DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
400
300
100
De heer Passtoors over de
Forensenbelasting.
STADSNIEUWS.
Voor de Roomsche vrouw
ECinderhuisvest 29-31-33,
EER3TE BLAD.
N.V. HET HAARIEME ASSüRfliiTlt
EN CHIMISSlEIHITiai.
VRIJDAG I? JANUARI 1913
37ste Jaargang No. 8G37
ABONNEMENTSPRIJS»
Per 8 maanflen voor Haarlem 71.35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gem) - 1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.80
Afzonderlijke nummers 0.03
Bureaus van Redactie en Administratie
Intercommunaal Telefoonnummer 1426.
PRIJS DER ADVERTENTIëNi
Van 1—6 regels 60 cent (contant 50 cent). Iedere regel meer 10 et.
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 ct per regeL Buitenl 20 ct
Dienstaanbiedingen. 25 et. (6 regels), driemaal voor 50 ct. contant)» I
GULDEN bU
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
'Alle betalende ahonné'a op dit hlad. die in het bezit eener verzekeringspolis *Ün» zgn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voori
GULDEN bil H fl GULDEN bi? Cüü GULDEN bij
GULDEN hij
overlijden.
verlies van een
band of voet.
verlies van
één oog.
verlies van
één duim.
HULDEN bij
verlies van
één
wijsvinger.
GULDEN bij
verlies van
één anderen
vinger.
De nlfkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Hollandsch'e Algcmeene Verzekeringsbank" te Schiedam,
Dit nummer
t wee bladen.
bestaat uit
HET ..GEÏT.T.TTSTREF.RH ZONDAGSBLAD"
van deze week bevat de volgende:
PLATEN: Winter- en sneeuwvermaak in ons
land (3). Prinsesje gaat uit rijden. Een honden-
begrafenis te Amsterdam. Van de Kaasmarkt te
Alkmaar (4 foto's). Een 25-jarig professiefeest
Zuster Demacema. Werk voor de sneeuwoprui-
,ners. Het Vredespaleis in de sneeuw. Bloem-
Dollententoonstelling te Bennnebroek. Een kra
nig echtpaar. Een mooie poort te Schoonhoven.
Zilversmeedkunst als huisindustrie. Roomsch
iooneel ten plattelande. Een praalwagen te
Nizza.
TEKST: Sneeuw in het land. Haar roeping.
Het portret van zijn moeder. De signaalvlaggen.
Voor onze jongens en meisjes.
AGENDA.
18 Januari.
die flauwe tactiek Passtoors aan te vallen,
dan kan men al beginnen te roepen: houd
maar op, we weten er alles van!
„Passtoors als windhaan", zal het b'eeten,
of zoo iets.
Wij weten beter.
't Is: Passtoors gis man die weet wat de
verantwoordelijkheid van een Minister en
van een Kamerlid te beteekenen heeft.
Alleen mensehen die zich van de hoogste
belangen des lands niets aantrekken, en er
maar op los-sckreeuwen, zélf geen verant
woordelijkheidsgevoel hebben, kunnen die
tactiek nog toepassen.
Maar nu wij onzerzijds gewaarschuwd zijn,
lachen we erom!
Gebouw St. Bavo R. K. Volksbond
8 uur Hulpspaarbank (Scheterkwartier).
Half 9 Spaarkas St. Nicolaas (Winterpro
visie). Half 9 Spaarbank. Inschrijving
Coöperatieve Bakkerij. Bibliotheek.
Sociëteit Vereeniging TA uur
Vioolcursus E. A. Cats. Uitvoering der leer
lingen.
Schouwburg Jansweg -- 7A uur
Openbare Oefeningsavond ten bate van het
Lighalfonds.
Het Blauwe Kruis 8—9 uur Con
sultatie-bureau voor drankzuchtigen.
A p o 11 o-T heater Barteljorisstraat.
Bioscope-voorstellingen.
B i o s c o p e-T heater, Groote Markt.
Voorstellingen.
Teylers Museum Tentoonstelling
van moderne aquarellen.
De taktsek verraden.
't Is net als we gedacht hebben!
De socialisten, die in den heer Passtoors
zoc'n duclitigen tegenstander hebben, en een
succesvollen tegenstander óók, zullen uit den
treure nu de historie met de derde herha-1
lingsoefening gaan uitspelen, en men zal het
zien: het spelletje zal nu worden gespeeld
den heer Passtoors voor te stellen als den
man die „verandert van opinie, naar den Mi
nister die er is".
