DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND, eesste blad. Modern Bijgeloof. N.V. HET RAARLESSCAE ASSURANTIE EN cmismNiooR. STADSNIEUWS Voor de Roomsehe vrouw Kinderhuisvest 29-31-33, Haarlem VRIJDAG IS DECEMBER 1912 37ste Jaargang Ho. 8010 abonnementsprijs» Per 8 maanden voor Haarlem 71-35 Voor de plaatsen, waar een agent ïs gevestigd (kom der gem.) - 1.35 Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.80 Afzonderlijke nummers003 Bureaux van Redactie en Administratie Intercommunaal Telefoonnummer 1426. PRIJS DER ADVERTENTIëNs Van B regels 60 cent (contant 50 cent). Iedere regel meer 10 et. Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 ct per Tegel HmtenL Mi ct Dienstaanbiedingen 25 ct. (6 regels), driemaal voor 5u ct la contant). GULDEN bij «ohiktheid tot werken. A AUe betalende abonné's op dit blad, die In Eet Bezit eener verzekeringspoHa «Sin. zfin volgena de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor» A GULDEN bij fl C fl GTILDEN 9 É9 IPl GULDEN bij verlies van een I 11 verlies van f hand of voet, I OS één oog. GULDEN bij overlijden. verlies van één daim, SULDEN bij verlies van één wijsvinger. GULDEN EU verlies van één anderen vinger. De nftkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Hollandsche Algemeene Verzekeringsbank" ie Schiedam. Dit nummer twee bladen. bestaat uit Het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD van deze week bevat de volgende PLATEN: Wachtschip. „Admiraal van Wassenaer." Kijkjes van den Balkanoorlog. (9) De overwinnaars van New-York. Net vol. Èen jubilé-gastmaal. De Haarlemsche „Derby." 'Tentoonstelling van gobelin-weef werk. Pastoor de Groot. Winterbloemen. In den orkaan. TEKST: Oorlogskiekjes en de vrede in 't zicht. Gravin Bertha, (vervolg) 'n Sunter. klaasje. Een wonderlijke geschiedenis. Voor onze jongen en meisjes. Maar... de eenvoudigen in den lande, die de ze politieke „hans"-worsterij. voor goede munt opvatten, krijgen uit deze dunne stukjes po lemiek die „overzichten" heeten toch maar geregeld hun politiek idéé naar bin nen! juist dè,t is zoo treurig. Dat een groot dagblad als „De Telegraaf" toelaat, dat door een jongmensch zonder de minste politieke bekendheid Ministers en Staatslieden worden gerailleerd en gehoond en beduimeld, dat is natuurlijk de zaak van het blad-zelf, waar mee wij ons niet moeien. Maar dat zulke praat door velen nog als „politieke voorlich ting" wordt aangezien, dat mag door ons niet worden voorbijgegaan. En daarom moet tegen die politieke ,,hans"-worsterij', dunkt ons, door héél de katholieke pers voortdurend worden gewaarschuwd. Het „neutrale" ver nisje va.n vroeger, dat bij „De Telegraaf" nu al geheel is afgesleten, bedriegt misschien ook nog menigeen onzer. AGENDA. M December, Gebouw St. Bavo R. K. Volksbond 8 uur Hulpspaarbank (Schoterkwartier). Half 9 Spaarkas St. Nicolaas (Winterpro visie). Half 9 Spaarbank. Inschrijving Coöperatieve Bakkerij. Bibliotheek. Concertzaal „De Kroon" 8 uur Viool-Recital door Albert Spalding en C. v. Bos. Het Blauwe Kruis - 8—9 uur Con sultatie-bureau voor drankzuchtigen. 'feyiers Museum Tentoonstelling van moderne aquarellen. Politieke „Han#"worsterij. Van de partijdigheid en felle-anticlericali- teit van 't vroeger zoogenaamd „neutrale" dagblad „De Telegraaf" is nu wel iedereen overtuigd De zeer anticlericaie, vaak hatelijke en door en door onware platen van Raaymakers, de 1 artikelen en entrefilets die immer in anti- clericalen zin zijn geredigeerd, geven daar van bewijs over. Maar vooral zijn het de Kamer-overzichten, die druipen van haat en venijn tegen de Christelijke regeering en de Christelijke par tijen. Wij hebben in onze eenvoudigheid altijd gemeend, dat een „overzicht" ook werkelijk een overzicht moest zijn, zij het dan ge kleurd door den bril van hem die het ge heel op zijn manier „over-zag". Maar „overzichten" in de „Telegraaf" van de hand van een zekeren heer Hans, zijn anders: het zijn politieke hansworsterij- en, 't zijn volmaakt-oppositioneele kamerrede voeringen van iemand die in de Kamer niet te maken heeft, het zijn stukken debat, het 1 zijn hooghartige leslezerijen van Ministers en Kamerleden, het zijn met hatelijkheden door spekte collegos in de anticlericaie regeer kunst door.... een onbevoegde! Het is inderdaad vermakelijk dit jonge- mensch dat behalve aan politiek nog aan voetballen doet, op den hoogsten toon den staf te hooren breken over mannen als Heemskerk, Talma, Nolens, de Savornin Loh- man en anderen.... De waarheid dat het menschelijk hart niet tevreden is met het aardsehe alleen, doch ook behoefte heeft aan iets bovennatuurlijks iets wat verheven is boven het stoffelijke wordt getuigd door heel de geschiedenis der menschheid, en deed de H. Augustinus reeds uitroepen, na zijn jarenlange dwaling in het ongeloof: „Ons hart is onrustig, totdat het zijn rust vinde in U (o God)". Deze zelfde waarheid vindt echter nog steeds zijn bevestiging, niet alleen in <le leer der geloovigen, welke God als hun einddoel beschouwen, maar ook in onzen tijd hoe langer zoo meer in de bijgeloovigheid waaraan zich noemend „ongeloovige men- schen" of vrijdenkers zich dwazelijk over geven onder hooge authoriseering, mogen we wel zeggen van degenen, die het n i e t-geloo- ven aan den eenig waren God tot stelsel ver hieven, en, ter bevrediging van hun harte- drang naar iets hoogers, steeds meer aanstu ren op den heidenschen afgodendienst van Boeddha. De nieuwste verschijningsvorm van dit bij geloof des te gevaarlijker omdat het door de God- en godsdienst hatende geheime sekte der Vrijmetselaren schijnt geëxploiteerd te worden is het zoogenaamde „Bi 11 ik en". Wat is dat „Bil liken"? 'n Charivari, 'n halssieraad, 'n byou, 'n klei nood, of hoe men het ook noemen wil, in den vorm van een Boeddhistisch beeldje, 't Wordt in den handel gebracht, voor zoover ons be kend is, in goud, zilver, nikkel, andere me talen, ja zelfs reeds inchocolade! Het dientom degenen die het bij zich dragen, i te bewaren tegen ongelukken en geluk te be zorgen. En zóó vast vertrouwt men op de wonderkracht van dit ondingetje (wat daar enboven nog afschuwelijk leelijk is ook) dat er tegenwoordig, vooral onder degenen die bovengenoemde secte aanhangen, geen auto mobilist bijna gevonden wordt, of hij draagt in goud of zilver 'n Boeddhabeeldje (alias Billiken) bij zich! 1 Hoe het met luchtschippers, vliegers en dergelijken gaat, behoeft men niet eens te vragen als men weet dat een onzer Holland- 1 sche vliegers, vóór zijn vlucht bemerkende dat hij zijn „aapje" niet hij zich had (we wa ren toen in de periode der beschermende apen, welke denzelfden dienst verrichtten als thans dat Billiken en welke er ook naar uiter lijke gelijkenis te beoordeelen zeer nó aan verwant waren) weigerde te vliegen als zijn aapje niet eerst gehaald werd van een circa 30 K.M. verwijderde plaats; en wat van de zen eenen historisch vaststaat is, volgens zeggen van bevoegde oordeelaars, van bijna allen te verwachten. Zij die van minder gevaarlijke voertuigen gebruik maken of per pedes Apostolorum (op hun voeten) hun weg vinden, gaan ook in steeds grooter getal aan dezen beveiligings maatregel meedoen. Nu zou er geen reden geweest zijn eenigs- zins uitgebreid over dit alles te schrijven, in dien het gevaar niet bestond dat ook Katho lieken aan dit heidensch misbruik gaan mee doen, omdat 'tnu eenmaal „mode" is en, zoo willen we tenminste hopen, omdat ze het hij- geloof en de Boeddhistische, dus heidensche en afgodische strekking die er aan verbon den is, tot dusverre niet kenden. Daarom hebben wij hierboven de strek king en bedoeling van „Billiken" be kend gemaakt, en daaruit volgt als eerste plicht voor Katholieke fabrikanten en