BB
mwmmm
Wandelschoentjes. &UY.ZT\Yeehuij£»en. &arteJjorJs Tennisschoenen.
DAMRUBRIEK,
Letteren en Kunst,
■f fÉlf iüÉ
STADSNIEUWS.
Beetetszalsen.
IMGEZORDEH.
1
1 2 3 4 5
5
6
6 7 8 9 10
10
11
11 12 13 14 15
15
16
16 17 18 19 20
20
21
21 22 23 24 25
25
26
26 27 28 29 30
30
31
31 32 33 34 35
35
36
36 37 38 39 40
40
41
41 42 43 44 45
45
46
46 47 48 49, 50
50
Wit.
Zwart.
10
20
30
40
50
60
70
80
90
100
11 12 13 14 15
21 22 23 24 25
31 32 33 34 35
41 42 43 44 45
51 52 53 54 55
61 62 63 64 65
71 72 73 74 75
81 82 83 84 85
91 92 93 94 95
101 102 103 104 105
ui-u -toSiMi-imumaztx n
ci-^s jk
Voor üeu inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet aansprakelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt de copy den inzender niet
teruggegeven.
Haarlem 14 Juli '13.
Mijnheer de Redacteur
Beleeld verzoek ik een plaatsje in uw ge
acht blad.
Herhaalde malen lees ik in uw Courant
verschillende beschouwingen over afval van
katholieken van den werkenden stand, vooral
het afzakken naar Socialisme, het beperken
van 't gezin (dit laatste zal misschien onder
ons katnolieken niet zoo algemeen zijn, als
onder de niet katholieken) en andere voor
ons H. Geloof schadelijke zaken.-
Er worden dan verschillende oorzaken aan
gewezen, maar ik zou nu toch óók wel eens
een oorzaak willen noemen, namelijk deze,
dat ik uit eigen ervaring weet dat een werk
man met een flink gezin van 6 of 8 kinde
ren b.v. feitelijk geen voldoend bestaan heeft,
al verdient hij gemiddeld f 15.ik zal mij
maar niet verdiepen in diegenen die nog
minder verdienen, want dat is heelemaal treu
rig. Ik kan mij daarom niet begrijpen dat
hieraan zoo weinig gedaan wordt, want 't is
toch wel zeker dat zwakke katholieken voor
al spoedig den moed verliezen, om staande
te blijven, wanneer zij altijd moeten tobben
om 't bestaan; niets geen weerstand hebben
de, en altoos steun vragende in ziekte of
tegenslag.
Wie zal ontkennen dat zulks geen grooten
Invloed heeft op 't godsdienst:g leven'? Daar
om hoop ik dat dit mijn schrijven een spoor
slag moge zijn, om van katholieke zijde, iets
in deze richting te doen, bijv. door oprichting
van een fonds voor groote gezinnen of iets
dergelijks, voor kinderaftrek bij de Inkom
stenbelasting, enz.
Hopende hiermede eenig goed werk gedaan
te hebben in de katholieke richting en u
hartelijk dankend voor de opname verblijf
ik hoogachtend uw abonné
F.
Wij hebben dit stuk niet willen ter zijde
leggen. Het teekent 1 „Er wordt niels ge
daan", zoo zegt zelfs deze geachte inzender,
niet begrijpend dat hij slechts de ontevreden
heid-zaaiers napraat, en volstrekt geen acht
slaande op het vele dat werkelijk van allen
kant gedaan wordt 1 Het is hier niet de plaats
om uitvoerig op dit schrijlven in te gaan, doch
dit alleen willen we zeggen: dat een werk
man met een gróót gezin een tijd heeft waar
in hij 't zwaar heeft zijn kroost op te voe
den, beamen wij ten volle. Dat is een tijd
van opoffering en beproeving, doeh als dc
echt-katholieke geest er is komt hij met Gods
hulp dien tijd, dank zij ook het vele wat
tegenwoordig gedaan wordt om hem bij ziek
te, ongeval, nood, in de zorg voor zijn kin
deren enz. enz., te ondersteunen, héél wel
doorl En als die kinderen groote;- zijn, dankt,
menig vader en moeder den hemel dat hun
godsdienstig-opgevoede kinderen hen zoo
ruimschoots ten zegen zijn! De geachte
inzender vergeet bovendien, dat het toch wel
heelemaal averechtsch is voor een k a t. h o-
liek althans, om zelfs bij tegenspoed of
hood, en gestéld zelfs dat er nu werkelijk
eens „niets gedaan" werd, den steun én de
zekerheid van het II. Geloof weg te werpen!
