J.H.W. G^OXOEMANN binnënlan d. 1'WE.EDE EL AD JAC. RAWSSilE'IS, Kleermakerij Zijlstraat 62. SROOTE OPRUIMING wegens verplaatsing der zaak naar Grooie Houtstraat 120 Haagsche Brieven. BUITENLAND Aiiisierilanisciie Bears. „Boyons." HET HOOGSTE LOT UIT DE LOTERIJ. DiwsnftB ai jawuaat isiai koningstraat, brengt steeds het nieuw ste op het gebied van Dames- en Heerenkleediinfg. Eigen ateliers onder leiding van BEKWAME Coupeurs. Au Bon Haarlem-Brussel. Handschoenen voor alle gelegenheden. IX. Dezen keer is mijn brief van alles wat. Er is aanleiding voor, want het aangebro ken jaar is vooral voor ons Haagje van veel belang. Dat begreep in de allereerste plaats onze kranige burgemeester. In zijn gebruike lijke nieuwjaarsrede wijdde hij aan het ei genaardig karakter van 1913 met betrek king tot onze stad enkele merkwaardige woor den. Eerst wees hij op de steeds voortgaande snelle ontwikkeling van onze gemeente, wel ke ontwikkeling hij met recht en reden „opvallend" mocht heeten. Ieder jaar krijgen we hier geregeld ongeveer 10.000 nieuwe bewoners bij. Een aanwas met een flink groot dorp of een klein stadje dus. ©it eischt natuurlijk een geweldige inspan ning op allerlei gebied, van verkeersverbe- tering en -verruiming, van volkshuisvesting, van stadsverfraaiing en stadsuitbreiding, van volkshuisvesting en andere sociale werkzaam heid. En 't dient tot eer van ons gemeente bestuur gezegd te worden, dat we tamelijk wel bij blijven, al duurt de tot standkoming van sommige groote nieuwe zaken soms wel een3 wat heel erg lang. De burgemeester kon dan ook op vele nog te nemen maat regelen wijzen. En in dit verband wees zijn Edelachtbare op de bijzondere beteekenis van 1913. Woordelijk zeide hij „Het jaar 1913 stelt in verschillend op zicht hoog© eischen aan tiet stadsbestuur en de stedelijke burgerij. Moge eene voortreffe lijke onderlinge samenwerking tusschen Ge meenteraad en dagelijksch Eestuur, .tusschen Men ziet hieruit, dat onze burgervader nog al optimistisch is. Is daar reden voor? Wie ons Haagje goed kent, zal „neen" zeggen. De Haagsche inwoners komen waarachtig niet gauw in beweging. Zij loopen nooit bijzonder warm. Dat weet ieder, die bij ons wel eens ooit eenige openlijke festiviteit heeft mee gemaakt. Bij de buitenwacht heet liet, dat Den Haag „stijf' is. Stijfheid is het echter naar mijne ervaring niet zoozeer, 't is meer die eigenaardige gedwongenheid en vreemd heid, welke men op kleiner schaal ook waar neemt, als bij huwelijk of sterfgeval, allerlei menschen, familieleden, vrienden, kennissen ©n geburen plotseling in elkanders nabijheid worden, gesteld. Men kent elkaar niet, men blijft vooral de eerste uren „vreemd" tegen over mekaar Zóó is liet hier in het groot, Hoeveel geboren Hagenaars zijn hier eigen lijk? Drommels weinig. En de Haagsche fa- miliën, die van ouder op kind hier geboren en getogen zijn, kan men weer haast tel len. Maar hier wonen duizenden uit Rotter dam, Amsterdam, Groningen, uit Friesland en Limburg, ja uit alle streken van ons Va derland. Wij hebben hier een kolonie Indische oud gasten, als nergens anders in ons land en ver daarbuiten. Voeg daar nog bij de groep jes vreemdelingen van allerlei