winkeliers dit artikel te weren, wijl het hun niet geoorloofd is dergelijke misbruiken in de hand te werken door dat leelijke, dom me, heidensche ding te vervaardigen of te verkoopen, omdat het zoo „gevraagd" wordt. Vervolgens echter: alle Katholieke man nen en vrouwen die zich een sieraad wen- sehen, zullen goed en verstandig doen of sterker nog: zijn als Katholieken verplicht dergelijke, voor ieder verstandig mensch be spottelijke en afschuwelijke maconnieke ver sierselen als het „Billiken" te mijden en over te laten aan hen die zich zelf het brevet van vrij-denken uitkeeren en daarmee arm verstand! ook op zulke dolligheden het stempel van menschelijk vernuft wenschen op te drukken. Daarenboven: zou het nu niet meer dan tijd worden om, vooral bij onze Katholieke vrou wen, de mooie, echt christelijke gewoonte weer in te voeren, waar ze soms verdwenen mocht zijn, om als grootste sieraad een kruisje te gaan dragen aan halsketting of als broche? Waar 'n dwaze mode 't geoorloofd maakt, ja, haast als plicht oplegt om met zoo'n be spottelijk „versiersel als een Boeddhabeeld, een afgodsbeeldje te gaan loopen, daar is toch zeker een "Roomsehe Mode" welke ma ken gaat dat iedere Roomsehe vrouw of meisje een kruisje gaat dragen, niet te ver- oordeelen, maar met alle kracht te wenschen! De Katholieke vrouwen mogen daarbij 'be denken hoeveel zij nog ten achter zijn bij de Katholieke mannen in het openlijk belijden van hun H. Geloof. Mannen toch in het dragen der insignes van Roomsehe vereeni- gingen een, gelukkig steeds meer toegepast middel om hun hoogste bezit, het Heilige Roomsehe Geloof, ook naar buiten te laten zien. De vrouwen echter en meisjes zijn daarbij j ver ten achter. Hoe zelden kan men aan de sieraden (daarvoor op de eerste plaats in aanmerking komend) zien dat die vrouw of dat meisje Roomsch is! Zij dragen flauwe en nietszeggende of hei- j densehe opsmuksels, terwijl het toch ook voor haar noodzakelijk is, vooral op jeugdiger leeftijd, wanneer zij zich in het openhaar ver- toonen, dat iedereen zien kan met een Ttoom- sche vrouw of met een Roomsch meisje te doen te hebben, en zij juist in haar sieraden zoo'n schoone gelegenheid hebben dat te la ten blijken! Daarom Katholieke mannen en vrouwen, weg met die heidensche of niets-zeggende ver sierselen en terug naar de heerlijke opsie ring met het H. Kruis! Teekent doe* een kruisje te gaan dragen protest aan tegen de heidensche mode, welke het nu zóóver tracht te brengen, dat onze Katholieke mannen en vrouwen in plaats van met een kruisje, op de horst gaan loo pen met afgodsbeeldjes als sieraad! Ouders en overheden waakt er voor, opdat uw kinderen of onderhoorigen in hun schul- delooze onwetendheid zich dergelijke dingen, met name zoo'n „Billiken", niet aanschaffen. Want weet het wel: al gelooft gij ook niet aan dergelijke toovermiddelen en al kent ge er geen kracht aan toe, in ieder geval be vordert ge de verspreiding van zaken, die uitgaan van een vooropgezet planmatig ont kerstenen van de christelijke maatschappij door de grootste vijanden van ons H. Ge- loof! R. K. Pr. Directie E. BRANTJES. Damstraat 27, Tel. 83?, Alleen-verkoopers voor Nederland en Kolo niën der Firma W. E. Huyghes Co. Londen. Haarlemsche Alledagjes No. 745. „VOOR HET GOEDE DOEL". De krant is een macht, die „voor het goede doel" geregeld is beweging wordt gezet. Dat is natuurlijk en begrijpelijk. Ieder die „een goed doel" heeft, wil dat bevorderen, en welk middel is daartoe krachtiger dan de krant? Maar ook cle krant heeft wel eens schifting te maken, en zoo komt het, dat niet voor elk goed doel de krant zijn kolommen kan openzetten. We zeggen dit, in verband met een héél lang ingezonden stuk, dat we gisteren kregen van den adjunct-secretaris van den Voogdij raad, ter aanbeveling van een „goed doel": steun aan een verpleegster, die een paar kin deren