DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
HET VREDESPALEIS.
EERSTE BLAD.
i£ort ¥©rslag
van te veryadsrinp der
TWEEDE KAMER,
Kinderhuisvesf 29-3E-13, Haarlem
VOOR DE R00MSCHE VROUW.
VRIJBAS £8 Alio. 1313
38st« Jaargang Ho. 8224
ABONNEMEN!fS£ttUSa;
i*er maanden toot Haarlem 1-35
Voor de plaatsen, vaar een agent la gevestigd (kom «et gem.) - 1.3S
Voor de overige plaatsen in Nederland Jbranoo per poet 1.86
Aleonderlijk# nummer* 03
Bureaux van Redaefie en Adminialratie
Intercommunaal Telefoonninmaier 1416.
PRIJS DER AüVERTENTIXNi
Van IB tegels 6# eent (contant 50 eent). Iedere regel awer M el
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 et. per regel Boitenl 20 et
Dienstaanbiedingen 25 et (C regels), driemaal voor 60 et U aonUatl
GULDEN bff
levenslange onge
schiktheid tot
verken
Alle betalende aboantf* en dit blad, die in lel fexïi eencr Tenekerlngspolls sfin, sQn volgeae ie bepaling» ep de polissen vermeld, tegen engelnkKen verrekerd voon
GULDEN b3 lETfl GOLDEN b« GULDEN Mi
nerliae vnn een 8 ^111 *wl!ee vnn SlgSla i»Gm w>
band el voet «Uil éénoog. l^iïf één daim.
GULDEN bQ
overlijden.
GULDEN bi
verlies van
Mn
GULDEK bl
verlies van
één «aderen
vingen.
lie alikeerlag deter bedragen wordt gegarandeerd door da Maatschap»! «Hollaadscbe Algemeens V^rsefeeringsbank*' te Schiedam.
£3it nummer
Iwse felsd!©n.
S?estaat uit
Wij stellen ons voor, Maandag a.s. daar
over persoonlijke indrukken te geven.
Toch kan, nu gisteren de officieels plech
tigheid der opening plaats had, een enkel
woord over dit geweldig bouwwerk onzen
Lezers welkom zijn.
Wat we dan hiermee geven willen.
Vooraf een zeer kort woord over de ge
schiedenis van het Paleis.
Op initiatief van Czaar Nicolaas II van
Rusland werd in 1898 in Den Haag de
eerste Vredesconferentie in het Huis teju
Bosch gehouden. Zij besloot o.a. tot het
stichten van een Permanent Hof van Arbi
trage te 's Gravenhage. Ten dienste van dit
Hof wenschte de Amerikaansche millionair
en vredesvriend Andrew Carnegie in 1902
Abonnementen op het Kort Verslag van i een bibliotheek te stichten. Tengevolge van
de vergaderingen der lweede Kamer kun- 1 0Verleg o.a. met den toenmaligen Nederland-
nen nog worden aangenomen tot en metschen gezant te Washington, baron Gevers,
Zaterdag 30 Aug. a.s. tegen contante be
maling van f 0.50 en opgave van nauwkeu
rig adres.
DE ADMINISTRATIE.
besloot Carnegie in 1903, zijn oorspronke
lijk plan belangrijk uit te breiden door
f 3.750.000 ter beschikking testellen van
onze regeering ter oprichting van een Paleis
vcfor het Permanent Hof van Arbitrage. Hij
riep hiertoe een stichting in het leven, te
SET GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD beheeren door een comité van 5 leden. Dit
van deze week bevat de volgende
PLATEN: De aankomst van het Prinsesje
in den Haag (2). F. de Jong. Hulde aan wij
len Mgr. Dr. Scbaepman. Een feestopvoe-
bestuur, waarvan de minister van staat jhr.
mr. A. P. O. van Karnebeek, voorzitter is,
bepaalde, nadat verschillende terreinen voor
den bouw van het Vredespaleis meer of
ring. Ringsteken te Schalkwijk. De Vredes-minder waren in aanmerking gekomen, ten-
congressisten te Rotterdam (3). F. A. Oost- Motte zijn keus op een deel van het park
dam. Twee Eerw. Zusters jubilaressen. On. Zorgvliet aan den Ouden Scheveningschen
iafbankelij kh e i ds f e es t te Voorburgi. Keizer weg.
