Wandelschoentjes,. Tennisscnoenen.
4
Sport en Wedstrijden,
geneeskundigen dienst, vroeg ons mee op een
inspectiereis naar de omstreken van Wr an ja,
waar eene nog niet voldoende gediagnoti-
seerde ziekte vele slachtoffers maakt. Giste
ren kregen wij zelfs een uifcnoodiging om
mee te daan met de booten, waarmede men de
gedelegeerden ter .Vredesconferentie te Boe
karest gaat inhalen, via de eenig mooie IJze
ren Poort, maar die tocht kost drie dagen,
en het is hier zoo druk, dat wij ons al deze
genoegens voorhands moeten ontzeggen.
Ik meld 't u alleen om u te laten zien,
dat men ons zeer vriendelijk ontvangt. Voor-
loopig is, werken voor ons de boodschap,
dag in, dag uit, en daarvoor zijn we ook ge
gaan.
Eergisteren was het een rustige dag, voor
zooverre het in een vrij groot hospitaal met
veel mutatie rustig kan zijn.
Gisteren werd ons verzócht een aantal van
onze licht- of bijna genezen gewonden te
evacueeren naar het Mutterkreuz-hoepitaal,
omdat er dien dag ©en transport zwaar ge
wonden van Uskub werd verwacht. Wij na
men daarvan 85 op, maar vandaag druppelt
liet nog na; telkens komen er nog kleine J
groepjes uit het Zuiden aan, vanwaar men
alles wat weg kan naar hier schijnt- te zen
den.
Intussohen gaat bij al die drukte het ge
wone bedrijf zijn gang. Op de gangen is het
oen voortdurende va-et-vient, geloop en ge
draaf van de patiënten van en naar de ver-
bandkamers. In de groote verbandkamer wor
den door de chirurgen van Pooien en Hij
mans, geassisteerd door twee zusters, een
der semi-artsen, een Servischen jongeman
Zovanowitch als tolk en hulp, en mej. Rap-
paport als boekhoudster, alle inkomende zie
ken onderzocht, verbonden, gezift, ingeschre
ven, tusschendoor de verbanden verwisseld
voor de ongeveer 180 ernstiger gewonden,
die de zeven „Hollandsche" zalen vullen.
Collega. Goedhart en ik hebben de rest en
de apotheek voor onze rekening genomen.
Voor de kleinere verbandkamer, waarin
Goedhart en de tweede semi-arts, met mej.
Nokolisoh als assistente en een student, de
lieer Maximonitsch als tolk en hulp, den ge-
boelen dag door de lichter gewonden be
handelen, ziet men soms de meest schilderach
tige groepen menschelijke misère, die men
zich kan voorstellen.
Wij hebben hier, afgezien van de onlangs
uit de hospitalen in het Zuiden gekomen, vrij
verwaarloosde en zeer door het transport ge
leden hebbende patiënten, gelukkig-niet zulk
een verzameling pus-afcheidene wonden als
ïn Turkije, waar we zoovele gevallen
van gangreen hadden.
Van onze aseptische operatiekamer werd
nog maar zelden gebruik gemaakt, wat trou
wens ook vanzelf spreekt, omdat onze chi
rurgen zeer „conservatief" zijn.
Onze Röntgen-inrichting, onder den semi-
arts Sedée, levert heel goede opnamen. Ge
lukkig was er in een deel van het gebouw
gelijkstroom. Voor de aansluiting daaraan,
evenals vroeger voor het leggen van de wa
terleiding enz. in de operatiekamer, verleen
den de autoriteiten ons alle mogelijke hulp.
Uit andere hospitalen werden ons ook pa
tiënten voor doorlichting gezonden.
Het magazijn, waarin aan den eerien kant
proviand, keukengerei enz., is de trots van
de moeder der compagnie, dat zij met voor
liefde laat kijken, al bevat het niet het vier
de gedeelte van ons Turksche magazijn.
De keuken functionnecrt goed, zoodat alleen
bij uitzondering, en op Zondagen, om den kok,
vrij te geven, volkskost wordt geschaft. In
deze pufhitte zou het trouwens onmogelijk
zijn alle dagen dien zwaren kost te veror
beren. Het brood is hier goed en hei gedroog
de brood, dat wij medebrachten, is daarbij
een aangename afwisseling. Boter 13 hier vrij
wel onbekend.
