1 «s» to**™»*'-w* Ti iteTS-is? Ss a
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Prinses Junana met haar speelmakKertjes op
en zegewagen een aardig meiske, dochtertje
j an het raadslid Hooy, was een allerliefst „prin-
esje" dat was, naar wij vernamen, de zege-
zagen van de vereeniging „Koninginnedag",
/elks bestuur .in een landauer met het mooie
aandel voorop reed.
Dan zagen we de vliegmachine, keurig nage-
aaakt, van Gerlof en Hendrik van der mak, de
ersierde bokkenwagen, van Willy en Jan Sige-
ius, die 'n juweeltje was van goeden smaak en
lan ook met den tweeden prijs werd bekroond,
en alleraardigste groep meisjes en jongens als
1 Zigeuners, Indischen, Volendammers en Japan-
chen, en daarachter de afdeeling „reclame".
I Ook deze kwam goed voor den dag! De
vagen der firma de Jong, opgesierd door J.
3oerée, die als „theewagen" was aangekondigd,
naar een Cacao-reclame bleek ie zijn,
1 vas werkelijk keurig, en de visschersclub
jaf geheel en al de illusie van het
ipaame of de Ringvaart.En de aardappe-
enboer, die van z'n wagen een smaakvol bloe-
nengeheel had gemaakt, besloot den stoet, die
iveral daverend werd toegejuicht en als geheel
len zeer goeden indruk maakte.
De jury kende de prijzen toe als volgt:
le prijs, Prins Willem 1 te Scheveningen2e
prijs de versierde bokkenwagen, 3e prijs de zege
wagen van „Koninginnedag.
Voor den reclameoptocht kreeg de Cacao-re-
riamewagen den len prijs, de aardappelenboer
werd no. 2 en de vischclub kreeg den derden,
i Voor een der ramen van zijn huis, waar nog
eens extra door „Crescendo" werd geblazen,
1 stond de Schotensche burgervader belangstellend
den stoet te bewonderen, die heel den straatweg
1 langs trok tot Schoten (waar het ook héél druk
was) en ten slotte in de Delistraat bij de gasfa-
briek onder groote drukte werd ontbonden.
Lampion Üpiocnt.
Om half zes, toen het donkerde, en aller-
wege de verlichting werd ontstoken, stelde zich
wederom op het plein bij de gasfabriek, de op-
I tocht op van ongeveer 600 schoolkinderen voor
de lampionoptocht.
I Een alleraardigst idee, dat algemeene bewon-
deriag wekte in het kwartier.
Zingend en joelend, maar ordelijk, zette de
stoet zich in beweging en onder groote belang
stelling werd de volgende route afgelegd:
Schalkburgerkade, Colensostraat, Olivier-
straat, Paul Krugerkade, Tugelastraat, Reitz-
straat,, De Lareystraat, Kloosterstraat, Gen.
Cronjéstraat, Julianapark, Rijksstraatweg, tot
woning van den Burgemeester, Terug Rijks
straatweg, Soendaplein, Soendastraat, Java-
straat, Bomeostraat, Soendastraat, Sumatra-
straat, Spaanschevaartstraat, Celebesstraat,
Soendastraat, Athjéstraat, Spaanschevaart-
straat, Plein bij de Gasfabriek.
De burgemeester sloeg de stoet bij zijn wo-
De burgemeester sloeg den stoet bij zijn wo-
ning gade, en noodigde de Commissie bij zich.
1 Hij sprak de heeren bij het aanbieden van den
eerewijn met hartelijke waardeering toe.
Op het plein bij de gasfabriek werd
de stoet ontbonden, en gingen de kinderen huis-
j waarts om, aaar wij hopen, van een welver
dienden rus na een vermoeienden dag, te ge
nieten
Het Avondfeest.
j KéésOlaat je schee-e-e-ren
Je zat er sebiet weer in! Die Haarlemsche
Onafhankelijkheidsfeesten jengelden nog zoo in
J'e ooren, dat alles, wat je gisterenavond in
iet Schoterkwartier hoorde en zag bekend leek.
Het scheen een ander bedrijf, na 'n korte pauze
van de Haarlemsche feesten. Niet dat de lof-
zang op Kees, Mina en Lena zoo hartverliefi
fena zijn, maar zij deden weer opgeld gisteren
avond en onwillekeurig ga je mee in de deining,
totdat jeandere muziek hoort. En daarom
j, deed de R. K. Propagandaclub voor Volkszang
zulk goed en mooi werk met ook hier weer, laat
I ons gerust zeggen, opvoedend op te treden. Dit
kleine, onversaagde en onvermoeide koor begrijpt
zijn taak volkomen. Juist daar, waar het ge-
I drocht het hardste briescht, daar moet het aan-
Sevallen worden, en, dat doet de R. K. Zangclub.
