DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND,
Letterkundige kroniek.
STADSNIEUWS
Kinderhuisvest 29-31-33, Haarfiem
EERSTE BL^O.
ig Mo. 8269
DINSDAG 21 OCTOBER 1913-
Bureaux wan Redaotie en Administratie
Intereemmunaal Telefoonnummer 1426.
BULDEN bi
verlies va»
Mn anderen
vingsm
Cii nummer
twee bladen.
bestaat uit
Hh Kleurloos?
Haariemsche Ailadagjes No. 975.
ABONNEUENÏSPBUSi
wr m**tKïe« voor Haarlem 71M
Voor de plaatsen, waar een afrent b Reveatfffd {Trom Her Reu.) - 1.35
Voor de rrverigre plaatsen in Nederland Iraneo per poel -1-80
Afroaderliika nummer* 03
PKUS DER AI> VEKTENTIfPf*
Van 1—8 regel* 88 rent (contant 50 eent). Iedere refel sneer 19 Bl
Buiten Haarlem en de Agentschappen 15 et per regel. Buitenl 50 et
Dienstaanbiedingen 25 et (9 regel»), driemaal voor 60 et (9 aoataat).
lb betalende aboenl,a en dit M*4 die te be! Se*tt
GULDEN Mf
bvenslange ong*
ech'kthesd tot
vrnrken.
400
GULDEN bil
«verlijden.
vftHteriamnOi «Sn. «Sn velgen* de bepalingen ep da |p«!1im« vermeld, tegen angelaUme verrek er fl voor»
GULDEN b9 f f"ff| GULDEN ha f ÈtiMÜ GULDEN ba A|| SULDEN bfl
vnrliea vna een 1 Jill'. verlies vna §f||§ pulba toto hfl
tomdofvoet lllU iÜ^ Hm 4mm. UU'
15
Me nfitaerfng deur bedragen wordt gegmroiideenl deer de Maetecbamdl «BaHa*dB» Hbmsmm VenekeHngabanl? ie Sehledanu
AGENDA. 22 October.
Statenzaal Prinsenhof 1)4 uur Ge
meenteraadsvergadering.
Schouwburg De Kroon Bioscope-voor-
«telling.
Schouwburg Jansweg 2h en S'A
uur Quo Vadisl
Bioscope Union Schoterweg Voor
stelling.
St Vincentius-bibliotheek N. Groen
markt 's avonds van VA—9 uur geopend.
St. Vincentius-bibliotheek Antko-
niestraat des avonds van 7)49 uur geopend.
polio-theater Barteljorisstraat
Voorstellingen.
Bioscope-theater Groote Markt
Voorstellingen.
Tey Iers Museum tentoonstelling van
moderne aquarellen.
Bisschoppelijk Museum (Jansstr.
79). Geopend eiken dag van 105 uur, tegen
betaling van 25 cents. Uitgezonderd Zaterda
gen eu R. K. Feestdagen.
'n Amsterdam is een poging gedaan, ze mag
Ju al mislukt heetenom de „kleurlooze mid
denstof» politiek te organiseeren in een politiek-
kleiirlooze par{ij.
t Lijkt een contradictieeigenlijk is het
dat ook.
Want politiek en „neutraal" zijn twee dingen
if diametraal tegenover elkaar staan. De
.kleurlooze middenstof" is juist déardoor kleur
loos, dat ze niet doet aan politiek, zich niet laat
binden door program-eischen, door regels, door
v'aste bandenMaakt men die regels, die
banden, zoo'n programma wel, dan gooit men
daardoor ook het „kleurlooze" weg.
't Is dan ook al op de „constitueerende verga
dering" van deze nieuwe „partij", die nu 21
leden en een juffrouw telt, uitgekomen.
Men ging vragen: wat is „kleurloos"? Wie
behooren daartoe?
En ten slotte verviel dan ook het „kleurlooze",
om te worden „een algemeene staatspartij, die
de maatschappelijke en materiëele banden van
het geheele Nederlandsche volk zal behartigen",
excusez du peul
En deze „algemeene staatspartij" gaat dat
doen op - negatieve manier, d. w. z. door
alleen zichzelf het monopolie van die „beharti
ging van", enz. toe te kennen en aan de bestaan
de politieke partijen die te ontzeggen. Immers,
men wil met eigen candidaten overal uitkomen!
