De Luxe Brooiakkerij
Smakelijk Brood
Een verschrikkelijke nacht.
Mengelwerk.
van uitsluitend prima kwaliteit.
HEHRI G. i. CARELS,
voorheen Paul Kaiser*
NIEUW-VENNEP.
1Z0NDA0', 7 uur Vroegmis, 10 uur Hoogmis,
uur Vespers, Catechismus naar gewoonte.
WOENSDAG, Quatertemperdag, kwart
Jver 3 oefening van den Kruisweg.
VRIJDAG, Quatertemperdag.
ZATERDAG, Quatertemperdag.
De gebeden worden verzocht voor
Gijsbertus Verhoeven,
W Cornelia Zeestraten, hvr. van Joannes
Lobach,
Öio met de laatste H.H. Sacramenten der
Stervenden zijn voorzien en voor,
Cornelis Mostert
die in den Heer is overleden.
DE LIJDENS MEDITATIëN
worden dit jaar in de verschillende Paro
chiekerken gehouden, als volgt:
Kathedrale Kerk St. Bavo, op Zondag des
avonds 634 uur.
H. Joseph op Zondag 's avonds 7 uur.
H. Antonius van Padua op Dinsdag, des
avonds ten hall' 8.
Allerheiligst Hart (Kleverparkweg) op Zon
dag 's avonds 7 uur.
O. L. Vrouw Rozenkrans eu H. Dominicus
»p Maandag 's avonds 1lA uur.
HH. Elisabeth en Barbara (Schoterkwar
tier) op Zondag 's avonds 634 uur.
Sint Jan (Amsterdamstraat) op Zondag,
des avonds 7 uur.
Afdeel ing HAARLEM.
Bondsgebouw Smedestraat 23.
Maandag 10 Februari. Ondersteunings
fonds. Repetitie Zangers.
Dinsdag 11 Febr. Commissie van bijstand.
Vergadering Timmerlieden. Vergadering dei-
Schilders, Kalk- en Steenbewerkers.
Woensdag 12 Febr. Bestuur Handels-
en Kantoorbedienden.
Donderdag 13 Febr. Rep. Rederijkers.
V r ij d a g 14 Febr. Hoofdbestuur en Pro-
pa gandaclub.
Zaterdag 15 Febr. 8 uur Hulpspaarbank
Schoterkwartier. Half 9 spaarkas St. Nico-
laas (winterprovisie). Half 9 Spaarbank. In
schrijving Coöp. Bakkerij. Bibliotheek.
Namens het Bestuur,
k. L. VOLLAERTS, Secr.
Afdeeling OVERVEEN en Omstreken.
Zaterdag 8 Febr. des avonds van half 8
lot half negen zitting spaarbank en spaar
kas in het gewone lokaal. Tevens gelegen
heid zich als lid te laten inschrijven.
Namens het Bestuur,
W. v. d. AARDWEG, Secret.
Afdeeling BEVERWIJK en Omstreken.
Bondsgebouw Peperstraat 15.
Zondag 9 Febr. 'savonds half acht le
denvergadering in het Bondsgebouw. Onder
Ie punten van behandeling komen voor: Re
kening en verantwoording van den penning
meester en opgave van leden, welke den 2en
Paaschdag mee naar Amsterdam gaan.
Trouwe opkomst der leden dringend ver
zocht.
Namens het Bestuur.
Afdeeling HEEMSTEDE.
R. K. Vercenigingsgebouw.
Zondag 9 Febr. Bibliotheek van half 12
tot 12 uur.
Maandag 10 Febr. Algemeene ledenver
gadering te 8 uur. 1. Opening. 2. Notulen. 3.
Verslagen Muziekvereeu. en „Hulp in Nood".
4. Mededeelingen. 5. Bestuursverkiezing. 6.
Rondvraag. 7. Sluiting. Trouwe opkomst der
leden wordt beleefd verzocht.
Dinsdag 11 Febr. Repetitie Harmonie
St. Michaël.
V r ij d a g 14 Febr. Repetitie Gymnastiek-
vereeniging.
Namens bet Bestuur,
TH. TELLINGS, 2de Secr.
Afdeeling BENNEBROEK en Omstreken.
