DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND
1000
400
300
150
1011
STADSNIEUWS.
E&inderltiiisvesl 29-31-33, Haarlem
EER3TE BLAD.
N.V. HET HAARLEÜSCHE ASSURANTIE
EN COlfÜiSSItKANTOOR.
Voor de Roomsche vrouw
tRIJDAG 31 JANUARI 1913
3/sie iaargaitg bso. SU49
Bureaux van Redactie en Administratie
Intercommunaal Telefoonnummer I486.
gulden bg
£>ït nummer
twee bladen.
bestaat uit
Hh Het gebed der kindereu
Haarlemsche ASIedagjes No. 783.
en HuuuwaiE cou
ABONNEMENTSPRIJS»
Per 8 maanden voor Haarlem 71.35
Voor de plaatsen, waar een agent Is gevestigd (kom der gem) - 1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.80
A f/.onderlijke nnmmers 0.03
PRIJS DER ADVERTENTIöNt
Van 16 regels 60 cent (contant 50 cent). Iedere regel meer 10 ct.
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 ci per regel Buit.enl. 20 et-
Dienstaanbiedingen 25 ct (6 regels), driemaal voor 50 cL contant).
Alle betalende abonné's op dit blad, die in Kei bezit eener verzekeringspolis zfln, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor»
GULDEN bij
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
GULDEN bij
overlijden.
GULDEN b3
verlies van een
hand of voet.
verlies van
dén oog.
GULDEN bü
verlies van
één duim.
SULDEN ba
verlies van
één
wijsvinger.
GULDEN ba
verlies van
één anderen
vinger.
De nltkeerlng dezer bedragen wordt gegarandeerd door de MaatseliappB «HollandacKe Algemeens Verzekeringsbank" te Schiedam.
I
HET „GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD"
van deze week bevat de volgende
PLATEN: Bevestiging van Italië's Inbezit
neming van Lybië (2). Wintersport aan 't
Duitsche hof (2). Jubileerende H. Familie te;
Rotterdam. Het Scheveningsehe visschersbe-
drijf (6). Enver Bey. Brand te Zaandam. Een
gouden huwelijksfeest. Een aap als vlieger.
Roomsch Tooneel ten plattelande (2). Brand
te Rotterdam. Bob-slee-sport in 't Haagsche
Bosch. Burgemeester A Slot. Vijf en vijftig
jaar getrouwd.
TEKST: Lybië. Twee zeerobhen. Hoe harin
gen bokkingen worden. Burentwist. Drie
schaakpartijen. Haar roeping, (vervolg). Voor
onze Jongens en Meisjes.
En wij schamen ons immers niet, dit open
lijk te bekennen!
Welnu, dan moeten wij ons ook niet scha
men, als wij mèt onze kinderen, of beter: onze
kinderen mèt ons, zullen bidden voor eene
goede uitkomst van den strijd, die in Juni
a.s. toch óók naar het eigen getuigenis der
linkerzijde in hoofdzaak zal gaan om....
de school, d.i. de ziel onzer kinderent
Aan dat ietwat ouderwetsche denkbeeld,
om zulke zaken niet aan de groote klok te
hangen, behoeven wij niet meer te doen: te
zeggen wat ons heilig is, en wat wij onze kin
deren reeds in hun jeugd willen inprenten
als hun hoogste goed dat is ons recht, en
dat laten wij ons niet „verneutraliseeren"
door onze tegenstanders.
Neen: de felle, woedende oppositie van al
wat anticlericaai is tegen het gebed der kin
deren toont juist, hoe geweldig men vreest
voor dezen, ons Katholieken toch gemeenza-
men steun in den strijd voor geloof en over
tuiging!
AGENDA.
1 Februari.
Gebouw St. Bavo R- K. Volksbond
8 uur Hulpspaarbank (Scheterkwartier).
- Half 9 Spaarkas St. Nicolaas (Winterpro
visie). Half 9 Spaarbank. Inschrijving
Coöp. Bakkerij. Bibliotheek. 8 uur Bios
coop Union: De Parsifal.
Schouwburg Jansweg 8 uur
N V. Het Rotterd. Tooneel gezelschap. Dir. P.
D. van Eysden: In Rok.
Het Blauwe Kruis Oude Groen
markt 89 uur Consultatiebureau voor
d r a n k zuch ti gen
B i o s c o o p-t h e a ter Groote Markt
Voorstellingen.
Apoll o-theater Barteljorisstraat
Voorstellingen.
ley Ier s Museum Tentoonstelling
van moderne aquarellen.