te verzorgen heeft. Hoe uitstekend dit werk ongetwijfeld kan zijn, in verband met zoo schrikkelijk veel, dat vooral van de Ka tholieken gevraagd wordt die immers behalve hun eigen kerk, ook hun eigen scholen en eigen liefdewerken te verzorgen hebben naast de algemeene charitatieve in stellingen ennaast hetgeen ze moeten op brengen voor scholen en inrichtingen waar van ze tóch géén gebruik kunnen en mo gen maken! in verhand daarmee mogen wij niet telkens met allerlei aanbevelingen komen als deze. j We hebben gemeend, om verkeerde gevolg trekkingen te voorkomen, dit hier eens te moeten zeggen. Er zijn tijden, dat wü ge- dwongen zijn, de grens voor aanbevelingen van „een goed doel" eens wat scherper te trekken. Wat daar dan buiten valt kón ze ker heel goed zijn, maar wij kunnen toch njet h 1 ij v e n aanbevelen. In dit opzicht trou wens wordt van de kranten vaak wat te veel 1 gevergd. Muziek. DOOPSGEZIND ZANGKOOR. De gemengde zangvereeniging „Doopsge zind Zangkoor" gaf gisterenavond haar eerste concert onder directie van haar nieuwen di recteur, den heer H. Lindeboom. Zooals ge bruikelijk begon Doopsgezind Zangkoor het concert met de uitvoering van een tweetal choralvormige liederen uit het 2e Doopsgez. Liederboek. Het verdienstelijke van deze ver tolking was de eenvoudige, geheel zuivere voordracht. Wij kregen van de leiding van den heer Lindeboom wel e<yi goeden indruk: rustig en beslist, maai' te weinig expressief: zoowel 't een als 't ander deed zich gelden in den zang van 't koor. In ieder geval is de direc tie van dezen directeur muzikaal-serieus en we kunnen dus van Doopsgezind Zangkoor véél goeds blijven verwachten. .Van de solisten hoorden we allereerst mej. C. G. M. Blooker met een tweetal liederen van Peter Cornelius en een van Max Reger. Voor de aardige stem en het eenvoudige, maar waa.r-muzikalo talent van deze zangeres goed gekozen liederen. Er was heel veel bekoorlijkheid in haar zingen; vooral in het midden is de klank van haar stem heel mooi. Mej. G. M. M. O. Blom uit Alkmaar, die mej. Blooker had begeleid trad als soliste op met het Pastorale variée van Mozart en een Ballade van Chopin. We konden hierin opmer ken een zeer te waardeeren muzikaliteit en een goed ontwikkelde techniek. Maar deze Ballade van Chopin eischt heel veel, veel meer dan Mozart, en die intuïtieve gevoels- kracht, die Cliopin van den speler wil, heb ben we bij mej. Blom niet kunnen ontdek' ken. Ma-ar de vertolking van Mozart's Pas torale was zéér prijzenswaardig. Soliste was ook mej. Hermine Seholton, van wie wij een drietal van Strauss' prachtige liederen hoorden. We behoeven niet lang uit te weiden over den zang van onze be gaafde stadgenoote. Er is altijd iets char- mant-muzikaals in haar voordracht, en zoo ook nu weer bij de liederen van Strauss. Mej. Scholten werd op waardige wijze door mej. M. Warnier begeleid. De uitvoering door het koor van „Erlko- nig's Tochter" van Niels Gade, waarin o.a. als solist optrad de heer B. J. W. Langen- dijk, bariton te Beverwijk, heb ik tot mijn spijt niet meer gehoord. H. F. A. DE INSTRUCTIE DER ONBEZOLDIGDE VELDWACHTERS. Onze lezers kennen de door Mr. Thiel aan hangig gemaakte kwestie omtrent de instruc tie der onbez. gemeenteveldwachters in Noord-Holland, die de heer Thiel „een aan- DE VROUW IN HAAR HUIS. Buiten het godsdienstig leven heeft de vrouw ten opzichte van het kind ook nog andere groote plichten te vervullen. De vrouw meene niet, dat zij het hare gedaan heeft, wanneer haar kind eene vrome op voeding heeft genoten, met God en de heilige zaken vertrouwd is en met z'n ouders geregeld tot de H. Tafel nadert. Dit is wèl de eenig ware grondslag, waarop moet wor den voortgebouwd om het kind later tot een degelijke vrouw, tot een degelijk man in de maatschappij te vormen, om wederom op zijn of haar beurt met des te meer zin aan den