DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
S
Aan onze Abonnes.
m, !!fVE VKlIüW VftHLSim
Kinderhuisvesi 29-3143, Haarlem
EER5TE BLAD.
Mr. Or. Jan van Best ta Hiile-
gom over de Tariefwet
boiiiERDAC 13 FEBRUARI 1913
37«
■gang No. 806H'
ABONNEMENTSPRIJS*
Per 8 maanden voor Haarlem rf 1.35
Voor de plaatsen, waar een agent Tb gevestigd (kom der gem.) - 1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 180
Afzonderlijke nummers 0.03
Bureaux van Redactie en Administratie
Intercommunaal Telefoonnummer 1426.
PRUS DER ADVEUTENTISNi
Van 6 regels GO cent (contant 50 cent). Iedere regel meer 10 et
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 ct per regeL Buiten! -0 ct
Dienstaanbiedingen 25 ct (6 regels), driemaal voor 50 ct contant).
Alle betalende abonné's op dit blad, die In Ket Seaït eener verzekeringspolis zfln, *gn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor*
GULDEN bi} üfflft (f&flH GULDEN bij f ÜTÜ GOLDEN b8 GOLDEN bi} |8j
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
GULDEN bij
overlijden.
verlies van een
band of voet
verlies van
één oog.
verlies van
één daim.
SULDEN bg
verlies van
één
wijsvinger.
GULDEN b3
verlies van
één anderen
vinger.
De nftkeerfng dezer1 bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappg „HolIandscKe Algemeens Verzekeringsbank"1 te Schiedam,
Dit nummer
twee bladen.
bestaat uit
AGENDA. 14 Februari.
Gebouw St. Bavo R. K. Volksbond
Hoofdbestuur. Propagandaclub.
ieylers Museum Tentoonstelling;
van moderne aquarellen.
O i s s c ho p pe 1 ij k Museum (Jansstraat
79). Geopend eiken dag van 105 uur, tegen
"Staling van 25 cents. Uitgezonderd Zaterda
gen en R, K. Feestdagen.
Het bestuur der R. K. Polit. Propaganda
club houdt nog slechts twee avonden (Vrij
dagavond voor 't laatst) van 810 uur zitting-
in St. Bavo (Smedestraat) tot het geven van
inlichtingen voor plaatsing op de kiezerslijst.
Klachten omtrent de bezorging der Nieu
we Haarlemsclie Courant gelieve men bij
EERSTE voorkomen terstond aan ons op
te geven, liefst schriftelijk. Wij verzoeken
dringend niet met klachten te wachten tot
dat gebreken in de bezorging zich herha
len, maar ons dadelijk te waarschuwen.
DE ADMINISTRATIE.
Mr. Dr. J. van Best heeft gisterenavond
I.J Hillegom voor de R. K. Kies vereen iging
gesproken over de Tariefwet.
Waar in den laatstea tijd hier te Haarlem
en ook in omliggende plaatsen meermalen
sprekers en sprekertjes, bij voorkeur van de
overzijde, hun licht over de Tariefwet in het
publiek doen schijnen, en deze nieuwe be
lasting voorstellen, oin met den heer van
Best te spreken, als een schrikbeeld, een
spook, waarmede ons lieve vaderland bedreigd
wordt, wanneer do rechterzijde in Juni de
overwinning behaalt, daar achten wij het
nuttig hier nu eens ©enigszins uitvoeriger uit
een te zetten, wat een voorstander van de
Tariefwet zegt.
De heer van Best heeft het vóór en tegen
van de Tariefwet, als lid van de commissie,
bij wie alle bezwaarschriften en athesiebetui-
gingen gedeponeerd werden en worden, naxr
behooren kunnen overwegen; in Amsterdam,
en verschillende andere plaatsen is hij in
het krijt getreden met de meest uitgesproken
tegenstanders van Be Tariefwet. Wij mogen
hem dus tot oordeelen bevoegd rekenen, en
zijn woord heeft gezag.
