TWEEDE BLAD
n
POLITIEKE PRAATJES.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Schoenmaker, blijf bij je
leest.
Mu Bon S^8ai*ché.
„üoyons."
BansisoSioenen voon alle ^@8e^enlfrteds»n2
DOSflDlilDAG 2 OCTOBER. 1913
.s,
ir
Is
b.
«sen
MIEUWE
XL
Een vraag van veel belang is dezeHoe
moeten we handelen, ten opzichte van de
naara-Kafclnoliekèn 1
Onder naam-Kat-helieken versta Ik die
menschen, welke Katholiek geboren zijn,
kortoren of langoren tijd Katholiek hebben
geleefd, maar op het oogenblik zonder gods
dienst voortleven.
De gewoonte was tot nu, dat op do stra-
tenlijstjes, die de propagandisten ontvingen,
at deze naam-Katholicken voorkwamen, en,
enkele uitzonderingen daargelaten, dezen ook
naar de stembus werden gehaald en bij het
iopmaken van den voorloopigen uitslag bij
de Reehtsche stemmen werden gerekend.
Mijns inziens totaal verkeerd t
Ik hoop u dit nader aan te tonnen, en te
vens aan te geven op welke wij zo er dan
wel met hen gehandeld dient 1e worden.
Bij de naam-Katholieken kunnen we weer
twee groepen onderscheiden: Menschen,die
nooit een Katholieke levenswijze hebben ge
leid, en menschen, die dit gedurende zekeren
tijd wel hebben gedaan.
De eersten zijn misschien onkel gedoopt,
meer niet, zulke menschen weten niets van
jons H. Geloof af, ze zijn niet Katholiek, en
ze zijn het nooit geweest. Wij kunnen zo
daarom onmogelijk onder do Katholieke kie
zers rekenen. Wc kunnen ze gevoegelijk
rangschikken onder de- niet-Katholieken.
(Wat we voor een liberaal en socialist doen,
doen We voor hen ook, maar meer ook niet.
iWe kunnen ook niet. veronderstellen, dat
ze Katholiek zullen stemmen, evenmin als
we dit van een Jood zullen verwachten.
Nu komt. de tweede groep: de menschen,
die c.en tijd lang Katholiek hebben geleefd,
maar na verloop van tijd hun Geloof den
rug hebben toegekeerd.
Sommigen hebben <1 it gedaan uit onwe
tendheid, laksohheid, ouversch il ligheid
Niet, dat zij direct met haat bezield zijn
tegen den Roomschcn godsdienst, maar zo
vinden het gemakkelijker zoo ta loven, het
is hun onverschillig. Die onverschilligheid
is hun kenmerk, socialisme, enz. laat hen
evengoed koud.
Dat dezulken Rechtseh stemmen valt ook
weer niet te veronderstellen, dat ze door
een kort huisbezoek vlak voor do verkie
zingen zullen bekeerd worden, ia al even
min aan te nemen. Wol kunnen ze na lang
'en voorzichtig werken weer op den juisten
Weg worden teruggebracht. Daarom worden
Y' den propagandist bijzonder aanbevolen.
moeten speciaal bewerkt worden mot loo-
Uur, vooral godsdienstige. Verder kunnen
V'Y behandeld worden als de kleurioozc mid
denstof, indien de propagandist ten minste
geen opleving van hun godsdienstig gevoel.
«opmerkt.
Rest ons nog de echte renegaten, die be
zield zijn met een haat tegen alles, wat Ka
tholiek heet. Dezulken nemen bij do tegen
partij moowlul nie-t do laagste plaatsen in.
Men. late zc maar zooals ze. zijn. Redoneeren
igaat niet met Sen, lectuur heeft geen in
vloed. Vooral spore men dezulken niet aan
tor stembus te gaan, verkeerd stemmen
doen ze.