D ins dag 11 Febr. 's avonds om half acht
apenbare vergadering. Alle leden worden
dringend uitgenoodigd deze vergadering bij
te wonen, zoo ook de H.H. Donateurs, verder
alle R. K. mannen en jongelingen boven de
16 jaar. Als spreker zal optreden de heer S.
de Groen, van Voorschoten, lid van bet Cen-
traalbestuur
Namens het Bestuur,
J. VAN BAKEL, Secr.
Afdeeling LISSE.
Bondsgebouw Bondstraat H 47.
Zaterdag 8 Febr. 'savonds van 7 tot 8
nur spaarkas en van 7 tot half 8 zitting re
traitefonds.
Maandag 10 Febr. 's avonds 7 uur, ont
wikkelingsavond door den Weleerw. Advi
seur. Onderwerp: De Vrijmetselarij. Leden
toegang op de contributiekaart, niet-leden
10 cent entree.
Dinsdag 11 Febr. 's avonds 7 uur repe
titie zang.
Woensdag 12 Febr. 's avonds 7 uur h.h.
Vergadering voor alle leden. Installatie. Be
spreking pacht van het buffet. Verslag veri
ficateurs. Benoeming Commissie voor feest-
vergadering. Voorlezing nieuw reglement.
Mededeeling van bet Bestuur. Rondvraag.
Opkomst dringend verzocht, vooral niet-
leden.
V r ij d a g 14 Febr. 's avonds 7 uur repeti
tie gymnastiek- en scherm vereen iging. Des
avonds half 8 jaarvergadering St. Isidorus.
1. Jaarverslag secretaris en penningmeester.
2. Bestuursverkiezing wegens periodieke af
treding van den 2den voorzitter en lsten se
cretaris. 3. Verslag afgevaardigde. 4. Rond
vraag. Candidaten voor de aftredende be
stuursleden worden ingewacht tot 14 Febr.
Namens bet Bestuur,
C. v. d. VLUGT, 2e Secr.
Afdeeling SASSENHEIM.
Maandag 10 Febr. Cursus 7 uur.
Dinsdag 11 Febr., half 8, Turnclub on-
Üerafdeeling. Half 9 hoofdafdeeling.
Woensdag 12 Febr. 7 uur Algemeene
.Vergadering.
Vrijdag 14 Febi\ half 8. Turnclub onder-
bfdeeling, half 9 hoofdafdeeling.
Namens bet Bestuur,
A. WETJERS, Pres.
Afdeeling NOORD WIJK.
Zangvereeniging St. Cecilia en St. Grego-
rius Vrijdagavond kwart voor 8 gemengde
(repetitie in het gebouw Voorstraat
Ondersteuningsfonds St. Joanne® de Deo.
Dinsdag 11 Febr. 'savonds 734 uur ver
gadering. .Voorstel belangrijke wijziging Re
glement.
Namens het Bestuur,
G. v. d. WEIJDEN Lzn., wn. Secret.
Afdeeling VOORSCHOTEN.
Zondag 9 Febr. Na de Hoogmis gelegen
heid tot afhalen van boeken der leesbiblio
theek. 's Avonds na de H. Meditatie, jaar
vergadering. Aan de orde is: 1. Opening. 2.
Jaarverslag van den secretaris. 3. Rekening
en verantwoording van den penningmeester.
4. Verkiezing van 4 bestuursleden: 1 G. A.
Nierman, voorzitter (niet herkiesbaar); 2. J.
v. d. Bijl, le penningmeester (herkiesbaar);
8. C. O. de Vroomen 2e secretaris (herkies
baar); 4. L. v. d. Post, le comm. (niet her
kiesbaar). Candidaten kunnen worden inge
diend bij den secretaris, den heer S. de
Groen, tot en met 8 Febr.
Het Bestuur.
LEVERT:
Het was een levendige en schilderachtige
groep aan dek der Custozza, die in pijlsnelle
vaart de wateren der Adriatisehe zee klief
de. De passagiers onderhielden zich onge
dwongen met elkander.
Een der passagiers echter nam geen deel
aan den gezelligen kout der overigen. Het
was een rijzig man, met een fijnbesneden
Oostersch gelaat en klaarblijkelijk nog in
den bloei zijns leven®, al waren zijn baren
wit als sneeuw en lag er een uitdrukking
van kommer in zijn groote zwarte oogon.
Men noemde hem steeds den Bey of bij
inderdaad recht op dezen titel had, weet ik
niet.
