SrWeehUiJsen. {HarteljorJastraal" Winterman!©#
Slobkousen.
STADSNIEUWS
Sport en Wedstrijden.
t ÖïS*
I
■«GEZONDEN.
nen gereed moge staan, talrijk genoeg om
een christelijke regeering aan het bewind
te brengen.
1
1
'l
•»i
I
JDoor de vereenigingen wordt hieraan niet
Salt ij cl gedacht. Hoe de meening over dit
verslag-geve.rswerk is, kan blijken uit de
vraag, er was geen ironische bedoeling
bij, welke ons in den verkiezingstijd met
«vier of vijf vergaderingen op één avond,
door een of twee verslaggevers te verslaan,
Hoor een der eerste voormannen uit het
vakverenigingsleven gesteld werd: „Maar
«al dat „over werk" wordt dan toch zeker
betaald?"... We hebben geen gezicht ge
trokken als een driedubbel vraagteelcen,
maar in allen ernst er op gewezen, dat dit
nu eenmaal tot liet journalistenleven be
hoorde, waartegen vooral een katholiek jour
nalist niet moet opzien.
Maar als er nu over Zondagsrust heslist
Wordt, zooals thans door het Bureau van
do R.K. vakorganisatie, dan gaat het hart
open, want ook journalisten hebben ver
plichtingen aan hun gezinsleven. Ook zij
hebben wel eens een rustdag noodig, al zul
len er maar weinigen zijn, die niet op den
Zondag toch nog een of ander te schrijven
hebben of in orde te maken.
Wij hopen dan ook, dat deze prooi zal
Slagen en navolging zal vinden, natuurlijk.
Voor het oogenblik zullen wc cr dan niet
ïneer van zeggen.
VERKEERDE CONCLUSIES.
Tn de „Tijd" wordt er twijfel over uitgespro
ken, of oen loonsverhoogiiig der drukkersge
zellen de werklieden economisch en sociaal ook
maar een sikkepit baten zal.
,.lk voor mij geloof, dat in menige plaats het
eenige gevolg zal zijn, dat de werklieden nog
meer bier zullen drinken."
Dit is een pendant van de vermaarde uitla
ting, ook in de Tijd, dat een Balansverbetering
voor de onderwijzers tot gevolg zal hebben, dat
de heeren nog duurdere sigaren zullen rooken.
Dergelijke beweringen zondigen door haar
algemeenheid.
Men behoeft zich niet tot de werklieden en
onderwijzers tc bepalen om te kunnen verzeke
ren, dat er in alle standen en rangen personen
zijn, aan wie een loonsverhoogiiig niet besteed
is, die hun ruimer inkomen niet doelmatig zul
len gebruiken.
Nu is het opvallend, dat een dergelijke be
duchtheid nooit wordt uitgesproken als het de
positieverbetering van hooger geplaatsten be
treft, maar dat ze met het grootste gemak en
■de grootste lichtvaardigheid wordt gelanceerd
ten opzichte van wie lager in raDg zijn.
Zulke uitspraken doen bij onnadenkenden
veel kwaad, zegt het Hgzn. omdat ieder in ziju
Omgeving allicht een voorbeeld kent, dat ze
bevestigt, en velen maar al te geneigd zijn tot
veralgemecnen.
Bovendien zijn ze in haar algemeenheid liefde
loos en onrechtvaardig en moeten deswege met
klem worden afgewezen.
De politie beetgenomen. Men herinnert
«ich, dat te Heerlen tijdens eeu voorstelling
in een bioscoop-door den heer Nöggerath uit
Amsterdam, ingezelschap van een deurwaar
der beslag gelegd werd op een film: „De laat
ste dagen van Poinpeji". De film was afkom
stig uit Duitsehland. En wat blijkt nu? Dat
de in beslag genomen films (zes rollen) ver
wisseld zijn voor waardelooze films. Hoe dit
geschied is? Dat zal de politie trachten op te
«poren.
ZUID-HOLLA.NDSCITF, IJSVERE ENIGING.
Zaterdag had te 's Gravenhage de alge-
ïneene vergadering plaats van de Zuid-Hoi-
landsehe IJsvereeniging. Vertegenwoordigd
waren do afdeelingen Rijswijk, Reeuwijk,
Gouda, Vecnweg, Ter Aar, ZoctermeerZeg-
waart, Schipluiden, Vrijenban, Noordwijk,
.Vlaardingen, Den Haag, Kwiutsheul, 's Gra-
venzande, Hof van Delft, Voorschoten, Ke-
thcl, Wateringen, Voorburg, De Lier, Voor
hout en Leiden, zijnde 21 afdeelingen.
