TWEEDE BLAD
Schoenmaker, blijf bij je
leest
POLITIEKE PRAATJES.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
llu Bon iüapcfoé.
Hasisischoenen vooi* all© geflecgen&seffessi
DONDERDAG 2 OCTOBER. ISIS
as,
ïir
50
2.
NIEUWE HAARLE/Y\SCHE COURANT
ot
3Q«
ns,
en
XI.
Een vraag- van veel belang is deze: Hoe
moeten we handelen ten opzichte van de
iuiam-Katbolieken I
Onder naam-Katholieken versta ik die
menschen, welke Katholiek geboren zijn»
korteren of langeren tijd Katholiek hebben
geleefd, maar op het oogenblik zonder gods
dienst voortleven.
De gewoonte was tot nu, dat op de stra-
tenlijstjes, die de propagandisten ontvingen,
al deze naam-Katholiek en voorkwamen, en,
enkele uitzonderingen daargelaten', dezen ook
naar de stembus werden gehaald en bij het
lOpmaken van den voorloopigen uitslag bij
do Rechtscbe stemmen werden gerekend.
Mijns inziens totaal verkeerdI
Ik hoop u dit nader aan te toonen, en te
vens aan te geven op welke wijze er dan
wel met hen gehandeld dient te worden.,
Bij de naanr Katholieken kunnen we weer
twee groepen onderscheiden: Menschen, die
nooit een Katholieke levenswijze hebben ge
leid, en menschen, die dit gedurende zekeren
,tijd wel hebben gedaan.
De eersten zijn misschien onkel gedoopt,
ïneer niet, zulke menschen weten niets van
jons H. Geloof af, ze zijn niet Katholiek, en
ze zijn het nooit geweest. Wij kunnen zo
jdnarom onmogelijk ouder de Katholieke kie
zers rekenen. We kunnen ze gevoegelijk
rangschikken onder de mot-Katholieken.
{Wat we voor een liberaal en socialist.doen,
idoen we voor hen ook, maar meer "oök niet.
(We kunnen ook niet veronderstellen, dat
ze Katholiek zullen stemmen, evenmin als
we dit van een Jood zullen verwachten.
Nu komt de tweede groep: de menschen,
(die een tijd lang Katholiek hebben geleefd,
maar na verloop van tijd hun Geloof den
rug hebben toegekeerd.
Sommigen hebben dit gedaan uit onwe
tendheid, lakschheid, onverschilligheid.,
Niet. dat zij direct met haat bezield zijn
tegen den Roomschcn godsdienst, maar ze
vinden het gemakkelijker zoo te leven, het
is hun onverschillig. Die onverschilligheid
is hun kenmerk, socialisme, enz. laat hen
evengoed koud.
Dat dezulken Recht.se.li stemmen valt ook
weer niet to veronderstellen, dat ze door
een kort huisbezoek vlak voor de verkie
zingen zullen bekeerd worden, is al even
min aan te nemen. Wel kunnen ze na lang
en voorzichtig werken weer' op den juisten
weg worden teruggebracht. Daarom worden
ze den propagandist bijzonder aanbevolen.
moeten speciaal bewerkt worden met' lec
tuur, vooral godsdienstige. Verder kunnen
zo behandeld worden als de kleuiTooze mid
denstof, indien de propagandist ton minste
geen opleving van hun godsdienstig gevoel
Opmerkt.
Rest ons nog de echte renegaten, die be
zield zijn mot oen haat tegen alles, wat Ka
tholiek heet. Dezulken nemen bij de tegen-
part.ij moostal niet dc Jaa.£»sl.o plaatsen in.
Men late ze maar zooals ze zijn. Keel ene even
gaat niet met hen, lectuur heeft geen in
vloed. Vooral spore men dezulken niet aan
ter stembus te gaan, verkeerd stemmen
doen ze.