Allen waren verlangend, iets meer om
trent hem te weten te komen, en zoo trok
eindeliik een der passagiers de stoute schoe
nen aan, en vroeg den Bey, of bet niet on
bescheiden was, zoo bij hem verzocht, zijn
reisgenooten iets van zijn levensloop te ver
halen, die ongetwijfeld belangwekkend
moest zijn.
De Bey voldeed tot aller verbazing ge-
reedelijk aan het tot hem gerichte verzoek.
„Een enkele nacht, dames en heeren, was
voldoende om miin baren grijs en mij tot
een oud man te maken", zei de Bey, „maar
ik wil de geschiedenis niet vooruit loopen,
eu zal ze n, zooals ze onuitwischbaar in mijn
geheugen gegrift is, verbalen.
Het is reeds verscheiden jaren geleden,
dat ik mij met mijn vrouw op de Middel-
landsche Zee bevond. Wij gingen van Alexan-
drië naar Brindisi.
Op bet 6chïp waren behalve Nellie en ik
maar vier eerste ldasreizigers, Italianen en
Oostenrijkers, die ik niet kende. Wij bereik
ten Brindisi tusscben twee en drie uur in
den morgen, terwijl het geweldig hard re
gende en de nacht bijzonder donker was. Nu
gebeurde bet, dat ik den naam van geen en
kel hotel te Brindisi kende, en ik overwoog
reeds bij mij zeiven, wat mij te doen stond,
toen een kerel, die een lantaarn in de band
en een grauwe pet op het hoofd droeg-, mij
in vrij goed Engelsch toesprak: „Hebt gij
een hotel noodig, mijnheer? Neem de Bon
Marché, die zeer goed en goedkoop is.
Doe bet Hassan, zei Nellie. Is het ver
van hier? vroeg zij aan den sjouwerman, die
antwoordde: Neen, mevrouw, wij zijn er in
een paar minuten.
Het onderzoek van onze bagage aan het
tolkantoor was een loutere formaliteit, en
wij volgden onzen wegwijzer, die onze va
liezen en reiskoffers op een handwagen ge
laden bad. De afstand bleek intusscben veel
grooter dan onze gids ons voorgespiegeld
had; wij gingen de eene nauwe en smerige
straat na de andere door, met geen ander
licht dan dat van de lantaarn van onzen ci
cerone, en ik voelde iets, wat op vrees ge
leek, door mijn aderen sluipen.
Wij schenen nu het doel onzer reis be
reikt te hebben, want onze geleider opende
een deur en bet licht van een kaars viel op
ons gelaat. De kaars werd vastgehouden dooi
de afzichtelijkste vrouw, die ik ooit gezien
heb. Rimpelig en oud en scheel, maar sterk
gebouwd, met handen en armen als van een
man, en een rooden zakdoek om den bals,
zag zij er meer uit als een booze geest dan
als een vrouw, toen zij hare scherpe door
dringende oogen op ons richtte. Nellie slaak
te een kreet van schrik en fluisterde mij toe:
Kom, Hassan, laat ons van hier weggaan.
Wat beteekent dat? vroeg de megara in
gebroken Engelsch. Is het mevrouwtje bang?
Dit is bet beste hotel in Brindisi en ge zult
er wat goed slapen. Wil je een kop koffie
hebben?
Wij gingen nu naar de gelagkamer, een
kaal, onzindelijk vertrek, met een paar ge
brekkige tafels en een dozijn onooglijke stoe
len. Nelly liet zich op een daarvan neer, ter
wijl ik de koffie van de hand wees, naar ik
meende, tot groot misnoegen der waardin.
Ik zei, dat wij zeer vermoeid waren en on-
middelilijk naar onze kamer wilden gaan,
toen ik haar plotseling vroeg of er veel gas
ten in bet logement waren.
Ja, heel veel, als altijd, was bet koel
bloedige antwoord, terwijl zij ons de nauwe
trap op naar onze kamer geleidde, die, zoo
mogelijk, nog kaler en smeriger was dan de
gelagkamer, en waar wij onze bagage von
den, die onze gids, welken de oude vrouw
Louis noemde, cr gebracht bad. Deze verliet,
na een onderzoekenden blik op Nellie, het
vertrek.
Ik zal je morgen vroeg roepen; slaapt
wel, zei de oude vrouw, terwijl zij een kaars
op tafel zette en verdween.