'p feesten als deze wordt de wansmaak gevoed
- en daartegen behoort een zuiverings-medicament
gegeven.
Met taaie volharding zal men er in slagen
den volkszang in betere banen te leiden. Wij
twijfelen daar niet aan. En, zooals de Propa-
ganda-club den strijd opvat, lijkt 't ons een zeer
kordaat middel. Zij mengden zich te midden van
het publiek, vooral in de Gen. Cronjéstraat, en
oogstten met hun leutige, opgewekte, vaderland-
«che liedjes succes! Hulde!
Hieronder volgt een uitvoeriger verslag over
hare praestaties.
In de straten van het Schoterkwartier was het
gezellig! Het was er eivol, vooral in de verlichte
straten. De trams brachten tal van Haarlemmers
aan en voortdurend golfden menschendrommen
onder de twee viaducten in de richting van den
Schoterweg, waar het een dichte stroom werd,
die zich bij de Cronjéstraat in tientallen richtin
gen vertakte.
Is Schoten bij Haarlem op feest-visite geweest,
gisteravond heeft een groot deel der Haarlem-
l mers den Schotenaren rn contra-visite gebracht.
De verlichting bestond in hoofdzaak in een
lampion verlichting. De Generaal Cronjéstraat,
de Paul Krugerstraat, de Gen. Bothastraat, de
De la Reijstraat leverden een aardigen aanblik
op. De lampions overhuifden de straten en deden
het goed tusschen de groene slingers. Daarbij
gaf menige gevelversiering, waaronder zeei
mooie, wij willen hier geen namen noemen
uit vrees de mooiste wellicht te vergeten
cachet aan de straten. Van die gevelverlichtingen
bestonden de meeste uit lampions, doch ook zeer
vele waren in vetpotjes en hiermede werd dik
wijls een zeer mooi effect bereikt, doordat de
lijnen dér huizen zeer juist gefixeerd waren. Wat
ook aardig aandeed en dikwijls de wandelaars
tot stilstaan noopten, waren de inderdaad dik
wijls zeer mooie binnen-versieringen. Die kaar
sen tusschen bloemen en planten, terwijl de fa
milie niet zelden daarachter knus bijeenzat te
genieten van de drukte op straat, verlevendigden
niét weinig de gezelligheid der straten. Van
enkele was veel werk gemaakt, en algemeen toon
de men mede te leven met het feest. Het stadhuis
had een schitterende gasverlichting en in menige
«traat, waar overigens niets te doen viel, zag men'
als 'n oase hier en daar een zeer aardige gevel
verlichting te voorschijn komen. Zoo een in de
Sumatrastraat, aan perceel 11, welke versiering
en verlichting door de zoons was aangebracht.
De grootste drukte was natuurlijk bij de mu
ziektenten en de ommegangen met muziek. Hon
derden en honderden trokken achter de korpsen
aan. Deze lieten zich niet onbetuigd en gunden
zich bijna geen rust. Somwijlen hulde een Ben-
gaalsclié verlichting den geheelen omtrek in een
fantastischen gloech
Op het Pretoriaplein werd get»hcerfeerd in
een speclaai gebouwde tent door de muziekver-
eenigmg „Crescendo", onder leiding van den
heer H. W. Hofmeester, 'n Talrijk publiek genoot
van de uitvoering.
Ook in het Julianapark werd muziek gegeven
door een gedeelte van het E. S. M. fanfare
corps, afgewisseld door zang.
In de Gen. Cronjéstraat, de Kloosterstraat en
op den Schoterweg waren aparte muziekkorpsen.
Menige serenade werd gebracht.
Tot laat in den avond duurde de vreugde,
want toen wij op een reeds gevorderd uur af
scheid namen van het kwartier, was het feest nog
in vollen gang.
Het Schoterkwartier heeft feest gevierd als de
beste plaatsen in ons land. Ook het comité komt
daarvoor een woord van hulde toe, want ieder
een zal moeten beamen, dat men hier met een
lastigen factor had rekening te houden: een
kleine portemonnaie. Toch is het comité uitste
kend geslaagd om prettig feest te laten vieren.
Er is getoond dat in het Schoterkwartier een
warm hart klopt voor Oranje en vaderland. Dat
heeft ons zeer veel genoegen gedaan!