Dit het voorgaande blijkt voldoende, dat
een propagaudaclub met de -naam-Katholic
ken. uiterst voorzichtig moet zijn. Alleen
mei hen, die werkelijk een tijd Katholiek
geleefd hebben, en door onwetendheid of
onverschilligheid afvallig zijn geworden, va.lt
wal uit, te voeren. Gedurige aanbieding van
lectuur en daarna veelvuldig huisbezoek zijn
de middelen tor genezing. De uiterste voor
zichtigheid .moet echter met "hen betracht
Worden. Men mag ze alle m naar de stembus
halen, als men van hun goede gezindheid
ten volle overtuigd is.
l)e verkiezingen in Mexico.
Kr zijn nog oenige candidaton gesteld voor
verkiezingen voor 't presidentschap in
Mexico, die de volgende maand zullen wor
den gehouden. De arbeiderspartij heeft gene
i-aal Felix Diaz geeandideerd, terwijl do libe
rale republikeinen als hun candiöaat David
Delafuente hebben aangewezen.
Naar men weet, hadden de katholieken, of
de oud-medestanders van Don Porfirio Diaz,
een anderen candidaat, den minister van bui-
tenlandsohe zaiken Gamboa, gesteld, tegen
w^ens eandidatimr generaal Huerta zich niet
zou verzetten.
Maar hu kemt Carranza, de leider der op
standelingen, die zich constitutionaltisten noe
men, roet in het eteu gooien. Hij heeft n.l. he
kend gemaakt, dat. de gouverneurs van de
zes staten, waarin de constitutionalisten do
bovendrijvende partij zijn, verklaard hebben,
dat zij een eventueel en president van Mexico,
die in October gekozen wordt, niet zullen
erkennen. Zoo'n president zal dan door de
constitutionalisten als verrader worden be
schouwd en bestreden.
Dat belooft wat, schrijft de N. R. O.
Wij zijn benieuwd hoe deze strijd om den
presidentszetel zal afloopent
Koningin Augusta Victoria.
Do Berlijusche correspondent van de „Daily
Express" meldt aan zijn blad, zoo deelt de Tel.
mode, dat bij, in weerwil.van alle tegenstrijdige
berichten, in staat is te verklaren, dat de jonge
echtgenoote van ex-koning Manuel ernstig ziek
is, zoo ziek inderdaad, dat cr niet aan gedacht
kan worden, dat zij binnen enkele maanden naar
haar verblijf in Engeland kan worden overge
bracht. Zij bevindt zich nog steeds in het zie-
konkuis te München, waar zij behandeld wordt
door prof. von Romberg, een bekend speciali
teit in vrouwenziekten. Ofschoon do koningin
zeer zwak is, moet er echter geen gevaar voor
haar leven bestaan. Zooch-a zij voldoende op
krachten gekomen is om vervoerd te kunnen
worden, keert zij terug naar het kasteel barer
ouders te Sigmaringen, om daar gedurende
den winter te blijven. Wat ex-koning Manuel
betreft, wordt verklaard, dat hij na een kort
verblijf te Sigmaringen naar Richmond, zal
vertrekken.
Dat er echter geen sprake is van ongerust
heid bewijst het feit, dat koning Manuel, in ge
zelschap van andere vorstelijke personen, Maan
dag te München een voorstelling bijwoonde van
de opera Carmen, waarin Signor Caruso op
trad.
Keizer Wilhelm beeft, zijn belangstelling ge
toond door liet zenden van lange telegrammen
van deelneming aan koning Manuel en aan
prins Wilhelm van Hohenzollern, den vader
der koningin.
Een toevluchtsoord. Het klooster van den
St. Der nar <1 in de Alpen, dat reeds menigen
verdwaalde tot toevluchtsoord diende, heeft
onlangs ook zijn deuren opengezet voor uit-
I geputte trekvogels. Tijdens een hevigen
sneeuwstorm zagen de monniken een grootou
zwerm zwaluwen, die op haar trek waren,
1 naderen. Dadelijk werden alle vensters .en
deuren van hot-klooster wijd opengezet, waar-
j van de diertjes gretig gebruik maakten.
