a8t©§!@
Aanbevelenswaardig adres voor het koopen van ST. NICOLAAS- en KERSTCADEAUX.
HOUTSTRAAT 35
Bekende grootst mogelijke sorteering in alle LEDERWAREN.
BV*1 A.s. Zondag Geopend. "Hfj Ziet de etalage.
Slobkousen. P. W* TWEEHUIJSENf BarteEjorissfraat 27. Tel. 1770» Slobkousen»
BINNENLAND.
RUILING TOEGESTAAN.
Boekbeoordeelmg
Rechtszaken.
Ciparetfen
zuiver handwerk.
g(EOUABD MUF) overal verkriirbaar g
M^ten-üenera»!.
land der wonderen" gaf de noodige uitleg
gingen en de onweerlegbare bewijzen en
eindigde zijn „demonstratie" met de treffen
de onmerbing, dat „God alleen een bevredi
gende verklaring van deze plotselinge gene
zing kan geven."
En zoo werden er nog een zestal andere
patiënten „voorgebracht". Mensohen die te
Lourdes genazen van verschillende onge-
nees'üke ziekten, o.a. een zekere Lebacq
uit Roubaix, die wegers zijn blindheid ver
lof had van het gemeentebestuur te Rou
baix om te bedelen en een toelage van 15
francs ITij werd ook in Augustus genezen, j
Men zal moeten erkennen, dat zulk een j
bijeenkomst, al maakt de wereld daarover
geen rumoer, van het hoogste belang is, om- j
dat er aan verbonden is een antwoord op de
ernstige levensvragen. N. T. Ct.
liet bic scope-gevaar.
't „Geval" speelde zich af in Dresden
bij een gewonen burger-bakker, 'n baasje,
die hard moest werken voor zijn huisge
zin, vrouw en drie kinderen en een dienst
meid, 's nachts in de pufwarma bakkerij en
overdag nv'sschien in zijn winkel. Hij had
twee „knechts", een jongen van vijftien en
een van zeventicnt
Tot dusver is het alles heel gewoon: 'n
stukje lagelijksch stadsleven. Nu komt het
ontzettende, de tragiek, waarvan wij straks
den ondergrond zullen geven.
De oudste jongen besloot de bakkers-fa-
mi io te vermoorden en haalde daartoe den
jongen gezel over.... Lach nu niet en haal
uw schouders niet op; 't is geen vertelsel,
't is een nuchter brok werkelijkheid en
straks komt de psychologie van 't geval.
De jongens probeerden samen de heele fa
milie te vergiftigen met choor kali, dat ze
voor een zwaar vergift hielden, en dat ze
stil door het eten in de bakkerij klaar
gemaakt, mengden.
Het middel had niet de door de jongens
gehoopte uitwerking. De familie bleef ge
zond tot groote verwondering van de jeug
dige mis ladigers. Toen ging de oudste 'smid
da,:;s naar een drogist en kocht arsenicum..
voor de ratten, zei hij. De jongste moest
dat 's middags door het eten doen, dat zou
wel beter gaan.
Maar dien dag was juist de baas zoo
aardig en zoo goed voor de jongens, lachte
hij met ze onder 't werk en liet ze mis
schien eens snoepen, of gaf ze een sigaar,
dat de vijftienjarige de misdaad niet uit
voerde en het gif niet onder het eten meng
de.
De oudste was woedend, schold zijn mak
ker bij 't naar huisgaan en sarde hem en
plaagde hem. Ten slotte haalde hij hem
over den volgenden nacht den baas met een
ijzeren s.ang, die in de bakkerij stond neer
te slaan; de andere familieleden zou men
dan in bed wel knevelen en vermoorden.
Daartoe werden touwen klaar gemaakt en
strikken.
Den volgenden nacht greep de jongste
knecht inderdaad ook onverhoeds naar de
ijzeren stang en bonfcte ze met een dof-
'en slag op het hoofd van den bakker. Een
oogeubiik wankelde deze versuft, maar voor
de tweede s ag neer kon komen, had hij de
jongen aangegrepen en op den grond ge
gooid. De oudste sprong nu toe en veins
de de groo.se verontwaardiging. Hij sloeg
zijn makker-in-de-mis laad, tot de baas hem
zelf terug moest houden.
Natuurlijk kwam de zaak toch uit. Bij
het scherpe kruisverhoor voor den rechter.
