irasigjelschoentjes. W. SWeetHJijseit. SiarteJjoris Tennisschoenen.
Vr&genbus*
Uit onze Oost.
Wanneer ernstige klanten op uitnoodiging
van den fabrikant een groote reis maken
m het bedrijf eens van nabij te zien, waar-
aan zij door bestellingen bun vertrouwen
blijken schenken of wanneer vakvereeni-
giageu, studenten, ambtenaren enz. een fa
briek bezien om hun kennis te vermeerde
ren, dan moet dat op prijs gesteld worden
e:: de eigenaar der fabriek verleent gaarne
gastvrijheid en treedt zelfs als gastheer op,
omdat ook voor hem in de bekendheid van
zijn zaak hij deze categorieën een voordeel
steekt, een niet te miskenuen reclame.
Wanneer echter eenige tientallen uitgaan
de mensehen met vrouwen en kinderen een
inval iu zulk een inrichting doen en jaar op
jaar weerkomen en vaak meer belangstel
ling toonen voor hetgeen hun in den vorm
van eten of drinken aangeboden wordt dan
voor het bedrijf, waarvan de meerderheid
toeh niets begrijpt, dan heeft zoo'n bezoek
noch voor de bezoekers noch loor de firma
cenig nut.
Bij zoo'n bezoek krijgt elk vijf- en twin
tigtal een leidsman mee, die de noodige ver
klaring zal geven; maar de bezoekers weten
er nog niets van en staan als katten in een
vreemd pakhuis. Door het gesnor der ma
chinerieën zijn er twee of drie in de onmid
dellijke nabijheid van den uitlegger, die er
iets van verstaan en de anderen sukkelen er
achteraan, straks even wijs of even onwe
tend als ze gekomen zijn. Onderweg schen
ken ze meest bnn aandacht aan hel minst
Belangrijke, Ioopen misschien nog gevaar
om in. de machinerie op zeer ongewenschte
wijze in aanraking te komen en het eenige,
dat ze uit de inrichting meerbrengen is
vrat hoofdpijn.
De rondleiders moeten hun werk laten
staan om verklaringen te geven, die niet
begrepen worden en ook de gewone gang
van het bedrijf wordt verhinderd, vaak een
schadepost, waartegenover geen enkel voor
deel staat.
De schrijver wijst er dan op, dat in zulke
gevallen de film onschatbare diensten kan
bewijzen. Werd er van menige gezochte fa
briek en haar bedrijf een goede film ge
maakt, dan zou één man voldoende zijn om
er de noodige uitlegging bij te geven, de
belangstellenden kregen geen hoofdpijn, geen
vetvlekkeu in hun kleeren en zeker geen
ongeluk eu voor beide partijen werd heel
wat tijd en geld bespaard.
Het vertoonen van zulke films met een
goede verklaring zou veel kennis kunnen
verspreiden en als de bioscoopondernemers
op een bepaalden avond in de week bnn „hu
moristische" of „aangrijpende" films door
deze soort vervingen, zouden zij misschien
op die avonden ook menschen in hun in
richting zien, die er anders nooit komen.
OOK EEN DANKRETÜIGING!
Aan alle Hollandsche werklieden, die links
nebben gestemd.
Politieke vrienden en zelfbewusten
Door dezen betuigen wij, buitenlandsche
fabrikanten en dito agenten, onzen liart-
grondigen dank aan alle Hollandsche werk
lieden, die bij de jongste Kamerverkiezing
hunne stem hebben uitgebracht op linksche
candidaten, waardoor het mogelijk is gewor
den, dat wij onze afgewerkte goederen vrij
in Holland kunnen blijven zenden.
Het is wel waar, dat onze arbeiders iu
onze landen nu volop werk'houden en wij
onze kassen kunnen blijven spekken met
de Hollandsche dubbeltjes en dat gij nu
met leede oogen kunt blijven aanzien, dat
Nederland vol wordt gestopt met buitenland
sche producten, waarvan gij met uwe gezin
nen nu de dupe wordt, maar gij hebt toch
dit voordeel gehad, dat ook door uw toe
doen de rechtsche regeering van 't kussen
is verdreven.
