»'<-jfjsrs?at!Ei h5&:
Overschoenen. P. W. TWEEHUIJSEN, Barieljorisstrest 27. Tel. 1710. Winierjianl
BINNENLAND.
Sociale Berichten.
Staten-Generash
Ingezonden Sflededeelingsn.
Heets Geheimzinnigs
Wat anderen zeggen.
Leger en Vloot.
OÏfSiS»
PROTEST TEGEN GEVANGENISARBEID
bovendien n>oet zü het recht hebben tusschen-tje het thans reeds zoover gebracht dat
beide te k/uen bij geschillen en'n minimum-het kan opzitten en pootjes geven. Bij 'de
loon van 25 doll, per week moet worden uit- kachel staat een mandje, het rust- en nacht-
betaald. Daar bovenbedoelde bladen niet aan verblijf van krulstaartje.
die cisehen voldeden werd de staking gepro
clameerd.
Dc gesmokkelde Rafaël.
De Londcnsche correspondent van de Tel.
s -hrijft. Ofschoon de Italiaansche wet de ver-
vijflering van nationale meesterwerken nit
Tf verbiedt, heet dat toch pas te zijn
cl kt met een beroemde schilderij van Ra
Begint zijn maag te jeuken of ziet het
de huisgenooten aan den disch, dan zet
het zich als een hondje bij de tafel neder
een bedelende houding aannemende. Krijgt
knorrepot achterlast dan gaat het evenals
ieder welopgevoed huisdiertje, naar het ach
terhuis. Belet in zulke omstandigheden een
gesloten deur den toegang, dan blijft het
fafl, die zich nu hier onder veilige bewa-1met een emeekend snuitje zoolang hier voor
king in het hotel Cecil bevindt. Volgens eenjs^aan voor krulstaartje wordt openge-
1 mg verhaal in de „Standaard", betreft hefj^aan-
een paneelschildering van dien Italiaanschenen reis me* onaangename gevolgen,
m-ester, en wel zijn echte „Madonna della Donderdagavond omstreeks 11 uur werd den
stalhouder P. Schuurman te Hoorn, verzocht
een heer naar Edam te rijden. Het rijtuig
werd ingespannen en men ging, met den
heer C. V. als koetsier, op weg, Door den
slechten weg was men genoodzaakt in Oost
huizen te pleisteren.
In die gemeente reed de koetsier den stal
der hoofdherberg binnen, zette z'n paard
vast en legde het een Mek' op, waarna ook
hij de gelagkamer binnen ging. Korten tijd
daarna drong de heer V. by den passagier
de reis te vervolgen. Toen daartoe
Ouercia" 4Va voet hoog en 3veet breed,
'de H. Familie, voorstellende, met een land
schap op den achtergrond. Genoemd Lon-
densoh dagblad verhaalt daaromtrent het vol
gende:
Deze echte schilderij bevindt zich niet in
het Padro-Museum te Madrid, maar wat al
daar hangt, is slechts een schrander uitge
voerde cópie van het origineel, dat gerui-
men tijd tot de schatten van het Vaticaan
behoorde. Paus Benedotto XIII heet deze Ma
donna te hebben geschonken aan kardinaal iaan -
Abati van Pesaro, wiens familie het mees-we>M besloten en men naar den stal ging,
terwerk tot 1851 in bezit had. Het kwambleken paard en rijtuig verdwenen. Bij on-
daarop in handen van graaf Vatielli, die er derzoek bleek, dat de stalknecht, zonder
.t r\ vi ,1 AYt 1 rtrttfiiAM V* rt.l i-\ n n vtrl An
expres een kapel voor liet bouwen, waarin
liet vermaarde schilderij geruimen tijd ver
borgen bleef, en zoodoende vergeten werd.
Totdat eenige jaren geleden do familie Vati-
cilli met tegenspoed kreeg te kampen en graaf
jBraggi-Vatielli in Juni 1911 het schilderij
aan een Italiaansche kunstkooper verkocht.