Zoodra zij weg was, onderzochten wij de
kamer, die met verschillende prenten aan
don muur versierd was, waarvan eene een
uitbarsting van den Vesuvius voorstelde.
Nellie wierp vooral wantrouwende blikken
naar hef bed. fschoon dit er nog bef meest
presentabel uitzag.
Ik kan daar niet In slapen, nooit. Laat
ons maar opblijven. Ik ben zoo bang, zeide
zij, terwijl ik naar de sluiting der deur zocht,
maar ik vond er geen, want er was geen
sleutel of grendel of kruk aan, in 't ge
heel niets, dat iemand zon kunnen beletten,
binnen te komen.
Hierna onderzocht ik het venster, maar
vond het vastgespijkerd, zoodat het niet te
verwrikken was. Onze toestand was niet van
de pleizierigste, en ik stemde gereedelijk met
Nellie's wensch in van op te blijven. Waar
om wist ik niet, maar een geheime stem
fluisterde mij in, dat wij in een valstrik ge
lokt waren, waaruit het ons onmogelijk was
te ontsnappen. Ik had geen revolver of eenig
ander wapen, behalve mijn stok en een pa-
raplni, die ik op mijn bed lei; daarna schoof
ik de tafel tegen de deur en plaatste daar
mijn koffer op, die echter noch groot noch
zwaar was.
Daarna gingen wij naast elkander zitten
en luisterden toe, tot ik, door vermoeienis
overmand, in een lichte sluimering viel,
waaruit ik door een kreet van ontzetting,
door Nellie geslaakt, opschrikte. Zij wees
naai het bed, dat langzaam in de diepte ver
dween.
Ik had reeds vroeger van dergelijke machi
nerieën gehoord, sprong op, greep naar mijn
stok en paraplu, en zag toen, terwijl het
bloed mij in de aderen stolde, het bed even
langzaam en zonder geraas naar beneden
gaan als een lift, tot het bereikte, wat ik
meende een kelder te zijn, waar bet stil hield,
terwijl een flauw licht het bescheen, en in
dat licht zag ik de schaduw der megera. Ik
had een gevoel als was ik getuige van mijn
eigen vermoording.
Het kon een half uur later zijn, toen wij
een langzamen en voorzichtigen tred op de
trap boorden en een persoon voor onze deur
stil hield en ze vervolgens opende. Het was
de waardin, wier rimpelig en door wraak
zucht vertrokken gelaat mij met den blik
van een bloeddorstigen tijger aanstaarde.
Snel als de weerlicht greep ik met de eene
band beur dik grijs haar, terwijl ik met de
andere baar het mes afhandig maakte, dat
zij bij baar bad.
Ik hield haar stevig vast, terwijl zü zich
nu eens als een wild dier te weer. stelde, dan
weer mij smeekte haar los te laten, in welk
geval zij ons ongedeerd zou laten vertrek
ken. Ik vertrouwde baar echter niet en hield
baar dus stevig vast, met de tafel tusschen
ons in, terwijl Nellie bij het venster bad post
gevat en angstig en gejaagd het eerste tee-
ken van leven op straat bespiedde.
Na eenigen tijd, welke mij een eeuwigheid
toescheen, laakte Nelly een kreet van ver
lichting en hoop en verbrijzelde met mijn
wandelstok de ruiten, terwijl Nellie in ge
broken Italiaanseb riep: Hulp! hulp! Wij
worden vermoord! Trap de deur in!
Drie minuten later werd mijn gevaugene
door een politie-agent in verzekerde bewa
ring genomen, en verlieten wij het huis,
waar wij aan een zoo dreigend levensgevaar
hadden blootgestaan.
Maar waar was dan de zoon dier oude
vrouw, dat bij zijn moeder niet te hulp
kwam? vroeg een der passagiers met een on-
geloovigen blik.