I Even later waren de gangen en cellen vol
i halfbevroren vogels. De kleine reizigers
brachten er den nacht door om den volgen-
i den morgen toon de storm bedaard was, hun
veis naar het verre zuiden voort te zetten.
De kiesrechtvrouwen. Het boofdkwar-
i Der der 'Engel, sche kiesrecht juffers zal naar
Parijs worden overgebracht. Miss Ohristabel
Pankhurst heeft aldaar mooie vertrekken ge
huurd. Meest al do. kamera zijn in bureaux
veranderd geworden.
Ex-president Castro bestolen. De parti
culiere detective Mohr en de volontair Mi-
chnëlis, die zich Zaterdag voor de rechtbank
<o Hamburg hadden te verantwoorden wegens
diefstal ten uadeele van den vroegeren presi
dent der republiek Venezuola, hadden op het
bureau van den koopman Mc! it la, bij wien
de volontair in betrekking was en die Cas
tro's zaakgelastigde was een schrijftafel open
gebroken en daaruit geheime stukken gesto
len, toebehoorende aan den ex-president. Zij
wilden deze papieren tegen een boog bedrag
aan Castro's tegenstanders verkoopen.
Zoover kwam liet echter niet, want Melitta
bemerkte den diefstal dadelijk en het gelukte
hem den dieven de papieren wedeT te ontfut
selen. Mohr en Michaëlis kregen leder vier
maanden gevangenisstraf.
Do geheimzinnige rnnderroover. Einde
lijk zal blijken, wie do geheimzinnige runder-
roover der Stiermarksche Alpen is. Nadat
men de geheel© roofdierenwereld bij het ge
val betrokken had, is thans gebleken, dat
gewone kettinghonden de schuldigen zijn. In
de laatste drie maanden zijn in den omtrek
van bet Trofaiach-bosch hij Leoben een groot
anntal schapen, runderen en kalveren dood of
ernstig gewond in de weide gevonden, die zoo
als achteraf gebleken is, dooT kettinghonden,
die 's nachts door de hoeren werden losgela
ten, zijn verscheurd of gewond. Het is vast
gesteld, dat een enkele hond op een nacht
twaalf schapen doodde of wondde.
II. M. DE KONINGIN TE SOESTDIJK EN
UTRECHT.
H. M. de Koningin kwam Dinsdagmiddag
halfeen per auto van 't Loo te S-oestdijk aan tot
't brengen van een kort bezoek aan H. M. de
Koningin-Moeder en de vorstin van Itentheim
ten palcize Soestdijk. Na het noenmaal gebruikt;
te hebben vertrok H. M. de Koningin naar
Utrecht tot het krengen van het aangekondigde
bezoek aan de Kunsttentoonstelling aldaar,
HET WEDUWEN- EN WEEZENFONDS
IN INDIë.
In het op 1 October in werking tredende
nieuwe reglement voor net weduwen- en weezen-
fonds van Europeesehe burgerlijke ambtenaren
in Nedcrlandsch-Indië is ten aanzien van de uit-
keeringen aan weduwen do voornaamste bepa
ling deze, dat eeno weduwe, die een nieuw huwe
lijk aangaat, slechts de helft van haar pensioen
verliest.
Dij ontbinding van haar laatste huwelijk
treedt zij weder in het genot van haar vol pen
sioen.
Zoolang een hertrouwde weduwe half pen
sioen geniet, wordt ann hare kinderen de helft
van den onderstand van volle weezen uitgekeerd.
Tot de uitbetaling van vol pensioen wordt
telkenmale eerst, overgegaan nadat van de
weduwe ia ontvangen oone schriftelijke ver
klaring dat zij ongehuwd is.
Een weduwe, dit eene verklaring indient
welke met de waarheid in strijd is, verliest voor
goed alle aanspraak op pensioen.
EEN CONGRES VAN POLEN IN NEDER
LAND?