En nu komt juist de schrikkelijke psy
chologie van 't feit, wat bleek uit het on
derzoek? De jongs.e misdadiger had gehan
deld geheel haast onder den invloed van den
oudere. En deze? Wel diens hoofd was
op hol gebraeht, diens zinnen waren ver
bijsterd en diens heele verbeelding was ver
dwaasd door het lezen van boeken ook,
maar vooral door het vele bezoeken van
bioscopen 1....
De advocaat die hen moest verdedigen,
zeide met ieis van ontzetting in z'n anders
onverschillig (uit gewoonte) klinkende stem,
dat zulke gevallen niet alleen stonden, maar
dat zijn practijk leerde, dat verreweg de
meerderheid der al maar toenemende jeugd-
misdaden veroorzaakt werd door de „Lese",
maar vooral door de „Kino-Schund"....
Ach, 'n uitzondering, of 'n heel buitenge
woon geval zegt ge natuurlijk. Maar juist
de uiterste consequenties spreken 't hardst
en duidelijkstel Misschien dat dit felle stuk
je leven toch wel hier en daar een weer
klank vindt en op doet passen, ook al is
't niet voor zulke erge consequenties...
(Ons Blad)
Een melodrama.
Een reusachtig drama, tragisch en gewel
dig, heeft zich afgespeeld in het Nelson-
Hotel te Gravesend (Engeland). Een jong-
mensch had hier voor een nacht zijn in
trek genomen. Des morgens na zijn aan
komst stapte een onderofficier in de uni
form der Anglo-Egyptische artillerie de ge
lagkamer binnen. Het kamermeisje zag on
middellijk, dat de bezoeker een tweeling
broeder van den logeergast was en gaf hem
het nummer van diens kamer op. Toen zij
een half uur later den vreemdeling op het
punt zag staan om naar het station te ver
trekken, vroeg zij hem waar zijn broer de
luitenant gebleven was. Tot haar groote ont
steltenis begonnen zijn oogen eensklaps te
fonkelen en riep hij woedend uit: „Die el
lendeling 1 Hij heeft zijn verdiend loop ge
kregen. Ik heb hem opgehangen... in de
kast.... op zijn kamer!" Met een sprong
was hij op straat en het meisje viel be
wusteloos neer. Toen men er in geslaagd
was haar bij te brengen, hertelde zij welk
eon ontzettend drama zich had afgespeeld.
De politie werd gehaald en de kast werd
onder het gegil der aanwezige vrouwen door
een dapperen diender geopend. En daar hing
slap en levenloos de uniform van den zoon
van den hotelier, die in Egypte gediend
had Langzamerhand begon men nu de toe
dracht der zaak te begrijpen. De jonge lo
geergast had de uniform gezien, die aange
trokken en er een ochtendwandelingetje in
gedaan. Thuisgekomen was hij door de „bar
maid" verrast en had haar in het geloof
gelaten, dat hij zijn eigen tweelingbroeder
w.s En ten einde haar bij zijn vertrek
geen opheldering te moeten geven had hij
een verzinsel bedacht, waardoor zij zoodanig
ontstelde, dat hij ruimschoots de gelegenheid
had zich uit de voeten te maken.
Overigens, behoeven we te melden, dat mr.
van Houten al even hard roept over de overwin
ning als de andere linksche publicisten?
De heer van Houten geeft er voorts in dezen
brief de Staatspensioneering van langs.
We lezen daaromtrent:
„Het is met een begrijpelijk technisch woord
het parasitisme; met een begrijpelijke volksuit
drukking de klaplooperjj op de schatkist, be
gunstigd door de neiging tot toegeven aan de
hunkerenden naar gratuiteiten uit de openbare
kassen. Met een deftig woord heet het in de
tegenwoordige kamerdiscussie staatspensionee-
ring en omvat bet thans van alle storting onaf
hankelijke of tot de storting buiten alle verhou
ding staande uitkeeringen voor ouden, invali
den, weduwen en weezen."