Franz Jozef gaat naar de bioscoop. Koning Be kosten van dit terrein f 700.000, wor-
Constantijn feestelijk ontvangen te Saloniki. den door den Nederlandschen staat gedra-
Een actueel kiekje van den'Balkan. Nieuw gen. Het geheele terrein is thans &1/2 H.A.
vaandel. De onthulling van het Fritj hof- groot. Vervolgens werd een internationale
monument J. Stam. Sir Th. Bowater. Joh.wedstrijd uitgeschreven, om in het bezit te
Lemmers. Drie nieuwe ministers, Mr. Cort komen van plannen voor het gebouw, en
van der Linden, Dr. Loudon en dr. Lely. werd het ontwerp van den architect L. M.
TEKST: Van het hof. Geraldine (vervolg). Cordonnier uit Rijssei uit een 216-tal ont-
Allerlei. Schuldig of onschuldig. Voor onze j werpen met den eersten prijs bekroond.
AGENDA. 30 Augustus.
Gebouw St Bavo
Mij. Union. Voorstelling. 8 uur Hulp
spaarbank Schoterkwartier. Half 9 Spaar
kas St. Nieolaas (winterprovisie). Spaarbank.
Steuecomité. Inschrijving coöperatieve bak
kerij. Bibliotheek.
Het Blauwe Kruis Oude Groen
markt 8—9 uur Consultatiebureau voor
drankzuchtigen.
BLOEMENDAAL Hotel Duin en Daal
Eiken dag van 35 uur Matinée
Apoll o-theater Bartel jorisstraat
Voorstellingen.
Bioscope-theater Groote Markt
Voorstellingen.
Teylers Museum Tentoonstelling
- Etsen van Rembrandt.
Morgen (Zaterdag) is de Nederlandsche
pers uitgenoodigd het gisteren geopende Vre
despaleis te bezichtigen.
Het bleek intussclien, dat een omwerking
van het bekroonde ontwerp noodig was,
omdat daarin niet voldoende met de bouw
som rekening was gehouden, terwijl ook de
j plan-verdeeling gewijzigd moest worden, in
8 uur Biosc.- verband met de omstandigheid, dat men van
de bibliotheek, die het achtergedeelte moest
vormen, een afzonderlijk geheel wenschte
te maken.
Deze omwerking geschiedde in samenwer
king met den Nederlandschen architect den
heer J. A. G. van der Steur, bouwkundig
ingenieur te Haarlem, onder wiens leiding
ook de bouw is geschied. Op 14 December
1907 had de eerste aanbesteding plaats, na
dat op 30 Juli 1907 de voorzitter der Twee
de Vredesconferentie, wijlen Zijne Excellen
tie de heer Nelidoff, in tegenwoordigheid
van en namens de leden dier conferentie
plechtig den eersten steen had gelegd, een
steen, van Beijersch graniet, met het op
schrift
PACI
JUSTITIA FIRMANDAE
HANC AEDEM
ANDREAE OARNEGII
MUNIFIOENTIA
DEDICAVIT.
Het was het opschrift van dezen steen,
waarop de voorzitter der Carnegiestichting
dezer dagen bij de overdracht tijdens het
Vredescongres van de buste van Hugo de
Groot door den voorzitter van Vrede door
Recht aan het bestuur der Carnegiestichting
zinspeelde, toen hij zeide, dat dit gebouw
door dezelfde grondgedachte wordt gedra
gen als de vereeniging, die hem de bedoelde
buste overdroeg.