Wij hebben gisteren dat fabeltje al
dadelijk rechtgezet in ons hoofdartikel.
Maar 't zal toch, tegen alle waarheid in,
worden uitgebuit en uitgerafeld in alle
schimpblaadjes en alle kabaaivergaderingen
der rooden, rekent daar op!
De heer Ter Laan heeft gisteren in de Ka-
mer die tactiek al verraden: hij wou er aan
beginnen, maar de Voorzitter riep hem met
ijzeren hand tot de orde.
Onze propagandisten weten het dus: en
onze arbeiders zijn nu gewaarschuwd.
Als do een of andere socialist poogt met
Bij de begrooting van Binnenlandsche Za
ken heeft de heer W. C. J. Passtoors gisteren
een onverwacht en zeer degelijk pleidooi ge
leverd voor betere maatregelen van den kant
des wetgevers in zake den forensen-aanslag
van werklieden.
Een betoog, dat niet zal nalaten zijn in
vloed te doen gelden!
Natuurlijk had de heer Passtoors hierbij
in het bijzonder de voor de Haarlemsehe en
Schotensche ingezetenen zoo brandende
kwestie, die ook in dit blad al herhaaldelijk
is besproken, op het oog.
Het „Kort Verslag" meldt er het volgende
van:
„De heer P a s s t'o o r s zal 'n zeer bijzondere
kwestie behandelen: de kwestie van foren
senbelasting te Haarlem. Deze zaak is wel
niet besproken in de stukken, maar de Mi
nister heeft geen bezwaar geopperd tegen de
bespreking nu, waarvoor spreker hem zijn
dank betuigt.
„Er zijn te Haarlem in de fabrieken, zoo
als die van Beynes, een groot aantal arbei
ders werkzaam, die door gebrek aan arbei
derswoningen te Haarlem, gedwongen zijn
om te Schoten te wonen. Werden ze vroeger
ongemoeid gelaten, het vorig jaar werden ze
door Haarlem in de forensenbelasting aan
geslagen. Ze protesteerden en reclameerden,
maar betalen moesten ze, omdat bun aanslag
geheel in overeenstemming was met de wet.
Er zijn toen door de teleurgestelden protest
vergaderingen gehouden, doch natuurlijk
zonder resultaat. Die belasting is voor de
aangeslagenen drukkend, omdat ze te Haar
lem geen woning kunnen vinden, die voor
ben geschikt is. Jarenachtereen was bet ge
woonte, dat de Haarlemsehe arbeiders zich
bij huwelijk een woning zochten te Schoten, j
en het gevolg is, dat het daar krioelt van
de kinderen.
„Spreker is de eerste om te erkennen, dat
een goede gedachte ten grondslag ligt aan de
forensenbelasting, waar het bij voorbeeld
geldt een koopman, die profiteert van de
Amsterdamsehe haven en voor zijn kinderen
van de Amsterdamsehe scholen, maar te Bus-
sum woont. De zaak komt anders te staan
in een gemeente als Haarlem, waar vele fa
brieken zijn met duizenden arbeiders, die te
Schoten wonen, en die niet ten laste komen
der gemeente Haarlem.
„Tot dusverre schijnt niet gedacht te zijn
aan de arbeiders bij de forensenbelasting.
Maar bij Koninklijke boodschap van 18 Fe
bruari 1909 is een ontwerp ingediend tot wij
ziging der Gemeentewet ten aanzien der ge
meentebelastingen. Artikel 6 van dit ont
werp bevat een bepaling tot wijziging van
art. 245 der Gemeentewet, maar ook hierbij
is niet gedacht aan de forensen-arbeiders.
Spreker dringt er bij den Minister op aan,
met de Commissie van Voorbereiding over
leg te plegen, opdat een einde wordt gemaakt
aan de onbillijkheid, dat arbeiders, die 600
a 700 verdienen, tweemaal worden aange
slagen, namelijk in de woninggemeente en
in de werkgemeente".
zingen leert en er schik in heeftis dat
niet een avond van beteeken is?
Wel, het was dan ook werkelijk een pret
tige avond, die den Volkszang op beduiden
de wijze ten goede zal komen.
De heer Jac. do Jong, die de ziel is van
dit alles, sprak na een opgewekt orkestnum
mer een hartelijk'en gemoedelijk welkomst
woord en dra zong héél de zaal een paar stro
fen van 't „Wilhelmus" mede, en nog andere
liedjes. Dat gaf al dra de goede stemming,
Directie E. BRANTJES.