Het is een nieuwe vorm van een oud ver
schijnsel, zegt de schrijver en hij gaat om het te
bewijzen oude toestanden na, tot die onder de
vroegere republiek toe. Hij kan het daarbij niet
nalaten iets natuurlijks bij mr. van Houten
een Seitenhieb uit te deelen aau de kloos
terscholen, „de nieuwste parasieten, die meer
subsidie uit de schatkist ontvangen, dan de wet
bedoelt, zelfs meer dan zij kosten." Die uitlating
is toch wat al te brutaal, nadat nog zeer on
langs de heer Patjjn om een dergelijke uitlating
door half het land is uitgelachen, toen hij, uit-
genoodigd tot bewijzen, piepstil bleef. Laat de
Toen de drie vrijzinnige groepen gelijktijdig keer yan £joujen nu eens dapperder zijn en eens
hun concent ra tie-program opstelden, goedkeur- met bewyzen aank0men.
den en den lande bekend maakten, was er alge- Qver het parasitisme der Staatspensioneering
meen gejuich in 't linksche kamp. De liberalen voort£a£m<je) zegt de heer van Houten verder:
spraken reeds de tale des overwinnaars, een j ^hans echter dreigt de ontwikkeling van
oogenblik de onderlinge verschillen vergetend &en joeiier,parasiet door de toelating van
met voorgewende blijmoedigheid of althans met €;schen van het proletariaat aan de staatskas
IN HET SOCIALISTISCHE SOP.
onderworpen stilzwijgendheid wederzijdsche of'
fers in 't vooruitzicht stellend.
Doch sindsdien luwde de concentratie-begees-
tering bij velen, plaats makend voor de bittere
realiteit.
Een nobele, eerlijke persoonlijkheid als de
heer van Karnebeek trad uit de concentratie
gelederen.
Een oud-vrijzinnig gediende als de heer van
Houten brandmerkt nu, zoo schrijft de N. Ven-
losche Courant, in zijn jongsten staatkundigen
brief de in 't concentratieprogram opgenomen
staatspensioneering als een socialistisch parasi
tisme, als een klaplooperij op de schatkist.
Een derde vrijzinnige schrijft in een nieuw
verschellen vrijzinnig democratisch weekblad
„Land en Volk", dat de vrijzinnig-democraten
in een vlaag van absolute verstandsverbijstering
de eigen politieke actie hebben gestaakt om nu
met de unie- en vrij liberalen samen te werken
en dat hij hoopt dat de oude radicalen spoedig
hun bewustzijn zullen terugkrijgen.
Ten slotte drijft ook het roode sportblad de
„Notenkraker" den spot met de concentratie-
groepen. Het stelt de heeren Borgesius, Drucker
en Tydeman, de drie leiders der linksche kie
zerscorpsen, als razende hardloopers voor, hol
lende achter den soeialistlschen zegetrein, ter
wijl Tydeman in wanhopige stemming wordt
meegesleept, Drucker vol angst het socialisti
sche treinvlaggetje aanstaart en Borgesius dap
per de concentratievaan uitzwaait.
Die spotprent is raak, vooral wat bij den
„Notenkraker" minder frequent voorkomt
wijl zij klaar en w aai is.
Want, ondanks de verklaring in het concen
tratieprogram, dat de strijd ook tegen de so
ciaal-democratie zal gericht zijn, blijkt nu, ook
voor de opengaande oogen van talrijke vrijzin
nigen, dat de gehcele vrijzinnigheid in zuiver
socialistisch vaarwater afdreef. Achter de
forscli voortstoomende Troelstra-stoomboot dob
bert het concentratie-schuitje met zijn angstige
ingezetenen, die. gein raad of uitkomst meer
wetend met hun staatspensioneering en hun al
gemeen kiesrecht, toch den rooden ballast niet
over boord wenschen te werpen.
En zoo verkeeren de concentreerende heeren
in ongeveer dezelfde netelige positie, welke voor
de jongste verkiezingen in België door de libe
ralen aldaar werd ingenomen.
In België heeft het kiezerskorps overduidelijk
getoond, dat het van deze kalf-socialisten niet
gediend is.
En we gelooven niet dat ons volk in dat op
zicht minder practisch zal zijn.
HET PARASITISME VAN HET STAATS
PENSIOEN.
Mr. van Houten heelt de verdienste, dat hem
vaak naar de keel welt, wat hem op 's harten
grond leit. Wat anderen zooveel mogelijk willen
verhullen, brengt hij in het volle licht.
Zoo ook tha is, schrijft „De Residentiebode":
In zijn jongsten Staatkundigen Brief over de
verkiezing in 1913 handelend, spreekt hij van
een eventueele „overwinning (van) een vier
bond ad hoc van alle oppositiegroepen."
Foei, mr. van Houten! Iedereen weet wel, dat
niet drie maar vier linksche groepen alle even
goed haar best doen om de rechtscbe Regeering
te verdrijven; aan niemand is het onbekend, dat
de vier ten slotte samendoenmaar.de vier
de is de sociaal-democratie en men moet dat niet
zoo openlijk zeggen 1
voor zijn levensonderhoud en omzetting dier
eischen in rechten.
