UIT DE ZAANSTREEK.
NIEUWS UIT DEN OMTREK.
DOOR EEN NEERVALLENDEN BALK
GEDOOD.
len wij heden verblijd huiswaarU gaan, vol
vreugde dat wij U hebben gezien en gespro
ken, en dat Z. H. uit Uwen mond zal ver
nemen van de liefde en de gehechtheid der
R. K. arbeiders van Nederland aan den Pau
selijken Stoel en aan het Doorluchtig Epis-
"opaat!
Met grenzelooze geestdrift werd deze kloe
ke, sprekende rede toegejuicht. Dat was een
mooi en welsprekend moment!
De heer Haazevoet las nu het telegram
van kolde voor, dat aan H. M. de Koningin
Wilhelmina was afgezonden, terwijl de Zeer-
Eerw. Rector Stroomer het telegram
voorlas, dat aan Z. H. den Paus was gericht.
Het koor, onder leiding van den heer Ter-
steege, zong nu op meesterlijke wijze de
„Pius-Cantate" van Verhulst.
Frans Philippeau en Joh. Nelissen schit
terden als solisten, en de geestdrift klom on
der dit machtige werk, zoodat e- een rilling
voer door heel de zaal, toen Phlippeau het
„Aan U, o Koning der Eeuwen" inzette op
het eind, en de vergadering niet meer te
houden was en oprees als één man om het
machtige slotkoor „Hoort jubelend naderen
de eeuwen", vol enthousiasme mee aan te
stemmen
Rede van Mgr. Prinsen.
Monseigneur Prinsen, adviseur der Bos
sche R. K. Werkliedenbonden, beklom, na
dat de jubel wat was bedaard, het spreek
gestoelte.
Hij sprak allereerst van de geestdrift der
werklieden, die hebben ingestemd met den
algemeenen jubel welke in Nederland is op
gegaan, toen het bekend werd dat een der
onzen in het Heilig College der Kardinalen
was opgenomen. Zoo heeft in Uwen Door-
luchtigen persoon, Eminentie, de Kerkge
schiedenis van Nederland weer een aanknoo-
pingspunt gevonden uit de 16e eeuw, en is
na vier eeuwen, de naam van Paus Adriaan
en Willem van Enekevoort, nu nauw ver
bonden met dien van Kardinaal Willem van
Rossum! (Gejubel.)
Spr. wees op de nauwe banden die Neder
land binden aan den H. Stoel, sinds Sint
Willebrord van Paus Sergius zijn zending
en wijding ontving, en herinnerde aan de
HH. Martelaren van G-orcum, aan de Zoua-
vende verheffing van Uwe Eminentie
zal dien band nog nauwer toehalen! En de
werklieden bovenal jubelen nu, gedachtig aan
de weldaden die zij vooral aan de Kerk dan
ken! Zij herinneren zich, hoe Christus-zèlf
de Zoon van een werkman was, hou de Kerk
door alle eeuwen heen voor hun rechten
streed, oe de Kerk hen vrijmaakte uit de
slafelijke dienstbaarheid, hoe de Kerk hun
altijd heeft gepredikt hun plichten jegens
patroons en gezag, maar ook hen heeft ge
wezen op de rechten, die zij mogen doen gel
den! (Toejuichingen).
Spr. herinnert aan Leo XIII, wiens naam
een trilling d-oet gaan van dankbaarheid door de
rijen der werkliedenaan de onsterfelijke ency-
eliek „Rerum Novarum", die. de grondwet is
▼oor de rechten en plichten der arbeiders. In
de gisting onzer tijden hebben onze Katk.
Werklieden dit vooral geleerd, dat de et-rijd
der eeuw niet alleen loopt om een stuk brood,
maar om een hooger belang, om geloof en
zedenZoo dus de katholieke arbeiders zioh ver-
eenigen voor hun stoffelijke belangen, toch zal
de godsdienst bij hen stééds grondslag zijn van
heel hun streven. In hun blazoen staat geschre
ven: liefde boven alles!
Maar er is méér: Onze banieren dragen de
symbolen van onzen eerbied voor 'het kerkelijk
gezag, maar daarnaast hebben do Roomsche
arbeiders nóg een eerepliehteerbied, voot het
wereldlijk gezag en trouw aan het vaderland!
In het hart van den arbeider is een. breede
plaats voor de kerk, maar er is óok plaats voor
eerbied aan Koningin en Oranjehuis! Wij roe
pen uit „Leve Pius X", maar niet minder
enthousiast jubelen wij ook: „Leve Koningin
Wilhelmina!" (Donderend applaus).