Uit het voorgaande blijkt voldoende, dat
een. propagandaclub met do naam-Katholie
ken uiterst voorzichtig moet zijn. Alleen
mei hou, die werkelijk een tijd Katholiek
geleefd hebben, on door onwetendheid of
onverschilligheid afvallig zijn geworden, valt
Wat uit te voeren. Gedurige aanbieding van.
lectuur en daarna veelvuldig huisbezoek zijn
de middelen ter genezing. i.)o uiterste voor
zichtigheid moet echter met hen betracht
Worden. Men mag ze alleen naar de stembus
halen, als men van hun goede gezindheid
ten volle overtuigd is.
De verkiezingen in Moxieo.
Er zijn nog eenige candidaten gesteld voor
de verkiezingen voor 't presidentschap in
Mexico, die de volgende maand vullen wor
den gehouden. De arbeiderspartij heeft gene
raal Felix Diaz gecandideerd, terwijl do libe
rale republikeinen als hun candidaat David
Delafuente hebben aangewezen.
Naar men weet, haddon de katholieken, of
de ©nd-medestandera van Don Porfirio Diaz,
een anderen candidaat, den mi nieter van bui-
tenlandsehe zaken Gamboa, gesteld, tegen
wiens eandidatuur generaal Hnerfca zich niet
zou verzetten.
Maar nu komt Carranza, de lpider der op
standelingen, die zich ooiistituüonaiisten noe
men, roet in het eten gooien. Hij heeft n,l. be
kend gemaakt, dat de gouverneurs van do
zes staten,, waarin de constitutional isten de
bovendrijvende partij zijn, verklaard hebben,
dat zü een eventuéelen president van Mexico,
die in October gekozen wordt, niet zullen
erkennen. Zoo'n president zal dan door de
eonstitutionalisten als verrader worden be
schouwd en bestreden.
Dat belooft wat, schrijft de N. R. O.
Wij zijn benieuwd boe deze strijd om den
presidentszetel zal afloopen!
Koningin Augusta Victoria.
De Berlijnsehe correspondent van de „Daily
Express" meldt aan zijn blad, zoo deelt de Tel.
mede, dat hij, in weerwil van alle tegenstrijdige
berichten, in staat is te verklaren, dat de jonge
echtgenoote van ex-koning Manuel ernstig ziek
is, zoo ziek inderdaad, dat er niet aan gedacht
kan worden, dat zij binnen enkele maanden, naar
haar verblijf in Engeland kan worden overge
bracht. Zij bevindt zich nog steeds in het zie
kenhuis te München, waar zij behandeld wordt
door prof. von Romberg, een bekend speciali
teit.in vrouwenziekten. Ofschoon de koningin
zeer zwak is. moet er echter geen gevaar voor
haar (leven bestaan. Zoodra /.ij voldoende op
krachten gekomen is om vervoerd te kunnen
worden, keert zij terug naar het kasteel hnrex'
ouders te Sigmaringen, om daar gedurende
den winter te blijven. Wat cx-koning Manuel
betreft, wordt verklaard, dat hij na een kort
verblijf te Sigmaringen naar Richmond zal
vertrekken.
Dat er echter geen sprake is van ongerust
heid b6wyst het feit, dat koning Manuel, in ge
zelschap van andere vorstelijke personen, Maan-
dag'to München een voorstelling bijwoonde vau
de opera Carmen, waarin Signor Caruso op
trad.
Keizer Wilhelm heeft zijn belangstelling ge
toond door het zonden van lange telegrammen
van deelneming aan koning Manuel en aan
prins Wilhelm van Hohenzollern, den vader
der koningin.
Een toevluchtsoord. Het klooster van, den
St. Bernard in de Alpen, dat reeds menigen
verdwaalde tot toevluchtsoord diende, heeft
onlangs ook zijn deuren opengezet voor uit
geputte trekvogels. Tijdens een hevigen
sneeuwstorm zagen de monniken een grooton
zwerm zwaluwen, die op haar trek waren,
naderen. Dadelijk werden alle vensters en
deuren van bet. klooster wijd opengezet, waar
van de diertjes gretig gebruik maakten.