En dat wil ook wat zeggen.
Wel is waar en dat mag ook wel even
gememoreerd is alle uitzicht, wanneer gij
invalide zijt geworden en niet meer werken
kunt, op Rijks hulp en steun uitgesloten,
terwijl gij door uwe handeling ook uwe
rechtsche kameraden in 't ongeluk hebt ge
stort, doch daartegenover staat toch ook
weer dit voordeel, dat gij als zelfbew-uslo
mannen hebt gehandeld, door uwe stem uit
te brengen op een linkschen candidaat, al
was hij nog zoo conservatief!
Wij van onzen kant betuigen u door deze
uit den grond onzes harten dank voor dat
alles, daar gij met onbezweken moed hebt
geijverd, dat wij onze zfken op denzelfden
voet kunnen blijven voortzetten.
De gezamenlijke buitenlandsche
fabrikanten en agenten.
(Volksbanier).
Hoe praatjes ontstaaD. Zooals 't eklcrs
gaat, gebeurt het ook wel hier. De „Avp."
schetst:
Een volkskluwen op den hoek van een
drukke straat in Den Haag.
Er ontstond een luid gemor onder de me
nigte.
Nu de hut! beval de sheriff.
Op dat hevel grepen de soldaten hunne
breekijzers en in weinig lijds vormden het
dak eu de muren nog slechts één puinhoop.
Hugues Lindley en zijn oude vader hadden
stom en roerloos deze vernieling bijgewoond.
De kinderen daarentegen vermengden, zich
aan hune moeder vastklemmende, hunne
tranen met de haie, het was een hartver
scheurend schouwspel.
Nieuwe uitzettingen volgden. De smarte
lijke tooneelen volgden elkander op.
Daar kroop een arme weduwe aan de voe
ten van den landlord en smeekte hem in
den naam van God, in den naam van alles
wat hem het dierbaarste op aarde was, met
haar en hare kinderen erbarming te heb
ben.
Iets verder verzocht een grijsaard als de
grootste gunst onder het dak te mogen ster
ven, dat zijn jonge jaren beschut had, waar
zijn ouders gestorven waren.
Op een andere plek nam een pachter God
tot getuige van de ongerechtigheid, waar
van liij slachtoffer was.
Die woning behoort mij, sprak hij; ik beb
ze opgebouwd, vertrouwende op de eer en de
jeerlijkheid van den landlord.... ik heb de
steenen en de kalk met groote inspanning
door de' bossc-hen en over de bergen hier
heen gebracht
Tegenover die klachten bleef de sheriff ge-
Juffrouw tegen een tweede:
Wat is er. aan de hand?
Kindje uit den wagen gevallen.
Erg?
Op 't hooffiel
Juffrouw van een eindje verder:
Kindje van drie maanden overreden!
Tweede juffrouw, hand langs 't oor:
Erg?
Over 't halssie!
Godnogtoe!
Door een aschwagen?
Dood?
Jk geloof het wel, de dokter is er al bij
Vreeselijk vertrokken gezichten.
Juffrouw van een volgend rijtje:
D'r is een wurm van drie maanden
door zoo'n asehvent over 't halssie gereje.
Dokter is er al bij maar 't is al dood 1
Door nieuwsgierigheid gedreven, dring ook
ik door den breeden menschenklomp en be
reik een kinderwagen. Dus schijnt het
toch waar te zijn. 'k Zie een meneer en
een juffrouw. 't Wordt waarschijnlijker.
De man buigt zich herhaaldelijk over den
wagen, 'k Dring door. Ben erl
'k Geloof niet dat 't me lukken zal,
zegt de man zuchtend.
Vrouwtje ziet peinzend toe.
De man staat op.
D'r mot 'n nieuw bandje om je wiele
tje; hij is versleten kijk maarl
Een dikke baby zat in den wagen aan
een korsje brood te zuigen, onbewust dat
hij de gemoederen in beweging had ge
bracht.
Geen enkele dokter thuis! Zondag
middag halfvier wilde een 5-jarig dochter
tje van H. aan de Hooge Nieuwstraat te
Dordrecht aan een natuurlijke behoefte vol
doen, toen het meubel waarop zij zat brak
en de scherven het kind in het lichaam
drongen, waardoor een wond van ongeveer
15 c.'M. lang en 2 c.M. breed ontstond.