De vraag zal wezen, of er zooveel „candidaten"
zijn.
Maar in ernst: is het niet droevig dat er
blijkbaar onder den z.g. neutraal-georganiseer-
den middenstand (want uit dezen kring kwam
de opzet van die „kleurlooze middenstof") nog
zooveel verwarde denkbeelden rondspoken?
Intusschen, 't heele ding is natuurlijk een
doodgeboren kindje, en als er wat van komt,
dan verloopt het in anticlericaliteit, let maar eens
op. Dat is bij „neutraal" zoo de gewone loop
van zaken!
IEL
Marie Güsen. Uit het
hart van Brabant.
verf0! Wer,k dezer schrijfster, die den hierbo-
kauffP!,Kgek0Ddigtlen bundel dit jaar bij Van
mi, y?en, Amsterdam uitgaf, was
bier vr.Lg efj onbekend. Ik vermoed, dat de
alle in ee^weekWaH611®11 T schetsen>' reeda
Er liggend u verschenen zijn.
den van Uiniburg^^Brlbanf611 tT ,h(eid<!vel"
ipreid, die nog geheel en ai efn j-ea
aspect vertoon en. Er is geen dokter'^k
Seen notaris, er zijn geen notabelen. D© bur
Semeester, onder wiens machtssfeer ze res-
*°rteeren, woont gewoonlijk drie uren ver-
^r' iin de hoofdplaats van zijn gebied, die
1^" na ijverig zoeken op een uitgebreide
ho^nart wel vinden kan; in dat centrum
c*«el© bij zijn vee en ordeteekent hij de offi-
^?r\v^8stnkkon, die de veldwachter op een
rbtieg Jdig rijwiel over den krans van nego-
jV^orgt. In die gehuchten evenwel is
V* en ^vloeilrijk trias: de Pastoor, de Kos-
at de Vo?o Vrouw-van-den-laatstgenoemde
voor aanvgond'0, waarin ik hen opsomde, niet
pn te b©7 n® vatbaar is, zou ik niet wa-
hoofd der s!ueiu koster is tegelijk ook
paver, dinvw00'* or^an'st> voorzanger, dood-
JJer fani'm-Q der casuee'e zuivelfabriek,
Kunst" ©f e'vereeniging „Oefening baart
..Kunstmin zii ons doel", en van
bekwame inleiders, een soliede kennis belooft
te geven aan al degenen, die iets met be
stuurszaken hebben uit te staan of dit wel
licht in de toekomst zullen hebben.
De cursus werd gisteravond met een hartelijk
woord van we1 kom en opwekking geopend door
den voorzitter der afdeeling Haarlem van den
Ned. R. K. Volksbond, den heer W. B. Guskens.
Deze gaf na een korte inleiding het woord
aan Mr. J. Bomans, die dezen eersten cursus
avond als spreker zou optreden en dit op uit
nemende wijze deed.
Het is, vergissen wij ons niet, de eerste maal
dat Mr. Bomans hier ter stede in het open
baar optrad. Deze eerste verschijning nu is een
succes geweest.
Mr. Bomans is een schitterend spreker en wij
wenschen Katholiek Haarlem geluk met deze
aanwinst. Begaafd met een metalen stem, die
niet vermoeit, blakend van jeugdig strijdvuur,
weet hij kort en krachtig, in bezielende, welver
zorgde taal zijn hoorders te toeien van begin
tot het eind en te doen gloeien van het vuur dat
in hem blaakt.
Allereerst gaf de heer Bomans, als leider
van den cursus, den rooster van werkzaamheden
daarvan aan. Aan het onderwerp: Alge
meene bestuurstaak, taak van voorzitter, secre
taris, penningmeester en commissaris, zullen
twee avonden worden besteed, dan wordt be
handeld: werklieden-organisatie en vakorgani
satie; loonvraagstukarbeidscontracten (indivi-
dueele en collectieve), fabrieksreglementensta
king en uitsluiting. Of het vraagstuk Werkloo-
zenverzekering zal behandeld worden, staat nog
niet vast, doch wellicht zal, buiten de boven
genoemde onderwerpen, nog een of ander be
langrijk onderwerp behandeld worden. Dit
maakt, dat, met den openings- en sluitingsavond
ongeveer tien lesavonden zullen gegeven wor
den.