De zusters en broeders hebben ieder een der
Hollandsche zalen voor hun rekening. Een
broeder in de nachtwacht, een zuster in de
huishouding. Beroepsverpleegsters kent men
hier niet. Toen de Turksche oorlog begon,
boden zich dadelijk een aantal dames uit de
'eerste families aan, om hulp to verloenen,
On deze hebben in bijzonder moeilijke om
standigheden vaak groote diensten bewezen,
al moesten zij natuurlijk in gevallen, waarbij
geoefendheid en vakkennis onmislraar zijn, de
patiënten aan meer geschoolde krachten over
laten.
Nu na 10 of 11 maanden, zijn velen van
die dames naar huis gegaan, en wat overbleef
waren niet altijd de boste krachten, veel
jonge meisjes bijv., die deftig in de corrri-
dors op en neer wandelden in haar „vrijen"
tijd, gekleed in witte japon en witte Agram-
muts (die trouwens heel goed kleedt en zeer
praetisch lijkt in deze omgeving vol onge
dierte) en daarbij gehuld in een deftig waas
van opofferende Roode-Kru is-gezindheid, dat
heel goed zou doen, als ze maar. werkten
en als het duiveltje van de flirtation met de
klopte het eerst aan de deur van den ouden
schelpen verzamel aar. Het was een krach
tige grijsaard, die lange jaren de zeeën door
kruist had en eindelijk in Plouër, waarheen
de herinneringen zijner jeugd hem riepen,
de haven der rust gevonden had.
Julius bevond zich weder in het nette
salon, dat er evenals alle vrijgezellen-salons
naar en ongezellig uitzag. De meubelen
stonden nog op dezelfde plaats, en een half
openstaande schuiflade verwekte in hooge
mate in den jongen arts de vrees, dat hij
een verhandeling over zeldzame schelpen
zou moeten aanliooren. De grijsaard praatte
over Parijs, dat hij sinds 1855 niet meer ge
zien had, over zijne reizen, over Plouër en om
zoo te zeggen over alles, maar repte geen
woord van zijne liefhebberij.
Reeds hief Julius in zijn binnenste een
zegezang aan en maakte hij aanstalten om
heen te gaan, toen hij tot zijne niet geringe
ontsteltenis de op zoetsappigen toon gespro
ken woorden vernam:
Gij hebt, geloof ik, mijn verzameling niet
meer gezien, sinds ik ze voorgoed geclassifi
ceerd heb. Ik heb nog in den laatsten tijd
pok werkelijk zeldzame soorten van....
-: Dat alles kom ik een andermaal met het
grootste genoegen eens bezichtigen, bracht
'Julius haastig hiertegen in. Ik moot nog ver
scheiden© bezoeken afleggen en....
Het zal u niet lang ophouden. Ik moet
u een zeldzaamheid, een heerlijke purper-
jnossel laten zien.
i Het was niet mogelijk, er van af te komen.
jopge ©fficiertjes niet telkens om den hoek
kwam kijken. Een onzer zusters haid den takt,
enkele van die kinderen aan het werk te krij
gen en iets bij te brengen aan id© eerste be
ginselen der verpleging. Maar na 11 dagen
was 't f e u sacró er ook al uit. De andere
zusters vonden op haar zalen alleen oudere
dames en die zijn natuurlijk te hardleorsch,
;Van deze munt iu het bijzonder uit de „Fran-
C-aise", zooals de zusters zeggen, $e dochter
van een vroegeren collega, rad en kwiek, ge
wapend met éen grooten lorgnon, waarmee ze
alles fixeert. Op hare wijze doen ze allen
haar best, en ik kan dan ook niet klagen, zoo
als die Oostenrijksche collega indertijd, dat
n.l. 'de in oasu Bulgaarsche vrijwil
lige verpleegsters de vloek zijn van den oor
log en een kruis voor het Roode Kruis, omdat
ze niets weten of kennen van de verpleging
daarom eigenwijs zijn, van alles aanpakken
en doen. Dit alles kan waar zijn, als nog niets
geregeld is, als er groot© toevloed is van pa
tiënten en geen hulp. Zooals het bij ons gere
geld is, kunnen ze weinig kwaad doen, omdat
ze alleen heel lichte gevallen verplegen en
nooit een wond zien. En voor de rest zijn
ze heel gewillig en bruikbaar en bepaald on
misbaar, voor zoover ze talen verstaan, als
tolken.