Ook gisterenavond werd door den heer van
Best debat gewenscht en twee heeren Mr. J.
de Vrieze en S. C. Rodriguez, beiden van
Amsterdam, stolden hun meening tegenover
die van den heer van Best. Deze laatste
diende hen echter degelijk van antwoord!
De zaal van „Flora" was tot achter toe
gevuld, en voor de R. K. Kiesvereeniging is
het ©en avond van vruchtbaar werk en van
succes geweest.
De heer van Best ving aan met te consta-
teeren dat, zooals wij hierboven zeiden, een
der schrikbeelden, een der spoken, waar
mede door de linkerzijde geschermd wordt,
bijgeval de rechterzijde overwinnend uit den
stembusstrijd treedt, is de Tariefwet. Er zijn
nog andere stormrammen, die de Linker
zijde gebruikt. Sinds minister Talma zijn in
validiteitswet indiende verlangt de linker
zijde voor het meerendeel Staatspensioen; en
zij schreeuwt moord en brand over de open
bare school 1
Er is nog meer, en spr. noemt het anti
papisme! Ja, besluit spr., er zijn vele stok
ken, die men in het hoenderhok der coalitie
tracht te werpen, maar boven alles uit
steekt de vrees voor de Tariefwet; die moet
de rechterzijde van het Binnenhof verjagen,
Men noemt die wet een aanslag op de in
dustrie, op den handel van Nederland, op
de welvaart van ons volk; e©n aanslag op
de zakken der -arbeiders. Men vindt geen
woorden genoeg in het scheldwoordenboek,
van een Amsterdamschen straatjongen om de
ze wet te qualificeeren. Tegenover deze fan
faronade, dezen aanval tot in het dolzinnige
too, wenscht spr. een nuchter woord te zeg
gen; een aanprijzing, van de tariefwet, spr.
verheelt het niet, en gaarne verneemt hij de
critiek uit de vergadering.
Men heeft de tariefwet genoemd een gees
tesproduct van een bekrompen meerderheid
in de regeering. Is dat zóó, vraagt spr. Hij
antwoordt met eon wedervraag, zijn alle po
litici in België, Duitschland, Denemarken enz.
in alle landen waar een tariefstelsel heersoht,
dan ook bekrompen politici en zijn wij, Hol
landers, die „heeten" sinds eeuwen vrijhan
delaars te Zijn, de ©enigen, die in staat zijn
kalm en bezadigd te oordeelen dat vrijhandel
het eenig zalig makende stelsel is? Dat is
te mal, om staande te houden, vindt spr. Spr.
bekent dat wij sinds eeuwen vrijhandelaars
3,ijn. Wanneer zouden wij het geworden zijn,
vraagt hij. Wanneer zijn wij nu eigenlijk
groot geworden door den vrijhandel? Niet in
1572, bij de afzwering van Filips II, want
toen was ons land op en top protectionistisch
ook niet in onzen Kolonialen handel op In-
dië toen men brandschatting in Indië hield
om de prijzen der waren op peil te houden.
Slechts in later tijden zijn wij er toe over
gegaan om de tarieven te verminderen en op
het tijdstip 18801895, dat zij hét hoogste
waren, heeft men er de treurige gevolgen
van aan den lijve ondervonden. Zulks waar
schijnlijk ook in Hillegom. Met dat stukje
vrijhandel he'ben w.ij treurige ondervindin
gen opgedaan!
Men zegt dat de Hollanders de Chineezen
van Europa zijn. Spr. betoogt dat wij nog
veel meer Chinees zullen worden, als wij ons
niet aanpassen aan de omliggende landen.
Wat de ligging van Holland betreft voor
den vrijhandel meent spr. dat men zich
illusie's maakt. Antwerpen in België is de
grootste concurrente van Rotterdam, en Am
sterdam gaat achteruit omdat haar ligging
ongunstig is. Met 37 millioen uit 's Rijks kas
wil spr. graag gelooven dat een bloeiende
haven tot stand komt, daarvoor is geen vrij
handel noodig.
verschil reeds. Daar staat tegenover dat de
loonen beduidend zullen stijgen. Ook in
Duitschland zijn de prijzen gestegen, maar
de loonen in evenredigheid nog niet.