Te midden der sociale stormen van onze
tjiden staat de katholieke werkman sterk door
het Roomsche geloof, en laat nu die stormen
niet alleen het gezag in de Kerk, maar ook de
liefde voor "VoTstin en Oranjehuis beukende
Roomsche werkman echter staat pal en steeds
zal zijn glorie zijndat hij trouw is aan het
oude geloof, trouw aan de Kerk, maar ook
trouw aan het vaderland, trouw aan Oranje!
(Donderend en enthousiast applaus).
Wat ik gezegd heb. Eminentie, vertolkt de
gevoelens van de R. K. arbeiders van Neder
land en het zij mij eerbiedig geoorloofd, deze
neer te leggen aan uwe voeten. En hierbij een
belofte: de Nederlandsehe katholieke werklie
den hebben het wooïd van Paus Leo dankbaar
aanvaard, en zij hebben ook het woord van
Rans Pius begrepen dat de wereld moet her
nieuwd worden in Christus.
Welnu, naar dat woord zullen de Roomsche
arbeiders van Nederland medewerken om den
Christus de plaats te geveu die Hem toekomt
in de maatschappij, zjj zullen den Christus
xneêvoeren en Hem verdedigen in hun fabrieken
en werkplaatsen; zij zullen Hem vooral een
eereplaats eeVen in hun huisgezinnen, zij zullen
3e christelijke geest doorvoeren in de zuiver
katholieke vereenigingen; zij zullen aan de
fesloten retraiten, het nieuwste werk voor het
ehoud des geloofs in Nederland, voortgaan deel
ie nemen om er de kracht te putten om te be
antwoorden aan de roeping van den Roomschen
arbeider ook, alles in Christus te herstellen!
Met (onbeschrijfelijk 'gejuich werd ook deze
rede begroet, waarna het koor op geest
driftige wijze het meesleepentie „Hol
land's Glorie" van Richard Hol uit
voerde.
Rede van pastoor Built.
Daarna sprak de ZeerEerw. Heer P. X.
tW. Bult, geestelijk adviseur van het Bu
reau voor de R. K. Vakorganisatie.
Onze Roomsche Nederlanders, Eminen
tie, moesten spreken en konden niet zwij
gen In deze dagen, en de Roomsche arbei
ders wilden daarbij staan in de eerste rij 1
Gij, Eminentie, behoort als lid der Congre
gatie van den H. Alfoneus tot die echte
Volksmissionarissen, wier welsprekend woord
en jgroote arbeid door priesters en leeken
Immer met bewondering en eerbied worden
ontvangen. Maar daarom voelt ook de R. K.
[Vakbeweging zich zoo nauw aan U verbon
den, omdat ook wij apostelen willen zijn
voor God in de harten der zwakkeren. [Wij
kullen, "waar Gij, 'Eminentie, het Kruis brengt
aan de wereld, u op dien weg volgen in de
Sociale actie, omdat wij weten dat de gods
dienst alleen de groote hefboom is die het
volk uit de ellende naar hoven beurt
De eer van Eet purper, die de paus u
echonk, Was de beloonfng over uw onver
poosd werken ter eere van Christus en
voor de Kerk, en wij geven u hier de be
lofte, in dit onverpoosd werken u te vol
gen, en het gebouw der sociale rust met het
cement der collectieve arbeidscontracten en
a,njdere sociale hervormingen mede op te
trekken.
Het liberalisme en het socialisme, onze
vijanden, hinderen ons nog, doeh de teeke
nen zijn er dat het liberalisme door zijn
eigen kind, het socialisme zal worden ver
stonden. En wat dit laatste betreft: het
bloeit en' groeit, maar.... het zal tot staan
komen, vóór de poorten van Rome! (Da
verend applaus).
En daarvoor geven wij, Katholieke arbei
ders, onzen gelieelen arbeid! Ons geloof im
mers ij onze overwinning!
Tot u dan opziende, Eminentie, huldigen
wij u vooral als beschermer van het werk
tot behoud des Geloofs. Ook wij zien hon
derden en duizenden weg sluipen uit' onze
gelederen, .Welnu, Eminentie, wij leggen hier
voor uwe voeten neer de belofte, die ve
ten te willen helpen, terug te komen op
den goeden weg, En als gij te Rome zijt
wedergekeerd, dan zult gij den H. Vader
zeggen, dat wij Nederlandsehe werklieden,
met echte Hollandsche trouw zullen mede
werken aan 't behoud des geloofs in ons
dierbaar vaderland, ook willen medewerken
on. onder de arbeiders alles te herstellen
in Christus i (Applaus.)