Even later waren de gangen en cellen vol
half bevroren vogels. De kleine reizigers
brachten er den nacht door oin den volgen
den morgen toen de storm bedaard was, hun
reis naar het verre zuiden voort te zetten.
De kicsreclitvrouwen. Het hoofdkwar
tier der KngeLsche kiesrechtjuffers zal naar
Darijs worden overgebracht. Mi»s Oh ris tab el
Pankhurst heeft aldaar mooie vertrekken ge
huurd. Meest al de kamers zijn in bureaux
veranderd geworden.
Ex-president Castro bestolen. De parti
culiere detective Mobr on de volontair Mi-
chaölis, die zich Zaterdag voor de rechtbank
te Hamburg hadden te verantwoorden wegens
diefstal ten nadeel© van den vroegeren presi
dent- tier republiek Venezuela, hadden op het
bureau van den koopman Melitta, bij wien
do volontair in betrekking was en die Cas
tro's zaakgelastigde was een schrijftafel open
gebroken en daaruit geheime stukken gesto
len, toebehoorende aan den ex-presideut. Zij
wilden deze papieren tegen een boeg bedrag
aau Castro's tegenstanders verkoepen.
Zoover kwam het echter niet, want Melitta
bemerkte den diefstal dadelijk en het gelukte
hem den dieven de papieren wedeT te ontfut
selen. Mohr en Micbaëlia kregen ieder vier
maanden gevangenisstraf.
De geheimzinnige runderroover. Einde
lijk zal blijken, wie de geheimzinnige runder
roover der Stiermarksche Alpen is. Nadat
men de geheel e roof dier en wereld by het ge
val betrokken had, is thans gebleken, dat
gewone kettinghonden de schuldigen zijn. In
de laatste drie maanden zijn in den omtrek
van het Trofaiacb-bosch bij Leoben een groot
aantal schapen, runderen en kalveren dood of
ernstig gewond in do weide gevonden, die zoo
als achteraf gebleken is, door kettinghonden,
die 's nachts door de boeren worden losgela
ten, zijn verscheurd of gewond. Het is vast
gesteld, dat een enkele hond op een nacht
twaalf schapen doodde of wondde.
H. M. DE KONINGIN TE SOESTDIJK EN
UTRECHT.
H. M. de Koningin kwam Dinsdagmiddag
halfeen per auto van 't Loo te S-oestdyk aan tot
't brengen van een kort bezoek aan H. M. de
Koningin-Moeder en de vorstin v'an llentheim
ten paleize Soestdijk. Na het noenmaal gebruikt)
te hebben vertrok H. M. de Koningin naar
Utrecht tot het brengen van het aangekondigde
bezoek aan de Kunsttentoonstelling aldaar.
HET WEDUWEN. EN WEEZENFONDS
IN INDUS.
In het op 1 October in werking tredende
nieuwe reglement voor hot weduwen- en weezeu-
fonds van Europeesche burgerlijke ambtenaren
in Nederlandsch-Imlië is ten aanzien van de uit-
keeringen aan weduwen de voornaamste bepa
ling deze, dat eene weduwe, die een nieuw huwe
lijk aangaat, slechts de helft van haar pensioen
verliest.
Bij ontbinding van haar laatste huwelijk
treedt zü weder in het genot Van haar vol pen
sioen.
Zoolang een hertrouwdo weduwe lialf pen
sioen geniet, wordt aan hare kinderen de helft
van deu onderstand van volle weezen uitgekeerd.
Tot de uitbetaling van vol pensioen wordt
telkenmale eerst overgegaan nadat yan dé
weduwe is ontvangen eene schriftelijke ver
klaring dat zü ongehuwd is.
Een weduwe, dit eene verklaring indient
welke met de waarheid in strijd is, verliest voor
goed alle aanspraak op pensioen.
EEN CONGRES VAN POLEN IN NEDER
LAND?