Naar het „BerJinor Tageblatt" uit Dort
mund verneemt, zullen de Polen ten westen van
de Elbe binnenkort een congres houden. Een
j comité heeft reeds opdracht gekregen dc zaak
voor to bereiden. VermTldenswanrd is bat feit,
dat men dit congres in 't buitenland en wel in
Nederland denkt te houden. Natuurlijk ge
schiedt dit in verband niet de wettelijke bepa
ling, die eischt, dat, men zich op openbars ver-
gadoringen slechts van de Duitsche taal bedient,
zoo meldt de Tel.
DE „ZWIJGENDE BETOOG ING."
Uit de „Residentiebode" van Donderdag namen
wij een verhaal over, inhoudende dat 'n chic ge- j
kleede dame, als freule betiteld, een paar dagen
voor 1,7 September bij een vrouw in de Jan de'
Bamstrnat te 's-Graveirhage is gekomen en baar
gevraagd heeft of zij niet, 40 vrouwen leveren
kon voor de kiesreehtbetooging. Prijs: een gul- j
den per boofd pus een ext raatje. En naar het
blad verklaart zijn de '10 vrouwen inderdaad ge-!
leverd on hebben zc san de betooging deelge-
nomen.
Wij kunnen do waarheid van dit verhaal
moeilijk aannemen, zegt de N. Ot., maar wat ons-j
bevreemdt is dat er nog steeds geen tegenspraak
is gevolgd. Het blad dringt daarom aan op een'
verklaring van de dames die de organisatie der
„zwijgende betooging" op zicb hebben genomen
en die niet mogen blijven zwijgen op een be
schuldiging van zoo ergerlijk boerenbedrog.
Inderdaad zou dat wel dienen, als het de da
mes niet te veel moeite i»!
NEDERLANDSCHE OFFICIEREN NAAR
ALBANI8.
Een officieus Reu tor telegram uit I/onden
meldt, dat de Nederlandsche regeering de uit-
noodiging van de mogendheden, om de gendar
merie in Albanië te organiseeren, heeft aange
nomen en een aantal officieren zal nitzendon,
die zich van den toestand op de hoogte zullen
stellen, ten einde zich te vergewissen, hoeveel
officieren tot bovengenoemd doel noodig zullen
zijn.
DE TENTOONSTELLING IN HET MUI-
DERSLOT.
behoort tot het verleden. Maandag is de collec
tie oude kunst, die op zoo smaakvolle wijze in
het slot was tentoongesteld, voor het laatst te
bezichtigen geweest.
R. K. HERSTELLINGS OORDEN
„DEKKERS VVALD."
Dag1 in dag uit stijgt het getal kranken,
die hier in deze mooie en gezonde streek het
volle verlangde levTm komen inademen.
Dag in dag uit nemen bij den directeur
do aanvragen toe van hen, die voor een of
anderen lieveling liet impend oog op deze
Bt K. Herstellings oorden gevestigd hebben.
Nu reeds een veertigtal tuberculose-lijders
toeven er onder ons.
Mag ik den katholieken Nederlanders een
vraag doen?
Gij weet, longlijders gevoelen zich over 't
algemeen niet erg ziek. Vooral niet als do
ziekte, zooals hier bij de moesten, in haar
eerste verraderlijk stadium verkeert
Wat is 't nu een ontzaglijke toer voor hen,
den geheelen dag op gepaste wijze vol te
maken.
Bij 't altijd lekkere dennenlucht happen,
bij 't altijd overschouwen der als tapijten
uitgespreide landerijen, en 't zich verlus;
gon in de prachtige natuur-verschijnselen moet
nog iets bijkomen.
Wat zal dat zijn?
Gij begrijpt, voor de moesten, voor bijna
allen: lectuur:
Lectuur.
Maar waar haal ik hier lectuur?
Het Sanatorium heeft vooreerst nog voor
zooveel anders te zorgen.
Nu bon ik zoo vrij, in overleg met den
vol ij Verijlen dokter directeur, dén Heer Jong
mens, aan do katholieke Nederlanders wat
boeken te komen vragen.
Wij kunnen al wat goed is gebruiken, want
er liggen onder ons van allerlei patiënten:
dames en hoeren, jonge dames en jonge hoe
ren, studeerende jeugd en spelende kinderen,
arbeiders en patroons onderwijzers enz. enz.
