Mengelwerk.
Be Ext^a-Yrein,
Jc'wart voor 8. voor de Eerw- Zuster Hen-
ïicus (irt de wereld Anna Maria Bakker)
en [WiUielmina Bakker, kwart oyer, 8 voor
Üe gevers voor het Maria Busje,
DINSDAG, kwart ever 8. voor Vincentlus
Beers.
t WOENSDAG, kwart voor 8 voor, 'de over-
led ene familie van Es, kwart over 8. voor
iQornelia Zomer en Maria Tol.
DONDERDAG, kwart voor 8 voor, JoaH-
Bes Kunst, kwart over, 8. voor, do over
ledene familie Bon.
's Avonds 7 uur Dof en predikatie tot
tot opening van de H. [Missie.
.VRIJDAG, kwart over 8 voor, de over
ledene familie van der, Geest, 9, uur, voor
de overledene familie Zwetsloot.
ZATERDAG, kwart over 8 voor Petrus
Pol, 9 uur voor Nicolaas Dankelmati en
Overledene familie.
De gebeden worden verzocht .voor
Maria ValkDekkers,
die met de laatste H. H. Sacramenten der
Stervenden is voorzien en voor,
Cornells Sprokkelenburg
&Ie in "den Heer is overleden.
In den ondertrouw zijn opgenomen;!
Joannes Franciscus van Poecke en
Anna Maria Pronk'.
NTEUW-VENNEP.
ZONDAG, 7 uur Vroegmis; 10 uur Hoog-
tnis; 3 uur Vespers. Catechismus volgens ge
woonte.
MAANDAG, feestdag van Maria's ge
boorte, kwart over 8 gez. II. Mis, 's mid
dags kwart over drie uur Lof ter eere van
de H. Maagd met Rozenkransgebed.
De gebeden worden verzocht voor
Antonia .Verheul, hvr. van Jaoobus Touw
en Godefridus Bus,
die met de laatste H.H. Sacramenten der
Stervenden zijn voorzien.
In den ondertrouw zijn opgenomen.
Adrianus Huibers en
Hcnrica Perdaan.
Afdeelin* NOORDWIJKERHOUT.
Feestelijke .viering van den verjaardag
van H. M. de Koningin op Maandag 8 eni
Dinsdag 9 Sept, a.s. des avonds ten 8 nre
precies, in Café Brama. Programma: Ope
ningswoord door den voorzitter. Bondslied.
Jan-Maat en Goênacht (zangnummers). De
Pauselijke Zouaaf, le bedrijf. De Pauselijke
Zouaaf. 2e bedrijf. Vijf Oud-Hollandsche lie
deren (zangnummers). Ovatie aan den Ned.
R. K. "Volksbond. [Vaarwel en een landelijke
concertproef (zang).
N.B. Heeren donateurs en leden van den
Bond worden vriendelijk verzocht, althans
voor de pauze, niet te rooken, daar dit zeer
hinderlijk is niet alleen voor de aanwbzige
dames, maar ook, en niet in het minst, voor
spelers en zangers.
Namens het bestuur,
H. BROUWER, Secret.
Afdeeling SASSENHEIM en Omstreken.
Zondag 7 Sept. na de Hoogmis worden
alle leden van den R. K. Volksbond ver
zocht om in de kerk te komen om te repe-
teeren voor de kerkelijke gezangen bij gele
genheid van het 1214-jarig bestaan van de
Afdeeling, wat gevierd zal worden op Zon
dag 14 September. Dus leden van Warmond,
ontbreek ook niet Zondag a.s. op de repetitie.
D in s d a g 9 Sep. repetitie Turnclub, half
acht adspiranten, half negen hoofdafdeeling.
V r ij d a g 12 Sept. Repetitie Turnclub,
half acht adspiranten, half negen hoofdaf
deeling onder leiding der heeren voorwer
kers.
Namens het bestuur,
A. WEIJERS, Pres.
De Kerkberichten die te Iaat inkwamen
voor dit nummer, zijn opgenomen in de
Nieuwe haarlemsche courant v&n
beden.
Afdeeling HAARLEM.
Bondsgebouw Smedestraat 23.
Maand ag 8 Sept. Ondersteuningsfonds.
Bestuur Schoenmakers.