Naar hot „Berliner T'ageblatt" uit Dort
mund verneemt, zullen de Polen ton westen van
de Elbe binnenkort een congres houden. Een
comité heeft reeds opdracht gekregen de zaak
voor te bereiden. Vermeldenswaard is het feit,
dat men dit oongres in 't buitenland en wel in
Nederland denkt te houden. Natuurlek ge
schiedt dit in verband met de wettelijke bepa
ling, die eischt, dat men zich op openbare ver
gaderingen slechts van de Duitsche taal bedient,
zoo meldt de Tel.
DE „ZWIJGENDE HETOOGING."
Uit de „Residentiebode" van Donderdag namen
wij oen verhaal over, inhoudende dat 'n chic ge-
klcede dame, als freule betiteld, een paar dagen
voor 17 September bij een vrouw in de Jan de
Baenstraat te 's-Gravenhag© is gekoinon en haar
gevraagd heeft of zij niet 40 vrouwen leveren
kon voor de kiesrechtbotooging. Prijs: een gul
den per hoofd pus een extraatje. En naar het
blad verklaart zyn de 40 vrouwen inderdaad ge
leverd en hebben ze aan de betooging deelge
nomen.
Wy kunnen de waarheid van dit verhaal
moeilyk aannemen, zegt de N. Ct., maar wat ons
bevreemdt is dat er nog steeds geen tegenspraak
l is gevolgd. Het blad dringt daarom aan op een
verklaring van de dames die de organisatie der
„zwijgende betooging" op zich hebben genomen
en die niet mogen blijven zwygea op een be
schuldiging van zoo ergorlük boerenbedrog.
Inderdaad zou dat wel dienen, als het de da-
mee niet te veel moeite is 1
NEDERLANDSCHE OFFICIEREN NAAR
ALBANIë.
Een officieus Reutertelegram uit Londen
meldt, dat de Nederlandsche regeering de uit-
noodiging van de mogendheden, om de gendar
merie in Albanië te organiseeren, heeft aange
nomen en een aantal officieren zal uitzenden,
die zich van den toestand op de hoogte zullen
stellen, ten einde zich te vergewissen, hoeveel
officieren tot bovengenoemd doel noodlg zullen
zün.
DE TENTOONSTELLING IN HET MUI-
DERSLOT.
behoort tot het verleden. Maandag is de collec
tie oude kunst, die op zoo smaakvolle wijze in
het slot was tentoongesteld, voor het laatst te
bezichtigen geweest.
R. K. HERSTELLINGS OORDEN
„DEKKERS WALB."
Dag in dag uit stijgt het getal kranken,
die hier in deze mooie en gezonde ..streek het
volle verlangde leven komen inademen.
Dag in dag uit nemen bij den directeur
de aanvragen toe van lien, die voor een of
anderen lieveling het h'opend oog op deze
R. K. Herstellings oorden gevestigd hebben.
Nu reeds een veertigtal tubcrculose-lijders
toeven er onder ons.
Mag ik den katholieken Nederlanders een
vraag doen?
Gij weet, longlijders gevoelen zich over 't
algemeen niet erg ziek. Vooral niet als de
ziekte, zooals hier bij de moesten, in haar
eerste verraderlijk stadium verkeert.
Wat is 't nu een ontzaglijke toer voor hen,
den gehoelen dag op gepaste wijze vol te
maken.
Bij 't altijd lekkere dennenlucht happen,
bij 't altijd overschouwen der als tapijten
uitgespreide landerijen, en 't zich verin- -
gen in de prachtige natuur-verschijnselen moet
nog iets bijkomen.
Wat zal dat zijn?
Gij begrijpt, voor do moesten, voor bijna
allen: lectuur:
Ixectuur.
Maar waar baal ik hier lectuur?
Het Sanatorium heeft vooreerst nog voor
zooveel anders te zorgen.
Nu- ben ik zoo vrij, in overleg met den
volijverigen dokter directeur, den heer Jong-
mans, aau do katholieke .Nederlanders wat
boeken te komen vragen.