Ik lieb er vroeger reeds op gewezen, dat
het zenden van personeel naar een land, waar
van men de taal absoluut niet kent, onover
komelijke bezwaren medebrengt, tenzij men
alleen chirurgische gevallen opneemt, wat ook
dan nog zeer veel bezwaren oplevert, tenzij
het betrokken gouvernement een aantal tol
ken beschikbaar kan stellen, die zich kun
nen verstaanbaar maken aan het verplegend
personeel. De artsen kunnen zich overal red
den, waar mensohen zijn die Fransch, Duitsch
of Éngelsöh spreken of tolken, het verplegend
personeel slechts bij uitzondering.
Ik heb daarvan de bezwaren gezien of ge
voeld bij de Russische ambulance in Zuid-
Afrika, bij ons zelf in Turkije en hier. En ik
kan mij begrijpen, wat een autoriteit op dat
gebied hier mij zeide: vreemde medici kan
men altijd gebruiken, omdat men altijd wel
©enige mensohen vinden kan, die voor hen
kunnen vertalen, maar verplegend personeel
alleen enkele, bijv. op er at ie-zusters, eene
goed talen sprekende hoofdverpleegster enz.
Intussohen komen wij langzamerhand door de
moeilijke periode heen, beginnen we iets te
verstaan, al is het nog niet veel.
Tussehen twee haakjes, zou hier thans geen
arbeidsveld zijn voor ondernemende niet kin
derachtig aangelegde, degelijk geschoolde en
geoefende Nederlandsehe verpleegkrachten
Servisch leeren kan geen onoverkomelijk be
zwaar zijn.
Naar ik hoor is men er nu over doende hier
een door Belgische krachten geleide ver-
pleegsterssohool te stichten. En dit, terwijl
in België zelf Engelsdhe en Hollandsche ver
pleegsters gezocht zijn. De Nederlandsehe ver
pleging heeft overal een goeden naam. Mij
dunkt, indien een eerste kracht emigreerde,
zou hij hier van zelf school moeten maken.
En de weg is al min of meer voorbereid.
Over het wondverloop zijn onze chirurgen
zeer tevreden. Wij verslonden door het groote
aantal zieken ons verbandmateriaal, maar op
enkele zaken na, die wij uit Nederland moe
ten betrekken, vult het Servische Roode Kruis
onze defeeta aan.
Veel goeds heb ik van den secretaris van
het Servische Roode Kruis gehoord over de
u bekende snelverbanden van Utermöhlen.
Aan deze eenvoudige, door iedereen, desnoods
met vuile handen, aan te leggen, en, bij goed
aanleggen, vast zittende, -niet gemakkelijk
verschuivende verbanden schrijft men het toe,
dat vele, ook zwaar gewonden, der laatste oor
logen zoo glad en spoedig genezen zijn. Het
doet goed, een Nederlandsehe uitvinding in
den vreemde zoo ie hooren beoordeelen. Ik
heb hier een heele verzameling snelverban
den, doch juist door den eenvoud wint Uter
möhlen lret m.i.
Het Servische Roode Kruis zag zich vóór
elf maanden voor een reuzentaak' geplaatst,
en het hoeft die kunnen volbrengen, omdat
heb zich in vredestijd had voorbereid. Toen
indertijd Oostenrijk Bosnië en Herzegowina
inlijfde, was men hier niet gereed. Maar er
ging oen golf van patriotisch enthousiasme
over het land. Duizenden droegen bij, niet
alleen voor de landsverdediging, maar ook
voor dat deel ervan, dat het Roode Kruis op
zich moet nemen; zorg voor den zieken en
gewonden krijgsman. Bijna iedereen werd lid
(a 6 francs per jaar) van de locale of cen
trale vereeniging.
Toen in Augustus-September van het vorige
jaar de oorlog met Turkije uitbrak, was men
voorbereid. In December waren reeds ten
minste 4 millioen francs bijeengebracht, waar
bij 3/s millioen uit liet buitenland. De noodige
materialen konden worden aangeschaft; de
noodige hulpkrachten (waaronder ook, zooals
men weet, Nederlandsehe) geëngageerd en
Met een zucht nam Julius weder plaats.
Elke schuiflade werd voor hem geopend en
hij moest de schelpen bewonderen, die de
heer de Coatmar hem noemde.
Eindelijk moclit hij heengaan.
Verwenseht zijn die oude vrijgezellen,
mompelde hij, zich liet voorhoofd afdrogen
de. De goede man ware stellig niet tot zulk
een dwaasheid vervallen, indien hij een fa
milie gehad had. Lieve hemel! Als ik eens
ooit een schelpen verzamelaar werd!
