TWEEDE BL.AD
Rsmeinsolie Kroniek.
POLITIEKE PRAATJES.
BUITENLAND.
BINNENLAND
Staten-Generaal.
£Ui Bon HaiPcfié.
„üoyons."
üaaisis&lfoenen voor alle gelegenheden^
WOEI3ÖIU3 14 SEPT. 1913
au.
Wh voortdurend w e r k en de Pro-
Pagandaelub ten zegen zijn, dan mag liet
Werk voor niemand, noch voor bestuur, noch
voor do leden, te drukkend zijn.
Daarom is voor een vruchtbaar werken een
voornaam vereischte, dat in de club een
«oede verdeeling van arbeid
heerscht.
Daar mankeert tegenwoordig te veel aan.
De meesten doen weinig of niets en de enkelo
vurigen zijn overladen met werk. Dit werkt
verlammend op alles, de doodgewone en alle-
laagsche werkzaamheden eischen van de
Voormannon zooveel tijd, dat hun vruchtbaar
initiatief niet in daden kan omgezet worden.
Dit nu moet anders worden, en dat kan
bet. ook.
Als stelregel mogen we dit voorop zetten:
Het Bestuur houdt de leiding en de con
trole, de bestuursleden blijven zooveel moge-
Hik van de gewone werkzaamheden verlost,
leder lid verricht die werkzaamheden, die het
meest met zijn ontwikkeling en karakter
overeenkomen.
Vooral de overlading der bestuursleden is
een kwaad, dat zich gewoonlijk geweldig
Wreekt, speciaal in de dagen vóór de stem
ming. Dan moet het Bestuur niet vouwen,
Postzeggels plakken en adressen schrijven,
dat is gekheid.
Speciaal dit soort werk in den verkiezings
tijd verslindt enorm veel kracht, terwijl bet
toch zoo gemakkelijk op andere wijze kan
gebeuren. Ik weet zeker, dat er gemakkelijk
een clubje dames te krijgen is, dat dit werk
met plezier doet. Maar dan moet er ook ge
zorgd worden, dat, wanneer dit damesclubje
aoodig is, het ook georganiseerd is, dat hoort
tot bet voorbereidende werk.
Een goede werkverdeeling zou al zijn het
scheppen van de onderafdeelingen, met 2 of 3
hoofdpropagandisten aan het hoofd. Deze
hoofdpropagandisten houden toezicht op het
tverk der propagandisten, ze vullen de leege
Plaatsen aan, ze ontvangen de opgaven der
Propagandisten en verwerken ze. Mijns in
ziens zal bet. hoofdpropagandistschap, wil
het goed behartigd worden, den geheelen
mensch eischen. Het kan dus geen baantje
zijn, dat tegelijk door de hoofdbestuursleden
Waargenomen wordt.
Ieder lid kan weer geen huisbezoeker zijn.
We nebben al gezien, dat het huisbezoek bi
soudere eischen stelt. Een goed buisbezoeker
mag weer niet te veel voor zijn rekening
nemen, want dit werk eiscbt veel tijd, als
men bet goed wil doen. Daarom zal het in
't algemeen niet goed zijn, een goed huisbe
zoeker te belasten met het verspreiden van
lectuur huis aan huis, daar zijn weer andere
mannetjes voor geschikt die ook graag wat
voor de zaak willen doen.
Voorop Sta echter steeds, dat het bestuur
niet met werk overladen wordt. Daar moeten
de leden vooral om denken. Het Bestuur
moet leiding kunnen geven, en dat ver-
mseht veel studie en veel overleg. Steeds de
zaak warm te houden, valt gerust niet me?.
Dan komt nog de finantiëele zorg, de controle
6p hoofdpropagandisten en op te vormen
commissies voor dit en voor dat.
Vooral geldt deze waarschuwing voor den
verkiezingstijd. Dan moet de machine van
zelf loopen, ieder lid moet dan zijn plicht
zoo hegrijpen, dat hij het bestuur niet de min
ste zorg berokkent. Want dan komt er voor
bet Bestuur een zorgzame tijd. Plotseling
bunnen zich dan omstandigheden voordoen,
die eischen, dat er onmiddellijk daden van
onze zijde komen, die van veel belang kun
nen zijn.
