PV. O"vee nui;serf. arrejjorJssrraat Winierpantoffels.
Kunst en Letteren.
Sport en Wedstrijden.
liie|gSS@&8SSBl.
.Do musea waren vorkomen verwaarloosd: geen
toezicht, een lamlendig beheer, slechte lokalen,
geen catalogus, geen annkoopen; musea van
Nederlnndseho vi orwerpeu, van teekeningen,
van gipsafgietsels ontbraken; de bezoekers
«vev.sen buitendien geëxploiteerd. De gidsen die
vreemdelingen de musea moesten toonen hadden
rnn onderlinge regeling: ecnige dagen van de
wenk was b.v. het Trippenhuis in Amsterdam
g".sloten, wilde een vreemdeling er heen, dan
wist de gids 't wel zóó te schikken dat.... ze
voor g; vloten muscumdcuren kwamen. «Ta, wat
is dat nu jammer! Do vreemdeling wus teleur
gesteld hij was immers ervoor over gekomen.
Misschien de gids wist raad: hij konkelde wat
imet don portier. Een rijke fooi.... de vreem
deling kwam binnen, de beide andere voeren
er wel bij.
Do interviewer vertelt dan van De Stuers'
prachtig interieur, vol merkwaardige dingen.
Naar de werkkamer teruggekeerd, hervat men
't praten. Over 'net tot stand komen der com
missie van adviseurs in 1874. "Vóór dien tijd
was 't zoo.
De zorg voor 't onderhoud en aanbouw van
's rijks gebouwen was opgedragen aan inge
nieurs van den Waterstaat, die immers geen
van allen in de architectuur opgeleid waren
en alles overlieten aan opzichters, timmerlie
den gewoonlijk dus. Had echter de Minister
hier-of-danr een hizonder-belangrijk werk te
doen uitvoeren dan werd een toevallige archi
tect, t.er plaatse daar aangezocht. En de
architecten De goeden uitgezonderd,
waren de meesten voor timmerman opgeleid, 't
geen hun wel een practischen kijk op de din
gen gaf maar hun trachten naar ontwikke
ling had hun enkel sterk do vijf orden van Vi-
truvius ingeprent. Academisch. En overigens
soms do modellen van Semper en van Schinkel
dit bracht in de waT. Geconfijt duB in
Vitruvius en de klassieken, verbeeldden zij
zieh glorieuse monumenten te stichten als zij
d' een of andero tempel uit de klassieke oud
heid op onzen moerasbodem en onder onzen
grauwen hemel nabootsten. De marmerblok
ken en pilaren moesten noodzakelijk nageaapt
in baksteen met een laag cement, of in hout
met verf en zand besmeerd virtuozen waren
ze in dat geknoei geworden.
Prullen waren hun producten, ondoelmatig
en kostbaar in 't onderhoud. De Stuers ver
schoof met een ruk zjjn stoel. Greep een vel
wit papier en teekende. „Daar hebt u 't ge
bouw van den Iloogen Raad 200'n breode
trappen-opgang diende bij de Griekschc gebou-
weu, omdat er een volksmenigte langs moest.
Maar hier? De bejaarde raadsheeren wagen
zich niet aan duizeling en gaan een zij
deurtje in. Die manier van boogo tempel
trappen in de buitenlucht is al honderd jaar
oud.
't Academie-gebouw op de Prinscssegracht
Een tempel. Geen licht van voren. Een massa
ruimte kwijt waar niemand wat aan heeft. De
politiepost in 't Hout een tempeltje.
In Groningen heb je bij het stadhuis ook zoo
Iets geks: een hooge breede trap. De eerste
maal dat ik er kwam loop 'k even naar boven
om 't gebouw van-binnen te zien de men-
«chen op de markt keken vreemd. Roven ge
komen zag 'k de vloer overdekt met vogel
visitekaartjes. 'k Duwde aan de deur ging
niet open. Eindelijk snapte 'k 't: 't was een,
afgesloten ingang. De ware ingang was een
lage deur gelijkvloers achter het monument.