nationalitei ten, die het zelfs noodig maken, dat in som mige kerken de mededeelingen ook in het Fransch worden gedaan en dat enkele café's nagenoeg alleen bestaan van Duitsche stam gasten, dan zal men begrijpen, dat in het Haagsche huishouden niet die gezellige toon en die intimiteit heerschen, als men dat in andere plaatsen aantreft. Toch kan het Haag je wel wat en zelfs veel tot stand brengen, als het eenmaal los komt. Ik denk hier b.v. terug aan het huwelijk van H. M. de Ko ningin en Hare „blijde incomste" na Hare kroning, aan de geboorte van Juliaantje, aan het bezoek van Fallières e.d. Dan was er toch maar één roep -over wat de Residentie deed. En juist het eigendommelijk cachet van onze feestvieringen maakte dan een aange- namen indruk op hen, die van buiten kwa men. De burgemeester, die ook een echte „Haagsche jongen" is, weet dat ook wel en daardoor was zijn optimisme wel ©enigs zins te rechtvaardigen. 'tZal er maar van afhangen, of het onderwerp der feestviering, de herdenking van 1813, er bij ons volk in slaat. Daar kan men, al lijkt dit misschien zonderling, nog maar weinig van zeggen. De Haagsche bladen hebben genoeg hun best gedaan, om het vuur der geestdrift te ont steken, maar ik, die eenigszins van nabij bekend ben met de comité's, die de feeste lijkheden voorbereiden, weet uit eig< n aan schouwing, dat daar „intra muros" soms be denkelijke gezichten worden getrokken. Zoo b:v. in het z.g. groote comité voor 1913. Aan persoonlijke toewjjding ontbreekt het niet. Voor het zitting nemen in hoofd- uitvoerende en subcomité's is altijd liefheb berij genoeg. Aan klinkende en bekende na men geen gebrek. Maar de duiten 1 „That is the question". Daar schijnt men in Amster dam en Rotterdam gemakkelijker aan te kun nen komen. Wat zich trouwens ook al weer gemakkelijk laat verklaren; de winnende hand is immers mild. En de „winnende" handen zijn hier betrekkelijk zeldzaam. Toch zullen de plannen wel slagen. Voor kin- der- en volksfeesten en bijzondere armen- uitdeelingen sciiijnt het geld al aanwezig. De eenige zorg is de groote historische optocht. We hebben de teekeningen in „Puleliri Stu dio" gezien en bewonderd, 't kan „een land juweel" bij uitnemendheid worden; De kos ten zijn intusschen op ver over de ton gouds geraamd. En dat wü wat zeggen. Sommige groote families èn enkele vereenigingen heb ben al toezegging gedaan, om stukken uit de stoet voor haar rekening te nemen. Zoo van de vereenigingen b.v. kunstenaars-ge nootschappen „Pulchri Studio" en „Haagsche Kunstkring". En in de allerlaatste dagen ook de 's Gravenhaagsche Winkeliersvereniging, die f 300 uit hare kas er voor over heeft, benevens de toezeggingen van haar ledeD individueel. De hoteliers en restaurateurs zul len ook wel een baarsje uitwerpen, om een kabeljauw te vangen. Ik hoop, dat ook de Katholieke Middenstandsvereeniging niet zal achterblijven. Zij heeft juist in de afgeloopen week zoo kranig haar eersten lustrum ge vierd en getoond mannen van initiatief en organiseerénd talent genoeg te bezitten. Aan den „burgerzin", waarvan de burgemeester sprak, zal het haar ook wel niet ontbreken. 