DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Haagsche Brieven.
Letterkundige kroniek.
%indepS«uisv@sf 29-38-88, Hiai*iem
E£H3t£ BLÜI1.
STADSNIEUWS.
&1NSDAG 7 OCTOBER 1914
39»tf Jaargang Ho. 8257
abonnementsprijs*
rw «wanOm voor Haarlem f lM
Voor d« plaatsen, waar oen «prent Ja geveetlgd (kom «ar pm.) 135
Voor do overigs plaatsen in Nederland franco per poet 18®
AfsonderUika ntunmer* 6.03
GULDEN t»9
levenslange onm
eefciktlieid tot
norkon.
Bureaux van Redaotie en Administratie
intereemnauneal Telefoonnummer 1428»
Alle betalende afamnfr en Ut Mal die in Kei 5«dt eener verKckwrfngrpoU» *8B- «9» vuleeae ie fccpslfnm ep de peüeWM vermeld, legen engelakkec varwkerd VMfft
GULDEN bfl IPÜ 0IJLDEN bi GULDEN Hf
PRIJS DER ADVERTENTHN»
Van 1—«gels 80 cent (contant 50 cent). Iedere regel «teer M -t
Bniten Haarlem en de Agentschappen J5 et per regel Bultenl ei
Dienstaanbiedingen 25 et. (C regel*), driemaal voor 60 ei tt eontantl
GULDEN 1*
•verlijden.
verlies van een
bead af voet
iee van
rerfin van
ééa daim.
GULDEN bs
verlies van
dén
GULDEN Hl
verlies vu
Mn anderen
De wffteerliig
bedragen wordt miissiniJ
8- MaatediappSI JEMtaadbebe Algenen»
Ie Sekledmn.
52it nummer bestaat uit
'Sse bladen.
AGENDA. 8 October.
St Vincentius-bibliotheek N. Groen
markt 's avonds van TA9 uur geopend.
Zusterschool Antkoniestraat des
'Vonds vau 714—9 uur geopend.
Statenzaal Prinsenhof TA uur Ge
meenteraadsvergadering.
Bioscope Union Schoterweg Voor
telling.
Apoil o theater Bartel jorisstraat
v ooi stellingen.
Bioscope-theater Groote Markt
Voorstellingen.
Teylers Museum tentoonstelling van
moderne aquarellen.
Bisschoppelijk Museum (Jansstr.
Ï9). Geopend eiken dag van 10—5 uur, tegen
oetaling van 25 cents. Uitgezonderd Zaterda
gen en R. K. Feestdagen.
XXVI.
'hoen ik in mijn vorigen briei o. ia. ook
^riireet' over de toen aanstaande gemeente-
'a^dsverkiezingen, die hier nog moesten ge-
tónden worden voor drie vacatures, toen
sprak ik de hoop uit, dat de reohtsche par-
-ijcu in staat zouden zijn, om in den rooden
burcht van district I weer een bres te schie
pen. Zoo is het ook gebeurd; de heer O. D.
Wessoling, de camiidaat dor rechtsche
„dat onze eigen aanhang volkomen on-
aangetast is gebleven."
.,':i dit wel om deze reden, dat de heer
'k kern a 243 stemmen méér kreeg dan
do eerste stemming in Juli, toen hij
k (kandidaat was. Om de sterkte van „on-
n eigen aanhang" te leeren kennen, moet
ppa ce!iter niet het Julicijfer van den heer
11 k k e m a nemen, maar dat van b.v. den
'°er Hugeuholtz, die toen 3500 stern
en kreeg, terwijl de aftredende sociaal-de-
'lecraut, do heer Hoejenbos er zelfs 3932
ist te veroveren.
Nog sterker was het bij de Kamerverkie-
utgen, toen de heer Ter Laan bij eerste
mmhig reeds 4835 stemmen kreeg.