Het Bestuur moet dan tijd en gelegenheid
hebben om het geheele veld van den strijd te
overzien. Een daad van de tegenpartij kan
het noodig achten een propaganda-vergade-
ring te houden, een nieuw strooibiljet de
Wereld in te zenden. Het Bestuur hebbe nu
niet alleen tijd om zoo'n nieuwe actie te
regelen, maar vooral het hebbe tijd om de
daden onzer tegenstanders na te gaan. Daar
om moet in zulke dagen het Bestuur de vrije
hand hebben, en moet het vooral geen werk
zaamheden te verrichten hebben, die even
goed door de leden kunnen geschied mi
X.
Minister Calissano f
De lialiaansche minister van Posterijen,
Calissauo, in in den ouderdom van 55 jaar
plotseling overleden.
De Tel. meldt over dit tragisch overlijden
het volgende:
Zondagavond werd hij, toen hij aan een
feestmaaltijd een redevoering hield, plotse
ling onwel. Bewusteloos stortte hij op den
grond fleer en de haastig ontboden genees-
heeren, konden slechts den dood constateeren.
In 1897 tot lid van het Italiaansche parle
ment gekozen, werd Calissano in 1909 tot on
der-staatssecretaris hij het departement van
Posterijen benoemd. In 1910 verwisselde hij
deze functie met die van onderstaatssecreta
ris van Binnenlandsche Zaken, om in 1911 als
minister naar zijn vroeger departement te
rug te keeren. Hij was een groot vriend van
Giolitti.
De taalstrijd in België.
In da Vlaamsche Gazet lezen wij de vol
gende vermakelijke modedeeling over een
nieuwe ambtelijke taal:
„In liet hoofdwerkhuis der locomotieven
het zoogenaamd arsenaal te Mechelen, wordt
voor de bedienden een maandlijst der pre-
miën bijgehouden. Deze lijst isn tweetalig,
namelijk Fransche en een andere tot hiertoe
onbekende taal. Hier en daar gelijkt deze
wel eenigszins op Vlaamsch, maar in haar
geheel is ze toch onbegrijpelijk. Men oor-
deele
Cloture mensuelle Maandelijksche min-
triug.
Tubes, eneveloppes et ajustage Luizen,
anhulscli et pesrokers.
Agents Bevrienden.
Heures de travail a la tóclie Uren
werkuset.
Perte finale Lindverlies.
Cain final Lindwint.
Chantier du contre-maitre West of den
meester-gast.
Report du mo.'s précédent. Overdracht
der bonge maand
Dit zijn eenige staaltjes uit de menigvul
dige flaters, die wij op het stuk aantrof
fen. Klaarblijkelijk werd het gedrukt door
een Waal, die van de Nederlandsche taal
zooveel afweet als een ezel' van dwarsbuit-
spelen.
Maar wat te denken van'den verantwoor
delijken ambtenaar, die dergelijk misbak
sel in omloop laat brengen? Hij verdient
stellig opgenomen te worden in de or
de der ridders van den rooden haan; maar
of hij zijn geld verdient?"
Met de „ridders van den rooden haan"
doelt de Gazet op het hanenpapiertje, dat
onlangs te Luik, toen koning Albert er een
bezoek bracht, van Waalsche zijde werd
verspreid, en waarop een roode vechthaan
stond afgebeeld met het onderschrift: je ne
chanteral jamais *en flamand: „ik zal nooit
in 't Vlaamsch kraaien."
Tegen de Belgische Schoolwet.
Er wordt in Antwerpen eene betooging
voorbereid tegen de nieuwe schoolwet. Man
nen, betaald met het millioen van Solvay
die wat hij is, dankt aan bet Katholieke
onderwijs en nu zijn geld gebruikt om er
tegen te ageeren, schrijft de „G. van
Antw.", zullen Hunne bezoldigde overtuiging
in onze straten komen manifesteeren.