Dat is precies even dom als degenen doen die
wanneer de courant eens iets meldt, of schrijft
dat hun niet zint, den redacteur niet zijn
meening gunnen, maar zeggen: ik zeg de
courant op! Daardoor maakt men werkelijk
niets beter, en zoo maakt men het ook
voor zichzelf en de zijnen niet beter, bij
tegenslag of nood zich te werpen in de ar
men van de revolut'ormiren, zijn ziel te ver
derven en het H. Geloof achter te stellen
bij tijdelijk gewinafgescheiden nog daar
van dat men wordt bedrogen met allerlei
beloften, waarvan een verstandig man kan
nagaan dat ze nooit vervuld kunnen wor
den! De geachte inzender heeft intusschen
goed gedaan eens de aandacht te vestigen
op die zuiver materieele oorzaken, die
het geloofsverlies en de afglijding naar het
socialisme in de hand werken; wij loeren
daaruit weer, dat bovenal versterking
van het geloof en beter inzicht om
trent wat het hoogste is van al, verbetering
kunnen brengen!
Redactie.
den, dat het bestuur met voldoening heeft ge
constateerd, dat verscheidene houders van
paarden, zoowel luxepaarden als andere, tot
afschaffing van den opzeiteugel zijn overge
gaan;
dat zoowel een te Bloemendaal wonende
eigenaar van een span fraaie luxe schimmels,
als een expediteur hier ter stede hun paarden
zonder oogkleppen gebruiken;
dat volgens het vrijwel eenstemmig oordeel
der deskundigen opzetteugels en oogkleppen
dierenkwellende tuigdeelen zijn, die voor nor
male paarden overbodig zijn.
Het bestuur verzoekt daarom houders van
paarden boven aangehaalde goede voorbeelden
te volgen, en hun paarden niet meer met
oogkleppen of opzetteugel te rijden, tenzij
dit voor een bepaald dier noodzakelijk mocht
zijn.
REDACTEUR: M. C. van OORT.
Alles betreffende deze rubriek te richten
aan den Redacteur, Nassaustraat, Haarlem,
Telefoon 1434.
VOOR DAMMERS EN HEN DIE HET WOR
DEN WILLEN.
In „Het damsspel", het officieel Orgaan
van onzen dambond, merkte ik een artikel
op, dat voor onze lezers ook wel van belang
zal zijn.
ONZE NOTATIE.
Onder dit opschrift zullen wij een voor
alle dammers belangrijke zaak behandelen
cn wel het noteeren van partijen en standen.
Het spreekt vanzelf, dat men bij de in
voering der notatie het spel tot groote ont
wikkeling bracht.. Het werd toen mogelijk
partijen van oude meesters te volgen, eigen
partijen op papier te brengen om nsw-te spe
len, In 't kort stelde het noteeren in staat,
te vereeuwigen wat mooi was en de ontwik
keling van het spel nauwkeurig te volgen.
Logisch vloeit hieruit voort, dat het samen
stellen van een deugdelijke notatie van het
allergrootst gewicht is. Velen hebben hier
aan tijd en kennis besteed, doch het systeem,
dat het, verreweg won, is dat, wat wij nog
heden gebruiken en wel dat van den Fransch-
man Manoury, dat wij nu reeds 126 jaren toe
passen. Duidelijkheidshalve volgt 'hieronder
de notatie Manoury.
Zwart
mers 200 dollars waard is, dan wil ik de
moeite doen om een systeem uit te denken
waarbij men blind kan spelen."
Of het laatste Marshall zou zijn gelukt, is
aan eenigen twijfel onderhevig. Wij halen dit
slechts aan als bewijs, dat ook Marshall voel
de, dat iets aan de notatie haperde. Uit dit
alles blijkt, dat het zoeken naar een ander
systeem wel waarde heeft. Dat men steeds
zoekende is, blijkt wel hieruit, dat wij een
korten tijd geleden van een Fransohman, den
heer Felix Jean een systeem ontvingen, waar
door opnieuw onze aandacht op het notatie-
vraagstuk gevestigd werd.
Beziet eens aandachtig dit diagram.
Het dambord voor u nemen en de cijfers
zoo op de ruiten plaatsen.