Damstrsat £7. Tel. 89?.
Verzekering van rijwielen tegen diefstal.
Engelen ons zullen nooden om samen met
die mevrouw Dora BerghuisSchoon nog ben het lied der Opstanding te zingen in den!
verhoogde door op hare bekende en talent- hemel!
Haarlemsehe Alledagjes No. 771.
DE JUISTE PROPAGANDA.
Er is wel eens kwestie geweest, of de
propaganda voor den .Volkzang niet beter
door stil werken in de school, in het huis
gezin en in de vereenigingen gebeuren kan
dan door uitvoeringen.
En we weten: er zijn hieromtrent ver
schillende stroomingen.
De uitvoering echter, die gisteravond ge
geven is in „De Vereeniging" door de ar-
deoling Haarlem van de R. K. Vereeniging
voor Volkszang heeft ons en anderen daad
werkelijk overtuigd dat wanneer op zulk
een wijze een propagandauitvoering wordt
georganiseerd, de propaganda zeer zeker
vruchten 'dragen moet.
Wij verwijzen naar een uitvoerig verslag
in dit nummer, maar censtateeren hier, dab
dit de juiste propaganda is. i
Geen „concert", geen uitvoering vol „mooi-
doen", maar het lied-zelf vooruitbrengen, door
woord en voorbeeld de aanwezigen liefde
geven tot het lied en ze bewegen tot mee
zingen, dat is de weg.
En die weg wordt door de Haarlemsehe
afdeeling van „Volkszang" ingeslagen met
succes. Daarvoor onze warme hulde
volle wijze deze zangeres heeft als voor
draagster van liederen een opmerkelijk-
groeiend talent! eenige lieve liedjes van
Hullebroeck ten beste te geven, die een da
verend applaus uitlokten. Vooral't teere „Lie-
deke van den Schilder" was een groot succes.
En toen de spreker.
'tWas kapelaan D. J. van Noord, uit den
Haag, die pakkend en met sprekende beel
den ons nog eens duidelijk maakte, waarom
de Katholieken het goede lied moeten ver
breiden en zingen uit het hart! Vooral nu,
in dit jaar 1913, zal er voor ons Katholieken
zingens stof te over zijn. Immers 1913 zal een
jaar worden van overwinning: en spr. wees
daarbij op een prent inhet beruchte
schempblad van „Het Volk", waarin de offi
cieren van het leger der „Concentratie" al
•worden voorgesteld als wegloopend vóór den
strijd begint! Wat zal bet dan wezen als we
den strijd achter den rug hebben?Dan
gaan wij, met het overwinningslied, voorop
het Oranjefeest vieren. En dat kan ook nie
mand beter dan de katholieken. Naargees
tige, slechte zielen zingen niet: in het volks-
Daverend was het applaus dat op deze be
zielende, pakkende toespraak volgde. En iiei>
was verdiend!
Na deze „propagandistische toespraak"
zooals het programma het noemde, kwam
het kinderkoor aan de beurt De kinderen
zongen een paar alleraardigste, leuke, echt-
kinderlijke liedjes van Wierts en Catharina
van Hennes, die een reuzensucces hadden
(vooral dat aardige versje van „Jantje-ik-
kan-niet" was zoo typisch mogelijk!), en na
nog- een paar nummers samenzang van al
len, volgde een soloiiummer van den jongen
heer R., waarbij het geheele publiek het ro
frein uit volle borst meezong.
Na de pauze werd het programma op de
zelfde wijs, afwisselend en onderhoudend,
voortgezet. „St. Michael" uit Heemstede
een opmerkelijk-goed corps, dat in deze zaal
goed voldeed gaf een opwekkend nummer
tje, het Kinderkoor zong weer liedjes,
mevrouw BerghuisSchoon zong de drie be
kende en allerwege zoo succesvolle nieuwe
liederen van Jac. de Jong: „De Strik," Mei
zang" en „Pier de Mandenmaker", die door
R. K. VEREENIGING VOOR VOLKS
ZANG.
Weer een aardige, den Volkszang eclit-po-
pulariseerende avond, die de afd. Haarlem
van de R. K. Vereeniging vool Volkszang
gisteravond in de groote zaal der „Vereeni
ging" had georganiseerd!