Na de stipuleering van dit plan hield Mr.
Bomans een inleidingsrede, schitterend van
taal en schitterend van inhoud, doordrongen
van blakende geestdrift, voor de belangen van
de katholieke zaak en getuigende van veelzijdige
ontwikkeling en groote belezenheid. In smeeige
taal zette hij de taak uiteen van de voorvechters,
de grenssoldaten, zooals Mr. Bomans ze noem
de, in de Katholieke beweging en de noodzake
lijkheid van onverflauwden strijd tegen de vijan
den onzer Moederkerk. Teekenend schetste hij
den toestand onzer dagen, toen hij een vergelij
king maakte met de gevreesde Noormannen, die
te Egmond landden, Noordwijk innamen en tot
Aken doordrongen. Zelfs Keulen moest hare
poorten openen voor hen. Thans is de vijand,
aldus spr., te Keulen en wij weten zelfs nog niet
dat hij te Egmond is geland.
Wij zijn overrompeld!
Daartegen riep spr. allen in het geweer.
De rede verdiende in haar geheel te worden
afgedrukt, want zij moest door allen gehoord zijn
of dient door allen te worden gelezen. Een ver
kort verslag doet echter zooveel afrbreuk aan de
waarde van het gesprokene, dat wij volstaan met
een kort resumé.
Spr. beantwoordde de drie volgende vragen,
die de cursisten zich zouden kunnen stellen.
Wie zijn wij Wie zijn zij Hoe staan wij tegen
over hen?
Op de eerste vraag antwoordde spr. dat de
cursisten zijn Roomsch-Katholieke Volksbonders.
Aan de hand van deze definitie zette
hij de plichten, rechten en waardigheid uiteen
van de leiders van het leger der Roomsch-Ka
tholieke vakarbeiders.
De beantwoording van de tweede vraag was
MPimf/biRtfll.6'»,»!61'611 instituten. Meerge-1 Er zijn dan in iedere grootstad eenige jon-
eoneel nide! H r-f - een P0r-gelingen, die, in plaats van zich te bekleeden
so eel on er zich van ettelijke jongelui: de j met Vader's geërfden voorschoot eu 's avonds
?ljn, a,I®n ondergebracht hij j in het optrekje de boeken der affaire bij te
tokohouder-herbergier (van de toko heeft houden, zich geroepen achten tot hoogere
evL f! ïnonopolie' ^.cb 111 de tweede bran-j dingen, in casu het schrijversmétier. Met ul-
frmiw» concurrentie enorm), en de „juf- ster en slobkousen spanceeren ze door de
ouw woont op een kamertje in de kosterij, j volksbuurten, tot oprecht vermaak van de
liPil^LI! 6 611 I10g' als er twee goê-gemeente en epische hilariteit van het
enigaagen op elkaar volgen, gaat ze haar janhagel. Terug van de wandeling, 1
iters opzoeken, en roept daartoe de hulp in ze iu de zooveelste Jan Steen of
>an den uoros-Ornesns din OT* O till T7 /I li t It n 1 /w, TI r\-r-r fl na 1 t _1 1
DE RAADSZITTINO VAN MORGEN.
Weer raadszitting, en weer een drukke
agenda, al is ze klein!
Een paar puntjes eruit willen we hier even
bespreken.
Vooreerst het „officieel verslag". De kranten
doen hét niet goed, naar het schijnt, en nu moet
er een „officieel verslag" komen. Ware dit steno-
grafisch, a la bonheurl Maar B. en W. schrijven
j (en terecht!) dat er van een stenografisch ver
slag zooals er is gesproken, niets komt: hebben
j we uit 't raadsstuk nu te lezen dat er een, zeg
maar „journalistiek verslag" komt, dat dan offi
cieel zal heeten? In dat geval zijn we benieuwd
te hooren, wie de gelukkige zal wezen die het
beter doet dan de verslaggevers der drie bladen
te dezer stede, en die er.f 25 per keer voor
krijgen zal. Wat worden wij dan toch slecht
betaald! De taxatie van B. en W. die zéér juist
is, doet ons dat nog eens herinneren
In zake de pensioneering van gemeenteambte
naren heeft naar we hooren de heer Slin-
genberg een voorstel gedaan om een andere
regeling, óók door de nieuwe wet geoorloofd, te
treffen. Wij zijn er echter niet ver van af, als we
i meenen dat de Raad het vóór en tegen van beide
regelingen eerst nog eens zal moeten wikken en
wegen, en dataanhouding dus, uitstel in
ieder geval, hier het einde zal wezen.
