AL I CE.
Frederik Ozanam.
BUITENLAND
BINNENLAND.
£iu Emn fêlarchéa
üaai»Seiw,*^r,iisselH ilaiïïiseilöesieBi voor ail© gelegenhederii
„Frederik u z a nam"
door den Eerw. Pater Ber-
nardinua Mets, O. M. Conv.
Bij Ch. en [H. Courtin te
Antwerpen en O. L. van
Langenhuijzen te Amster
dam.
Bij liet lionderjarig jubileum van Frederik
Ozanam's geboortedag hebben de katholieke
oouranten van de gansohe wereld artikelen
gewijd aan den eminenten stichter van de
St. Vinoentius-vereeniging, dat edele, no
bele werk van eoht-Roomsche Charitas, dat
geworden is een onafscheidbaar deel van
de maatschappelijke actie der katholieke kerk
alleen, doch dat daarenboven zoo nauw sa
menhangt met den hoogsten, den geestelij
ken arbeid der kerk: de zorg voor het heil
dier zielen!
Maar daarenboven ia de edele, vrome
grondlegger van deze prachtige wereldorga
nisatie gevierd in tal van redevoeringen en
feestelijkheden: wie herinnert zich niet de
imposante huldiging, aan dezen grooten ka
tholiek gebracht te Parijs door den afge
zant des Pausen, Z.Em. Kardinaal Vannutelli,
een huldiging die zoo juist- weergaf wat
de Kerk dankt aan dezen grondlegger der
georganiseerde katholieke liefdadigheid?
Ook in ons vaderland is op verschillende
plaatsen door welsprekende stem, door ben
gaaf de redenaars, Frederik Ozanam in dit
jubeljaar herdacht, en onder dezen was niet
de minste onze geleerde landgenoot pater
Bernardinus Mets, van de Orde der Minder
broeders Conventueelen, die op tal van plaat
sen in een magistrale rede Ozanam heeft
geschetst en door die levensschets eere ge
bracht.
Ook hier te Haarlem hebben wij (in de ver
eniging „Geloof en Wetenschap") pater
Mets mogen hooren, en de indruk die zijn
meesleepend en welverzorgd woord in den
kring der leden van deze vereeniging heeft
gemaakt, is bij lange nog niet uitgewischt.
Daarom óók reeds doet het ons zooveel
genoegen, dat wij hier voor allen die be
langstellen in de Sint Vinoentius-vereeniging
en haar werk, en voor onze lezers in het
algemeen niet minder, kunnen bespreken en
aankondigen de verschijning van een welver
sorgd boekje over Frederik Ozanam, van de
hand van dezen begaafden schrijver en rede
naar dezer dagen verschenen.
Het is in hoofdzaak de lofrede op den
stichter der Sint Vinoentius-vereeniging, door
pater Mets hier en elders uitgesproken, -
'Joch aangevuld, omgewerkt en gelouterd, en
gemaakt tot een merkwaardig heldere en
volledige levensschets en karakterteekening
van den grooten Fransohen Katholiek, wiens
nagedachtenis bij zoo ontelbaar velen in
eere is.
Heerlijk is de schildering, tlie pater Mets
in dit boekje (waarvan naar wij intussohen
vernemen, de eerste druk reeds is uitver
kocht, terwijl de tweede ter perse is) van
den stichter der St. Vincentius-vereeniging
geeft. Er spreekt uit een warme vereering
voor den grooten Fransohman, eon volledigs
kennis van zijn werk en van zijn leven,
muir daarenboven bekoort het door rijkdom
v'f"i faal en beeldspraak, door gevoelige schil
dering en schoone bladzijden vol echt-ka
di olieken geest.
Het is een werkje dat géén Vincentiaan mag
missen, en dat daarenboven door den uiterst
'agen prijs bij den nuttigen cn sohoonen in
houd, buitengewoon geschikt is (zooals het)
ook elders al gebeurt) om door de Vincen-
lanen ter beter begrip van hun arbeid en
van de beteekenis van hun werk, in de ge
winnen der door hen bezochten en gesteun-
den te worden verspreid.
