis
schien is luit de goedkoopste oplossing al zal
er toch veel gield year moeten worden .be
steed. Men bedenke toóh wel dat de bevolking
is ruim 8 duizend waarvan de groote htelft
katholiek en rekent men nu da:t de gemeente
lover 25 jaren 15 a 16 duizend telt (men
moet toch bij het bouwen in de toekomst re
kening houden) dan moet, de nieuwe kerk
ruimte laten voor pl.m. 8000 mensehen. 't
Hangt nu van de kulnde op technisch gebied
Van den kerke-ardiiteet a,f te beooirdeelen
of er terrein genoeg is en of het doenlijk (is
't bestaande gedeelte in te smelten, aan te
passen bij het nieuwe zóó, da(t alles har
monieert. Kan dit dan winnen we de kosten
efe de narigheid van een hulpkerk tevens
uit welke beide factoren' Voer onze verre
Van rijke kerkelijke gemeente zeker ernstige
overweging vragen. Er zijn er hier ook die
de meening zijn toegedaan, dat- de tegen
woordige kerk in hare tegenwoordige grootte
Mijv© bestaan en mbn een tweede sticjhtte
nabij de Yeenienburgerlaan waar ter plaatse
van de R. K. Bibliotheek het Kerkbestuur
nog oVeT eigen terrein beschikt. Het ligt niet
aialn ons te bfeoordeelen of er een splitsing
der parochianen met een daardoor noodzake
lijke onderlinge, weder z ij dc eb e vervreemding
veel te zeggen is. De bezwaren aan de bedie
ning der beide kerken velbanden zal de
nieuwe parochie door de geestelijkheid der
bestaande worden bediend, of zal een nieuwe
Patstoor daarvoor worden benoemd, waar zul
len de grenzen getrokken worden tusschen
elks gebied enz. enz., wij achten ons .op-
kundig hierover een oordeel te vellen. Mis
schien komen we op dit allerinteressantst
onderwerp noig „wel eens even terug. Die
goedwillige lezer heeft ter overdenking
voorshands stof genoeg.
HILLEGOM MEE.
Dó mogendheden doen hun hóst om het
ge voor op den Balkan te bezweren: zoowel
Eusland al® Oostenrijk hebben doen weten,
dat Zij geen conflict willen en tegen den
oorlog zijnmaar of het lielpen zal
Vooreerst is de geest bij al de Balkan-
volkeren schrikkelijk opgewonden, en ten
tweede.... dreigt ook oneenigheid tusschen de
groote mogendheden zelf
Laten wij hopen dat de zeer dreigende
toestand nog verbetert: wij verwijzen voor
de latere berichten naar ons Eerste Blad.
In tusschen nu, toch de kans op het uit
breken van den krijg zoo groot ha, loont
het de moeite, eejn vluch tig-eji Mik te slaan
op de sterkte der betrokken partijen op het
oorlogsterreih-
Natuurlijk dient bij zulk een vergelijking
van het aiantal mannen, kanonnen en paan
den, vooropgesteld te worden, dat men niet
met een .wiskunstig .vraagstuk te doen heeft
en het derhalve allerminst gezegd is, dat
degeen, die het meeste manschappen en oor
logstuig in het veld kan brengen, werkelijk
de sterkste partij is, da,ar immers de wijze
v;an uitrusting, uithoudingsvermogen, oefe
ning' .en niet het minst geestdrift voor de
zaak, Van zulk een overwegend belang' .zijn.
Al deze factoren schijnen evenwel in dit
gevial, votoirzooveel men 't beoordeelen kan,
vrijwel gelijk te staande Tntksche soldaat
is van oudsher beroemd om zijn uitmuntende
„soldateske" eigenschappen, en nu in de
laatste jaren de officieren en manschappen
op moderne wijze zijn geoefend en uitge
rust, zullen Serviërs en Bulgaren in hem
een geduchte® tegefista|nder .vinden.