'tZou mooi zijn, als zij er toe kon komen, om aan de groepen der gilden dat echt Katho liek cachet te geven, dat deze in de mid deleeuwen toch onmiskenbaar bezeten heb ben. Hoe dit zij, er zijn voorteekenen ge noeg, dat, zij het met eenige moeite, dit deel der feestelijkheden slagen zal. En ook het andere plan begint teekenen van krachtig leven te geven. Ik bedoel de Na tionale en Internationale Tentoonstelling voor Sport en Toerisme, reeds populair geworden, door de samenvoeging der initialen, onder den naam van „Nitst". Het uitvoerend co mité gaf dezer dagen een prospectus uit, dat in alle opzichten mag geroemd worden, zoo wel om uiterlijk als inhoud. Sommer toeken de er een sprekenden omslag voor en de heer L. Mazel, de secretaris, schreef een pakkende inleiding. De tentoonstelling staat onder bescherming van Z. K. H. Prins Hen drik en in het Eerecomité vindt men aller lei bekende mannen, zooals de Ministers Heemskerk, de Marees van Swinderen en Tal- ma, De Commissaris der Koningin, Baron Sweerts, werkt zoowel mede als de burge meester Jhr. Mr. van Karnebeek en de sub comité's wemelen zoowel van bekende groot heden op maatschappelijk, als van die op sportief gebied. Br is een kaart bij van den plattegrond en in de indeeling, die eén grootsch denkbeeld geeft van den omvang. Bijna het heele terrein van den Dierentuin met zijn uitnemend geschikt, zeer groot hoofd gebouw er in en verder de belandende straat, die voor dit doel aan het verkeer tijdelijk zal worden onttrokken, mitsgaders een stuk Rijksgrond, half zoo groot als het bekende Malieveld. Het Haagje slooft zich dus wel uit, want naast deze tentoonstelling, 'die 3 maanden duren zal en welke door allerlei wedstrijden zal worden opgeluisterd, komt ook nog de groote Internationale Landbouwtentoonstelling waarvan de voorbereidende werkzaamheden al een paar jaar aan den gang zijn en waar voor het mooiste terrein dat Den Haag be zit, wordt in gereedheid gebracht. En zoo belooft het ingetreden jaar dus veel goeds, want Jaap Moorman, de Hoofd redacteur van „de Sportkroniek" heeft wel gelijk, als hij schrijft: „Waar elders in ons land zijn de omstre ken zoo dicht bevolkt als rondom Den Haag, dat door zijn prachtverbinding met onze eer ste Jjavenstad, Rotterdam, van daaruit bin nen het half uur te bereiken is en van uit Amsterdam en Utrecht in minder dan het dubbele. Bovenal: den Haag heeft zijn Sche- veningen, dat veilig tot de eerste bad plaatsen van de Oude Wereld mag worden gerekend en zijn zomergasten uit heel Eu ropa bij duizenden tellen kan. 1913 zal voor onze stad een zeer bijzon dere beteekenis hebben; wegens de opening van het ,V r e d o s p a 1 e i s zal heel de we reld de aandacht op Den Haag vestigen. Vorsten en Hoogwaardigheidsbekleeders van alle natiën zullen zich opmaken om het groo te Feest van Verbroedering, de inwijding van den Tempel des Vredes luister bij te zet ten." We moeten intusschen de huid van den beer nog maar niet verkoopen, vóór we hem geschoten hebben, want Jaap Moorman re kent maar vast op twee groote factoren: de opening van bet .Vredespaleis en het mooie weer. Maar beide 2ijn zoo vast, als vul zelf maar in, waarde lezer. Dén Haag, 19-1-'13, Hü wist wel beter. Een dezer dagen werd