Moge het doel, dat den Eerw. schrijver
bij deze uitgave heeft voor oogen gestaan:
beter liet leven te doen kennen van Fre
derik Ozanam. die do echte liefde van Chris
tus zoo wel heeft begrepen, door een ruime
verspreiding ten volle bereikt worden, dan
zal daarmee die liefde van Christus-zelf.
welke de Sint Vincentius-vereenigingen op
het voorbeeld yan hun stichter zoo weldoend
rond zich verspreiden, niet anders dan win
nen!
De Welfische Kwestie.
Dc voorzitter der Diutsch-Hannoveraan-
sche partij, frh. von Schele-Schelenburg,
heeft volgens de „Msb. aan alle leden van
den rijksdag de resolutie, welke den Sstcn
Juni op de Welfen-bijeenkomst te Verden
genomen werd, toegezonden
In deze resolutie drukt de Duitseh-Han-
noveraansche partij er haar vreugde over
uit, dat eindelijk een persoonlijke verzoe
ning tot stand gekomen is tusschen de oude
Duitsche geslachten van Welf en Hohen-
zollorn. Doch het schoonste resultaat dezer
verzoening is wel gelegen in de meer recht
vaardige beoordeeling der houding van het
groote en edele Welfische konipgsliuis. Ook
nu beproeven de nationaal-Liberalen en de
Pruisische regeering nog om verdeeldheid
te zaaien tusschen vorst en volk, doch deze
poging zal afketsen op het manifest van den
hertog van Cumberland, die ter eigen ver
heerlijking de trouw zijner Hannoveranen
niet heeft willen verraden.
De Welf en-kwestie blijft bestaan, al tracht
de Pruisische regeering ze op den achter
grond te schuiven of te ontkennen; ze blijft
bestaan, zoolang het ITannoveraansche volk
het fiere, bewuste volk van nu blijft, zoo
lang het steunt op de goddelijke wet, die
in de politiek ook erkend moet worden.
Slechts een rechtvaardige politiek kan red
ding bréngen, alle politiek van machts-over-
heersching zal het volk ten ondergang voe
ren.
Do oorlog in 1866 was onrechtvaardig, en
derhalve ook het resultaat, de annexatie
van Hannover. Met recht eischen dan ook
de Duitsch-Hannoveranen de herstelling
van het koninkrijk van Hannover als ver
dedigers van het goddelijk recht, als vader
landlievende Duitschers, als koningsgetrou
we Hannoveranen, als vrije Neder-Saksers.
De Duitsck-Hannoveraanscke partij, zoo
besluit de resolutie, heeft altijd keizer en rijk
trouw gediend, doch vond nooit erkenning.
Het trouwe volk der Hannoveranen roept
rechtvaardigheid. Moge het Duitsche volk
dezen eisch hooren, ook tot eigen voordeel.
Het hoogste ambt der oude keizers was: de
rechten der gelieele christenheid te bescher
men. Moge de keizer van het nieuwe Duit
sche rijk deze hooge taak geheel vervullen!
De katholieke vrouwen in Rome.
Dezer dagen is de algemcenc presidente
der katholieke vrouwen-vereeniging van
Italië, vorstin Giustiniani met verschillende
andere vrouwen door den Italiaansche mi
nister van onderwijs, Credaro, in audiëntie
ontvangen; hierbij overhandigden zij den
minister een protestschrijven tegen het on
langs uitgevaardigde besluit van den Ro-
meinschen gemeenteraad in zake liet gods
dienst-onderricht op de scholen. De gemeen
teraad had namelijk geen acht geslagen op
de petitie der huisvaders, die steunend op
het recht hun door de wet gegeven, vroe
gen, dat schoollokalen zouden beschikbaar
gesteld worden voor hot godsdienstonder
wijs.