Zij eVjenwel vechten evengoed als de [Turk
voor een hun heilige zaak en omdat alle Bal
kan-volkeren zich sedert de uitroeping van
het Jonge Turkije, en vooral sedert dit de
eger-hervorming zoozeer ter harte nam, hun
legers geducht hebban Verbeterd, kan het
zeer goed wezen dat de Bulgaarechc etn Ser
vische soldaten voor de Turks olie piet on
derdoen.
ÖVat nu da grootte der legermachten aan
gaat, Turkije's leger is met Zijn ongeveer
één en 'n kwart millioen manschappen ster
ker dan die zijner tegenstanders biij elkaar,
maar de vraag is hoeveel van al die mannen
Turkije in het veld kan brengen: ten eerste
kan het toch' moeilijk het uitgestrekte rijk
buiten Europa geheel yan troepen ontbloo
ien, Zonder gevjaar te loepen dat ook dit
dreigt uiteen te vallen en bovendien moeten
©r, om het legier in BuTopa op oorlogsvóet
te brengen, 151,000 reservisten opgeroepen
worden, en' vlan dezen komt slechts' een
klein gedeelte uit Europa en de rest uit
Klein-Azië, en natuurlijk kost het nogal
vjeel tijd eer die mannen aangekomen zijn.
De kleinere Bailkain-staten hebban met dat
©nvel niet te kampen en Bulgarije ka,n zijn
twintig lichtingen (v|an het twinstigste tot
het negen-ien-der tigs te jaar) in enkele dagen
op de been krijgen. H©t, bfesöhikt dan over
280,000 man infanterie 5000 ruiters en 126
batterijen (488 stukken geschut), dus oVer
de 300,000 man totaal. Hiet Servische leger
schat men op ongeveer 158,000 manschappen,
6500 ruiters en 420 kanonnen, Griekenland
heeft 86,400 man infanterie, 1920 ruiters en
43 batterijen (172 kanonnen). p\Ha,W. deze
drie geallieerden Zullen tusschen de 6 a 7
honderdduizend man tegen Turkije in het
veld kunnen "brengen.
Dlaarbij komen dan waarschijnlijk nog. de
M ranter eg rij insóhe manschappen, dat wil zeg
gen, alle strijdkar© Móntenegrijhen tussöhen
het 20e en 45©, zoo hooidigl het 60© jalar. (Men
schat hun alantal op ongeveer 60,000, beschik
kend ovier 11 batterijteh, of te wiel een veer
tigtal kanonnen.
Men ziet uit dit allesKomt de oorlogl
tusschen Turkije en de Vier staten van den
Balkan-bond tot stand, dan zal het een ge
duchte strijd worden
FERRER-VRIENDJES.
Zooals bekend is, werd het personeel Yoor
d© door Ferrer gestichte „Modern© scholen"
meerendieels aangeworven onder maatsehap:-
pelijke schipbreukelingenlieden, die ofwel
de theorieën der Escuelai Modema; aJu sérieux
namen, en daardoor bewezen yan geringe
denkkracht en nog minder ontwikkóling te
zijn ofwel in hun hart maling hadden aan
het pedaht© gedoe dier school, en er slechts
een middel in zagen om geld te vjerdienen
en aan verschillende hartstochten te voldoen.
Tot de eerste soort behoorde de stichter
zelve, a lthans tot zekere hoogte, want hij bfe-
wees ook tot de tweede soort te kunnen .be
boeren.- Pro;fepsor(!) Mórrial, de koningsmoor
denaar, was in zekeren zin zuiverder op de
graat, hij waagde zijn hachje er aan, tere
wijl Ferrer te veel mijnheer wias en te zelf
zuchtig, om kannen petroleum a,an te dragen
en er een kerk, een school of leen Klooster me©
in brand tb steken. Hij voerde d© benden
aan met woord en geschrift, en .beperkte
zijn directe Bjetde tot het minder onaange
name.
Eeh echt exemplaar van de tweed© soprt,
iemand, die den héélen boel bedroog, is de
voormalig© professor der herrer-scholen Jo
sé, Antonio Sanchez y Gonzalez.