De „Ouverture jubilaire" van Go-
vaert werd hierna door de MuziekVereeni-
ging „Orpheus" op voortreffelijke wijze uit
gevoerd, waarna Zijne Eminentie opstond om
de vergadering toe te spreken.
REDE VAN KARDINAAL VAN ROSSUM.
De Kardinaal begon met den Christeiijken
groet „Gelooft zij Jesus Christus!" wat werd
beantwoord door de vergadering: „In alle
eeuwigheid, Amen!"
En dan sprak Z.Eminentie allereerst zijn
dank uit aan de sprekers en aan de zan
gers, die zoo heerlijk hebben gesproken en
gezongen op dezen middag.
Uw© zoo warme geestdriftige ontvangst
zoo ging Zijne Eminentie voort, en hulde-
betoogingen hebben mij diep retroffen.
De groote rede mijner ontroering is geen
andere dan liet bewustzijn, dat uwe huldi
ging voortkom, uit uw geloof, hetwelk in Mij
begroet en eert een Prins der H. Kerk,
rechtsstreeks van de zijde van Jesus Plaats-
bekleeder op aarde tot u gekomen.
Met dankbaarheid en met vreugde neem
ik die hulde be tooging aan, ook namens oïizen
H. Vader den Paus. Ik weet dat ik spreek
volgens zijn geest en verlangen zoo ik u
ook in Zijn naam oprechten dank breng. Een
groote troost zal het voor den heiligen
grijsaard zijn, als ik Hjem ofver eeriigen tijd
van uw levendig geloof, van uwe gehecht
heid aan de H. Kerk en uw trouw aan
Jesus Plaatsvervanger, hierbeneden spreken
zal.
Met vreugde oolc neem ik die hulde-
betooging aan, met innige levendige vreugde
om vooral uwentwil! Zij is inderdaad een
welsprekende getuigenis van den echt Chris
teiijken Katholieken geest, die in uwe bon
den en vereenigingen leeft! Zij is ecu tire-end
blijkt var. uw eerbied voor het door God
op aarde gestelde gezag. Gelijk gij onze dier
bare Koningin eet bemint en aanhangt, wijl
Zij door God gesteld is als hoofd der burger
lijke maatschappij, zoo vereert en bemint
zij ook met onkreukbare trouw, het geestelijk
gezag, dat in dó geestelijke maatschappij, de
H. Kerk, dooi' onzen Heer Jezus Christus is
geplaatst.
Dierbare mannen en jongelingen. Gij hebt u
in volksbonden, werkliedenvereenigiGgen,
vakorganisaties vereenigd op katholie
ken grondslag! 'tin do glorie van Ne-
derland's katholieken, da'; zi' rich als ka
tholieken, in zuivcr-katholieke
vereenigingen Lebben aanee nge-
sloten, dat z ij onbeschroomd en met vaste
overtuiging en met onwankelbaar vertrouwen
in waarheid en [recht Idle katholieke vaan
in hun vereenigingsleven ten volle hebbent
ontplooid.
Do Nederlandsehe katholieken hebben daar
in aan heel de wereld een schitterend Voor
beeld gegeven! Zij hebben daarin, nog
voordat den H. Vader zich uitdrukkelijk had
uitgesproken, zich geheel volgens zijn geestl
en inzichten gedragen!
Waaraan, dierbare mannen, hebt ge d!at
groote goed te danken? Dat dankt ge aan
uwe Bisschoppen; dat dankt ge aan hunne
wijze, voorzichtige, zorgzame leiding. Uw!
hoogvereerde en. eerbiedwaardige Bisschop
pen hebben van het begin der vereenigings-
beweging af uw waarachtig welzijn in het
oog gevat; hét groote goed voor u begrepen,
zoo ge u op katholieken grondslag
vereenigtiet.
Zij hebben de gevaren van gemengde ver
eenigingen doorschouwd; zij hebben pal ge
staan tegenover aanvechtingen en moeilijk
heden, en uw vereenigingen aldus in het ware
spoor geleid. Aan lïèn dus, aan uwe- Bis
schoppen, uw grooten, en eeuwigen dank!
(Daverend applaus).
En daarom, mannen, broeders, blijft uwe
bisschoppen immer trouw; verlaat u op hun
ne leiding! Door den H. Geest Zfijn zh ge
steld om u, in innige vereeniging met den
Opperherder der Kerk, veilig en zeker te
geleiden.
En hier veroorloof Ik mij een wensch uit
te spreken, die, ik vertrouw het ten volle
door onze katholieke Nederlanders ter harte
zal genomen worden.