Het toekomstige conflict over deze eischen
heet ook over verzekering te loopen, maar niet
in den zin van door premie verworven uitkee-
ring, maar in den zin van verzekerde, d. i. stel
lig toegezegde gratuite voorziening van staats
wege in het onderhoud van ouden en invaliden,
weduwen en weezen van den arBSider; op den
achtergrond ook van den werkloozen arbeider
zelf. Dit woord arbeider wordt dan genomen als
naam der proletariërs-klasse, niet als bewijs van
een werkelijk uitgeoefenden maatschappelijken
werkkring".
De schrijver vindt het dan ook zeer gevaarlijk
van hen, die Staatspensioen nastreven. „In het
liberale stelsel passen slechts staatsbijdragen
voor armenzorg." Toch zal straks de liberale
pers wel verkondigen, zooals zij reeds deed, dat
bet liberale program met de Staatspensionee
ring vol staat van „kerngezonde liberale ge
dachten 1"
Mr. v. Houten pleit ten slotte weer, dat men
het program maar moet laten varen en overwin
nen zonder program.
Gemakkelijke concentratie, maar o wee de
overwinning dan? Men herinnere zich het mi
nisterie-de Meester van 19051907 treuriger
nagedachtenis 1
DE lvWEST! E-FERVYERDA EN TIEMAN
TE AMSTERDAM.
Gepubliceerd wordt nu de volgende verkla
ring van de firma Eerwerda Tieman, die het
café Trianon in Amsterdam exploiteert:
Er is geen reden den kring van personen,
die onder de verzekering vallen, minder ruim
te nemen dan het ontwerp-Ziektewet doet;
altijd, voorzoover zij aan gevaar voor beroeps
ziekte zijn blootgesteld. De raad van Ar
beid, die voor de uitkeering van ziekengeld
gedurende de eerste zes maanden heeft te
zorgen, heeft dan in het algemeen ook op
de tegen beroepsziekten verzekerden de be
palingen der Ziektewet toe te passen. Bij de
ziekenkas geschiedt de inschrijving.
Wat dienaangaande in de Ziektewet is be
paald, geldt ook voorzooveel de verzekerden
tegen geldelijke gevolgen van beroepsziekten
zijn verzekerd.
De uitkeering wegens beroepsziekte, in het
ontwerp „ziekenrente" genoemd, wordt niet
verleend, voordat de verzekerde zes maan
den geheel of gedeeltelijk ongeschikt tot
werken is geweest.
Wanneer een erkende bijzondere of een
plaatselijke kas de uitkeering van ziekengeld
volgens de Ziektewet doet, betaalt zij de
eerste zes maanden het ziekengeld, doch de
ziekenkas van den Raad van Arbeid keert
daarna de ziekenrente uit.
Verder is voorzien in de uitkeering van
begrafenisgeld en rente aan nagelaten be
trekkingen, als in de Ongevallenwet.
De premie wordt, evenals voor de ongeval
lenverzekering, door de werkgevers opge
bracht.
Krachtens het ontwerp wordt aangenomen,
dat de ziekte een gevolg is van het ver
richten van bepaalde werkzaamheden. Is dat
geval niet aanwezig dan moet het bewijs ge
leverd worden van het oorzakelijk verband
tussehen het verrichten der werkzaamheden
en de ziekte. De ziekte behoeft niet te zijn
veroorzaakt uitsluitend door het verrichten
der werkzaamheden; zoodra het verrichten
der werkzaamheden één der oorzaken is van roep in.
De Verzekeringsraad kan niet ingrijpen <>P
grond, dat bij de verhouding tussehen de
verschillende premiën niet juist acht en even*
eens op grond dat de premiën hooger rijn
dan hem noodig voorkomt. Doch hij moet
er voor waken, dat de Raad van Arbeid, in'
dien de premiën voor het Rijk voor zijn ff6"
bied gemiddeld te laag blijken, niet stil zit er
dusdoende den lasten van het heden op de
toekomst afwenscht.
Van bepaalde ondernemingen kan bijzonde
re premie worden geheven.
Ingevolge het, ontwerp mag in geen geva
de premie, geheel noch gedeeltelijk, van het
loon van den verzekerde worden afgehouden-
Hij, die ziekenrente ontvangt, kan gere"
geld tegen loon werkzaam zijn.