De uitvoering van den Volkszang.
De uitvoering door Volkszang lijkt ons belang
rijk genoeg om er een apart verslag aan te
wijden.
De oproep in onze courant dan heeft gewerkt.
Precies acht uur verzamelden zich voor de
„Ceres" in de Kloosterstraat heel wat menschen,
die blijkbaar met een zekere bedoeling gekomen
waren. Men hoorde nu en dan: is de volkszang
er niet? Wanneer beginnen ze? Eindelijk tegen
half negen kwam een clubje menschen ver
moedelijk het propagandakoor voor den Volks
zang uit de lokalen van den heer Paulen en
ze werden al spoedig gevolgd door 'n even groot
clubje nieuwsgierigen.
Eenige meters in de straat daar klonken de
eerste zangen. „Wij leven vrij, wij leven blij!"
Er was geen twijfel, dat was de Volkszang. Daar
naar toe, jongens! Van alle kanten kwamen ze
aansluiten met „Leeuwerken" in de hand.
Ongetwijfeld was het clubje van twintig men
schen spoedig aangegroeid tot vijftig, honderd
en meer nog. Toen de Cronjéstraat door. Nu
werd het één zingende massa. ZJngende ging
het in de richting van het Raadhuis. Even „Wil
helmus". Toen een ovatie bij den burgemeester.
Ook dat slaagde! Z.EdelAchtbare kwam naar
buiten, dankte voor de eer en volgde met het oog
de wegtrekkende zangers.
Weer de Cronjéstraat door. Steeds groeide de
massaDaar ontmoeten de zangers een muziek
korps. Uitstekend begrepen ze elkander. Het
korps begon onmiddellijk „Wien Neêrland's
Bloed". De zangers zongenalle menschen zon
gen. Men nam de hoeden en petten af en thans
was de zingende massa zeker tot 600 a 700
personen geklommen.
Van alle kanten ving men uitroepen op: Dat
is zingen! Bravo, leve de Volkszang! Aan ap
plaus geen gebrek, zelfs van uit de dakraampjes.
De propagandisten gingen een oogenblikje
uitblazen en door een aardige attentie van de.
directie der „Ceresmaatschappij" werden den da
mes en heeren verfrisschingen aangeboden. De
menigte buiten bleef wachten. Toen de ramen op
en maar weer zingen„Waar de blanke top der
duinen", 't Werd weer één menschenzee. En dan
weer de straat op, en weer sloot zich de massa
aan. Zoo ging het tot ruim half elf. Het werd
tijd naar huis te gaan. Het propagandakoor
werd uitgeleide gedaan tot liet station.
Het is een reu zensucces geweest en geen won
der dat de propagandaclub besloten heeft bin
nenkort muzikale wandelingen te orgauiseeren,
waarvoor weêr oproepen in onze courant zullen
verschijnen.
Het Schoterkwartier heeft het Onafhaukelijk-
heidsfeest passend gevierd en voor goeden Volks
zang schijnt men daar reeds rijp te zijn.
We vernemen nog dat meerdere voorstanders
van den Volkszang naar aanleiding van on
zen oproep ook uit andere plaatsen waren
gekomen
De Etalage-wedstrijd.
Veel heeft ook tot het welslagen der feesten
en tot het fleurig aanzien der straten de etalage
wedstrijd bijgedragen. Hiervan was door de deel
nemers, een 27-tal, veel werk gemaakt. Er waren
werkelijk kunstwerken onder.
Er werd aan deelgenomen door de navolgende
firma's
C. J. Alders, Gen. Cronjéstraat 14, huish.
artikelenRavenstein, Gen. Cronjéstraat 17,
groenten en fruit; Walter, Gen. Cronjéstraat 2ö,
dameshoeden; J. Hartog, Gen. Cronjéstraat 7,
gramaphones enz.Lasschuit, Gen. Cronjéstraat,
21, ijzerwaren; J. Keyer, Gen. Cronjéstraat 23,
boter en kaas; „Unie" Winkel, Gen. Cronjéstraat
27, grutterij; Boelsma, Gen. Cronjéstraat 47,
schoenen enz.Poen, Paul Krugerstr., h. de La-
reystr., sigaren enz.; van Lingen, Gen. Cronjé
straat 76, kruidenier; C. Kroon, Gen. Cronj'éstr.
65, groenten en fruit; de Koek, Gen. Cronjéstr.
75, sigaren; P. J. Terpoorten, Gen. Crinjéstr.