Dinsdag 9 September. Commissie van
Bijstand. Bestuur Kalk- en Steenbewerkers,
Donderdag 11 Sept. Rederijkers.
V r ij d a g 12 Sept. Hoofdbestuur Propa-
gandaeluh.
Zaterdag 13 Sept. 8 uur Hulpspaarbank
Bchoterkwartier. Half 9 Spaarkas St. Nico
laas (winterprovisie). Spaarbank. Steun
comité. Inschrijving Coöp. Bakkerij. Bibliot.
Namens het bestuur,
A. L. VOLLAERTS, Secr.
Afdeeling SCHOTEN en Omstreken.
Woensdag 10 Sept. 'savoncls 8 uur,
huishoudelijke vergadering. Agenda: Ope
ning. Notulen. Installatie nieuwe leden. Be
handeling agenda van den Centralen Raad.
.Verscheidene xnededeelingen en wat verder
ter tafel zal worden gebracht. Groote op
komst dringend verzocht. Ook zullen weder
een paar boekeu onder de aanwezigen wor
den verloot.
De repetitiën der zangvereeniging St. Ce
cilia worden gehouden Dinsdagsavond 8 uur.
Maandag 8 Sept. half negen, vergade
ring Hoofdbestuur.
Namens het bestuur,
CHR. HUIJBOOM, Voorz.
B. BURGER, Secr.
Afdeeling VELSEN en Omstreken.
Bondsgebouw Rijksstraatweg L 24h.
Zondag 7 Sept., des avonds te half acht,
Vergadering der vereeniging Fabrieks-, Ha
ven- en Transportarbeiders. Agenda:l. Ope
ning, 2. Notulen en ingekomen stukken. 3.
Behandeling verzonden stukken. Bekendma
king propaganda- en feestavond. Een ieder
wordt ten strengste aangemaand deze ver
gadering vooral bij te wonen, daar deze
vooral door de ingekomen stukken belang
rijk is. Tevens wordt dringend verzocht ge
bruik te maken van de toegangskaarten,
om die aan niet-leden af te geven. Deze zijn
ook te verkrijgen bij den secret. Th. Ver-
koojjen, Doodweg LB, Wijkeroog.
Namens het bestuur,
P. VAN 'T PADJE, Voorz
JAC. ZUURBIER, Secret.
Afdeeling KROMMENIE en Omstreken.
Secretariaat: Van Hoogendorpstraat 30.
D insdag 9 Sept. vergadering der Prop.-
elub. Tijd en plaats bekend.
Zondag 14 Sept. vergadering der afdee
ling 's avonds 7 uur in het Vereenigings-
lokaal.
Zaterdagavond 6 September zitting-
van de Spaarkas en voortaan eiken Zater
dagavond van 7 tot 8 uur in het Vereni
gingslokaal. Zij die idee hebben om te spa
ren nemen hiervan goede nota.
Namens het bestuur,
S. VROUWE, Secr.
Afdeeling HEEMSTEDE.
R. K- Vereenigingsgebouw.
Maandag 8 Sept. ledenvergadering. Ats
Spreker zal optreden de heer J. H. M. Bal
vers te Hillegom met het onderwerp: Volks
hond en Sociale Wetgeving. Halfjaarlijksch
verslag penningmeester. Verkiezing voorzit
ter. Verkiezing lid van het bestuur.
Dinsdag 9 Sept. Repetitie Harmonie St.
Michael.
Donderdag 11 Sept. Repetitie Gymnas
tiekvereniging.
V r ij d a g 12 Sept. Repetitie Harmonie St.
Michaël.
Namens het bestuur,
TH. TELLINGS, 2e Secr.
Afdeeling LISSE.
Bondsgebouw Bondstraat H 47 I.
Zaterdag 6 Sept. 'savonds van 8 tot 9
Uur Spaarkas en van 8 tot half negen zit
ting Retraitenfonds.
Maandag 8 en Woensdag 10 Septem
ber 's avonds om 8 uur repetitie Gymnastiek-
«Vereeniging.
Namens het bestuur,
CL VAN DER VLUGT, 2e Secr.
Peter Pott heet onze held.