Op 25-jarigen leeftijd huwde hij; in 1906 te
Cartagena met Isabel Sanchezi y Inglèsi eetn
meisje va|n 22 ja®e®. Korten tijd na z.ijh hu
welijk Verliet deze opvoeder der jeugd zijtn
jonge vrouw, terwijl hij een rijk meisje ten
val bracht. Ook deze ongelukkige werd wel
dra. ia!.an haar lot overgelaten
Als professor der moderne school hield de
brave Sanchez Gonzalez lezingen in de Zuid-
Amerikaahsche republieken en in Frankrijk
over.... de raitioneele opvoeding der kindet-
ren. Nu weten we wel, dat vrijzinnigheid en
vrijzinnigheid theoretisch niet veel ver
schillen, maar een zoo in alle consequen
ties doorgevoerde „vrijheid", als op de „rai
tioneele" Ferrer-scholen werd geleeraard, zou
waarschijnlijk de vrijzinnigste® bij ons nog
afschrikken.
Vroeger gaf „de Maasbode", eeinige stidi-
telijke voiorbeelder van de leer benevens van
Ferrer, dein leermeester, die zijn vrouw mis
handelde en halar en zijn kinderen in kom-
mervicile omstandigheden achterliet-, om met
een. jong© Vróuw; op zijn villa Mias Germinal
een milljo®nainsleven te leiden.
.Wait Sanchez betreft, in Parijs knoopte
hij weer betrekkingen aan met de zestien
jarig© dochter vhn ©en hotelier. Onder den
yalsöhen naam van Miguel Villalobar huwde
hij zijfn detttde (beketade) slachtoffer, en
maakte hij' goede sier met de vrij' aanzien
lijke geldsommen, die men hem' vtoor de Pai-
rijisieibe modór®© scholen stuurde. [Mlaialr zijn
edgen vrienden vermeden hem. Dó identiteit
van Miguel Villalobar met José Sanchez!
wend Vastgesteld, doca- de beide personages
geschreven brieven- Dje PaJrijsche hotelier
diende nu biij den procureur der Republiek
een aanklacht in tógten den oplichter en bi-
of trigamen professor der FerrejrscTuotleu. Hoe
wel het heenschap thans in Habana vertoeft,
is zijn uitlevering aangevraagd. Of het pro
ces al of niet in den doofpot zal gestopt
woxdeh, zal afhangen van zijn betrekkingen
tot de Log© en van die der eventueel© Flran-
sche rechters tot de „Broedersclinp",
Engeland en Amerika.
Generaal French, de opperbevelhebber van het
Engelsche leger, is naar Amerika vertrokken,
waarschijnlijk met een geheime politieke zen
ding, ofschoon voorgewend wordt dat hij voor
eigen genoegen en leering de reis onderneemt,
Zijn vertrek heeft in mililaire en politieke krin
gen veel opzien gebaard! Wat er eigenlijk aan
de hand is en waarom een soldaat en niet een
diplomaat met een politieke zending belast wordt,
begrijpt niemand.
Rare manieren.
Een jong paar te Pittsburg heelt eigenaardige
huwelijksfeesten doorstaan. Een jonge man was|
er met zijn meisje van «foor gegaan om zich
elders te laten trouwen. Zij wenschten in alle
stilte te trouwen en waren niet gesheid op de ru
moerige belangstelling: van familieleden en vrien
den. Toen zij na de voltrekking van hun huwe
lijk terugkeerden haalden de „vrienden" even
wel him schade in. Zij stormden het kantoor
van den jongen echtgenoot binnen en sloten hem
op in ©en leeuwenkooi die zij van een reizenden
kermistroep hadldiein gehuurd. Toen reden zij met
dien gevangene naar zijn huis, waar zij de vrouw
voor het venster Lokten, dloor vreeselijk spek
takel te maken. Daar zij ©venwel1 niet naar
buiten kwam, drongen de grappenmakers haar
woning binnen zij moesten daartoe gebruik
maken van een openstaand! dakvenster sleep
ten haar naar buiten ien spoedig zat zij naast
haar maai in de leeuwenkooi. geketend achter
d© traliën. Zoo werden zij door de stralen van
d© stad gereden. Of het jonge paar deze grap erg
vermakelijk vond wordt niet vermeld.