86, koek en banketbakker; Broodfabriek „Ceres",
Kloosterstr. 47-49, broodbakkerij; J. P. Out,
Gen. Cronjéstr., h. P. Krugerstr., slagerijJ. P.
Out, Gen. Cronjéstr., hoek Kloosterstr., slagerij;
J. P. Out, dr. Leydsstraat, slagerij; P. Mul,
Scheeperstraat 3, slagerij; A. J. M. Bakker,
Kloosterstr. 50, kruidenier; J. B. A. M. Huver,
Kloosterstr. 57, sigaren; J. de Haan, Juliana
park 62? pianohandel; J. L. van Dijk, Gen.
Cronjéstr. 67, brandstoffen; J. D. Bauër, Kloos
terstr. 15, galanteriën, enz.; G. van Dam, Reitz-
straat 29, suikerwerken; mej. wed. Geeven, Pres.
Stcynstr. 44A. W. v. d. Geer, Paul Krugerstr.
22, Katoenbaai; Bokhoven Fa. Hoeing, Cronjé
straat 11, Chem. Wasscherij.
Voor de jury was het een lastige taak uit het
vele schoone en typische, het mooiste te kiezen.
Ziehier echter het resultaat van haar onvermoeid
werken.
Aan J. Bauër, Magazijn 't Klooster, Gen.
Cronjéstraat, werd de eerste prijs toegekend; de
broodfabriek „Ceres", Kloosterstraat 47-49, ver
kreeg den tweeden prijs, terwijl de firma's P. J.
Terpoorten, Gen. Cronjéstraat, koek- en banket
bakker, en G. de Haan, Julianapark 62, piano-
handel, loten om den derden prijs.
Prijsuiideeling.
Vanavond half negen heeft in de zaal van den
heer Vermeulen, Julianapark, de prijsuitdeeling
plaats, zoowel voor optocht als etalagewedstrijd.
Gistermorgen 12 uur werden de prijzen uitge
reikt, behaald bij de kinderfeesten. Vermeldden
wij gisteren reeds de namen van eenige prijs-
winners, het blijkt ons dat dit getal, ongeveer
honderd, zoo groot is, dat wij aan ons voor
nemen om de namen van alle prijswiuners te
vermelden, moeilijk, met het oog op de plaats
ruimte, gevolg kunnen geven. Men schenke ons
die lijst dus!
't was half één toen de kinderen na'ar huis
togen.
Met tori cfiat lyer melding geslaakt van i
eenige gaven die voor de kinaeren werden ge
schonken en niet weinig tot het welslagen van
het kinderfeest bijdroegen. Zoo werden door de
broodfabriek Geres" 2750 koeken, door de
broodfabriek „De Tijdgeest" 200 stuks krenten
brood, door den banketbakker Noordeloos, uit de
Leidschestraat die in de Paul Krugerstraat een
filiaal heeft, 250 reepen chocolade, door den
heer C. Visser, hoek Cronjéstraat, 10 pond spe
culaas, en door den heer Kroon, Pretoriaplein,
een bus biscuits geschonken.
KORT OVERZICHT.
ENGELAND. De leider der Iersche natio
nalisten, Redmond, verklaarde nimmer te
zullen: toestemmen in een wet, die de natie
zou verdeelen.
ZUID-AFRIKA» 't Is onrustig in de Zuid-
Afrikaansche arbeiderswereld.
ENGELAND.
Het verzet van Ulster
Zondag heeft Redmond de leider der Ie
ren te Limerick een rede gehouden, die na
de redevoering van minister Churchill met
groote spanning werd verwacht, schrijft het
A. H. De nationalistische leider bleek met
het verzoenende denkbeeld van Churchill
in sake Ulster volstrekt niet eenstemmig. In
tegendeel hij verklaarde met beslistheid, dat
de Iersche nationalisten nimmer zouden toe
stemmen in een home rule-wet, die een ver
deeling en verminking van liun natie ten
gevolge zou hebben.
Dat Ulster of een deel van Ulster van
Ierland zou worden afgescheiden, schijnt ons
ook onmogelijk, merkt de „Westm. Gaz."
op, maar sluit dat de deur voor eenig voor
stel om Ulster in bepaalde opzichten een
bijzondere behandeling te geven, vraagt het
blad en het vindt dan in de rede van Red
mond de aanwijzing, dat ook- deze in dit
opzicht onvermurwbaar is. Immers Redmond
verklaarde, dat indien „onze tegenstanders
nog meer waarborgen verlangen in de ho
me rule-wet tegen mogelijke onderdruk
king of onrechtvaardigheid, indien, ze ster
ker vertegenwoordiging in het Iersche par
lement, krachtiger invloed in het plaatse
lijk bestuur wenschen, indien, in het kort,
zij meeuen dat zij meer door de administra
tie dan voor de wetgeving worden bedreigd
en hierom betere bescherming verlangen, dat
in zulk geval er geen reden zou zijn zulke
voorstellen en denkbeelden niet te overwe
gen.