Hij woont in het Wupperdai en wordt door
zijn buren geacht, want hij is een door cn
door eerlijke en gemoedelijke kerel. Doch,
naast deze voortreffelijke hoedanigheden, be
zat hij vroeger een minder goede eigenschap.
Zijn keel was steeds droog en zijn lever
ook. Peter Pott had altijd dorst.
Wanneer hij zijn waren had afgeleverd,
gebeurde het wel eens, wanneer eene bijzon
dere gelegenheid zich aanbood, dat hem de
weg naar huis te smal voorkwam. Hij hield
dan een toespraak tot de maan, of riep den
wegwijzer van verre toe:
Heidaar, oude vriend, gij zijt de kluts
kwijt. Ik ben liet, Peter Pott, de smid."
Tehuis liep het bij die gelegenheden niet
altijd goed af. Dan kwam er vaak een on
weer op aan den echtelijken hemel, dat zich
als een plasregen over hen uitstortte. Hij ech
ter nam geduldig aan wat het lot in den per
soon zijner vrouw Marianne, die hij zoo har
telijk en innig lief heeft, hem toezond.
Onlangs is Peter echter iets overkomen,
wat hem van zijn gebrek geheel genezen
heeft.
Pott had een bestelling van vuurhakeu uit
gevoerd, die hij met de grootste bekwaam
heid weet te vervaardigen. Door zijn vlijt
was het hem gelukt het werk op den bepaal
den tijd klaar to krijgen. Het grootste deel
der waren had hij reeds naar zijn bestem
ming gezonden; de laatste levering wilde hij
ecther zelf brengen met den trein om met
zijnen klant af te rekenen en zijn zuur ver
diend loon in ontvangst te nemen.
„Peter", zeide zijne vrouw, toen zij hem
bij het afscheid de hand drukte. „Peter, kom
niet te laat thuis, de weg is lang. En met zoo
veel geld door heb donkere woud. Er zou
u een ongeluk kunnen overkomen."
„Neen", zeide Peter, „heb geen zorg voor
mij, vrouw. Ik heb immers eenen goeden
vriend bij mij. Terwijl hij dat zeide, schud
de hij zijnen kuoestigen doornstok en
dan is Pluto er ook nog."
Pluto was Peter's hond, die in de smidse
den blaasbalg took, en hem op al zijn wan
delingen vergezelde.
Marianne glimlachte en dreigde met den
vinger. „Gij hebt gelijk, Peter", zeide zij,
„maar kom toch niet dronken thuis".
„Wat.... dronken", schreeuwde Peter en
bloosde een weinig. „Zoo iets gebeurt mij
nooit."
„Peter", zeide zijne vrouw, „ga met God
en wees een braaf man."
Peter wandelde met een zwaren last, doch
een verlicht hart, vergezeld van zijn trou
wen Pluto naar het station.
Na een weg van een paar uren door het
heete zomerweer te hebben afgelegd, liep
hij moede en dorstig het station binnen. In
de wachtkamer lokten hem de schuimende gla
zen, en een voor bierdrinkers zoo verleidelijk
kloppen kondigde Peter aan, dat op dit ©ogen
blik een nieuw, frisoli vat aangeslagen, werd
Maar hij dacht aan zijne Marianne thuis en
aan zijne belofte. Hij stopte zijn pijp en ging,
terwijl hij het buffet den rug toekeerde, naar
het voorportaal.
„Ik wil wel eens zien, wie er thans baas
blijft, ik of mijn dorst", zeide Peter en damp
te uit zijn neuswarmer, alsof hij zijn dorst
in rook wilde doen opgaan. Een kwartier later
zat hij in den trein en vloog zijne plaats van
bestemming de nabijgelegen stad tegemoet.
In den trein gezeten sprak hij bij zich
zeiven
„Peter, gij zijt een flinke kerel, aller ach
ting voor u; de oude thuis moet u zelf prij
zen".
In de stad bij den koopman en ijzerhan-
delaar Martin was de aflevering weldra in
orde. De heer Martin prees Peter om zijne
stiptheid en zijn goed werk, noemde hem
een degelijk werkman en een braaf mensch
zoodat Peter's hart zwol. De koopman drong
er op aan, dat hij, voordat hij afrekende,
zich aan tafel zou zetten. Er stonden gereed
een dikke ham, aardappelsla en eene flesch
Rijnwijn, die als vloeibaar goud in het don
kere glas fonkelde.