Dat wilde ik u juist zeggen, antwoord
de de Bey, en hierna ging bij volgenderwijs
voort. Nu kwam bet aan het licht, dat Bon
Marché een waar moordenaarshol was een
waarin meer dan een ongelukkige reiziger
tot zijn verderf gelokt was door de zoons der
megera, die in de hoedanigheid van pakjes
dragers en wegwijzers, van donkere en
stormachtige nachten partij trokken om hen
in het hol te brengen, waar hun moeder voor
het overige zorgde. Het bed liep over ka
trollen, en als men kon rekenen, dat de
gast ingeslapen was, werd hij zonder geraas
in den kelder getrokken, waar talrijke be
wijzen gevonden werden van de bloedige too-
neelen, die hier afgespeeld zijn. Van de twee
zoons, Louis en Leopold, had de eerste een
tijd lang in Egypte gewoond in de nabijheid
van Thebe. Hier oefende bij het beroep van
gids uit en bij gelegenheid dat wij bet dal
der graven bezochten, bad bij mijn vrouw
tot cicerone gediend, en haar zijn ellende
meegedeeld. Hij vertelde haar toen van zijn
vrouw Phatma en van zijn kinderen, die
honger leden, en Nellie, goedhartig als zij
was, had hun in bun stulp opgezocht en be
moedigd en daar een rijke gift achtergela
ten. En dit beeft ons gered.
Louis leefde eenigen tijd bij zijn moeder,
en daar Leopold niet thuis was, was hij naar
de landingsplaats gezonden, met het beken
de gevolg. Eerst toen wij in het moorde
naarshol waren en liij Nellie in het gelaat
zag, herkende hij haar. Hii verliet nu stille
tjes het huis, na eerst van zijn moeder de
belofte te hebben gekregen, dat zij ons geen
letsel zou doen. De hebzucht der oude vrouw
was sterker dan haar belofte, en zoo be
werkte zij haar eigen verderf in plaats van
het onze. Bon Marché werd tot den grond
afgebroken, de oude vrouw ontving haar ge
rechte straf voor haar euveldaden en haar
zoons zochten huiten Italië een goed heen
komen. Onze gezondheid echter was dooi
den doorgestanen angst voor altijd verwoest.
De arme Nellie sluimert al lang op den stil
len doodenakkor, en ik ben een versleten
man, met witte haren lang voor den tijd,
terwijl de herinnering aan dien verschrik-
kel ijken nacht mi.j altijd voor oogen staat en
mij zelfs tot in mijn slaap vervolgt.
Hiermede eindigde hot verhaal van den
Bey, dat alle passagiers met belangstelling
en deelneming hadden aangehoord.
(Huisg.)
Over handsel:enen.
De handschoen, die de teedere huid be
schermen moot, kan haar soms leelijk aan
tasten. Een Fransche dame heeft zicli daar
over .te beklagen gbhad. Zij kocht een paar
zwarte handschoenen „peau de suède", in
een Parijschen winkel en een paar dagen
later kreeg zij uitslag aan haar handen en
ontstekingen in haar gelaat op die plekken,
die zij met de behandschoende vingers aan
geraakt liecft. Haar dokter heeft vastge
steld, dat de kleurstof van de handschoe
nen daaraan schuld heeft. Handschoenen
kosten geld en dokters kosten nog meer
geld; de Parijsche dame heeft daarom een
actie tot schadevergoeding tegen den win
kelier, die haar de handschoenen verkocht
had, ingesteld, terwijl deze op zijn beurt
den fabrikant te Grenoble heeft aangespro
ken. De zaak is Vrijdag, naar het „N. v.
d. D." bericht, voor de l'arijsche rechtbank
in behandeling gekomen en wordt natuur
lijk met belangstelling gevolgd door alle
Parijsche dames, die wel eens handschoe
nen dragen.
Een Hofschilder.
De beroemde Deensche portretschilder
Prof. Laurits Fuxen, die vooral door het
Engelsche hof beschermd wordt, en onder
anderen de kroning van koning Edward ver
eeuwigde, vertelt een en ander van zijn
ervaringen aan het hof. Hem was opgedra
gen ook de kroning van den huidigen ko
ning op het doek te brengen. Met dat doel
was hem gedurende de plechtigheid in West
minsterabby een plaats aangeboden in het
oude Noormannengraf, van waaruit hij de
ceremonie uitstekend kon waarnemen. Ko
ning George wenschte de eigenlijke kro
ningsscène weergegeven te zien, maar Fuxen
achtte (dat niet indrukwekkend genoeg.Daar-
om koos hij het moment, waarop de jonge
prins van .Wales knielend den koning hul
digde. Nu was nog een tweede schilderij
noodzakelijk, waarop de koningin de hoofd
figuur voorstelde. Fuxen vertelt verder,
hoe lastig het is, de modellen te doen po
seeren. De koning en de koningin b.v. of
ferden ieder slechts een uurtje op. In Juni
wendde hij zich schriftelijk tot den aarts
bisschop van Canterbury, waarop hij eene
toezegging van den elfden October 12 uur,
ontving. Inmiddels stierf de hooge geeste
lijke. Lord Kitchener zond den kunstenaar
geen antwoord. Daarentegen was de herto
gin van Devonshire zoo vriendelijk, den
schilder op een partij ten haren huize te
noodigen.