Wel zijn er meer Kamer- dan Raads-
kiezers, maar zóó veel loopen die getallen
niet uit elkaar. Als men nu nog weet, dat de
sociaal-democratische propaganda heeft ge
daan, wat maar kan; dat er een verkiezings
krant is versohenen, vol met strijdmateriaal
togen den rechtsche n candidaat; dat er huis
bezoek is gedaan straat in, straat uit; dat er
op den dag van de stemming is gereden en
getuit; i.e. w. dat de heele socialistische ma
chinerie heeft gewerkt „full speed"; dat men
zelfs relletjes geprovoceerd heeft, waaruit
munt werd geslagen tegen de Katholieke bij
zondere schooi en waarin Eoomsche geestelij
ken en broeders ten tooneele werden ge
voeld en dat daar tegenover bij gebrek aan
fondsen de rechtsche propagandisten zich op
allerlei wijzen moesten behelpen en bekrim
pen, dan zal men begrijpen, hoeveel teleur
stelling de roode benden over deze verkie
zing boekten. Ik houd het er dan ook nog
altijd voor, dat district I van Den Haag
niet is een vast rood district. Stelt men
liet getal overtuigde socialistenstemmers
op 3500, dan rekent men zeker niet te wei
nig. De rechtsche Kamercandidaat, de hier
buiten Patrimonium vrijwel onbekende
lieer O. Smeenk (A.R.), in Arnhem woon
achtig kreeg dezen zomer 4146 stemmen en
bij de herstemming voor de Provinciale Sta
ten kreeg Wesseling er nog 3843. Zag ik te
veel, als ik dus het getal vaste reoht
sche stemmen op rond, 4000 noteer? In Dis
trict I zitten dus de liberalen met hun klein
groepje op de wip en voorloopig hangt het
van hun gezindheid af, welke partij voor de
Kamer zal winnen. Verandert hun inzicht ten
opzichte van den rooden broeder, dan gaat
de heer Ter Laan er weer met vlag en wim
pel uit en kwam zijn zetel eens door toeval
lige omstandigheden open, dan zou een even
tueel© opvolger voor een harden strijd komen
te staan, als voor rechts een populaire
candidaat wordt gesteld en alle zeilen wor
den bijgezet. I>ü zaken zóó beziende, springt
onmiddellijk in het oog de zware verant
woordelijkheid der rechtsche kiesvereenigin-
gen in Den Haag I. Er is nu gejuicht en ge
fuifd naar aanleiding der mooie overwinning.
Dat is goed. Eerlijk verdiend. Maar daar
moest het nu eens niet bij blijven. Nog
duizenden rechtsche kiezers zijn geen lid der
reohtsche kiesvereenigingen. In dit district
is er bij verkiezingen a 11 ij d gebrek aan
geld. In honderden gezinnen leest men nog
geen Christelijk blad en zag men den recht-
sehen huisbezoeker nog nimmer. De chiste-
lijk-historische partij mist er bijna alle or
ganisatie, zij kan er nog niet voor iedere
bus een leider aanwijzen. .Van een geregeld
contact met alle kiezers is dan ook geen
sprake. Kan dat alles nu niet anders war
den? Kunnen niet alle rechtsche kiezers in
de kiesvereeniging worden gebracht? Kan
men niet een fonds vormen, behoorlijk ge
administreerd en waar ieder wekelijks zijn
oent of zijn twee centen in stort? Kan de
propaganda voor de Christelijke pers niet
nog krachtiger worden aangepakt? Kunnen
er geen ontwikkelingsavonden worden georga
niseerd, geen wijkvergaderingen warden be
legd?
Wel zeker, dat alles kanl
Maar waarom doet men het dan niet?
O, ik weet wel, er zijn duizend redenen
voor één. Uitvluchten, zeg ik u. Eén krach
tige figuur kan alles veranderen. Enkele flin
ke, overtuigde mannen van goeden wille en
met eenig organiseerend talent en veel
liefde en volharding kunnen dit district óm
zetten.
Vooral als straks de politieke wind uit an
dere richting gaat waaien en in onze zeiltjes
gaat blazen. Als de voorteekenen niet bedrie
gen, dan gaan we een tijdperk van wetge
vende onvruchtbaarheid en hooge belastin
gen te ge moet. Er is au, reeds kentering in
de geesten, zooals alom merkbaar- wordt.