levenstaak te beginnen. De gods dienstige grondslag is wel het voornaam ste maar daarom nog niet alles. Het godsdienstig leven van het kind zal, wanneer de moeder en de vrouw in het al gemeen, met liefde en toewijding den jeug digen geest in de goede richting heeft ge leid, onvermijdelijk een geestelijken band, een geestelijk contract leggen tusschen hen beiden, op welk geestelijk contact de verdere opvoeding van het kind voor oen goed deel moet gebaseerd zijn. Wij spreken hier tot nu toe van de normaio omstandigheden, waarin dus do vrouw zich aan haar taak kan wij den, zonder door levensomstandigheden hier in to worden verhinderd. Dus in de meeste gevallen van de vrouw uit de middenklasse en natuurlijk ook van de vrouw uit den hoo- goren stand, van wio het onverantwoorde- delijk is, erger dan van één andere vrouw, wanneer zij de opvoeding van haar kind als het klein is, overlaat aan anderen. Later, als de zoon en do dochter groot zijn gewor den en als kind niet anders hebben arewe- ten, vooral een kinderhart voelt dit zoo i diepdat vader en moeder op een bad- plaats vertoefden of den avond in schouwburg en op partijen doorbrachten, dan zal er geen contact bestaan tusschen ouders en kin deren, wanneer juist de kinderen dit noo- dig hebben. Op een gegeven tijd zullen dan die ouders, het gebeurt immers maar al te dikwijls, zelf verbaasd zijn, dat die kinderen, dan geen kinderen meer, zoo geheel andere richting zijn gegaan. Het wordt 'n reden tot twist dier ouders zelf, waarvan wij alleen dit eene willen aanstippen, dat die ouders met een gevoel van spijtigen wrevel en niet te troosten verdriet, liefst maar zoo weinig spreken over de opvoeding, welke zij niet hebben gegeven, zoodat de kinderen hen even min leerden kennen en liefhebbeu als zij het de kinderen deden. De vrouw, die haar kind toen het jong was door het te leeren bidden en godsdienstig voe len aan zich bond in vertrouwelijken omgang voor zoover dit mogelijk is, omdat het meer bij intuïtie zal zijn, is geen vreemde in de kinderlijke gedachten. Maar dan komt eens de tijd, waarop, ook al doordat meerdere kin deren de aandacht vragen, de school moet aanvullen wat thuis niet kan worden gege ven. Moet hier nog worden gezegd, dat gij, als vrouw en moeder uw kind alleen naar een katholieke bizondere school zult zenden? Neen, nietwaar? Gij hebt uw kind een gods- dienstigen grond gegoven en daarom is het heel natuurlijk, dat ge met hand en tand zult vasthouden om te voorkomen, dat al uw zorgen, al uw liefde worden te niet gedaan door een niet-katholieke of zoogenaamd neu trale school. En nu is het ook waar, dat uw man geheel één was met u in de gods dienstige opvoeding van uw kind, hij heeft u gesteund en geholpen zooals het een katholiek man en vader uast. Maar weet cc wat dikwijls, des ondanks toch nog gebeuren gaat? Dat uw man, die veel met andersden kenden omgaat, en misschien het ook weet uit zijn neutrale(?) courant, zijn kind niet naar de bizondere school wil zenden, om duizenderlei redenen, waartegen gij mis schien niet zijt opgewassen. Toch wel, gij zij t daar wel tegen opgewassen, ook al zoudt ge u op niets anders beroepen dan op uw goed en heilig recht van „moeder". Gij hebt liet recht in uwe handen en de toe komst van uw kind. Als gij voet bij stuk houdt dan zult ge weten te maken, dat uw goed recht zege viert (of hebt ge als vrouw uw man nog nooit anders naar uw eigen zin weten te zetten??) en uw kind wordt gezonden naar een school waar ge zeker weet, dat het godsdienstig leven van dat kind ook daar wordt ontwikkeld, tegelijk met de algemeene kennis, die uw kind in het leven noodig heeft. Ge zult uw man weten te wijzen, als het noodig is, op zijn plicht tegenover het kind en, dan ook, mevrouw, op de al lereerste plaats zorgen, dat die niet-Room- sche courant de deur uitkomt. Als katho lieke bruid was dit