Onder zulke gedachten schelde hij bij me
vrouw do Kerouel. Hij werd in een dichtge
sloten salon gelaten, welks blinden de meiden
nu openzetten. Verscke lucht drong in het
vertrek en het daglicht bescheen een verza
meling van nette stelselmatig langs de wan
den geschaarde meubelen; maar niets, in
het geheel niets verried de gewoonten der
huisbewoners. Eenige slechte, prachtig om
lijste schilderijen, versierden of liever ont
sierden de wanden, Geen boek, geen toeval
lig achtergelaten vrouwelijk handwerkje,
een gewoon staatsiesalon, dat door de fami
lie zelden betreden werd en slechts bij bui
tengewone gelegenheden ontsloten werd, om
vreemden te ontvangen.
Julius had overvloedig den tijd de slechte
schilderijen en de tapijten in schreeuwende
kleuren te bewonderen, daarop bladerde hij
in een photographie-album en begon juist
het geduld te verliezen, toen det.deur ©pep-
ging en een reusachtige Newfoundlander in
de kamer sprong.
Hier, Black! riep een gebiedende stem.
gesalarieerd, om leiding te geven aan de
beschikbare leekenkrachten. iVporal in deze
richting, opleiding en oefening van personeel,
zal men zich hier nog geheel moetjen ont
wikkelen, maar overigens heeft men eene ge
lukkige activiteit ten toon gespreid, zooals
geen Roede Kruis van een klein land,
loof Ik, ooit hbeft gedaan.
ge-
Na-pret. Op ergerlijk© wijze hebben en-
kele opgeschoten knapen en jonge mannen1
dezer dagen in de buurt van de Dirk van
Hasseltsteeg en N. Z. Voorburgwal te Am.
sterdam, volgens De Tijd, huisgehouden.
Ze schenen samen uit te zijn geweest en
Koninginnedag te hebben „gevierd". Toen)
echter elk fatsoenlijk mensch naar bed was
of er al weer uitkwam was hun „feest
stemming nog niet tot bedaren gekomen en
bleek zich weldra te metamorphoseeren in
„knoklust". Met iedereen legden ze het aan
om te vechten.. Uit een bakkerskar gristen
ze brood weg om het te vernielen, en eenen
ouden man „tuigden" ze af tot bloedens toe,
en een jonge man, die het voor den ouden)
man opnam, kreeg ook zijn deel, zoo vertel
den ontsteld de buren.
De omwonenden hadden geduchten over
last van de vechtlustigen. Tot het te bar
werd en de politie er bij kwam. Vijf agen
ten verschenen en wilden de belhamels in
rekenen. Doch dat ging zoo gemakkelijk
niet. Er steeg een oorverdoovend geschreeuw
en gehuil op; er werd tegenstand geboden
en slechts met groote moeite gelukte bet
den agenten een. drietal heerschappen naar
het bureau in de Warmoesstraat te sleepen
te ongeveer 10 uur.
Nog lang bleef er op den N. Z. Voorburg
wal volk samenscholen, om alle euvelda
den te bespreken.
Een nieuwe trust. Een Amsterdamsch
correspondent van de 's-H. Crt. schrijft:
Er heeft zich hier, naar men ons verze-
leert uit de beste bron, een allermerkw&ar-
digste trust gevormd. Of liever, de trust is
bezig zich te vormen. Want officieel maar
wat is officieel? is er nog niets van be
kend. Het is een trust van huiseigenaren.
De Amsterdamsche Vereeniging van huis
eigenaren, „Het Eigendomsrecht", is hier
al populair.... behalve bij de huurders, die
door den secretaris van de organisatie in
het wanhetalersregister geboekt worden.
Het was rationeel, dat de huiseigenaren,
lang niet allemaal „huisjesmelkers", zich
vereenigden. De schilders, de timmerlieden,
de metselaars, ze hadden allen gestreden
voor hooger loon; de werkgevers betaalden
dit meerdere loon echter graag, omdat zij het
toch wel hun klanten in rekening konden
brengen. Welaan, de huiseigenaren zouden
bet gelag betalen? Nooit.
Het gaat een kringetje rond: de arbeiders
verdienen meer, de werkgevers verdienen
meer, maar de huiseigenaren weten heel
handig de buren op te slaan, enzij ver
dienen ook meen En inmiddels stijgt de le
vensstandaard. Verschillende buiseigenaren
hebben gemeend, dat „Het Eigendomsrecht"
veel te tam is.