De eerste aanbesteding in 1907 betrof nog
slechts het maken van de grondwerken, het
nivelleeren van het terrein en het maken
van de schuttingen. Maar in 1908 begon
men met den onderbouw, die begin 1909
geheel gereed was en sedert is men bij
na zonder ongevallen gestadig verder ge
gaan met den bouw tot de voltooiing.
Van groot belang voor den bouw van het
Paleis is daarbij geweest het in de verga
dering van 16 October 1907 van de twéé-
de Vredesconferentie op voorstel van den
afgevaardigde van de Fransche republiek,
baron d'Estournelles de Constant, ïnet alge-
gemeene stemmen door alle ter conferentie
vertegenwoordigde staten genomen besluit,
dat elke staat tot den bouw van het Paleis
zou bijdragen door de zending van mate
riaal voor den bouw en de versiering van
het Paleis, alsmede van kunstvoorwerpen,
die een zoo zuiver mogelijk beeld oplever
den van zijne nationale nijverheid.
Ook de gemeente 's Gravenhage is niet
in gebreke gebleven, door een passend ge
schenk tot de volmaking van het geheel
bij te dragen.
Het gebouw, met zijn hoogen toren ter
eene, den kleineren ter andere zijde en zijn
torenspitsje in het midden, boven hettrap-
penhuisgedeelte, is opgetrokken in renais
sancestijl. Leien daken, welke vrij steil op
gaan, bekronen het niet hooge, slechts één
verdieping dragende gebouw, dat mede door
den massieven, zwaven toren aan de eene
zijde en de niet ze^r hooge ligging ten op
zichte van het omgevend terrein hoe
zeer dit ook glooiend is aangelegd een
eenigszins lagen, gedrukten indruk maakt
op het eerste gezicht. Met name het mid
dengebouw lijdt hieronder eenigszins.
In den voorgevel is eep. zuilengalerij ge
bouwd van grijs Zweedsch graniet. In nis
sen, ter hoogte van de eerste verdieping
zijn beelden aangebracht van Nederlandsche
kunstenaars, voorstellende den vrede, het
gezag, den arbeid, de industrie, bekroond
door het beeld van de gerechtigheid in don
top boven den hoofdingang. Tal van fijn
en rijk bewerkte details verleenen het uiter
lijk aspect, voor dengene, die het nader
beschouwt, echter een eigenaardige beko-
.ring. Beklimt men het bordes met zijn
breedé trappen en treedt men door de mas
sieve bronzen deuren een geschenk van
België den hoofdingang binnen, dan komt
men in het trappenhuis, dat, met zijn mar
meren vloeren, zuilen en zijwanden, een ge
heel vormt met de marmeren hoofdtrap.
Op de marmeren voetstukken aan hetN be
gin van de trapleuning, die bronzen pa-
neelen heeft, staan twee koperen lichtdra
gers, elk met het Haagsche wapen, ten
einde voor altijd de herinnering levendig
te houden, dat deze kostbare hoofdtrap een
geschenk is van de stad 's Gravenhage.
De groote ramen, welke het trappenhuis
verlichten, en waarover de symbolieke zon
der gerechtigdheid haar gouden stralen uit
zendt, een geschenk van de Nederland
sche regeering zijn. vervaardigd door den
Delftschen glasbrander Schouten, naar ont
werpen van den heer A. Ie Oomte. Het
bordes van deze hoofdtrap zal versierd wor
den door een marmeren groep, Vrede door
Recht voorstellende, een geschenk der Ame
rikaansche regeering.
De wanden van de groote hal zijn bekleed
met prachtig marmer, terwijl de bovenste
helft daarvan en de zolderingen van het
gewelf Van fijne lichtkleurige Fransche kalk
steen zijn, afgewisseld door beeldhouw- en
mozaiekwerk. Oostenrijk heeft twee verguld
bronzen candelabres geschonken voor de
vestibule, Hongarije porseleinen vazen, waar.
voor in Boedapest, uitsluitend voor Hongaar-
sche kunstenaars, een prijsvraag is uitge
schreven.