In Rotterdam aan 't stadhuis hetzelfde. Alle
maal ontstaan omdat do monschen niet naden
ken kunnen; op die domme practjjken en tra
dities wees ik in artikelen, overal. Gebouwen
als Hooge Raad en Koloniën hadden den beker
doen overloopen. Toch zou 't nog ruim twaalf
jaar duren eer de regeering maatregelen nam.
,,'r Moet een college zijn dat den Minister ad
viseert" betoogde 'k reeds, 'k Had in een lange
nota later omgewerkt in mijn artikel Hol
land op zijn smalst (in de Gids van 1893)
den Minister Gecrtsema op dit kwaad en op
moer andere gewezen.
Maar do victorie kwam eerst van Leiden.
De curator jhr. Gevers van Endegeest ijver
de voor een nieuw Academie-gebouw aldaar.
Hij wist den Minister Geertsema over te halen
om ziju huis-architect, den heer Metzelaar
Senior bij koninklijk besluit te benoemen tot
bouwmeester dier Academie. Diens ontwerp
dat hard geleek op den Hoogen Raad aan
den houw hiervan had hij deelgenomen, die
was totaal vergiftigd erdoor beviel niet;
de minister wa3 er gewoonweg van geschrek
ken. Hij vroeg toen professor Guge'l om ad.s,
vroeg hem met Metzelaar in overleg te treden.
Doch professor Gugel verzocht ook een konink
lijke benoeming opdat hij niet in mindere con
ditie zou zijn dan de ander. Tot nieuwen schrik
van den minister kwam er nu niet een ge
meenschappelijk ontwerp maar een door Gugel
alleen vervaardigd; natuurlijk klaagde Met
zelaar steen en been. Daar zat de arme minister
met de handen in 't haar. Secr.-Gen. Hubrecht
ried hun toen aan het denkbeeld van een advi-
seerende commissie dat ik in het algemeen,
zonder dit geval te kennen, geopperd had.
't Zou hem uit het dilemma redden. „Dan moet
die schreeuwert De Stuers maar lid zjjnlB
meendo Geertsema die dadelijk toesloeg en zoo
werd 't college der Rijksadviseurs in het leven
geroepen dat bestemd blijken zou, in de behar
tiging der kunst voor zoover die van de Re
geering afhangt, een radikalen omkeer te be
werken.
ANARCHISTISCHE.LIBERALEN.
Bekend is, dat het Liberalisme maar ma
tig, zeer matig gezocht wordt door den
werkman.
Dit feit brengt er het vrij-liberaal week
blad ..De Fakkel" blijkbaar toe, pogingen
in het werk te stellen, daarin te voorzien.
Het blad gaat daarbij echter nog al zon
derling te werk. Zooals we vroeger al eens
zagen, laten dc liberalen het niet bij 'het
visschen onder de christe'.ijk-historischen,
neen „De Fakkel" had het oog op de
anarchistische arbeiders.
Thans, zegt. de „Residentiebode", gaat het
blad nog een stapje verder. Het zet niet
alleen de saamhoorigheid van anarchisten
en liberalen uiteen, maar soebat als 't ware
om aansluiting.
Men hoore.
„De Fakkel" vindt het jammer, dat de
anarchisten zich op het standpunt van den
klassenstrijd stelien, en vervolgt dan:
„Wei willen wij erkennen, dat deze ar
beiders voor ons sympathieke karaktertrek
keu vertoonen. De zucht tot zelfdoen, het
vertrouwen op eigen macht en eigen kun
nen door de arbeiders zélf, het bewustzijn
in deze gelederen levende, dat van den Staat
lang niet alles mag worden verwacht, dat
de Staat slechts matig kan bijdragen om
de positie van de economisch zwakken te
versterken, verraden voor ons sympathieke
trekken. Het is niet voor de eerste maal
wanneer wij er op wijzen, dat de conse
quentie van dit standpunt evenals in En
geland behoorde te leiden tot ondersteuning
van de liberale politiek. Echter, zoo angst
vallig waakt men in de kringen van het
N. A. S. voor parlementaire „infectie", dat
ons tot nu toe nimmer ook niet na een
onomwonden verzoek daartoe de gelegen
heid is geschonken om onze meening te zeg
gen aan een auditorium, dat dan uit N.