een heer in Regent street te Londen aangesproken door een be delaar met één arm. Hij vroeg den man, hoe hij dit lichaamsdeel verloren had. De bede laar vertelde het volgende aandoenlijke ver haal: Glimlachend had de heer dit zeemans-la tij u aangehoord. „Dat is een prachtig matrozen- verzinsel. Je hadt zeeman moeten worden!" zeide hij, en vervolgde zijn weg, zonder iets te geven. De pseudo-zeeheld keek hem ver bijsterd aan, en zag dat een straatveger den heer zeer eerbiedig groette. Zeg's Jim, wie is dat", vroeg de éénarmige. „Dat?" was volgens de Gld. het antwoord, „dat is Charlie Beresford". (Een der bekend ste Engelsche admiraals). Een onderzee-schilder. Walther Thowson Pritchard, een Iersch kunstschilder, die thans in Californië verblijf houdt, schildert, zoo lezen wij in de Res.bode, onder water en voert ons in een onbekend rijk van schoonheid en mysterie. Jarenlang is hij onbegrepen gebleven. Thans wordt hij meer gewaardeerd. Helen Gould, de bekende millionnaire, heeft 2 groote doeken van hem gekooht, Sara Bernhard bezit ook eenige van zijn tafereelen. Eigenaardig is zijn manier van werken. Hij wordt in oen volledig duikerpak op de bodem der zee neergelaten, waar hij een schets maakt op met kokosolie gedrenkt papier. Pritchard werkte de schets uit in zijn atelier. Tot nog toe is hij nooit langer dan 3 kwartier onder water gebleven. Zijn beste werken, polypen, haaien in purper licht, heeft hij onder de wateren van Tahiti ge maakt. TWEEDE KAMERVERKIEZINGEN. A s s eVi. Mr. C. Th. van Deventer, lid van de Eerste Kamer te 's Gravenhage, heeft de hem door verschillende vrijzinnige kies- vereenigingen in het district Assen aangebo den candidatuur aanvaard. TIET JER KS TER ADEELDoor de federa tie der S. D. A. P. in het kiesdistrict Tiet- jerksteradeel is de heer ,W. H. Vliegen can- didaat gesteld. MINISTER E. R. H. REGOUT. f H. M. de Koningin-Moeder zal zich bij de begrafenis van minister Regout doen ver tegenwoordigen door haar kamerheer jhr. Van Tets. Z. K. H. Prins Hendrik' heeft aan den luitenant ter zee 1ste klasse Bijl de Vroe, adjudant van Z. K. H. Prins Hendrik uit het buitenland opdracht gegeven 's Prinsen deelneming te betuigen aan mevrouw de weduwe Regout en aan den minister van waterstaat mr. L. JE. W. Regout. Tevens gaf Z. K. H- opdracht hem te vertegen woordigen bij de begrafenis. KATHOLIEK ONDERWIJS. Alle leerlingen bijna van de drie eerste klassen der openbare school te Eemnes (Utrecht) zijn naar de Zusterschool, die dezer dagen geopend is, overgegaan. Het aantal onderwijzende zusters is daardoor versterkt moeten worden. EEN BOD VAN EEN MILLIOEN. Het bestuur van de Groote Club te Am sterdam heeft een bod van f 1.000.000 ont vangen op haar 900 M2 groot terrein op den hoek van de Kalverstraat en den Dam. Men is daar al geruimen tijd bezig met het leggen van de grondvesten voor het nieu we gebouw van de Groote Club. Het bestuur zou voornemens zijn het aanbod van de hand te wijzen meldt de N. R. Ct. LEGATEN AAN ALGEMEENE ARMEN. De Minister van Binnenlandsehe Zaken heeft naar aanleiding van een verzoek van de burgerlijke armbesturen in de gemeente Hae- kerland, om machtiging tot aanvaarding van een