Spr. concludeert dat noch handel noch
industrie, noch landbouw van de Tariefwet
te lijden zal hebben; dat ons land historisch
niet een vrijhandelaarsland is, dat de aan
tijging onrechtvaardig is als zou de Tarief
wet een aanslag zijn op de leege zakken van
de arbeiders, dat het de linkerzijde zeker niet
betaamt om tegen de Tariefwet te ageeren,
zoolang zij niet zelf de bronnen aanwijst,
waaruit de sociale wetten betaald moeten
worden. Roodhuyzen had het recht niet te
zeggen: ik laat mij niet in de kaart kijken.
Waar het Nederlandsche volk de inzet is,
daar heeft dat volk het recht te weten, wat
zijn vertegenwoordigers willen. (Donderend
applaus)
Mr. J. de Vrieze kwam in debat met
den spr,
Hij complimenteerde den spr. met den
moed, dien bij betoont om de Tariefwet te
durven verdedigen. Er zijn weinigen, die dat
doen. Daartegenover zijn er talloos velen,
die in de Tariefwet een ramp zien. Of zijn
als zoodanig niet op te vatten de adressen
van de 3000 hoofden van fabrieken, katholie-
Wat de doorvoer naar Duitschland, Oosten
rijk en Zwitserland betreft, verzoekt spr.
zich eens de vraag te stellen, waar Rotterdam
zal blijven als het groote Duitsche Zeekanaal
naai" Emden tot stand komt, waarom het Duit
sche volk schreeuwt. Het wordt dan een
haven waarschijnlijk van tweeden, derden en
minderen rang.
Nader tot zijn onderwerp komende stelt
spr. dan de directe vraag of de Tariefwet
goed is. Yoorop zet hij dat zeer zeker eenige
personen, handelaars en industrieelen, nadeel
van de wet zullen ondervinden, maar hoofd
zaak is, zegt spr. de vraag of de nadeelen
tegen de voordeelen opwegen. Spr. onder
scheidt dan een kleinhandel en een groot
handel.
Een middenstander, de heer Gorris uit Am
sterdam heeft betoogd, dat de middenstand
nadeel van 't wee zal ondervinden en wijst op
den ac-bteruitgang van den middenstand in
Duitsche en Amerik. steden, doch dat
zelfde feit, zegt spr., doet zich ook in ons
land voor. Spr. vraagt eens de aandacht
voor den bloeienden middenstand in de ste
den van België, dat toch protectionistisch
land is. Om den middenstand te helpen, be
last de wet-Kolkman niet de verpakking in
liet groot bestemd voor de middenstanders, i
maar wel de verpakking in het klein, be-ke zoowel als liberale en anti-revolutionai-
stemd voor particulieren. I re: de adressen van de Maatschappij
Spr. behandelt voorts de nadeelen, die de van Landbouw, van den Tinnbouwraau,
groothandel zou ondervinden van de wet.1 de Middenstand met aan het hoofd de
Door vertraging b.v. ontstaan door douane- begaafde, nuchters, katholieke zakenman
onderzoek. Dat is een praatje, want nu reeds Gorris, de renders te IJmuiden, on tot-
bestaat dat douane-onderzoek; het laat lan-1 bare werklieden-organisaties, de 94,000
ger wachten, maar ook nu moeten de sche- vrouwen, die een adres teekenden, en zooveel
pen soms uren voor een spoorbrug wachten.1 anderen Zijn die al emaal dan gek om te
Dat is ook niet voordeeliger. Ook do bin-«veren tegen de heilaanbrengende (volgens
nenlandsche handel lijdt geen schade door Tariefwet. Het aantal voor wet is
de Tariefwet, betoogt spr. bmg met zoo talrijk, ofschoon de argumen-
Met onze industrie is het prachtig gesteld ^en slecht zyn voor het lanef. Dit geef
.indutte iaren. J beheer d e V r ie ze vreest van een Ta-
Zeker! zegt spi., maai he, zou nog veel j riefwet trustvormingen in ons land, waren-
mooier hebben kunnen zijn, voegt hu er aan h enz D t f0 arbekier8 in 'Buit8ch.