Het bestuur van den Raad van Arbeid kan
te allen tijde ambtshalve de premie wijz1'
gen eri de verzekerde en de werkgever kun
nen te allen tijde wijziging der premie vra
gen, of zijn na de laatste beslissing de om
standigheden niet veranderd. Van alle be
slissingen daaromtrent staat beroep open op
den rechter.
Voor de personen, die niet tegen ziekte
zijn verzekerd, krachtens deze wet afzonder
lijk premie te doen betalen, schijnt niet wen-
schelijk. De premie zou vermo«deliik voor
de meeste werkgevers zeer laag en de ver
meerdering van administratie aan de hoffin?
verbonden, belangrijk zijn. Voorgesteld word*
daarom de kosten der verzekering van be
doelde personen te doen opbrengen door alF
werkgevers, die premie voor beroepsziekte be
talen. onverschillig of en, zoo ja, hoevee1
van die personen in hun dienst zijn.
In de beroepswet zal moeten worden be
paald, dat de bank in twistgedingen over zie
kenrente en uitkeeringen aan nagelaten be
trekkingen partij is, al stelde zij geen be-
Het bestimr der Rijksverzekeringsbank
zorgt voor de samenstelling eener sfntistiek
van beroepszieken in den zin dezer wet-
dus uitsluitend van de ziekten aangewezen
in den algemeenen maatregel van bestuur.
Er zullen gegevens worden verzameld van
beroenu-ieMen in algemeenen zin, maar dit
«I
ut naumiH"'w
de ziekte, is schadeloosstelling verschuldigd.
Voorts zullen bij algemeenen maatregel van
bestuur ziekten worden aangewezen.
Het ontwerp voorziet n.l. een geleidelijke
uitbreiding naarmate meer kennis van be
roepsziekten wordt verkregen.
Moest dit bij wet geschieden, dan zou her
haalde wetswijziging noodig zijn. Dit wordt is niet de taak van de Rijksverzek"'"*
niet wenschelijk geacht. Daarom wijst de j
algemeene maatregel van bestuur de ziekten
aan. Het ontwerp verzekert niet werklieden,
in bepaalde bedrijven, maar hen die in een on
derneming bepaalde werkzaamheden verrich
ten.
De ziekte moet een gevolg zijn van het
verrichten der werkzaamheden. Daaruit volgt
niet, dat de werkzaamheden, op zich zelf,
de ziekte moeten veroorzaken. Het is vol
doende, dat het verrichten der werkzaam
heden, onder bepaalde omstandigheden, de
ziekte veroorzaakt-
De algemeene maatregel zal voor iedere
ziekte de werkzaamheden moeten aanwijzen
die als vermoedelijke oorzaak worden be
schouwd.
Beroepsziekte wordt alleen aangenomen, in
dien een der voor de betrokken beroepsziekte
aangewezen werkzaamheden in een onderne
ming is verricht.
De beroepsziekte openbaart zich in den
regel niet dadelijk. Een wettelijk vermoeden
behoort ook na het verrichten der werkzaam
heden te worden aangenomen gedurende ze
keren termijn, die voor verschillende be
roepsziekten verschillend kan zijn.
De dag waarop- de ziekte zich heeft ge-
„De firma Eerwerda Tieman betuigt haar openbaard moet in ieder geval worden vast-
oprecht leedwezen over het feit, dat zij door een gesteld.
ondoordachte order, waaraan nog door hare on- Ieder die ingevolge de Ziektewet wettelijk,
dergesehikten de meest ongewenschte uitbrei-verplicht of vrüwillig verzekerd is en m een
ding werd gegeven, naast anderen in het bijzon- onderneming verkzaamheden verricht b.j den
j ,in art. 1 bedoeluen aigemcenen maatregel van
der hare Joodsche gasten heeft gekrenkt. bestuur aangewezen is krachtens deze wet
„Zn verklaart uitdrukkelijk, dat iedere anti- yan rechtewege verzekerd,
semietische gezindheid haar volkomen vreemd In den regel zal do verzekerde over de
is, dat zij het gebeurde als een ernstige, door eerste zes maanden ziekengeld ontvangen,
haar gemaakte fout uitermate betreurt en haar Maar ook waar dit niet het geval is, wordt
personeel de meest strenge orders heeft gege- geen ziekenrente uitgekeerd vóór den aan-
ven, waardoor correcte behandeling harer bezoe- vang der zevende maand,
kers, zonder onderscheid, voortaan verzekerd zal i Wordt ziekenrente uitgekeerd, dan is be-
rijn. slist, dat de verzekerde aan een beroeps-
„De firma Ferwerda Tieman biedt aan ziekte lijdt en behoort de door die ziekte
ieder, die in hare lokalen eene krenkende beje-«oodig'gorden
gening ondervond, hare oprechte verontschuldi
ging aftn.