Systeem De Haas.
Zwart.
'eigen moeten maken. Eerstens het nummer
der horizontale lijnen, en dat van het vak.
Wil men in dit systeem iets toepassen, dan
lijkt ons het volgende wel het allereenvou
digste.
Systeem de Haas.
Zwart.
2 4 6 8 10
12 14 16 18 20
22 24 26 28 30
32 34 36 38 40
42 44 46 48 50
52 54 56 58 60
62 64 66 68 70
72 74 76 78 80
82 84 86 88 90
92 94 96 98 100
OPZETTEUGELS EN OOGKLEPPEN.
Het bestuur der vereeniging tegen het Mis
handelen van dieren voor Haarlem en om
streken, geeft kennis aan houders van paar-
Een zeer eenvoudig systeem. Heeft men
wit voor zich, dan is de volgorde juist zooals
men schrijft.
Verder ziet men dat in de verticale kolom
men telkenmale hetzelfde cijfer terugkomt.
Bijv. lste kolem 6;
2de kolom 1;
3de kolom 7.
Enz.
i Er is iets iogisch in dit systeem.
S Manoury was een wetenschappelijk man
en zoo is ook zijn systeem. Ondanks alle ge
noemde voordeelen is het merkwaardig, dat
men steeds getracht heeft een beter sys
teem te vinden. Ontelbaar is het aantal, dat
wij reeds zagen van buitenlanders en Hollan-
i dors. Zelfs wiskundigen hebben naar een beter
systeem gezocht. Het heeft geen nut hier
uiteen te zetten welke systemen men al zoo
i samenstelde. Niets was zoo goed als dat van
i Manoury. De oude notatie van van Embden
moest daarvoor plaats maken.
Nu zou men zoo zeggen, houd je bij het
goede en zoek niet naar wat anders,
j Er is echter nog steeds een groot percentage
spelers, dat niet goed noteert, ondanks dc
j genoemde voordeelen der notatie Manoury
Zelfs spelers die jaren lid eener damclub
zijn.
Zoo langzamerhand zijn wij er van over
tuigd geworden, dat men een zoo eenvoudig
mogeliik systeem moet trachten uit te den
ken, Een svsteem, dat nog gemakkelijker
moet zijn. Wij herinneren ons een 4-tal jaren
geleden hierover met. den bekenden schaak
meester Frank Marshall te hebben gesproken
en deze zeide toen: Wellicht dat het ligt
aan jelui systeem van noteeren en letterlijk
liet hij toen volgen: „Wel als het den dam-
Wit.
Doch schrik niet' terug van het nieuwe en
evenmin van de grootere getallen.
Bestudeert het diagram goed en vergelijkt
het met de notatie van Manoury. Het zal u
dan opvallen, dat wij de cijfers van Manoury
verdubbeld hebben. Hierdoor zijn alle on
even getallen uitgeschakeld en heeft menj
dus slechts met even getallen te maken. Het
ei van Columbus 1
Het is een wet, dat even getallen gemak
kelijker voor het bevattingsvermogen zijn dan
oneven. O. i. een belangrijk voordeel. Doch
van veel meer gewicht is, dat alle getallen
der eerste vakken links, (als men wit voor
zich heeft) eindigen op 2; bijvoorbeeld:
2, 12, 22, 32 enz.
Bij Manoury hebben alle eerste vakken
eentjes bijv.: 1, 6, 11, 16, 21.
Precies hetzelfde geldt voor de 2de vak
ken. Bij ons is elk getal, dat eindigt op 4
het 2de vak. Bij Manoury hebben wij na
tuurlijk met 2 cijfers te makken:
2, 7, 12, 17, enz.
Wat is hiervan het gevolg?
Wanneer men een getal noemt in ons sy
steem, dat eindigt op 8, dan weet men on
middellijk, dat dit het vierde vak van een
lijn moet zijn, bijvoorbeeld: indien men speelt
48—38, dan weet men onmiddellijk, dat dit
het vierde vak is op de 5e horizontale rij,
daar elke horizontale rij 10 verspringt: 10,
20, 30, enz.
Dit systeem heeft in verticale lijn dezelfde
voordeelen als dat van Manoury. Wij hebben
feitelijk met 5 eenheden te maken. De eerste
en twerdfe ko'om bevatten alle tweeën, 'de 3de
en 4de kolom vieren, enz. In het systeem
Manoury zijn 10 eenheden, bijvoorbeeld: lste
kolom zessen. 2de kolom eenen, 3de kolom ze
vens enz.