legaat ad 1500, door wijlen jhr. P. E. Vogelin van Claerbergeu te 's Gravenhage bsproken aan de algemeene armen van de gemeente Haskerland, te kennen gegeven, dat het naar zijn meening niet vereenigbaar is met de strekking van art. 925 van het Bur gerlijk Wetboek, dat een legaat aan de alge meene armen eener gemeente, alleen aan de. burgerlijke instelliugen van weldadig heid dier gemeente zou ten goede komen, en dat het in casu de aangewezen weg- is, dat de machtiging worde gevraagd door alle in de gemeente Haskerland gevestigde instel lingen van weldadigheid gezamenlijk, en dat door de instellingen, die eventueel uiet wen- schen mee te deelen, een desbetreffende ver klaring moet worden overgelegd. Kwakzalvers. In den laatsten tijd treedt men in West-Friesland zeer krachtig op te gen Eelirs te Oegstgeest. Wegens het onbe voegd uitoefenen der geneeskunst werd ver leden week te Medemblik 15 geldboeten van 200 tegen hem geëiseht, te Schagen 1500 gld. Zaterdagmorgen stond hij terecht voor het kantongerecht te Hoorn. Beklaagde liet ver stek gaan. Geëiseht werd 300 boete. Naar men verneemt, is beklaagde voorne mens zich dezer dagen te Kleef te vestigen, vermoedelijk met het doel om de hooge geld boeten te ontloopen. Stoombootenongelnk te Boskoop. Een der stoombooten der Maatschappij „Voor uit" voer met vollen gang tegen de spoor wegbrug nabij Gouda. De boot was reeds met den voorsteven onder de brug gekomen, toen de stuurman bemerkte dat er niemand op het voordek aanwezig was om de pijp te strijken. Het was reeds te iaat om er zelf iets aan te veranderen. Een hotsing was daardoor onvermijdelijk. De schoor steen werd weggeslagen en daardoor kreeg juist de stuurstoel zijn deel. Het electrisch licht werd door den schok onmiddellijk op de geheele boot gedoofd, waardoor een pa niek ontstond in de kajuiten der boot die geheel gevuld waren met passagiers. De stuurman kwam echter zonder lichamelijk letsel vrij, door zich tijdig te verwijderen. De boot was zonder stuur en daar de ma chines doorwerkten, voer ze met volle kracht door, zoodat ze ten slotte, na de brug gepasseerd te zijn, met volle kracht op den wal liep. De schade is vrij aanzien lijk. De dienst der booten -van genoemde maatschappij ondervond heden belangrijke vertraging en verandering. „Hbld." Gedood. Op de Jacob Catskade te Am sterdam in gistermorgen de 11-jarige v. d- Berg, die met vriendjes op zandwagens speelde, onder een van deze geraakt en ge dood. Opgegeven door De Spaarnelianii j ko«p». 4Vs keu Uba Marine Aand. Amsterdam Dell Amsl. Langaat. geu f, Arendsburg Tabak. Medan Tab. Mij. Ass. MerchanLs le prei Pref. Peruv, Corp. Aand. Hall. Spoor Aand. Staatsspoor 4j/ï pCU ObL. Underground i'/apCt. Mosk. Kieuw War. 4 Va AV ladikawkas. 4 pCt. Wiadikdwkas 1894 Comm. Atchison. .Top. 4 pCL Alg. Hyp. iopéka 4 C&nv. Bd. idem. 5<yo Cuba Railr.' Cy. le Hyp. Common Denver Common Erie 4 pCt. general Erie Common Kansas C. South. Prei. Kansas C. South. Common Missouri K. J. 4 pCt. le hyp. idem, 4Vi pCtNat. Kailw ot Mexiu Common New-lork Oman Common Norfolk Common Rock Island Common South Pacific, 4 pCL Convert idem 4 j, le Rei. Hyp. idem Comm. Southern Railw, Common Union Pacific 4 pCL goud OhI. idem 4 li Convert Obi. idem Common Wabash Sh, Canadian Pacif. 