'tis die wensch reeds geuit doör onzen
II. Vader, tien Pausde wensch', dat óók
de katholieke patroons en werk
gevers zich Op katholieken grondslag ver
eenigen! (Applaus) Dat is eene ware nood
zakelijkheid voor eene gezonde en gewensch-
te Oplossing van hét sociale vraagstuk!
De strijd oïizer woelige en onrustige dagen
loopt niet, aooals Mgr. Prinsen zoo juist op
merkte, over een stuk brood, zij loopt
ower hooger© belangen, van Godsdienst en
goéde zeden!
't Is de strijd aller tijden en eeuwen. Zonne
klaar höeft on's dat dé groote Paus Leo XIII
in Zijn onsterfelijke encyclieken „Rerum No
varum" On „Graves de Cömmuni" uiteen ge
zet.
Door alle eeuwen heen leert ons dat de door
Christus gestichte Kerk die altijd en telkens
opnieuw met bezorgde liefdé dén Christen
.werkman voorlicht en geieiuv, steunt en op
beurt, beschermt en ter hulpe snelt!
En daarom begroet ik allereerst met le
vendige en bizondere vreugde de Federatie
van den Nod. R. K. .Volksbond en de verdere
Diocesane werklieden vereenigingen, die
meer in bizonder de algemeen© belangen van
godsdienst!gen en inteUectueeien aard, na
streven, |de Christelijke Katholieke beginse
len vóór alles hoog houden en elkander door
onderlinge liefdewerken, door spaarkassen,
wieduwensteun enz. trachten te helpen. Mo
gen zij groeien en bloeien, die benden en
vtereenigingen, opdat de hechte grondslagen
'vain uw, Christelijk vereenigingsleven nooit
aan het wankelen komen!
Naast die vereenigingen begroet ik ook met
oprechte vreugde, het Bureau voor R. K.
Vakorganisatie, waarvan de ZeerEerw. Heer
Pastoor Bult., zoo uitmuntend het adviseur
schap waarneemt, dat bureau dat de mate
rieel© belangen van den arbeider in de ver
schillende vakken behartigt, en er op uit
is, arbeidsvoorwaarden te verkrijgen, die den
arbeider óók tot zijn godsdienstig en intel
lectueel welzijn strekken.
Uit de volheid mijns harten wensch ik het
bureau voor R. K. Vakorganisatie het beste
en volkomenste succes. En dadrom juist ver
oorloof ik mij, dierbare mannen, die ik hier
voor mij zie, u op het hart te drukken, u
nooit door de mafcerieele, de stoffelijke voor
deden, die de vakorganisatie u onmiddelijk
[aanbrengt, tot mindere belangstelling, liefde
en geestdrift voor uwe alge meen e werk
lieden vereenigingen te laten voeren! Zonder
dieze kunnen gene u geen blijvende, waar
achtige voordeden brengen. Beide organisa
ties vullen elkander aan en kunnen elkander
niet missen! (Daverend applaus).
Houdt daarom hoog het artikel, dat in al
de vakvereenigingen is opgenomen: „Behar
tiging van de godsdienstige en zedelijke be
langen der leden"! Denkt er wel aan: dat
is een der groote levensbeginselen uwer ka
tholieke vakvereenigingen. Aan uw leiders
vooral de zorg, dat groote levensvoorschrift
altijd jen op dé eerste plaats te behartigen.
Zij zonden een al te mageren dienst bewijzen
aan dén werkman, zoo zij hem niets meer
diaa een kleine verbetering van zijn maat
schappelijke en stoffelijke belangen bezorg
den.
Mannen, we zijn voor iets hoogers en ©de
lers geschapen door God en op deze wereld
.geplaatst! Volgt daarom altijd leerzaam en(
bereidvaardig de verordeningen en wenken
die u door het Doorluchtig Epistopaat worden
gegeven, vooral óók, waar hét er op
aankomt met andersdenkenden samen te wer
kten. (Applaus.)
De Bisschoppen staan boven het gewoel van
den strijd: zij hebben een helderder blik over
alles, zij verlangen niets dan uw waarachtig
welzijn en zij zijn bovendien door God gesteld
om u te leiden!
Aanvaardt, dierbare mannen en jongelin
gen, deze weinige Ivoorden en wenken, die
mtet de oprechtste liefdé voortkomen uit een
hart, dat u warm bemin Ik eindig met den
vurigen wensch, die een bede is tot God:
Mogen en dé federatie der Nederlandsehe
Ti. K. Volksbonden, er Diocesane werklieden
vereenigingen, èn hef bureau der R. K. Vak
organisatie, innig en Sterk vereenigd Wijven
en eensgezind werken tof ereeetelijk en stof
felijk welzijn onzer dierbare werklieden!