Dit protestschrijven van den vrouwen
bond wijst, er op, lioe de gemeenteraad de
wetten met voeten treedt, en niet alleen het
recht der Katholieken, maar ook den mi
nister van onderwijs zelf een slag in het
aangezicht geeft, daar deze toch met alle
kracht verzekerd lieeft, dat de wet ten
strengste zou nagekomen worden. De vrou
wenbond eiselit van den minister de ver
klaring. dat niemand zich boven de wet
mag stellen. Het protestschrijven eindigt met
de verzekering dat alle katholieke kinderen
de scholen zullen veriaten, als het gods
dienstonderricht. niet volgens de bepalingen
der wet gegeven wordt.
i,Em. ¥ssn Rossum
Toen we hem, Vrijdagmiddag langzaam
voortschrijdend over het perron zagen wan
delen, was één blik voldoende om ons te over
tuigen dat kardinaal Van Rossum een dier
mannen is, welke de Katholieke Kerk noo
dig heeft om haar wereldpositie te handha
ven. Ondanks zijn 58 jaar een kaarsrechte ge
stalte, mlet oogen waaruit levenslust, maar
ook levensernst u tegonstraalt. Een regel
matig besneden gezicht, dat vertrouwen wekt
Zoo, naar onze voorstelling, moeten do kerk
vorsten er uit hebben gezien, die door do
eeuwen heen de wereldpositie van de It. K.
Kerk handhaafden, schrijft het „Hbld."
In het feestnummer van De Tijd, dat ter
gedegenheid van het eerste bezoek van (le
zen Nederlandsehen kardinaal aan zijn va
derland werd uitgegeven, ontleenen wij liet
een en ander over de leefwijze van den kar
dinaal.
lederen ochtend half 5 precies staat de
Kardinaal op. Na zijne meditatie leest Zijne
Em. de H. Mis 's morgens half 6woont ver
volgens, bij wijze van dankzegging, de stille
H. Mis van zijn secretaris bij en houdt god-
7 uur is het ontbijt reeds genuttigd en begint
vruchtig de oefening van den Kruisweg'. Om
de geregelde dagtaak.
Wat een Kardinaal te doen hoeft? Deel
nemen, met raad en daad, aan het algemeen
bestuur der Kerk, hetwelk de gehoele wereld
omspant. Daartoe staan den Paus verschillen
de Congregatie'», elk voor een bepaald doel
ingericht, ter zijde; men kan ze het best
vergelijken bij onze Ministeries. Zij nemen,
elke op haar eigen gebied, de gewichtige
zaken in onderzoek, 'die uit alle bisdommen
en Missie-gewesten naar Rome ter beslissing
worden opgestuurd; zij brengen, na rijp be
raad, daarover advies uit bij den II. Vader,
die meestal dien overeenkomstig beslist.
Men begrijpt thans zeker, welk een zwa
re last, maar tevens welk eene verantwoorde
lijkheid drukt op den Kardinaal, die actief
tot een of meer Romeinsche Congregaties he
li oort.
Welnu, Kardinaal Van Rossum maakt deel
uit van niet minder dam 5 Congregaties en nog
wel de meest belangrijke. Het zijn: de Con
gregatie van het H. Officie of van de H.
Inquisitie, aan wier hoogste rechtspraak na
genoeg allo het geloof en de zeden rakende
en actueele vraagpunten worden onderworpen
en waarvan de H. Vader zelf voorzitter is:
die Congregatie van het H. Concilie, die heeft
te waken over de stipte naleving der disci
plinaire besluiten van het Trentsche en het
Vaticaanscho concilie; de Congregatie den
Regulieren die toezicht houdt op alle Klooster
orden en religieuze Genootschappen; de Con-
gregatie der Propaganda, die zorgt voor de
voortplanting des Geloof.s zoowel in de Oos-
tersche als in de Westersehe Kerk; de Con
gregatie van eten Index, die waakt tegen on
rechtzinnige en gevaarlijke lectuur. Boven
dien is Kardinaal Van Rossum lid der Com
missie tot herziening of codificatie van het
kerkelijk recht; der pauselijke Bijbelcom
missie en der Commissie van Kardinalen tot
behoud des Geloofs te Rome-
Op vrije dagen zit de Kardinaal dan ook
van 's morgens 7 uur, onafgebroken aan zijn
studeertafel, totdat de namiddagklok half één
heeft .geslagen. Na het sober middagmaal,
dat om 1 .uur plaats heeft in gezelschap
van den secretaris dr. Joseph Drehmanns en
door een korte 'recreatie wordt gevolgd, ko
men er nog minstens drie of vier uren van
gezetten arbeid dagelijks bij.