Komaan, laat ieder zijn plicht kennen en
doen. Dan beleven de Christelijke partijen in
ons land spoedig weer betere tijden. De heer
Troelstra zei op het jongste Zwolsohe Con
gres der S. D. A. p.: „In haar veelbe
wogen leven zijn aan de Partij nederlagen
niet bespaard gebleven, maar wij hebben de
nederlagen steeds ju overwinningen weten om
te zetten, omdat wij uit de nederlagen lessen
hebben weten te putten." Daar zit in die
woorden een vingerwijzing ook voor ons. De
wintertijd breekt aan. Zooals bij de veldle
gers, zoo ook voor bet politieke leger. Dat
is de tijd, om de legororganisatie te vervol
maken, om nieuwe strijders to drillen, om
de verbruikte ammunitie aan te vullen, om
nieuwe plannen te beramen en een volgende
campagne voor te bereiden. Wee het leger,
dat 's winters meent te kunnen slapen ach
ter moeders pappot 1 Laten de generaals en
aanvoerders, na onderling overleg nu spoedig
het signaal: „verzamelen" laten blazen. Voe
len zij zieh daartoe niet geroepen, dan moe
ten zij maar heengaan. Is hun do moed in de
schoenen gezakt, is hun energie verbruikt,
hebben zij het geloof in eigen en andcrcr
kracht verloren, dan staan anderen wel ge
reed, om hun plaatsen te vervullen. Geaar
zeld mag er niet worden, moeilijke tijden
wachten ons, de kamende strijd wenkt ons
reeds. God wil het!
's Gravenhage, 5 Oct. 4913.
Haarlemsche AHedagjes Mo. S63.
OPVOEDERS VAN ONZE JEUGD1
Het feestcomité voor de Onafhankelijkheids
feesten in Schoten heeft voor het feest al
daar de medewerking gevraagd van het on
derwijzend personeel van de Openbare school.
„Ze voelen er niets voor", zoo hooren
we als de reden noemen van deze weigering.
Hier zou meenen wij een opheldering
hoogst gewenscht zijn.
Is het om revolutionaire, anti-Oranjege
zinde ideeën eens te luchten, dat dit perso
neel aan dit vaderlandslievend feest weigert
mee te werken?
Laat men dat maar eens ronduit zeggen:
de ouders hebben er recht op te weten, hoe
de vaderlandsche geschiedenis practisch
wordt geleerd en in welke richting het on
derwijzend personeel door doen en door la
ten de geesten der kinderen wil sturen!
R. K. VROUWENBOND.
In de gistermiddag gehoud ;n bestuursver
gadering van den R- K. Vrouwenbond, ai-
deeling Haarlem, waarin de functies moes
ten werden aangewezen in het nieuwgekozen
bestuur, werden gekozen tot presidente Me
vrouw Diepeubrock—Smkel, tot vicopresiden-
he Mevr. v. Dieren Bijvoet-Haakman v. d.
Berg, tot le secr. Mejuffr. Loomcijer, tot
tweede secretaresse Mevrouw Schiphorst
Meijer, en tot penningmeesteresSe Mevrouw
Dirken.
IN DEN SCHOUWBURG.
Joseph in Dot nan.
Vondels meesterwerk „Joseph in DoLhan"
voor een bijna ledigen Schouwburg 1
't is wei treurig, dat dit prachtige, diep-
ontroerende treurspel vau den groeten Ka
tholieken dichter zoo weinig belangstelling
alhier heeft ondervonden.
En toch de opvoering van dit treurspel
door heb Vondel-tooneel had beter verdiend,
al zou het reeds zijn om het edel pogen Von
del meer bekent te maken door een zijner
schoonste werken.
De „Joseph in Dothan" is een prachtwerk,
dat van 'tbegin tot 't einde boeit door de
keeriijk-schoorie verzen, waarin in de meest
aangrijpende taal de geschiedenis wordt ver
haald van het moordplan der zonen van Ja
cob tegen hunnen broeder Joseph, on het
verkoopen van dezen als slaaf aan den Ara-
bischen koopman.