Mogen de thans zoo bloeiende vereenigingen
van méér dan zestigduizend werklieden steeds
een machtigen steun blijven voor ons geliefd
Vorstenhuis en onze bermnde Koningin Wil
helmina. ("Daverend applaus)
Mogen onze Ned li. K Werklieden immer
het katholiek beginsel, dr katholieke vaan
hoog houden, in den strijd door hen 'te voe
ren. het hoogste levensdoel immer op de
eerste plaats voer- oogen houden, en zoo dé
troost blijven var tic Hoogwaardige Bisschop
pen, van Jezus' nhv/tebekleeder op aarde,
en van onzen Hoer Jeaoi Christus zeiven!
Met haas' niet ophoudend gejubel werd dit
woord van de Kardinaal door de vergadering,
die als één man opstond, ontvangen!
Nadat het gejubel was verstomd, kon ein
delijk de heer Haazevoet zich verstaan
baar maken om voor te lezen het telegram
van antwoord, dat op de huldebetuiging was
ingekomen van H. M. de Koningin.
Het „Wilhelmus", door het orkest ingezet,
werd hierop door allen staande méégezongen.
En de heer J. W. Smit sprek toen een
gelukkig woord. Hij meende, dat het nü de
juiste tijd was, om Zijne Eminentie geluk
te wensohen met de hoog© onderscheiding,
door H. M. de Koningin hem verleend. Leve
H. M. Koningin Wilhelmina!
Wéér stond heel de vergadering recht, en
de jubel daverde door de zaal, waarvoor
Z.Em. met wuivend handgebaar dankzegde.
Ten Blotte zong het koor, op voortreffelijke
wijze: Giesen's Domine, salvam fac" en
allen zongen den Pius-Marsch mede, waar
na Z.Em. den Pauselijken zegen schonk aan
de vergadering.
Dan schreed Ide kardinaal onder luid ge
jubel de zaal door en de heerlijke huldiging
was geëindigd.
In een der bovenzalen weiden de bestuur
ders 'der vakbonden aan Z. Em. voorgesteld
en in den tuin werd „als eeuwigdurend ge-
heugenis" van deze huldiging der Katholieke
I arbeiders aan den Nederlandschen kardinaal"
Zooals dte heer Smit zeide, een fotografisch
opname gemaakt met Z. Em. in den kring
der leiders van de Roomsche arbeidersbewe
ging in Nederland.
Toen eindelijk 't was bij vijven ge
worden! reed Z.Eminentie weg. Langs
heel den weg, die den stoet van drie auto's
door de stad reed, stonden de Volksbonders
Z.Em. af te wachten en het was overal een
indrukwekkend gezicht, toen men juichte
en groette „den man in *t rood", die met
zijn secretaris in de eerste auto, terwijl de
gehtilhomme en 't verdere gevolg in
de beide andere auto's volgde, langzaam
door de menigte reed op dezen schoonen
Zondagmiddag.
DE ST. JOZEFSGEZELLEN EN DE KAR
DINAAL.
Wéér was buiten de belangstelling groot
en stonden honderden en honderden langs
den weg geschaard, toen Z.Eminentie gis
terenavond 7 uur naar de Stadhouderskade
reed, om er de hulde in ontvangst te nemen
van de Sint Jozefsgezellen in Nederland.
Het gebouw der gezellen was mooi ver
sierd, en aan de buitenpoort stonden de leer
lingen opgesteld, die een hartelijk gejubel
aanheven toen de Kardinaal met zijn gevolg
binnentrad.
Uit tal van gezellenvereenigingen, ook uit
onze stad, waren deputaties tegenwoordig^
en Praeses Rector Beijsens voerde namens
die allen, en namens zijn gezellen allereerst
het woord, om den Kardinaal welkom te
heet en.
Eindelijk zien wij U in ons midden zoo
begon hij zijn rede. Vergeef mij die verzuch
ting, maar het is mij niet mogen gelukken een
woord te vinden, dat beter ons brandend ver
langen uitdrukt. Reeds geruimen tijd geleden
werd ons liet vooruitzicht van uw bezoek ge
opend en met klimmende geestdrift hebben wij
U op uwen zegetocht gevolgd, die begon vanaf
het eerste oogenblik dat Uwe Eminentie den
voet op vaderlandsehen bodem zette. Thans is
de beurt aan ons; wij zijn de laatsten hier in
de hoofdstad, maar in warme en hartelijke ver
eering gaan wij voor niemand opzijEn mis
schien wordt, wel bewaarheid, dat dit laatste
bezoek bij Uwe Eminentie het best in het ge
heugen blijft, als Uwe Eminentie bij den H.