„Eet en "drink", zeide Martin, „gij hebt
het verdiend."
Peter liet zich dit geen 'tweemaal zeg
gen; hij begon te eten, terwijl Martin het
geld haalde.
Toen deze terugkwam, zeide hij: „De re
kening bedraagt juist 193 thaler; ik zal er
echter 200 van maken, omdat gij zulk een
voortreffelijk werk geleverd hebt", en hij
telde 200 splinternieuwe thalers op tafel.
Terzelfder tijd gaf hij hem weder, eene
flinke bestelling.
Tweehonderd tha-Ier? Zooveel geld had Po
ter pog nooit bij; rich gehad, zelfs niet in
zijü jdroomen. Hij liep verheugd door 'de stra
ten der staid en een nooit gekend gevoel
van eigenwaarde vervulde zijne borst. Hij
sloeg op zijne met geld gevulde zakken en
zeide In zijn overmoed bij zich zei ven:
„Hoeveel tost het [Wupperdai? Ik zal 'het
met gereed geld betalen."
Peter had nu wel met den trein naar huis
kunnen gaan, maar hij dacht: „het heeft
zoo'n haast niet; ik moet immers wat mee
brengen voor de vrouw: oen warmen hals
doek, waarnaar zij zoo lang verlangd heeft,
eene nieuwe muts en een zijden schort. De
zeven overige thalers zijn voor mijne Mari
anne",
De geschenken waren weldra gekocht en
in den korf gepakt. Nu wendde zich Peter
naar het station, want over een half uur zou
er weder een trein vertrekken, een snel
trein.
Toen Peter den „Roeden Leeuw," voorbij
kWam bleef hij staan en aanschouwde hét
dier, dat in het uithangbord schommelde. De
leeuw had een schuimend glas bier, tusschen
de voorpooten.
Peter watertandde.
„O, o, 'tls niet te begrijpen wat een dorst
men krijgt van zoo'n ham."
„Zou ik met den sneltrein naar huis toe
ren, 2e klasse? 'tZou voldoende zijn om
mijn oudje in onmacht to doen vallen. O,
wat gloeit het mij daarbinnen. De wijn van
koopman Martin helpt in het geheel niet
voor den dorst, en
„Goeden dag, meester Pott", riep eens
klaps eene stem en het gezicht van den
kastelein, dat op een volle maan geleek,
lachte Peter door het open venster tegen.
Twee minuten later zat hij aan de tafel
van den waard met het eerste schuimend
glas bier in de hand. Hij klonk met zijnen
vriend Bernard en met den Barbier Kret-
zer, die in den laatsten oorlog tweemaal naar
Mctz geweest was. De glazen klonken tegen
elkaar en als op commando namen de drie
vrienden een flinken teug.
„Kastelein, nog een halfje...."
„Dus bij Gravelofte, waart gij, Bernard
en gij Krctzer, zijt tot Mctz gekomen?? .Ver
telt daar eens wat van".
En zij vertelden hem zooveel treurigs en
vroolijk, zooveel van krijgsgewoel en hos-
pitaalgejammer en de barbier loog met zoo
veel overtuigingskracht, dat Peter met open
mond zat te luisteren.
„Kastelein, nog een glas, ik betaal alles"
nep Peter, die in vroolijke stemming ver
keerde „Lang leve onze keizer Wilhelm.
Drinkt uit, vrienden."
En zoo werd betaald, gedronken en ge
zongen. Peter was zoo gelukkig dat hij tijd
en plaats vergat.
Toen editor dc kastelein zijn glas omhoog
hief en riep: Leve onze burgemeester, die
vandaag jarig is, toen dacht Peter plotse
ling aan zij no vrouw, want vrouw. Marianne
speelde in het huisgezin van Poft ongeveer
dezelfde rol als de burgemeester op het raad
huis.
„Vooruit, jongens, nog een afsdieidsdronk.
Ik moet weg anders kom ik te laat aan den
trein. Vooruit, nog een glas". Hij wierp twee
blinkende thalers op tafel, schudde zijn vrien
den de hand, kreeg korf en stok, en zeilde
met zijn. vriend Phito op de hielen, de straat
Vroolijk weerklonk „die Wacht am Rhein"
en zoo luid dat de vensters er van schud
den.