Het brengen van de notatie op even num
mers, biedt dus alle mogelijke voordeelen,
zal o. i. het noteeren vergemakkclijker en
minder fouten zullen voorkomen.
Wij laten thans het systeem van den heer
Felix Jean volgen, een gewijzigd systeem'.
Petit van 1865.
Gelieve de oorr. part. wat spoediger te
bespelen, de tegenzetten wat vlugger in
zenden.
De letters A, 0 en E zijn aan de beurt
van zetten en worden vriendelijk verzocht
dit te doen. Op straffe van art
H. O. van OORT.
Eenvoudiger systeem is o. r. niet denkbaar,
wij hebben slechts te maken met 5 cijfers en
10 letters.
De volgorde der vakken wordt aangegeven
door de nummers van 1 tot 5.
Tweede ruit is steeds 2, derde 3, enz.
Wanneer men voor zwart zit, levert de no
tatie geen moeilijkheden op. De dammers we
ten- wel, dat wij bij het analyseeren van
partijen steeds wit voor ons nemen, daar de
cijfers gemakkelijk zijn te volgen; en het
is ook bekend, dat bij het noteeren de mees
te fouten worden gemaakt door de spelers,
die voor zwart zitten. Dit is licht te be
grijpen, als men het diagram van Manoury
omkeert.
In dit eenvoudige systeem is dit buiten
gesloten. De dammers moeten in dit systeem
dus getallen met letters leeren en het is
ons bekend, dat op dit punt dammers nog
al bezwaar hebben, doch laten zij nu eens
de proef hiermede nemen.
Men denke er vooral aan, dat men met 5
cijfers te maken heeft. De schakers hebben
8 letters en 8 cijfers.
Een nieuwe methode.
Onder dit opschrift verhaalt ons de „Muziek-
bodc" een mededeeling van een onzer meest be
kende Nederlandsche muziek-paedagogen, wiens
naam echter niet wordt vernoemd. Zij luidt
aldus
„Ieder muziek- of piano-onderwijzer zal meer
dan eens de treurige ervaring hebben opge
daan, dat werkelijk begaafde, uiterst muzi
kale leerlingen bet minst snel vorderingen
maakten. Daarentegen zijn jongelui met beslist
weinig aanleg dikwijls „vlug". Zooals wel van
zelf spreekt, is dit iets verkeerds, iets waarin
verandering moet komen. Maar hoe? Begaafde
leerlingen zijn meer dan eens zeer gemakkelijk
uitgevallenmoeilijke passages slaan ze over,
of ze spelen ze op hun eigen houtje. Inderdaad.
we hebben bier te doen met een uiterst lastig
probleem, waarvoor de oplossing niet zoo spoe
dig gevonden zal worden. In Amerika wordt
nu de volgende methode toegepast. De piano-
meester, speelt liet te leeren stuk eenige malen
voor; dan moet de leerling betzelfde doen....
op de pianola. Thuis herhaalt hij het stuk zoo
lang, tot hij het kent. Dan tracht hij het ge
woon op de piano te spelen. Alleen hij begaaf
den wordt deze methode, de pianola-methode,
toegepast. Wie had het durven denken, dat de
pianola nog eens dienst zou doen als piano-on
derwijzer? Zal nu de haat van de musici tegen
de pianola verdwijnen? Wij gelooven het niet
hard. De concurrentie zal zich nu nog meer
d-oen gevoelen.
WÊT ip§
Wit.
Ook dit is een vernuftig systeem.
Het is o.i. geen verbetering der notatie
van Manoury. Omtrent de verticale eenhe
den zie men de bespreking bij ons voorbeeld.
Het goede in dit systeem is, dat iedere
horizontale lijn de nummers van 1 tot 5
bevat, gevoegd bij het tiental van iedere lijn.
Bij Manoury gebeurt hetzelfde op de 1ste,
3de, 5de 7de, en 9de horizontale lijn.
In horizontale richting is dit een voordeel,
doch een groot nadeel is het beginnen met 11,
het verspringen met 6 cijfers, bijvoorbeeld,:
15 en dan 21; 25 en dan 31.
Men zai zich dus in dit systeem 2 factoren
a b c d e f g b
Dit is een schaakbord.