Het bestuur der R. K. Polit. Propaganda,
club houdt lederen avond van 8—10 uur zit
ting in St. Bavo (Smedestraat) tot het geven
van inlichtingen voor plaatsing op de kie
zerslijst.
Minister Heemskerk heeft in zijn repliek
in de Tweede Kamer gistermiddag laten
doorschemeren, dat wij Katholieken, wat
hèm betreft, 't bidden onzer kinderen om
Gods zegen over onzen strijd voor het geloof
van 't komende geslacht, liever stil hadden
moeten houden.
En sommige Roomsche kranten zelfs
met uame het „Dagblad van N.-Brabant" en
de „Limb. Koerier" hadden óók zoo'n res
trictie, naar 't ons toeschijnt.
Het spijt ons, maar we verschillen op dit
punt ten eenenmale met den Minister, en
c a s u quo ook met onze zuidelijke confra
ters.
Paedagogisch (de heer Suring heeft 't over
tuigd in liet „Kah. Schoolblad" aangetoond)
kan er pi ets zijn tegen dit gebed der kin
deren.
Daartegenover is er èn van principiëel-
katholiek standpunt, èn uit het oogpunt der
gezonde propaganda alles vóór, om de zaak
zoo publiek mogelijk te maken.
Wij, Roomschen, willen toch het „ora et
labora" in de practijk toepassen!
TER INFORMATIE.
Woensdag a.s. begint voor ons, katholieken^
de Veertigdaagsche Vasten, voorbereidings
tijd voor 't Heilig Paaschfeest.
Het is dan een vast en vroom gebruik on
der ons, in dien tijd van onthouding, geen
publieke feesten, uitvoeringen of vermake
lijkheden te bezoeken.
En dus onthoudt zich ook de katholieke
krant al is dat een niet onbeduidende
geldelijke opoffering, van het opnemen
van aankondigingen, op dergelijke uitvoerin
gen enz. betrekking hebbende, in den Vas
tentijd.
Toch ontvangen wij elk jaar, en ook nu
reeds, en geregeld door, allerlei berichten,
en aankondigingen voor vermakelijkheden,
verzoeken om deze of die uitvoering aan te
bevelen, enz.
Wij moeten de inzenders daarvan dan te
leurstellen, en er het zwijgen toe doen. Ech
ter kunnen wij niet aan allen uitvoerig en
omstandig weer vertellen, waaróm we dat
moeten doen, en dus zeggen wij het nu
maar eens ter informatie in dit „Alledagje",
dat èn een verklaring van ons standpunt in
houdt, en tevens een bericht is aan die allen
die in de komende dagen tot Paschen ons
overstroomen zullen met verzoeken om aan
beveling voor dit en voor dat!
GEMEENTEZAKEN.
DE COMMISSIES VAN BIJSTAND.
Ijl. en W. hebben, in zake de kwestie der
Commissies van Bijstand, door den heer Thiel
(in zijn motie) ter sprake gebracht, het
volgende stuk aan den Raad gericht:
„Het kan wel niet bevreemden, dat wij
met belangstelling hebben kennis genomen
van de motie van Uw medelid den heer
J. H. Thiel, betreffende den werkkring van
de Commissiën van bijstand (Gedr. st. 1912,
no. 232). Belangstelling, aanvankelijk niet in
de eerste plaats geldende den inhoud der mo-
tie en de daarbij gegeven toelichting, maar
vooral het feit, dat de indiening aanleiding
zoude geven tot eene opzettelijke bespreking
van het onderwerp, waarover wij ©en(ge be
schouwingen, met het ter zake uitgebracht
advies der rechtsgeleerde commissie, voor
•Uwe vergadering ter inzage hadden neder-
gelegd. Op deze opzettelijke bespreking stel
len wij vooral daarom prijs, omdat, naar ons
oordeel, het gemeentebelang ten zeerste wordt
gediend door eene vruchtbare werkzaamheid
der Commissiën van bijstand-
Op de vraag, wanneer het advies eener
Oommissie van bijstand zal worden ingewon
nen, is bezwaarlijk een algemeen afdoend ant
woord te geven. Het is U bekend, dat de
gemeentewet op dit punt zwijgt en slechts
verwijst naar eene verordening, door den
Raad vast te stellen (art. 55). Maar de hier
geldende verordening, regelende de samen
stelling en den werkkring der vaste oom
missiën, vastgesteld bij raadsbesluit van 22
Augustus 1900 no. 8 en gewijzigd bij raads
besluiten van 18 Februari 1903 no. 7 en 18
Mei 1910 no. 10, geeft al evenmin een alge
meen antwoord. Treffend is wel de bonte
verscheidenheid, welke zij vertoont ten op
zichte van de opsomming der zaken, welke
aan het oordeel der verschillende commis
siën behooren te worden onderworpen. Ken
merkt de verordening zich b.v. door zekere
soberheid bij het vermelden der zaken, waar
omtrent de adviezen der Oommissie voor de
bedrijven en die der uit haar voortgekomen
sub-commissiën moeten worden ingewonnen,
bij de Commissie voor de openbare werken
wordt eene opsomming gegeven van zaken,
waaromtrent de Commissie niet mag worden
voorbijgegaan.