Het jaarverslag, dat uit den aard der zaak
kort was, werd aangenomen; de rekening
en verantwoording werden goedgekeurd en
de penningmeester onder dankbetuiging ge
dechargeerd.
Als bestuursleden werden bij acclamatie
herkozen, de heeren: W. F. Margadant, voor
zitter; mr. E. C. Wicrsma, oud er-voorzitter;
Joh. D. Looyen, secretaris; en H. van der
Blooten, penningmeester.
De secretaris gaf verder verslag van de
gecombineerde vergadering, gehouden met
do zusterverecnigingen uit do provinciën N.-
Holland en Utrecht; waai- maatregelen wa
ren voorgesteld om te komen tot hetero
verbinding en doorgaande banen in do ver
schillende provinciën onderling, in hot be
lang1 van de ijssport en het ijstoerisrac. De
middelen tot verbetering van dit vorkeer
werden door de vergadering goedgekeurd.
Voorts werden middelen tot propaganda der
vereeniging besproken, en werd aan het be
stuur een crediet toegestaan om deze te
verwezenlijken.
Tot commissieleden voor het nazien der
rekening werden gekozen de afgevaardigden
van Rijswijk, Veenweg en Den' Hoorn.
Tenslotte werd de afstandsrit voor den
komenden winter door het [Westland be-
[fnald, welke afstandsrit nader door de com
missie zal worden uitgewerkt.
De vergadering werd bijgewoond door 'den
lieer J. Cock, secretaris van 'den. Dsbond
Hollands Noorderkwartier, die een hartelijk
opwekkend woord tot samenwerken sprak,
waarna de voorzitter dezen afgevaardigde
namens de vergadering dank gebracht.
Hierna werd de vergadering gesloten.
Voor den inhond dezer rnbriek stelt de
Redactie zich niet aansprakelijk.
Van ingezonden stokken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt de copy den inzender niet
teruggegeven.
DE RAADSVERKIEZING IN OVEliVEEN.
Mijnheer de Redacteur!
Met 'de opname der volgende regelen zult
zeer velen een dienst, bewijzen. Bij voorbaat
onzen dank.
Bij de laatste candidaatstelling voor den
gemeenteraad, is hier iets bekend geworden,
wat van niet te onderschatten beteekenis is,
en tevens niet genoeg kan worden afgekeurd.
Ei- is n.l. door eenige personen, allen katho
liek, tegenover den canuidaat der R. K. Kies-
veroeniging-, een anderen gesteld, n.1. dien
der beide linksohe Kiesvereeriigjngen te Bloe-
mendaal. Wel ja, heeren 1
Gij zijt, geen leden der Kabh. ivies ver
eeniging. Dat is al een bedenkelijk verschijn
sel 1
Zullen wij eens even nagaan wat er gebeurd
is; weet ge nog wel, verleden jaar? Er moest
een candidaat gesteld worden voor den ge
meenteraad. Vóór de vergadering der Kiesver-
eeniging stuurden eenige leden een circulaire
rond, die véél te scherp gesteld was. Zeer
afkeurenswaard.
Daarin stond dat 't. tijd werd nu eens een
werkman in den raad te brengen. De eisck
zelf was niet onredelijk, maar wel de manier
waarop zij gesteld was.
De vergadering kwam. In heftige woorden
keurde de toenmalige secretaris die circulaire
af. Dat verwonderde feitelijk niemand. Maar
toen moest er gestemd worden, wie er candi
daat gesteld zou worden, die van 't bestuur
of die der leden. De stemming wees den laatste
aan. Eu toen zijt ge begonnen. Bij dozijnen
tegelijk hebt ge ontslag genomen. Waarom
eigenlijk?
Omdat ge uw zin niet kondt krijgen. Een
nette manier van handelen.
Maar go hebt 't nog erger gemaakt. Een
tegencandidaat hebt ge gesteld, vooruit, we
tend. dat hij niet de minste kans
van slagen had! En toon men u onder
't oog bracht, dat uw manier van doen ge
heel onrechtvaardig was, hebt ge brutaal ge
antwoord. dat ge 't zeer goed wist, maar toch
door zoudt gaan. Natuurlijk kwam uw can
didaat er niet; die der kies vereeniging even
min. Ge kent de geschiedenis wel van de twee
honden die om een been vechten?
En nu, wijl ge geen leden meer zijt der
Katb. Kies vereeniging, nu kunt ge maar doen
wat ge wilt, niet waar? Katholickn be
hoeven in den raad niet meer te komen.
Werklieden evenmin, of liever nog veel
minder. Is Dr. Bornwater dan zoo ongeschikt?