Op een balustrade in de hal staat het voor
enkele dagen aangeboden Christusbeeld van
de Andes, het geschenk van den Zuid-Ameri-
kaanscken Vredesbond uit naam van de Ar-
gentijnsche Republiek.
Gaan we nu naar den rechtervleugel, dan
komen we in de groote rechtzaal, in welke
de ramen, bezet met geschilderd glas door
de Engelsche regeering zijn geschonken, en
aan een der zijwanden zich een groot deco
ratief paneel bevindt of liever de ma
quette er van door Besnard te schilde
ren, een geschenk van Frankrijk, alsmede
twee basreliëfs van Toon Dupuis in den te
genovergelegen wand. In deze zaal bevindt
zich in den lengtewand, tegenover de groo
te ramen in den zijgevel, de tribune. Een
gelijkmatige belichting van de zaal is ver
kregen door kleine vensters aan te brengen
in het onderste gedeelte van den wand waar
in zich de groote ramen bevinden. Van den
kant van den voorgevel kan men door open
slaande glazen deuren onder het groote raam
in de galerij komen aan de voorzijde van
het Paleis. Aan de andere zijde van de
voorhal sluit zich de kleine rechtzaal aan.
Het voorvertrek daarvan, onder den toren
gelegen, bevat de groote, 31/2 meter hooge
door den Czaar van Rusland geschonken
vaas van jaspis met verguld ornament, ter
wijl in de kleine rechtzaal zich een gobe
lin bevindt een geschenk van Frank
rijk naar het ontwerp van den heer Mer-
son. De lambrizeering, de zoldering en de
meubelen zijn van eikenhout.
Aan de kleine rechtzaal sluiten zich aan:
de raadkamer, de spreekkamer en een ka
mer voor partijen, gescheiden door trappen
naar de eerste verdieping en door een toi
let-inrichting. Hetzelfde is liet geval met
de raadkamer, de spreekkamer, de griffie
kamer en de kamer voor partijen, die zich
bij de groote rechtzaal aansluiten, terwijl
al deze lokalen hun toegang hebben van
den corridor af, welke uitzicht geeft op de
binnenplaats, waarin men een aardig kijkje
heeft op het van die zijde als een kapel
aandoend trappenhuis, terwijl aan de rech
terzijde éen stuk van den hoofdtoren bo
ven het dak zichtbaar wordt. Een fraaie
fontein geschenk van Denemarken
werpt hier haar klaterende stralen. De be
kleeding van de. meeste vertrekken is in
z.g. velours d'Utrecht; de meeste plafonds
zijn .van beschilderd eikenhout.
Ter weerszijden van de hoofdtrap zijn nog
een paar vertrekken; daarnaast en daar*
achter zijn vestiaires en toilet-inrichtingen.
In den corridor, die door haar booggewel
ven eenigszins aan een kloostergang doet
denken, bevindt zich, behalve een aantal
symbolische Rozenburg-tegeltableaux, een
groot, ter oriënteering dienend tablau uit de
zelfde fabriek, dat een plattegrond en in*
deeling geeft van de bel-étage van het pa
leis.
Gaan wij thans de eeretrap op, dan tref*
fen wij boven tegen den muur de door mej.
Rachel van Dantzig ontworpen en uitge*
voerde buste van Hugo de Groot aan, waar
van wij boven gewaagden. De voorzijde vau
de eerste verdieping wordt ingenomen door
de vertrekken, bestemd voor het Permanent
Hof van Arbitrage. In het midden de groote
vergaderzaal voor den Raad van Beheer,
voornaam ingericht met de schitterende
wandbekleedingen, door Japan geschonken,
en geweven en geborduurd naar ontwerpen
van Kitenchi Hobun, bloemen en landschap
pen voorstellende. De Ottomaansche regee*
ring schonk een kostbaar tapijt voor deze
zaai, China vier vazen van email-cloisonné.