Do ondervinding leert, dat geïllus
treerde boeken nog het welkomst zijn.
Wie helpt cr ons aan wat lectuur?
Daarvoor ailcroprechtston dankt
ARN. S L IJS,
tijdelijk rector van „Dekkerswaid".
29 Sept. 1918.
Kranige Nederlanders. Maandagnacht
15 September hoorde men op het 14000 tons
droogdok te Amsterdam gebouwd door de
Ned. Scheepsbouwmaatschappij en tlians on
der leiding van den clokmeester K. Kruyff,
op weg naar Soerabaja in de golf/Vui
Aden augslig hulpgeroep. Weldra onl/eCle
men een omgeslagen sloep ou daar Boven
op ecu uian. Vlug sprongen tweo matrozen,
Klaas Veenstra en Martinus Kramer, beidon
Nieuwedie p-ore, in do vlet, om te trachten den
schipbreukeling le redden; zij mochten het
genoegen smaken hem behouden op het dok
te brengen.
Van hem vernam men, dat hij Duitscher
was en stuurman op een der torpedobooten,
die te Aden geankerd waren en die bestemd
zcjn voor China. Hij vertelde, dat hij met zij.
sloep door een windvlaag was omgeslagei
en reeds langer dan een uur op de omgesli
gen sloep ronddreef.
Gelukkig, dat men op het dok zijn uo<„ji
kreten hoorde, anders ware hij zeker de go 11
uit en de voHe zee ingedreven. Met de Mooi
van 't dok werd hij naar zijn vaartuig go
bracht.
Dinsdag 17 Sept. kwam de Duitscher op hel
droogdok, om nogmaals zijne redders te bef
danken en wilde hnn twintig Mark geven
dat echter met beslistheid door hen van dl
hand werd gewezen met de echt-HoHandseM
uitdrukking: „Wij zijn zeelui onder elkander!
een volgende keer doe jij het ons."
Een eeresalnnt aan die flinke inanneu.
(H. B.
Een raadsvergadering. De „Limb. Kc_
rier" geeft verslag van een raadsvergadering
te Sehaesherg, Donderdag gehouden.
Het raadslid Erons had gezegd, te meenen
dat in de wet staat, dat liet hoofd der schoo]
geen les moer behoeft te geven als er 7 kb
sen zijn.
De voorzitter, brugemeeeter Quaedvliegl
antwoordde hierop: U zegt: ik meen. MaatT
met dat meenen worden iemand zonder hetj
minste bewijs, verwijtingeu en beschuldigin
gen naar het hoofd geslingerd. Die dat doet
is volgens een hoogstaand schrijver zelf een
schurk; een bewijs hiervan zit in mijne naaste
nabijheid. Ja. lach maar Debeij; als ik n zit
lachen, denk ik aan den grijnslach des dnï-l
veis. ïSEs
(Debeij interrumpeert: Maakt u zich maai
eens rein, van wat men u beschuldigt).
Voorzitter: Tegenover pamf letten-oh rij ver
behoef ik me niet rein te maken. TT, Debeijl
slaat als pamfletlenschrijver genoeg bekendj
Ik heb nooit noodig gehad, Debeij, een nrmonl
boscli wachter zijn broed te ontnemen, om del
bosschen goedkoop te hebben. Ik heb nooit!
noodig gehad iemand een blaueo papier tel
laten teekenen. Ik heb nooit noodig gehad eenl
testament van 2500 door uw manipuloerenl
2 keer dienst le laten doem Ik wil hier verder!
niet op ingaan, bedenk alleen dit spreok-l
wuord: „Die den duivel bannen wil. moet reinl
zijn," en dat bent n noch uwe helpens. Ik hebl
mij gerechtvaardigd voor alle autoriteiten,
maar u bent 'n fitter geweest van uwe voor-|
ouders af."
Ere ris: „Acht u de stukken, die aan de leden I
der Tweede Kamer en aan allo autoriteiten
gestuurd zijn ook pamfletten!