Vader is teruggekeerd! (Toejuichingen).
Met innig dankbare blijdschap wordt Uwe
Em. begroet door de leden der St. Jozefs-
Gezellen-Vereeniging' in Nederland. Wij voel
den en begrepen, dat onze vereeniging U verre
van onverschillig moest zijn. Het was een genot
d'ie klank van genegenheid van Uwe Em. te ver
nemen te midden der overstelpende drukte. Het
mag zijn dat die welwillendheid haar eerste aan
leiding vindt in de omstandigheid, dat er onder
ons leden zijn, nauw aan Uwe Eminentie ver
want.
Praeses Beysens wees er op, dat de meeste
tijd wel in de St. Josefsgezellenvereeniging
wordt besteed aan de stoffelijke belangen, maar
dan toch altijd zoo, dat de veredeling van het
ambacht het eerste blijft en vermeerdering' van
vakkennisZóó zette vader Kolping zijn Gezel
len-vereen,iging op en zoo volgen wij hem. Hier
zijn wij zoo gelukkig met subsidie van Rijk,
Provincie en Gemeente niet alleen een teeken-
school te bezitten, maar terwijl de kleermakers
de winteravonden benutten, verkondigt in dezen
tijd het liamergeklop den klank van het aam
beeld.
Het zal Uwe Eminentie dan ook niet verwon
deren, dat zoo noodig leergangen worden in
gericht en dia t verschillende afdeelingen in het
bezit zijn van fondsen tegen ziekte en werk
loosheid. Daarnaast staan tal van gelegenheden
tot ontspanning.
En rector Beijsens vroeg, na die onspannïn-
gen te hebben opgenoemd, even te mogen on
derbreken.
De turners marcheerden hierop de zaal bin
nen en brachten Z. E. een aardige ovatie door
regelmatig handgeklap. Zij plaatsten zich op
een tooneel, waar eenige oefeningen op kunst
vaardige wijze werden uitgevoerd. Z. Em. gaf
hiebij meerdere malen het sein tot handgeklap.
Daarop vervolgde praeses Beijsens zijn rede..
Hij zeide, het een eer te vinden een kort over
zicht te mogen geven van wat op stoffelijk ge
bied geschiedt. De Gezellen bewegen zich echter
.ook op godsdienstig-sociaal terrein.
En nadat rector Beijsens ook hiervan een
overzicht had gegeven, werd gezongen een deel
uit Vondels treurspel „Peter en Pauwels",
waarna de spreker, vervolgende,, zeide de eer te
hebben gehad de schatten der Jozefs-Gezellen
te hebben getoond, niet uit ijdelheid, maar om
den zegen over het werk te verkrijgen.
Reetor Beijsens voegde hieraan toe dat
voortaan een „K o 1 p i n g s b 1 a d" zal worden
uitgegeven, bood het eerste nummer aan Z. Em.
aan en vroeg, dat de Kardinaal deze eerste op
laag zoude zegenen.
Onder luid applaus voldeed Z. Em. aan dit
verzoek.
Nadat nu gezongen was: „Pius P. P. IX",
sonnetten van Dr. H. J. M. Schaepman, mu
ziek van Mgr. Lans, waarhij de heer Nelissen
de bariton-solo en de heer Fr. Wesseling de
tenor-solo vervulde, sprak Z. Em. als volgt
de vergadering toe:
Rede van Z. E. tot de St. Josephsge/ellcn.
't Is me een waar genoegen, dierbare gezellen,
afzonderlijk in uw midden te verschijnen.
Ik dank u, wakkere gezellen van St. Jozef
voor de hulde, die ge mij hebt willen brengen.
Zij heeft mij diep getroffen, wijl ze de bewuste,
levendige uiting is van uw diep en krachtig ge
loof, van uw on ver breekbare gehechtheid aan
den Plaatsbekleeder van Jezus Christus op
aarde, Wiens vertegenwoordiger ge in mij eert.
Dierbare gezellen, ik wensch u geluk met
uwe echoone vereeniging. De H. Jozef is uw
patroon en daar moogt ge groot op gaan en
roemen.. Geen beteren en machtiger beschermer
badt gij kunnen kiezen. Door zijn heilig voor
beeld leert Hij u den arbeid lief te hebben, hoog-'
schatten en heiligen, en met liefdé en om God
voor de uwen te arbeiden en te zorgen.