„Vrije dagen" zijn de werkdagen waarop
geen enkele Congregatie of Commissie ter
zitting roept. Deze vergaderingen hebben, be
halve die van liet H. Office en van de Pro
paganda, welke in hun eigen paleis een af
zonderlijk lokaal bezitten, plaats in een 'der
zalen van het Vaticaan. Zij beginnen door
gaans 's morgens half tien en duren tot het
middaguur. Een half uurtje te voren moet de
Kardinaal zijne woning, die 29 Via dolla Sta-
tua en op bijna vijf kwartier afstands van
liet Vaticaan gelegen is, per rijtuig verlaten.
Want volgens het 1870 streng gehandhaafde
ceremonieel mag een Kardinaal nooit te voet
door Rome gaan; niet anders dan per rij
tuig, met twee paarden, alles in het zwart,
evenals de koetsier en palfrenier. Onderweg
bidt dé Kardinaal een gedeelte zijner kerke
lijke getijden.
AVant van den* kostbaren tijd mag geen
oogenblik verloren gaan bij iemand, die zoo
veel aan zijn hoofd en om handen heeft als
deze gepurperde.
's Namiddags wordt, bij goed weder ook
nog uitgereden naar de buitenwijken of naas
te omgeving der stad. Daar ten minste kan,
niet langer door Het pauselijk hofceremo
nieel gehouden, worden uitgestapt, om waA
frisselie lucht te genieten en noodige li
chaamsbeweging. Overigens zit een Kardi
naal, evenals de Gevangene van het Vaticaan,
tusschen vier muren opgesloten in zijn eigen
huis waarbij een Hollandsch tuintje nog on
gekende weelde is.
's Avonds bij het luiden van Ave Maria
(onzen Angelus), hetwelk afwisselt naar der.
tijd van zonsondergang, moet de Kardinaal
thuis zijn, om bezoek te ontvangen. Dat is
zoo wil het Romeinsche gebruik voor
alle Kardinalen en prelaten het. gewone
spreekuur, behalve des Zondags icderen dag. 1
Wie bij Kardinaal Van Rossum op bezoek
komt, zal do antichambre nooit onbezet vin-
den en niet zelden met een spijtig oog ont-
waren, dat zooveel anderen hem voor zijn.
Wio zooal bij kardinaal Van Rossum op
audiëntie komen?
Bij de opsomming die de schrijver in De
Tijd daarvan geeft .vinden wij genoemd:
„De te Rome woonachtige of tijdelijke ver
toevende Nederlanders, die bij voorkeur hun
Kardinaal zij bezaten er eeuwenlang geen
persoonlijk gaan huldigen. Zij vragen ook
zelden of nooit te vergeefs om zijn mach
tige voorspraak al# zij audiëntie bij den
Paus of een andete gunst noodig hebben.
En naar ik vermoed, de Kardinaal ziet hen
gaarne komen, omdat Zijne Em. hoelang
en hoever ook afwezig, misschien wel juist
daardoor nog meer altoos met hart en
ziel aan Jjet lieve vaderland bleef gehecht
en het levendigste belang stelt in hetgeen
daar omgaat.
„Welke landgenoot", vraagt de schrijver
„die het voorrecht had bij den Nederland-
solien Kardinaal op audiëntie te gaan
katholiek of protestant kwam daar va )1
niet, dankbaar voldaan, met dezen verhef-
f enden indruk terug?"
Nog zegt de schrijver:
„Niemand is een groot man voor zijn ka
merdienaar, zoo heeft men wel eens gezegd.