Daar zeg ik niets van.
Maar ik stel er tegenover: Is van Kessel
dan zoo ongeschikt? Dat weet ge ook wel
beter. (Ik releveer dat Dr. Bornwater alleen
candidaat wilde worden, als alle partijen hem
stelden. Die eisch heeft hij laten varen na
de vergadering waarin van rechts, van
Kessel werd gesteld!)
En was 't niet billijk in de plaats van een
Katholiek, weer een ander Katholiek te stel
len.
Neon, heeren, gij speelt valsch; 't
zal u vroeg of laat opbreken!
Gij meent de stroomïng 'der arbeiders om
meer macht te krijgen, te kunnen tegenhou
den! Onmogelijk! Wilt ge "t toch probee-
ren. doe 't tenminste met eerlijke middelen.
Maar ik raad iedereen aan, te gaan zien,
wie de valsche spelers zijn. 'tZijn vergif
tige spinnen, die in hun eigen webben zul
len verward raken.
Ik wil er aan toevoegen, dat ik noch pa
troon, noch arbeider ben, voor den een tot
nog toe niet meer govocld hebbend dan voor
den ander.
EEN AANDACHTIG
TOESCHOUWER.
Standbeeld voor Pieter Jong van Lutjebroek.
Haarlem 27 October 1913.
Mijnheer de Hoofdredacteur 1
Met zeer veel genoegen las ik in liet derde
blad van Zaterdag 25 October het door U over
genomen bericht van het „Hgz." omtrent het
plan om coor onzen Nederlandse-hen held, Pieter
Jong van Lutjebroek een standbeeld op te rich
ten op den halfeeuwschen gedenkdag van zijn
sneuvelen, 13 October 1867.
M. de R., ik ben er van overtuigd dat dit plan
met veel sympathie door Neerlands Katholieken
zal ontvangen worden, en dat er wel zooveel lief
de bestaat voor den Held vaD Monte Libretti dat
niet een eenvoudig monument, maar een stand
beeld zijner waardig moet worden opgericht.
Toen wij op onze reis naar Rome, April IJ.
de begraafplaats San Lorenzo (waar onze Ne-
derlandsche Zouaven begraven liggen) een be
zoek brachten, was ook Pieter Jong het onder
werp der bespreking-
Waar eenmaal wijlen Z. M. Koning Willem
III een eere-saluut bracht aan onze Nederland-
sehe Zouaven, daar mogen wij niet achterblijven
nu het een hulde betreft aan onzen dapperen
Zouaaf Pieter Jong van Lutjebroek.
M. de R., misschien is U wel genegen er een
inschrijving voor te openen in onze Nieuwe
Haarlemsche Courant, te meer
daar onze Roomsche Courant veel gelezen
wordt in de Provincie Noord-Holland.
Na u mijn dank te hebben betuigd voor plaat
sing dezer regelen teeken ik mij
Hoogachtend,
J. VAN DAM.
Oud-Secretaris der Leidsohe
Zoua ven-Broederschap.
„Fidei et Virtuti."
Gaarne zullen wij eventueel ingekomen bij
dragen voor dit doel in ontvangst nemen en
aan de Oommissie te Lutjebroek doen toe
komen.
Redactie N. Haarl. Ort.
hoofddorp, 25 Oct. 1913.
Mijnheer de Redacteur.
Verzoeke u beleefd voor onderstaande re
gelen eenige plaatsruimte. Bij voorbaat mijn
dank.
„DE NEDERL'. R. K, VOLKSBOND".
Al zijn de afgeloopen Kamerverkiezingen
in ons nadeel geweest, toch moet het voor
ieder oprecht Katholiek een gelukkig ver
schijnsel zijD, dat er bijna overal in den lan
de zoo'n opgewekt Katholiek leven valt
waar te nemen.
Men zal in het komende seizoen trachten,
door te houden voordrachten en cursussen,
omtrent de sociale vraagstukken en apologie,
het volk in te lichten en meerdere kennis
bij te brengen.
Want mochten wij weer eens spoedig voor
den strijd worden opgeroepen, dat dan een
leger van overtuigde c» plichtbewuste man-
Jammer dat men nog zoovele plaatsen aan
treft, waar ge tevergeefs een aftl. van den
Ncderl. R.K. Volksbond zult zoeken. Een
bond waar zoovéél actie van uitgaat, waar
vele nuttige onderafdeelingen aan verbonden
kunnen worden, een bond welke niet één
Katholiek uitsluit, maar waar alle standen
welkom zijn, kortom een bond welke op
geen enkele plaats mag ontbreken.