Maar daar hebben wij nu niet mede te ma
ken, hoewel het noteeren bij hen best gaat
Wij zijn er zeker van, dat bij hen geen 60
pet. foutief noteert. Volgens den heer Dam-
brun, Redacteur van het Fransche tijdschrift
is o.m. het bezwaar tegen ieder nieuw sy
steem, dat in al de boeken over het dam
spel genoteerd is volgens Manoury. Een be
zwaar dat o.i. geen hout snijdt; boeken zijn
voor studie. Kunst is daar nooit bij. Men
kijkt even op het genummerd datagram, dat
in elk damboek geplaatst is en men kan
de partijen volgen. Geef dammers van onzen
tijd het boek van van Embden, waarin alles
volgens een oude notatie genoteerd is en wij
zijn er zeker van, dat zij de vraagstukken
kunnen opzetten, alsook de partij naspelen,
omdat, wij herhalen het, er geen bij is.
Bij het noteeren der partij is vlugheid en
correctheid noodzakelijk, daarom moet 'n sys
teem, dat na deugdelijke proeven blijkt dit
te vergemakkelijken aanvaard worden.
Wij willen nu niet beweren, dat ons sys
teem het ware is. Men vatte echter het
1 op als een poging om het noteeren te verge*
makkelijken. Men schrikke niet terug voor
het nieuwe.
Alles wat nieuw is ondervindt tegenkanting.
I Bestudeer echter deze notaties. Wij zullei)'
i de meening van deskundigen hierover vragen
i en hiervan het een en ander mededeelen.
i
j Wat het laatste systeem betreft van den
i heer de Haas, (met 5 cijfers en 10 letters)
dit lijkt mij wel eenvoudig en goed toe, maar
laten onze lezers ook hunne meening hierover
eens geven en mij het voor en tegen eens
melden.
Red1.
Simultaan-Oorr. part,
P. Hopman 813 antw. 9:18.
P. Hopman 38 antw. 3933.
W. O. Groenings 510 antw. 3934.
J. P. Tichelaar 712 antw. 3933.
VAN ELDERS.
VALSCHE HANDTEEKENINGEN.
De Rechtbank te Den Haag veroordeelde
gisteren J. M. V. opgevende te zijn
„half en half koopman", wonende te 'sGra-
venhage, die terecht stond wegens het eenige
schilderstukken en teekeningen, waarop val-
schelijk voorkwamen de namen van bekende
schilders, verkoopen, als werken van die
schilders, tot één maand gevangenisstraf.
VEREENIGING VAN HOOFDEN VAN
R. K. BIJZONDERE SCHOLEN.
De tekst van het telegram, gisteren aan Z.
Em. Kardinaal van Rossum door de vergadering
van bovengenoemde vereeniging gezonden, luidt
als volgt:
Aan Z.Em. Kardinaal van Rossum Rotterdam.
„De vereeniging van h-oofden van R. K. scho
len in het Bisdom Haarlem in overleg met baren
Eerevoorzitter spreekt in hare algemeene ver
gadering hare dankbare vreugde uit over het
bezoek van Neerlands Kardinaal in ons diocees,
biedt Uwe Eminentie hare eerbiedige hulde en
vraagt nederig voor hare leden en voor de hun
toevertrouwde jeugd Uwen Vaderlijke zegen
v. Gemert, Voorz.
Na de pauze deelde de voorzitter mede, dat
daarop het volgende antwoord was ontvangen:
„Van Gemert, café Brinkmanen Haarlem.
„Zijne Eminentie Kardinaal van Rossum
dankt u allen hartelijk voor de aangeboden hul
de en schenkt volgaarne aan den HoogEerwaar-
den Eere-voorzitter, den voorzitter en de leden
vooral ook aan hun toevertrouwde jeugd den
priestelijken zegen.
Drehmanns,
Part. Secr."
Met daverend applaus werd de voorlezing va»
dit telegram begroet.
Hierna bracht de heer Bertels verslag uit over
den toestand van het uitkeeringsfonds.
Daaruit bleek, dat de uitkeeringskas bedraagt
150. het saldo van het vaste fonds
2295.87%; het saldo van de rentekas ƒ86.77;
van de administratiekas 12.32, in totaal dus
2544,96^-.
De voorzitter bracht aan den heer Bertels
dank voor deze mededeelingen.
Hierna werden door eenige heeren enkele op
merkingen gemaakt of vragen gesteld naar aan
leiding van de inleiding van den heer Chr.