Doch ik weet zeker, dat de vrome en vlugge
broeder Egidiue, die eens den Nederlandschen
kapotjas droeg en nu Kardinaal Van Rossum
met voorbeeldigen soldatentrouw en kinder
lijke blijmoedigheid dient, dit gezegde on
voorwaardelijk zou tegenspreken. Niet van
zijn geleerden en geliefden meester kan hét
waar zijn, omdat van. dezen kerkvorst de fi
guur nog groeit, hoe meer van nabij men
haar gadeslaat."
Z.EM. KARDINAAL VAN ROSSUM TE
ROTTERDAM.
De „Maasbode" geeft eenige bijzonder
heden omtrent het bezoek van kardinaal Van
Rossum aan Rotterdam.
Er heeft zich een commissie van hulde
betoon gevormd bestaande uit:
P. A. F. Thier, Deken en Pastoor; pater
H. v. Keulen, C.ss.R., Rector; A. G. v. d.
'Berg, Rector; pater F. F, Bergman, O. P.,
P. Brcdius; W. C. A. v. Eijck; A. J. A. Gilis-
sen; O. Grewen; H. W. D. Hellebrekers;
pater L. Jansen, O. P.; H. Stulemeijer; H. G.
M. van dier Vijver.
Maandag 14 Juli a.s. zal de Kardinaal per
auto uit de richting Amsterdam arriveerend,
aan de grens der gemeente door leden der
gemelde commissie worden ontvangen. Van
daar zal gezamenlijk worden gereden naar
de kerk van Jen Allerheiligsten Verlosser
aan den Goudschen Rijweg, alwaar de geheele
geestelijkheid van Rotterdam den Ho-ogen
Gast zal ontvangen.
Gedurende zijn verblijf te Rotterdam zal
Z.Em. Zijn intrek nemen in de pastorie van
genoemde kerk.
Maandagavond om 8 uur heeft in het ge
bouw der St. Jozefsgezellen een plechtige
bijeenkomst plaats, waarop de bestuurderen
van alle R. K. vereenigingen te Rotterdam
aan den Kardinaal zullen wórden voorge
steld.
Door den ZeerEerw. heer Deken P. A. F.
Thier en den heer P. Bredius zal dien avond
het woord gevoerd worden en den Kardinaal
een hartelijk „welkom" worden toegeroepen.
Tevens zal door koorzangers worden uit
gevoerd de Pius-cantate van Verhuist.
Dinsdag om 8 uur zal door Z.Em. Kardi
naal van Rossum de H. Mis worden opge
dragen in de kerk van den All. Verlosser
aan den Goudschen Rijweg.
Om 11 uur begeeft Z.Em. zich vervolgens
naar de kerk aan den Houttuin, waar Hij
door den ZeerEerw. heer Deken plechtig zal
worden ontvangen.
Daarna zal de audiëntie een aanvang ne
men.
Allereerst zal dan Iele geheele geestelijk
heid van Rotterdam aan den Kardinaal wor
den voorgesteld, waarna de particuliere au
diëntie zal plaats hebben.
Na afloop hiervan begeeft Z.Em. zich we
der haar de pastorie aan den Goudschen
Rijweg, vanwaar hij met den trein van 5.40
D.P. naar Roosendaal zal vertrekken.
Kardinaal van Rossum zal den 17en Juli
a.s. Mgr. P. Leyton te Breda komen bezoe
ken. Nog dienzelfden dag zal Z.Em. een be
zoek brengen aan het Groot-Seminarie Hoe
ven Bij Breda.
Maandag 28 Juli a.s. zal Z.Em. het Carme-
lietenkloosfer te Boxmeer bezoeken.
HOFBERICHT.
H. M. de Koningin vertrekt heden van
Apeldoorn naar Woerden, om een bezoek te
brengen aan do rozen tentoonstelling te Bos
koop.
Yan daar gaat zij naar 's-Gravenhage en "s
middags om 4 u. 22 zal zij per S.S. naar hef
Loo terugkeeren.