Wij kunnen al wat goed is gebruiken, want
er liggen onder ons vau allerlei patiënten:
dames en lieeren, jonge dames en jonge hoe
ren, studeo rende jeugd en spelende kinderen,
arbeiders en patroons onderwijzers enz. enz.
De ondervinding leert, dat geïllus
treerde boeken nog liet nelkomst zijn.
Wie helpt er ons aan wat lectuur?
Daarvoor alleroprecht-ren dank!
AitN. SUIJS,
tijdelijk roetor van „Dekkeiswald".
29 Sept. 1913.
Kranige Nederlanders. Maandagnacht
15 September hoorde men op het 14000 tone
droogdok te Amsterdam gebouwd door de
Ned. Scheepsbouwmaatschappij en thans on
der leiding van den dokmeeeter K. Kruyff,
op weg" naar Soerabaja in de golf van
Aden angstig hulpgeroep. Weldra ontdekte
men een omgeslagen sloep en daar boven
op een man. Vlug sprongen twee matrozen,
Klaas Voeustra en Martinus Kramer, beiden
Nieuwediep-or», in do vlet, om te tracliteu den
schipbreukeling te redden; zij mochten het
genoegen smaken hem behouden op het dok
te brengen.
Van hem vernam men, dat h'ij Duitscher
was en stuurman op een der torpedobooten,
die te Aden geankerd waren en die bestemd
zyn oor China, Hij vertelde, dat hü met z
sloep door een windvlaag was omgeslage
en reeds langer dan een uur op de omgesla
gen sloep ronddreef.
Gelukkig, dat men op het dok zün nood
kreten hoorde, andera ware hü zeker de go'
uit en de volle zee ingedreven. Met de sloe
yan t dok werd hü naar zün vaartuig ge
bracht.
Dinsdag 17 Sopt. kwam de Duitscher op he
droogdok, om nogmaals zijne redders te be
danken en wilde hun twintig Mark geven
flat echter met beslistheid door hen van d
hand werd gewezen met de echt-Hollandsche
uitdrukking: „Wij zijn zeelui onder elkander-
een volgende keer doe jy het ons."
Een ©eresaluut aan die flinke mannen.
(H. B.
Een raadsvergadering. De „Limb. Koe
rier" geeft verslag van een ra a ds vergader in
te Scbaesberg, Donderdag gehouden.
Het raadslid Erens had gezegd, te meenen»
dat in de wet staat, dat het hoofd der school
geen les meer behoeft te geven als er 7 klas
sen zijn.
De voorzitter, brugemeester Quaedvlieg,
antwoordde hierop: U zegt: ik meen. Maar
met, dat meenen worden iemand-zonder het
minste bewijs, verwijtingen en beschuldigin
gen naar het hoofd geslingerd. Die dat doet,
j is volgens een hoogstaand schrijver zelf een
schurk; een bewijs hiervan zit in mijne naaste
I nabijheid. Ja, lach maar Debeii; als ik u zie
lachen, denk ik aan den grijnslach des dui-
j veis.
j (Debeü interrumpeert: Maakt u zich maar
eens rein, van wat. men u beschuldigt).
Voorzitter: Tegenover pamflettenschryvera
behoef ik me niet rein te maken. U, Debeij
staat als pamflettenschrijver genoeg bekend.
Ik heb nooit noodig gehad, Debeü» een armen
boscliwaehter zijn brood te ontnemen, om de
bosschon goedkoop to hebben. Ik heb nooit
noodig gehad iemand een blanco papier te
laten teekenen. Ik heb nooit noodig gehad een
testament van 2500 door uw manipuleeren
2 keer dienst te laten doen. Ik wil hier verder
niet op ingaan, bedenk alleen dit spreek
woord: „Die deu duivel bannen wil, moet rein
zün," en dat bent u noch uwe helpera. Ik heb
mij gerechtvaardigd voor alle autoriteiten,
maar u bent 'n fitter geweest van uwe voor
oudera af."