Wesselingjdie de heeren afdoende beantwoordde.
Vervolgens hield de heer Th. Badoiix een in
leiding over„Een Concentratie leermiddel".
Bij de rondvraag wees de heer Chr. Wes-
seling erop, dat er nog zooveel katholieken
zijn, vooral in de groote steden, die geen katho*
trouwen. Zij legde haar hand op Alice's voor
hoofd: het was koud, zij lichte haar arm
op: die was stijf en zwaar, en viel op de
deken terug.
Dit was genoeg. Zij liep de kamer uit, den
gang door naar de kamer van den directeur
en klopte aan. Deze was niet gewoon vroeg
op te staan, maar vandaag maakte hij een
uitzondering. Geheel gekleed zat hij reeds
aan zijn schrijftafel. Hij keerde zieli om en
riep: „Binnen!"
„De patiënt op no. 7, miss Norman, is van
nacht gestorven", berichtte de oppasseres.
Haal dadelijk den Coroner, zeide Dr.
Brown, wiens tanden klapperde]1., hoewel 'hij
dit bericht toch verwacht kon hebben.
Toen men om den Coroner zond, was Dr.
Parker hij Edith binnengetreden. Na haar
„góeden morgen" gewenseht te liehhen, zeide
hij:
Je zult ongunstige berichten omtrent
Alice liooren, maar ik beu vast overtuigd, dat
.ie vertrouwen op mij niet ge-sehokt zal wor
den, door hetgeeu ge zult vernemen.
Je kunt op mij rekenen, als op je zeiven,
dat weet je, George. Maar ik zou toch liefst
uit je eigen mond hooren wat er gebeurd is.
Als jij het mij vertelt, dan lijkt het niet zoo
erg, als wanneer een ander het mij vertelt.
Luister dan, maar schrik niet. Hier in
huis is het gerucht verspreid, dat Alice van
nacht gestorven is.
(s) Een beambte, wiens functie eenige
overeenkomst heeft met die van een Neder-
landschen officier van justitie
Almachtige God! riep Edith en onder
luid geween voegde zij er hij: Mijn arme
broeder!
Houdt jo bedaard, Edith. Laat je niet
van streek brengen door iets, dat ik uit
drukkelijk een gerucht noemde. Ik heb Alice
nog niet gezien. Men heeft den Coroner ont
boden, ik moet hij de lijkschouwing tegen
woordig zijn en verder kan ik op het oogen-
blik niets zeggen. Moed en vertrouwen op
God, Edith! Houdt vast aan deze kernspreuk!
De Coroner was gekomen en verkreeg van
den directeur de noodige inlichtingen om
trent naam, ouderdom en stand van de over
ledene. Op de vraag naar de oorzaak van den
dood verklaarde Dr. Brown, dat het meisje
geleden had aan congestie naar de hersenen,
en dat zij naar alle waarschijnlijkheid daar
aan gestorven was.
Hij had al zijn krachten moeten verzame
len om den beambte deze inlichtingen te
geven, zonder zicli door stem of gebaren te
verraden. Maar toen hij den Coroner naar de
sterfkamer moest brengen, werden zijne voe
ten loodzwaar. Hij scheen geheel krachteloos
en sleepte zich met moeite de trap op. Boven
wachtte Dr. Parker reeds geruimen tijd; hij
trad met de heide heeren het vertrek bin
nen, waar de doode lag. Dr. Brown's eerste
blik viel op het tafeltje. Daar stond op dezelf
de plaats, waar hij het vandaan genomen
hadhet flesehje met de kristalheldere
vloeistof.
Hij beefde aan alle ledematen, zijn tanden
klapperden, zijn knieën knikten. Hij kon zich
niet staande honden en zonk op een stoel in
de nabijheid. Met verachting keek Dr. Parker
naar den misdadiger. De Coroner bemerkte
echter niets van hetgeen achter zijn rug voor
viel; hij was aan het bed gegaan en had zich
overtuigd, dat hier de dood was ingetreden.
„Volgens uwe verklaringen heeft de over
ledene aan hevige congestie naar de hersenen
geleden, mijnheer Brown, zeide hij. Is dit
drankje misschien bestemd om die congestie
tegen te gaan.
Niemand antwoordde en daarom keek hij
achter zich en bemerkte toen in welken toe
stand Dr. Brown verkeerde.