Al kunnen we niet zeggen, dat de opvoe
ring van dit treurspel, gisterenavond in on
zen Schouwburg gegeven, geheel af was,
toch hebben wij kunnen genieten van de
eenvoudige schoonheid, welke uit dit treur
spel spreekt.
Mevr. M. Erfmann-Sasbaah speelde met ge
voel de rol van Joseph; vooral de beschrij
ving van den naren droom in het eerste be
drijf en do smeekbede tot den Ismaëller in
het vierde, werden met veel gevoel gezegd.
Ruben vond een waardige vertolker in den
heer E. Erfmann, die deze zware rol goed
meester is. Heerlijk was do lange monoloog,
waarmee dit treurspel sluit en waarin Vondel
op aangrijpende wijze den toestand schildert
van Jozefs ouden vader en grootvader, wan
neer zij de droeve tijding vernemen van den
dood van hunnen lieveling.
Als Levi, de valsciiaai-d, die in zulke scher
pe taal uiting kan geven aan zijn haat tegen
zijn broeder, was Coen Hissink heel goed
Hij speelde met veel temperament en stond
dan ook veel hooger, dan Joh. v. Dorpen als
Simeon, die inet hem deelt in den haat tegen
Joseph.
Het monotoon opzeggen van de verzen
dikwijls tamelijk onverstaanbaar door de
zen acteur bewees ten duidelijkste dat ver
zen-zeggen niet ieders werk is, en dat men
een goed speler kan zijn en tooh geen
Vondel-speler.
De heer L. Moor als Juda was beter, doch
hij deed wat te romantisch en legde het er
te dik op.
Alex Poolman als vraohtmeester was goed.
De reien werden gezegd door de dames
Gilhuys-Sasbach en C. Mertens-de Jaeger.
Waarom moesten deze twee engelen niet
een paar miniatuur-vleugels verschijnen? Ze
werden er blijkbaar zeer door belemmerd
in hunne bewegingen en stonden er zeer
stijf bij, terwijl zij de heerlijk-mooie reien
opzegden. De prachtige rei op het einde van
het vierde bedrijf werd geheel weggelaten.
Waarom?
Hoewel de handeling in dit treurspel op
verschillende plaatsen geschiedt werd hier
in alle bedrij ven hetzelfde deoor een land
schap met heuvels en een paar palmen midden
op 't tooneel gebruikt.
Over het geheel was de vertolking dus wel
goed, wat van zeer veel belang is in dit
treurspel, waarin niet veel actie is en dus
de dictie het voornaamste is.
Zaterdagavond wordt „Joseph in Dothan"
nogmaals gegeven: we durven verwachten,
dat er dan meer belangs idling zal zijn voor
dit ontroerende treurspeL
VOOR DE DRUKKE FEESTDAGEN.
De Dirccftie van de N. Z. H. T, M. heeft
aan het personeel vau de electrische tram
voor de buitengewone inspanning welke ge-
durende de feestdagen van dat personeel ia
gevorderd, een extra-belooning van f 1.50 toe
gekend.
.VISCH W EDSTRIJD.
Zondagmorgen hield de visch ver een i ging
„De Lustige Hengelaar" in dit seizoen haar
tweeden wedstrijd in het haarsvissehen. De
wedstrijd zou gehouden worden aan den Sla
perdijk bij Vijfhuizen, doch het was onmo
gelijk om te visschen, daar het kroos wel tien
centimeter dik in 'het geheele kanaal stond.
Besloten werd daarom den wedstrijd te hou
den in de Ringvaart. Er werd twee uur ge-
vischfc, wegens het ongunstige weer. Slechts
83 baarsjes en een snoek werden gevangen.
Voor den lieer C. Blok was het een voor-
deelige -wedstrijd, die vier minuten vóór het
einde een snoek ving met worm van onge
veer anderhalf pond. De voorzitter do heer
C. Spoor had don geheelen wedstrijd gestaan
als vermoedelijke winner van den eersten
prij's voor het vangen van de grootste visch.