toe Onze industrie 11 met geluk opgegaan is waar> <is emigratie
met die in andere landen. Spr. noemt feiten., Met eens naar Ita-
Het werkzoeken in Duitschland yan Hol-, waarProtectionisme is. Daar emigree-
landers; de grootspraak over onze industrie, jaarljjks duizeaden personen. In
b.v. in de oranje boeken, waarin men zich i i
zelf schijnt wijs te maken, dat Holland eenDmtechland heerscht trouwens veel werk-
bloeiende industrie beeft. Het zijn kranige bq al de bescherming, die er
industrieën, waarvan in de groote verslagen i beerscht. Men verdieni, er meer geld, maar
staat, dat zij wel eens bestellingen uit betj ®e,n kan eru «iet zooveel mee doen als hier.
buitenland ontvangen". Was het zoo eens ge-,k,er, betoogt spi., dat de verbruiks-
steld met de bollenteelt. Onze industrie artikelen m prijs zullen stijgen, want Kolk-
bloeit niet! roept spr. uit. En de industriee- man nam reeds vele van deze artikelen van
len zijn voor vrijhandel, omdat sinds jaren de 'qst af. Indirecte belasting acht spr. on-
dat liberale idee van vrijhandel bij hen is'billijk. De inhoud van de Oranjeboeken
ingeworteld. noemt spr. juist en hij betoogt dat de ïn-
Spr. behandelt voorts de landbouw en toontdustrie in Holland bloeit. Trouwens de fa-
aan, dat door de Tariefwet de regeering re-1 brikanten vragen zelf om geen bescherming
torsie-maatregelen in handen krijgt, waar- i i« te voeren. Ten slotte vraagt spr. aan
door zij van vreemde natiën voordeelen kan j den heer van Best om het woord pamflet,
bedingen. Nu staat zij met leege handen te-dat de heer v. B. had gebezigd, toen hij
genover een machtige concurrent. sprak over de stukjes van het Anti-tarief-
Ten slotte het groote bezwaar, n.l. dat de wet-comite, terug te nemen. Pamfletten zijn
kleine man door het tarief zal gedrukt wor
den. Alle belastingen drukken óók den werk-
het niet
Daarna kwam de heer Rodriguez in
man natuurlijk. In deze wet is gezorgd, dat debat. In hoofdzaak leverde hij critiek op
het zoo min mogelijk geschiedt. De werk- de christelijke regeering en verheerlijkte de
man betaalt, volgens een berekening die sociaal-democratie. Slechts terloops behan-
spr. maakte naar een lijstje, wat een huis-Adelde hij de Tariefwet. Wat alleen dit laat-
gezin noodig heeft volgens den heer Hels- ste betreft (het overige ligt buiten het ka-
dingen, aan de heele belasting op een inko-1 der van dit verslag) stippen wij aan dat de
men van 16.83, 62 cent, en daarover nu heer Rodriguez de Tariefwet een belasting
schreeuwt men moord en brand. Die 62 cent noemt hoofdzakelijk van den werkman, b.v.
vertegenwoordigt voor een arbeider 31 pet. de arbeiders gebruiken klompen en alleen
als zijn bijdrage. In liet oude en bestaande de arbeiders gebruiken die, niet de aristo-
tarief betaalt bij echter 90 pet. Men ziet het craten, en uit dat artikel wil men f 30.000
halen; uit rund- en schapenvet wil men
f 60.000 trekken; ook margarine wordt be
last en thee.