Mij God! riep hij uit, mijnheer Brown
is ongesteld geworden, help hem toch mijn
heer Parker!
De hulp-arts bewoog geen spier om aan
deze woorden gevolg te geven.
Een misdadiger van zijn soort verleen
ik geen hulp, verklaarde Parker met ernst
en nadruk. Weet ge, mijnheer, waarom hij
daar in zoo'n erbarmelijken toestand zit? Om
dat hij ziet, dat hij betrapt is. Hij ziet, dat
zijn misdaad ontdekt is, en nu heeft hij voor
de gevolgen.
Want deze jonge dame stierf wel aan con
gestie, maar niet omdat zij daaraan leed; hij
gaf haar een vergif, waardoor de congestie
werd opgewekt. Daar staat het op de tafel,
wat hij haar laat innemen. Ieder scheikun
dige zal na onderzoek verklaren, dat het
drankje een dosis belladonna bevat, voldoen
de om tien menschen naar de eeuwigheid te
helpen.
Dat is een verschrikkelijke aanklacht.
Dr. Brown, zeide de Coroner, wien een ril
ling over het lijf ging. Wat hebt ge daartegen
in te brengen?
Iknietshijzegtde waar
heid.
De feiten vielen hem zoo onverwacht op
het lijf, dat hij zelfs niet den moed had om
zijn misdaad te loochenen.
Tengevolge van deze bekentenis liet de
Coroner onmiddellijk het gerecht uit Worces- j
ter ontbieden; de directeur werd voorloopig
in verzekerde bewaring gebracht in een der
kamers van zijn eigen huis. Twee oppassers
moesten hem er heen slepen, zijn heenen wei- j
gerden hem den dienst. Terwijl men daarmee
bezig was, drong een jonkman tussehen de
personen, die in de deuropening van de ka
mer stonden.
Laat mij hij haar, ik wil haar zien!
schreeuwde hij. Ik hoor van dood en vergif!
Wie heeft mijn geliefde vermoord? Ik wil
haar zien!
Walther stormde de kamer binnen, zag zijn
geliefde dood en met een woesten kreet hoog
hij zich over haar heen. Maar zijn vriend
richtte hem op.
Je hebt haar aan mijn hoede toever
trouwd, Walther, zeide Parker met tranen in
de oogen, je vertrouwen zal niet beschaamd
worden. De liefde wekt hare dooden weder
op.
Bij deze woorden schonk hij water- in een
waschkom en gaf die zijn vriend in de han
den, zeggende:
Sprenkel haar dit water met kracht in
het gezicht en zij zal ontwaken!
Ongeloovig en verbaasd nam Walther de
waschkom aan en deed wat Parker verlang
de. En zie! voordat hij de derde maal spren
kelde, kwam er leven en beweging in de
schoone gestalte. Eerst waren het slechts
zwakke pogingen van haar nieuwe levens
kracht, maar toen het bewustzijn terugkeer
de, herkregen haar wangen de gewone kleur.
Zij sloeg de oogen open en vroeg:
Waar hen ik?
Walther zonk voor het bed op de knieën
en vatte haar in zijn armen.
Je bent hij mij, Walther, riep hü, wee-
nend van geluk, en geen macht ter wereld
zal je weer aan mij onttrekken. Je bent de
mijne, je zult de mijne blijven.
De Coroner fronste het voorhoofd, en
wendde zich tot Dr. Parker: Weet ge dat ge
u voor de bespotting van een openhaar amb
tenaar zult hebben te verantwoorden, zoodra
het gerecht hier is aangekomen, mijnheer?
Ge brengt een aanklacht van moord in, en
geen 5 minuten later wekt ge de schijnbaar
gestorvene weder op. Als ge denkt, dat zulk
een spel geoorloofd is, zult ge door de maat
regelen van het gerecht spoedig tot andere
gedachten gebracht worden.
Ge miskent geheel mijn bedoelingen,
mijnheer, sprak Parker. Ge moet niet den*
ken, dat ik gepoogd heb u te misleiden. Hoe*
wel ik niet verplicht hen u opheldering to
geven, hen ik evenwel daartoe bereid. Uit dp
bekentenis van den directeur blijkt, dat het
voornemen bestond om de misdaad te hedrij*
ven, zooals ook zal blijken uit het scheikun*
dig onderzoek van het drankje, dat door u ia
beslag werd genomen. (Wordt vervolgd.!