Zij zijn niet tevreden met het tempo,
waarin de huren stijgen. Zij willen radicale
maatregelen treffen, met 1 Mei 1914 willen
zij door de heele stad de buren met 20 pet.
opslaan. En hiervoor werken zij tlians met
sneeuwballen, geheime circulaires, enz. Een
koninklijk goedgekeurde vereeniging hebben
j zij niet nooüig. Ook „Het Eigendomsrecht"
j moet er maar buiten blijven. Wanneer
I sleohts alle huiseigenaren hun plicht doen....
Valsche munters. Men seint uit Brussel
aan de N. R. Ct.:
De politie beeft vannacht een zekeren
Fischer, een man van Duitsche afkomst, zijn
vrouw en dochter en een neger Vrijdag hij-
genaamd, gevangen genomen wegens het
maken en uitgeven van valsche Hollandsche
bankbiljetten van 5 gulden-(8). Zij hebben
een bekentenis afgelegd.
Geloofd wordt dat zij in Holland veel van
dat valsche geld in omloop gebracht hebben.
De cd el ijken val. Dc 22-jarige H. J. te
Velp (G.) is Woensdagmiddag bij het schil
deren van de stallen van kasteel Biljoen
achterover geslagen. De jonge man, eenige
zoon, was onmiddellijk een lijk.
Aanvaring. Nadat de etoomboot Oude
Maas Woensdag haar passagiers te Oud-
Beierland aan wal gezet had, moest zij weder
terugkeeren, om een noodzakelijke herstel
ling. te ondergaan.
Tegenover Spijkenissen, althans in de na
bijheid van deze plaats, kwam zij in hotsing
met een kleinere stoomboot, waardoor de
laatste zonk en drie opvarenden verdronken.
De Oude Maas had den „goeden" wal, zij
beeft zelfs nog door fluiten op het gevaar
gewezen, doch op de andere boot scheen!
men daarvan niets gemerkt te hebben. Op
de laatste boot waren visschers, die, na af
loop van de vischvangst, een pleiziertocht
naar Oostvoorne hadden ondernomen en nu
terugkeerden'. De plaats, waar de boot ge
zonken is, moet eveneens aanduiden, dat de
aanvaring niet aan de Oude Maas te wijten
is.
Natuurlijk werden na de aanvaring alle
pogingen in het werk gesteld, om nog te red
den wat te redden was. Een der geredden!
scheen een slag Tan de schroef van de Oude
Maas gehad te hebben. Hij was n.l. eenigs-
zins, hoewel gelukkig niet ernstig, gewond.
Geen verplichte winkelsluiting te Am
sterdam in de feestweek. B. en) W. van Am
sterdam brengen ter openbare kennis, dat
dooT hen, met het oog op de tijdens het aan
staande Koninklijk bezoek aan de Hoofdstad
te geven feestelijkheden ter viering van het
Eeuwfeest van het herstel van Nederlands
onafhankelijkheid, besloten is ten aanzien
van alle winkels in de gemeente ontheffing
te verleenen van het verbod om een winkel
na het sluitingsuur voor het publiek geopend
te hebben en wel voor Dinsdag 9, Woensdag
10, Donderdag 11, Vrijdag 12 en Zaterdag 18
September,
PBGOUD DE LUCHTACROBAAT!
Omtrent Pégoud's waag-stuk: het in-volle
vaart-onderst boven-keeren, èn, na een lood
rechten val van drie-honderd meter, weer om
zwenken van zijn vlieg-toestel, schrijft de
Parijsche correspondent van de „Tel." d.d.
2 September het volgende:
Het idee voor zijn „salto mortale" is Pégoud
waarschijnlijk ingegeven door het feit, dat,
toen hij, een dag o'T veertien geleden, een
góed-geslaagde proefneming deed met een val
scherm, de door hem aan haar lot over-gelaten
aeroplane niet te-pletter viel, maar, na een
automatisch© zweef-vlucht, zonder éénige ave
rij landde.
De ijseliike „looping the loop", waarover
wij reeds geschreven hebben, bedoeld als een
demonstratie, dat een goed-geconstrueerd,
góed-bestuurd vlieg-toestel om kan slaan zon
der noodzakelijker-wijze met man en muis
te vergaan, duurde ongeveer twee-en-een-hal-
ve minuut.