Erens: „Acht u de stukken, die nan de leden
der Tweede Kamer en aan alle autoriteiten
gestuurd zijn ook pamfletten I
Voorzitter: Ik heb reeds gezegd, ik acht heit
schurken, die iets meenen en iemand beschul
digen, zonder bewijzen te hebben.
Debeii: Hij is een schurk, die geld vau de
gemeente per jaar achterhoudt en als de poli
tie hem op de hielen zit, ze dan heenwerpt,
U staat onder hooge bescherming en het
schijnt, dat er geen recht bestaat, andera was
alles anders uitgekomen.
Voorzitter: Het is een schurk, die het wagen,
durft.de hoogste autoriteiten te beschuldigen;
geen wonder, dat diezelfde persoon mij durft
te beschuldigen. Debeij, u hebt altijd den
mond vol van recht, maar was het recht, dat
u een arm workman, die u een stukje land
verkocht, voor 18, later 20.deed betalen.
Was dit rechtvaardig. Was het eerlük, iemand
een blanco vel papier te laten teekenen.
Debeij: Ik kan mij rechtvaardigen, haal dien
persoon eens, dien ik 20 lieb doen betalen.
Maar u, burgemeester, u kunt zich niet recht
vaardigen.
Voorzitter: Beide personen, zoowel die u
f 20 liet betalen, alsook die u bet blanco pa
pier liet teekenen, wonen op Scbaesberg, en
tegenover schurken rechtvaardig ik mü niet.
Erens. Wat u aanhaalt, zijn particuliere
zaken. Debeij beeft echter in 't openbaar liet
hoofd der.gemeente beschuldigd. U heeft zich
dus ook in 't openbaar moeten rechtvaardi
gen.
Alsnu gaat men over tot behandeling der
agenda
„Zü zei alles!" Ik zit in het verste boekje
van een coupé gekropen schrijft B. P. onder
de streep in het Hbld. In hét andere hoekje
wordt een debat uitgevochten.
Zü was 'n kiesrechtvrouw, hü was niets.
Naar W. O. von Hoorn.
Wie van ons lezer, heeft dit spreekwoord
nooit gebezigd, als een ander iets ondernam,
waartoe hem de geschiktheid en het verstand
ontbrak; Alles in de wereld moet op zün
»igeu manier geschieden, elk ambacht, hoe
Kering hel ook schijne, heeft zijne bijzondere
kunstgrepen en wie deze niet kent, slaagt in
*liu werk niet. Dit heeft eens iemand, een
Kofdhartig mensch, ondervonden, en die
*®'Uand was koning Maximiliaan Joseph vau
'«eieren, een vorst bij al zün onderdanen by-
koinler geliefd. Een, 't was in den zomer, zat
tl, eenvoudig zonder opschik gekleed, in den
lotlui" van Tegernsee te lezen. De hitte was
<oo groot, en ia den tuin was het zoo stil, dat
en koning do oogen toevielen. Hij legde het
goek „aast zich op de bank ou sluimerde in.
Jtme rust duurde echter niet lang, en ontwa
kende stond hij op om nog een wandeling te
waken. Aan het boek dacht hij niet; bij liet
«et liggen. Zijn weg voerde hem vertier en
Jjfdor, en weldra lag de geheele koninklüke
4e'n «chler hem, en wandelde hij voort door
^ras-velden, die hier en daar aan den oever
w.net meer gelegen zijn.
e gtw ljWöm koning het boek weder in
<la<] j'wchte, dat hij op de bank in het park
flaa vft'er, liggen. Als er iemand langs ging,
biet g'1 het wel verloren zijn, en hij zou het
(neer j 'nc willen missen. Daar hij nu het
liever "m88 naar het slot wilde terugkeeren,
4egg(,n denzelfden weg nogmaals af te
ton hal"'8 hü om naar iemand, die bet boek
<üitici; en en wien hü nauwkeurig kon ann-
Luiseu Waai' bet was blijven liggen. Ia den
en omtrek zag hü echter niemand, dau
4°ngen, die een troep ganzen hoedde»
Do koning ging due op deze toe, en zei:
Zeg eens, vriendje, zoudt ge wel van die en
uie piaats een boek kunnen halen? dan geef
ik u een rijksdaalder.
