DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
1010
400
300
150
100
69
15
I
BINNENLAND.
Kinderhuisvest 29-31-33, Haarlem
EERSTE blad.
De Begrooting in den
Haarlemschen Raad,
STADSNIEUWS
N.V, HET HMRLEMSSHE ASSURANTIE-
EN COHflMISSIEKANTDOR
KAMEROVERZICHT.
lONDERDAG 31 OCTOBER 1912,
37ste Jaargang No. 7973
Bureaux van Redactie en Administratie
Intercommunaal Telefoonnummer 1426.
.1
Dit nummer
twee bladen.
bestaat uit
degens den feestdag van ALLER-
HEIL16EN verschijnt de „Nieuwe Naar
eihsche Courant" morgen niet.
Haarlemsche Alledagjes No. 709.
MUZIEK.
DE VERBREEDING VAN DEN AMSTER-
DAMSCHEN STRAATWEG.
■ENE HUBLOBOÏ COURMT
GULDEN bij
levenslange onge
schiktheid tot
werkea.
'Alle betalende abonnó's op dit blad, die in liet bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor:
GULDEN bij fffl GULDEN bij
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Haarlem t f 1.35
voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (liom der gem.j -1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.80
„Afzonderlijke nummers0.03
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Van 1—G regels 60 cent (contant 50 cent). Iedere regel meer 10 ct.
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 ct. per regel. Buitenl. 20 ct.
Dienstaanbiedingen 25 ct. (6 regels), driemaal voor 50 ct. (a contant).
GULDEN bij
overlijden.
verlies van een
hand of voet.
verlies van
één oog.
GULDEN bij
verlies van
één duim.
SULDEN bij
verlies van
wijsvinger.
GULDEN bij
verlies van
één anderen
vinger.
De nitkeerlng dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „HollandscHe Algemeene Verzekeringsbank" te Schiedam.
AGENDA. 2 November.
Gebou w „St. Bavo" R.K. Volksbond
uur Hulpspaarbank (Schoterkwartier),
ri Half 9 Spaarkas St. Nicolaas (Winterpro-
0«»e). Half 9 Spaarbank. Inschrijving
iteratieve Bakkerij. Bibliotheek,
tiri^ouwburg De Kroon 8 uur
r leUer Operette-Ensemble. Der Frauen-
a-esser.
Sociëteit „Vereeniging" 8 uur
luziekvereen. Crescendo. Uitvoering.
»G ioscope-t heater Groote Markt
Vorstellingen.
Grongebouw 8 uur Bioscope-voor-
telling. Dir. Herm. Smits,
feylers Museum Tentoonstelling
a" moderne aquarellen.
De eenige die er gisteren eigenlijk bekaaid
is afgekomen, is de Commissaris van Politie.
Gat doet ons waarlijk leed.
zijn dat weet men allesbehalve
bewonderaars van de wijze waarop de Com
missaris van Politie optreedt, allesbehalve
mgenomen met zijn beleid, en uog minder
■bmt zijn optreden tegenover bet personeel.
Doch wat de Raad nu gedaan heeft de
meerderheid van den Raad althans heeft
mt karakter van een kleinzielige plagerij,
melen om dezen ambtenaar, die toch ook
ele verdiensten heeft voor do gemeente, een
aetementsverhooging te onthouden die in
.'"'gelijking met de traetementen in an-
®r». steden volstrekt geen overdaad is, was
"iet. Men zei alleen: de man is te oud.
°ch fiaf jijkt ons geen argument. Was er
lt)'(fegd; de man neemt zijn ambt niet goed
ar»1' Waar door zijn ouderdom, dan had dit
■gvment gegolden, nu niet.
gj..,,e kwestie is: men wil den Commissaris
ga ,g kwijt, en wij voor ons erkennen
Sop nle> dat we óók liever een andere, meer
kv u6 me*' n'euwere denkheellen werkende
als bet administratief hoofd onzer
POiitie zouden wensehen.