4y* P.Ct- Brazil Railw, 5 pCL Yucatan. 41/2 pCt. Soracabana Z'Jt pCU Antwerpen 1887. 2 pCt. Antwerpen 1903 Turkije 1820. Aand. Balavia Electr. Madocra St.m. Pref. Prolo^- »6'/8 W/8 Wk Ifk 87 iU^/ic e^/ie »3 W/t 84i/2 92 ton/, yn/8 lOlö/ne yf/8 63 230 280I/2 83 232 5673/, 225 1341/a 89 23i/2 27 916/8 973/, 3 >/s FEUILLETO OP DE VLUCHT. Mag ik uw plaatskaartje hebben, juf frouw, om de bagage aan te geven? Wij heb ben nog een half uur de tijd, voor de trein vertrekt. Met deze woorden wendde een besteller zich tot eene jonge dame, die schuchter en onbe holpen in de bagageloods stond. De levendige drukte op het groote Victoriastation, het ge krioel der menschenruassa, het rennen en (schreeuwen van de spoorwegbeambten, de passagiers en de couranten jongens, scheen haar zoodanig in verwarring te brengen, dat de tranen haar in de oogen kwamen, en zij slechts sidderend vermocht te antwoorden: Hier is mijn kaartje. Denk erom, dat de bagage naar Parijs moet. Welk nummer hebt ge? Zestien. Ik zal tot aan het vertrek van den trein in de wachtkamer tweede klasse blijven. Breng daar liet recu en mijn plaats kaartje. ilet Vietorin-rttatiou behoort lot de druk ste van zijn soort. Geen wonder dus, dat een jong meisje zich in dat vreeselijk gedrang en dat oorverdoovend rumoer niet op haar gemak bevindt en zich daaraan zoo spoedig mogelijk tracht te onttrekken. Zonder op te kijken, de dichte, grijze voile voor het ge zicht, spoedde de jonge dame zich door de menigte en herademde, toen de wachtkamer 1 zich aehter haar sloot. God zij dank, mompelde zij, er is nie mand hier. Zij sloeg de voile terug en nam in den uitersten hoek plaats. Zij was onge- S meen schoon; op de slanke gracieuze gestalte zat een echte Titiaan-kop met een wonder baar schoon paar oogen. Het waren die glin sterende, met iedere oogenblikkelijke stem ming veranderende grijsgroene oogen, die Jokai zoo treffend met den naam van „Meer- augen" heeft bestempeld. Voor het oogenblik blikten zij zeer droevig de wereld in en verleenden aan de ganscke verschijning iets roerends, onbeholpens, en de eene traan na de andere bevochtigde de thans ietwat bleeke wangen, terwijl een onderdrukt snikken het gansche lichaam deed heven. Isa! Isabella! God zij dank, dat ik u nog bijtijds inhaal, lieve vluchteling. Toen zii haar naam door de haar welbe kende 6tem hoorde noemen, sprong zij met een uitroep van vreugde op. Zij beheei-6chte zich zeiven echter terstond, drukte de hand op baar l e\ig kloppend hart, evenals of zij het daardoor lot kalmte kon dwingen, rimpel- de het voorhoofd en zeide met koele terug- houding: Ha, zjjt gij het mijnheer Dennysonl Gij j hier, waarom zijt gij mij gevolgd? Isa, om 's hemelswil niet dezen toon. Ik weet alles en ik ben u nagereisd, om u in te halen of u te beletten verder te reizen, Isabella Von Feldau deed al haar best om de onverschillige te spelen, doeh hare stem logenstrafte haar. Ik moet mijne reis voortzetten, mijnheer Dennyson, niets en niemand kan mij daar van afhouden. Het spijt mij, dat ge u de moeite gegeven hebt, hierheen te komen, ein digde zij,- doch