Zoo ben ik aan het doel van mijn schrij
ven gekomen om te wijzen op een gemeen
te, waar nog geen afd. van genoemden bond
gevestigd is, namelijk in den Haarlemmer
meer, een bloeiende gemeente niet ongeveer
20.000 inwoners. Hier mag zij niet mankee-
keeren, onze coalitie-genooten te Hoofddorp
hebben ook ingezien dat zij met hun tijd
mee moeten gaan en hebben een Propagan
da- en Debatingclub opgermht-
Ook gij, Roomsche mannen van Hoofddorp
en omliggende plaatsen, aan den arbeid ge
togen, er ligt hier nog ®ea groot terrein
braak hetwelk op ontginning wacht. Het is
niet meer voldoende als men alléén Katho
liek is in de binnenkamer van zijn huis,
of tusschen de muren der kerk, neen wij
moeten ook daarbuiten, in het openbaar ons
ten allen tijde Katholiek toonen en niet
zooals er helaas nog zoovelen zijn, die bij
gebrek aan voldoende kennis staan te lachen
als hun Roomsch geloof wordt beschimpt
en bespot.
En het kan niet genoeg herhaald wor
den, dat er een groot gevaar blijft bestaan
voor de vele personen, die jaarlijks het plat
teland verlaten om zich in de groote steden
een bestaan te verzekeren, en in een der
vele neutrale (Rest socialistische) vereeni-
gingen verzeild raken, waar zij ten slotte
wat niet kan uitblijven zeer spoedig
hun geloof verliezen. Daarom moeten wij
een bond hebben die ons van de sociale
Vraagstukken op de hoogte stelt, en ons
onderlegt in de waarheden van" ons heilig
geloof. Maar dan eerst gezorgd dat er een
afd. van den Nederl. R. K. Volksbond wordt
opgericht, en het overige komt van zelf,
maar nu ook niet langer getalmd, de tijd
van werken is daar, wacht; niet tot dat het
gras voor uw voeten is weggemaaid, de
propagandisten der S. D. A. P. gaan steeds
voort met actie voeren er zijn slechts
enkele flinke mannen voor noodig, en met
een flinke dosis doorzettingsvermogen ge
wapend, zal succes zeker uw deel zijn. In
de hoop dat deze enkele letteren er toe
mogen bijdragen dat men spoedig het initia
tief zal nemen tot oprichting van genoem
den bond, opdat wij na enkele maanden
kunnen getuigen: ook in den Haarlemmer
meer bestaat een bloeiende afd. van don
Nederl. R. K. Volksbond,
.Uw abonné
H. KONING.
P. S. Bovenstaand stukje was reeds ge
schreven toen ik de courant van 24 dezer,
onder oog en kreeg, en met genoegen het ar
tikel: „Districts-propaganda", las. Een tee
ken dat er ook in de Meer een kentering
ten voordeele der Roomsche actie valt waar
te nemen. Toch zou ik den propagandist-
schrijver van het ingezonden artikel in „Het
Katholieke Weekblad" in gemoede wil
len aanraden: ten eerste zijn krachten te
willen eoncentreeren om op iedere plaats
in de Meer, een afd. van den Nederl. R.K.
Volksbond op te richten, wat volgens mijn
bescheiden meening voorloopig noodzakelij
ker is.
Ten tweede: voor zijn propaganda-artikelen
ook plaatsing in de „N. H. Courant" te ver
zoeken, daar ik veronderstel dat er met mij
meerderen zullen zijn die wel de „N. Haarl.
Courant" maa,r niet „Het Katholiek Week
blad" lezen. H. K.
Wij wenschen aan dit stuk eenige woorden
toe te voegen.
„De propagandist" waarvan schrijver de
zes hierboven spreekt, werkt voor politie-
k e fictie, waarvan de sociale (in den Ned.
R.K. Volksbond) dringend gescheiden be
hoort gehouden, al zijn ze natuurlijk ver
want op menig punt.
Voor het overige stemmen wij geheel met
den heer Koning in en raden hem aan,
spoedig door samenwerking met anderen,
vooral 't eerst, met den ZecrEerw. heer Pas
toor en met. den Centraal-president van den
Volksbond, den heer J. W. Smit te Amster
dam, spijkers met koppen te slaan!
Red. N. Haarl. Ct.
EEN WELBESTEED LEVEN.
Zaterdag 1 November zal de besturende
zuster van het Diaconesseuhuis aan de Haze-
patcrfclaau, mej. A. Ij. Hoog, bare betrekking
neerleggen. Van bet begin der oprichting af
heeft zuster Hoog hare beste krachten aan
den bloei van de inrichting en tot- heil en
troost der verpleegden daarin besteed. Zij
heelt de stichting zien bloeien en ze gemaakt,
mag men zeggen, tot wat ze nu is.