1f!n teu man kW"4 wil dien
mui met kwijt kim, hein een toch verdiende
salarisverhooging te onthouden, dat strijdt
tegen ons rechtvaardigheidsgevoel!
De beer Springer, op wiens beleid herhaal
delijk méér is te zeggen geweest, en ook ge
zegd is door tal van raadsleden, dan op dat
van den Commissaris van Politie, heeft zijn
Verhooging gekregen. Zoo óók de heer Kriens,
van wien het ons méér gespeten zou heb
ben als de Raad onvermurwbaar was ge
weest dan ten opzichte van den heer Sprin
ger. Men behoeft de witgeringde boomen
"veral in de stad maar eens te bekijken, om
bot'te betreuren, dat men dezen verwoeden
oomenveller, die met alle geweld van elk
-"hlerachtig plantsoentje een net, mooi-
tkuT v Parkje wil maken, bij gebrek aan
undige critiek geheel en al vrij spel laat.
aayde beer Springer heeft nu een-
durft Z 1 reputatie; en wie van de raadsleden
aan? tegen hem de verantwoordelijkheid
hou'wtn Directeur van het Woning- en
zooals 6Zlc*G kreeg z'n verhooging, zoodat,
van PntTf- alléén de Commissaris
is lip!o«.i16id^0r den Raad heel onwelwillend
hu w'u vragen nóg eens: was dat
uu wel zoo noodig?....
hart eniofns kun"en we met de hand op het
meenteraadefteh,'v-at d® Haarle.mscbe ge-
schrikkelijk druk ZnZ om defooting
schen, niet dan mc f j' *Wy' P«rsm.cn-
natuurlijk, qua tot op80hrtf voldoening
«onstateeren P Chryv«" veroordeell,
"Algemeene beschouwingen"
manier worden hier gelukkig niet gehouden!
"en kan althans de redevoeringen met een
Beh^10 bijsmaakje, door de heeren Thiel en
bu'/am gebouden °ver de instructie van de
Hengewone gemeenteveldwachters, die niet
eein actieve politiek mogen doen, moeilijk
aR '.algemeene beschouwing" noemen van
gemeentelijke politiek!
l;t Propos, zou het niet wenscheRjk zijn om
doetl 'keltje in de instructie: „niet mee-
baiv, aar! aoGove politiek" ook voor de open-
onderwijzers in te voeren? Wat zou de
zoogenaamd „neutrale" openbare school er
bij winnen, als dèt eens gebeurde! Niet dat
wij er voor zijn, integendeel: we kennen
geen hetere manier van afbreken van de
openbare school dan de houding van som
mige openbare onderwijzers, maar in den
geest van wat men te goeder trouw van de
openbare school heeft willen maken, en van
wat ze eigenlijk zijn moest, zou zoo'n bepa
ling toch wel goed zijn!
We hooren nil al de „verontwaardiging"
die er opgaat uit de rijen van die zelfbewuste,
de geheele sociologie en alle wetenschap in-
hun-zak-bebbende klasse van onderwijzende
„proletariërs" bij ons voorstel, en dus stap
pen we hier maar gauw van af, om nog heel
vluchtig (ons verslag in ons Tweede Blad is
tóch al zoo lang!) een paar puntjes even aan
te roeren.
Rustbanken in de plantsoenen en in het
Kleverparkf 500 uitgetrokken ondanks
een tegenspartelenden wethouder. Precies
zooals we zoo dikwijls hebben gevraagd!
Hulde aan den heer Schram.
Op 1 Mei 1913 de electrisehe tram in exploi
tatie, zei de heer Hulswit.... als er niets
tusschen komt. 'tls te hopen dat die lijdens
kwestie dan voorgoed achter den rug is!
Géén stoombrandspuit: waarom óók? Voor
een reuzenbrand geeft één zoo'n duur meu
bel toch niets, en voor kleinere branden is
onze brandweer en waterleiding voldoende.