Het geheel stond onder leiding van den
beer Jac. de Jong, die er slag en
tact van heeft om op prettige en on
derhoudende wijze zoo iets klaar te spe
len, enmet succes te doen gelukken. En
dat beteekent wat: een koor van 150 kinderen
de R. K. Propagandaclub voor Volkszang
'n soliste van naam harmoniemuziek van
„St. Michaël" uit Heemstede, een spre
keren dan daarbij nog enthousiaste,
spontane medewerking van héél een gewillig
publiek, dat door zingen van anderen zélf
lied leeft de volksgedachte, en daarom zijn „de Varende zangers" in verschillende plaat-
ook de liederen der H. Schriftuur zoo schoon; sen vau 0DS ]and z00 populair al geworden
hoe meer er m ons is van don geest der zyn en de R. K. Propagandaclub gaf ook
Kerk, wie te dienen onze dagelyksche bli.id- eenige liederen ten beste. Dat laatste was
schap is, dos te beter zal ons lied ook zijn. naast de solonnmmers van Mevr. Berghuis
En zullen wij, Roomsehen. dar ons lied in 0p muzikaal gebied natuurlijk liet puikje van
het openbaar doen hooren, vraagt nu de heel den avoudl
Een harmoniennmmer vormde het slot van
dezen propaganda-avond, die inderdaad op
voortreffelijke wijs „propaganda" moet ge
maakt hebben!
De heer de Jong zei het in 'n kort woordje
nog terecht, dat de volkszang in Haarlem al-
veel is vooruitgegaan, wij zeggen het hem
na, en voegen erbij: dank zij het onvermoeid
werken der afd. Haarlem en van de R, K.
Propagandaclub voor volkszang enhaar
kleinmoedige? Wel ja, waarom niet! Als wij
fier voor den dag komen, dan hoort ook de
andersdènkende naar ons: ziet het verhaal
der Joden, die in de Babylonische gevangen
schap eerst de lier aan de wilgen hingen,
doch dra hun treurliederen zongen, toen de
heidenen vroegen: zingt ons nog eens Sion's
liederen! De Joden antwoordden toen wel:
„hoe kunnen wij 'slleeren liedoren zingen
in een vreemd land", maar dit is "een ver
keerd antwoord en zeker verkeerd in dezen directeur.
tijd, want alle plaatsen belmoren aan Chris
tus, en Hem is geen land vreemd! En daar
om zullen wij niet stil zijn en niet schuchter,
maar voor onze beginselen komen wij uit,
ook in het lied. Wij zijn als de coalitie, die
En we mogen hier nóg wel een woord aan
halen: de R.K. Prop. Club staat voor elke
vereeniging in Haarlem, die hare
vergaderingen met volkszang wil opluiste
ren, voor hot goede doel: dé populariseering
als de doodgravers probeeren haar ten gron»,1 van het lied, gereed Laat men het ont-
(i\ i r\',_ h°lH'öT1! Dat zal dan óók een de mooiste
resultaten zijn van dezen propaganda-avond,
die wij met genoegen hebben bijgewoond!
schudden van 't lachen in de kist! Ons prin
cipieel, voor den Christus uitkomend Ka
tholicisme is onze levenskracht, en we leeren
het zingen van de Engelen, die, zooals wij
zoo pas in den Kersttijd nog hebben gehoord,
cere brachten aan God in hun lied, uit dank
baarheid jegeus den Schepper, die Zijn wel
behagen in heeft uitgesproken en dat dage
lijks nog toont.
We zullen zingen uit volle borst, en onze zon
nige Roomsche levensbeschouwing zullen
TUINBOUW- EN PLANTKUNDE.
In de jongste vergadering van de afdeeling,
Tuinbouw- eu Plantkunde werd aangaande do
excursie naar de wereldtentoonstelling te
Gent, besloten om een bijdrage van f 150.
uit de kas der afdeeling aan de deelnemers
te geven, met dien verstande dat geen der
deelnemers meer dan de reiskosten zal onfc-
wij uiten in een tintelend lied, opdat eens de vangen.
X.