Toen de wedstrijd geëindigd was, werd een
foto genomen van de hengelaars en de con
troleurs aan den waterkant, waarna per spoor
de terugtocht werd aanvaard. De prijzen wer
den door den voorzitter in de vergaderzaal
van den heer G. Booms uitgereikt als volgt:
le prijs de heer O. Blok, een marmeren pen
dule met eandelabres, 2e prijs A. Scheffer,
een stel koperen bloempotten, 3 3e prijs I.
van Deursen, een stel vazen. 4e prijs C.
Spoor, een doublé ketting. 5e prijs A. van
der Aa, een schoorsteengarnituur. De troost -
prijs, een lederen portemonnaie, die de heer
G. Booms had aangeboden voor het vangen
van het kleinste vischje werd behaald door
den heer S. van Westërhoven.
MUNTGASMETER GELICHT.
In een perceel aan de Kloosterstraat onder
Schoten is de muntgasmeter gelicht en zijn
de 21/2 centstukken medegenomen. De poli
tie dóet onderzoek.
Van onze Rechtbank
(Zitting van gisteren).
Vooreerst stonden eenigo kinderzaakjes op
de rol, die, als altijd, met gesloten deuren
werden behandeld.
Een rare sinjeur.
Vóór het houten schuttinkje stond de ke
telmaker 'V. v. d. W. uit IJmuiden, nu ge
detineerd in het Huis van Bewaring.
Een rare sinjeur bleek het te zijn. Om in
de gevangenis te komen, had hij een horloge
gestolen. Hij kwam 8 September bij den goud
smid L. A. Plas, aldaar, den winkel binnen
en vroeg om een zilveren horloge te zieni
De winkelier legde een zilveren klokje op do
toonbank, en zou er nog meer laten zien om
z'n klant keus te geven.
„All right!" zeide deze laatste. Ik heb ge
noeg, stak het horlege in z'n zak en ging heen.
De juwelier had daar niet van terug en zette
den dief achterna, doch deze weigerde het
horloge af te geven, voordat de politie er tus-
'itgsvT^® *""110 dor „Witte Bibliotheek",
;,*nl RVa° '*on katb. Bussumschen uitgever
r*n<1, brengt ons bovenvermelde
- van d«n Dominicaan Molkenboer. 1)
fa» ,C,en letterlievende geen onbekende.
mm 200 ós«l lang geleden schonk hij
verzet,bundel, en vele zijn de arti-
waarmoe
I.
B. H. Molkenboer
Vondel-schetsen.
O.P.
eten,
in een entourage van bunders, roode en
witte, respectabel® kooL En later las ik mij
warm aan de Romeinsche brieven in „Het
Centrum", terwijl de thee in het kopje ver-
j kilde. Het was een welkome aandoening, de
zen „ronden Romer" (epitheton, waarmede
hij eens een publicist orneerde, doch die veel
meer toepasselijk is op hem zelf) met fieren
gang achter de burchtvrouwe Marie Koenen
te zien voortschrijden uit de witte poort der
Bussumsche forteresse-van-cultuur.
In den loop der negentiende eeuw is er een
eerbiedwaardig quantum arbeids verricht,
dat ons kan inleiden tot het Vondel-pheno-
meen. Allereerst denken we natuurlijk aan
■oekje* gn 4,7 ae oiaazqueii v«u juut- j ae monumentale van Lennep-uilgave, waar-
'l*don virriin*0'r°mmel1 van R°oms<ihedag- door deze ons oneindig meer aan zijn schim
-lieden a herinner mij tis jaren heeft verplicht dan door zijn vermakelijke
v T 3k voor 't eerst een gedicht geschiedenissen en spraakkunsten. In 't al-
'hian Tan die talrijke religieuse gemeen genomen, stond echter de Hollander
uie met Nieuwjaar en lang daar- der vorige eeuw verre van Vondel's psyche.
-Qj treffend exempel voor 't Roomsche- Een lettex-mensch uit het eerste kwart, mijn-
eten anuuarium! een vreedzame in- heer W. G. (den naam van dit creatuur vol-
doaa in 'tgestn van den katholieken uit te pennen is hem te veel eer gedaan, is
^«rinaa. Dat vere, te midden van goed- te veel inkt aan hem gespendeerd), stelde
ontboezemingen-op-rijm en stich- Helmers boven onzen Justus. Bilderdijk heeft
varhalen met allerbeët-bedoelde plaat- nog een genadig complimentje: hij prijst
aiAr Ban al* een lieve ranke hl/vp,m Vondel „een ruwen diamant, maar van het
eêlste water". Men krijgt den indruk, dat Mr.