Do „Standard" verklaart later te zullen
meedeelen, hoe dat kunstwerk uit Italië werd
gesmokkeld. Het arriveerde Dinsdag, goed
ingepakt en tevoren hoog verzekerd, goed
eu wel te Londen en werd onder bewaking
van enkele detectives binnen hotel Cecil ge
bracht. Daar zitten nacht en dag twee stille
agenten van Bowstreet's politie-gereeht bij
het kunstwerk, waarvan een meegezonden
Latijnsche beschrijving wordt vertaald.
Er zal hier wel door schatrijke kunstver
zamelaars met grof geld naar geboden wor
denals het inderdaad een echte Rafaël
is. Dat moet nog bewezen worden.
BIDDEN VOOR DE REGEERING
Men schrijft nit Amersfoort aan het
„Hgzn."
In de gisteravond gewone kerkelijke bijeen
komst van de Congregatie der Aartsbroeder
schap van de H. Familie werd meegedeeld,
voorkennis van den koetsier, het paard en
rijtuig liad gekeerd. Blijkbaar heeft, wan
neer tenminste geen kwaadwilligheid in 't
spel is, de stalknecht vergeten het paard
vast te zetten en de deuren te sluiten.
Onmiddellijk werden de wegen naar Pur-
merend en naar Hoorn per fiets onderzocht,
om naar paard en rijtuig te zoeken.
De diepe duisternis en de aanhoudende
régen, belemmerde echter dit onderzoek ten
zeerste. Het zoeken toch was tevergeefs.
Vrijdagmorgen omstreeks 5 uur kwam liet
paard, met het rijtuig achter zich, weder
voor den stal in Hoorn aap
Voor den passagier was het een minder
aangenaam geval; die toch was genoodzaakt
in Oosthuizen te logeeren.
Voor den koetsier was het echter nog
onaangenamer. Hem toch werd, naar aan
leiding van het voorgevallene, waaraan hij
evenwel niet jde minste schuld had, op staan-
den voet ontslag gegeven I „Tel."
TWEEDE KAMER.
Invaliditeits- en Ouder-
domsverzekering.
Amendementen-Treub.
De heer Treub, van oordeel, dat het noodig
is, in de Invaliditeitswet de mogelijkheid van
dat te beginnen met a.s. Zondag in de plaat-i t- v- V "V f
solüke congregatiën van de H. Familie iede- ™rzekering by byzondere fondsen op te ne
ren Zondag zal worden gebeden voor het be
houd van onze christelijke regeering.
men als correctief tegen de z. i. te gecentrali
seerde en te bureaucratische regeling der
zaak in het ontwerp, heeft een tiental daar
toe strekkende amendementen ingediend,
De Alg. Ned. Bond van' Schoenfabrikanten^aar hij overtuigd is, dat dit doel niet is te
heeft gisternamiddag in zyn te Tilburg ge- j bereiken langs den weg, ingeslagen door het
houden vergadering 0.111. de volgende motie an^1 dement van den heei De issei.
aangenomen- Dy stelt daartoe voor m de eerste afdee
lt ,iai -vri ling, die de organisatie der verzekering re-
a i r i m I i j THhnV SJdt, een afzonderlijke paragraaf op te ne-
van Schoenfabrikanten, gehouden te iilourg n
op 20 Januari 1913; f ea', bandelende over de erkende byzondere
kennis genomen hebbende van een verzoek- i ..sen.' mi
schrift, gericht tot Z. Ex. den minister vanz«n amendementen is de heer Treub er
Koloniën, betreffende de levering van schoei- j 1 an
sel door het leger in Ned.-l'udië;
lo. dat de verzekeringsplicht moet voort-
inhoudende, dat in de behoefte van dit schoei
sel wordt voorzien door het gevangeniswe
zen in Ned. Oost-Indië;
overwegende, dat de leveringen van Neder-
terneerdrukkehdé pijnen aanvallen van moede
loosheid, zenuwachtigheid, duizeligheid, hoofd
pijn, zwelling der enkels of ledematen.
Het leven der vrouw maakt haar tot een
gemakkelijk slachtoffer van nieraandoeningen.