De smokkelhandel wordt aangemoedigd
door de Tariefwet en spr. staaft dat met
een beroep op de vaderlandsche geschie-
denis van Louwerse. Spr. laakt het dat de
heer Van Best het verband niet heeft aan
getoond dat de Christel, regeering legt tüs-
schen de tariefwet en de sociale hervor
mingen. De miLlioenen voor deze laatste
moeten gehaald worden uit de verhooging
van de successierechten en de staking van
uitgaven voor militaire doeleinden.
De heer van Best antwoordde, voor
eerst den heer Vrieze. De heer van Best
wijst het compliment van moed door den
heer Vrieze aan zijn adres gericht van de
hand. Om een eerlijke zaak te verdedigen
behoeft men geen moed. Wel echter getuigt
het van meer moed om een belasting
te durven verdedigen dan te schelden op
militaire uitgaven. De heer van Best vraagt
den heer Vrieze hem te ontslaan van de
moeite op dezen avond de adressen van dia
3000 fabrikanten, van die 94.000 vrouwen
(vooral die 9 4 000 vrouwen treffen spr.)
enz. enz. te weerleggen. Men kan iemand
een boek onder den neus duwen en hem
zeggen: Hierin staat precies het tegenover
gestelde van wat u beweerde, weerlegt dat".
Maar dat gaat niet in enkele minuten. Maar
spr. wil wel vorklaren hij kan er over
oordeelen dat zeer vele adressen zonder
zorg zijn samengesteld en daar duidelijk
het kenteeken van dragen. Spr. herinnert
aan het adres van de Kamer van Koop
handel te Enschede. Dat stuk is bepaald
vermakelijk door Üe onjuiste cijfers, die
genoemd worden.
Wat de trustvorming betreft, die bestaat nu
al, maar niet gelocaliseerd, integendeel in
ternationaal, net als de sociaal-democratie.
IJzertrusten, kolensyndicaten schrijven hier,
de wet voor en wij kunnen daar niets aan
doen. Vormen zich hier in het land trusts
dan kan de wetgever daarover een woordje
meespreken. Over de nu bestaande echter
niet. Als voorbeeld van emigratie mag de
heer V. Italië niet op één lijn stellen met
Holland. Dat is geen economische vergelij
king. Hij moet landen in den omtrek ne
men. Uit Italië komen de marmottenverkoo-
pers. Spr. toont aan met cijfers dat als
in Duitschland op zekere tijdstippen werk
loosheid hëerschte dit in veel erger mate
het geval was in Engeland. Hij betoogt
dat bij protectie de arbeidsgelegenheid in
elk geval toeneemt. Dat de werkloosheid
afneeipt wil spr. natuurlijk niet dadelijk
beweren. Ook spr. vindt indirecte belastin
gen slechter dan directe, maar de eerste
financier moet nog gevonden worden, die
het zonder indirecte belastingen kan stellen.
Dat verklaarde zelfs de heer Treub. Minis
ter Kolkman tracht bovendien zooveel mo
gelijk de lasten van de Tariefwet van den
werkman af te wentelen.
Om al de oranjeboeken en de boeken,
uitgegeven vanwege de departementen geeft
spr. niets, wat de heer V. ook moge zeggen,
omdat de minister, ambtenaren enz. abso
luut geen verantwoording wenschen op zich
te nemen, voor hetgeen er in staat. Ten
slotte verklaart spr. het woord pamflet te
rug te nemen en stelt hij tegenover de 3000
fabrikanten en de 94000 vrouwen het ge-
heele Buitenland, waar protectie bestaat!
Den heer Rodriguez werd uitvoerig op zijn
II.
Drie methoden heeft onze modeiue ;ijd
waarbij zoowel de moderne „wereldlijke"
wetenschap als de ongeloovige couranten,
van de fei-anticlericale tot dezoetsappig-neu-
trale toe, zijn inbegrepen, om zich van de
wondergebeurtonissen te Lourdes af te ma
ken en aan de logische gevolgtrekkingen er
van te ontkomen.
Ik noemde die drie methoden gisteren al-
men ontwijkt liet wonder, men wil er niet
van weten of men vervormt het karakter
ervan.