Zij zullen komen eischen, die schreeuwers
iii den dienst der anti-clericale rijkaards,
dat onze kinderen verstootelingen blijven
in ons België, dat voor de kinderen van
millionairs .als lieeren De Vos, Albrecht,
Desguin, Van Peborg, en anderen op kos
ten der belastingbetalers schoolpaleizen ge
bouwd en onderhouden worden, maar dat
er vooa' liet onderwijs der vijftien duizend
katholieke werkmanskinderen onzer paro
chiale scholen, geen roodo duit, geen halve
cent door de Staatskas worde- uitgegeven.
En zij zijn dwaas genoeg om zich in te
beelden dat hunne betaalde „parade" zou
kunnen opwegen tegen de uitspraak van het
kiezerskorps.
Wie het meest razernij aan den dag leg
gen in den veldtocht tegen onze Kath. kin
deren, dat zijn socialistische bladen en de
socialistische leiders. En dat heeft daarna
de schaamteloosheid aan de vaders van die
arme kleinen te komen zeggen:
Uwe plaats is bij ons, in onze vak
bonden, in onze partij I
Het orgaan der socialistische vakbonden
en partij lieeft deze week niet minder dan
vijf of zes arstikelen geschreven tegen de
nieuwe schoolwet."
Het blad doet ten slotte een beroep op
de katholieke werklieden der Sclielde-stad
om zich door de luidruchtige betoogingen
der anti-schoolwetmannen niet te laten be
ïnvloeden, maar do katholieke regëering
krachtig te blijven steunen.
Spijkers -met koppen
blaar aanleiding van minister Baudin's cir
culaire betreffende de Goede Vrijdagviering
op de Fransche oorlogsschepen, wanneer zij
zich in den vreemde bevinden, zeg de „Ec-
clair" van Parijs het volgende:
„Wat zou er niet gebeurd zijri liadde de
minister van marine den moed, of liever,
den gezonden zin gehad, tegelijkertijd in
Frankrijk toe te laten, wat hij in den vreem
de duldt I Hij had dan toch enkel aan de
katholieke matrozen iets van die vrijheid
toegestaan, waarvan wij allen, in gelijke
mate, voor al de daden van ons leven zou
den moeten kunnen genieten.
„Maar die lieeren passen zulks wel toe
voor liunne daden, doch weigeren het voor
deel daarvan tot anderen uit te strekken.
„Zoo zagen we den zoon van Loubet met
veel praal zijne Eerste Communie doen in
Saint Philippe du Roule, jerwijl zijn vader,
die alles teekende, de wet tegen de kloos;
ters en do afschaffing der begrooting van
eerediensten bekrachtigde en afbrak met
het Vaticaan.
„Wij herinneren ons Jaurès, bij de inhul
diging van de „Verrerie ouvrière" hot eer-
looze koepiet van „Ca ira" uitbrakend
wat hem niet belette aan de zijnen alle
godsdienstig onderwijs te doen geven, ter
wijl hij deel nam aan al de Combistische
knevelarijen.
„Dichter bij ons nog hebben wij het voor
beeld van Léon Bourgeois, Waldeck Rous
seau, Olemenceau, zelf, die voor hen zelve
of voor de hunnen de hulp der nonnen in
roepen, maar de maatregelen goedkeuren,
om de nonnen te bestelen, en te verjagen.
„Op wijsgeerig gebied, evenals op politiek
terrein vragen wij voor hen, zo cm. Is voor
ons, de meest volledige vrijheid en het
grootste gemak om te galooven, wat ons
bevalt. Dat zou toch, volgens ons, liet ware
regiem der vrijheid, do echte vrijdenkerij
Zijn.