De jongen, die den koning niet kende, zag
den dikken heer ongeloovig aan. Een rijks
daalder voor zulk een kleine moeite dat
wilde er bü hem niet in.
Meent ge dat ik get benï was z'ijn ant
woord, terwijl li ij wilde heengaan.
Waarom zou ik meenen dat gü gek zijt,
vroeg daarop do koning, wien do kloeke,
roodwangige jongen beviel, lachend, terwül
hü wol begreep dat deze hem niet kende.
Omdat gü voor zulk een geringeu dienst
een rijksdaalder wilt. geven, hernam de
knaap. Zoo gemakkelijk wordt het geld niet
verdiend.
Nu zie ik, hervatte de koning vroolük, dat
gü toch een dwaas zijt, waarom gelooft gij
mij niet?
Die daar binnen, en de knaap wees naar
het gindsche slot, houden ons volk gaarne
voor den gek, en g'ij komt toch ook vau daar.
En al kwam ik van daar? zei de koning.
Hier hebt gij al vast den ryksdaalder voor
uit! Ga nu en baal mü het boek.
De oogen van den knaap tintelden, toen hij
bet geld in de hand hield, want voor niet
veel meer moest hij eeu geheel jaar lang de
ganzen hoeden.
Hij bleef staan.
Nu, vroeg de koning, waarom gaat gij
niet?
De knaap schoof zün hoedje wat op zijde
en krabde zich achter het oor. Ja, zeide hij, ik
wilde wel, maar ik durf niet. Als de boeren
hoorden dat ik die ellendige ganzen alleen
gelaten had, dan joegen zij mü weg en ik
was zonder brood.
Malle .iongen, riep de koning uit, ik zal ze
wel hoeden, tot gij terug komt.
Gij? vroeg de jongen langzaam en spot
tend. Gü waart me ook de rechte voor een
ganzenhoeder! Ge zijt veel te dik en te stijf,
dat zou fraai gaan. Zü zouden alle uiteengaan
en op de vette weiden, en ik kon meer be
talen, dan ik in een geheel jaar verdien. En
zio me daar dien grooten eens aan, met zijn
marterkop eu zwarte vleugelen, hij is een
deserteur, een ellendig heest, een oproerma
ker; hij behoort tot liet hofgospuis, dat niet
veel deugt; hij zou de boel maar in de war
jagen, het gaat niet.
De koning hield zich zoo goed mogelijk, ter
wül bij zeide: Waarom zou ik niet een oogen-
blik die ganzen kunnen besturen, ik die bet
zoo vele menschen moet doen?
Gij? vroeg do knaap weer en nam liem van
bet hoofd tot de voeten op. Nu, dat moeten
dan ook dwaze menschen zijn; züt gü mis
schien een schoolmeester? O, ik verzeker u,
jongens zijn vrij wat makkelijker te regeeren1
dan ganzen.
Dat kan zün, antwoordde de koning, doch
talm niet langer. Wilt gü het boek halen?
Ik wilde gaarne maar
Ik sta voor alles in, en betaal de schade,
indien tiw baas mocht komen.
Nu ging den jongen een licht op. Hü beval
den vreemden heer vooral acht te slaan op
den „hoveling", zoo noemde hü de groote, def
tige gans; deze toch was altyd oproerig, en
bracht den geheelen troep in beweging. De
koning beloofde het en ontving de zweep, en
de jongen ging heen, maar kwam, nadat hü
een eind weegs geloop-en had, terug.
Wat beduidt dat, riep de koning hem te
gemoet.
Klap eens met de zweep, beval de jongen.
De koning beproefde -het maar het ging
niet.
Dat heb ik wel gedacht, zei de knaap. Een
schoolmeester wil een ganzenhoeder zijn en
hij kan niet eens klap peul
Hij trok den koning de zweep uit de hand
en wees hem hoe hij daarmee klappen moest.