Aan het station was alles doodstil: de
raampjes waren gesloten, de wachtkamer was
ledig.
„Ik ben zeker te vroeg gekomen", dacht
Peter; hij zette zich in de wachtkamer ne
der en wachtte.
Een poosje later kwam de portier om de
zaal te reinigen.
„Hola, goede vriend, gij zult mij toch niet
mee de kamer uitvegen", riep Pott veront
waardigd over dezen minder aangenamen ver-
ontroinigingsrnaatrcgel. „Wanneer vertrekt de
trein?"
„Hij is roeds een half uur weg", antwoordde
de portier, zonder van zijn werk op te zien.
„Ik meen".... zeide hij „ik meen"En
zag daarbij zoo lodderig uit de oogen. Wan
neer gaat de eerste trein?"
„Morgen vroeg om zes uur" antwoordde
de man met zijne gewone koelbloedigheid.
Ga nu maar gauw heen, want ik moet het
licht uitdraaien."
Peter was ais van den bliksem getroffen.
„Wat vandaag geen trein meer? Ik moet
toch weg naar vrouw en kinderen. Alle dui
vels, hebt gij het gehoord? Ik moet heen.
„Maak geen schandaal man, en ga, of ik
roep den chef".
„Goed", schreeuwde Peter toornig, „roep
uwen chef maar. Wat geef ik daarom? Ik
moet naar huis, naar vrouw en kinderen."
De portier ging hoofdschuddend heen en
keerde weldra met den stationschef terug.
„Hier is de man, mijnheer de chef, hij wil
de zaal volstrekt niet verlaten", zeide hij.
„Ik moet naar huis, naar moeder de vrouw
en de kleinen, mijnheer do chef", schreeuw
de de arme man, bijna'weenend van ontstel
tenis.
„Maar, goede man, dat is heden niet meer
mogelijk", voegde de beambte hem toe. Gij
moet tot morgen wachten."
„Of misschien wil mijnheer de baron wel
een extra trein nemen?" viel de portier in
met een kpottenden lach.
Toen begon Peter's bloed te koken.
„Wat mijnheer de baron. Moet men baron
zijn om met een extra-trein naar huis te kee-
ren?"
„Neen", zeide de beambte lachend, „met
eenen extra trein kan ieder rijden, die daar
voor geld genoeg ter beschikking heeft, u
echter zou die aardigheid wel wat te duur
komen".
„Te duur," schreeuwde Peter, en sloeg
met de handen op den zak. „Hoeveel kost
zoo'n trein naar N
„Vijf en twintig thaler".
„Vijf en twintig thalerHier zijn ze.
Kom dan maar voor met uw, wagen. Peter
Pott is .geen baron maar toch gaat hij per
extratrein."
„Zoo gij wilt", hervatte de chef beleefd,
„in een kwartier kunt gij instappen. Ik zal
intusschen naar N, telegrafeeren, dat er een
trein op het punt staat te vertrekken".
Een kwartier later zat Poter, met zijn Plu
to in een coupé eerste klas.
De trein zette zieh in beweging.
Het telegram dat een extratrein in aantocht
W,as. had intusschen te N. een groote opscfee'
ding teweeg gebracht. Le chef aldaar we
tende, dat binnen eenige dagen de regeerings-
oommissaris verwacht werd, liet zijn werk
in den steek 'en spoedde zich naai- de ste
delijke overheid om den inhoud van het tele
gram mede te deelen. Wie anders zou N. met
een bezoek per extratrein vereeren? De
Kroonprins misschien? Zijne Koninklijke
Hoogheid.
De burgemeestiel, was buiten zich zei ven;
spoedig kon de trein aankomen en er was nog
niets gereed. Zou 't de Kroonprins zijn? of
wel de Commissaris? Het telegram gaf hierop
geen antwoord.
Voor den Kroonprins moest het stadje ge
ïllumineerd en een feestmaal bereid worden
in het hotel „Fortuna"; voor den Commissaris
echter was het voldoende te vlaggen.
Ik laat een feestmaal aanleggen, verlich
ten en vlaggen, was het besluit van den ge
meente ambtenaar, dat is zeker goed in bei
de gevallen.