Het dikwijls in gebukte houding moeten wer
ken, de geboorte van kinderen en de inspannen
de tiaak van deze te moeten opvoeden het leven
binnenshuis, koude, koorts, verstopping, enz.
zijn dikwijls de oorzaak van verzwakking der
nieren.
Kluun Leu - Begint dan met het gebruik van Foster's
maatregel, spreekt selectie van mdivueel slechte risico's is uit- Rugpijn Nieren Pillen, die nieuw leven en
gehoord hot daarop „otvangin antwoord, v™r h.„, die zioh bil .,1 büamder
fonds hebben aangesloten;
2o. dat deze verzekerden dezelfde waar-
horgen moeten hebben ten aanzien der uitbe
taling van de hun toekomende renten als de
welke- de bijzondere fondsen zouden kunnen halve de socialistische, zijn eenstemmig in
berokkenen; hun lof over den pas ontslapen minister van
13o. dat de bijzondere fondsen behooven hijjustitie,
te dragen niet alleen in de administratiekos-j Wij lezen in „de Tijd" o.a.:
ten der Bank, maar ook in de kosten door de „Principieel katholiek ofschoon daarin
Bank gemaakt om invaliditeit te voorkomen zelfs eenmaal verdacht gemaakt was hij
of te genezen
MIDDENST ANDS-„NEUTRALITEIT"
Men schrijft aan het Huisgezin:
In Utrecht bestaat een middenstandsver-
eeniging, wier bestuur altijd en overal den
volke kond doet, dat in deze vereeniging
de strikte neutraliteit is gewaarborgd. Gods
dienstige en politieke vraagstukken worden
met angstvalligheid geweerd.
Tot nu toe is dan ook van inbreuk ma
ken hierop niets gebleken.
Maar wat nog niet gebeurd is kon gebeu
ren: liever moest gebeuren, omdat neu
traliteit, ondanks de bewering van het be
stuur der Utrechtsche Handelsvereeniging,
vóór allesI In woord en daad! Er is haast
igeen terrein van openbare katholieke werk
zaamheid waarop de heer Regout zich niet
bewogen en verdienstelijk gemaakt heeft. Hij
deecl dit op een wijze, die het allerbeste
het hooge 'doel, door hem nagestreefd, be
vorderde. Zijn heldere betoogtrant, zette an
deren aan tot katholiek denken; zijn voor
beeld wekte nieuwe daden bij anderen.
Hij stootte niet af maar trok aan en zoo
werd zijn leven dubbel verdienstelijk. Zijn
voorbeeld was voor zijn medestanders een
bron van kracht en overtuiging en voor an
dersdenkenden een aanleiding tot beter be
grijpen, meerder waardeeren en dus geree-
der ontzien der beginselen, door hem voor
gestaan."
„De Maasbode" schrijft o.a.:
„In Mr. E. R. H. Regout hebben wij mo
gen begroeten een man, die boven ons uit-
nu eenmaal niet bestaan kan.
In zijn jaarverslag heeft de secretaris de stond in rang en in stand; maar hij ging ook
gemeenteraadsleden (lid van .de Handels
vereeniging) meenen te moeten kapittelen
over het feit, dat zij, als ze eenmaal lid
van den raad zijn geworden, zich van hun
vereeniging niets meer aantrekken.
Tot zoover kan men hiermede accoord
gaan.
Maar de secretaris ging verder en knoop-
aan dit standje een aanbeveling vast voor
een lid der vereeniging, candidaat der libe
ralen voor de gemeenteraadsverkiezing van
a.s. Maandag.
Protest van R.K. leden bleef niet uit.
En hoe verdedigt zich nu de secretaris?
Dat zijn aanbeveling als... ironie be
doeld was.
'Zoo moet het idee van strikte neutraliteit
gered worden.
Aan de zaak doet het echter niets af.
Toegegeven, dat het ironie was een heel
vreemde en duistere ironie dan nog blijft
het feit bestaan, dat 'in een h e u'-t r a 1 e
Vereeniging reclame gemaakt is voor een
liberaal gemeenteraads-candidaat.
Jaren is het goed gegaan, maar 'ten slotte
is gebeurd wat onherroepelijk gebeuren
moest, omdat neutraliteit nu eenmaal niet
bestaankan.