In dit opzicht stemmen echter de bepalingen
der verordening voor alle commissiën en sub-
commissiën overeen, dat zij ons dienen van
advies omtrent alle onderwerpen, waarom
trent haar oordeel door ona college wordt ge
vraagd. Daaruit moge worden afgeleid, dat,
behalve in het geval dat de verordening de
onderwerpen bepaaldelijk noemt, de bevoegd
heid om te beslissen, wanneer eene Commis
sie van bijstand zal worden geraadpleegd,
bij de geldende verordening terecht
aan ons college, met uitsluiting van elke an
dere autoriteit, verblijft.
Wanneer is er nu aanleiding voor ons
college om het advies van eene commissie in
te winnen?
De rechtsgeleerde commissie stipt in haar
bovenvermeld advies aan, dat wellicht de
lijnen der verhoudingen 'tusschen Raad, Bur
gemeester en Wethouders en Commissie van
bijstand minder door overwogingen van recht
dan wel van tact en beleid behooren te wor
den bepaald.
Twijfel rijst echter of het volgen van eene,
zooveel mogelijk vaste, gedragslijn wordt be
vorderd door overwegingen van tact en be
leid.
Wij hebben overwogen of eene grenslijn
ware te trekken door eene scheiding tusschen
zaken van technisch-deskundigen aard, om
trent welke de commissie wèl, en zaken van
enkel beleid, terzake waarvan de commissiën
niet behooren te worden gehoord. Maar eene
nadere overweging' van deze aangelegenheid
in haren vollen omvang heeft 0ns tot de con
clusie geleid, dat ook deze grenslijn kwalijk
is aan te houden.
Met'de strekking der motie-Thiel, voor zoo
veel zij betreft het afwijzen der aangegeven
grens voor hot hooren der commissiën, kun
nen wij dus wel niedegaan.
Wij zouden hiermede kunnen eindigen. Doch
wij meenen goed te doen met reeds thans
te verklaren, dat de hiervoren uiteengezette
overwegingen ons m den vervolge den weg
zullen wijzen bij het hooren der Commissiën
van bijstand. Wij zijn voornemens het begrip:
„bijstand in het beheer" jn ruimen zin op
to vatten en de commissiën te raadplegen
omtrent alle zaken, die op den gang van het
betrekken bedrijf of den betrokken tak van
dienst van overwegenden invloed kunnen zijn.
Dat er over de uitvoering van deze onze
toezegging altijd eenstemmigheid zal heer-
schen achten wij in hooge mate onwaarschijn
lijk. Wij houden ons echter overtuigd, dat
meeningsverschillen daaromtrent tot een mi
nimum zullen worden beperkt, wanneer steeds
in het oog wQrdt gehouden, dat de gemeente
belangen het beste worden verzorgd, zoo de
organen, die tot medewerking aan het bestuur
der gemeente zijn geroepen, met waardeering
van elkanders eerlijke overtuiging samenwer
ken tot één doel."
GELOOF EN WETENSCHAP.
Zeer zeker bijzonder ontspannend en toch
uiterst leerzaam mogen we wel noemen de
lezing, welke gisteravond de heer G. Bru-
na uit Utrecht voor de ledeu van Geloof
en Wetenschap heeft gehouden. Over Geest
en Humor zou de heer Bruna spreken, maar
wij moeten, zegt spr., niet een te nauw
idee hebben van de beteekenis van den hu
mor, en er zouden achter 4e woorden geest
en humor eigenlijk nog meerdere woorden
moeten staan: spot, ironie, satire,' sarcas
me. De humor is de goedmoedige, vriend
schappelijke, gezellige vorm van ons spre
ken, schrijven, enz. De geestigheid is scher
per, gelijkt dikwijls op een uurwerk. De
ironie is de quasi-naïfheid, de satire is de
letterkundige combinatie van geest, humor
en geestigheid; het sarcasme is de spot in
zijn scherpsten. vorm, en eindelijk de ko
miekerigheid, die is geen humor, geen spot,
die is onsympathiek, hoort thuis in een
circus.