Misschien loopt alles dus nog goed af!
ZUID-AFRIK A.
Onrust
Te Johannesburg is het verre van rustig.
Volgens den correspondent van de „Daily
Telegraph" neemt- de ontevredenheid jegens
de regoering met den dag toe. Zaterdag
werden in verband met de ei,schen der spoor-
wegempLoyé's verscheidene belangrijke ver
gaderingen gehouden- Gok onder de poet-
en telegraaf beambten heerscht ontevreden
heid en deze dreigen met krachtige maat
regelen ais hun aischen niet spoedig wor
den ingewilligd. Dé' TMjw#er1cér3 aan den
Rand volgen met de grootste aandacht de
gebeurtenissen te .Pretoria en als de regee
ring niet met de uiterste omzichtigheid te
werk gaat, vreest men voor een ernstige
crisis.
Poutsma's ernstigste grief is, schrijft de
Tel., dat de regeering hem niet wil erken
nen als den vertegenwoordiger der werklie
den bij de „Labour Commission". Aan beide
zijden wordt met vuur gespeeld. Dezer
dagen weigerde de regeering een werklie
den deputatie te ontvangen, hetgeen als een
represaille-maatregel wordt beschouwd we
gens het.niet verkiezen van Patrick Dun
can als hun vertegenwoordiger. De corres
ponded is van meening, dat een weinig toe
gevendheid van beide zijden do zaak in het
reine zou brengen en een einde maken aan
den toestand, die een beletsel is voor het
zich wijden aan ernstiger zaken.
Een mijnramp.
In de Universal-kolenmiji1 bij Cardiff, zoo
wordt uit Londen gemeld, (wij hebben giste
ren in een deel onzer oplage dit al vermeld),
heeft gisteren een ernstige ontploffing plaats
gehad. In de mijn bevonden zich 931 arbei
ders. Het ongeluk geschiedde kort nadat de
dagploeg in do mijn was afgedaald. Een der
eerste telegrammen van deze ramp bracht
het bericht, dat 150 personen om het leven
zouden zijn gekomen, doch waarschijnlijk is
dit aantal nog grooter.
Totnog toe zijn er 511 gered.
In een gisteravond te Londen gepubliceerd
officieel rapport wordt verklaard, dat alle
mijnwrerkers uit het oostelijk gedeelte van
de mijn thans boven zijn en dat zich nog 418
in de schacht aan de w'estzijde, die door het
vunr is aangetast, bevinden.
De luchtkoker staat ook in brand; men
doet alle mogelijke moeite om het vuur te
bedwingen. De hoop op redding wordt nog
niet opgegeven.
Een telegram uit Senghendydd deelt mede,
dat alle hoop om de ingesloten mijnwerkers
te redden-is opgegeven, en dat het reddings
werk gestaakt is, totdat het vuur gehluscht
en uitgebrand zal zijn.
De ramp van de Voiturne.
Een schip met geredden te
Rotterdam.
Gisierenmiddag tegen zes uur kwam te
Rotterdam binnen de „Czar" van de Rus
sische Asiatic Company, die vele Eeralden
van de „Volturno" aari boord had.
De firma Ruys en Co., de agent der Rus
sian East Asiatic Steamship Co. huldigde
den kranigon kapitein met hem een fraai
bloemstuk aan te bieden.
Een droef verhaal bevatten de bladen* van
de ellende, waarin deze ongelukkige schip
breukelingen verkeerden. Sommigen hadden
bijna geen kleederen aan het lichaam; er
waren vrouwen, die haar eigen kinderen ver
loren hadden en de zorg over vreemde kin
deren, die hunne ouders verloren hadden,
oji zich hadden genomen.
Velen waren in onzekerheid of hunne fa
milieleden al dan niet gered Zijn.
Over de ramp zelf en de oorzaak en red
jding werden ae meest uit-eenioopencie en
vreemde verhalen gegeven.