Opnieuw een voorbeeld, bij de vele an
dere, om dit te illustreeren en te bewijzen.
voor ons uit als een licht voor onze voeten,
hij is ons „een voortrekker" geweest in den
verhevenstén zin van het woord. Hij is ons
De concentratie, dat is liet allegaartje val
liberalen, hetwelk in 1913 de Christelijke Re-
geering wil omverkegelen, om zelf de teu
gels van het bewind in handen te nemen.
Het allegaartje, dat zelf echter evenmin
in onze dagen van Europeesche spanning het
militaire vraagstuk zal kunnen ontwijken.
Krik-krak, zei liet bondgenootschap. En er
kraakte een scheur in.
De vrij liberalen stemden vóór Colijn, dn
unie-literalen en vrijzinnig-democraten te
gen.
Tenminste: voor zoover aanwezig.
Want van de 31 leden der a.s. concen
tratie, waren er niet meer dan.... 12 tegen
woordig (en vier socialisten). Ofschoon ieder
wist, dat er gestemd moest worden over het
stelsel van leger-inrichting, over de toe
komst van ons leger.
Slechts 12 van de 34!
Zouden de wegblijvers gedacht hebben:
dat krik-krak mag niet zoo érg luid klinken
in den lande?
Maar dat krik-krak is toch wel gehoord.
En heel duidelijk ook.
Krrikkrfakl
tehuizen, waar hij weer de nederige discipel
zich toonde in de christelijke volmaaktheid.
„Het Centrum" zegt o.a.:
„Dat nu die kracht zoo spoedig breken
moest! Dat deze hoogbegaafde en werkzame
man, van wiens talent nog zooveel mocht
worden verwacht, zoo spoedig zou worden
ontrukt aan zijn taak, aan zijn gezin, aan
het land! Zwaar treft inderdaad deze slag,
zwaar naar vele zijden. Daar is een man
heengegaan uit ons midden, die in den slechts
korten tijd van zijn loopbaan als Kamer
lid en minister de bewondering afdwong van
voor- en tegenstander, ontzaglijk heeft ge
werkt en alleen reeds door zijn optreden te
gen de immoraliteit aan het volk onschat
bare diensten bewees.
„De Residentiebode":
„Een man, begiftigd met buitengemeene
geestesgaven; een man van weten en van
vorschen; een man van doorzicht en van
aanpakken; een man van vormen en van
smaak; een man van ijzeren wil, maar toch
begiftigd met een gouden hart.... zoodanig een
man is ons in mr. Rdbcrt Regout ontrukt.
Vlug van begrijpen, snel in het samenvat
ten, helder in de uiteenzetting, sierlijk in
den vorm, lenig in het debat, handig in het
pareeren, kwiek in het hervatten van den
Vele vrouwen hebben het verkeerde idee, dataanval, onverzettelijk in het gevecht, fair
elke pijn ter hoogte van de heupen of in hetin het degen kruisenzoo wist mr. Regout,
voorgegaan als belijdend Katholiek on onze d^"> .rei"
eerste Katholiekendagen, waarvan hij de ziel j v j'n
en het leven is geweest; hij is ons voorgegaan Llf" i !°f *1
als belijdend Katholiek in onze jonge retrai- ®ePIaatst' ™rdt de «»py den inzender met
waar hij in het kamp trad, bijna altijd bet
veld te behouden, zonder, buiten hooge nood
zaak, ook maar ééne schrede prijs te geven.
En aldus mocht hij bijna, altoos de overwin
ning over de geheele lijn of op vele punten
komen, vaak, is het onnoodig. Nierzwakte, bij j teT"Alg. Handelsblad" (liberaal) lezen
vrouwen zoowel als bij mannen, veroorzaakt
ugpijn, acli-e-rpe steken, bij bukken of opstaan,
smalle gedeelte van den rug „zwakte der vrouw
eigen" is en dient te worden beschouwd als een
kwaal, waarmede vrouwen in het bijzonder aan
gedaan zijn.