Het woord humor had oorspronkelijk een
heel andere beteekenis, dan wij er nu aan
geven; het beteekende vroeger: vochtigheid
De middeleeuwsche geneeskunde bracht na
melijk de natuurelementen, vuur, water, vast
heid (aarde) en lucht in verband met de
menschelijke karakters. Zoo onderscheid
de men vurige menschen, vochtige (humo
ristische) menschen, pessimistische en luch
tige menschen. En dan kwam spr. op de
eigenschappen van den humorist. De humo
rist is ook meestal een goed opmerker, die
kleine accidenteele dingen ziet. Maar dik
wijls ziet hij ook die alleen, en is 't dik
wijls bedenkelijk. Het goede of verkeerde
van de spot hangt af van het object. Niet
alles kunnen we bespotten, maar wij mogen
antipathiek gezind zijn. tegen wat antipa
thiek is. De humor kan ook een
groot vredestichter zijn, en liet mooie
van den humor is dan ook, dat het ons
leven gemakkelijker maakt. En dan de sa
tire: wij Katholieken zijn wel eens wat
te bang om het wapen der satire te ge
bruiken.
Na de pauze sprak de heer Bruna over
de kunst om zich in den humor te oefenen.
We moeten te rade gaan hij de litteratoren.
De Nederlandsche litteratuur is evenwel arm
aan humor. Er zijn wel veel genres in' on
ze letterkunde, maar meestal is het karak
ter sombei', duister, zwart. De Camera Ob-
scura van Hüdebrand is eigenlijk het eeni-
ge type van een echt humoristisch boek.
Zien we naar Duitschland, dan denken we
allereerst aan Fritz Reuter, den gemoede
lijken, genoegelijken ironicus. Maar wij hou
den niet van den Duitschen humor, even
min als van de Fransche geestigheid, die
alleen de zucht heeft om te schitteren, en
die het mooiste is wanneer het Fransche.
karakter zelf bespot wordt. Het best bij
onzen aard past de Engelsche humor. Die
is droog-komisch-ironisch. De beste humo
ristische boeken komen uit Engeland: Dic
kens op de eerste plaats. Wij Hollanders
Directie E. BUANTJES.
Damstraat 27. Tei. 89?.
Bed r 0 f s verzek er i n g.
z(jn zwaar op de hand, kunnen geen gees
tigheden verdragen. Voor geestigheid is noo-
dig, moreele en intellectueele vorming. On
beschaafde menschen kunnen niet geestig
zijn. De humor hangt ook samen met het
Christendom, want zooals het Christendom
groot onderscheid maakt tusschen eeuwige
en tijdelijke zaken, zoo maakt de humoi
ook onderscheid tusschen groote en kleine
zaken. Dat leert- ons de Christelijke le
vensbeschouwing.
Spr. had met zijn waarlijk humoristische
improvisatie groot succes, en de voorzitter,
de heer Roodnat zeide terecht, dat de heer
Bruna ons een gezelligen avond, in de goede
beteekenis van 't woord geschonken had.
KINDER ORANJE-BOND.
AMSTERD. KWARTIER.
Uit goede broii vernemen wij, dat zich eeni-
g'e dames en heeren tot eene commissie heb
ben gevormd als vaandel-comité, dat zich
tot doel zal stellen een sierlijk vaandel
vervaardigd door een der dames-comité-le
den, op oen dag van 30 April, wanneer bo
vengenoemde Oranjebond het Prinsessefeest
hoopt te vieren met circa 700 kinderen,
aan het bestuur aan te bieden. Het comité
rekent op de medewerking van alle leden en
donateurs van den Oranjebond,
ELECTR. SPOORWEG-MIJ.
Gedurende de maand December 1912 be
droeg het aantal vervoerde passagiers op de
verschillende lijneu: AmsterdamHaarlem
Zandvoort 199,820; Ceintuurbaan te Haarlem
153,791; HaarlemBloemendaal 75,002. Totaal
428,613.
De ontvangsten per dagkilometer bedroe
gen: Lijn Amsterdam—Haarlem—Zandvoort
42.07; Ceintuurbaan te Haarlem 44,41 en
Lijn Haarlem—Bloemendaal 47.48.