En die drie methoden worden, nu de fei
ten te ontkennen niet meer mogelijk is
in onzen tijd, zoo voortdurend toegepast, dat
belaas ook vele katholieken in den sleur en
deu stroom meegesleept, blind zijn geworden
voor den heerlijken stralenkrans, die er
schittert rond 't hoofd der Onbevlekt-ontvau-
gen Moedermaagd te Lourdes, en waarvan
de weerkaatsing het gouden kruis des Ge-
mots doet oplichten voor heel de1 wereld
liet ontwijken van bet wonder van
.oiiides is, ook voor vele Katholieken, die
och zoo gaarne voor „voorzichtig" worden
aangezien, en die het bovennatuurlijke liefst
«et zoo nabij wenschen, wel een gemakke-
«Jke wijze van doen.
de Vau der Elst' iü een voorrede tot een
er werken van den bekenden Dr. Boissarie,
vvj >,ar en duidelijk uiteen hoe het „ont-
J yu van Lourdes' wonderen gemeenlijk
zijn werk gaat. Men redeneert dan, en
zegt: om zulke of zulke dingen te constatee-
ren, moet men geneesheer zijn, dusik
kan mij niet uitspreken. Een andere „rede-
ueering" is deze: ik moet het eerst zien om
bet te gelooven; deze en die vertellen wel
dat ze het gezien hebben, maarik behoef
op hun gezag niet in te gaan.
Nóg gemakkelijker dan het ontwijken van
het wonder, is, het te ignoreer en: er
niet van willen weten. Boissarie vertelt zelf
in zijn standaardwerk over Lourdes, dat
twee van de grootste ongeloovige FTauscke
geleerden op medisch gebied: Charcot en
Voisin, die methode geheel huil leven heb
ben toegepast: Charcot heeft nimmer Ber-
nadette Soubirous willen zien, laat staan
haai- onderzoeken; en Voisin heeft constants
zijn leven dóór, geweigerd over de wonde- i
ren te Lourdes een wetenschappelijk debat
te voeren. En toch bad bijvoorbeeld profes
sor Charcot een „wetenschappelijke" theorie
over de gebeurtenissen van Lourdes: hij
schreef ze toe aan suggestie, hypnose en
hysterie! Zonder dat hij de feiten gezien had
of de menschen onderzocht, achtte hij het
bewezen, dat alle genezenen te Lourdes hys
terische personen waren, die door de emo
ties van de pelgrimsreis in een staat van
hypnose verkeerden endan door sugges
tie werden genezenHet is hier niet de
plaats om diep op deze zuiver medische
kwestie in te gaan. Maar op gezag van groo
te medici kan dit toch worden gezegd: de
these, dat door hypnose, hysterie of suggestie
een ziekte soms kan worden gestuit of gene
zen, is misschien aannemelijk in 't algemeen,
maar kan nooit passen op de gebeurteuis-
seji en genezingen te Lourdes, waar orga
nische ziekten plotseling genezen worden.
En wie dan ook van nabij en zélf, in per
soon, de feiten te Lourdes beeft onderzocht,
moet met Dr. Boissarie de theorie der sug
gestie laten varen.
En dan komt men tot de derde methode:
men verwringt de feiten, vervormt het ka
rakter der gebeurtenissen. Men spreekt van
bijgeloof, van onvoldoend onderzoek, van be
drog zelfs
Daartegenover kunnen slechts gesteld wor
den de pijnlijk-onderzochte, wetensehappe-
lijk-bewezen feiten, en dat hoop ik nu ach
tereenvolgens te doen, om het wonder van
Lom-des, dat nu vijf en vijftig jaren als on
afgebroken voortduurt, duidelijk te laten
spreken voor zichzelf.
Het is misschien goed, hier nog eens te
vertellen hoe de genezingen te Lourdes
(want de genezingen van Lourdes zijn het
groote, zichtbare deel van het voortdurende
wonder dat God er wrocht door de tusschen-
komst en op voorbede der Heilige Maagd)
door de wetenschappelijke wereld worden
bestudeerd eu geconstateerd.