De „Msb." heeft een onderhoud gehad met
den tweeden stuurman van de „Czar", LWij
ontleenen hieraan het volgende:
Verhaal van een redder.
ij waren zoo gelukkig aan boord van
de „Ozar" een van deze moedige mannen
te ontmoeten die zijn leven had opgeofferd
om' verscheidene levens te redden. Het was
de tweede stuurman Johan Saulesly. De
reusachtige figuur van dezen zeeman, die
van verschillende door hem geredde perso
nen hartelijk afscheid nam, had reeds eeni-
gen tijd onze aandacht getrokken. Dat pioest
een van de redders zijn. En toen de laat
ste schipbreukelinge, een jong meisje, hem
nogmaals hartelijk had bedankt, namen wij
de gelegenheid te baat om hem iets van
zijn heldendaad te laten vertellen. De stoere
zeeman lachte: Ik kan beter met het stuur
rad en de riemen omgaan, dan vertellen.
ptusciimaceriaai aisniede de toepassing daar-
van veel te wenschen overliet.
De geredden.
Te midden van deze geredden, waarvan
velen schreiden van blijdschap, anderen
jammerden om familieleden, die zij ginds
vei loren, troffen wij een guitig klein jon
getje, van een jaar of vijf, dat door al
de menschen heenglipte en zoo nu en dan
zijn onschuldige kijkers op die vreemden
richtte, als zocht hij iets. De kleine, hij
had bij deze ramp zijn vader en mo'eder
vei loren en stond thans geheel alleen op
de wereld. Hij kon niet, 'eens zijn naam
aan ons opgeven. Gelukkig dat een me
delijdende vrouw in al haar leed zich over
dezen jongen ontfermd had. Deze vrouw,
K.atherine Otto, vertelde ons hoe slecht de
verzorging was geweest op de „Volturno".
'ver het grootste gedeelte viel zeker niet
klag«n, over het optreden-der beman
ning,'verklaarde zij. Alleen was het vreemd
clai z'j in den avond van Donderdag ver-
De redder was bescheiden, een echt zeeman'dwetien om i-
in gestalte en hart. Het kostte ons heel ve.schiinen mufVrijdagmorgen weer te
wat moeite om hem aan het praten te krij- horêon hadden orn,'' v°U z ver"
„pn Ten slotte he<mn bil- Dps narmdd-Js nac,(,eu- DilKioron en matrozen hiel-
gen. J en stotte Degon DijJJes nauinkla0s pen ons mot a)les en va|| lvinipk n„
viogen wij het eerste noodsignaal op en der de bemanning was geen sm-akl n,
dadelijk stoomden wij met volle kracht naai1 i ai i.r 1 'lke- Ge
de aangegeven plaats. Te ongeveer 1 uur
kapitein deed zijn plicht.
Ten slotte vroegen wij haar hoeveel ont
ploffingen zij gehoord had. Het antwoord
was drie: do eerste 's morgens, toen wij
gewekt wérden, de tweede des middags en
do derde 's avonds.
Deze geweldige explosies brachten, zoo
vertelde de vrouw, menigeen in vertwijte.
ling en verscheid enen zagen wij in hun wan--
in den nacht van Donderdag op Vrijdag
waren wij bij de „Volturno": Het achter
schip stond toen reeds geheel in vlammen.
In het maanlicht zagen wij hooge rookzui
len uit het schip opstijgen en van het voor
schip huilden en schreiden de saamgedron
gen passagiers, in verschrikkelijk gekerm
en gejammer om hulp. Maai- wij stonden toop over boord spring;n; ATs "waanzinni-
machteloos, de zee was te woest, de gol- drongen wij meer naar achteren, waai wé
ven sloegen hun koppen beukend tegen on- don geheelen nacht in verschrikken iron
te denken. De brand woedde met onver- delijk hulp. Verschillende mannen onder de
ïïSSf," I"*"!. "rt "cW l-W S n ZZfent wÜ
reflectoien van de „Caimaaia zagen wij den in de overvolle booten snrm"en zoo-
hoede ongelukkigen op de „Volturno' de dat onze redders verschillende malen mot
wanhoop ten prooi waren. Éindelijk toen geweld moesten optreden
de lange nacht voorbij was en het hulpge- Omtrent dit laatste feit'
schrei en gejammer der ongelukkigen steeds
lieescher werd, kwam de zee ietwat tot be
daren en dadelijk bij het oerste licht van
den morgen begonnen wij en de andere sche-
jpen onze booten uit te zetten. Dat had een
onbeschrijfelijke uitwerking op de schip
breukelingen. In de gehecle massa van men
schen, die uitgeput als op een hoop lagen,
kwam weer leven. Zij zagen hun redders
naderen.
ent dit laatste feit vertelde ons do
tweede stuurman nog, dat hij tegenover deze
mannen meermalen de spaan had moeten
gebruiken en ze met geweld uit de boot had
moeten slaan.