ONZE INDUSTRIE.
Naar wij vernemen is door de directie van
den bouw der Effectenbeurs te Amsterdam
aan onzen stadgenoot, den heer V. H. J. Trou-
pin, een belangrijke levering opgedragen var.
voor dien bouw benoodigde marmerwerken,
bestaande in vloeren, mozaik, parketwerk,
trappen, lambriseeringen en deuromlijstin-
geu, van diverse rijke marmersoorten, waar
voor omstreeks een veertien wagons marmer
benoodigd zijn.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Terug te bekomen bij: L. Sabelis, Brou
wersstraat 114, een notitieboekje; P. v. Del
den, Potgieterstraat 26, een scheurkalender;
P. J. Klaasseii, Papentorenvest 128, een kin
derwantje; Bureau van Politie, een ring met
sleutels; J. Konings, Baljuwslaan 22, een rij-
wielpomp; H. Oderkerk, Oranjestraat 103,
een lorgnet in étui; M. Langenhuizen, Spaarn
wouderstraat 100, een knipmes; L. v. d. Kamp,
Wouwermanstraat 23rood, een haarkam; Bu
reau van Politie, een sleutel; J. Smits, Hee
rensingel 45rood, een sigarenkoker.
XH.
Over „vrouw en beroep" is in de laatste
jaren heel wat geschreven en het woord ge
voerd, en het opmerkelijke daarbij is, dat
in die geschriften en meer nog in redevoe
ringen „vrouw en beroep" in onmiddellijk
verband werd gebracht met de oplitieke plaats
welke de vrouw daarbij, daarom en
daarvoor in de maatschappij moet inne
men. Het meest is dit in redevoeringen merk
baar, die in den regel uitgaan van de veree-
nigingen voor Vrouwenkiesrecht. Daarmee is
eigenlijk alles gezegd. Toch worde de aan
dacht een3 bizonder gevestigd op deze om
standigheid, dat in de kwestie vrouw, be
roep en politieke plaats in de maatschappij
(alias vrouwenkiesrecht) dit laatste alleen
.voor oogen wordt gehouden. Alle zwaarte
1/ordt gelegd op de rechten der vrouw, die
in de maatschappij een beroep moet vervul
len.
Geheel op den achtergrond gedrongen wordt
evenwel de groote omstandigheid, dat een
vrouw dat beroep verruit, en een vrouw
in aard, wezen en bestemming te zeer van
den man verschilt, em met hom geheel gelijk
te worden gesteld. Waar de hoofdbestemming
#r iVimw is, niet het beroep, maar de!
vorming van het gezin en het beroep voor
de vrouw tot op zekere hoogte, waar het
haar geheele leven betreft, uitzondering zal
blijven, daar moet niet met alle nadruk eene
gelijkstelling met den man worden geeischt,
welke in het gezin praetisch niet kan worden
doorgevoerd, omdat de main hoofd is van het
gezin en die, wegens tal van verhoudingen,
welke in en buiten het gezin daaruit
voortkomen, deze plaats onverdeeld moet be
houden.
Het is hier thans de plaats niet om een
volledig overzicht te geven van de redenen,
welke er toe moeten leiden om de vrouw te
laten, wat zij is, de huishoudingen intact te
laten en de vrouwen niet van de plaats te
halen, welke zij krachtens tiaar natuur in
nemen: wat het gevolg van vrouwenkiesrecht
wezen zou.
We stippen het alleen even aan omdat
vooral onder de jongere, Roomsche genera
tie onzer meisjes zoo dikwijls met vrouwen
kiesrecht geschermd wordt, wat zij dan aan
zien als .een blijk van vooruitstrevendheid.
Ook zij bepalen zich dan enkel tot de om
standigheid, dat de vrouwen ook beroepen
vervullen en krachtens dat beroep gelijk zijn
aan den man, wat zeggen wil, dat het beroep
dier vrouwen misschien gelijk is aan dat der
mannen, terwijl hot voor niet zeer velen een
hooïdbestaan vormt. Mep leicle hieruit niet
ai, dat voor de vrouwen, die in 'een beroep
zijn, niets moet worden gedaan.