Onze collega de „Stads-Editie" heeft met
hand en tand verdedigd, dat de gemeente aan
den z.g. neutralen Bond „Mercurius" een sub
sidie moet geven voor de opleiding tot het z.g.
Mercurius-examen. Wij hopen echter en ver
trouwen ook dat de Raad mee zal gaan met
B. en W. en alle autoriteiten op onderwijsgebied
die hierin adviseeren, dat wie een particulier
diploma als dit wil behalen, er zelf voor zorgen
moet. Trouwenswaar zouden wij blijven,
als wij hier eens aan begonnen?
Ten slotte: het voorstel-de Braai om een der
den gashouder te bouwen.
Wij stellen ons hier geen partij. Wij gelooven
nog steeds dat een betere regeling der werktijden
kan verkregen worden zonder dezen bouw. Maar
pikant zal het wel zijn, den wethouder Modoo
nu aan het woord te hoorenMen kan gelooven,
ook in verband met allerlei zonderlinge bewerin
gen in het praeadvies van B. en W., die zeker
wel tegenspraak zullen uitlokken, dat hem het
vuur na aan de schenen zal worden gelegd
CURSUS VOOR BESTUURSLEDEN IN DEN
NED. R. K. VOLKSBOND.
De afdeeling Haarlem van den Ned. R. K.
Volksbond heeft voor dezen winter een cursus
georganiseerd tot vorming van bestuursleden.
Gisteravond werd deze geopend.
Als leider treedt op Mr. J. Bomans, onlangs
tigd alS advocaat en procureur geves-
Er waren bij de opening vele deelnemers te
genwoordig, waaronder ook uit buitengemeen-
Medegedeeld werd dat ora de veertien dagen,
des Maandagavonds van 8 uur tot half tien een
cursus gegeven zal worden, te beginnen Maan
dag 3 November. Het bestuur van den cursus
de heeren A. L. Vollaerts, voorzitter;
W. Knapen, secretaris, en W. Karstens, pen
ningmeester.
Wij kunnen den cursus ten zeerste in de be
langstelling van alle Volksbonders aanbevelen
daar hij, onder uitstekende leiding en hoogst
een opsomming van de verschillende secten, par
tijen, stroomingen die de leiders eener R. K.
organisatie tegenover zich krijgen. Van de ver
schillende leeringen gaf spr. een duidelijke uit
eenzetting en zette de dwaling er van in het
licht. Bijzonder behandelde hij de liberale en so
cialistische dwalingen.
Hoe staan wij elkaar tegenover?
Onverzoenlijk, antwoordde spr., daarmede wil
lende zeggen dat de strijd cene voortdurende,
nooit-eindigende, een noodwendige is. Bemin uw
vijanden, maar toch bestrijdt ze onverzoenlijk,
zegt spr. Wij bestrijden ze onverzoenlijk, juist
omdat wij ze beminnen. Wij bestrijden de dwa
lingen, maar beminnen de dwalenden.
Spr. vergeleek den arbeid van dien strijd, bij
dien van den herdershond, die het schaap, dat
afdwaalt, opspoort; het de tanden in de teere
pooten zet en dwingt terug te keeren tot de
kudde. De hond wordt, ondanks de wonden, die
hij sloeg, door zijn meestér bij zijn terugkomst
geliefkoosd. Aldus het werk der katholieke pro
pagandisten. Slaat wonden, moedigde spr. aan,
slaat wonden om hun eigen bestwil, breng hen
terug tot de kudde!
Heerlijk toonde spr. den strijd die de H. Kerk
door alle eeuwen heen voerde,, maar vergat daar
bij niet er op te wijzen met hoeveel liefde tevens
zij dit deed. Dan wees spr. er op hoe onze laatste
Pausen en niet het minst Pius X, den vijand,
dien wij te bestrijden hebben, gesignaleerd heb
ben. De cursus, hoopt spr., zal lot dien strijd
bekwamen, en zal het onontbeerlijk katholicisme
opwekken en doen opbloeien in de harten der
strijders.