Het bezoek van H. M. aan de Vierjaarlijk-
sche te Arnhem is bepaald op 23 dezer, 's na
middags 5 uur, na afloop van de Oedipus-
voorstelling op Sonsbeek.
BLOKKADE.
Het Grieksclie gezantschap te Berlijn
maakt bekend, dat sedert den 4den dezer de
kust van Thracië tusschen Enos en den mond
van de Stroema geblokkeerd is. Naar Bul-
gaarsche Zwarte Zeehavens bestemde sche
pen moeten zich aan een onderzoek onder
werpen.
EEN NEDERLANDSCHE HANDELS-
HOOGESCHOOL TE ROTTERDAM.
Naar wij vernemen zal dezer dagen de
eerste vergadering worden gehouden van de
leden der vereeniging tot oprichting eoneq
Nederlandsche Handelshoogeschool te Rotter
dam, ten einde in die vergadering over te
gaan tot de vaststelling der statuten en de
keuze van een algemeen bestuur en van het
ooilege van curatoren.
Dank zij het particulier initiatief is in de
kosten van oprichting en voorloopige instand
houding va.n de Hoogeschool voorzien, zoodat
totstandkoming van de Nederlandsche Han-
dels-Hoogeschool is verzekerd.
Eenigen tijd geleden werd medegedeeld, dat
de oprichting zou plaats hebben uiterlijk
Januari 1914; thans kan hieraan worden toe
gevoegd, dat hoogstwaarschijnlijk de Hooge
school met October aanstaande zal worde#
opengesteld.
Het bestuur heeft gemeend, waar de eind
examens van H. B. S. en Gymnasium vlak!
voor de zomervacantie plaats hebben, de
opening van de Hoogeschool zoo vroeg mo
gelijk in het najaar te moeten doen geschie
den, opdat de noodige aansluiting aan het
voorbereidend onderwijs kan worden verkre
gen.
De gelegenheid tot inschrijving zal waar
schijnlijk met September worden opengesteld.
INTERN. TENTOONSTELLING TE SAN
FRANCISCO IN 1915.
De Centrale Commissie voor de Internatio
nale Tentoonstelling, welke in 1915 te San'
Francisco zal worden gehouden, vestigt dq
aandacht van belanghebbenden op de nood
zakelijkheid, dat zij, die op die tentoonstel
ling wenschen in te zenden, hun voornemen
daartoe zoo spoedig mogelijk kenbaar maken.
Binnen zeer korten tijd zal tot het bespreken
van plaatsruimte in de verschillende hal*
len moeten worden overgegaan en alleen met
de aanvragen van hen, die zich tijdig aan
melden, zal de Commissie rekening kunnen
houden.
De Commissie heeft in beginsel besloten een
gedeelte van de vracht naar San Francisco
voor hare rekening te nemen, zoodat de ex
posanten voor vervoer uit Nederland niel
meer dan f 15 per ton zullen hebben te be
talen.
Voor de inzendingen in de hallen zal de
Commissie het vervoer op het terrein, de
algeineene versiering van de hallen, de be
waking en het schoonhouden in handen ne
men, en daarvoor van de tentoonstellers een
nader te bepalen bijdrage vorderen, die f 30
per M2., niet zal te boven gaan.
De Commissie zal verder, zonder kosten:
voor de exposanten, in het Nederlandsch Pa
viljoen een inlichtingenbureau inrichten en
voor zooveel noodig, eene verkoopsorganisa
tie buiten de tentoonstelling te San Francisco
bevorderen. Zij za.1 verder de voor de uitstal
ling noodige inrichtingen, als toonkasten ct\
dergelijke, in overleg met en voor rekening
der tentoonstellers doen vervaardigen.
Zij die aan de tentoonstelling wenschen deel
te nemen, worden verzocht zich aan te mel
den:
voor zoovel' het betreft inzendingen uit
liet Rijk in Europa bij de Nederlandsche
Vereeniging voor Tentoonstellingsbelangen.