A. S.-arbeiders zou hebben te bestaan.
Moge hot N. A. S. het derde decennium
van zijn bestaan niet besteden aan bestrij
ding van andere arbeiders-organisaties, maar
door eigen kracht, organisatie, overleg en
overeenkomst met de werkgevers verbete
ring brengen in en consolideering van de
economische positie der duizenden, wier lot
het zich aantrekt. En moge daarbij tevens
de revolutionaire taktiek voor goed voor
een evolutioneerende baan maken."
Zulk een bedelpartij om do gunst der an
archistische arbeiders is toch wel de be
lachelijkheid ten top gevoerd. Men beproeft
al wat, als men geen volgelingen achter
zich heeft. Dan gaan dc oud-liberalen zelfs
tot de „sympathieke" anarchisten!
DE NIEUWE SPOORWEG EINDHOVEN
—WEERT.
De opening van do nieuwe spoorlijn Eind
hoven—Weert, vastgesteld op 30 dezer, is in
de eerste plaats voor de streek, waardoor
de lijn loopt, van niet te onderschatten be-
teekerüs. Maar ook is de lijn van gewicht
voor het kolenvervoer uit de staatsmijnen
in 't Zuiden des lands en voor het snel
verkeer en snelvervoer, aangezien de ver
binding van Amsterdam of Rotterdam over
EindhovenWeert met Maastricht veel kor
ter is, dan over EindhovenVenlo. Snel
vervoer zal evenwel niet dadelijk bij ope
ning kunnen worden ingevoerd, omdat de
emplacementen te Eindhoven en te Weert
met 1 November nog niet gereed zullen zijn.
Hoogstwaarschijnlijk eerst tegen Mei. De
„N. R. Ct." geeft van den nieuwe spoor
weg de volgende beschrijving:
De nieuwe baan buigt op H/s kilometer
afstand van bet hoofdgebouw te Eindhoven
af van de lijn EindhovenVenlo. Het eer
ste groote kunstwerk, dat in 't oog valt,
is de overbrugging van het Eindhovensche
Kanaal, bestaande uit twee vaste bruggen
met overspanning van 51 Meter. De baan
blijft dan hoog liggen tot en met het em
placement Geldrop. Voordat men dit empla
cement bereikt, wordt de rijksweg Eindho
ven-Geldrop gekruist door tweo spoorbrug
gen', elk van 36 meter overspanning. De
ophooging en overbrugging van den rijks
weg zijn geschied, omdat men een hoogge
legen emplacement GeLdrop wenschte en men
een kruising a niveau van de tram Eind
hoven-Helmond meit den Bpoorweg wenschte
te vermijden. Het emplacement GeLdrop is
een hoog gelegen eilandsitation.
Op 12 kilometer van Eindhoven ligt het
station Geeze-Leende, een laaggelegen ei
landstation'.
Op 14y, kilometer, afstand van Eindhoven
is de halte Sterksel, 4 kilometer verder het
emplacement Maarheeze.
Op 22 kilometer afstand van Eindhoven:
kruisweg a niveau van rijksweg Eindhoven
Weert met spoorweg, en eindelijk' nog
vóór [Weert op 28 kilometer, afstand van
Eindhoven overbrugging van de Zuid-Wil
lemsvaart, bestaande uit twee vaste bruggen
van 75 meter overspanning.
Over dezelfde landhoofden zullen nog twee
vaste bruggen worden gelegd voor de spoor
lijn BudelWeert, ter vervanging van de
draaibrug.
De stations' GeLdrop, Heeze-Leende en
Maarheeze hebben centrale verwarming; te
GeLdrop is gasverlichting aangebracht, ge
voed door de gasfabriek aldaar; te Heeze-
Leende en Maarheeze geschiedt de verlich
ting door eigen persgas. De drinkwatervoor
ziening geschiedt te Geldrop, Heeze-Leen
de en Maarheeze door eigen kleine hoog-
drukwaterleiding.
De eerste spade voor 't werk wérd in
den grond gestoken in September 1910. De
hoofdplannen voor het werk zijn opgemaakt
door den hoofdingenieur den heer G. W. v.
Heukelom, chef van den dienst weg en wer
ken der S.S. te Utrecht; onder diens leiding
is de uitvoering geschied door den ingenieur
A. J. Boland, te Eindhoven.
Bij de opening van de lijn zullen aanwe
zig zijn de minister van waterstaat, dr. O.