Dierbare Sint Jozefsgezellen, wat is het toch
een schat, wat is het toch een onwaardeerbaar
geluk het heilig geloof te bezitten, en door het
geloof innig doordrongen en vast overtuigd te
zijn, dat de mensch niet voor hier beneden alleen
arbeidt en zwoegt, dat hij voor een hoog ver
heven eeuwig doel leeft op deze aarde; dat zijn
arbeid door God gewild en geordend is; dat de
arbeid daarom niet is een last en een kruis,
waaraan men zich zooveel mogelijk moet zoe
ken te onttrekken, maar een Godsbeetel, een
eer, waardoor men zich de hoogste glorie, de
glorie des Hemels verzekert.
Hoe diep te betreuren zijn zij en hoevele
duizenden worden er helaas in onze tegenwoor
dige samenleving niet aangetroffendie het
geloof niet bezitten en gevolgelijk slechts leven
voor fyet aafdsclie leven, naar niets hoogers stre
vend, geen eeuwig doel kennen.
Uw hooggeachte praeses vestigde met recht
de aandacht er op, dat uwe schoone vereeniging
door geheel hare inrichting u voortdurend er
aan herinnert, dat het alles overheerschende
streven, het nooit te vergeten hoofddoel is en
blijven moet: God dienen, uit liefde tot God
arbeiden en voor de zijnen zorgen, u aaneenslui
ten, patroons en ondergeschikten, gehuwden,
gezellen en leerlingen, om, het oog steeds ge
vestigd houdend op het eeuwig einddoel, elkan
der ook in het maatschappelijk leven te helpen.
Aan dien geest uwer vereeniging beantwoordt
zoo volkomen die schoone karaktertrek van uwe
aaneensluiting, om niet slechts door vakactie,
maar meer bepaald door de veredeling van het
ambacht verbetering van levenstoestanden te
bereiken. Dierbare gezellen, bewaart dien schoo
nen geest uwer vereeniging, weest trouw aan
de beginselen, die ge door de Kolpingssbiehting
inneemt: Streeft daarom niet naar verbetering
uwer positie door het eenvoudig roepen om hoo
ger loon; maar streeft er veeleer naar door ver
meerdering van vakkennis en door veredeling
van uw ambacht. Zegt düt aan al uw mede
gezellen in geheel het land, waarvan ik hier met'
vreugde afgevaardigden om mij heen zie, en uw
vereeniging zal immer blijven de heerlijke, smet-
telooze, waardige gezellen vereen! gin g van Sint
Jozef. Zegt hun ook allen, dat de Kardinaal
daarom ook vooral uwe vereeniging op zoo hoo-
gen prijs stelt, wijl ge in den boezem uwer ver
eeniging een zoo kraohtig middel bezit om den
geest en het doel der vereeniging altijd hoog
te houden. Ik bedoel het godsdienstig onder
richt. Geen edeler kennis op aarde dan de kennis
van den godsdienst, geen grooter roem vooi
den man en den jongeling dan zijn geloof te
kennen en in staat te zijn het te verdedigen
geen nuttiger kennis voor den mensch dan de
grondige kennis der verheven waarheden, die
zijn leven moeten beheerschen, in welke positie
of betrekking hij ook geplaatst is. Schat
daarom uwe vereeniging hoog, die u dat gods
dienstonderricht in zoo ruime mate verstrekt,
en wees er altijd begeerig naar als naar een
der kostbaarste goederen.
Terwijl ik u thans met. bizondere voldoening
den heiligen zegen ga schenken van don Opper
herder der Kerk, smeek ik den goeden God., dat
die zegen overvloedig moge nederdalen over bet
bij deze gelegenheid verschenen riollandsch
Kolpingsblad en over al de leden, jong en oud
van de voortreffelijk© Sint Jozefsgezellanver-
eenigingl
Daarna schonk Z. Em. aan de neergeknielde
vergadering den Fauselijken zegen.
Daverend werd deze rede toegejuicht, waarna
in de pastorie de bestuursleden werden voorge
steld.
Op een reeds gevorderd uur vertrok de Kar
dinaal, plechtig uitgeleide gedaan.
Wel wat ongelooflijk. Te Terheijde en
s-Gravenzande (Z.-H.) is bericht gekomen van
drie visschers, die voor 18 jaar vertrokken zijn,
toen schipbreuk leden met den logger waarop
zij zich bevonden, maar door een vreemd schip
werden opgepikt.