IJlings te hulp geschoten buren legden
een noodverband om het bloed te stelpen,
terwijl anderen op de fiets sprongen op zoek
naar een geneesheer.
Nergens was echter een dokter te vinden,
steeds luidde de boodschap „niet thuis".
Om halfvijf vervoegde men zich bij de
politie en van uit het hoofdbureau zijn toen
opnieuw alle doctoren opgebeld, eveneens
zonder resultaat.
Niet een der vele artsen die de gemeente
telt, was thuis 1
Eindelijk heeft de dienstbode van dr. Ben
jamins, hij 'wien men zich verscheidene kee-
ren had vervoegd, het ziekenhuis opgebeld,
met de vraag of men de kleine daar wilde
verbinden. Dit is toen geschied; om half-
zes, dus 2 uren na het ongeluk, is het meis
je in het ziekenhuis opgenomen.
Een hondenbelastinggeschiedenis. Het
stuk speelt in een der plaatsen in de buurt
van Dedemsvaart. Er treden in op: de ge
meente-ontvanger, de heer X., notabel inge
zetene der gemeente, veldwachter A. en veld
wachter B. De „Dedemsvaartsche Ct." doet 't
verhaal en staat voor de waarheid er van in.
Gemeente-ontvanger heeft maanden geleden
in een gesprek over het kind van den heer
X. hooren zeggen„En dan moet je dat kind
eens zien spelen met den hondi" Hij heeft
het, pienter als hij is, iu zijn oor geknoopt,
want „Tax" is niet aangegeven voor de hon
denbelasting.
De maand Januari verloopt," waarin alle
honden uit de gemeente moeten worden aan
gegeven. Maar welke „Castor" of Pollux"
of „Nero" ook ingeschreven wordt. „Tax"
van den heer X. niet.
Ontvanger laat mijnheer X. door veldwach
ter A. waarschuwen.
Weer verloopen eenige weken, waarin Tax
kamerarrest heeft, zonder dat hem vanwege
zijn baas als vergoeding daarvoor de eer te
beurt valt van in het hondenregister ten bu-
reeie van den ontvanger te worden ingeschre
ven.
Ontvanger stuurt pogmaals veldwachter A.
De vorige maal was de heer X. niet thuis,
doch thans wei en hij geeft den boodschap
per tot antwoord: „O, ga maar even mee
naar binnen, dan kun je hem dadelijk wel
even inschrijven." Daar staat de hond in de
voorkamer. „Tax, Taxi" klinkt het uit den
mond van den forsehen gerechtsdienaar, doch
Tax geeft geen geluid. De veldwachter na
dert nu en wil Tax eens streelen, maar na
derbij komende, bemerkt hij, dat het.... een
opgestopte is, die zich op raadjes beweegt.
Veldwachter kijkt op zijn neus en ver
dwijnt, maar is ook op zijn beurt weer leep. j
Hij verzwijgt den ontvanger do ware toe-
dracht der zaak en vertelt hem, dat de heer
X. gevraagd heeft, of veldwachter B., die1
in de buurt woont, niet even zou willen ko
men met een biljet en wat dies meer "noodig
moge zijn om de inschrijving te doen plaats j
hebben. Collega B., gaat. Zijn gezicht tee-
kent het volle besef van zijn waardigheid,
maar het betrekt eensklaps eu neemt 'n
eigenaardige uitdrukking aan als liet voor
werp in kwestie door zijn „baas" aan een
ketting de kamer wordt binnengetrokken.
De gemeente-ontvanger moet vast van plan
zijn, om niemand weer te doen waarschuwen,
dat „Tax" aangegeven moet worden.
De mode-dieverij in Amsterdam. Hoe
wel thans een viertal leden van de lang
zamerhand berucht wordende insluipersben
de te Amsterdam in verzekerde bewaring
is, schijnt zij daarmede nog niet te zijn uit
geroeid. Gisteren heeft wederom een dief,
vermoedelijk tot dezelfde bende behoorend,
zich toegang weten te verschaffen tot een
woning aan den Amsteldijk en daaruit een
aantal zilveren en gouden voorwerpen, be
nevens een bedrag van f 75 aan geld ont
vreemd.