Weer anto-roovers in Parijs.
Een gebeurtenis, die aan de meest-bowogen
episoden der Bonnot- en Gamiersche roovers-ge-
schiedOnis herinnert, heeft zoo schrijft een
Parijseh berichtgever de Parijsdhe politie
hier in opschudding gebradd):
Guiehard', chef van den Parijscüien veiligheids
dienst, had, in den morgen, van zijn collega te
Bru.ssel telegrafisch bericht gekregen, dal in
laatstgenoemde stad des naehtsj eeai groote, grij
ze automobiel uit een loods was gestolen, en dat
die kapers met het rijtuig koers todden gezet
naar Parijs.
De poiliüe-autoriteii'jen, douaniers en octrooi-
beambten Werden telefonisch in kennis gestelid
van het signalement en het nummer (18.157 Bx)
dier geroofde auto, die, tegen den middag, door
vier agenten van dien veiligheidsdienst ontdekt
weid op den hoek dier me Ghampionnet, in de
avenue de Saint-Ouen, ten noorden van Parijs.
Het rijtuig stond stil en de chauffeur 'was bezig
benzine in het reservoir te gieten.
Maai" terwijl die politie-lui op een draf kwamen
aanloopen, sprong die chauffeur op den bok en
Ifuifte weg, „op de vierde versnelling", rappor
teerden. later, de jagers der prefectuur, die een
toevallig daar langs rijdende Atax requisilion-
neerden en fde grijze aulio waarin Zij vier man-t
nen zagen zitten, „dóór kleeding en uilerlijk
herinnerend! aan de leden der beruchte ben-die
Bonnot, Garni-er en Co. zoo hard! ze konden
achtervolgden.
In razend© vaart stoven de beid'e auto's door
d© op dit middaguur zeer drukke stralen, in de
richting van Parijs.
Aan den hoek dei' rue Balagny een zij
straat der aven-u de Clichy sprong een der
passagiers uit de grijze auto en ging aan den
haal, twee van de vier politie-mannen deden
hem de gevaarlijke toer na, met hel. gevolg, dat
zij beiden tegen dc straat smakten, waardoor ide
een ernstig aan de knie werd verwond en de
ander zijn aangezicht havende
De jacht per auto wend! inlusscitien voortgezet
tot het Bois de Boulogne, waar- de vervolgers
de vervolgden at gauw uit het oog verloren.
Tegen zeven uur in den avond werd aan den
veiligheidsdienst getelefoneerd^ dat 'de grijze auto
1)6 Boulogne was teruggevondenlhaar zon
der de passagiers, waarnaar, zooalej de gebruike
lijke formule luidt( „ijverig wordt gezocht."-
PASTOOR VERBRAAK.
Pastoor Verbraak, na te Bandoeng onder de
kundige behandeling van dr. Westhoff zijn
linkeroog teruggekregen te hebben, vertrok
den 30en Augustus naar Magelang.
Zaterdag 24 Augustus was het juiBt 40 jaar
geleden, dat Z.Eerw. van uit Nieuwediep met
de Oonra-d de reis naar Ned.-Indië aanvaard
de aldus brengt de Java-Post in herin
nering.
Vorige
koers.
79"/,e
ie
66U
973/
887/.
771/a
863/,
94
96M/m
SI»/,
92^ ie
863/4
868/k
867/,6
863/,
93
963
45i/le
101
1033/,
b8
977/g
90
10011/16
0."/,e
85
95-/4
94"/,
911/,
981/a
9u
u23/8
I Oetober.
861/,
85* g
95i«/je
878/tó
86
8;3/,
921/2
96'lig
463/,
1003/,
lOlö/g
H.