Eene eigenaardige anecdote vertelt Fuxen
verder van wijlen keizerin Friëdrich. Hij
had eene familiegroep te schilderen, waar
op p.a. voorkwamen de kroonprins en kroon
prinses, en hun zoon Wilhelm, de tegen
woordige keizer. De kroonprinses was niet
tevreden met de wijze, waarop de kunste
naar de bloemen in haar haar had geschil
derd. Resoluut nam zij toen het penseel,
en verbeterde Fuxen. De schilder zelf
spreekt vol lof over zijne talentvolle me
dewerkster.
Scholen zonder godsdienst.
Over het openbaar onderwijs in Frankrijk
zijn weer merkwaardige, neen vreeselijke fei
ten openbaar geworden, meldt het'Ctr.
De ahhé Duplessis heeft een aantal cahiers
verzameld van de leerlingen eener school, die
hij noemt en speciaal uit de klasse van een
onderwijzer, dien hij ook met name aangeeft.
Daarin staan dietées, door dezen opvoeder
der jeugd aan zijn leerlingen te schrijven ge
geven; deze zijn gephotografeerd en in een
brochure afgedrukt, welke onder den titel
„Dictees d'un instituteur" aan het bureau van
La Réponse 82 rue Bonaparte te Parijs ver
krijgbaar is.
De kinderen daar te Blanjan in de Haute
Garonne moesten opschrijven, netjes en zon
der fouten, dat „het clericale Rome slechts
voordeelig is v-oor hen, die zweren daaraan
toegewijd te wezen, en de anderen te gronde
richt."
„De clericale partij deelt geld uit om arme
lieden in hun verlegenheid om te koopen."
De katholieke ceremoniën dienen tot niets
dan om geld naar het buitenland te zenden.
De(hij gebruikt een schandelijke uit
drukking om katholieken aan te duiden, wel
ke zinspeelt op de H. Communie,) ziju slechts
„huichelaarszedeloozen en luilakken."
De elericalen van alle landen zorgen dat
misdrijven der geestelijkheid legen vrouwen
en meisjes verzwegen worden.
In de Kerk vindt men „de meest befaamde
booswichten, de grootste egoïsten, de ergste
zedeloozen, de grootste misdadigers, de
schrikkelijkste moordenaars, de ergste gif
mengers, de ergste huichelaars, de grootste
leugenaars, en de meest onrechtvaardige
men sch en."
Aldus moesten kinderen schrijven op hevel
van hun onderwijzer.
Over liefde huwelijk worden lessen ge
geven, die het denkbare overschrijden, zegt
Veuillot in den Univers. En zoo is er nog
veel meer in deze cahiers te vinden.
Op dezen onderwijzer werden reeds hoogere
autoriteiten gewezen, maar hij is nog in func
tie: wat heeft het neutraal onderwijs zicli te
storen aan opmerkingen van katholieken
kant?
Het "betreft hier du® niet enkel een afzon
derlijk geval, maar men mag spreken van de
medeplichtigheid der onderwijs-autoriteiten.
En thans is er hij de_ Kamer een wetsont
werp ingediend en dringend verklaard, ten
doel hebbend de verdediging der openbare
school en waardoor het ook nog verboden zal
worden zulke feiten aan de openbare
meening ter beoordeeling voor te leggen.
Wanneer zegt Veuillot wij aan de
huisvaders van Blajan den raad zouden
geven, hun kinderen van die school thuis te
houden, konden wij boete en gevangenis krij
gen.
De onderwijzer, echter is nog m functie.
Een gevangeniskrant.