Zulk een geduldig lijden raag dikwijls voor.
iandecho schoenfabrikanten nin^er aanlei-' de Bank verzekerden,
ding hebben gegeven tot klachten; I 3o' dat de rcgehl^ »odanig moet zyn, dat
betreurt den genomen maati-egc,, ecrioten
zijn afkeuring en verontwaardiging nit over Is;
de wijze, waarop Iran en hunnen werklieden! dat de verzekerden zeiven het over-
't werk wordt ontnomen door gevangenen,moe e„ hebben in het bestuur der by-
die op kosten van't algemeen worden gehuis-j - L°™«w t
noodige stappen te doen, om te verkrijgen,
dat de levering van genoemd schoeisel weder
wordt opgedragen aan particuliere firma's."
Varken als huisdier. Men schrijft uit
Heumen aan het „Centrum":
Dat met een varken nog wel Iets meer
is aan te vangen dan alleen vetmesten,
slachten en verorberen, blijkt uit het vol
gende feit.
Dc landbouwer K. alhier is in het bezit
van een speenvarken, in deze omgeving be
ter bekend onder den naam van „lepkeu-
tje". Dit „keutje" verkeerde van af zijn
sen;
6o. dat onderlinge herverzekering van er
kende bijzondere fondsen behoort te worden
aangemoedigd;
7o. dat, nu het ontwerp voor de Bank het
premiestelsel huldigt, dat tevens bij de bijzon
dere fondsen moet worden gevolgd;
8o. dat de bijzondere fondsen hun rechtma
tig deel ontvangen in de Rijksbijdrage van
art. 19;
9o. dat zij eveneens (hij aanneming van
zijn amendement op art. 167) hun deel ont
vangen in de daar bedoelde Rijksbijdrage;
llo. dat de toekenning en de uitbetaling
der rente onafhankelijk moet zijn van de om
standigheid of de arbeider bij de Bank of hij
kracht aan duizenden vrouwen gebracht heb
ben. Het is uw pliebt, zoowel voor uzelf als voor
uw huisgezin om de eerste verschijnselen niet
te verwaarloozen. Wacht niet, totdat uw kwaal
zich verder kan ontwikkelen tot waterzucht,
suikerziekte, nierontsteking, niersteen.
Te Haarlem verkrijgb. bij de hh. K. v. Eden,
Spaarne 88, en J. J. Göppinger, Gr. Houtstr.
147a. Toezending geschiedt franco na ontv.
v. postwissel k 1.75 Voor
één, oi f 10.— voor zee
doozen. Eischt do echte
Foster's Rugpijn Nieren
Pillen, weigert elke doos,
die niet voorzien is
van nevenstaand handels
merk.
""i
147a. Toezending i
MINISTER E. R. H. REGOUT f
Allo bladen, ook die der Linkerzijde, be-
we o.a.
„In Mr. Regout is eon man heengegaan
van groote begaafdheid en van veel omvat
tende kennis op het gebied der rechtsge
leerdheid. Zijn sterven is een groot verlies
voor het kabinet, dat zich reeds zijn twee
den Minister van Justitie ziet ontvallen, voor
de partij waartoe hij behoorde, maar ook
voor het land. Zeker gingen zijne denkbeel
den en de onze op menig punt ver uiteen,
en niet alle wetten, die hij heeft doen aan
nemen, of indiende hadden onze instemming
toch erkennen wij gaarne, dat hij ze met
groot talent verdedigde. En wij vergeten niet
dat van zijn hand b.v. ook is 't ontwerp op
de opschorting van de tenuitvoerlegging van
strafvonnissen, dat, had hij het mogen verde
digen en doen aannemen, ons in eenigszins
anderen vorm 'de zoo hoogst wenschelijke
„voorwaardelijke veroordeeling" zou hebben
gebracht
KRIK-KRAK.
Een paraat leger verlangt minister Colijn,
zoo schrijft de Limburger Koerier, Een, dat
in tijden van oorlog snel aan de grenzen kan
zijn, om den vijand terug te werpen.
Een stevig kader vraagt hij dus, waarin,
zoo mobilisatie wordt vereischt, de overige
stukken van het leger snel kunnen .worden
inm geschoven.