Voorzitter: Ik heb reeds gezegd, ik acht hot I
schurken, die iets meenen en iemand besehnl-
digon, zonder bewijzen te bobben.
Debeij: Hij is een schurk, die geld van del
gemeente per jaar achterhoudt en als de poli- j
tie hem op de hielen zit. ze dan boen werpt
Lr staat onder hooge bescherming en hot
schijnt «lat er geen recht bestaat, anders was
alles anders uitgekomen.
Voorzitter: Het is een schurk, die het wagen
durft de hoogste autoriteiten te hese huldigen;
geen wonder, dat diezelfde persoon mij durft
te beschuldigen. Debeij, u hebt altijd den
mond vol van recht, maar was het recht, dat
u een arm werkman, die u een stukje land
verkocht, voor 18. later 20.— deed Indalen,
Was ilit rechtvaardig. Was het eerlijk, iemand
een blanco vel papier te laten teekenen.
Debeij: Ik kan mij rechtvaardigen, haal dien
persoon eens. dien ik 20 heb doen bet-alen.
Maar u, burgemeester, u kunt zich niet recht
vaardigen.
Voorzitter: Beide personen, zoowel die u
20 liet betalen, alsook die u het blanco pa-
pier liet teckenen, wonen op Seliaesberg, en
tegenover sebnrken rechtvaardig ik mij niet,
i Erena. Wat u aanhaalt, zijn particuliere
zdkon. Debeij heeft echter in 't openbaar het
hoofd der gemeente beschuldigd. U heeft zich
dus ook in 't openbaar moeten rechtvaardi-
gen.
Alsnu gaat men over tot behandeling der
agenda
„Zij zei alles!" Ik zit in het verste hoekje
van een coupé gekropen schrijft B. P. onder
de si reep in het Hbld. In liet andere hoekje
wordt een debat uil,gevochten-
Zij was 'n kiesreebtvvouw, hij was niets.
:-3KW,TWtViv» TB
Naar W. O. vim Hoorn.
Wie van ons lezer, heeft dit spreekwoord
Kooit gebezigd, als een ander iels ondernam,
waartoe hem dc geschiktheid en het verstand
fmbrak; Alles in de wereld moet op zijn
«igon manier geschieden, elk ambacht, hoe
'gering het ook schijne, heeft zijne bijzondere
Kunstgrepen en wie deze niet kent, slaagt in
fcijn werk niet. Dit heeft eens iemand, een
'goedhartig mensch, ondervonden, en die
ïemurnl was koning jVUxiiuiliaan Joseph van
«eieren, een vorst bij al zijn onderdanen bij
zonder geliefd. Een, 't was in den zomer, zat
Amvou^g zonder opschik gekleed, in den
-Slottuin van Tegernsee to lezen. De hitte was
•oo groot, eu in Jen tuin was het zoo stil, dat
on koning de oogon toevielen. Hij legde het
- ook naast zich op de hank en sluimerde in.
£dne rust duurde echter niet lang, en ontwa
rde stond hij op om nog eeu wandeling te
~ëken. Auu het boek dacht, hij niet; bij liet
et liggei,. Zijn weg voerde liem verder en
C'der, en weldra lag de geheele koninklijke
^p'ü achter hem, en wandelde hij voort door
Irj^asvelden, die hier en daar aan den oever
ji.oet meer gelegen zijn.
be kv. am de koning het hoek weder in
©ad "elite, dat hij op de bank in het park-
Ban /''"o liggen. Als er iemand lang» ging,
"iet fik* wel verloren zijn, en hij zou het
(neer iaSrric willen missen. Daar hij nu het
''ever (u5s naar het s'ot wi'd0 terngkeeren,
'eggrr -• denzelfden weg nogmaals af te
*°n h;
om naar iemand, die liet boek
«ttiden
(>!1 en w'ien hü nauwkeurig kon auu-
taiisof Waar Met was blijven liggen. In den
WV6" omtrek 7as hij echter niemand, dan
Jiingeu, die een troeD ganzen hoedde-
I r T)e koning ging dus op deze toe, en zei:
Zeg eens, vriendje, zoudt ge wel van die en
die piaats een hoek kunnen halen? dan geef
ik n een rijksdaalder.