In het kader van ons laatste artikel
kwam het te pas een woordje te zeggen
naar aanleiding van de stichtingsgeschie
denis der afdeeling Amsterdam van den
Ned. Diocesanen R.K. Vrouwenbond. Voor
wij verder gaan met de behandeling van de
bijzonderheden, die betrekking hebben op
Roomsch vrouwenleven voor godsdienst en
maatschappij, is het niet ondienstig om door
te gaan op wat we in de tweede helft van
ons vorig artikel schreven en meer in 't
algemeen eenige kantteekeningen daarop te
maken, omdat het noodzakelijk is voor den
Nederlandschen R.K. Vrouwenbond de juis
te lijn te houden, die enkelen zoo gaarne
in een zekere verwarring hebben willen doen
doodloopen. „Hebben willen doen
idoodloopen" schrijven we met opzet,
want dat dit voor Amsterdam niet gelukt
is, blijkt wel uit de stijging van het leden
tal na de laatste vergadering ondanks
het kwade stemming maken van haar,
die- zich van te voren' hebben ge
kant tegen alle werken van een Room-
schen Vrouwenbond. De afdeeling Amster
dam zal er wel komen en de wrijving die
men heeft doen ontstaan zal een krachtige
aansporing wezen om dubbel actief te zijn
en te bewijzen, dat gerust een goed oordeel
mag worden gevormd en er allerminst reden
bestaat om de Nederlandscbe vrouwen op
te trommelen geen lid te worden van den
Roomschen Vrouwenbond.
tWaarom dan niet?
Ja, zakelijke redenen zijn biervoor niet
aan te wijzen en elke verstandige vrouw
of fficisjo zal toch niet persoonlijke
argu' "i en kleinzieligheden als ernstig I
willen opnemen en er een goede zaak niet
door willen benadeelen.
Het is noodig hierop de aandacht te ves
tigen, omdat over heel Nederland de be
weging reeds is gedoodverfd, en geschre
ven is, (al was het ook maar in „Van On
zen Tijd" zoodat er reeds van zelf naar
waarde over geoordeeld is) dat de Roomsche
vrouwen wél zouden weten wat haar te
doen staat tegenover een Roomschen Vrou
wenbond, die no.g geen andere ernsti
ge grief kan treffen, dan dat hij nog
vóór de bestuursverkiezing van een plaat
selijke afdeeling niet minstens evenveel
heeft bereikt als waarop de Duitsche Vrou
wenbond na 10 jaren moeizamen arbeid,
waarvoor hier onzerzijds wat de ar
beidskracht betreft, een eeresaluutl wij
zen mag. Het voorzichtig element- ontbreekt
ook in dien aanval niet en het moet ver
wondering baren, dat het juist de z.g. „in-
tellectuels" zijn, die het eerst en hoofdzake
lijk naar onze buren kijken en het als een
verwijt doen voorkomen, dat in een hal ven
dag tijds geen werk van twee lustra werd
verricht.
Doch laten we ons daar niet langer mede
bezig houden. Leden van een R.K. Vrou
wenbond hebben beter te doen dan alleen
nog oog te hebben voor bet buitenland,
misschien indachtig het spreekwoord, dat
wat men ver haalt het beste smaakt, maar
met voorbijzien wat in eigen land naar
eigen omstandigheden moet en kan wor
den gedaan. Het meest elementaire, het al
lernoodzakelijkste begin, wanneer men iets
bereiken wil, is tocli wel een onbevangen
oordeel, het buiten sluiten van alle voor
oordeel en bijkomstige kleinzieligheid. Een
goede wil is lioofdvereischte en met goe
den wil moeten onze Roomsche vrouwen
en meisjes zich aan den arbeid zetten. Wan
neer in verschillende plaatsen ecu afdeeling
van lien Roomschen Vrouwenbond zal wor
den aasticht en een vergadering wordt bij
eengeroepen, dan ga men daar niet heen
alleen mot een zekere nieuwsgierigheid om
te zien hoe men dat nu eigenlijk zal bol
werken, of om zich zonder meer eens heer
lijk schrap te zetten en z'nr eigen ideeën
eens te luchten te hangen, niet om der
ideeën wille, maar om zich eens te laten
gelden, zonder te weten wat eigenlijk de
draagkracht is van hetgeen men zegt. Is
men goed van wil en weet men, willende
gaan in do goede lijn, wat voor de stichting
eener afdeeling noodig iSj niemand die u
het werken zal beletten en van uw arbeid
niet gaarne profijt zal willen trekken voor
de Roomscha Vrouwenbeweging en zelf zult
ge u niet uit het veld laten slaan door de
betweters en nog minder door degenen, die
met vrouwenkiesrecht schermen als zijnde
het hoogste belang, dat voor de vrouw mo
menteel bestaan kan. We weten beter en
voorhands ligt een zeer ruim arbeidsveld
open, dat in menig opzicht gelijk is aan
wat de vrduwenkiesrècht-voorstanders(sters)
willen bewerken, maar dat door Roomsche
vrouwen op andere Wijze moet worden be
werkt. Roomsche vrouwen hebben wat an
ders te doen, dan haar tijd zoek brengen
met, race-mcthodes, als bijv. door de Pro-
paganda-Club der Vereeniging voor Vrou
wenkiesrecht te Amsterdam wordt gedaan.