Naar zijn „indrukken" gevraagd zeide
Pégoud, 'dat hij geen andere gevoelens had
ondergaan dan „une impression de grande
joie", omdat hij, van het oogenblib af, dat hij
de lucht in was gegaan, zeker was geweest
van het succes der proefneming. Gezien
had hij prachtig met het hoofd naar béneden,
Veel beter dan andersom. „Zit je in gewone
houding in een aéro, dan kun je, door de vleu
gels vam het toestel zoo goed als niets zien
wat er onder je voorvalt. Terwijl je, met het
hoofd naar beneden, niets ontgaatWat ik
gedaan heb is overigens geen kunst, C'est
uno manoeuvre fort simple
Waórheid is het: „eenvoudiger" kan het
nietl
In tegenwoordigheid van een aantal officie
ren, waar-onder kolonel Romazotti, als ver
tegenwoordiger van generaal Hirscliauer, chef
van den'militairen luchtvaart-dienst,'benevens
van belangstellenden, heeft Pégoud Dinsdag
ochtend, op bet vliegveld te Buc, zijn experi
ment van Maandag met geluk succes her
haald.
Men staat versteld bij het lezen van hetgeen
Pégoud met succes in de lucht verricht heeft.
Alle Fransche bladen bevatten daarover groo
te artikelen, niet alleen, omdat 't weer een
Franschman is, die tot zulk 'n stoutmoedige
daad in staat bleek; doch ook omdat de avia
tiek op technisch gebied daardoor enorme
vorderingen schijnt te hebben gemaakt, waar
door eindelijk de kans op ongevallen aanmer
kelijk verminderd kan wörden. Het stabilisa
tie-vraagstuk is dus weer aan de orde van den
dag en ook is 't alweer Blériot, die er de
pionnier van is met Pégoud als de kranigo
uitvoerder, die, ondanks z'n jeugdigen leef
tijd hij is slechts 24 jaar oud reeds
©en eervolle militaire en sportieve loopbaan
achter zich heeft. Vijf jaar lang is hij cava
lerist geweest, waarbij bij in Marokko ver
schillend© veldslagen meemaakte. Nadat hij
den dienst verlaten had ging hij zich aan
de aviatiek wijden en haalde eerst dit jaar,
den 8sten Februari, zijn brevet, waarna hij
in Maart bij Blériot in dienst trad. Maanden
lang heeft hij het capotage-vraagstuk bestu
deerd en hij is er in geslaagd te bewijzen
dat men, z'n tegenwoordigheid van geest be
houdend, met een vliegmachine niet behoeft
te verongelukken.
De Blériot waarmee hij z'n „loöping-the-
loop"-vluohten demonstreert is er, een van
het militaire type, waarbij bovendien de ver
bindingstukken van de vleugels bijzonder ver
sterkt zijn. Het toestel wordt daardoor iets
zwaarder, doch volgens Pégoud, makkelijker
hanteerbaar. Hij is ook vol lof over Bonne'"
uitvoering, de parachute, waarmee hij e®8
experiment nam.
|Wij hebben reeds een en ander meegew-"-,
over z'n officieele demonstratie van Dinsdag»
die ©ven schitterend slaagde als die van Mati"'
dag. Toen hij in z'n toestel plaats nam,
hij zich aan het middel en de schouders fli"®
vasthechten met z'n zitplaats. Dan stijgt bt
snel tot op 1100 meter, waarna het toost®
onbeweeglijk in de lucht schijnt te blijven
staan. Hij heeft z'n motor afgezet en op het'
zelfde oogenblik ziet men het toestel heel
al omslaan. Doch 't stort niet omlaag, 't glijd'
zeer langzaam, een zweefval gelijk. En ond-1'
het toestel hangt de aviatteur, het hoofd
omlaag. Pégoud vertelde op zulk 'n mom®11'
het idéé te hebben alsof hij bij den kapp6'
was: „De benzine druppelt naar beneden f,n
vapariseert mijn gelaat, hetzelfde gevoel als
of men mij na het scheren spuit". Hij wft!'
met één hand de verbaasde en angstig kij
kende menigte toe, 'n Ieder is bewogen, f08
Blériot is geagiteerd en spreekt met 'n sebof"
re stem slechts eenige woorden. De emob
is algemeen.... Toch is 't waar te nemen,
de vlieger zijn toestel in z'n macht heeft
Waut hij daalt in een spiraal, waarbij twee
groote bochten worden gemaakt. Van lfO"
metier is hij zoo 400 meter lager gekom0^
Plots gaat |dan het toestel loodrecht in 'ie
lucht staan. Even ziet men 't naar bened"'"
vallen, 10 h 20 meter, doch dan werkt d®
nieuwe stabilisateur zóó, dat de machine ï'net
de normale houding aanneemt, met den b?'