Ten slotte de asfalteering. Wij zien het
adres van de Anegangers a.s. Woensdag nog
wel met succes worden bekroond, let
er eens op! Nu kreeg Mr. Heerkens
Thijssen zijn voorstel, om 20,000 (later
10,000) beschikbaar to stellen voor 't voort
gaan met asfalteeren, er niet door. Waarom
niet? Krabbelt de Raad, die dit voorjaar zoo
resoluut was, nu terug?Zijn het de kos
ten, of de niet al te mooie proef in Bartel-
jorisstraat, lie den Raad benauwen?
Vragen, die wij in de redeneeringen voor
en tegen niet beantwoord hoorden. Enfin:
nu maar afwachten als 't adres der Anegan
gers in behandeling komt.
Dat zal a.s. Woensdag zijn't is druk
werken voor de verslaggevers, die bet nu
waarlijk óók al niet goed meer doen. De Raad
zal „officieele verslagen" krijgen, d.w.z. een
stenografische of tachygrafische officieele
lezing van wat de heeren gezegd hebben. Met
correctie thuis?
In een opzicht vinden we dit nieuwe denk
beeld rechtvaardig: tot nogtoe bestaat waar
lijk de malligheid dat onze twee stedelijke
„neutrale" collega's een soort van officiëel
verslag samenstellen, waarvoor van gemeen
tewege betaald wordt! Mr. Thijssen zei te
recht dat het te mal was, wanneer (zooals
gebeurde) die twee „officiëele" en betaalde
verslagen elkander tegenspraken! Aan de of
ficiëele bevoordeeling der niet-katholieke
couranten wordt dus nu voorgoed en ten volle
een einde gemaakt. Bravo.
Als we nu, om volledig te zijn, nog vermel
den dat de Raad de wenschelijkheid heeft
uitgesproken, dat ook vrouwen en werklie
den (o zonderlinge combinatie!) in de Plaat
selijke commissie van toezicht op het L. O.
moeten komen wat doen we toch lekker
tjes-democratisch, niet? dan kunnen we
voor de rest naar het verslag verwijzen. Ook
daar zijn nog wel bloemetjes te garen
maar we willen (om de gebruikelijke gemeen
plaats te gebruiken) niet alles voor de voeten
onzer lezers wegmaaien.
Dus basta! Dat is alweer achter den rug!
tiek de dames C. Been, W. H. A. Hulser,
M. L. H. Janse, van hier.
1 December a.s. hoopt de heer J. C. Pee
reboom, Hoofdredacteur van „Haarlem's Dag
blad", den dag te herdenken, dat hij geduren
de 25 jaar aan dat blad is verbonden.
Heden herdacht de heer Th. Rijsdam,
wegwachter op 'de lijn Haarlem-Leiden den
dag, waarop hij vóór 25-jaar in dienst trad
der maatschappij. Van de maatschappij ont
ving hij het gewone blijk tvan belangstelling,
een enveloppe met inhoud.
DE KINDERAFTREK BIJ DE INKOM
STENBELASTING.
Tot onzen spijt eri teleurstelling is bi]
de behandeling der gemeentebegrooting
geen woord gesproken over de noodzakelijk
heid van kinder-aftrek van 't belastbaar In
komen bij de inkomstenbelasting.
Nu weten we wel, dat er nog altijd een
voorstel wacht om heel die belastingver or
dening te herzien, en dat B. en W. nog
advies hebben uit te brengen over de adres
sen die ten gunste van den kinderaftrek
zijn ingediend.
Maar niettemin zou het een goeden indruk
gemaakt hebben, wanneer een voorstel om
dien kinderaftrek in te voeren ware aan
gekondigd, ofwel wanneer aan B. en W..
was opgedragen, de verordening in den
geest van kinder-aftrek te wijzigen.
Dit belastingjaar komt van de zaak niets
meer, dat is duidelijk.