Nader verneemt de N. R. Ct., dat vermist
wordt voor een bedrag van bijna f 1000
aan gouden en ziiveren voorwerpen door
de bewoners der derde verdieping, terwijl
bij die der tweede étage slechts geldswaar
de tot een bedrag van eenige honderden
guldens ontvreemd is.
Al te ijverige komiezen. Men schrijft
van de Geldersch-Pruisische grens aan het
Hij ld.:
In het Witteveen, onder Naeten, wilden
twee Duitsche smokkelaars uit Bocholt een
koe en een kalf over de grens brengen. Het
kalf was reeds overgeloodst. De Duitsche
kommiezen hadden de smokkelaars in de
gaten en toen deze de koe wilden over
brengen, schoten ze op hen, met het gevolg,
dat de smokkelaar D. H. een schotwond in
zijn been kreeg, waardoor hij ter aarde viel
en vandaar in een sloot, ten gevolge waar
van hij zij-n been brak. Ofschoon de smok
kelaars zich op Ilollandsch gebied bevon
den, begaven de kommiezen zich naar den
gewonden smokkelaar en sleepten hem op
Duitsch terrein.
De smokkelaar is naar het ziekenhuis te
Bocholt vervoerd, maar door de marechaus
sees der brigade Winterswijk is proces-ver
baal opgemaakt tegen de Duitsche kommie
zen wegens het verrichten van een daad
buiten hunne bevoegdheid.
Een aanklacht. Naar de Nieuwe Zeeuw-
sche Courant" meldt, heeft de lieer J. Buij-
se, hoofdredacteur van „De Zeeuw" een aan
klacht ingediend bij den officier van justitie
te Middelburg tegen den heer W. O. van
Santen, hoofdredacteur van de „Goesche Cou
rant" van 15 Mei j.l.
Een ontrouwe bediende. Toen gisteren-
ochtend, zoo meldt de Tel., de gérant van
een der groote hotels te Amsterdam in zijn
kantoor kwam ontdekte hij, dat zijn lesse
naar opengebroken was en men er een be
drag van pl.m. f 1000, voor 't meerendeel
vreemd geld, uit had ontvreemd. De zaak
werd hij de politie aanhangig gemaakt en
de verdenking viel al spoedig op een dezer
dagen ontslagen bediende H. genaamd. De
man werd aangehouden en bleek inderdaad
de genoemde som in zijn bezit te hebben,,
Vermoed wordt, dat hij 's avonds Iaat onge
merkt liet hotel is binnengeloopen en ge
durende den nacht zijn slag geslagen heeft.
Antw. Wij weten niet of uw zuster kan j echte, gefotografeerde loten te bedekken, do
scheiden, omdat wij de wetgeving van dat luitenant beweerde, dat met een factuur Van
Tetterode te hebben ontvangen, maar dit was
onwaarschijnlijk, omdat bij onderzoek bleek,
dat het een uitknipsel was uit een Duitsche
waar uw zuster woont. De consul zal alle j prijscourant. Ook vond men bij' den luitenant
land niet kennen. Laat uw zuster zich wen-
den tot den plaatselijken Hollandschen con-
l sul of den consul-generaal van het land,
mogelijke inlichtingen verschaffen.
V r. Ik woon in de gemeente Schoten en
ben aldaar aangeslagen in de inkomstenbe
lasting voor een belastbaar inkomen van
300. Op welk bedrag wordt in dit geval
mijn bruto inkomsten geschat'?
Antw. Op 700.
allerlei fotografie-artikelen.