reeds uw plicht en ge neemt u heilig voor te zorgen dat, eventueel, uw dochter als zij huwen gaat zorgt, draagt, dat er onkel een goede Roomsehe courant in 1 huis komt en tevens geeft ge, wanneer de •statuten van den Ned. R. K. Vrouwenbond in de plaats uwer inwoning tersprake komen, (ge wordt natuurlijk lid van dien Bond), ern stig in overweging, dat een bepaling wordt opgenomen, waarbij de jongere leden, die zcih verloven al haar invloed zullen aanwen den, om haar aanstaanden echtgenoot een Roomsehe courant en geen andere te doen lezen. En dan mevrouw, moet ge zelf ook uit uw Roomsehe courant op de hoogte blij ven van wat er gebeurt op alle gebied, po litiek, onderwijs, enz., die kwestie met de School heeft u immers (feitelijk moest het niet noodig zijn geweest en hadt ge reeds lang mèt uw man een Roomsehe krant moe ten lezen) voor altijd genezen. Ge wilt zwaar dere argumenten dan het overwicht van uw vrouw-zijn, en die zijn er overvloedig. In de toekomst zult ge ook tegenover uw ouder wordende zoon of dochter uw voordeel er mee kunnen doen. Als het kind de school bezoekt is het als of de moeder een deel van haar taak zich ziet afgenomen, doch dit is slechts naar dat de vrouw dit zelf maakt. Doet de vrouw niet haar best om het tegendeel waar te doen zijn, dan loopt zij inderdaad de kans, dat het con tact, door haar met het zieltje van haar kind verkregen, weer verloren gaat. Niet, dat de Roomsehe school niet voldoende zal zorgen ook voor de verdere godsdienstige geestes ontwikkeling, en de catechismus, waaraan het grootste deel wordt overgelaten, al moet de moeder ook hierin geheel met kind mee leven, neen, daarvoor behoeft geen nood 'te bestaan. De zaak is maar, dat buiten het schoolleven de mgen of het meisje op ver trouwelijken t blijft met vader en met moeder vooral. Het schoolleven brengt voor het kind een nieuwe periode mee, geeft het nieuwe indrukken, een nieuwe omgeving, en in dat alles moet de moeder den geest van het kind weten te volgen. Als dit van den beginne af gedaan wordt, dan zal het ikind vertrouwelijk meodoelen, wat het ge- j boord, gezien en gevoeld heeft. In de school- 1 jaren, de eerste tenminste, lijkt dit zoo sim- i pol-eenvoudig, maar hoe ouder het kind wordt, dos te meer zal een vertrouwelijke verhouding tusschen ouders en kind van groo- ten invloed op den toekomstigen, grooten .zoon en dochter wezen. Want als het waar is, dat een kinderhart zoo gemakkelijk ge leid wordt, dan is het even waar, dat op een meergevorderden leeftijd, maar o, zoo weinig noodig is om die goede leiding voor altijd te vernietigen. Wat gedaan kan wor« den om het oudere kind in vertrouwelijken; omgang met zijn ouders en met de moederi vooral te doen volharden, terwille van de, toekomst die het wacht, in een volgend ar tikel. Naar aanleiding van ons verzoek in het vorige feuilleton aan onze lezeressen ge-1 richt, om ons avond- en kindergebedjes te; zenden ontvingen wij reeds zeer aardige vers-! jes. Aan de vriendelijke inzendsters onzen! hartelijken dank voor hare bereidwilligheid.! Dit geeft ons goeden moed ook voor volgende feuilletons, wanneer de vrouwenbeweging meer direct zal worden behandeld. Welke lezeressen zenden ons nog meeijj kindergebedjes We laten hier al vast een volgen, in de hoop, dat vele moeders het met haar klein< tje reeds hedenavond zullen bidden of, al» zij reeds een vast gebedje met haar kinder ren opzegden, er aan zullen denken dit aari ons op te zenden ten behoeve van andere kleine kleuters „Nacht lieve Heerke, Nacht lieve yrouwke^ Nacht lieve Engeltjes zoet Die kleine bewaren moet. .Voor water en vuur, .Voor krankenduur. Hart van Jezus, Kindervrindje Maak van een braaf zoet Kindje Te adresseeren aanDe Redactie del „N. Haarl. Ct." 1600 levenslange ong8« 400 300 100 60 15 .V.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1912 | | pagina 1