„Een politiek man, die nochtans ver van
ons staat, M. de Lanessan, oud-minister,
overtuigd materialist, schreef dezer dagen
naar aanleiding der woede van zekere men-
schen tegen liet Katholiek Verbond van
Spoorwegbedienden een opzettelijk artikel,
waaruit wij het volgende verhalen:
„Zullen onze medeburgers dan nooit in
zien, dat, zoo do vrijheid eerbiedwaardig is,
zulks enkel is op voorwaarde, dat ieder
burger er liet zelfde genot van hebbe. Het
zoude geen vrijheid meer wezen, indien zij
enkel bestond^ voor ééno klas van burgers,
Laat dus Katholieken, Protestanten, Joden,
Muzelmannen, vrijdenkers, handelen zooals
hun bevalt; leg enkel aan ieder de ver
plichting op, de vrijheid der anderen te
eerbiedigen en laat aan de toekomst cle zorg
over, de zegepraal te verzekeren van hen,
die haar verdienen door hunne wijsheid, de
dieasten aan het gemeencbest bewezen en
den vooruitgang, dien zij aan het menscli-
dom deden bereiken."
„Wel, wij vragen niet meer. Maar doe nu
toch eens reden begrijpen aan de politie
kers der Loge, der rue Cadet en van l'Hom-
me dit libre."
De socialisten tegenover de kerk.
De bewijzen hoe onwaar het is dat de
socialisten niet tegen den godsdienst zijn,
liggen voor het grijpen.
Het heeft echter zijn nut daarop voort
durend de aandacht te vestigen. 'Op die
wijze toch wordt het duidelijk hoe de hee-
ren het volk om den tuin leiden, en 'hoe
de uitoefening van d en godsdienst totaal
onvereenigbaar is met de socialistische
grondstellingen.
Het volgende geeft hierop weer een kijkje.
Bij gelegenheid van den socialistischen
partijdag van Jena, hebben de 'socialisten
Pcus, Adolf Hoffmann en Helene Grünberg
nog een openbare vergadering gehouden,
waar het onderwerp „Uit de Kerk" bespro
ken werd. De „Vörwarts" geeft hiervan een
uitgebreid verslag en voegt er dan aan toe,
dat na deze vergadering 100 personen uit
de landskerk traden, terwijl het Bebel-
fonds voor de vorming der jeugd een som
van 100 mark uit dc entree-ontvangsten
kreeg-.
Deze officeuse propaganda voor het uittre
den uit de kerk, zoo bespreekt de „Ger-
mania" dit geval, is wel teekenend, daar
toch op het programma der socialistische
partij staat, dat godsdienst privaatzaak is.
Er blijkt weer eens uit dat dit artikel van
liet program niets anders dan huichelarij
is, om; het goedgeloovige volk1 te bedrie
gen. Hoffmann heeft reeds jaren: lang onge
stoord anti-kerkelijke propaganda kunnen
voeren, en partijgenoot Peus, een vroegere
evangelische theologant, heeft nu weer tot
een „algemeeno staking tegen de Kerk" op
geruid. Hij wil zelfs dat het partijbestuur
hét recht zal hebben om allen leden aan te
raden uit de kerk te treden, wijl daardoor
h'et politieke doel der partij veel gemak
kelijker zou kunnen bereikt worden.
Doch hiermede wordt tegelijkertijd de ge-
En in geen enkele partij, noch aan de
linker-, noch aan de rechterzijde, is het ver
schot van eenigszins superieure mannen zo»
groot, dat zo er mede kunnen morsen.
De' rattenvanger van Hameln. Er is on
der ons, aldus meldt het „D. v. N.-B." opge
staan een nieuwerwetsehe rattenvanger. Wo
bedoelen een hondenvanger.
Nu leven we niet inHameln, waar eeti
dergelijke geschiedenis, als die dewelke vob
gen zal, 3n lang vervlagen tijden met ratten
tuigenis afgelegd, dat de kerk het sterksteen ook met kinderen gebeurdof niet ge-
bolwerk is tegen de sociaal-democratie,
mérkt de Msb. terecht op. Veel beter zou
dan ook het artikel luiden: vijandschap te
gen de kerk en godsdienst is partijzaak'.
De gevolgtrekking ligt voor de hand:
wie een goed socialist wil wezen, moet niet
godsdienstig zijn, doch het omgekeerde is
evenzeer waai-: wie waarlijk godsdienstig
is kan geen socialist zijnl
HOFBERICHTEN.