Het stelsel is toegejuicht door de oud-li
beralen, bestreden echter door vrijzinnig-de
mocraten en unie-liberalen.
Kwam de motie-Ter Laan, met 'den eisch:
spreek u uit, Tweede Kamer, vóór of tegen
het stélsel-Colijn.
Vóór, heeft de Kamer beslist met 49
tegen 16 stemmen.
Krik-krak, deed daarbij de Concentratie.
teruggegeven.
DE AUTEURSWETIN DE KERK.
Sta mij toe, geachte Redactie, een enkel
woord, naar aanleiding van uw artikeltje, on
der bovenstaand hoofd in Uw blad van 18
Jan. 1.1. Dat U wel zoo vriendelijk was mij
toe te zenden.
Mijn artikel van 15 Jan. schreef ik als
toelichting op het door de Residentiebode
overgenomen stukje van de N. Haarl. Crt.,
welk stuk zelf ik tot heden niet heb ge
lezen.
Dit is dan ook de reden ter verontschul
diging dat ik mijn schrijven niet in de N.
Haarl. Crt. plaatste.
Mogelijk is het overgenomen stukje der
Residentiebode niet geheel conform aan het
authentieke, maar zoo als het daar wordt
gegeven kan ik er met den besten wil niets
anders uit lezen, dan hetgeen ik er over
schreef. Tot mijn genoegen zijn wij bet blijk
baar over de hoofdzaak eens.
Alleen dit nog: Ik schreef:
„Onrechtvaardig is deze belastingheffing
ook voor de kerkoren geenszins en even
min onbillijk, al hebben dan'de componisten
van kerkmuziek een ander en hooger doel
met hunne composities dan alleen, er zoo
veel mogelijk aan te verdienen!?! Zooal3
het de „N. H. Crt." belieft te noemen."
Dit versta, men niet als wilden wij het doen
voorkomen dat de „N. H. Crt." de kerk-
muziek-schrijvers met Heyermans en con
sorten zou gelijk stellen. Maar wel dat het
ons als ironie in de ooren klinkt, waar ge
sproken wordt van „geld verdienen", en wij
overtuigd zijn dat de componisten van kerk
muziek tot op heden van elk financieel ge
win verstoken bleven.
Ook sluit dit niet in dat'wij het met mvrf'
opvatting van Heyermans en consorten eens
zouden zijn.
Onze toelichting omtrent het Genootschap
van Nederl. Componisten mocht in dit ver
band niet gemist worden, als zijnde de voor
naamste vereeniging waarmede belangstel
lenden en betrokkenen in de toekomst zul
len rekening hebben te houden.
J. P. J. WIERTS.
Lid van 't Genootschap van Nederlandsche
Componisten.
Den Haag, 20 Jan. '13.
DE ADMINISTRATIETROEPEN.
Omtrent de indeeling en de diensten van
de miliciens bij de administratietroejien (z.g.
militaire .werkers), is, volgens de „Avond-
poet" o.a. bepaald: 1
Als regel is aangenomen dat twee-derde I
dezer miliciens wordt ingedeeld bij' de Janu-
ari-ploeg en een-derde bij de October-ploeg,\
Van de lichting 1913 werden in het ge-)
heel 1330 man bestemd voor de administra
tie-troepen, die gelijkelijk over de korpsen
worden verdeeld.
Elk regiment heeft dus bij de Januari-ploeg
74 en bij de October-ploeg 37 man bestemd
voor „militaire werkers". I
De „militaire werkers" zullen vanaf hun
indeeling gedurende 2i/s maand op de gewone!
wijze „militair worden geoefend". Eerst nat
afloop van dien termijn heeft de definitieve]
aanwijzing plaats door de korps-commandan-
igeboorte dagelijks onder de huisgenooten
en in voor- en achterhuis en deelde alzoo j oen bijzonder fonds verzekerd was;
met de bewoners het huiselijk verkeer. Door I l2o. dat de Bank de noodige waarborgen
ide zorgen en lessen van K. heeft 't varken-1 behoeft om gevrijwaard te zijn tegen schade,
ik moest toch inzien, dat ik voor het oogen-meisje moet er frisoh en vroolijk uitzien, als Fransehen dat noemen. Deze bestonden uit lijk gehemelte was een weinig verwend, enals hij hedenmiddag niets te eten kreeg, aut-1
blik onmogelijk kon blijven. j ik haar in Parijs afhaal. Weet je wat, ik ga een klein salon, een niet veel grootere eet-1 een slecht, onvoldoend menu was in staat j woordde Nelly droogjes.