666/,
79"/ie
1591/,
1891/,
477/g
272
533
973/,
137
821/g
108-/,
667/,
213/,
5»/,
696
747
871/,
94
l0U"/tt
IOC*/,
95'
96
.091/u
971/,
108
241/le
37
76»/,
293/4
641/4
7D/2
3D/ic
931/2
99J/i«
381/g
117
291/g
Uöl/g
946 g
946/m
«D/g
177
0 91/i0
1038/,
961 o
806/,
60
4l/2
946/s
907/s
6H/2
3l!/i
799/ie
159
,70
67
620
25
135
81
667/8
2D/2
&1/2
613
871/4
958/,
lOüu/jc
96
1081/2
963/4
IO71/4
231/,
86 </8
291/2
606IQ
71
893/,
617/s
3113
7913/10
1591/,
'263
529'/,
231
67
5"/,e
6943/,
3 pCt. Cert. Ned. W. S.
2"/» pCt. CcrL j,
5 pCt. Tabaksl. Buig.
4 Oblig. Kronenrente.
5 j£l AprilOetoberrente
4 Jan.—Julirente.
41/2 Rusland 1909
4y» Iwongor Dombrowo
4 Groole Russ.sp. 1898
j, Nicolai Sp.
Rusland 1880
1, Zuid-West
b Rusland Hope
Rusland 1894 Ge Em.
k Rusland Binnenl.
5 pCt. Imp. Japan
5 pCt. Binne Mexico.
5 GoudL m p.St
5 gCL hunding Brazilië,
Bah ia in p. St.
Para 1Ö0Z'
i, Rio de Janeiro (E. D
Sfio Paulo 1908
5 pCt Dominica
4 pCt. Algem. H.B.K,
4 w liaarL H.B.K.
6 pCL Argent H.B.L.
difo Ceduia K.
41/, n .Ung. Land G.Sp.
Aand. Amalgama led Copper
Am. Car en Fouma
4, Am. Hide en Lealhï
.linked States Steel
i, CuiL Mij. Vorsüenl.
m Iland. Maatsch.
G#w. Aand. Paieieh
Aond. Redjang Lcbong.
Aand. Geconsol. Petrol.
k Koninklijke pelr.
Aand. Amsterd. Rubber.
k Delf Batavia
NederL
Aand. Java, China, Japan
4i/j pCt. ObL Marine
Pref. Marine
Comm. Marine
Aand. Amsterdam JLkli
Arendsburg Tabak.
Aand. liolt. Spoor
Aand. Staatsspo.oj:
4y» pCL Obl. Underground
Aand. Warschau Weenen
4y» pCL Mosk. Kieuw War.
4'y» tWladikawkas.
Common J bpjeka
4 pCL Alg. Hm Tppeka
l, Conv. Bd. Wem.
Common Denver
Common Erie
4 pCt. general Erie j'
Common Kansas C. South,
Pret Kansas C. South.
3 pCL ühl. Wem.
Common Missouri K. T,
4 pCt le hyp. Wem,
4i/, pCtNat Railw of Mexici
Common New-York On tar i
Common Norfolk
Common Rock Island
Common South Pacific
4 gCt Convert idem
le Ret. Hyp. idem
Comm. Southern Raiiw,
Common Union Pacific
4 pCt goud ObL idem
Convert Obl. idem
Common Wabash Sh, j
4y» pCt Brazil Railw,
5 pCL Yucatan. 1
iys pCL Antwerpen 1887.
Turkije 187C
Prolongatie
D© fojiiijseatmarkt te N©w-York opende gia-
feren temekjk vast. De vietrontruotend© oor-
logsgeiruditen uit Europa deden de koersen
tenqglo-open, waatro-p wel ©enig herstel volg
de, doclh het slot wias voon de meeste soorten
lagea'.