Voor ons ligt een convocatie-papier van
de Prop.-Commissie van de afd. Amsterdam
der Ver. voor Vrouwenkiesrecht. Deze Com
missie stelt zich voor 12 Febr. a.s. een
feestavond tc organiseeren in het ge
bouw „Beilevuö" ingang Leidschekade. „On
der de verschillende attracties behoort ook",
zoo lezen we verder, „êsn wedstrijd in het
houden van een drie-minui-»., speech over
vrouwenkiesrecht, waarvoor twee_ prijzen
zullen worden uitgeloofd. Zij, die hieraan....
enz. enz.
Jo reinste hardloop-partij, wie in 3 minu
ten zoo snel mogelijk het vrouwenkiesrecht
in ons Hollandsche stelsel met vlag en wim
pel kan doen binnen zeilen. We gelooven,
dat Roomsche vrouwen beter te doen heb
ben en door serieus werken, zonder wed
strijd, maar met taaiheid, geduld en
overtuiging vrij wat meer zullen we
ten te bereiken voor de algemeenc wel
vaart en verbetering der vrouwen en der
maatschappij. Zij kunnen dit door onbevoor
oordeeld toe te. treden tot haar eigen kring
van Roomschen Vrouwenbond en door voor
op te stellen, dat aan critiek werken
moet voorafgaan welken arbeid zij, willen
zij inderdaad, dat iets bereikt wordt, niet
beter kunnen doen dan met ernstig de handen
uit de mouwen te steken. Dit is meer noo
dig dan hooge standbeelden oprichten voor
eigen persoonlijkheidjes, en dat gewerkt
moet worden, kunnen we leeren van de
zelfde dames, die een deel van haar tijd
verkwisten met wedloop in woorden-vioe-
den. Men maakt zich daar op voor vrouwen-
actio voor de a.s. verkiezingen. Zonder
aan kiesrecht en zonder aan politiek te doen
kunnen ook de Roomsche vrouwen zijde
lings voor de verkiezingen werken door
propaganda en opwekking. Het lijkt velen
vreemd, maar zal het dit niet blijven, wan
neer niet ernstig aan Roomsche Vrouwen-
vereenigingen gedacht wordt 1 Als de Room
sche vrouw zelf niet doordrongen wordt
van liaro beteekenis voor kerk en maat
schappij, maar meent dit enkol in theorie
te mogen doen bestaan, dan, ja dan moet
zij achter horretjes blijven schuilen. In
het tegenovergestelde geval echter moet zij
werken gaan, op geestelijk en maatschap
pelijk terrein, om eigen beginselen
vrouwen te vereenigingen en krac.uw
staan tegenover die vrouwcn\ crecnigingen,
welke op stuk van zaken niet anders zijn
dan tegenstandsters, al wordt ook met het
gewone praatje beweerd, dat in haar ver
eeniging geen schakeering bestaanbaar is.
Juist daarom: wij willen Roomschheid
en daarom behooren Roomsche vrouwen in
een Roomschen Vrouwenbond. Lang is daar
naar uitgezien! Nu dus gebruik gemaakt
van de geboden gelegenheid.
Nog een ingekomen kincler-avondgebedje.
Wij houden ons steeds aanbevolen voor,
meerdere^
„Als ik" 's avonds naar m'n bedje ga
Dan treed ik op een trapje,
Dan treed ik aan Maria's schoot,
Maria is mijn Moeder,
Jozef is mijn hoeder,
Jezus is mijn leidsman,
Die mij den weg wijzen kan.
Waar ik ga, of waar ik sta,
.Volgen mij veertien Engeltjes na
Twee aan mijn hoofd' eind'
Twee aan mijn voeteneind
Twee aan mijn linkerzij,
Twee aan mijn rechterzij,
Twee die mij wekken
Twee die mij dekken
Twee die mij wijzen
Naar 't Hemelsche Paradijzen,
Leg ik mijn hoofdje op 't kussen
God den Vader mag ik rusten
God den Zoon mag ik weder opstaan
Niet te vroeg ook niet te aa
Als de klok
Gelief mij dan te wekken,
te versterken
Met -tl Uw goede werken.
Amen.
i
150
I