Lely, do oud-minister van waterstaat de heer
Regout, Gedeputeerde Staten van [Noord-Bra
bant en Limburg, de directeur-generaal der
S.S., benevens verschillende hoofdambtena
ren van de S.S., de burgemeesters der ge
meenten aan de nieuwe lijn gelegen en tal
van andre autoriteiten.
EOODE OVERHEDEN.
De heer F. v. d. Goes springt den heer Duys,
den Zaandamschen wethouder van onderwijs bij.
Deze magistraatspersoon had den Bond van
Nederlandsche Onderwijzers tot zijn officiëelen
adviseur in onderwijszaken gepromoveerd.
Partijgenoot Gerhard had dit bedrijf als par
tijdig gewraakt.
De heer van der Goes neemt in het Week
blad van het „Volk" den handschoen voor den
zwijgenden Duys een zeldzaam verschijnsel!
°P;
Socialistische bestuurders, zegt hij, mogen
niet onpartijdig zijn.
Zij moeten den klassestrijd blijven voortzet
ten en zich bewust blijven, dat zij vertegenwoor
digers zijn van een partij en een klasse.
De heer Duys is dus een rechtvaardig mau
naar het hart van den marxistischen grootmees
ter der sociaal-democratie, merkt het Hgzn. op.
En de gezellen die te eeniger tijd, als thans
Duys, in overheid zullen worden geplaatst, zien
de te volgen gedragslijn getrokken.
Socialisme is synoniem met eenzijdigheid en
partijdigheid; het is voor ons geen nieuws,
maar niet zonder belang is het, dit thans door
een der voormannen tot socialistisch dogma ver
heven te zien.
ONDERSCHEIDINGEN
De Minister van Staat jhr, mr. Van Kar-
nebeek, voorzitter van het bestuur van de
Carnegi ©stichting, is benoemd tot Grootkruis
in de orde van St. Mauritius en Lazarus
van Italië, en baron Michiels van Verduy-
nen, secretaris-generaal van het Hof van
Arbitrage, tot grootkruis der kroonorde van
Italië.
KAMERVERKIEZING AMSTERDAM III.
Door de S.D.A.P. in Amsterdam ELI is,
naar het Hdbl. meldt, de heer J. Oude
geest candidaat gesteld voor het lidmaat
schap der Tweede Kamer (vaeature-Henri
Polak). Op den heer Oudegeest waren 204
stemmen uitgebracht, op den heer O. Tho
massen 63 stemmen.
DE VIJFDE WETHOUDER. TE AMSTER
DAM.
Volgens de Telegr. ligt het in hot voor
nemen van B. en W. van Amsterdam, in
dien de raad tot uitbreiding van het aan
tal wethouders tot vijf besluit een nieuw
departement in te stellen, waaronder zullen
worden gebracht de afdeelingen arbeidsza
ken, volkshuisvesting en armwezen.
Tussehen do pletinachine. Eergisteren
avond omstreeks 7 uur had do 17-jarige J.
de N. het ongeluk op do chocoladefabriek'
van de Erven Caspar Flick aan de Bellamy-
straat te Amsterdam, tussehen do pletma-
ohine te geraken. Naar het Wilhelmina-gast-
huis vervoerd bleek da ongelukkige bij aan
komst aldaar reeds te zijn overleden. De
directie der fabriek bericht omtrent het on
geluk' nog het volgende aan de Maasbode:
•Terwijl zijne medewerklieden een «ogen
blik' afwezig waren, Bchijnt do 17-jarigo J.
N. een machine aangezet te hebben, welkbr
bediening hem1 niet was toevertrouwd. Hij
werd althans gevonden in bewusteloozen toe
stand en, door den geneeskundigen dienst
naar het Wühelmina-g&sthuis gebracht, ble
ken de levensgeesten geweken.
Een rattenvanger. Door één persoon zijn
in 4 weken tijds te Znid-Scharwoude niet
minder dan 450 ratten gevangen en ingele
verd, waarvoor hij 67.50 ontving. Een aar
dig buitenkansje!