De politie moest nu weten, hoe verder was
gehandeld; of men steendruk of koperdruk had
toegepast. Ze herinnerde zicli. dat de Yap
Hien kongsie indertijd steenen had willen
verkoopen, ging op zoek en vond, dat de
drukkerij naast toko Moll nog werkte; er was
een pers en men drukte daarop affiches, eti-
V r. Mijn dochter dient voor dag en nacht kotten enz. Op de vraag, of er meer zulke
en zou met Augustus in een nieuwe betrek-drukkerijen waren, werd daar meegedeeld,
I king gaan, maar is verleden week Maandag dat er nog verscheidene waren en °aan de
I in haar oude betrekking ziek geworden, j politie werd een lijst opgegeven van druk-
Moet die mevrouw haar nu 6 weken uitbe-kerij-adressen.
j talen? Zij was toen nog niet in hare nieuwe j De hoofdcommissaris ging op zoek met een
i betrekking. Chineeschen wijkmeester en 'kwam bij het
j Antw. De mevrouw waar zij nu dient,eerste het beste adres op "Wringinwok, Am-
heeft de dienstbode tot haar last tot 1 Aug. j bengan. Daar woonde een singkeh, Chinees'clï
en moet tot dien tijd geneeskundige hulp j dokter en arakverkooper. De 'man' was bene-
enz. verleen en. De mevrouw, waar zij nog den en werd ondervraagd; hij betoonde zich
V r. Wanneer vertrekt de Leidsc-he Proces
sie naar Kevelaer?
Antw. Op Maandag na Maria Hemel
vaart, dus dit jaar op 18 Augustus.
V r. Hoelang moet de lichting 1906 van het
10e Regiment Inf. voor herhalingsoefenin
gen onder de wapens blijven? Moeten de sol
daten van die lichting nog kampeeren of
blijven zij in de garnizoensplaats?
Antw. De lichting 1906 van het 10de Re
giment komt onder de wapenen van 3 tot 13
September. Voor zoover ons bekend, gaan
de opkomers van 1906 niet naar 't Kamp.
V r. van C. de B. te Schoten.
Antw. De door n bedoelde loten hebben,
voor zoover die zijn uitgeloot, steeds in
onze courant gestaan.
V r. Hoe moet men een vlok uit een wit
ten stroohoed verwijderen? Ik heb het al
met water en zeep geprobeerd. Ook met
benzine, maar alles te vergeefs.
Antw. Wanneer wij niet weten welke
soort vlek bet is, kunnen wij u geen raad
geven.
Vr. Ik moet tusschen.den len en lOen Oc
tober opgeroepen bij het 10e regiment te den
Helder. Nu wilde ik zoo gaarne zoo spoedig
mogelijk weten, of ik zes of acht maanden
moet dienen.
Antw. Indien n behoort tot de lichting
1913 en u bestemd is om ip October a.s. hij
de Infanterie te worden ingelijfd, moet u
8/4 maand dienen, alzoo tot 15 Juni 1914.
V r. van C. A.
niet in dienst i sj heeft o.i. met het geval
niets uit te staan.
Vragen omtrent loten.
Antw. Aan hen, wien wij niet per brief
of briefkaart antwoordden, zij medegedeeld,
dat hun loten, obligaties enz. nog niet zijn
uitgeloot,
V r. Wanneer gaat de Utreehtsehe proces
sie naar Kevelaer, en hoe hoog zijn de kos
ten daarvan?
zenuwachtig en dit nam toe, toen men huis
zoeking ging doen en naar de bovenverdie
ping trok. Daar bevonden zich twee afgesloten
kamers, die op last van de politie werden
geopend: de een was een ruime kamer, voor
fotografeeren ingericht, in de andere een af
getakelde pers, waarvan een deel der inkt
rollen was verbrand, terwijl later machine-
deelen werden gevonden, jn een kast bene
den. Men vond voorts een prachtig kostbaar
v i a r> fotografietoestel, een dito vergrootingtoestel,
Antw: Ons onbekend. Op onze aanvraag een heele zetterij-inrichting met 10 000 let-
om inlichtingen verkregen wij tot nu toe ters, kisten vol papier en ook papier' als dat,
geen antwoord. waarop de valsche loten zijn gedrukt. Men
Vr. Wanneer moet men rozen planten? vond zilveren dollars, zilveren lepels, schuit-
Welke kan ik planten in een droogen tuin? jes zilver, zooals de Javasche Bank die be-
Antw. In Mei. Verschillende soorten zijn 7->t.
daarvoor geschikt. Te veel om op te noemen. I De Chineesche dokter ontkende aanvanke-
De tuinman zal u wel in dezen raad geven, pnaar draaide eindelijk bij en bekende,
V r. Kunt u mij ook zeggen tot welke Kerk
de Christelijk-Historisehen en anti-revoluf
tionairen behoor en?