vermeed zorgvuldig zijn oogen te ontmoeten, die met teedere bewondering gepaard aan een lichten wrevel op haar be koorlijk gezichtje rustten. Mijnheer Dennyson, riep hij hitter. Och, Isa, als gij eens wist, wat voor leed gij mij doet. Gij weet maar al te goed, dat ik voor u geen mijnheer Dennyson zijn mag. O, meisje, hoe kun je toch zoo wreed zijn! Na alles, wat er tusschen ons is voorgevallen, had ik nooit kunnen denken, dat er nog eens een dag ko men zoude, dat gij zulk een afkeer van mij hadt, dat je me zelfs niet in de oogen kunt zien. Zij sloeg de oogleden op, en uit hare be traande oogen trof hem een blik, dien hem het bloed door de aderen joeg. Isa, lieve Isa. hoe kun je het toch van jo hart verkrijgen mij op zulk eene wreede wijze te verlaten? vroeg hij, hare kleine hand hart stochtelijk aan zijne lippen drukkend. Mijne en uwe plicht eischen eene onver mijdelijke scheiding, luidde haar droevig, maar heslist antwoord. Plicht? Uw plicht ware het mijne vrouw, mijne geliefde vrouw te worden, en mijn plicht je gelukkig te maken, en al je wen- schen te vervullen, gelijk het een liefhebben den echtgenoot betaamt. Wanneer je mij nog werkelijk liefheht, gelijk je mij dat voor weinige dagen nog verzekerdet, dan mag je je niet ter wille van een licht op te helderen misverstand van mij wenden. Uwe zuster zal mij toch zeker wel niet belogen hebben. Isabella, waartoe deze bitterheid? Mijne zuster is het liefste en beste schepseltje ter wereld. Hare levendige phantasie is, gelijk reeds zoo vaak, er ditmaal niet haar vandoor- gegaan. Zij heeft van een niets een massa drukte gemaakt, en je hebt je daardoor laten schrik aanjagen. Daarin zijn de vrouwen el kander gelijk. Maar komaan, wees niet boos op mij en sta me eene opheldering toe. Isabella, die het heldhaftige besluit had genomen, uit plichtgevoel van dezen man, die haar met al de kracht van zijn rein hart, liefhad, afstand te doen, kon aan zijne smee- kingen op den duur niet langer weerstand bieden. Innerlijk hoopte zij, dat het hem ge lukken zoude om zich te rechtvaardigen, op dat zij niet langer zoude behoeven te weige ren, om hem naar het altaar u volgen. O, hoezeer had zij hem lief, den slanken bruin- oogigen jongeling, met -den donkerbruinen haard, die het schoone goedige geziobt om lijstte. Zij had niets liever gedaan, dan haren arm om zijn hals te slaan en hem toe te roe pen: Neem mij! Neem mij, Ik heb n Hef, en kan niemand anders dan u liefhebben! Ditf echter streed met hare jonkvrouwelijke waar digheid en zij antwoordde: Spreek, ik lulstoc- Toen ik eenige dagen geleden aantoei' deed om uwe hand, liet gij mij een blauwtje loopeu; ge zeidet mij, dat ge arm en van te geringe familie waart, en daarom mijn vrouw niet kondet worden. Het is mij ten laat*te ge lukt, u te overtuigen, dat dit allee geen tin* derpaal voor ons huwelijk ie. aangeef^11 |k genoeg bezit, om van een huwelijksgod mv~ ner aanstaande afstand te kunnen doe^;r* beloofde je, al mijn invloed aan te^weMen, ten einde je vader een post cvereenlmmstig zijn geboorte te vereobaffn. Je tegenwarpm.. gen waren daardoor overwonnen en je «tem- det erin toe om mune vrouw te worden, waa neer mijne zuster