Een baas! Te Eernewoudc (Fr.) is een
snoek gevangen, die 1,13 meter lang was.
Er in gevlogen. Zekere O. K., Oostenrijker,
wonende te Heerlen, had Donderdag 1.1. bfj een
vrouw L. te Schaesberg een 5-guldenstukje gaan
wisselen. Toen vrouw L. na het vertrek van K.
het goudstukje nader bekeek, bleek, dat zij be
drogen was, want het stukje was een medail
lon, met de beeltenis van H. M. de Koningin
Wilhelmina er op.
Aanstonds werd de politie verwittigd. Deze
trok op onderzoek uit en ontmoette twee kerels
welke echter niet aan 't opgegeven signalement
beantwoordden. De politie vroeg hun naam en
woonplaats en liet ze vertrekken. Toen er echter
verder geen personen meer gevonden werden,
begaf zich de hoofdagent met een agent naar
de opgegeven woonplaats te Heerlen. Hier wa
ren zij wel in de kost geweest, nu echter woon
den zij eenige huizen verder.
Toen de politie aan hun werkelijke woon
plaats kwam, vernam zij, volgens het „Otr." dat
beiden"op Schicht waren en 's avonds naar huis
zouden komen. Hier werden zij gearresteerd en
K. bekende het stukje, dat valsoh was, te heb
ben gewisseld.
's Avonds kwam de kostbaas thuis, en
hoorende van het geval, zeide hij tegen z'b
vrouw: „Dit zal toch zeker het medaillon van
mijn dasspeld niet zijn, die was stuk en lag
op 't kastje." Toch was het zoo, dat hij het weg
genomen had.
K. is wegens uitgifte van valsch geld en
wegens diefstal gearresteerd en naar Maastrich t
overgebracht,
EEN JEUGDHERINNERING VAN
JHR. DE STUERS.
Men schrijft aan de N. R. Ct.
Het zij mij vergund eene mededceling te doen,
die u niet deedt en die toch ten opzichte van
Jhr. Victor de Stuers niet verzwegen mocht.
Deze stond op zijn 16e jaarmuurschilde
ringen te ontbolsteren in Maastricht; weken
lang. Los te kloppen met het achtereind van zijn
zakmes. Teekent dat niet?
WasfiSissilppjaafje,,
Dc belangrijkste wedstrijden voor a.s. Zon
dag zijn
Bekercompetitie.
Haarlem: H. F. O.—U. V. V.
West. Ie klasse.
Amsterdam: AjaxHaarlem.
Den Haag: H. V. V.—Sparta.
Den Haag: H. B. S.—D. F. C
Rotterdam: V. O. O.Quick.
West. Res. Ie klasse.
Haarlem ELHercules H
A. F. O. II-H. F. O. II.
H. V. V. IISparta H.
Quick II—V. O. O. II.
D. F. O. H—H. B. S. H.
Oost. lo klasse.
P. W.Tubantia.
D.—G. V. O.
Itobur et Vel.Go ahead.
VitesseQuick (N).
Zuid. Ie klasse,
't ZesdeVelocitas.
M. V. V.—Willem EL
V. V. V.—Wilhelmina.
West. 2e klasse.
A. OonoordiaD. V. 3.
Ajax LUnitaa.
AchillesXerxes.
Dordrecht—D. V. V.
B. Ala Victrix—V. U. O.
S. V. V.—Neptunus.
C. Allen Weerb.Edo.
HerculesV. V. A.
West. 3e klasse
O. Bloemen daalde Sportman.
R. V. C.—L. V. V.
A. D. O.—N. I.
D. Holland—R. C. H.
SchotenStormvogels.
KüiheiinDamiaatjes.
E. Z. F. O.—W. F. C.
HollandiaSport.
Wilb. Vooruit—Purmersteyn.
In Haarlem overmorgen een bekerwed
strijd: U. V. V. zal weer te gast zijn bij de
blauw-witte Haarlemmers.
Als de Utrechtenaren met hun middenvoor,
Buitenweg, uitkomen, verwacht ik van de
rood-witten heel wat beter spel dan voor
een paar weken terug door hen vertoond werd
Vooral de voorhoede zien wc, hopelijk, nu
op haar snelst.