Doch laat het dan voor 't volgende jaar
zijn: een ongerechtvaardige en onrechtma
tige druk op de schouders van velen, die
met hun groot huisgezin evenveel hebben
op te brengen als vrijgezellen of ouders
van kleine gezinnen, mag geen oogenblik
langer worden bestendigd dan noodzakelijk
kan worden genoemd.
PERSONALIA.
Te Amsterdam zijn geslaagd voor het exa
men vrije en ordeoefeningen der gvmnas-
EERSTE STEENMAN-SéANCE.
Messeliaert—Röntgen*
De heer Joh. Steenman heeft ons op zijn
eerste séance, gisteravond in de Kroon ge
houden, het voorrecht gedaan, het voortref
felijke kunstenaarspaar Messchaert en Rönt
gen weer te hooren. Het is waarlijk een héél
bijzonder genot Messchaert te hooren zingen*
te hooren klinken die altijd wonderbare stem,
te volgen, op te gaan in die prachtig-onbe-
vangen voordracht, die het subtiel-naïeve,
natuurlijke karakter van zijn kunstenaar
schap verraadt. En als ge hoort hoe liefde
vol hij Schumann's liederen zingt, dan voelt
i ge hoe het nobele mensclienhart van den fij-
nen romanticus in zijn zang herleeft. Zoo-
als Röntgen zijn warmbloedig temperament,
I heeft Messchaert de kinderlijkheid van Schu
mann in zijn kunst. Hoe kan er volmaakter
poëzie leven in Schumann's liederen, dan door
den zang van dezen waarlijk door God be
genadigden kunstenaar? Hoor de innige teer
heid in „Mondnacht", zijn fijne vreugde in
„Frühlingsnacht". Wanneer ge Messchaert
hoort, voelt ge hoe waar het is, dat de kunst
liefde eischt op de allereerste plaats: niets
wil hij anders, dan de stem van den compo
nist klinken laten, niet zichzelf en dit
verklaart zijn liefde, zijn onbevangenheid,
die zoo groote eerbied afdwingen! Hoeveel
zangers inet „prachtstemmen" kunnen van
dezen meester leeren, wat eenvoud, wat zelf
verloochening is in de kunst!....
Ik behoef wel niet te zeggen, dat Mes
schaert met daverende huldebetuigingen werl
ontvangen, en dat hem na de voordacht vau
Schumann's „Liederkreis", op 39, een warme
ovatie werd gebracht. Na de pauze heeft hij
nog een vijftal liederen van Edvard Grieg
gezongen: maar al te weinig gezongen mu
ziek. De voordracht door Messchaert heeft
ons nog eens bijzonder overtuigd van het toch
zeer merkwaardige, persoonlijk-poëtische van
Grieg's lyriek. Zijn liederen als „Ausfahrt",
„Sie ist so weiss" en „Wiegenlied" acht ik
buitengewoon belangrijk!
Julius Röntgen, die in de meesterlijke be
geleiding van Schumann's en Grieg's liede
ren toonde, hoe zijn immer jong kunstenaars-
vuur nog niet verdooft, speelde solo: een
nieuwe serie „Boerenliedjes" door hem ge
componeerd. De meeste muziekminnenden
kennen die typische, muzikale stukjes, en ook
deze spreken weer van het frissehe talent
van dezen eminenten kunstenaar. Prachtig
werden ze door den componist voorgedragen.
De avond was geopend met het heerlijke
F-dur Trio van Schumann, uitgevoerd door
de heeren Röntgen, Steenman en J. Mossel.
Hierbij hebben we met warme bewondering
geluisterd naar het spel van onzen begaafden
stadgenoot, den concertgever Joh. Steenman,
konden we ook genieten van de zeer muzikale
voordracht van den cellist Mossel en van
Röntgen's meesterlijke klavierspel. Na de
pauze deed het trio 't publiek kennis maken
met een „oeuvre posthume" van Edvard
Grieg: een Andante, een werk dat mij bij deze
eerste uitvoering een zeer belangrijke com
positie toescheen, en mij van 't begin tot het
eind heeft geboeid.