Willem alleen die verzen van hem kent, die
in het eerste dunne deeltje van de Ungersehe
editie voorkomen. Maar ruw zijn toch ook
,VttWvQi«H "a uitgever» houdt hij zich die niet, 't zijn lieve onbeholpenheden. De
n,. toezending van litteraireeerbiedwekkende Huet, eerbiedwekkend door-
•o). hp.1 ure»; Red, „N. H. Crt.", Haar-dat hij op zijn kleine ievensglobe met de enge
W.,: r achter van elk boek doeinders alle denkbare cirkels beeft weten
'te trekken, beeft het Vondellicht wel zien
al* een lieve ranke bloem
dezer „Kroniek" stelt zich
0011 hoek» een auteur of een
:,tenr. g- verBcfhijnsel te bespreken. Bij
en ueeren „I*™,.1I -1.
gloren, maar het is hem bang geworden, als
bet den geloovige bang wordt voor een too-
versehijn, waarachter hij suspecte geesten
vermoedt. We zouden vele anderen kunnen
noemen. Heel zeker is er een uitzondering te
maken voor sommige Roomsche litterators.
Maar is die grandioze Thijm niet een een
zame figuur? Mij dunkt, hij, de beschei-
dene, moet zich zelf vaak gevoeld hebben als
de eenige in het land en in de eeuw, die blik
ken van elkaar-verstaan met de Yondel-oogen
kon wisselen. Schaepman heeft Vondel een
bekend vers gewijd, dat rethorisch is en mooi;
het is een Bilderdijkseh poëem en verraadt
de aesthetische sympathieën van een Doctor
politico-socialis. De statige van Leunep-ban-
den, het beeld in het stadspark, en ook die
sublieme „Portretten" van den katholieken
liêroos der vergane eeuw, zij zijn ons alle dier
baar, maar veel verder dan tot Vondel's
schoone uiterlijkheid brengen zij ons niet.
De laatste decennia brachten verandering.
De hang naar een spiritualistische levenszie-
uiug, voor zoover het de uiet-kerkelijken be
trof, heeft daartoe veel bijgedragen, de Rooru-
scheu verdiepten hun Vondelbesehouwing, de
Calvinist echter staat verre van den Agrip-
pijner, in eenzame starheid, al schijnt ook
deze reeds te evolueeren. Velen zijn er toe
gekomen, Vondel te gaan lezen, al was ook
maar een schouwburg-avondje de aanleiding.
Straks had ik het willen opmerken, en ik wii
het nu niet verzuimen, dat men niet moet
voorbijzien, dat Vondel immer, in de eeuw
van Voltaire en Feitama zoo goed als in die
van Strauss en Moleschott, zijn bescheiden
school van stille verliefden heeft gehad. Le
zer! Wellicht is het u ook ooit gebeurd, dat
ge in een vergeten hoek van het land in een
schamel kamerkijn te keuvelen zat met een
vronke van de smalle gemeente, en dat ge
dan een levensverfijning kondt waarnemen,
die u peinzen liet: vanwaar die stil-gouden
blik, dat gracelijk gebaar, dat geestige woord-
gespeel? Zie naar het wankele boekenrekje:
daar staan kerkboekjes in alle formaten, daar
staat de Groote Katechismus, daar staat de
almanak van 't Missiehuis te Steyl onder
vele veelkleurige broeders, daar heffen zie'a
ook twee zware doelen. Als ge zijt heenge
gaan, en haar avondbrood is genuttigd, en
haar lampje gloort vredig en vertrouwd, dan
zet zich eenzaam oud-Moederke in den ouden
leunstoel en achter den knijpbril turen de
zwakke oogen op do miniscule letters der „Al-
taergeheimenissen" in de Allardsche editie.