M. M. de Koningin zal hedenmiddag de ten
toonstelling van vroeg Noord-Nederlandsche
kunst te Utrecht bezoeken.
H. M. de Koningin-Moeder zal vermoede
lijk a.s. Vrijdag een bezoek aan die tentoon
stelling brengen. Het ligt in het voornemen,
dat de vorstin Van Bentheim haar daarbij
zal vergezellen.
DOUWES DEKKER EN I)E S. I.
Het Volk, en de sociaal-Democratische lei
ders bewierooken thans den martelaar Dou-
wes Dekker. Men zal er binnenkort nog wel
meer van hooren.
Intussehen dient de heer C. van de Pol, die
vaak met kennis van zaken in de socialisti-
beurd is, doch in ons goede Oosterhout.
En onze geschiedenis is echt. Als onver-
valscht wagen we het ze aan het tegenwoor
dige geslacht aan te bieden.
Wil de lezer maar even attent zijn.
Het fooneel verbeeldt De Laan. Het is Zon
dagmiddag. Een mooie, stille straat, behalve
Zondagsavonds. De voorhei, weet u. Nu dan,
op een hoek er van woont de heer v. R. Dio
beeft een heel mooi en hond. Een boxer.
Prachtige bond. Tamelijk veel publiek bui
ten. Mooi weer. Boxer met baas ook buiten.
Daar komt aangewandeld een sigarenma
ker van „De Olifant", een meneer W. van R.
Met een klein hondje, een foks-terrier. Men
raakt met elkaar aan den praat op den hoek
van de straat. Na over koetjes en kalfje»
wat geboomd te hebben, zegt de sigarenma
ker zoo tegen den heer v. R.: „Dieën hond
neem ik mee." Den boxer wel te verstaan.
„Ga jo gang," zegt de heer v. R. „Als je dat
klaar krijgt, ben je knap." De boxer wordt.
even aangehaald envolgt zijn nieuwen
meester. De Laan, Nieuwstraat, Rulstraat
dwirrelt en dwarrelt vol menschen om het
wonder te aanschouwen. De boxer is een
trouw beest.... steeds geweest, doch de heer
van R. is hem kwijt. En hoe bij ook roept,
fluit, dreigt, de eene straat in, de andere uit,
volgt de hond zijn verleider. De zoon des bui-
scbe pers over Indië schrijft, aan de opge-zes' °°k niet m's' met de zweep er op af.'
wonden gemoederen de volgende afkoeling
toe:
Het berichtje in Het Volk van ID Sept. j.l.
over de „verbannen leiders" kweekt groot,
en mogelijk zelfs noodlottig misverstand.
Douwes Dekker c.s, zijn met ale respect
voor hun durf evenmin leiders van de In
dische beweging als Van Erkel, Passtoors of
Van Vliet het zijn van de Nederlandsche be-
Geen denken aan, de bond wil niet meer meel
Hij verzaakt den ouden meester. Wat niet
mooi is. Zelfs niet van een hond. Eindelijk
krijgt hij verlof weer met zijn vroegeren baas
naar buis te gaan. Wat dan ook gebeurt-
Een tijdje later wordt dezelfde stuip uiige,
baald met denzelfden bond. Doof voor bedrei
gingen, voor slaag, volgt hij weer den on-'
weerstaanbare. Die later den hond weer tej
weging. In hun omgeving is niets boege-rugbrengt. Er zal wel wat voor den boxetf
naarncl wat den naam van „Indische bewe- opgezeten hebben bij den heer v. R.
ging" verdient, tenzij men 'n paar rijke lie
den die op geen ton of wat behoeven te zien,
als Indische beweging wil aanzien.
Er is een Javaansche (geen Indische) be
weging in opkomst, n.l. de Sarèkat (Daijang)
Islam. Maar deze gaat geheel om buiten
IDouwes Dekker c. s. en voor wie den toe
stand kent, kan dit niet anders dan ter ge
ruststelling strekken..