De heer Joh. Steenman kan de voldoening
smaken een groot aantal kunstminnenden
een uiterst genotvollen avond te hebben be
zorgd! H.F.A.
Door B. on W. van Amsterdam is een
missive aan den Gemeenteraad van de hoofd
stad overgelegd, waarin zij verklaren zich
geroepen te achten terug te komen op do
beraadslaging van 9 October j.l. over de
verbreeding van den Haarlemmerweg (d. i.
de straatweg HaarlemAmsterdam) ten be
hoeve van het leggen eener nieuwe trans
portbuis voor de waterleiding.
Het is hun namelijk gebleken, dat de mi
nister van waterstaat ontstemd is over het
feit, dat, tegenover de scherpe afkeuring
van zijn beleid, die door een tweetal le
den werd uitgesproken, vanwege hun col
lege geen woord tot zijne verdediging i8
gezegd.
De minister meent, dat door dit stilzwij
gen noodwendig naar buiten de indruk moet
zijn gewekt, dat de regeering van de nood
zakelijkheid waarin de gemeente verkeerde,
om de transportbuis te vernieuwen, had ge
bruik gemaakt, om op kosten van Amster
dam eene alleen in het rijksbelang ge-
wenschte verbreeding van den weg tot
stand te brengen. Zijns inziens had behoo-
ren uit te komen, dat het Rijk. afgezien
van d e meerdere onderhoudskosten van den
verbreeden rijksweg, circa vijf ton in die
verbreeding zou bijdragen en dat de van
de gemeente gevraagde bijdrage in geen
verhouding stond tot de sommen, die met
het leggen van de buis zonder gebruikma
king van den rijksweg zouden gemoeid zijn.
Voor hem toch had het steeds vastgestaan,
dat de vervanging van de oude 20" buis
op dezelfde plaats door een 30" buis, zooals
die in 1908 was gevraagd, met het oog
op de belangen van den rijksweg en van
het verkeer daarover onmogelijk was. Uit
gaande van d eze praemise hadden dan ook
de onderhandelingen, die sedert 1911 door
den minister persoonlijk waren geleid en
bespoedigd, uitsluitend geloopen over de
vraag, hoe Amsterdam, met gebruikmaking
van den rijksweg op andere wijze aan een
nieuwe transportbuis kon worden geholpen.
Het onderzoek naar deze vraag had ten
slotte geleid tot de oplossing, waartoe thans
was besloten de verplaatsing van de
buis naar den zuidelijken berm van den ver
breeden rijksweg en de minister was
volkomen bereid aan arbiters de vraag te
onderwerpen, of aangenomen dat de ver
vanging van de bestaande buis op de oude
plaats onmogelijk was, Amsterdam door de
getroffen regeling onbillijk was behandeld
of eene onredelijke bijdrage in de kosten
van het werk moest betalen. Arbiters achtte
de minister zelfs niet noodig: Zijne Excel
lentie was overtuigd, dat ook elk door Am
sterdam aan te wijzen deskundige tot eene
ontkennende beantwoording van die vraag
zou moeten komen.
B. en W. mogen niet ontkennen, dat, had
den zij vermoed, dat Zijne Excellentie een
verdediging van zijn beleid tegenover de
uitlatingen van de heeren Abrahams en Wi-
baut had noodig geacht, zij niet verzuimd
hadden te verklaren, dat Amsterdam zich
over het door dezen minister in zake de
vernieuwing der transportbuis ingenomen
standpunt niet mag beklagen, integendeel,
aan diens persoonlijke bemoeienis een in
de gegeven omstandigheden voor Amster
dam aannemelijke oplossing dankt.