De wandbetimmering is van palissander-, de
zoldering van satijnhout. Kolossale kronen
met een overdadig geschitter van glaswerk
zullen deze zaal verlichten. Rechts van deze
zaal ligt door een spreekkamer heen te
'bereiken het-vertrek van den president
van den Raad van Beheer; daar hangen;
aan den wand een portret van Czaar. Niko*
laas II ten voeten uit en Carnegie's por
tret door Blommers.
Links komt men, op dezelfde wijze, in de
kamer van den secret ar is-generaal Beide
kamers, met hun roze en hun blauw ver
lours-d'Utreeht-wandbekleeding, met hun
wandspiegels in eikenhouten omlijsting, met
hun practisclie eenvoudige plafonnières in
plaats van de wat drukke lichtkronen, man
ken een rustigen, voornamen indruk. Ver*
der zijn nog boven: een spreekkamer en
een kamer voor den adjunct-secretaris, als
mede een aantal dienstvertrekken, toilet-in
richtingen, vestiaires, enz. Boven de kleine
rechtzaal bevindt zich op deze verdieping]
de z.g. Bolzaal, welke haar naam ontleent
aan den Hollandschen schilder Ferdinand'
Bol, wiens bekende, in- vroeger j'aren door
de familie Royaards aan de Nederlandsche
regeering geschonken meesterstukken, voor*
stellende Achilles en Thetis, het vinden van
Mozes en Benjamin's valsche beschuldigin*
gen, de zijwanden sieren, terwijl de drie
paneelen in het plafond kunstwerken zijn'
van den zeventienden-eeuwschen schilder
Gerard de Lairesse.
In twee vertrekken nabij de groote zaal
zijn opgehangen de vroeger ook in het ge
bouw van liet Arbitragehof op de Prinse
gracht aanwezige portretten der staatshoof*
den, wier landen aan de eerste vredescon
ferentie deelnamen en van hun vertegen
woordigers op die conferentie.
De tuin, die rond het paleis is aangelegd,
is in Engelschen stijl, door den Engelschen,
tuinarchitect H. Mawson ontworpen, en
maakt met. zijn vijverpartijen, zijn mooie
pergola's, zijn rosarium op de terrassen bij
•den vijver (een geschenk van Nos jungunt
IRosae) en zijn beeld van den ^nijnwerker
XLEL
VROUW en BEROEP.
(Vervolg 9).
Het beroep van ziekenverpleegster kan
«iet worden beschouwd als elk ander beroep,
dat tengevolge van verschillende omstan
digheden door onze hedendaagsche meisjes
jnoet worden aangegaan, omdat zjj zonder
in de maatschappij een werkkring te vervul
len, niet in de eerste levensbehoeften kunnen
oorzien. Aan het beroep van ziekenver
pleegster ligt voor een groot deel, zoo niet
m alle opzichten, een roeping ten grondslag,
mud at bier de algeheele vervulling van het
"eroep, niet enkel door geld kan worden be-
'aald, wijl de bevrediging van dezen arbeid
"iet alleen kan worden gevonden in een
materieele, een stoffelijke tegen-praestatiec
He moeilijkheden, waarmee een ziekenver
pleegster te kampen heeft, de offervaardig
heid en de zelfverloochening, welke noodig
"Ün, de hooge karaktereigenschappen, welke
•?ae uitstekende ziekenverpleegster en elke
*mkenoppasser min of meer moet bezitten,
binden geen voldoende kracht in de louter
'toffolijke belooning. Daarvoor is iets hoo-
S*®rs vereischte, n.l. de liefde tot den ©ven
erisch, de hoogere vrouwelijke hulpvaar-
gheid, een têere vrouwelijke zachtheid,
*«lke toch ook weer niet weekhartigheid
r^g toonen, daarvoor ie noodig een hoo-
be roePiag. welke kracht vindt in diepere
®glnselen, welke alleen voortkomen uit God
godsdienst. Dèt zijn de ware ziekenver-
"Ogstere en aan zulke leekezusters heeft
maatschappij behoefte; dezen zijn het,
welke kunnen beantwoorden aan de eischen,1
welke door de lijdende menschlieid worden j
gesteld.