Antw. Dit is moeilijk in enkele regels
te vertellen. De Christelijk-Historisehen en
Anti-Revolutionairen zijn politieke partijen,
en beliooren als zoodanig niet tot een kerke
lijke richting.
heel ongevoelig. De woorden van den mees-
ter weerklonken steeds in zijn oor.
Geen genade, geen erbarming.
Het vreeselijke werk der verwoesting werd
verder zonder verpoozing voortgezet.
De hut van de oude Catharina Owen, de
moeder der verloofde van Patrick Lindley i
was ihans aan de beurt.
Catharina, die ziek en gebrekkig was,
kwam op den arm van Ellen geleund, lang
zaam naar huiten en richtte hare schreden
naar de groep, die de familie Lindley vorm
de, waar zij met luid geween ontvmugen
werden.
Wij komen uw lot deelen, zeide zij. Wij
zullen samen lijden en desgevorderd samen
sterven.
Binnen weinige uren was er van al de wo
ningen van het dorp Fallmoore niets over
dan puinhoopen, waarop de verdreven ge
zinnen zaten te jammeren en te weenen.
De landlord en zijn vriend, do protestant-
sche bisschop, waren ijskoude toeschouwers
geweest van deze verwoesting. Toen de con
stables de laatste hut omvergehaald hadden,
stegen de heeren weder in het vergulde rij
tuig eu deelden elkander onder het naar huis
rijden hunne indrukken mede.
De les zal haar vruchten dragen, merk
te de landlord aan.
- Zij is nogal streng, kon de waardigheids-
bekleeder der Anglicaansche Kerk zich niet
onthouden aan te merken.
Vindt gij haar te gestreng, mijn vriend?
O neen; het was noodig met die ge
strengheid te werk te gaan. Die pachters
vergeten hun verhouding tegenover u. Uw
candidatuur te durven bestrijden! Zij heb
ben het, wel is waar, zonder gunstig gevolg
gedaan. Bloody is geslagen geworden......
Wie weet of zij, ingeval van straffeloosheid,
niet een volgenden kéer hunne poging zou
den hernieuwd hebben? Wil Ierland onder
den duim gebonden worden, dan moet bet
protestantsche vertegenwoordigers hebben.
In dit land is, gelijk sir Robert Peel zeide,
de bron waaruit de gunsten en de voorrech
ten vloeien, uitsluitend protestantsch en zal
dit altoos blijven. De raad is verstandig en
wii mogen dien niet vergeten.
Het rijtuig was intusschen snel Floweri-
ness genaderd. Op het oogenblik dat de heide
vrienden voor het bordes van het kasteel
uitstapten, kwam een ongeveer zestienjarig
levendig meisje hen tegemoet loopen. Het
was miss Arabella, de dochter van den pro-
testantschen bisschop. Zij groette sir Robert
en bood haar voorhoofd haren vader aan,
die er een kus op drukte.
Is uw wandeltochtje genoeglijk ge
weest. papa? vroeg zij vriendelijk.
Zeer genoeglijk, mijn kind, antwoordde
de bisschop zonder eigenlijk te denken aan
wat hij zeide.
De landlord liet zijne oogen op het meisje
rusten. Het sedert lang tusschen de beide
familiën vastgestelde plan trad hem weder
voor den geest.
Zij zal Edward huwen, zij zal onze doch
ter zijn, zeide hij bii zich zei ven; komaan,
VALSCHE LOTEN.
In de „Loc." vinden wij nadere bijzonder
heden omtrent de vangsten, door de politie
gedaan inzake de valsche loten van de groo
te loterij. Het is een groot succes geweest
en heeft tot belangrijke ontdekkingen aanlei
ding gegeven.