B. en W. leggen dan uit, dat, indien Am
sterdam reden tot beklag heeft, dat hoofd
zakelijk moet gezocht worden in wat vroe
ger is geschied, n.l. toen de regeering in
1903 (dus onder een anderen minister van
waterstaat) aan de Electr. Spoorwegmaat
schappij vergunning heeft verleend om op
de beide bennen van den weg sporen te
leggen.
Reeds toen is er door Amsterdam op ge
wezen, dat uit den kortsten afstand tus
schen de buis en het zuidelijk tramspoor
moeilijkheden zouden kuunen voortspruiten.
B. en W. verklaren 't hun plicht geacht
te hebben door deze opmerkingen hun ver
zuim tegenover, den minister te herstellen.
DE ONHEILSPLAATS AAN DE
AMSTERDAMSCHE VAART.
Door de activiteit en tegenwoordigheid van
geest van den wagenvoerder der E. S. M.
werd gistermiddag, op dezelfde plaats waar
|op zoo'n noodlottige wijze onlangs een meis
je het leven Verloor op de Amsterdamsche
Vaart bij Halfweg, weder een heer bijna
j overreden. Deze reed op een fiets op het-
I zelfde smalle paadje en hoorde, blijkbaar
door den hevigen wind niets van het fluiten
der tram als waarschuwing, totdat de tram
op een halve meter van hem af stopte. Het
remmen was zoo "hevig dat vlammen onder
den wagen uitsloegen.
ONZE WINKELSTAND.
De firma P. de Gruyter en Zoon, annon
ceert heden de opening van haar filiaal
hier ter stede in den vorm van een win
kel, waarvan wij de inrichting niet genoeg
kunnen roemen, 'n Prachtvolle gevel, waar
achter een interieur, dat ongetwijfeld ieders
bewondering zal opwekken.
Waarlijk, geen kosten zijn er gespaard,
om hier op eene onverbeterlijke manier voor
den dag te komen en vooral om de voor
do hygiëne zoo gewenschte reinheid in den
winkel te kunnen betrachten.
't Is alles tegels wat men ziet, welke
vooral met de vele spiegels en de op de
tegels voorkomende tafereelen eene pracht
volle muurversiering vormen. Er is gezorgd
voor veel licht en lucht, terwijl alles, wat
maar eenigszins de algemeene zindelijkheid
zou schaden, angstvallig is geweerd.
De firma de Gruyter gaat hier verkoopen,
zooals men ons meldt, grutterswaren, koffie,
thee, boter en cacao, waarop eene extra
korting van 10 pOt. op de gewone prijzen
wordt toegestaan. Wij kunnen ieder aan
raden, eens een kijkje in dezen winkel te
gaan nemen, dien wij gerust een sieraad
voor de stad kunnen noemen.
(Zie Stadsnieuws verder op in dit Blad.)
Directie E. BRANTJES.
Damstraat 27. Tel. 899»
Verzekering van rijwielen tegen diefstal.
TWEEDE KAMER.
De lieer Lohman en de Clivi»
telijk-Hist or i schen steunen der
Minister. De lieer Goeman
Borgeshis heeft een obstruc-
tie-verkoudlieid.
De heer Lobman was gisteren aan het
woord. Eindelijk eens een behoorlijke, zake
lijke redevoering! Spr. deelde niet de mee
ning van den heer Aalberse, wat betreft
diens theorie van een minimumloon voor den
arbeider, ware dit wel het geval dan zou hij
tegen het ontwerp stemmen. De minister ech
ter neemt als rechtsgrond voor de ouderdoms-'
herziening het algemeen maatschappelijk be
lang aan en hiermede kan spr. zich wel
vereenigen. De wetgever mag verplichtin
gen scheppen en in dit geval is het billijk
dat de industrie mede betaalt. Ook is bil
lijk, dat de Staat door overgangsmaatregelen
voor de tegenwoordige 70-jarigen zorgt nu de
jongeren verplicht zijn tot premiebetaling.