De Regeering, zegt „Het Volk", houdt blij
kens haar verbanningsbesluit D. D. c.s. voor
eenigszins belangrijker dan v. d. Pol
Wil „Het Volk" den heer v. d. Pol mis
schien óók verbannen hebben1? vraagt „De
Nederlander."
EEN DUIDELIJKE WENK.
Dr. Nolens zou het bejammeren, indien de
krachten van het afgetreden ministerie op
politiek terrein moesten braak blijven lig
gen.
De minister van Waterstaat heeft, naar zijn
wensch, zijn weg gevonden naar de Eerste
Kamer.
Aan den minister van Financiën is door
verschillende leden, die in een vast district
zitting hebben, hun zetel aangeboden van
dit |a|anboid is echter om te eerbiedigen redenen
geen gebruik gemaakt.
Het blijft echter tot eere strekken voor
deze leden, dat ze tot zoodanig aanbod spon
taan zijn gekomen.
Velen heeft het pijnlijk getroffen dat van
an ti-re volu t io ttnaire zijde, waar daartoe vol
gens veler oordeel nog meer reden zou be
staan, zoodanig aanbod niet gedaan werd.
Ook de „Standaard" schijnt dit thans te
betreuren. .j -
Heemskerk beeft een plaats gevonden in
den Raad van State.
Een aanwinst voor dien Raad.
Maar die benoeming mag slechts a'd interim
zijn.
Mannen als mr. Heemskerk zijn op den
duur slechts op hun plaats in een kabinet
of in de Tweede Kamer.
Ook Talma moet alsnog een plaats vinden
in do Kamer.
Eon partij kan aan zichzelf verplicht zijn,
aan haar besto leden de gelegenheid niet te
onthouden haar eigen politiek en zichzelf te
verdedigen.
Een zelfde spel wordt uitgehaald met een
hond van den heer V. Met hetzelfde gevolg-
Toch kras, hé.
De heer v. R. beweerde, dat hij alle hondetf
kan meenemen, welke hij verkiest.
TWEEDE KAMER.
(Zitting van gisteren)
De voorzitter opent de vergadering, en b»
noemt, na het lezen der notulen, 'do leden'
der Begrootingscomnaissies en hunne plaats,
vervangers, waarna aan de orde is de bef
noeming van twee leden der Kamer, die méf
den voorzitter de huishoudelijke commissie
vormen.
De heer Eland heeft, naar de voorzitten
dedodeelt, verzocht niet meer in aanmerkingj'
te komen, omdat de heer Eland behoort lot
dezelfde fractie als waartoe de van rechts-,
wego zitting nemende voorzitter behoort- i
De heer Lohman vraagt of, indien de hoor,
Eland toch herkozen wordt, er bij hem geeiV
bezwaar tegen bestaat, tooh zitting te no
men?
De voorzitter zegt dat de heer Eland hemt,
dienaangaande niets heeft medegedeeld.
Uitgebracht worden 78 stemmen, als volgt
op de lieeren: Tydeman 42, Eland 15, V,
Nispen 2, V-an By landt Schaper 13, Loeft
2. en Bos 1 stommen. Van onwaarde 2 stem
men. Gekozen is dus de heer Tydeman.
Voor heb tweede lid worden uitgebracht
de volgende stemmen: Loeff 31, Schaper 15,
v. Nispen 31 stemmen. Van onwaarde 1,
blanco 2.
Aangezien geen volstrekte meerderheid ver
kregen is moet oen nieuwe vrije stemming'
plaats hebben. Loeff 55, O. v. Nispen 7 eit
Schaper 14 stemmen, blanco 1, van onwaar-'
de 1. Gekozen is dus de heer Loeff.
Aan de orde is de benoeming van drie
leden der gemengde oommissie voor de ete-
nografie. Aftredende leden zijn de lieeren:
De Savornin Lobman, De Beaufort en Van
Vlijmen. 1
Dezen worden herkozen met respectievelijk
57, 70 en 71 stemmen; voorts zijn uitgebracht
op de heeren Vliegen 14, Schaper 3 stemmen
leö 2 blanco.