De politieagenten liepen de stad rond om
den gemeenteraad bij elkaar te trommelen:
in alle straten weerklonk de bel der om
roepers, die 'de bewoners aanzegden haastig
en vlug de vlag uit te steken; de kastelein
van „Fortuna" zorgde dat voor den feestmaal
tijd ten spoedigst alle hanen geslacht wer
den, die hij in zijn kooi had en maakte zijn
menu gereed.
De burgemeester liet zijne vrouw de beide
rodevoeringen overhooren, die hij reeds ver
scheidene dagen bestudeerd had, de eene al
thans, doch ook de andere was spoedig ge
reed gekomen: eene voor den Kroonprins en
de andere voor den Commissaris. Dan
kleedde hij zieh deftig in het zwart en be
gaf zich naar het station, waar de gemeente
raad met het muziekkorps de komst van den
trein afwachtte. De leden van den stedelij
ken raad gaven zich alle moeite om hun ge
laat in de nederigste plooi te zetten; de
muzikanten stemden hunne instrumenten; de
burgemeester ging met een bleek gezicht ter
zijde, om zijne twee redevoeringen voorzich
tigheidshalve nog eens te repeteeren.
Daar floot de naderende trein. De roode
oogen der locomotief werden zichtbaar en
twee minuten later stopte de machine. Het
raampje van het coupé eerste klasse was
naar beneden gelaten, doch er was niemand
te zien.
De burgemeester bevond zich in groote
verlegenheid. Is 't de Kroonprins? Of zou
't de Commissaris zijn?Zeker de Kroon
prins, immers de Commissaris zou zich wel
aan het raampje vertoonen.
■Hij kuchte driemaal, maakte een diepe
buiging voor het portier, en begon:
„Keizerlijke Hoogheid. De vertegenwoor
digers uwer ge... getrouwe stad N. zijn ver
sahenen om Zich in alle on... on... onderda
nigheid Uwe Keizerlijke Hoogheid...."
De ongelukkige raakte in de war.
Aller harten klopten hoorbaar in de doo-
delijke stilte.
Er versoheen niemand.
In het binnenste van den wagen echter
vernam men een duidelijk ronken, dat in
't geheel niet Kroonprinsachtig klonk, en het
zacht knorren van een hond, dat even onwel
luidend was.
De machinist had de locomotief verlaten
en bemerkte met groote verbazing de plech
tige stilte.
„Maar mijne heeren", wilde hij juist zeg
gen; doch daar wenkte do burgemeester met
de hand.
De muziek viel in en de gemeenteraad en
het volk schreeuwden:
„Lang leze Zijne Keizerlijke Hoogheid, lang
en nogmaals 1-a-a-a-ng."
Nu kwam er beweging in den wagen en
aan het raampje verscheen het slaap
dronken gelaat van Peter Pott.
De machinist opende lachend het portier
en daar trad Peter naar buiten, met den
korf op don rug, den stok in de hand en
Pluto achter zich. Zeer verwonderd liep hij
voor den gemeenteraad door, nam beleefd
zijn mute af en zeide:
„Goeden avond, heeren".
De burgemeester liet van verbazing zijn
hoed vallen, en de gemeenteraad trok een
lang gezicht.
„Dat is waarachtig", stotterde een hunner,
„dat-is Peter Pott, de smid, per extra-trein."
„Goeden avond, heeren", zeide Peter en
liep vlug voorbij, want de geheele geschie
denis begon hem thans zeer te verontrusten.
Toen de machinist de zaak ophelderde,
loste zich de verbazing der stedelijke over
heid op in een vroolijk gelach. Men storm
de door de helder verlichte en met vlaggen
versierde stad naar het raadhuis en van hier
liepen weer agenten en omroepers uit om de
feestelijkheden te doen ophouden.
De kosten van den feestmaaltijd moesten
uit de stadskas aan den kastelein vaii „For
tuna" vergoed worden. Men lachte en de
heeren lieten zich de gebraden haantjes goed
smaken.
Maar Peter was nog niet tehuis. Hij wan
delde door de straten der feestelijk uitge
doste stad, niet vermoedende, dat hem ter
eere dit alles was aangelegd. Hij zelf was
in 't geheel niet vroolijk gestemd, want do
man dacht aan de feestelijkheden, die zou
den plaats hebben bij zijne thuiskomst.