In den rechtervleugel van de bekende stee-
nen oprit, die in wijde bogen bet voorplein
der Rozenkranskerk omspannende, voert
naar de daarboven gelegen Basiliek op de
rots van Massabielle, bevindt zich bet „Bu
reau des Constatations". Als er processies
zijn in Lourdes, eu wanneer is dat niet
het geval? dan zijn daar geneesheeren,
medici uit alle landen. Geloovigen en onge-
loovigen, Christenen en heidenen, Europea
nen en Japanneezen, van alle natiën en
stammen vindt ge er, en typisch is het, lioe
Boissarie, die deze duizenden onderzoekers
zooveel jaren aan bet werk zag en ze steeds
de vrije band heeft gelaten, bun doen en la
ten beschrijft:
„Daar zijn er onder schrijft hij die
overtuigd zijn van bet wonder; maar óók
enkel nieuwsgierigen, die eens willen zien,
niets meer. Anderen zijn al te voren met
bun conclusie klaar: ï.e willen zien noch
booren; er zijn er die hoos worden, dezulke
zijn door het proBteem dat zich voor hen
opdoet, al getroffen; er zijn er die nooit te
overtuigen zijn, maar daar zijn zelden be
kende namen onder: dat zijn meestal de dok
toren die tevensverdwaald zijn in de
politiek, of de beginners. Professoren en
mannen van erkende wetenschap zeggen niet
veel: ze luisteren maar toe, ze bestudeeren,
ze maken niet veel tegenwerpingen, maar
'ze willen, zwijgend, alles zien
Eu dan deze, zoo eebt-mensobkundige ver
klaring van het feit, dat zoovelen even on-
geloovig weggaan als ze kwamen:
„Zeer veel medici nemen de genezingen
aan als feit, maar de conclusies willen zij
niet trekken: de wetenschap-alléén is niet
I voldoende om tot bet bovennatuurlijke te
brengen
Inderdaad: vergeten ook wij, als wij het
wonder van Lourdes becritiseeren en be
spreken, niet vaak te veel, dat het geloof
een der goddelijke deugden is, een deugd die
wij niet uit uit ons zelf hebben, maar die ons
door God wordt ingestort?
Een feit, dat deze waarheid illustreert,
vertelt Dr. Boissarie ons: een der beroemd
ste professoren van Parus liep voorbij de
piscines, de gezegende plaats waar de zieken
in het wonderdadige water der bron gene
zing komen zoeken. En daar ziet hij'n vrouw
binnentreden wiens geheele gelaat door d«
lupus, die ontzettende kwaal, was inge
vreten.
„Als die nu eens genas! zeide de pro
fessor. „Maar dat is geen klant voor Lour
des, voor zoo iets helpt de hysterie niet"
En de hoogleeraar loopt door. En poos
later komt dezelfde vrouw uit de piscines:
zij jubelt, ze is genezen, haar gelaat zit vol
lidteekens en de open wonden van straks
zijn plotseling gesloten
De professor zegt: „Dat kan nooit dezelfde
vrouw zfjn van daarevenl"
Hij ondervraagt haar, hij onderzoekt haar,
het is tóch dezelfde vrouw.
En hij zegt: „dat is on geloof elijk! Ik moet
dat feit aan mijn collega's te Parijs vertel
len."
Inderdaad: de hoogleeraar deelde het feit,
eenige dagen later, aan zijn ambtgenooten
mede. Maarbet denkbeeld dat hier iets
bovennatuurlijks was gebeurd, was niet in
zijn brein opgekomenliij liad gezien,
maar gelooven deed hij niethij wist
niet hoe: natuurlijk kon dit niet gebeurd
zijn, maar b o v e n-natuurlijkdat bestaat
immers niet!
Waarlijk, het geloof is eene goddelijke
deugd!
Maar ik zou u vertellen, hoe het „Bureau
des Constatations" werkt: dat dan in het
volgende opstel.
1000
400
300
MSMÏk <3 -JV.ïf -Jl
v.w«