En als ge verwonderd zijt, hoe dat tengere
boekhouêrtje bij u om den hoek, zijn oude da
gen, zijn naargeestig werk en Everard Pot
gieter ten trots, nog immer zoo glunder-blij
u groet, alsof hij een gouden geluksschrijn
bergt in ziju ingevallen borst, ga eens zacht
jes bij hem binnen in den vooravond, na bet
Zondagsche lof: de late zonneschijn op de tee-
derlijk onderhouden meubels en een oude, vro
me man, die daar met Vondel in stil-zoete
gemeenschap verwijlt, weegt dat niet op te
gen de lectuur van Barones Orczy of Louise
van Saksen? Ik dwaalde daar af, en beb te
rug te keeren naar de bespreking van het
aangekondigde boek, dat mij overigens sug
gereer tot wat voorafging.
Ik zeide reeds, dat onze lijd den innerlij-
ken Vondel meer dan ooit nabij is. Men wane
echter dit boekje van Molkenboer geen Von-
del-psychologie, al wemelt het vau fijne ziel-
kundige trekjes. In zijn groet aan den lezer
noemt de schrijver Thijm als zijn meester en
zinspeelt op de „Portretten". Wat den opzet
aangaat, komen deze mengelingen van ver-
dichting en historie met de „Portretten" vaak
overeen, overigens is er een onderscheid, van
zelf te verklaren uit de mentaliteit van beid®
uitstekende auteurs. Doen de Thiimsche ver
tellingen u vaak aan het geniale denken, in
dit kleine witblauwe boek hebt ge te doen met
de schoone verpoozingen van een fijuzinni-
gen, tot het uiterste geeultiveerden dilettant
Het zijn dan vier verhalen, die tot titel voe
ren „Rond Palamedes", „Gysbreght onsterf-
felyck", „Van Lucifers opgang" en „Een Von-
delzoou". Uit vrees van de schreef der ma
tigheid te overschrijden zal ik van citaten ge
heelonthouder zijn. Enkele adnostaties mogen
volstaan.
De genesis van den „Palamedes" wordt ons
geboden in d,e eerste schets. Mooi is de tee-
kening van Vondel's j§ugdmelancholie: wij,
nerveuzen van onzen tijd, vinden dat dubbel
interessant. Er wordt geschilderd do wroe
ging van Manrits na den moord op Baruo-
veld. Maurits zit in den avond'aan zijn haard
vuur, en als in ijlkoorts gebiedt hij den page:
„Doe dat hoofd weg, jonker; zie-jij dat hoofd
niet? hij God, zie-jij dat hoofd niet:doe
'tweg, zeg ikMaurits was iu Vondel's
oog eeu Nero redivivus, een tweede Nero,
sinds de bijl van don beul Barnevelds ne*.
had gekorven.
De schrijver vindt gelegenheid, m deze
schets eenige regels in te vlechten over Von
del's natuurliefde. Ik wenschte hier te wijzen
op het onderscheid, dot bestaat tusschen de
gloeiend» liefde voor den ecbooneu bniten-
10(10
480
300
150
100
00
15
I
paj-tijcii, iu Juli tengevolge van het monster-
verboml van liberaal en sociaal uitgeworpen,
is nu weer gekozen. Eu wet bij eerste stem
ming en met flinke meerderheid. Hij kreeg
■3494 stemmen tegen 3242 op den heer Sik-
jsema (S. D. A. P.) en 85 op den heer De
issor (S. D. p.) Allerlei omstandigheden
nebben dit succes onzer kiezers in de hand
gewerkt, maar ontkend kan toch niet wor-
len, dat ook in onze stad de roodo spring
vloed is tot stand gebracht. „Ook in Den
laag zal de roode springvloed wel gekeerd
'<ijn, schreef ik in mijn vangen brief. Zoo
s hot. Aardig om te zien, is nu, hoe de so
ciaal-democraten trachten dit algemeen
'Crschijusel (men denke ook aan Rotterdam,
Boe ge zand, Leiden en vooral Middelburg) weg
redeneeren. Met allerlei cijfergegoochel
"eet liet Haagsche «socialistische orgaan ten
slotte iM coucludeeren:
'O*