Door al deze eischen en omstandigheden
neemt d© leekezuster in onze samenleving
een min of meer bizondere plaats in. Van!
haar wordt niet verwacht, dat zij zich van!
de wereld terugtrekt, en als de religieuse
ziekenzusters ook in en door haar beroep
een leven van afzondering gaat leiden. De
geestelijke ziekenzusters hebben naast haar
j algeheele toewijding aan de lijdende mensch-
heid nog beloften afgelegd van algeheele
versterving en van God te dienen op geheel
j speciale wijze. Dit wordt van de leekezusters
dan ook niet gevraagd, maar wat van haar
wel moet worden verlangd, is, dat zij, waar
haar beroep een „roeping" is en blijft, ook
al tracht men alle hoogere gevoelens in haar
te dooden, aan hare zieken verplicht is al-1
les te doen om haar taak in het belang der
zieken onverdeeld te kunnen vervullen. Ieder
inensch, man of vrouw, is zedelijk verplicht
de plichten en verplichtingen van het be-j
roep zoo goed als maar eenigszins kan, na
te komen.
De eigenaardige vereischten van het be
roep van ziekenverpleegster maken deze
plichten over het algemeen zwaarder dan1
die van eenig ander beroep, zoodat dit be-j
roep, als roeping, als van zelf met zich
brengt dat men zich onderwerpt aan wat!
door en voor het beroep gevraagd wordt, j
Daaraan kan in onze maatschappij nie
mand ontkomen, die zich stellen wil huiten
de bestaande orde van God en samenleving.
Het beroep van ziekenverpleegster is dus,
ook al wordt veel meer dan enkel een ze
kere roeping vereischt, niet iets wat een
ieder worden kan. Meer dan voor elk ander
beroep is hiervoor een bizonderen aanleg
en geaardheid noodig en voor de zieke
menschlieid staat te veel op het spel dan
dat het licht mag worden opgenomen.
Vooral onze Katholieke meisjes wijzen we
hierop noodzakelijk. Meer dan in elk ander
beroep komt het in dat van ziekenverpleeg
ster er op aan, wel te overwegen wat men
op zich neemt, waartoe men zich verbindt.
En niet het minst dient er op te worden ge
let, dat men offers moet weten te brengen
om hoogere voldoening als spoorslag tot
eiken arbeid, welke ook om edeler m-otieven
dan geld wordt verricht te kunnen smaken
en om tot heil der zieleen en niet tot dezer
veis/waarloozing of wat ook, te kunnen
werkzaam' wezen. De ziekenverpleegster in
het algemeen moet zich met vreugde aan ha
ren werkkring geven, met ter zijdestelling
van vele persoonlijke aangelegenheden, wel
ke men voor zich wel anders zoude wen-
schen, maar die niet kunnen bevorderlijk
zijn aan het doel: de verzorging en verple
ging der zieken. Daarom ook moet het, zon
der blind te willen zijn voor de minder goe.
de toestanden, welke in zieken- en gasthui
zen kunnen heerschen, als zeer nadeelig èn
voor dezulken en hunne verzorgers, èn
voor den verpleegstersstand worden be
schouwd, dat langzamerhand, mede of in
hoofdzaak een gevolg van sociaal-democra
tische drijverijen, dat het verplegende vrou
welijke personeel der openbare gasthuizen
als regel kan worden toegestaan om' huiten
de ziekenhuizen en niet meer intern te wo
nen. Het heet dan, dat die verpleegsters uit
hare kloosterachtige omgeving moeten wor
den getrokken, dat haar gelegenheid moet
worden gegeven om met de nieuwe maat
schappelijke stelsels en stroomingen te kun
nen kennis maken, om in aanraking te ko
men met den golfslag van het economisch
leven. Bedoeld wordt natuurlijk niet anders
dan dat de grijparmen van de sociaal-de
mocratie ook de verpleegsters in hun niets
ontziende klauwen wil trekken, om ook haar
ontevreden te maken en het revolutionaire
j element te weliger onder haar te kunnen la-;
ten tieren. Want het is opmerkelijk, dat de
soc. democraten systematisch hun heilloozen
arbeid voor zetten. Dat juist hoogere motie- j
j ven de ziekenverpleegsters voor haar werk
geschikt moeten maken, oordeelt men als
van minder belang. Dat de zieken onder die:
ontevredenheid zullen lijden deert de socia-j
listen niet, al werken zij naar den schijn!