III. (Slot.)
Reeds zoo slecht geluimd begrijpt men hoe
de komst van 5000 katholieke gymnasten, die
den Paus kwamen huldigen en tevens toonen
doe gploof en lichaamskracht samen kunnen
kaan „mens sana in corpore sanum"
36 anticlericale bende van woede koken deed.
®et ergste is, dat zij steun vonden hij de
"htoriteiten. De optocht der gymnasten door
•*6 stad van Sint Jan naar Sint Pieter, eerst
veroorloofd, werd afgelast, nadat men hen
*6rst buiten om had willen laten gaan. Daar
in werden de vaandels der verschillende
kroppen verboden, vaandels voor het meeren-
~6el niet met godsdienstige emblemen,
"haar in de kleuren der verschillende naties,
daartoe de deelnemers behoorden, en een
^•oot aantal Italiaansche. Na de groote uit
kering in het stadion werden o. a. Italiaan
se vlaggen op de Piazza .del Popoio door
krabiniers afgerukt en gingen deze met1
y°e6t geweld te keer tegen de groep, die ze
^oeg, kinderen van 12 tot 14 jaar. Overal
erden de gymnasten door troepen Brunia-
aangevallen en de politie deed niets om
k kalm marcheerende gasten der stad te
schermen, integendeel werden deze aanval-
rs vrij spel gelaten. Op de Piazza Colonna
provoeeerde een Bruniaan een jong gymnast
door hem te zeggen: „Je hebt geen durf, je
hebt geen moed, je waagt het niet: „Viva il
Papa-Re!" (leve de Paus-koning) te roe
pen." Onvoorzichtigerwijs liep de jonge Sar-
dinier in den hem gespannen strik en her
haalde de hem voorgezegde woorden. Dit was
liet sein tot eene groote, vooruitiieraamde
kloppartij. De politie deed niets. Den volgen
den avond liet do politie rustig begaan toen
op hetzelfde plein het gespuis brulde: „Morte
al Papa! il Papa alla forea!" (Dood aan den
Paus, de Paus aau den galg). Eerst toen men
schreeuwde: Abbasso 1*Austria! trad de politie
tusscbenbeide. Dit zijn de ware feiten, mij
door een ooggetuige verhaald.
De Duitschors hebben geprotesteerd, o. a.
vermeldend "het cvriendsohappelijk ont
haal aan een optocht van Italiaansche werk
lieden in de Rijnprovincie ten deel gevallen.
Italië verdient werkelijk, dat de verschillen
de regeeringen officiëel op diplomatieken
weg protesteeren tegen den hoon hunne
landskinderen aangedaan.
Bij den aanval op den trein aan het station
te Civito-Vecchia, waar de terugkeerende
gymnasten met steenen en stukken gietijzer
gebombardeerd werden, zoodat velen zware
verwondingen opliepen, werden de belhamels
door den stationschef opgehitst, die ook beval
dat de trein een weinig voort zou gaan, opdat
de laatste wagens, die huiten schot waren
gebleven, ook hun deel zouden krijgen. De
besturen der verschillende aroeuen hebben
'het voornemen geuit bij Minister Giolitti te
1 protesteeren.
I Twee priesters, die tot het congres der aan-
1 bidders behoorden, werden in een zijstraat
j van het Corso aangevallen. Twee carabiniers,
die op liet rumoer afkwamen, liepen dood op
hun gemak toen zij zagen dat de aangeval
lenen priesters waren, en snauwden dezen
1 toe, een der aanvallers gelegenheid gevend te
j ontsnappen.