IrL geval zal het zaak zijn, dat de
H. F. G. verdediging wat beter in vorm is,
dan verleden week tegen Haarlem, anders
kon U. V. V. wel eens in de volgende rondo
komen. Ook de voorhoede zal het niet zoo
leelijk moeten laten zitten, wil ze tegen dc
Stichtenaren, die 'n paar uitstekende backs
hebben, succes behalen.
'n Voorspelling is nog moeilijk. Speelt H.
F. O. in goeden vorm, dan zal het er wel
spannen, maar geef ik toch den Haarlemmers
méér kans op de zege.
Gaan we over tot do compefitiel
In A'dam hebben we den altijd zoo groote be-
langstelüng-wckkenden strijd tussehen Ajax
en de Haarlemschc rood broeken.
De laatste maal won Haarlem in de Meer
met 2—0, toen de publieke belangstelling ook
zoo 'ontzettend groot was, dat kort na
den aanvangstijd de nekken van bet terrein
gesloten moesten worden.
Hoe de kansen staan voor Haarlem?
Ik zou eigenlijk willen afwachten, of Haar
lem „Haarlem" nog is, of dat de roodhroeken
'n nieuw tijdperk zouden willen ingaan i In
het eerste geval, zie ik 't er van komen,
dat de voorhoede die Zondag zoo schit
terend was nu treuzelt en slecht schiet
in een woord uit vorm isl Vroeger is her.
vaak genoeg gebeurd nietwaar, dat Haarlem
de eene week 'n prachtig geheel vormde,
en den anderen keer buitengewoon slecht
pp dreef was. Iedereen herinnert het zieh
nog wel, dat de roodhroeken 'n club waren,
waarop je geen staat kon maken. Als da
er nog niet uit is, kon het Zondag ook wel
eens misloopen 1
Maar ik ben er nog niet het goed" .spel
tegen H. V. V., en „Haarlem" van 19 Oct.
jL" geven ons hoop, dat 'n nieuw tijdperk
zal aanbreken, waarin slecht spel hooge uit
zondering is!
Laat Haarlem dan Zondag tegen Ajax woer
zóo spelen, als de laatste keeren. Dan gaat
ze 'n goeden weg op, enwint van d(
Amsterdammers 1
Waarschijnlijk zal K. Koster het doel van
die Haarlemmers verdedigen.
De Residentie is getuige van 'n spannende»
wedstrijd: tussehen H. V. V. en Sparta, ik
geloof toch, dat het voordeel van „eigen
veld", de Hagenaars niet genoeg helpen zal,
en geef Sparta de meeste' kans om te wflfwm
H. B. S. speelt ook in den Haag, tegen
D. F. C. Ook hier za.l de 's Gravenhaagschc
vereeniging wel in de minderheid blijven, iets,
dat bij V. O. C.Quick niet zoo zeker is.
Misschien wordt het hier gelijk spel, 't eer
ste van deze competitie
Haarlem II en H. F. O. II zullen ua den
Zondag ook wel ieder twee punten rijker zijn 1
HENK.
Voor den inhoud dezer Rubriek stelt de
Redactie zich niet aansprakelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt den inzenders de copie met
teruggegeven.
Haarlem, 23 Oct. 1913.
Mijnheer de Hoofdredacteur.
Onderget. s ecretaris van den cursus tot het
vormen van Bestuursleden uitgaande van
den R. K. Volksbond afd. Haarlem, ver
zoekt zeer beleefd een plaatsje in onze
Roomsche Courant. Reeds bij voorbaat mijn
welgemeenden dank.
CURSUS VOOR BESTUURSLEDEN EN
ADSPLRANTBESTUURDERS.
Geachte leden van den R. K. Volksbond,
gij zult allen wel in dit blad van Dinsdag
j.l. gelezen hebben hoe schitterend de ope
ningsavond van bovengenoemden cursus is
geweest, tenminste dat hoop ik. Welnu,
'Bondsbroeders, twijfelt gij nog langer, 0111
uw kennis te vermeerderen? Allen zonder
onderscheid welke daar tegenwoordig waren
spreken vol lof en geestdrift over den ge-
rie en hofschandalen I-odewijk XVI gaf ze
niets cn als straf hakte ze hom het hoofd
van den romp. Gij waart het, die hem op het
schavot bracht, Talleyrand.