Met een „God behoede Pius X" besloot spr.
zijn uitbundig toegejuichte rede.
Alle aanwezigen zullen ten zeerste voldaan
van dezen eersten, cursus- of liever opwekkings
avond zijn huiswaarts gegaan.
Voorzeker was de heer Guskens dan ook aller
tolk, toen hij zeide niet bij machte te zijn onder
woorden te brengen den dank voor de heerlijke
taal, die dezen avond gesproken was.
Hierna werd de vergadering gesloten.
Ook mr. F. Hagemeijer was tegenwoordig bij
dezen openingsavond.
EEN STAALTJE VAN BAR DESPOTISME
Aan de neutrale dagbladen hier ter stede
werd door 't socialistische Arbeiders Secreta
riaat een mededeeling ter opname in bun
blad verstrekt over een arbeidsconflict bij
don bouw der nieuwe locomotievenwerkplaat-
sen op bet terrein der Centrale Werkplaats.
Het personeel aan den bouw eischte aldus
bet bericht namelijk het ontslag van een
timmerman, wien sommigen kenden van de
staking op de werken aan den Amstelveen-
schen weg te Amsterdam. De man, lid van
den R. K. Timmerliedeubond, afd. Haarlem,
zou toen z.g. „onderkruipersdiensten" ver
richt hebben. Na eenig aandringen bij den pa
troon ontsloeg deze den man, en het werk
gaat nu we'er zijn gewonen gang.
Onze lezers mogen nu even vernemen hoe
deze zaak in elkaar zit. Het is een teekenend
staaltje hoe ver de tyrannie en het despo
tisme bij arbeiders gaat, wanneer zij zich ge
schaard hebben onder de „bewusten".
Geen patroon, bij wien men zulk een tyran
nie zou dulden, als deze arbeiders tegenover
hun mede-arbeiders te laten gelden.
De R. K. werkman is tijdelijk lid der af
deeling Haarlem, omdat hij hier zijn werk
beeft, maar is Amsterdammer. En nu het
geval.
Bij den bouw van de remise aan den Am-
etelveenschenweg te Amsterdam is onlangs
den dorps-Croesus, die er een vehikel op Heyden de zooveelste verdi
Ja oudt, dat nog andere organische wezens zich verdiepen in het wel-en-wee der
h.ei,Iig:daKen ?p elkaar volgen, gaat ze haar janhagel. Terug van de wandeling, bestijgen
van der
ïeping, en gaan
i..„ j ----- vciuicpcu. ,u uo„ TVd-eu-wee der „armen j
an pr0lJ,ucten va" stal of: van geest". De armen! Minder laag nog dan'
Poul i verwe£6 de dichtste spoorweg- hen stel ik Justus van Maurik, bij wien men
°.mea ze ,ee,n moedigen Franciscaner j tenminste eens kan gieren, al is het ongeluk-
V ,7m?8 sandadeu soldatesk de modder- kiglijk juist dó ar, waar de auteur een eumu-
'"tGieven. Hij gaat den pastoor assis-latie van klassiek-aristotelische emoties wil
bq de drukte der feestelijke dagen. i verwekken. Bij de lectuur evenwel der be-
doelde scribenten kan men zelfs niet lachen,1
baar nrofJTL "8011 'n Waar 'f3 wo?nt, welke evenmin als men dat kan bij het nuttigen van
lezing van u i weet et niet- Na despijzen, waaronder een verstrooide kok een
met stelligheid fint°t ev®nwel vermoed ikguichelspel van cerebos, suiker en soda beeft
Iwoit iv- naar millieu is datgene,gepleegd. Met dusdanige weeïgheden, even
van Mauriksehe kus- en
zij daar de jeugd7nW)VtP+Varlfeireg?ls',dat I weinig als met ',e van Mauriksehe k
liteit van deu^e7.Ik ka^me i tranenhistories, hebben Marie Gij sen'
en mijn bewondering voor haa! 2e&"£aïallergeringste te maken.