11 Anna Paulownastraat, den Haag (zoo de
gegadigde lid is van eene vakvereeniging,
die bij deze vereeniging is aangesloten, liefst
door tusschenkomst van die vakvereeniging),
of, indien liet geldt de afdeeling tuinbouw,
bij den Nederlandschen Tuinbouwraad, 15 Mo
lenstraat, den Haag;
voor zoover het betreft inzendingen uit de
koloniën, bij de in de betrokken kolonie in
gestelde Commissie, hetgeen kan geschieden
door tusschenkomst van de Centrale Com
missie, adres 36 Lange Houtstraat, den Haag.
Bij de Centrale Commissie zijn aan boven
genoemd adres (telephoonnummer Haag 4217)
FE UIL L E T ON
Kind, moet ik bij den rechten naam noe
men, waar je gedachten op gericht zijn?
Waarom een naam noemen, die u wel
schrik aanjaagt, maar mij niet? Uw handen
blijven rein, zullen niet bevlekt worden. Laat
het goud zjjn plicht doen! Het heeft nog
nooit zijn hulp geweigerd en zal ook nu zijn
wondermacht toonen. Eerst als ge daartoe
besluit, zullen wij rust en vrede krijgen.
Ja, Maryl de rust van het kerkhof!
HOOFDSTUK XX.
jVroeg in den morgen had het geregend. Een
lichte nevel lag nog over Londen. De straat-
steenen glinsterden van de vocht, maar een
Jacht windje woei in de straten en droogde
het plaveisel.
Dat beloofde een mooien zonnigen dag.
-Precies half zeven was het rijtuig met de
vwee getuigen in Piccadilly voor de woning
£an Carringshliff gekomen. De heeren be
hoefden niet uit te stappen, de advocaat
pwam onmiddellijk zoodra het rijtuig stil
stond.
Htm weg voerde door Regent-Street. Toen
zij het huis van Lord Norman voorbijreden,
keek Carringshliff eveu op, terwijl hij de
vreeselijke uitdrukking van zijn gelaat ach
ter zijn zakdoek verborg.
De woning was nog geheel stil, alles sliep
nog. Ia gedachten rees voor den advocaat
het beeld van het schoone meisje, dat hij tot
vrouw begeerd had. Hij zag haar betoovereu-
de schoonheid, maar de trek van koele bere
kening herkende hij ook duidelijk.
In zij ti leven had hij dikwijls tegen man
nen strijd gevoerd om geld; dit was de
eerste maal, dat hij niet om geld alleen
streed, maar ook om een vrouw. En juist die
vrouw wilde zich uit zijne handen redden
door hom .nor den mond van een pistool te
plaatsen. Zou haar plan gelukken? Zou haar
vurige wensch vervuld worden? Misschien!
Dan was zij van hem bevrijd, maar hij had
gezorgd, dat mot zijtl dood haar lot vervuld
werd. Maar als hij vandaag in ileveiiden
lijve dit huis weer voorbijreed, dan wee
haar, dan behoorde zij aan hem. Met duivel-
schen lust dacht hij aan de kwellingen, die
zij dan verduren zou, als zij zijn vrouw was.
Want dan was er geen uitkomst meer, zij
moest ten onder gaan of zijn vrouw worden.
Wat zou zij kiezen?
Gedurende den rit door het Regents-Park
hield hij zich niet deze gedachten bezig; zijn
beide getuigen waren ernstig en weinig
spraakzaam. Het was dan ook ernstig, wat
zij giugeu doen.
Men kwam op den straatweg. Hij keek op
zijn horloge, bet was half acht, dus over een
half uur zouden twee niensclien beproeven
om elkaar te dooden. Nog korten tijd geleden
had hij om een onbeduidende reden een duel
gehad met een jongeren collega de jonge
driftkop wilde het geschil alleen met het
pistool beslechten .Carringshliff had zijn te
genpartij slechts aan den arm gewond, maar
het gezicht van het bloed had hem ontsteld
dat was hem vroeger nog nooit gebeurd.
Hij glimlachte als bij er aan dacht.
Wij slaan zoo straks den zijweg naar
Somerset in, zeide Sir Barnell.