Gij kunt u denken, hoe ik mij te moede met je mee naar Calais. kamer, twee slaapvertrekken, een voorkomer hem uit zijn humeur te brengen. j Daartegen viel niets te zeggen en aan <la^
gevoelde. Mijn afscheid van de kinderen was Daar kan geen sprake van zijn, bedenk en een kleine met roode tegels bevloerde keu-1 Oeloof me, moeder, het tellen der sousFransche Republiek werd de bewaring van
hartbrekend. Emiel was niet tot bedaren te toch eens, hoe bezorgd je zuster toch wel ken. waarin men zich ternauwernood kon zal ze niet in franks veranderen, merkte Nel- ',Q oTfs+nWen der familie Feldan toe
brengen, ja, hij verlangde zelfs, dat ik hommoet zijn, die je vandaag al vroeg terugver- omdraaien. Het salonnetje moest in een huis-ly op, een duizendkunstenares, de goede geest
naar Parijs zoude medenemen. I wachtte. Je moet me echter wel op het schip en eetkamer, de laatste in een slaapvertrek des buizes, toen mevronw Von Feldan de ko-
Daisy vond dit denkbeeld prachtig, en liep brengen, dat sta ik je toe. voor de barones veranderd worden. j peren munten voor de zooveelste maal door
terstond naar de kinderkamer, om haar boel- i Hy deed dat dan ook, en bleef tot aan het De Feldau's hadden, eer er onverwachte ge- de vingers liet glijden. Er blijft ons niets an-
tje in te pakken. Van dezen tijd maakte ik vertrek op de boot. beurtenissen waren -voorgevallen, op de twee- ders over dan weder onze toevlueht te ne-
gebruik, om mij uit de voeten te maken. j Wij zullen niet lang gescheiden zijn, de verdieping een geriefelijke woning be- men tot „ma lanie". #)Komaan, mevronw,
Daarvoor zul je ook als een koningin mijn liefste, zeide hy tot afscheid. woond. Deze onverwachte gebeurtenissen, die het hoofd niet laten hangen en niet zoo'n
—Dat hoop ik ook niet, antwoordde Isa- niet zoo geheel onverwacht kwamen, maar wanhopig gezicht gezet, zoo lang we nog wat
bella met een door tranen verstokte stem. vroeger of later intreden moesten, dwongen heliben, dat we aan de trouwe hoede van den
Rocklands weder binnentrekken. De kinderen
zullen zich met de nieuwe tante troosten. Be
loof mij, Isa, terstond terug te zullen komen,
jvanneer mijne zuster je daarom verzoekt.
Ik beloof het je, Eduard.
En jo vergeeft het mij, dat ik juffrouw
Northbury het hof heb gemaakt?
Hij deed deze vraag met zulk een kluchtig
pathos, dot Isabella luid lachte.
„Ja, ook dat vergeef ik je, ofschoon je
niét verdient.
- - i
Vaarwel Eduard! de familie twee trappen hooger te trekken.
Wij willen elkaar niet vaarwel zeggen,1 „In den Olympus" noemde Walter het in zijn
dat klinkt als een afscheid voor jaren en orverstoorbaren humor.
maanden en het zullen toch maar enkele da
gen zijn. Tot weerziens aldus, mijn lieveling.
Tot weerziens! Spoedig!
II.
Op den dag van het begin van ons ver-
„Mont-de-piéte" kunnen toevertrouwen.
Ik zonde waarlijk niet weten, wat we....