Do koning kon zich biina niet langer be-
dwingeu. Hü deed echter zün best oni van
het klappen den slag te krijgen, en toen hem
dit eindelijk eenmaal hü toeval gelukte, druk
te de knaap hem nogmaals de plichten eens
ganzenhoeders op het hart en liep toen heen.
De koning hield nu niet langer zün lachen
iin.
Maar het scheen waarlük of de ganzen be-
j merkten dat hun gewone strenge meester den
troep niet bewaakte. De gans, die de knaap
als hoveling aangewezen had, rekte den lan-
i gen hals uit, zag overal rond en liet twoe-,
driemaal zijn kry'schend gesnater hooren, en
j alsof een windvlaag een hoop vederen be-
roerde terstond staken alle ganzen liun
i vlerken op, snaterden luid, en eer de koning
er aan dacht, vlogen allen uit elkander, naar
de verschillende windstreken heen, en in de
vette web!en aan den oever van het meer.
De koning riep het hielp niet». Hij wild©
met de zweep klappen, maar hü kon er geen
fatsoenlijke klap uitkrygen. Hij liep her- en
derwaarts, maar alles tevergeefs. In het
zweet hadend. zette hij zich lachend neder op
den boomstam, waar de knaap bad gez.eten
en liet de ganzen loopen.
De jongen heeft waarlijk gelijk, zei de ko
ning tot zichzelf, dat het gemakkelyker is
oen paar millioen menschen te regeeren dan
een troep ganzen. En die ellendige „hove
ling" is van alles de schuld!
De knaap had zich inmiddels voortgespoed
en het boek op de aangewezen plaats gevon
den. Vroolük gestemd kwam hü terug. Toen
hij echter hij den koning was gekomen en
naar de ganzen zag, liet hü van schrik het
hoek vallen, en staarde het onheil aan dat
zyn koninklüke plaatsvervanger had aange
richt.
Daar hebben we het al! riep hij uit, byna
schreiend van toorn en droefheid. Ik had wel
gelijk, gij weet er niets van! Wat moet ik
nu beginnen? Alléén kan Ik ze onmogelijk
weer te zameu brengen. Gü dient wel een
handje mee te heipen.
Hij wees den koning eene plaats aan, waar
hij moest blyven staan, en leerde hem lioa
hij de uitgestrekte armen moest opheffen
en laten vallen, #n hoe hü schreeuwen moest,
daarna liep hy zelf heen om de verst verwij
derden te halen.
De koning deed zyn best en na onbesehrij-
felyk veel moeite was de troep eindelük weer
byeen.
De knaap schimpte en schold nu op den
koning, dat hy zijn plicht zoo slecht liad ver
vuld, en besloot: Van myn leven zal zoo
iemand myne zweep niet weer in handon
krygen, en my door een ryksdaalder verlei
den myne kudde te verlaten.
Den koning zou ik ze zelfs nog niet toever
trouwen.
Daaraan hebt gy gelijk, brave jongen, riep
de koning nu schaterend van lachen uit; die
heeft er even weinig verstand van als ik.
Dat ook nog? riep de knaap, en zag hem
vol ergernis aan.
Wel ja, want ik ben de koning.
Gij? nu maak dat aan een domoor wijs,
maar mij nietl hernam de jongen. Haal
gij maar uw hoek en maak dat gij thuis komt.
De koning haalde bedaard het boek ©n zei»
terwyl hy den knaap nog twee rijksdaalders
gaf: Wees maar niet hoos! Ik beloof u dat ik
nimmer weder ganzen zal hoedenI
De jongen dankte hem, zag hem ongeloovig
aan, en zeide: Wie gy ook zyt, zeker zyt gü
een goede heer, maar voor ganzenhoeder
deugt ge volstrekt niet! Het geldt ook bier:
Schoenmaker, blyf bij uw leest.
D. v. N. Br<