Den 6den Juni waarschuwde een lotenhan-
delaar te Bandoeng de politie aldaar, dat hij
een valsoh lot had.. De politie te Bandoeng
waarschuwde dadelijk Semarang en deelde te
vens mee, dat de loten uit Semarang waren
verzonden en vermoedelijk door zekeren Liem
Tja.n Boeng afgezonden. Deze Liem
Tjan Boeng is een bekende schavuit en de
politie arresteerde hem, toen hij dadelijk be
kende de afzender te zijn.
Daar de politie wist, dat deze Chinees met
den meermalen genoemden ex-luitenant tot
de Yap San-kongski had behoord, die een
drukkerij exploiteerde, en vernam, dat die
kongski was opgeheven en beiden er uit wa
ren, vermoedde men, dat de luitenant er wel
meer van zou weten. Een huiszoeking in diens
woning op den Karreweg bracht omtrent de
valsche loten niets aan het licht; hij zelf
ontkende er iets mee te maken te hebben
gehad. Alleen vond men bij hem een aantal
boeken met letterproeven, prijscouranten en
catalogi van letters en randen enz. Men was
evenwel nog niet veel verder.
Kort daarop kreeg men uit Jogja een tien
tal valsche loten; het bleek, dat de man,
die de loten naar Bandoeng enz. zond, er mee
in Jogja was geweest en er daar 15 had ver
kocht. Tien daarvan werden door den assis
tent-resident van daar naar hier gezonden.
Toen kon men nagaan, op welke wijze die
loten waren nagemaakt. Aangezien ze alle
geheime teekenen van de echte hadden, door de
Javasche Bank aan den drukker opgegeven,
lag het vermoeden voor de hand, dat ze
langs fotografiscihen weg waren genomen. De
politie vroeg deskundig advies en men kwam
toen tot de conclusie, dat werkelijk die weg
was gevolgd. Het kon nu nog zijn: koper- of
steendruk; een letterdruk was het niet.
Bij den ex-luitenant was nog meer huiszoe
king gedaan en de hoofdcommissaris vond er
op het achterwerf papiersnippers, waarop
nummers waren, blijkbaar serienummers; na
gegaan wordt nu nog, in welk verband die
met de nummers der echte loten staan. Ver
der vond hij een papiertje, dat bleek ge- i
diend te hebben, om het nummer van de gehad en zullen ook met worden vervolgd.
Patrick, bleef niet werkeloos. Meer dan eens
herlevendigde zij door hare bedaardheid en
hare opgeruimdheid den moed der pleeg
ouders.
Dat kind is een ware schat! zeide Lind
ley.
's Avonds van denzelfden dag dat de hut
voltooid was, had er aan den ingang van
de Zwarte Vallei een noodlottige gebeurte
nis plaats.
Dien dag had Daniel Wakefield, op last
van den landlord, Stephen bezocht, don
eenigen pachter van Fallmoore, die van de
uitzetting verschoond gebleven was.. Na
zich van zijn last gekweten te hebben, sloeg
hij door de puinhoopen weder den weg naar
Floweriness in. De zon wa6 ondergegaan;
de nevel waarin Ierland insluimerde, omhul
de reeds de ingestorte daken, de gescheur
de en waggelende muren van hetgeen nog
kort geleden het bloeiende dorp uitmaakte,
Alom heerschte een doodelijke stilte.
Het schouwspel was allertreurigst. Ieder
andeT dan Wakefield zou er door geroerd
zijn geweest, doch de hardvochtige^ inten
dant scheen zich bijzonder te verlustigen in
het sehouwspel van de verwoesting, waai
aan hij zoo'n werkdadig deel had gehad.