Op voorbeeld van Amerika is men thans
ook in Australië begonnen met een krant
onder de gevangenen te verspreiden. Op den
gersten Kerstdag van verleden jaar ver
scheen zoo meldt de Tel., het eerste nummer,
dat aan alle strafgevangenen van Nieuw-
Zuid-Wales onder den naam „The Compen
dium" werd verspreid. Het blad wordt gere-
digeert in het bureau van den controleur-
generaal der gevangenissen en het eerste
nummer beslaat veertien pagina's kwarto
formaat. Het blad is op groen papier gedrukt
en bevat uittreksels van gemfengden inhoud
uit de dagelijksehe pers en de weekbladen,
verder berichten over den stand van den
arbeidsmarkt en mededeelingen uit verschil
lende landen, die van veel waarden zijn
voor betrekking- zoekend en enz. Voor het
eerste nummer heeft de minister van Justitie
zelf een hoofdartikel of heter gezegd een
voorrede geschreven!
„De meeste bladen zoo heet 't daarin
beginnen met een kleine oplage en hoopen na
verloop van tijd stelselmatig hun aantal
abonnees uit te zullen breiden. Anders is het
gesteld met deze krant, want men mag de
ernstige hoop koesteren, dat het aantal van
haar lezers steeds minder zal worden. Andere
dagbladen beroemden zich op lezers, die hun
van den aanvang af trouw gebleven zijn, wij
spreken daarentegen den wensch uit, dat een
elk, die opgehouden heeft het reelit te bezit
ten deze krant te ontvangen, het vaste voor
nemen moge koesteren nooit meer onder het
bereik barer invloed te geraken
Een gezocht baantje.
De gemeente Westerland op het eiland
Sylt, vraagt een badcommissaris, een be
trekking waaraan een bezoldiging van 5001
ink. verhonden is. Daarvoor hebben zich
naar de burgemeester mededeelt, in het ge
heel 150 gegadigden aangemeld. Ondër dezen
zijn 77 officieren, van wie 13 tweede-luite
nant, 17 eerste-luitenant, 23 kapitein, ritmees-
ter of kapitein-luitenant ter zee, 8 majoor, 8
overste, 6 kolonel en 2 generaal-majoor zijn.
Verder hebben zich aangemeld 14 juristen, 7
doctoren in de staatswetenschappen, 20 koop
lieden en 32 mensclien met een andere beroep.
Van de gegadigden zijn 45 van adel en onder
dezen zijn er 5 baronnen en 4 graven.
Blanke slaven 1
To New-York bestaan meer dan 25G
sclioenpoetszaken, waarin 1500 jongens wer
ken, grootendeels uit Griekenland afkom
stig.
Volgens het Emigranten-bureau is de toe
stand waarin deze jongens werken niets
anders dan slavernij De. half volwassen
jongens komen in Amerika in gezelschap van
een z.g. oom of neef, in werkelijkheid is
deze niets anders dan de „padrone", welke
deze jongens op een schandelijke manier
exploiteert. Tusschen de „padrone" en de
ouders van liet kind, die ver in Europa
leven, is een contract gesloten, waarbij be
paald is, dat de jongen een bepaalden tijd
voor den patroon moet werken, daarvoor
keert deze aan de ouders een jaarlijksch
bedrag van 80 a 240 dollar uit. De ouders
verkeeren in volslagen onwetendheid om
trent het lot van hun kind en dit lot is
ver van benijdenswaardig. De jongens moe
ten 's morgens om 5 uur opstaan, na een
ontbijt van droog brood en slechte koffie
gaan zij naar de werkplaats waar om hall
zes liet werk begint, 's Middags hebben dt
jongens een paar minuten tijd om hun mid
dagmaal, bestaande uit brood en kaas,
gebruiken, 's Avonds om half tien a tier.
uur (Zaterdags, Zondags en op feestdagen
wordt het nog veel later) is liet werk af-
geloopen, daarna moeten de jongens nog
het lokaal schoonmaken. Eerst dan kun
nen zij naar hun logies en naar bed gaan,
waar zij als haringen in een ton liggen, om
's morgens om 5 uur weer hun dagtaak te
beginnen. Zoo gaat het steeds door, tot de
bepaalde tijd verstreken is. De patroons
verbieden de kinderen om Engelsch te loe
ren en ook mogen zij geen vrienden heb
ben, daar zij anders te licht uit hun sla
vernij ontsnappen kunnen. Er zijn Griek-
sclie schoenpoetsers, die drie jaar en lan
ger te New-York leven en geen andere stra
ten kennen, dan die zij doorgaan van hui
werk naar hun logies.