er slechts door stijgen -Dan zou hare fanta-i Het Brabautsche leven heeft nog weinig tot!
sie aan de Werkelijkheid bewondemugwek- stof verstrekt voor romantische verbalen
kend adaequaat zyn. Haar boek is nnj sym- j En toch zou het dat overwaard zijn Niet het
pathiek m hooge mate Voor ik over deze; leven der steden, waar een jammerlijk gemis
vertellingen eenige aauteekemngen ga neer-valt waar te nemen aan hooge gedachte,. J
schrijven, moet ik echter even een literatuur- gevoelens. De BrabantechestedeUng iso zoo
•soort aanroeren, waarmee menig crgeloozematerieel! De veelgeroemde joviaiifcri weegt1
korté diieJie Z 1, .J618'""'0 my een de steden dus 't waard, dat de woordkun-
«agressie, die hier volgt- stenaar baar leven en streven over de wereld
i s ver-
vèrbreidt, doch wèl de dorpen, waar sehoone
levens bloeien en verkwikkende roken sprei
den om zich heen. Wat is dan de reden, dat
we zoo weinig Brabantsclie dorpsliteratuur
hebben! De diepste grond is deze: de Room-
ec-lie psyche heeft minder behoefte aan lite
ratuur dan die der niet-katholieke raensch-
lieid. Zij heeft in baar innerlijkheid eeuwig-
heidewaarden, die, voor zoover 't mogelijk is
in de sfeer der tijdelijkheid, al baar verlan
gens en aspiratiën volledig kunnen bevredi
gen. Sinds de Renaissance bekleedt de letter
kunde veelal niet meer haar juiste plaats in
bet scheppingsplan, doch is bij uilen, die van
het orthodoxe Christendom zijn vervreemd,
geworden tot surrogaat der religie. En als
men zich hier goed indenkt, dan zal men
klaar inzien, hoe grenzeloos oppervlakkig het
verwijt is, dat den katholieken een tekort in
de literatuur wil aanleunen. Men houde mij
deze uitweiding ten goede. Er volgt ook uit,
dat het gebrek aan Brabautsche dorpsvertel
lingen geen bewijs is, dat er geen groei zou
zün van vitale krachten, op het heideveld en
tussehen de zandheuvels.
Ais ik terugzie in mijn letterkundige herin-
nering, dan constateer ik, dat op dit beperk
te gebied slechts één auteur met volle eere te
noemen is. Ik bedoel de novellen van den heer
F. van den Heuvel (Ravo). Deze hlaamlooze
Chevalier-veteraan der Roomsche journalis
tiek heeft, puttend uit de immer parelende
bron der jeugdherinneringen, over de jaar
gangen der „Illustratie" een keur van edel-
verzorgde verhalen verspreid, die, gebundeld,
nog velen geslachten zouden kunnen zijn tot
een reine verheuging. Het is mijn innige
overtuiging, dat hii een groot kunstenaar zon
een staking uitgebroken, uitsluitend doorge
voerd door de vereeniging „Bewust zij ons
Streven", wier leden nu ook bovenbedoelde
kool aan den R. K. werkman gestoofd heb
ben.
„Bewust zij ons Streven" stond in die sta
king geheel alleen. De andere organisaties,
christelijke zoowel als niet-christeli e, wil
den aan de staking niet meedoen, omdat zij
met de patroons gecontracteerd hadden.
De werklieden, aangesloten bij de gecon
tracteerde vereenigingen, bleven alzoo aan
het werk. Wie zal hun dat recht ontzeggen!
Zoowel als „Bewust zij ons Streven" de vrij
heid nam om te staken, hadden de andere
vereenigingen toch zeker het recht te beslui
ten om met de patroons te eontractecreut
Niet alzoo blijkbaar in den gedachtengang
van de „vrijen". Althans hebben zij de werk
willigen, die op bovengenoemde gronden aan
het werk bleven, allerlei onaangenaamheden
in den weg gelegd.
De ontslagen R. K. werkman is een derge
nen, die te Amsterdam aan het werk zijn ge
bleven, en nn is hij deswege door de vrijen
„besmet" verklaard.
Naar onze bescheiden meening is er geen
sprake van dat de man „onderkruiperswerk"
beeft verricht. Hij had evenveel recht om te
blijven werken, als de anderen het recht na
men om te staken. In dit speciale geval zeker!