verk.aarde, *ich met mijne keuze te kunnen vereenigen. Dat deed zij echter niet en daa Met uw verlof, mejuffrouw, onderbreek me niet, laat me uitpraten, ,1e stemdet er dra in toe, om mijne vrouw te worden en ik waa dien. dag een der gelukkigste mannon. Nog NIEUWE HHfiRIE/VVSCHE COURANT Gemeentebestuur en gemeenteambtenaren, in vereeniging met den burgerzin dor burgerij, onze stad in staat stellen te toonen, dat zij tegen die eischen is opgewassen. Op die sa menwerking en op dien burgerzin doe ik aan het begin van dit jaar een krachtig beroep, in de hoop en in het vertrouwen, dat aan het einde daarvan met voldoening zal kunnen worden teruggezien op hetgeen binnen den kring van onze stedelijke gemeen schap op verschillend gebied werd volbracht." „Op mijn laatste reis werden we bu Kaap Hoorn door een typhon overvallen. Ons schip helde over naar een zijde, en de kapitein commandeerde Tom en mij, naar de ra te gaan om de boegspriet te kielhalen en de kluiffok aan de groote mast vast te maken. Daar hing ik aan de weeflijnen van den bramsteng, toen op eens Tom los liet, on ik 40 voet naar beneden tuimelde". Vorl» 'M Jiiur. L, ft n 3 pCt. Cert Ned. W. S. 2V» pCi. Cert. h 5 pCt. TabaksI. Buig. 4 Oblig. Kroi:cnrei)le. 5 pCt April—Ocloberrenle 4 i, Jan.—Julirenle. W» Rusland 1999 4Vs Iwangor Donrbvowo 4 i, Grooie Russ.sp. 1898 4 j, Nicolai Sp. 4 j. Rusland 1880 4 b Zuid-Wee; 4 Rusland Hope 4 Rusland 1894 te Em. 4 h Rusland Binacni 5 pCL Imp. iy>n Japan 5 pCt. Binne Mexico, a Goudl. cn p. SU 5 pCL Funding Brazilië, 5 h Bahta in p. SU 5, Para 1902 5 Rio de Janeiro (F. 1) 5 i>iio Paulo 1908 5 pCL Dominica 4 Amsteruam 1904 4 pCL Algetn. H.B.K, 4 HaazL H.R.K. 5 pCt. Rouerd. Can. H B pCt Argent H.B.L. 5 tlilo Ceduia K. 4)/s Ung. Land C.Sp. 4Vio/o Houg H.B. Comm. Obl. Aand. Amalgama led Copper Am. Car en PounJi Am. Hide en Leatln. United Cigar M. Ly. United 8talos Steel Cult. Mij. VorsLeni. Hand. MaaLsch, Ketahoen gew. Kelaiioen pref. Aand. Keujang Kebong, Sinkep Tin Mij. Great Lobar Aand. Goconsot. Petral. Intern. Rum.-Pelrol. I, Koninklijke petr. Aand. Amsterd. Rubber, fa Dieü-Latavja Neder L Oost-Java Rubber. K. Ned. Stoomb. Mi, Ned. Amer. St. Mij. Comm. Marine w Pref. id. tf 78786/, fi68qf; 668/if 0611, 87 j 861/ig 861/j 951-, 1 öüj, 91'/, 80 84J/< 8ti 861/1 91»/, 92 4b8/g 1009/, 10318/jp 97 98 lUH/8 lUU8qe 978/, 90 953/, 1OI 91" f 9 bi/g 96 d/, 16 517/, 2 4^/n- 621 »/16 15b i/2 17b7/e 86"; i* 2fc3, 220 285 837/8 ZÖÜ7 It 12»i/2 565 z24l/2 134 89 1333/, 1811/, 19*1/8 183,, t*9a6 648 2963/, 190 2623,2 10.7/, 957/8 89!/2 97 1001/, 0üö/8 963/8 843/, iOoJ/j 97"/ie 104»/, 101® w ^/ic 307/. 2543/t, 61 233/8 105 921/, 925/g '2616/1, 158 956/, 953/, 33, 2601/, 916/, 063/s 883/, 801/, 4o O 867/, 961/, J.003/, 101 963/, 7H/2 51"/, t 257/8 49"/i6 6."/ lu63 226 28o 821/2 2291/j, au4 3/, *231/;, 134'/, Sol I331/2 132 43/, 181/2 ÖÖI/2 64o 3.6I/2 790 *61 100 651/, 963/, 967/8 1051/2 22 80 »/ie 261/2 60 27 941/, 873/, 323/, 231/, 1043/, 927/g 26i3/16 1571/2 96 33/, 9H/2 888/, 79i5/10j 697/16°' 45 971/0 31/4 72 52 356/8 47,h 139/16 ■263 553/, 221/jf 306/8 257, '8 6OI/2 271/2

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1913 | | pagina 5