Neen, sire, dat is niet waar; ik was steeds
zeer gematigd.
Neen. Sire, en dat zal niemand verwon
deren, die bedenkt, dat hij plaats maakte voor
U.
Niets zou me lieben kunnen terughou
den om te worden, wat ik nu ben, Taliey-
rand. Ik was geboren om het hoogste op aarde
te bereiken, dit wist ik mijn geheel leven
door. Ik herinner bet ine nog zoo duideliik,
alsof het eerst gisteren gebeurd was wc
waren bozig met die onderhandelingen te
Ciimpo Formio ik was nog maar een jong
generaal van nog geen 30 jaar er was een
hooge, open troon met het Keizerlijk wapen
er boven in do tent van den gemachtigde. I11
pen oogenblik was ik do treden, die er heen
leiden, opgesneld en ik wierp er me zelf op
neer. Ik kon de gedachte niet uitstaan, dat
er iets of iemand zou wezen, die hooger en
machtiger zou zijn dan ik en al dien tijd wist
ik reeds met zekerheid, wat er met mij ge
beuren zou: zelfs in de dagen dat mijn broeder
Lucien en ik van een paar i'ranes per week
moesten leven op een klein, armoedig kamer
tje, wist ik, dat eenmaal de dag zou aanbre
ken, waarop ik deze hoogte zou bereiken.
En toch had ik immers geen enkele gegronde
reden voor die buitensporige verwachtin
gen. Ik was lang niet knap of oplettend op
•chool, ik was no. 42 van de 58 leerlingen. Al
leen in de wiskunde was ik misschien een
beetje verder dan de anderen, maar in niets
andei-s dan ook. Om u de waarheid te zeggen
deed ik eigenlijk niets anders dan droomen,
terwijl de anderen leerden en werkten. Er
was niets wat mijn eerzucht aanwakkerde,
het eenige ding dat ik van vader overerfde,
was mijn zwakke maag. En toen ik nog heel
jong en klein was, ging ik met mijn vader en
mijn zuster naar Parijs. We liepen in de Rue
Richelieu, toen de koning ons in zijn fraaie
koets voorbijreed. Wie zou er toen gedacht
hebben, dat do kleine Corsikaanscbe jongen,
die zijn pet afnam en hem daarmee toewuif
de, voorbestemd was om bom op te volgen
als heérschcr van Frankrijk? En toch had ik
toen reeds bet gevoel alsof dat rijtuig mij
moest toebehooren en niet hem!
HOOFDSTUK XTV.
DE RECEPTIE DER KEIZERIN.
Hoewel Pont de Briques slechts een kïein
plaatsjo in de nabijheid van Boulogne was,
had de tijding van het vertrek van het hof i
daarheen het van alle kanten doen overstroo-
men met vreemdelingen en bezoekers. Het
waro veel eenvoudiger geweest, als men in
plaats van naar Pont de Briques naar Bou- j
ïogne was getrokken, maar de Keizer had
als zijïi wenseh te kennen gegeven, dat men
zich te Pont de Briques zon vestigen en dus
moest het ook Pont de Briques en niet Bou
logne wezen. Iets onmogelijks kon in Naoo-
leons oogen nooit bestaan, dus had men zieh
ovenals in alles ook in dezen luim geschikt
en was men daarheen gereisd. De keizerin
zelve bewoonde een kasteel, terwijl hare hof
houding zich op alle mogelijke wijze moest
zien te behelpen met de landelijke huisjes in
den omtrek, wat hen menigmaal een zucht
van verlangen naar de gemakken van Ver
sailles of Fontaiueblcau deed slaken.
Met groote vriendelijkheid bood do keize
rin me een zitplaats in haar berliue aan, welk
aanbod ik niet durfde weigeren. De geheele
rit werd onder gezelligen kout doorgebracht,
vooral over Eugènie scheen de hooge vrou
we niet uitgepraat te kunnen raken. „Maar
ge moet haar stellig eens aan het hof bren
gen, mijnheer de Laval. Zoo'n toonbeeld van
schoonheid en deugd mag niet begraven blij
ven in een klein Engelscb dorp. Hebt ge
reed6 over haar tot den keizer gesproken?"