De jongen, die den koning niet kende, zag
den dikken heer ongeloovig aan. Een rijks
daalder voor zulk een kleine moeite dat
v ilde er bij hem niet in.
Meent ge dat ik gek benï was zijn ant
woord, terwijl hij wilde heengaan.
Waarom zon ik meenen dat gij gek zi.it,
vroeg daarop de koning, wien de kloeke,
roodwangige jongen beviel, lachend, terwijl
hij wel begreep dat deze hem niet kende.
Omdat gij voor zulk een geringeu dienst
eeu rijksdaalder wilt, geven, hernam de
knaap. Zoo gemakkelijk wordt het geld niet
verdiend.
Nu zie ik, hervatte de koning vroolijk, dat
gij toch een dwaas zijt, waarom gelooft gij
mij niet?
Die daar binnen, en de knaap wees naar
het gindsc.he slot, houden -ons volk gaarne
voor den gek, en gij komt toch ook van daar.
En al kwam ik van daar? zei de kouing.
Hier hebt gij' al vast den rijksdaalder voor
uit! Ga nu en haal mij het boek.
De oogen vau den knaap tintelden, toen hij
het geld in de hand hield, want voor niet
veel meer moest; li ij con geheel jaar lang de
ganzen hoeden.
Hij bleef staan.
Nu, vroeg de koning, waarom gaat géi
niet?
De knaap schoof zijn hoedje wat op zijde
en krabde zich achter het. oor. Ja, ze'ule hij, ik
wilde wel, maar ik durf niet. Als de hoeren
hoorden dat ik die ellendige ganzen alleen
gelaten had, dan joegen zij mij weg en ik
was zonder brood.
Malle jongen, riep de koning uit, ik zal ze
wel hoeden, tot gij terug komt.
Gij? vroeg de jongen langzaam en spot
tend. Gij waart me ook de rechte voor een
ganzenhoeder! Ge zijt veel te dik en le stijf,
dat zou fraai gaan. Zij zouden alle uiteengaan
en op de vette weiden, en ik kou meer be
talen, dan ik in een geheel jaar verdien. En
zio me daar dien gr ooien eens aan, met zijn
j marterkop en zwarte vleugeleu, hij is een
deserteur, een ellendig beest, een oproerma
ker; li ij behoort tot het hofgespuis, dat niet
veel deugt; hij zou de boel maar in de war
jagen, het gaat niet.
De kon jug hield zich zoo goed mogelijk, ter
wijl hij zeide: Waarom zou ik niet een oogen
blik d ie ganzen kunnen besturen, ik die liet
zoo vele menschen moet doen?
Gij? vroeg de knaap weer eu nam hem van
het hoofd tot de voeten op. Nu, dat moeteu
dan ook dwaze menschen zijn; zi.it gij mis
schien een schoolmeester? O, ik verzeker u,
jongens zijn vrij wat makkelijker te regeeren
dan ganzen.
Dat kan zijn, antwoordde de koning, doch
talm niet langer. Wilt gij het boek halen?
Ik wilde gaarne maar
Ik sta voor alles in, en betaal de schade,
indien uw haas mocht komen.
Nu ging den jongen een licht op. Hij beval
den vreemden heer vooral acht te slaan op
den „hoveling", zoo noemde hij de groote, def
tige gans; deze toch was altijd oproerig, en
bracht den geheelen troep in beweging. De
koning beloofde liet en ontving de zweep, en
de jong-en ging heen, maar kwam, nadat hij
een eind weegs geloop-en had, terug.
Wat beduidt dat, riep de koning hem te
gemoet.
Klap eens met de zweep, beval de jongen.
De koning beproefde het maar het ging
niet.
Dat heb ik wel gedacht, zei de knaap. Een
schoolmeester wil een ganzenhoeder zijn en
hij kan niet eens klappen!