Omstreeks zeveii uur werd een klein hon
derdtal de anderen waren bij vrienden
ondergebracht naar de stichting Monte-
fioie vervoerd. Het was een droeve stoet
van arme vrouwen, mannen en kinderen, die
mets meer bezaten dan de schamele klcc-
Onze eerste boot was spoedig langszij van ren, welke hun lichaam dekten en nog ge
de „Volturno", waar de ongelukkige!» zichK"1-* - - -
verdrongen om opgenomen te worden. Ie
dereen wikle de eerste zijn om de plaats
waar zij zooveel geleden hadden te ont
vluchten. Vrouwen wierpen haar kinderen
over boord en mannen sprongen over de
railing. De mees-ten hunner konden wij bog
redden. In een half uur tijcis waren wij niet
onze eerste geredden op de „Ozar", waar
zij vooral ook door de passagiers, die den
geheelen nacht op het verbijsterend schouw
spel hadden staan staren, liefderijk werden
opgenomen. De twee vrouwen, die wij op
onze eerste reis hadden meegebracht, vielen
in zwijm, doch waren door de zorgvuldige
verpleging (waarover vele schipbreukelin
gen ten zpe-ist© roemen) spoedig Weer op de
beesn.
bukt gingen van het leed, daar ginds bij
het drama in den Oceaan doorgestaan.
Op Montefiore speelden zich droeve too-
neelen af. Daar stond een jonge vroiiw, te
staren naar de stille groop, die langzaam en
zwijgend de stichting binnentrok. Eiken man
bekeek zij nauwkeurig en toen de laatste
voorbij was; viel do vrouw in snikken n,ecr:
„.Men heel i gelogen, zoo jammerde de onge
lukkige. Ilij is niet gored, niet gered...'
dat waren de klanken die wegstierven in
de avondstilte.
Een der geredden, de Erausehman Binaut
deed het volgende verhaal van de ramp dat
door de „N. R. Ct." wordt weergegeven:
„De brand brak tegen zes uur in den och
tend in het voorschip uit, om acht uur hoorde
men oen vervaarlijke ontploffing in de ma.
Ouderlusselien gingen wij voor de tweede cbinc-katner. De vlammen sloegen nu ook
i maal uit. De strijd met de golven was zwaar, Bet midden van (liet schip op. Het werd
een algemeen sauve qui peut. Tachtig land
verhuizers wilden naar het brandende tus-
1 doch wij zagen de ongelukkige achterblij-
vonden in razenden angst om hulp zwaaien.
j Dit, en het feit dat ook de bemanningen sdhendek terug, om hun armzalige have t -
der andere schepen alles in het werk stel- j redden. De officieren moesten hen met tic
den om de schipbreukelingen af to halen,-1Revolver, in de vuist terugdrijven. Ei* waren"
prikkelde onzen moed en onze spieren. In i intussehen enkele reddingbooten in de woe-
het licht der reflectoren, want het was nog ligé zee neergelaten. Andoren sprongen te
vrij duister, ging het andermaal op het bran-1 water, om ze na te zwemmen. Maar weldra
dende wrak toe: onze boot kwam na een;"was het daar in het water'een hopeloos ge-
moeilijken tocht-, waarbij zdj meermalen bijnaspartel van reddeloos verloren menschen. Een
kantelde, weer langszij, haast tegelijk met paar booten waren door de torenhooge golve..
twee booten der andere schepen. Opnieuw j tegen den romp van het schip geslingerd
het ontzettend gedrang. Ditmaal kon onze jen ajaf- stukken geslagen. Op liet achterdek lie-
boot slechts vier vrouwen opnemen, de rest, i P®11 jammerende kinderen en half gekleed.'
de boot was overvol, bestond uit mannen.menschen rond.