Spr. betwistte voorts de bewering der lin
kerzijde, dat een afjakkerings-systeem zou
worden gevolgd. Wat de oppositie ook echter
zal aanwenden, het ontwerp zal er komen,
al zou de Kamer dag en nacht zitting hou
den! Spr. bestreed verder de motieven, aan
gevoerd door de voorstanders van Staatspen-
sioneering, welk laatste hij erger vindt dan
bedeeling. In beginsel is spr. niet zoo zeer,
tegen armenzorg door den Staat; hij erkent
zijn recht om den nood der armen gemeen
schappelijk te doen dragen; bij staatspensio-
neering echter is geen onderscheid te maken
tusschen hen die wél en hen die geen steun
verdienen. Met den heer de Visser is spr.
vóór risico-overdracht, Wanneer het ontwerp
zoodanig zal kunnen Worden gewijzigd, dat
de particuliere fondsen in stand kunnen blij
ven, zal spr. zeker gaarne de regeering steu
nen.
De heer van Doorn (Liberaal) vond het
ontwerp niet opvoedend en was natuurlijk
de staatspensioneering nog eens, waarna de
tegen. De heer Snoeck Henkemans bestreed
heer Borgesius sprak en een paar algemeen
heden vertelde, o.m. dat hij hoopte dat een
liberale regeering, dit ontwerp weer zou on
gedaan maken.
Toen de heer Borgesius deze belangrijke
dingen had verteld: werd hijverkouden.
En ofschoon het pas half vier was verzocht
de spreker te mogen eindigen met een be
roep op zijn keel. Bezwaar van den voorzit
ter: Wat hij den een toestond, kon hij moei
lijk den ander weigeren. En, berustend, ging
dan de heer Borgesius verder. Ons verwon
derde 't wel, zegt de Kamerverslaggever van
de Maasbode, hoe uit een afgematte, zieke
keel zooveel geluid kon komen, dat de spre
ker in de uiterste hoeken voor een hardhoo-
rende nog wel, was te verstaan! Maar, zoo
als we schreven, hij zegde het zelf, en
And Brutus is an honourable manEen
kwartier lang pijnigde hij nog zijn keel,
zette in het algemeen uiteen, waarover hij
het hebben zou, begon aan die eigenlijke
beschouwing evenwel niet. Natuurlijk zou hij
het hebben gedaan, als hem maar niet die
keel zoo hadde gehinderd! Tenminste ten
kwart voor vier herhaalde hij zijn verzoek
en tevens zijn beroep op gemelde keel. De
voorzitter sprak zijn leedwezen uit, dat hij
ten tweede male voor de moeilijkheid werd
gesteld, maar de heer Borgesius zat al
en iemand met een zieke keel heeft daarin
gelijk en er bleef niet veel anders over
dan maar te sluiten.
Men begrijpt, dat we met den unie-liberalen
leider, die sprak zoo lang hem de kracht nog
restte, zeer hadden te doen. Doch.... een woi-
nigje ook met den minister. Want óók voor.
hem heeft die zieke keel hare verdrietige
gevolgen. Immers nu zal hij morgen te hooren
krijgen financieels berekeningen, die maar
niet zoo makkelijk te controleeren zijn en op
denzelfden dag moeten antwoorden. Er zijn
nu twee wegen open: óf wel, dat de minister
er den tijd eens voor neemt, rustigjes, een
uitweg, die toevallig overeenkomt met de
meening van den heer Borgesius, dat het na
zijn beschouwingen goed zou zijn de bereke
ningen nog eens over te maken; een uitstel
van dagen, ja weken óf wel, dat de uiterst
bekwame, in zijn ontwerp ingegroeide minie-
ter zich tóch nog terstond uit de moeilijkheid
weet te redden!.......
EERSTE KAMER.
De Minister van FinanciV verdedigde gis
teren allereerst de aanwiizinc van de artil-