HET STERFTECIJFER VAN
CAFÉHOUDERS.
In de Presse médicale geeft Lucien Jacque.-
een studie over de sterfte in verschillend»
bedrijven, en onder andere, van de verko*.
pers van alcoholische dranken. Te Pa rij:
waar het sterftecijfer voor mannen tussche
de 30 en 50 jaar 36,1 por duizend bedraagt
is dat speciaal van caféhouders 46,9 per du»
zend. In Zwitserland is het algemeene cijfer'
25,8 en van slijters 42,59 per duizend. I*
Engeland kwam men tot dergelijke resulta
ten; daar meldt de statistiek: van 1880-
1882 waren er 1000 sterfgevallen op do
64621 jongelui van 2025 jaar en 1521 dooder,
op hetzelfde aantal caféhouders; van 1890
1892 zijn de getallen 61215 mannen met 100C
dooden op de geheele bevolking; daarente
gen 1642 sterfgevallen onder kroeghouders;
van 19001902 stierven er duizend van de
71005 jonge mannen, terwijl bij de slijters
1669 sterfgevallen voorkwamen.
Dezelfde statistiek heelt voor Engeland nog
sprekender getallen: jaarlijks sterven 67 pre
dikanten en van de duizend aangetasten 105
artsen ten gevolge van tuberculose; deze
ziekte sleept echter 607 caféhouders ten gr ar
ve. Duidelijk ziet men uit deze cijfers, hoe
gevaarlijk alcohol is, niet alleen voor koe
pers, maar ook voor verkoopers.
HOE MOET. MEN WATER KOKEN?
'tSchijnt eenvoudig, maai- toch is het oei
feit, dat menige vrouw het niet weet. Char
les Delmonica, de beroemde restaurant
houder van New-York, zegt namelijk: het
geheim van het water koken bestaat daarin,
dat men versch water in een schoonen ke
tel giet, het snel laat koken en het dan ge
bruikt, eer het bedorven is. Laat men daar
entegen het water lang koken, tot al het
goede water als damp in de lucht vliegt en
alleen maar de neerslag overblijft, waarin
kalk en staal voorkomen, dan kan geen ge
zonde drank ervan bereid worden. Zulk wa
ter is gevaarlijk voor de gezondheid en
moest in geen geval gebruikt worden.
HOE ZIEN INSECTEN DE WERELD?
Omtrent deze vraag heeft dr. Adalbert Seitz
op het ;,Intenationale Congres voor Entomo
logie te Oxford" voor korren tijd belangrijke
resultaten van onderzoek medegedeeld, die
nu door de „Vragen v. d. D." worden na
verteld. Volgens dr. Seitz stellen da gezichts
organen de insecten in staat, op korten af
stand voorwerpen eveneens waar "te nemen
als de mensch.
Merkwaardig is het, dat insecten de kleuren
scherp onderscheidon en voor enkele kleuren
een bijzondere voorliefde bezitten. Ilij had
proeven genomen met uit papier nagemaakte
vlinders en deze oefenden steeds een groote
aantrekkingskracht uit op de werkelijke vlin
ders; zelfs in de nabijheid werd door de vlin
ders niet ontdekt, dat het namaaksels waren
In Brazilië had dr. Seitz langen tijd een ge
bied opgemerkt, waar zekere roode en blau
we bloemen naast elkander groeiden. De
blauwe bloem werd door bepaalde vlinders
steeds gezocht, om er voedsel te vinden,
doch merkwaardig was het, dat de vlinder,
eerst gelokt werden door de roode bloemei
en dan van deze den weg zochten naar d<
blauwe.
Men kan derhalve aannemen, dat de roode
kleur op vlinders een bijzondere aantrekkings
kracht uitoefent, evenals geel en wit.
Bij de bijen vindt men iets soortgelijks. Dr.
Seitz nam bijen waar, die geregeld de roode
bloemen opzochten, inaar wanneer die bloe
men, meer rijp geworden, een blauwachtige
kleur verkregen, hield de trek op voor dfl
bijen. Uit een en ander wordt afgeleid, dat de
insecten, met énkele beperkingen, denzclfden
indruk ontvangen van "de kleuren der licht
stralen als de mersch.