Daar werden ze voor matrozendienst ge
prest, doch hebben nu kans gezien te ontsnap
pen. Deze mannen zijn De Geus, Oversloot en
Zeeman. De vrouw van Oversloot is inmiddels'
hertrouwd. Wat van dit verhaal waar is, zegt
het „Ilbld.", zal nu wel spoedig blijken.
Diefstal. Vrijdagavond is uit de eta
lagekast van den juwelierswinkel des heeren
L. Barnstein, Gedempte Burgwal te 's-Gra-
venkage, een groot getal gouden ringen, ket
tingen en horloges gestolen. De bewoners
waren afwezig. De eigenaar was niet ver
zekerd.
ASSENDELFT.
Plechtige installatie van Pastoor Van den
Berg-. Het „Le roi est mort, vive ie roi" gold
jl. Vrijdag ook voor de Roomsch-Katliolie-
ken van Assendelft.
Met nog droeve rouw in het harte, nog
smartelijk treurend over het verlies van den
beminnelijken en beminnenswaardigen, den
volijverigen zielzorger, Pastoor Clarijs z.g.
hadden de Assen delf ters Vrijdag de natio
nale driekleur uitgestoken, den nieuwen her
der, pastoor Van den Berg, tot hulde en eere.
Omstreeks half zes, begeleid door den
Hoogeerw. Heer Deken Waare, betrad pas
toor v. d. Berg onder klokgelui zijn pastorie,
waar Z.Eerw. door het Kerkbestuur werd
ontvangen. In een plechtig Lof, dat te 7 uur
aanving, werd de nieuwbenoemde pastoor
geïnstalleerd door den Hoogeerw. Deken.
Vóór de plechtigheden aanvingen, betrad
Deken Waare den kansel, en las den paro
chianen den brief voor, waarin Rector van
den Berg door Monseigneur den bisschop
van Haarlem tot pastoor van Assendelft be
noemd werd. Daarna hield Zijn Hoogeerw
een hartelijke toespraak tot de geloovigen,
waarin vooral de nadruk werd gelegd op
de verplichting der parochianen om voor den
pastoor te bidden. „Bidt steeds voor uwen
herder, bij zal het wederkeerig voor u doen,
en zoo vereenigd in God, zult gij nfet uw
herder elkanders zaligheid bewerken", zoo
besloot de gewijde redenaar zijn toespraak.
Daarna hadden de verschillende installatie
plechtigheden plaats, welke besloten werden
met een plechtig Lof. Onder de belangstel
lenden in het kerkgebouw merkten we op
den EdelAchtb. Heer K. Cz. de Boer, burge
meester van Assendelft en lid der Eerstp
Kamer der Staten-Generaal, henevens dokter
Bon.
Na het Lof was er receptie aan de pasto
rie. Daar werd de nieuwe herder gecompli
menteerd door het Kerkbestuur, het Par.
Armbestuur, het Koorbestuur. Mede waren
aanwezig de burgemeester, de R. K. wethou
der Veen boer en dokter Bon.
De burgemeester hield een hartelijke toe
spraak, die eindigde met den vurigen wensch
dat de vriendschappelijke verstandhouding
en samenwerking tusschen hem en den pas
toor der parochie steeds moge blijven zooals
zij geweest is tijdens het pastoraat dei
Eerw. voorgangers van pastoor v. d. Berg.
Het zou der gemeente ten zegen strekken.
In eenvoudige welgekozen woorden dankte
pastoor v. d. Berg voor de vriendelijke woor
den des burgemeesters en beloofde de voet
sporen zijner voorgangers te zullen drukken.
Nadat nog het woord was gevoei-d door
den Hoogeerw. Deken en het hoofd der
sehool, den heer Barnhoorn, werd onder ge
zellig samenzijn de kennismaking voortgezet.
Assendelft heeft nu weer een geestelijken
herder. Moge de goede God aan pastoor v.
d. Berg de noodige krachten en de noodza
kelijke opgewektheid schenken om te ijveren
en te werken voor den bloei der parochie
van St. Odulphus te Assendelft, tot in leng
te van dagen.
Een „ad muitos annos" voor Pastoor van
den Berg.
HEEMSTEDE.
Hedenmorgen heeft aan den Hoeren weg
nabij Oud-Berkenrode een doodelijk onge
luk plaats gehad.
De 55-jarige Jan Luyten, vroeger wonende
aan de Zomervaart, doch tegenwoordig,
waarschijnlijk verblijf houdende in logemen
ten te Haarlem, kwam hedenmorgen voorbij
Oud-Berkenrode aan den Heerenweg. Werk
lieden zijn daar bezig nan cl en achterkant
een huis geheel of gedeeltelij: af Ie breken»