FERWERDA TIEMAN.
üc firma Ferwerda en Tieman deelt verder
mede, dat zij, ter restitutie van haar te veel be
taalde gelagen, 100 ter beschikking van het
Ne-d. Tsraëlietische armbestuur stelt.
GEWISSELDE STEKKEN.
De Beroepsziektewet, arbeiders.
ten laste der ziekenkas te komen. Een rege
ling, welke onderscheidt naar gelang van de
ziekte welke geneeskundige behandeling noo
dig maakt, zou in de toepassing tot moeilijk
heden aanleiding geven.
Een bepaling is opgenomen met het doel
om onder de ziekteverzekering en daarmede
onder deze -wet te brengen allen, die in oen
onderneming krachtens arbeidsovereenkomst
werkzaamheden verrichten, krachtens art. 1
aangewezen en bevoegd zich tegen de ziekte
te verzekeren, in de eerste plaats de losse
Minister Talma, onvermoeid als immer,
heeft nu weer bij de Kamer zijn wetsont
werp tot wettelijke verzekering van arbei
ders tegen geldelijke gevolgen van beroeps
ziekten ingediend, waarvan hieronder een
overzicht volgt:
Bij nadere overweging is gebleken, dat de
bepalingen der Ongevallenwet niet op be
roepsziekten van toepassing kunnen worden
verklaard.
Voorgesteld wordt daarom de regeling te
doen aansluiten aan de ontworpen ziekte
verzekering.
De premiën worden door de rijksverzeke
ringsbank voor het geheele rijk vastgesteld.
Oefenen evenwel omstandigheden in het ge
bied van een Raad van Arbeid een bijzonder
gunstigen of ongunstigen invloed op een of
meer beroepsziekten uit dan is de Raad van
Arbeid bevoegd de premiën voor die ziekten
te verlagen of te verhoogen.
Bij algemeenen maatregel van bestuur kun
nen te allen tijde de grenzen voor de ver
schillende premiën worden gewijzigd; een
voorschrift tot periodieke herziening is niet
noodig.
Hendrik van Vei dek ris St
Servatii.siegende, bewerkt dooi
Marie Koenen. Bij Paul Brand
te Bussum.
De begaafde letterkundige Marie Koenen
heeft hierin het eerste deel van deze won
dermooie legende van den oudsten Neder-
landsclien dichter eenvoudig-dichtcrlijk be
werkt? Het gedicht heeft nu ongötwijtvid
voor twiutigste-eeuwers nog vóél meer be-*
koorlijkheid. De poëzie is niet gestoord,
maar alleen in een nieuw-aantrekkelijk, als
doorzichtig kleed gestoken.
Verzen van B. H. Molkenboef
O. P. Bij Paul Brand te Bus-
sum.
Vol intelligentie zijn deze verzen van pa
ter Molkenboer: vruchten van een beschaaf
den geest en fijn-voelend gemoed. Er zij o
veel Vondeliaansche zinnen in, en niet al
leen naar den vorm! De meeste verzen
zijn oorspronkelijk en behoudens enkele
ietwat-conventioneele trekjes zuiver-poe-
tisch. Deze bundel is een waardevol bezit.
Vlugschrift tegen 't Malthusia
nisme, door Prof. G. Iluijs, R.K-
pr. Bij J. Beijersbergen, te
Breda.
Een voortreffelijk geschrift tegen eei
vreeseliik kwaad van onzen tijd. Een over
tuigende, onweerspreekbare uiteenzetting,
die verdient in zoo wijd mogelijken kring
te worden gelezen. En dit is mogelijk, wij
de prijs zeer laag is en onder ieders be
reik.
VAN ELDERS
FAILLISSEMENTEN.
Failliet verklaard: 21 Nov. A. E. EverS-
dijk, rentenier, Voorst.
25 Nov. A. van Meijeren, landbouwer, ta
Haastrecht.
H. Groenheim, koopman en kleerma^
ker, Amsterdam, Kerkstraat 406.
Geëindigd: door het verbindend worde»
der uitdeelingslijst de faillissementen: J. B-
Cremers, aannemer, Maastricht; N. Com
mandeur, bakker, Amsterdam; H. J- BrasH.
koopman, Enschede en T. van Beerschoten.
Rotterdam.