De „Czar" had nu alle moeite om dicht „In den namiddag waren, op de dradelooze
bij te houden. Hij voer gewoonlijk op seinen om hulp, drie groote stoomschepen
tot 1 mijL van het brandende schip, maar ia de nabijheid van de Volturno verschenen,
ditmaal was zij verder afgedreven. Wij maar zij konden wegens de ruwe zee geen
moesten meer dan een uur lang roeien, voor I hulp bieden.
wij onze nieuwe groep geredden, het waren „Onder de door paniek bevangen landver-
er achttien, op de „Ozar" hadden afgezet, j huiaers kon niemand orde houden, temeer
Wederom ging de boot uit. En ook deze daar do bemanning de handen vol had met
keer scheelde het niet weinig of zij washet overigens hopelooze vechten tegen de;
naar den kelder gegaan. Bij de derde reissteeds maaa-_ voortkruipende vlammen. Don;
mochten wij het genoegen smaken een grootheelen dag orachten de ongelukkige schip
aantal. vrouwen in veiligheid te brengen, breukelmgen op net dek door met wat brood
'evenals bij de vierde, toen wij 20 vrouwenéenig^vaiedsel. loten die avond viel, had meiï
en kinderen opnamen. Thans ging het red--T°®n aT1dcr licht dan den gloed van de fel
dingswerk veel geregelder en het neerla- j omboog slaande vlammen. Traag kropen de
ten der schipbreukelingen, door middel van "ren m bange afwachting om. Er waren nu
een lus onder de armen, liep vlot van sta- 1 nog' meer schepen tot hulp verleen ing komen
jpel. Dit hielp ons en de booten der andere opdagen.
schepen niet weinig in ons werk. „Eindelijk tegen drie uur in den och tem
Toen wij voor de vijfde maal uitgingen, i )vas. w><.' yxK> J('r Bedaard, dat de redding
ik had daarbij het commando, was het on-1 hennen kon. .Van alle kanten zagen do
dertuesclien half zeven geworden. Het olie-schipbreukelingen nu de reddingbooten aan-
schip de „Naragansea" kwam opdagen en j komen. Opnieuw ontstond nu een groote ver
spoot dadelijk eenige honderden tonnen vanmarring Binaut zag hoe zijn jongetje in oen
,turno Dat had een verbazingwekkende uit-1 16
kin,. Over een hee.e oppervlak., achter
wer:
de „Volturno" werd het water kalm, zoodat
wij in een oogwenk 18 mannen van boord
haalden. De kapitein met nog zes man ble
ven achter om even later door een boot
i van de „Kroonland" te worden afgehaald.
Wij vroegen dan stuurman Saulesley over
de redding.booten der „.Volturno" zelve. Hij
verklaarde ons, vernomen te hebben dat het
schip vier booten had uitgezet. D© eerste
was stukgeslagen tegen de „Groszer Kur-
fürst", de tweede en derde waren goed-
afgegaan, maar verdwenen. De tweede zat
vol met bakkers en stewards en de derde
was gevuld met vrouwen en kinderen. De
stuurman was vaii meening dat zij te vol
waren en in de woeste zee zijn omgeslagen.
De vierde boot dei* „Volturno" moet reeds
dadelijk gekenterd zijn, tengevolge van het
inspringen van een paar passagiers. Allen,
en dit getal zou 136 bedragen, zullen, wel zijn
omgekomen; de ongelukkigen. Waren zij aan
boord van de „Volturno" gebleven, zij zou
den gered zijn. Naar mijn meening, zoo zei-
de de stuurman, is het wrak der. „Voltur
no" thans nog drijvende.
blS,mÏÏeV^ïetthip!V^manlH. M. DE KONINGIN TE SOESTERBERÖt
trok zijn neus op en zeide: Ik heb gehoord Gisternamiddag heeft H. M. de Koningin
dat er niet twee slangen gespoten ie. Een'een bezoek gebracht aan het vliegkamp t*
jDuitscher, een der geredden van de „Vol- Soeeterberg, om de gebouwen, die voor he»
turno", verklaarde in deze nog dat hetz.g. vijfde wapen worden gebruikt, in oogew
ouders te schreeuwen, Binaut volgde hem nu,
maar zijn Vrouw en dochtertje had hij in
tussehen uit het oog verloren. De boot ver
liet het schip en de eclitgenooten waren ge-
solieiden. Hij hoopt nu bericht van haar te
krijgen dit een andere havenstad, als zij
ten minste onder de geredden is
,,'s Ochtends om acht uur was er geen ster
veling meer aan boord van het in lichter
laaie staande schip achter gebleven."
Kapitein Inch en zes man der lx-manning
bleven het laatst aan boord!
De oorzaak.
De oorzaak van den brand wordt verschil
lend opgegeven; de een spreekt van een car-
bidontploffing; een ander geeft als oorzaak
aan een in 't ruim, waar levensmiddelen lagen
weggeworpen brandende cigaret, een ander
zocht de oorzaak in het breken van kisten;
met chemicaliën, die daardoor ontploft zou
den zijn.
- Ö*-