Ten .onzent wais de Beure voor alle Boon-
ten flauw. Dó, spannend© toestand op den
Balkan deed zicih vmr alle fondsen gevoec
len-
Voo-r binnenliandsoih© rekening werden in
d© Amerik. soorten, zoowel Industriëele B|l«
Spooinvcg waapdenvlerkoopen opgemerkt
Welke d© koersen dóden terugloiopen.
Petrwleumaaridoelen gevoelig lager- Ko
ninklijke verloren 15 pot- Russisch© soorten
3 pat t
Tabakken ondervonden mede de lvtsfeloozó
beursgtemming. Sta,a,tefondsen lager.
283/g
112
94
307/g
1751/2
996/s
1038/,
961/,
1087/a
233/,
373/u
293/,
637/g
307/8
286',
;8
31»/*
41/4
fj
door
ALFRED HUGO.
^Probeer het nog- eenmaal met hem", wend
de ziob Kiithe tot haar man. „Wanneer
iemand hun trots kan doen huigen, hen jij
het".
„Ik dank je er voor!"
„Ja, ik ZOU het willen doen, maar wie weet
of bet niet erger wordt. Het kwaad groeit
Welig voort. Buigen kan ik de harde koppen
piet: er zal weer ruzie komen en in mijn
leerlooierij duld ik geen nietsdoen en geen
/opstand".
„Nog eenmaal!" smeekte de oude vrouw.
„Nu, ik doe bet dan om uwentwille. Je
Weet wel, dat ik niet harteloos en zo-nder
aneêlijden beu. Maar spreek vooraf nog eens
ernè!;g- met hen; je weet dat ik een strenge
meester ben en korte metten maak. Zij moe-
'ren,_h©t vast© plan hebben zich te beteren.
ivhthe kom ©en oogenblik mee, ik heb je
jwaa to zeggen".
Iviithe zag hem verwonderd aan; zij volgde
«nuu naar do slaapkamer.
„Wat is er met den luitenant en onze Cla
ra?" vroeg hij. „Zeg mij de waarheid."
„Dat zjj elkaar graag mogen, is waar", ant
woordde zijn vrouw, den strengen blik die
op haar rustte, uitwijkend. „Alfred is zoo nu
en dan 'savonds een oogenblikje gekomen^
en ik geloof dat ons kind hem innig liefheeft;
maar hij heeft nog geen verklaring gedaan."
„Al erg genoeg, dat het zoover gekomen
is!" zeide hij op een ernstigen toon. „Wan
neer hij een flink handwerksman was, zou ik
er niet veel tegen op hebben, maar iemand,
die niets anders geleerd heeft dan schulden
maken.... dat ie om gek te worden."
„Wees tegen ons kind niet boos", smeekt©
zij. „Voor Clara breken nu ook onaangename
uren aan."
„Nu, ik zal zien wat er nog geholpen kan
worden," antwoordde hij, terwijl hij zijn hoed
greep; „ik ga nu naar den woekeraar om te
hooren hoe de zaken staan. Geld geef ik niet;
maar misschien is de zaak op andere wijze te
regelen. Ik zal zien,"
„En wanneer je helpen kan, doe je het,
nietwaar?" vroeg zij, en in haar oogen lichtte
het vroolük. „Wanneer je hem met ©en kleine
som
„Geld geef ik den woekeraar niet, ik zeg het
nog eens. Kan de jongen niet anders gehol
pen worden, dan moet hij zijn ontslag maar
nemen; hij behoeft dan nog niet direct naar
Amerika te gaan. Zeg niets hiervan aan Cla
ra; zij moet niet te veel hopen; mijn laatste
woord heb ik nog lang niet gesproken."
Kiithe ging weer naar binnen terug. Een
kwartier later verliet Bertram Winkel het
huis, om zich naar den woekeraar te begeven.
VI.
DE LAATSTE HOOP
Alfred zag geen uitweg en hij vreesfle dat
hij zijn ontslag zou moeten nemen.
Zijn moeder wist niet wat hem aan te ra
den: dat was haar in haar gedrukte stem
ming onmogelijk; zij meende dat er niets an
ders overbleef, dan de dingen den vrijen loop
te laten.