"Wat zou moeder de vrouw zeggen van de
geschiedenis der 25 thaler? Het angstzweet
brak hem uit. Doch als een braaf echtgenoot
verhaalde Peter nog denzelfden avond wat
er gebeurd was, want hij zou niet geslapen
hebben indien hij het voor zijne vrouw geheim
gehouden had.
Of er een storm is losgebarsten, dan wel
of de schoone halsdoek, de-zijden schort en
dito muts als bliksemafleiders hebben dienst
gedaan, is niet bekend, maar zeker is het,
dat Marianne den volgenden dag betraande
oogen had.
En Peter? Hij hamerde in zijn smidse,
er duchtig ©P los, alsof het aambeeld de
schuld droeg van heft voorval.
Toen echter de buren zeiden, dat al de
feestelijkheden ter eere van Peter waren be
reid, dat de gemeenteraad voor haar man
ijlings was bijeengekomen, dat de muziek
voor haar Peter had gespeeld en de .ver
lichting voor hem was ontstoken, toen lachte
Marianne eindelijk hartelijk mede.
Pott omhelsde zijne echtgenoote: .Vrouw:
zeide hij, ziedaar mijn hand, 't is de laatste
maal geweest.
En Peter Pott heeft woord gehouden.
'it Was do laatste maal dat hij zich be
dronk en zijn eerste en laatste reis per ex-
ti-o+rein. (B'redanaar.)
OVER VOLKSVOEDING.
Mr. H. W. Methorst, directeur van het Oen»
traal Bureau voor de Statistiek, heeft in hei
prae-advies, door hom uitgebracht voor het
Congres van Openbare Gezondheidsregelen de
antwoorden opgenomen .welke inkwamen op
een vragenlijst, door hem toegezonden aan eetf
24-tal directrices van huishoud- en kooksch»
len.
Een dezer vragen luidde als volgt:
Welke verbeteringen in de volksvoeding acht
,u mogelijk en wensehelijk en welke ondervin
ding is hierin door u verkregen?
Deze vraag werd door 20 berichtgeefsters be.
antwoord.
Door 12 berichtgeefsters, waarvan één uit
elk der gemeenten Alkmaar, Amersfoort, Arn
hem, Breda, 's-Gravenhage, Leeuwarden,
Utrecht en Zutphen en 2 uit Amsterdam eD
Rotterdam werd het gebruik of het meerders
gebruik van erwten en boonen, rijst, tapte- er
karnemelk, paardenvleescb, stokvisch, zoute-
visch of andere vischsooiten, margarine, goed
koop vleesch (Argentjjnsch vleesch), gedroogde
peulvruchten, zoetemelksche en magere kaai
enz., een verbetering in de volksvoeding geacht.
Dit zou blijkens de mededeelingen van sommige
berichtgeefsters insluiten minder gebruik van
aardappelen, in het algemeen minder gebruik
van koolhydraten en meer gebruik van eiwit-
houdende voedingsmiddelen. Voorts wenschtcn
één hiervoren niet genoemde beriebtgeegster
uit Amsterdam en die uit Alkmaar meer afwis
seling in de gerechten, de eerste verlangde
meer kennis verspreid te zien omtrent de berei
ding der malen" en een doelmatiger besteding
van het beschikbare geld, de laatste voorzag,
dat bij een volgend geslacht de verbeteringen
wel ingang zullen vinden. Een der berichtgeef
sters uit Amsterdam bepleitte de invoering van
z.g. koude maaltijden in den zomer en meende
voorts dat het aanbrengen van kennis omtrent
den verkoop van minderwaardige levensmidde
len (bijv. slechte boter tegenover goede mar»
garine) zou bijdragen tot verbetering der volks
voeding. Door een ander berichtgeefster uit go-
noemde plaats en één uit Arnhem, Zutphen en
Rotterdam en bovendien door de berichtgeef
ster uit genoemde plaats en één uit Arnhem,
Zutphen en Rotterdam en bovendien door de
berichtgeefsters uit Groningen, Haarlem, Har
derwijk en Nijmegen, werd opgemerkt, dat het
onderwijs in de bereiding van volksvoedsel en
het aanbrengen van kennis omtrent de voe
dingsleer in staat stelde, de volksvoeding te
verbeterendie uit Rotterdam merkte nog op,
dat verschillende moeders van leerlingen de
bereiding, aan haar inrichting onderwezen,
reeds navolgden, en één uit Amsterdam, dat
oudere meisjes en jonge vrouwen dadelijk in
practijk brachten, wat zij op de lessen hadden
geleerd, terwijl het aan de berichtgeefster uit
Breda is gebleken, dat het vooroordeel tegen
sommige voedingsmiddelen, op de lessen over
wonnen, tengevolge had, dat het gebruik vap
deze levensmiddelen in de gezinnen der leer
lingen toenam. Uit Amersfoort werd gemeld,
dat de verbetering in de voeding van kinderen
beneden het jaar dringend noodig is, terwijl d<
berichtgeefster uit Schiedam het meerdere ge
bruik van toespijzen, als griesmeelpudding met
pruimen en gezondheidsbrij, een middel achtte,
om tot verbetering van de volksvoeding te ge
raken.