stuurder er boven op en de wielen nu na"r
beneden. Intussohen heeft door deze manoeu
vre de motor weer contact gekregen en 5-
de schroef weer lustig aan het draaien, h'3
een gewone vlucht gaat hij weer iets hoog0'
acrobatische toeren maken. Hij neemt boch
ten, waarbij het toestel op één vleugel st-c"11'
draait tenslotte met een spiraalvormige"
zweefval. Eeneden staat den toeschouwer»
zelfs den hardvochtigs ten in het dagelijkse!'®
leven, het angstzweet op het gelaat, bekend®
vliegers slaan de handen ineen over 'n der
gelijke ongeloofwaardige vertooning. Wanneer
hij eenmaal geland is, vliegt de menigte «P
hem af en draagt dezen luohtheld en acroba®'
naar z'n vliegloods waar hij doodkalm ver
telt dat het „simple cemme bonjour" is 'ft
hij het voornemen heeft weldra nog wat
ders te laten zien.
Het geheim van dit alles berust natuur')!^
in de nieuwe stabiliseering, waarbij Blér(>t
behalve het reeds vertoonde meent te k""'
Inen demonstreereneen zweefval op den U1--
van den vleugel; een glijvlucht op den v!eu'
gel en den staart van het toestel; een vluc'1'
zonder besturing gedurende eenigen tijd, va
we reeds ook door Fokker zagen doen;
proef met de parachute met dieren en een dit®
met mensohen. Dit alles denken fabril "1
en vlieger binnen drie maanden te kunnen b6'
reiken.
Indien dit alles bereikt kan worden, du'1
wacht de aviatiek inderdaad nog een groot01'
toekomst dan haar 'reeds toegedacht was.
DE ZWARTE LIJST.
Reuter seint uit Brieg: De bij bet vlieg
korps dienende luitenants Von Eckenbrec1.'"?
en Prinz ondernamen gisterenmorgen op b^
Heidauer exerceerterrein bij Brieg een pro'"'
vlucht met een Rumplertanke, Het toestel
juist van te voren opnieuw gemonteerd.
100 M. hoogte verloor het toestel het linke1"
draagvlak, zoodat het omsloeg en naar
Heden stortte. Beide aviateurs waren dadehr
dood. Het toestel was geheel vernield.
ZWEMMEN.
Zwemfeest van H. V. G. B.
A.s. Zondagmiddag om één uur houdt d'
j Haarlemsche Waterpoloclub H. V. G. B. hi"13
jaarlijksch zwemfeest in de inrichting va
den lieer A. A. Sprenger Sr., aan de
vaart.
Het programma bevat de volgende n'"'J
mers: 1, Snelzwemmen door Kennemer Pa'_
vinders (baanlengfe 25 M.)2, SnelzW'"a
men voor aspiranten (baanlengte 50 M.);
Rugzwemmen (baanlengte 50 M.); 4, Schrift'
springen; 5. .Vriendschappelijke Waterpolo'
wedstrijd H. V. G. B. II—A. Z. II AmsGr'
dam; 6, Vriendschappelijke WaterpolowriW
strijd H. V. G. B. I Utrecihtsehe Zwem elft
7 Geblinddoektsnelzwemmen (baanlengte
M.) Wedstrijd in schoolploegen van 4 zwe'a
mers om den Sptengerbeker (houdster v'.
de beker is de handelsschool), 9, SnelzW1'10
men (baanlengte 50 M.) 10 Pantomine.
Het feest belooft goed te zullen slage,jj
Het aantal inschrijvingen is vrij groot, ft
voor de noodige afwisseling in het program"1
is zorg gedragen. f
De beide waferpolowedstrijden zullen ó°Si
den voorzitter van H. V. G. B. Dr. ft-
Merens, als scheidsrechter geleid worde"-
Voor hen, die met de zoo mooie zwemsp°j
en een harer beste uitingen het waterpolospft'
Het gehoorzame dier verdween onmiddel-1
lijk en een jong man van acht en twintig
dertig jaar, met slappe trekken en achte-
looze kleeding trad in het salon.
Goeden dag, Otto! zeide Julius, hem de
hand toestekende. Ik herken u temauwrnood
met uw prachtigen knevel. Hoe gaat het met
tante?
Niet slecht, zij zal dadelijk verschijnen.