j voor vernieuwing der maatschappij! Enj
waar zij hunnerzijds beweren, dat een „ver-
betering van toestanden" heilzaam zal wer-'
j ken, daar mag de vraag worden gesteld of
de soc. democratie een leer predikt, welke
hoogere gevoelens wekt, dan haat en onte.
j vredenheid. Zij zijn wel allerminst in staat
om in de mensehen te wekken offervaardig-;
heid, zelfverloochening en liefde, welke, om
hij ons onderwerp te blijven, ook een leeke-i
zuster moeten bezielen! Deze eerste voör.j
waarden wil men ontnemen aan de verpleeg- j
sters, er waandenkbeelden voor in de plaats
stellend. Zij wijzen op verkeerde toestanden
onder de verpleegsters, die aan de zieken
huizen door interne woning gebonden zijn. j
Daar zou een geest heersehen van onver
draagzaamheid, van afgunst, van vrouwe
lijke laatdunkendheid enz. enz., en deze zou
een gevolg wezen van hèt aldoor verkeerend,
behoudens de vrije uitgaansuren en dagen,
in het ziekenhuis. Laat het eerste zoo zijn,
maar dan juist meenen we er op te mogen
wijzen, dat het eerder een gevolg is van 'tuit
't oog verliezen der eerste voorwaarde, welke
een leekezuster, een ziekenverpleegster voor
haar werk geschikt moet maken: de goede
geest van de ware ziekenverpleegster. Die
bestaat niet enkel in de vereischte kennis eö
de ondervinding. Als grondslag daarvan
moeten aanwezig zijn hooge vrouwelijke ka
raktereigenschappen, welke de verpleegster
ver verheven stellen hoven alle bovenge
noemde kleinzieligheid. Deze eigenschappen
zullen niet worden verkregen door een
sociaal-democratiscben golfslag. Zij kunnen
slechts worden gelegd door de oude Christe
lijke en Katholieke idee van roeping
en naastenliefde, welke ook de Fran
sche religieusen ziekenzusters bezielde en
nog bezielt en welke proefondervindelijk
de ware gebleken is, getuige het terugroepen
van haar door hetzelfde revolutionaire en
sociaal-democratische bewind, dat haar ver
dreven had, meenende het buiten die Chris
telijke naastenliefde wel te kunnen stellen,
door eigen materialistische en ongeloovigs
levensopvating.
Niet dus door een rood en golfvloed zul
len de leekezusters en verpleegsters be»
kwaam, moreel bekwaam voor haar beroep
worden gemaakt. Als er misstanden zijn, dan
zullen deze in het hart moeten worden aan
getast, en dit kan alleen door dat niet wordt
toegelaten dat ongeroepenen aan het ziek
bed willen treden, maar alleen zij, die ern
stig in zich voelen en weten de kracht om!
haar plicht te doen, en die standvastig en
groot genoeg zijn van karakter om alle
moeilijkheden, die uit het beroep voortko
men of daarmee kunnen samenhangen, het
hoofd te bieden. Deze grondslag is een eer
ste voorwaarde tot het beroep van zieken-
verpte^&ster, en wie er toe geroepen kun
nen zijn, zullen we in het kort nader ont
wikkelen.
(Wordt vervolgd).
UWE HUBLEHSCtC COURMT
1000
400
300
I
Kt°raac£sam«C!«rC!
Jongens en Meisjes.