Ei, ei, nu doet n werkelijk of wij niets
meer bezaten. En wat zegt n dan wel van
haal bevonden de Feldaus zioh in een on ge-onze prachtige bronzen kandelabres. Ze zul-
rneen pijnlijken toestand. Dezen Donderdag ]en wel wat moeilijk te dragen zijn, doch ik
bedroeg hun geheele vermogen 85, zegge vijf heb God zij dank twee krachtige handen en
en tachtig centimes. Men lette wel op, centi- bovendien weet ik ook niet wat ik anders
mes, geen franks. En daarmee zouden, vier j ju diners en dejeuners voor de eerstvolgende
meiisehenkinderen er tot Zondag moeten ko- dagen zoude kunnen herscheppen.
Moeten die prachtige luchters er dan
werkelijk aan gelooven? Papa zal bet ter
En je hebt me niet minder lief, nu je al IN DEN OLYMPUS.
'ïiijne zonden kent? men. Voor het dejeuner hadden de beide da
Integendeel, ik bemin je duizendmaal Isabella's fmilie bestond uit haar vader, mes en de jonge baron gebakken aardappelen
meer, daar je oprecht bent geweest. haar broeder, een stiefmoeder en een stief-1 zonder boter gegeten. De beer des huizes ont-
Naar ik hopen wil, zal die kerel in Parije zuster. Haar vader baron Von Eeldau, was beet buiten de deur, wanneer zijne zaken dat f *rr!el,11'' thuiskomt en het zal
3e niet lastig vallen! j ten tweede male getrouwd, toen Isabellt tien vereischten. j hem leed doen van die dingen te moeten
Welke kerel? en Walter acht jaar telde. De tegenwoordige! In den namiddag, toen Walter weder naar fc1<ón' 1S uoga eC aan
Wel, die gebochelde Russische Graaf barones Von Feldau, was de weduwe van een j liet college gegaan was, beraadslaagden moe- 10 eristukken.
utt Bretagne; ja, hoc heet hij toch? 1 generaal, die gevoeglijk haar vader had kun-1 der en dochter wat men voor het diner zouaet zou liem echter nog meer leed doen
Graaf Pohitonoff. Waar denk je aan? nen zijn. j geven. Die maaltijd moest altijd een even rij-
Ik zal minder uitgaan, ja, als je het wilt, in; Do fpmilie Von Feldau bewoonden de vijf- kelijke als voortreffelijke zijn, want Feldaui De lommerd wordt door de Franschen
het geheel niet. de verdieping van een huis op den bou-
Je moet frissehe lucht scheppen, mijnlevard St. Germain zee „pieces", zooale de
nam daaraan deel en die verstond op het „ma tante genoemd,
punt van de maag geen gekscheren. Zijn adel-1
de oude erfstukken der familie Feldau toe
vertrouwd. Twee uur later keerde Nelly
Thorwald buiten adem en verhit door het'
snelle trappenklimmen en de zware mand,
die zij droeg van hare wandeling, gelijk zii:
het noemde, terug.
Ziezoo, moedertje, daar ben ik terug. Men i
moet hij die madame Tante zoo eeuwig lang
antichambreeren als men graag iets van'
haar wil hebben. Wat eene afschuwelijke
dame is dat, ik wilde dat ik nimmermeer hare
hulp behoefde in te roepen.
Arm kind, ik kan mij zoo begrijpen, hoe
zwaar het je moet vallen, om zulke boody
schappen te moeten doen, ik was al bang dal
je een ongeluk was overkomen, zoo lang bleef
je uit, zeide mevrouw Feldau teeder. Nog
slechts een weinig je geduld eu papa hoopt
weldra uit zijne ellende
Die goede pa! Enfin, Lisa, wij willen de
hoop op betere, tijden niet verliezen, riep Nel-!
ly opspringend, om den mand uit te pakken.
Er is nog grooter ramp dan een uur in de
Bank van Leening te moeten doorbrengen,
want dat moet ik zeggen, de Fransche Repu
bliek is vol egards, de banken in waohtka*
mer van den Mont de Piété zijn voortreffe»,
lijk en de soldaten, die bet publiek den we»)
wijzen, zijn allervriendelijkst. Hier zijn do
beleende briefjes.
1 (Wordt vervolgd.)