ELECTRISCHE KIPPEN!
We hebben wel gezegd dat alles machi
naal gaat op den duur. Nu krijgen we al,
volgens bet Hbld., aan welk blad we echter
alle reserve laten voor dit ietwat fantas
tisch verhaal, kippen, die door middel van
electrieiteit zijn gebracht tot vollen was
dom!
Men wist allang, dat electrieiteit van gun-
stigen invloed is op den groei van planten
en ze werd dan ook dikwijls in broeikassen
en serres toegepast. Nu wordt ze ook al voor
dieren gebruikt
Op een groote boerderij, in het Zuiden var
Engeland, is de eerste proef genomen. Dit
maal is het geen canard, zooals onlangs die
kunsteierengeschiedenis, maar heuselijk ge
beurd, en de resultaten waren schitterend.
De kiekens, die door den electrischen
stroom werden gevoed groeiden flink en
waren in vijf weken evengroot als kuikens,
die op de ouderwetsche wijze werden groot
gebracht en drie maanden ond waren. Van
de ersten stierven er gedurende de proefne
ming slechts zes; en dat waren bovendien
kuikens, die reeds bij hun intrede in de
wereld reden tot bezorgdheid gaven; van de
andere, de ouderwetsche kuikens, stierven ei
ongeveer tweehonderd.
De natuurlijke weg is hier dus wel heel
erg hij den kunstmatigen ten achter, want
dat is nogal een verschil of er 6 sterven of
tweehonderd.
De grootste moeilijkheid is om precies de
juiste stroomsterkte toe te voeren; geeft meni
te veel stroom, dan gaan de beesten dood
inplaats van dat ze gevoed worden; maar te
weinig stroom is ook niet goed.
De Engelsche kippetjes kregen zooveel
stroom, dat er vonken opsprongen als meni
de gele hekjes met den vinger naderde, net
als dat gebeurt hij een Leidsche flesch.
Laten we hopen, dat de wetenschap het
hier niet hij zal laten, maar zich ook over
ons arme schepselen zal ontfermen.
De voedingsmiddelen worden steeds duur
der. Maar hier doemt uitkomst op. Misschien
zijn we over een paar jaar zoover, dat we om
te dineeren slechts op de tramrails behoe
ven te gaan zittenl
EEN NIEUWE DRAADLOOZE TELEÏOON
IN JAPAN.
De Japanners hebben hun eigen systeem oor
draadlooze telefonie.
Het is een uitvinding van Torifcata, en w trd
reeds door de Japansche Regeering aange
kocht, terwijl het in Frankrijk en EngelaikL
gepatenteerd is. Op bevel der Japansche rege»-
xing moeten nu alle groote schepen voorzie i
zijn van een „Torikatafoon" instrument. Dc er
varingen, die de drie groote stoomvaartlijnei
met het systeem hebben opgedaan, zijn inder
daad schitterend. De sterkwijdte der apparaten
bedraagt 100 K. M. Een groot voordeel van bet
Japansche systeem ligt in zijn eenvoud: meu
spreekt en luistert methetzelfde comfort als bij
een gewone huis- en kantoor-telefoon
over naar heb station.