Moeten wij ver van het dorp zijn? vroeg
Carringshliff.
Eenige minuten rijden. Het is een bosclije
dat zeer geschikt is voor ons doel. Lord
Moulberry stelde liet ons voor.
Weer een poos stilte.
Zijt ge volkomen rustig, mijnbeer? vroeg
Sir Smith. Wij zijn er dadelijk!
Wees niet bezorgd over mij; ge weet,
dat dit niet de eerste maal is dat ik in het
vuurtje ga.
Men kwam op een open plek, waar de te
genpartij reeds wachtte.
Men groette elkander zoo beleefd of men
op een vroolijke avondpartij samenkwam.
De getuigen naderden elkander en spraken
(volgens het gebruik) nog over een verzoe
ning, natuurlijk zonder gevolg.
Nu werden de pistolen geladen, de afstand
gemeten eu met twee degens in den grond
gekenmerkt. Vervolgens bracht men de beide
kampvechters op hun plaats en overhandig
de hun de pistolen.
De getuigen gingen ter zijde.
Lord Moulberry begon te tellen: „Eén, twee,
drie!"
Toen bet woord „drie" uitgesproken was,
liief Carringshliff het pistool op, mikte vijf
seconden en gaf toen vuur.
Lord Bumsdale kromp ineen, het pistool
viel hem uit de hand, hij stortte met het ge
laat voorover op den grond. Krampachtig
krampten zijn vingers in de aarde, toen lag
hij stil.
De dokter en de getuigen snelden toe en
keerden hem op den rug.
Do dokter trok zijn vest open en ontblootte
zijn borst. Het onderzoek duurde slechts wei
nige oogenblikken; de geneesheer stond op
en zeide:
Hij is dood; de kogel ging liem midden
door het hart.
Carringshliff was op zijn plaats gebleven
met het pistool in de hand; op de lippen bij
tende had hij strak naar den gevallene ge
keken.
Een dezer getuigen naderde hem.
Onze tegenwoordigheid hier ter plaatse
wordt niet langer vereisckt, Sir Barnell,. zei
de hij, hem het wapen overgevendo. Wanneer
liet u on Sir Smith belieft, rijden wij naar
Londen terug.
De ander had daar geen bezwaar tegen.
Men groette de tegenpartij even hoffelijk als
bij het komen, volgde liet pad door 'tbosckje
en bereikte het rijtuig, waarmee men naar
Londen terugkeerde.
Op den terugweg was bet gesprek levendig,
van de zijde van Carringshliff had men liet
bijna vroolijk kunnen noemen. Met zorg ver
meed liij elke toespeling op het voorgeval
lene; hij vertelde verscheidene aardige voor
vallen uit zijn rechtspractijk, ook eenige
anecdoten en geestige zetten, alles berekend
om do gedachten van zijn toehoorders af 1e
leiden van hetgeen zoo pas gebeurd was
Eerst toen het rijtuig in Piccadilly kwam,
sprak hij over het duel.
j Ik moet u nog mededeelen, dat. ik voor-
j nemens ben al het gebeurde onmiddellijk tei
kennis van de justitie te brengen. Zoo ill
daardoor niets anders bereik, dan toch zeker,
dat men mij tegen behoorlijke borgstelling
op vrije voeten laat. Ge zult mij zeker uw ge
tuigenis niet weigeren, en ik durf daarom
j hopen, dat ik slechts tot een korte hechtenis
veroordeeld word. De belcediging was zoo
uitgezocht eu brutaal, dat ik met zekerheid
j mag aannemen, dat de gezworenen en de
i rechters die in aanmerking zullen nemen.
Alsof hiermede een moord was goed te
praten.
De beide getuigen keurden dit plan goed,
verzekerden liem dat hij in alle opzichten
1 op hun getuigenis kon rekenen, en scheidden
na elkaar de hand gedrukt te hebben.
Toen Carringshliff in zijne kamer kwam,
ging hij voor den spiegel staan en bekeek
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
9S
U'X .'-.«'I
22.