Het slot is geweest dat do aannemers van
de locomotiefstelplaats alhier gezwicht zija
voor de bedreigingen vau een zeven a acht
„vriien" die op 'twerk zijn en een grootenkeel
hebben opgezet: beducht dat het werk niet
op tijd zal klaar komen als een staking, waar
mede zij dreigden, zou uitbreken, hebben zij
den R. K. werkman ontslagen, De „vrijen"
hebben van hun numerieke meerderheid ge-
gebruik gemaakt om den R. K. werkman een
hak te zetten.
Zijn wij goed ingelicht, dan voelt de firma
echter zeer goed het scbeeve van *t geval.
Doch wjj vragen ons af, waar het naar toe
moet met zulk een onduldbare tyrannie!
De zaak is thans in bevoegde handen ge»
steld.
DE LOONKWESTIE BIJ DE FIRMA
FIGEE OPGEHEVEN.
Verleden week meldden wij dat de R. K.
Metaalbewerkers de loonkwestie bij de firma
Figeo, ontstaan doordat de directie weigerde
den Dinsdagmiddag der Haarlemsohe onaf-
hankelijkbeidsfeesten, waarop de fabriek
gesloten geweest, uit te betalen, in handen
hadden gegeven van het R. K. Bureau inzake
arbeider sbel/m gen
Dit is met succes bekroond. Door bemidde
ling van het R. K. Bureau voor Arbeidsrecht
inzake arbeidersbelangen is Zaterdag door
de directe de verzuimde middag uitbetaald,
taald.
Een succes aldus voor de R. K. organisatie
en voor het R. K. Bureau, dat de zaak be
handelde en in handen gaf van zijn rechts
kundigen adviseur Mr. J. Bomans, om haar
langs minnelijken weg tot oplossing te bren
gen.
Zooals men zich herinnert, was van andere
zijde verleden week direct een „protestverga-
dering" belegd te dezer zake. Het 6ucces van
j nu bevestigt eens te meer de soliede manier
van werken, welke wij steeds verdedigd heb-
ben en die de manier van R. K. vakorgani
saties moet zijn.
Ook nu ziet men dat chefs doof blijven voor
dikke woorden, doch het oor Ieenen aan een
redelijk woord.
zijn geworden, indien niet het hesion; me-
ringsleven van iederen dag zijn volle activi
teit, een reeks van tientallen jaren lan; in
staege continuatie had vereischt. Dit s- emt
i tot weemoed, al troost ons anderzijds wé'. da
gedachte, dat geen enkel kunstwerk een no-
Ibiel-geleefd leven ie boven gaat. Een groot
Nederlandsch schrijver zegt: „Daar bet leven
het schoonste kunst-werk is, is het Hinken
vau een kunst-werk iets minders dan het Lo
ven sehoou en stil te Ieveu". Dat is heel waar,
Men doet verkeerd de literatuur te over-
schatten. Hoog boven haar wieken de vogo-
1 len des Levens.
Eenige jaren geleden was er in West-Bra-
i baut een schoolmeester, die onbekwaraa
j dorpsnovellen schreef. Hij heeft zich sinds
dien gewend tot het fameuse genre, dat door
j den heer Cornells Vetli zoo aardig wordt ge
parodieerd. Zoo is er nog wel 't een en ander,
maar t heeft geen beteekenis. In Limburg ia
er meer, Marie Koenen b.v., eu jaren gele
den: Seipgeus. Do nogal gelezen schetsen vao
i dezen laatste doen echter beslist onder voof
'„Uit het hart van Brabant", dat ik nu korte-
lijk behandelen ga.
i
De langste dezer novellen beslaat meer dan
honderd bladzijden en is getiteld: „Zusters".
Op een poover boerderijtje woont een arme,
zieke vader met zijn zorgzame vrouw en Die-
na en Gilia, z'n dochters. Door vader's sle
pende ziekte is het er karig gesteld. He#
schoonste sieraad des huizes is de van ta
pisserie vervaardigde Eece-Homo, „gemakt,
zooals de moeder met trots verzekert, van
zeuve en dartig terhande kleure sjet". Hun
ai-inoe noodzaakt hen als commemsaal een!