Ik geloof, dat zij met de wasch hezig is. Ons
huis blijft altijd hetzelfde, in Juni stikt men
schier door de lucht van het inmaken; in
den winter komen alle babbelaareters met
hare breikousen en lastertongen bier bijeen
en het geheele jaar door wordt er gewas-
sclien. Hoe gaat het met u? Ik meende dat
gij in Parijs zoudt blijven. Hoe zijt gij toch,
in 's hemelsnaam, in dit verwenschte nest
kunnen komen wonen? Men zal u toch wel
in de club te zien krijgen, hoop ik?
Het binnentreden van mevrouw de Ke-
rouel bespaarde Julius het geven van een
weigerend antwoord.
Goeden dag, Julius! sprak zij op zulk een
kalmen toon, alsof zij hem eerst gisteren
voor het laatst gezien had. Is Henriëtte wel?
Kunt gij uwe voeten niet afvegen, Otto,
als gij in het salon treedt? En gij zijt reeds
verscheidene dagen hier, Julius? Ik vernam
het van de kippenvrouw, die mij zeide, dat
Nanon veel gevogelte kocht. Denkt gij hier
te blijven?
Wel zeker, tante, ik kwam hierheen in
de hoop, dat gij allen mij uw dierbare ge
zondheid zoudt toevertrouwen.
Gaarne, beste vriend. Onze dokter is ge
storven en bij geluk hadden wij nog geen
gelegenheid hem te vervangen. Gij zult voor
alles Otto een beteren levensregel moeten
voorschrijven. Niet waar, het is ongezond,
den halven nacht in het koffiehuis door te
brengen.
Julius lachte. Otto keek op de pendule
zij stond stil.
Een beroerde boel! riep hij, zijn horloge
uithalende. De pendule gaat weer niet!
Ik zet hier zoo zelden den voet in, dat
ik altijd vergeet ze op te winden, antwoordde
mevrouw de Kerouel kalm.
Ik heb om drie uur een afspraak, ging
haar zoon voort, maar ik zie u weder, Julius.
Zoodra gij het verlangt, stel ik u in de club
voor.
Hij geeuwde ongegeneerd, drukte zijn neef
de hand en ging heen. Mevrouw de Kerouel
zuchtte.
Het is een dwaas, zeide zü, en hij ver
brast zijns vaders vermogen, maar ik kan
er niets tegen doen. Henriëtte heeft verstan
dig gehandeld met u een beroep te laten
leeren. Otto heeft dit niet gedaan en nu
weet hij niet zijn tijd geen raad. Op den
keper beschouwd bezit bij een goed bart en
zal, eenmaal gehuwd, anders worden. Gij
moet hem met bet goede voorbeeld voor
gaan, Julius, en een vrouw nemen,
- Op dat oogenblik Ifet zich op straat het
getrappel van twee paarden hooren.
Dat is zeker do Parijsche dame, zeide
mevrouw de Kerouel, want zij rijdt bijna
eiken dag op dit uur bier voorbij. Kom»
lius, daar is zij.
De jonkman keek door bet raam.
d®11
Juffrouw Wilmot, de dochter van
bankier, die Saulnaie gekocht beeft.
Een amazone kwam in de eenzame sU'fti
aan, en Julius zag een fraai zwart Pfl9cd
en een dame van een rijzige gestalte, die ft0
donkergroen rijkleed droeg. Een bcdi®"
volgde op eenigen afstand. Toevallig hie' 0.
het b-oofd op en Julius zag een blozend
laat, twee donkere blauwe oogen en
massa kastanjebruine baren, die van o"v0
een met langen witten veer versierd h"'^,.ia
te voorschijn kwamen. Een minuut later
zij verdwenen. Julius zweeg. xX^
Gaat gij naar Saulnaie? vroeg mevi'°
de Kerouel. ag-
Neen, de heer Wilmot beeft mij"
ter geen bezoek gebracht.
Henriëtte leeft zoo teruggetrokken
Gij zoudt bet goed niet meer herkenne"-^,
is een nieuw buis gebouwd, dat zij bot
teelt je noemen, en een heerlijk Par -a'il'
groote broeikassen aangelegd. De heer f,
mot verblijft tegenwoordig in Parijs, e
frouw Helena is alleen met bare ^i)0e-
schapsjuffer op Saulnaie; zij beeft g®eT1
der meer.
(Wordt ver
rvoW*
- 1 TV
1 v «v 1 - TA A L «of