Hij trok den koning de zweep uit de hand
en wees hem hoe hij daarmee -klappen moest.
Do koning kon zich biina niet langer be
dwingen, Hij deed echter zijn best om van
het klappen den slag te krijgeu, en toen hem
dit eindelijk eenmaal bij toeval gelukte, druk
te de knaap hem nogmaals de plichten eens
ganzenhoeders op tiet hart en liep toen heen.
De koning hield hu niet langer zijn lachen
- in.
Maar het scheen waurlijk of de ganzen be
merkten dat hun gewone strenge meester den
troep niet bewaaktg. De gans, die de knaap
als hoveling aangewezen had, rekte den lan
gen hals uit, zag overal rond en liet twee-,
driemaal zijn krijscliend gesnater hooren, en
alsof een windvlaag een hoop vederen be
roerde terstond staken alle ganzen hun
vlerken op, snaterden luid, en eer de koning
er aan dacht, vlogen allen uit elkander, naar
de verschillende windstreken heen, eh in de
vette weiden aan den oever van het meer.
De koning riep het hielp niets. Hij wilde
met de zweep klappen, maar hij kon er geen
fatsoenlijke klap uitkrijgen. Hij liep her- en
derwaarts, maar alles tevergeefs. In het
zweet badend zette hü zich lachend neder op
den boomstam, waar de knaap had gezeten
en liet de ganzen loopen.
De jongen heeft waarlijk gelijk, zei de ke
ning tot zichzelf, dat het gemakkelijker is
een paar millioen menschen te regeeren dan
een troep ganzen. En die ellendige „hove
ling" is van alles de schuld!
De knaap had zich inmiddels voortgespoed
en het hoek op de aangewezen plaats gevon
den. Vroolijk gestemd kwam hij terug. Toen
hij echter bij den koning was gekomen en
naar de ganzen zag, liet hij van schrik het
hoek vallen, en staarde het onheil aan dat
zijn koninklijke plaatsvervanger h-ad aange
richt.
Daar hebben we het al! riep hij uit, bijna
schreiend van toorn en droefheid. Ik had wel
gelijk, gij weet er niets van! Wat moet ik
nu beginnen? Alléén kan ik ze onmogelijk
weer te zamen brengen. Gij dient wel een
handje mee te helpen.
Hij wees den koning eene plaats aau, waar
hij moest blijven staan, en leerde hem boe
hij de uitgestrekte armen moest opheffen
en laten vallen, en hoe hij schreeuwen moest,
daarna liep hij zelf heen om de verst verwij
derden te halen.
De koning deed zijn best en na onbeschrij
felijk veel moeite was de troep eindelijk weer
bijeen.
De knaap schimpte en schold nu op den
koning, dat hij zijn plicht zoo slecht had ver
vuld, en besloot: Van mijn leven zal zoo
iemand mijne zweep niet weer in handen
krijgen, en mij door een rijksdaalder verlei
den mijne kudde te verlaten.
Den koning zou ik ze zelfs nog niet toever
trouwen.
Daaraan.hebt gij gelijk, brave jongen, riep
de koning nu schaterend van lachen uit; die
heeft er even weinig verstand van ale ik.
Dat ook nog? riep de knaap, en zag hem
vol ergernis aan.
Wel ja, want ik ben de koning.
Gij? nu maak dat aan een domoor wijs,
maar mij niet! hernam de jongen. Haal
gij maar uw hoek en maak dat gij thuis komt.
De koning haalde bedaard het boek en zei*
terwijl hij den knaap nog twee rijksdaalders
gaf: Wees maar niet boosl Ik beloof u dat ik
nimmer weder ganzen zal hoeden!
De jongen dankte hem, zag hem ongelocvig
aan, en zeide: Wie gü ook züt, zeker zyt gü
een goede heer, maar voor ganzenhoeder
deugt ge volstrekt niet! Het geldt ook hier:
Schoenmaker, blijf hij uw leest.
D. v. N. Br.