Integendeel! Ook dat maakt een zeer be
langrijk deel uit der Vrouwenbeweging, -
ook de Roomsche Vrouwenbeweging, doch
de wijze, waarop wij dit willen bereiken is
niet -van meet af aan de invoering van het
vrouwenkiesrecht, maar wel de verbetering
van de positie der vrouw als vrouwelijk
wezen door de vrouw in verband met hare
natuurlijke gesteldheid, welke door een man-
nelijk beroep nooit die van den man kan wor
den, krachtiger steun te geven. Op sociaal
terrein kan dit langs velerlei wegen worden
bereikt, als onze Roomsche vrouwen de han
den slechts ineen willen slaan en zich eerst
goed willen doordringen van het wezen der
vrouw en niet om te l>eginnen vrouwenkies
recht al3 hoofddoel of, wat moer gebeurt,
als hoofdmiddel op den voorgrond te stellen.
Als dit goed wordt begrepen zal alleen
het denkbeeld van een beroep voor de jonge
meisjes reeds in een heel ander daglicht
zijn gesteld. Vrouwenberoep behoeft niet ge
lijkluidend te zijn met feministery of met
volkomen gelijkstelling niet den man en het
feit, dat zoo menig ouder te weinig bekend
is met de beteekenis van de vrouw en van
vrouwenberoep in het maatschappelijk leven
is tot nu toe oorzaak geweest, dat een be
roep voor een meisje zoo velen heeft afge
schrikt. Vandaar, dat, ©ogenschijnlijk zoo
groote verwarring heerscht in de denkbeel
den omtrent dit zoo actueele vraagstuk, want
dat de vrouwenbeweging voor ons Katholie
ken actueel is, zal wel niemand willen ont
kennen. En wanneer iets moet worden be
reikt dan zullen die verkeerde meeningen
eerst moeten worden weggenomen, omdat'deze
het zijn, die een succesvol voortschrijden
grootendeels tegenhouden. Alle begin is, ook
in dit geval, moeilijk, te moeilijker omdat
j i n degenen, in de meisjes, die aan het begin
van haar levensbaan staan, de komende bewe
ging moet worden gevormd en de toekomst
voor eene zuivere Roomsche vrouwenbewe
ging moet worden gemaakt. Daaraan zullen de
Roomsche vrouwen, de verstandige moeders
vooral, haar hulp moeten geven, hetzij dan
dat hare dochters een beroep meteten be-
oefenen of niet.
In dit opzicht ligt het in hoofdzaak aan de
wijze waarop een meisje in een beroep wordt
gezet. Geeft zij zich ten volle aan dat beroep,
wat gewenscht en noodzakelijk is,
dan behoeft dit nog niet als direct gevolg
te hebben, dat zij zich stelt geheel afzijdig
van het huishoudelijke (we zeggen niet „het
huiselijke") leven.
j De tijd is gelukkig voorbij, dat een vrou
wenberoep bij de uitzonderingsgevallen al
leen vereenigbaar was met een lang-rechtuit-
reformjapon, kort haar of een slordig bijeen
gebonden knotje. Erger dan deze, aanstonds
merkbare gevallen zijn echter de meisjes on
j vrouwen, en dit getal is legio, die uiterlijk
niets van anderen verschillen, maar bij wie
weinig meer over is, in doen en opt r c-
den alhans, van de vrouwelijke eigenschap
pen, welke het leven zoo gunstig kunnen beïn
vloeden. Dat bij dezulken weinig kan terecht
komen, wanneer zij het huwelijk zijn inge
gaan, spreekt van zeil' en dat van een gun-
stigen vrouwelijken invloed al bitter weinig
meer overblijft, wanneer zij niet trouwen
behoeft nog veel minder betoog.
Daarom moet het jonge meisje, dat in ee®
beroep gaat goed overtuigd worden dat zij
vrouw en „Roomsche" vrouw blijft, hoe ooi
het verdere leven moge wezen, want alleer
van 'de Roomsche vrouwen, die Roomsch
zijn in merg en been, kan een goede toekomt
worden verwacht.
AVOND-GEBEDJE.
„Goede Vader, die daar boven
In den hoogen Hemel woont,
O, ik wil U dankbaar loven
iVoor het goede aan mij betoond,
God, ik bid U, zie ook weder
Dezen nacht mjj vriend'lijk aan;
Dan leg ik mij ter ruste neder,
Om gezond weer op te staan.
Heilig Engeltje, mij van God gegeven,
Bewaar mij dezen nacht en
Ook geheel mijn leven.
Wil een braaf kind van mij maken,
Opdat ik eens bij Jezus en Maria in
den Hemel mag raken.
Allerzoetste Jezus zoet, ik bid U, dat GIJ
mij, standvastigheid en liefde verleent ett
mij bewaart voor een haastigen dood." Amen.