Oom Bertram gaf het geld niet, dat stond
vast. Alfred kon soms een bittere opmerking
over Bertram's hardheid niet inhouden.
Grunewald nog eenmaal ©m uitstel vragen-,
zou ook nutteloos zijn; de harde woorden
welke Alfred hem voor de voeten had gewor
pen, kon hij hem niet vergeven.
Nog één weg stond hem open; en hij zou
deze opgaan, hoe zwaar het hem ook viel.
Den volgenden morgen na het onthijt ging
hij de stad uit. Het buitengoed van zijn oom
von Weilen lag ex een half uurtje vandaan,
en hoe gering ook de hoop was, waarmede
Alfred op weg ging, tooh klemde hij zieh er
aan vast.
Hij, voor zijn persoon, hail over deze ver
wanten niet te klagen. Zijn oom en tante wa
ren steeds vriendschappelijk voor hem ge
weest; zij hadden hem zoo nu en dan bij klei
ne feestjes uitgenoodigd en hem ook hij an
dere gelegenheden hun vriendschap betoond.
Dit herinnerde zich Alfred en dit sterkte
hem in zijn hoop. Oom von Weilen kon hem
helpen, wanneer hij wilde. Hij was een rijk
man. Zijn mooie landgoed verzekerde hem
een prachtig inkomen, en hij had geen kinde
ren, voor wier toekomst hij te zorgen had.
Hij was zelf officier geweest en kon zioh dus
in den onaangenamen toestand van zijn neef
des te beter indenken. Alfred wilde hem voor
de terugbetaling van een 'leenlng zijn eere
woord verpanden.
Zooals hij verwacht had, trof hij zijn oom
en tante nog aan 't ontbijt en dat het oogen
blik slecht gekozen was, bemerkte hij aan
hun gezicht.
Het was een eigenaardig paar mensohen,
trotscli en oogenechijnlijk ongenaakbaar;
nooit te voren bad Alfred dit zoo juist waar
genomen, dan op dit moment, nu 'hij den blik
van beiden zoo vol verwondering op hem ge-
riobt zag.
„Wat brengt je zoo vroeg hier?" vroeg de
grondbezitter op koelen toon. „We zün nog
aan 't ontbijt, zooals je ziet, maar neem een
stoel...."
„Dank u, oom," antwoordde Alfred ietwat
zenuwachtig, terwijl zijn tante langzaam in
haar stoel achterover ging zitten en hem
door haar gouden lorgnet aankeek; „ik vraag
u verontschuldiging, wanneer ik u stoor,
maar de aangelegenheid die mij hierheen
brengt, is zoo dringend...."
„Betreft het je broer?"
„Neen, neen, mij persoonlijk."
„Dan kan ik het wel raden," zeide von Wei
len, aan de punten van zijn knevel draaiend:
„het hangt zeker wel met de aangelegenheid
van je broer eenigermate samen...."
„Weet u al welk ongeluk hem getroffen
heeft?" vroeg Alfred opgewonden.
„Ik was gisteren in de stad, en daar heeft
de handelsraad Steinfeld ons de geheele gor
schiedenis verteld. Ik moet zeggen, dat ik
mij heb geschaamd...."
„Hugo is onschuldig!"
„Aoh wat! Dat zegt men altijd, maar die
opmerking ia waardeloos, wanneer men hep
piet bewijzen kan. En het bewijs kan je niet
leveren: de waarheid is te duidelijk. Hugo
heeft het geld verduisterd om jou schulden
te betalen".
Mevrouw von Weilen stond op, nam hoofd
schuddend afscheid van baar neef en ging
toen door de geopende glazen deur in den
mooien tuin.
„Ja, ik heb schulden, en Hugo wilde mu
helpen, maar deze verduistering, waarvan hij
beschuldigd wordt, heeft hij met bedreven-
„Ik wil het hopen", antwoordde de grond
bezitter onbewogen.
Alfred begon zijn snor te draaien. De Koem