dat hij met den ex-luitenant valsche loten
had gemaakt, maar de luitenant had het eigen
lijk gedaan en was de hoofdschuldige. Hij
deelde toen het volgende mee, waarbij hij
zijn eigen deel van de schuld zoo klein moge
lijk maakte. Al 't vorige jaar had de ex-luite
nant hem voorgesteld valsche- loten ts ma
ken, maar het geld daartoe ontbrak. Om aan
dat geld te komen, zouden ze nu eerst een
zaakje beginnen; de luitenant wist op een
accept van de firma Stibbe een voorraad si
garettenpapier te krijgen en dit zou men met
winst verkoopen. Het schijnt gelukt te zijn,
want een maand daarna aldus nog steeds
de verklaring van den dokter-isjina kwam
de luitenant weer bij den Chinees, gaf hem
geld en zeide hem een pers te koopen. De
pers werd gekocht en van het echte lot
dat de hoofdcommissaris in de portemonnaie
van den Chinees vond werd een foto ge
nomen op een glazen plaat. Daarna werd een
koperen plaat gevoelig voor licht gemaakt en
men ging verder aan den arbeid. De luitenant,
vervaardigde met veel moeite twee cliché'™
en in 'fc huis van den dokter werden nu druk
proeven genomen, waarbij tegenwoordig was
de inlander Karto, broer van des luitenants
goendik. Deze verbrandde de proeven. De dok
ter vertelde dat er ongeveer 1500 loten toen
zijn gemaakt.
De Chineesche dokter, de ex-luitenant, de
bediende Karto eu Kamit werden gearres
teerd de beide laatsten hadden met twee ba
boes pakjes met afgedrukte loten naar het huis
van den luitenant gebracht.
Het bleek nu dat de nummers en serie
nummers zooals was vermoed door den
luitenant later werden gedrukt, die tevens
het zegel meteen zegelstempel er op drukte.
Toen waren de loten gereed eu Lim Tjian
Boen zorgde voor den verkoop.
De politie is toen ijverig gaan zoeken naar
de platen, vooral op het erf van den luitenant,
waarop zich een mestvaalt en een vijver, be
dekt met planten, bevond. Het was moeilijk
zoeken maar dezer dagen vond men in den
vijver een vijftal koperen cliché's. Die waren
verwarmd, opgerold, opgevouwen en gedeukt,
maar men kan er uit zien, dat het waren:
drie dice's van de valsche loten, één van de
Djombangsche geldloterij van f 100000, een
van eenige tienoents-postzegels. Toen deze wa
ren ontdekt, erkende Karto dat hij ze had
weggegooid; hij bekende nu ook dat de luite
nant ze gestempeld en gezegeld had en de
loten valsoh waren. Hij verklaarde ook het
zegelstempel te hebben weggegooid, maar dat
is niet gevonden.
Wel heeft de politie bij den luitenant ook
een boekje met afdimkken van valsdie bank
biljetten, onvoltooide afdrukken, gevonden en
bij den dokter eenige splinternieuwe bank
biljetten.
De gearresteerden van wie de luitenant
niets bekent deelde mee dat van de op
brengst de luitenant 4 kreeg, tegen de dokter
1, Liem 1. De inlanders hebben er niets van
er zal niets aan ons gelnk ontbreken.... de
toekomst behoort ons.;.. Het verleden is
een kwade droom, dien wij moeten vergeten.
u
X.
DE MISDAAD.
Acht dagen waren sinds de uitzettingen
van Fallmoore verloopen. Overal afgewet
zen, hadden de uitgezetten zich in de wouden
en heidevelden van het graafschap ver
spreid. Honger, konde, vermoeienis deden
die ongelukkigen vreeselijk lijden. Verschei-
denen hunner stierven van gebrek en uit
putting op den rand van de sloot, waar zij
zich, door vermoeienis overmand, hadden ne
dergezet.
Eenigen hunner poogden zich een hut te
houwen, ten einde ten minste eenige ba-
schutting te hebben. Hugues Lindley behoor-
de tot dit getal. De gekozen plek was een
onvruchtbaar en woest dal de Glen-Back of
Zwarte Vallei genoemd. Zij lag op nauwe
lijks twee mijlen afstand van Fallmoore.
Mijne kinderen, had de uitgeputte groot
vader gezegd, laat ons hier stand houden.
Mijne oude heenen weigeren mij verder te
dragen. Ik wil sterven, den blik gewend naar
het dorp, waar ik lange jaren gewoond heb.
Hugues had aan het verlangen zijns va
ders toegegeven. Een hut van takken en zo
den werd onder de beschutting eener rots
opgetrokken. Het geheele gezin werkte aan
haar ophouw. Ellen zelve, de verloofde van
(Wordt vervolgd).
awBO—p—