I Leden der Vereeniging der Italiaansche,
j Katholieke jeugd gaven aau kuu enthousias-
I me, door de pauselijke audiëntie gewekt,
lucht, door in de straat, die van het Vaticaan
achter Sint Pieter om loopt, te roepen: „Leve
j de Paus!" Dadelijk was politie bij de hand
om ze te arresteeren. Op het Pietersplein
nam echter het publiek zulk een dreigende
'houding aan, dat men het geraden achtte ze
1 los te laten.
j De Katholieke Vereenigingen wenschten
eene protestmeeiiüg te houden op een rustig
'pleintje, niet ver van het Vaticaan. Dit is hen
verboden. Eveneens een manifest aan te
plakken waarin zij hunne verontwaardiging
j uitten. Aan de Brnnianen is echter veroor-
loofd een manifest aan te plakken, waarin
de Paus genoemd wordt: „l'idra, il tarlo della
patria", de hydra, de vretende mot van liet
vaderland. Ze geven waarlijk groot bewijs
van vaderlandsliefde, wanneer ze met groene
(vrijmetselaars), roode en zwarte vanen, repu-
j hlikeinsche, godslasterlijke liederen brullend
door de straten trekken. En nooit is door de
politie zulk een vaandel verboden! Waar
schijnlijk zal de anticlericale, maconnieke de
monstratie op den a.s. 20en September alle
vorige in feilen haat overtreffen.
Nu heeft heden de meeting plaats gehad op
een privaat terrein hij de Sala Pia behoorend.
Dit geheele kwartier was door militairen
afgezet. 4000 mannen waren tegenwoordig.
Bij het uitgaan werd de deur door de politie
vastgehouden, zoodat men slechte één voor één
er door kon. Natuurlijk werd geprotesteerd.
Toen werd bevolen dat ieder afzonderlijk
zijns weegs zou gaan, natuurlijk onmogelijk
zoolang velen zich in dezelfde richting ver
wijderden. Bij de Nieuwe Kerk werden de
Katholieken door Brunianen opgewacht, die
de politie uiteen gedreven had. De katholie
ken, die zwijgend en stil doorliepen, wérden
door het gespuis aangevallen, waarop de
eersten zich verdedigden en ook een politie
agent een slag toedienden, die zich niet ont
zag de Madonna te vloekeu. Cavalleristen te
voet kwamen hier zelfs hij te pa». Nog elders
raakte men slaags, steeds door provocatie
der Brunianen, en steeds nam de politie het
voor dezen op. Prachtige toestanden!
I Na al dit afschuwwekkende verhaald te
hebben, kunnen we het blad omslaan en lie-
i lelijker, hartverheffender toonecleu schet-
sen. Bij voortduring verleent Z. II. audiëntie
aan duizenden en duizenden pelgrims in den
I ruimen Damasus hof, hen uit de logo van
Raub aeJ (ten auos.toUsch.an ze een sclAukend.
Gewoonlijk hebben deze audiënties om 5 uur
plaats, wanneer het er koel en schaduwrijk
is; de gymnasten hadden echter hunne
audiëntie 's morgens en door de plagerij der
politie, verschillende groepen aangedaan,'
hebben de eerstaangekomenen anderhalf uur
1 in do blakerende zon op dit plein staan wach-,
ten tot allen aaugetreden waren en Z. H.'
verscheen, Moeielijk is te zeggen wat grooter,
is geweest: de voldoening van den H. Vader,
zooveel krachtige, jeugdige geloovigen voor
zich te dien, dan wel het enthousiasme dezer
onverdorven zielen, den plaatsvervanger van
Christus te mogen huldigen. 1)
Zij hadden hun dag begonnen door een
pleebtigen dienst bij te wonen in Sint Jan,
waarheen zij in optocht uit het Lateranen-
palels hadden moeten gaan. Hier kwamen do
eerste plagerijen der politie voor, die de op
tocht een honderd schreden ver verhin
derde, en na afloop van den H. Mis beido(
deuren bezette, zoodat zij slechts één voor
één de kerk verlaten konden.
Daarna had het congres der priesters-aan
bidders plaats.
Tusechen de twee en 3000 priesters, allen
uit Italië, met veertig Bisschoppen en vier
Kardinalen, hebben zich voor dit Congres in
Rome vereenigd.
Den eersten dag voreenigden zij zicb in bet
Lateranen-paleis en trokken processioned
1) De Katholieke Illustratie van de«o wede
bevat een ulaat. die hierou betrekking bed''..
NIEUWE HAARLEMSCHE
sss