Ik bemerkte, dat hij er reeds alles van
wist, Uwe Majesteit.
Ja, hij weet altijd alles, dat weet ge nog
niet half. Maar wat zeide hij er wel van,
mijnheer de Laval?
Hij zeide tot mij dat hij wel voor mijn
huwelijk zou zorg dragen.
Josephine schudde ernstig met het hoofd
en zeide toen:
Maar dat wordt een ernstige zaak, mijn
heer de Laval. Hij is in staat zich er niets
van aan te trekken en u doodeenvoudig nog
binnen deze week te laten trouwen met een
mijner hofdames, en als hij dat eenmaal in
ziin hoofd heeft, kan niemand hem dat be
letten. Op diezelfde manier heeft hij al een
paar zeer vreemde huwelijken tot stand ge
bracht. Maar ik beloof u, dat ik een goed
woordje voor u zal doen bij den keizer, nog
vóór ik naar Parijs terugkeer.
Nog terwijl ik haar uit den grond van mijn
bart dankte voor haar sympathie voor nuj,
reed het rijtuig het voorplein van het kas- j
teel op, waarin de keizerin voor korten tijd
verbluf hield. Snel als de wind verdween
toen mijn hooge gastvrouwe, onmiddellijk ge
volgd door haar hofdame, die haar .helpen
zou om nog de laatste hand te leggen aan
haar toilet voor dezen grooten avond, tsr-
wiil ik zeil' terstond toegelaten werd in het
salon, waar reeds verscheidene gasten ver
zameld waren. Het vertrek was eenvoudig
doch sierlijk gemeubileerd, terwijl de verlich
ting plaats had door een onnoemelijk groot
aantal kaarsen, welke in fraaie candelahres
gezet, de geheele zaal schitterend verlicht
ten. Verscheidene deuren, met fraaie Oos-
terscho stoffen gedrapeerd, verleenden toe
gang tot een menigte kleinere vertrekken,
waar speeltafeltjes en buffetten met de noo-
dige verfrisschingen gereed stonden. De hee-
ren, welke reeds eenigen tijd voor mij de
ontvangzaal waren binnengetreden, droegen
deels de gewone militaire, deels de meer een
voudige burgerkleeding, ter-wijl de toiletten
der aanwezige dames in pracht met elkander
schenen te wedijveren. Bijna alle evenwel
maakten een Oosterscken indruk op mij,
waaruit ik meende te moeten opmaken, dat
zii gekozen waren om den veroveraar van
Egypte aangenaam te stemmen. Hoe een
voudig Napoleon ziehzelvo ook kleedde, toch
was hij er op gesteld, dat èn de dames èn de
heeren, die zijn hof bezochten, zich zoo schit
terend mogelijk kleedden, teneinde ziin hof
als een der weelderigste van geheel Europa
te kunnen hooreu roemen.
Toen ik met belangstelling de gencodig-
den gadesloeg ten einde te zien, of zich on
der hen ook bekende figuren bevonden, ont
moette mijn blik dien van mijn oom Bornac,
die dadelijk nadat hij mij herkend had, met
uitgestoken band op mij toetrad en mij op de
volgende wijze begroette: „Mijn beste Louis,
wat ben ik blij, dat ik bierheen gekomen
ben. Ik had een flauw vermoeden u hier te
zullen ontmoetten, en wilde die scboono ge
legenheid niet ongebruikt voorbij laten gaan.
Weliswaar kon ik het ook niet over mijn
hart verkrijgen niet hierheen te komen, tem
einde mij eens aan het hof te vertoonen, iet6
wat in andere omstandigheden bijna geheel
onmogelijk gemaakt wordt door den verren
afstand tussch enParijs en Grosbois, maar
het eigenlijke doel van mijn komst hier in
Pont de Briques is, om u eerlijk de waarheid
te zeggen, niets anders, dan om u hartelijk
te fcliciteeren met het geluk, dat u ten deel
is gevallen. Ge zijt dus in zijn dienst aange
nomen, wat een genot, nietwaar? Maar daag
was ik eigenlijk ook niet zoo hang voor.
(Wordt vervolgdl