Men vraagt ons of hier geen gelegenheid zou
zijn om de verdiensten van een welbesteed
leven te erkennen door een onderscheiding,
waar zoovelen gedecoreerd worden zonder op
dezelfde verdieusten te kunnen bogen.
„HET TEEKEN DES KRUISES".
Donderdag en Vrijdag, 6 eu 7 November,
zal in onze stad opgevoerd worden het be
roemde drama „Het toeken der Kruises" van
Arnold Bennett. Wij verti'onwen dat dit stuk,
hetwelk reeds in vele steden 'van ons land,
o.a. te Amsterdam, met enorm succes tal van
keeren werd opgevoerd, ook tfe Haarlem een
groote schare van toeschouwers mag trek
ken. Dit aangrijpende drama verdient betten
volle.
De opvoeringen gaan uit va nliet gezel
schap Stoel en Spree te Amsterdam.
AFSTANDSRIT DEN HAAG—HAARLEM.
Heden werd door de Haagsche vereeniging
tot beoefening van het jachtrijden een af
standsrit gehouden voor de leden over een
afstand van ongeveer 94 K.M.
Het te rijden traject was van 's Graven
hage naar hier en terug.
In de cavalleriekazerne alhier was een
controlepost gevestigd, waar de temperatuur
der paarden werd afgenomen.
Was deze 40 graden of hooger, dan moest
gewacht worden tot de thermometer ten
hoogste 39 graden aangaf.
Aan den afstandsrit werd deelgenomen door
27 leden der vereeniging, onder wie ook een
dame.
Generaal Mathon, inspecteur der cavalle-
rie, nam aan don rit deel met drie paarden,
buiten mededinging.
De paarden kwamen al'e in goede conditie
aan. Slechts twee paarden hadden een tem
peratuur van 40 graden, zoodat zij eenigeu
tijd op stal moesten blijven, totdat zij weer
in goeden toestand waren om den rit te ver
volgen.
Te ongeveer 7 uur waren de deelnemers
uit den Haag vertrokken en te 9.57 uur kwam
de eerste alhier aan, de laatste ongeveer om
half 12.
Bij aankomst in den Haag wordt de tem
peratuur der paarden wederom opgenomen en
moet dan minde? dan 40 graden bedragen,
opdat het paard voor een herinneringsmc-
daille of prijs in aanmerkiug kome.
Deze prijzen worden beschikbaar gesteld
door de Haagsehe jaehtvereeniging, terwijl
officieren van het 3e regiment huzaren retlchi
om prijzen, uitgeloofd door het Ministerie
van Oorlog.
Te half één vertrok do laatste deelnemer
aan den rit van hier weer naar den Haag.
DE AOTiE DER GRONDWERKERS.
Ter aanvulling van een bericht van gis
teren, dat de grondwerkers accoord gaan mot
het aanbod der patroons van een uurloon
van 20 cent en een contract voor één jaar,
deelt men ons nog mede dat met de overige
bepalingen van het contract wel medegegaan
kon worden behalve met punt 9 dat bepaalt
dat de uitspraak een er commissie bind «mi
zal zijn voor beide partijen, on behalve me'
punt 10 dat bepaalt dat Hjdens een ban
gend geschil de arbeid zal worden voortge
zet. Hieromtrent zal nog met clc patroons
gecorrespondeerd worden.
EEN BEROUWHEBBENDE DIEF?
iWij deelden gisteren mede dat ten nadeeie
van een scholier een rijwiel was gestolen,
dat onbeheerd* stond voor den winkel van
Vroom en Dreesman aan de Lange Veer-
straat. Wie schetst, de verbazing van allen,
die er belang bij hadden, toen het rijwiel
gisteravond op precies dezelfde plaats van
waar het gestolen was, werd teruggevon
den? Men had het er terug gebracht zon
der dat- iemand gezien had wie zulks gedaan'
had.
DIEFSTAL VAN LOOD.
Van de lakfabriek der firma Savrij en Zn.
aan het Zuider Builen Spaarne, zijn heden
nacht twaalf stukken lood gestolen.
G ARNIZOKNSBER IC HI' E N
De luitenant-kolonel van het 2e regiment
vesting-artillerie E. A. F. Blokhuis wordt
belast met het commando over het Ille ba
taljon van dat korps te Haarlem.
De reserve le luitenant J. C. Seheffer
is van net landweerdistrict Alkmaar over
geplaatst naar net distriet Zaandamdc idem
tweede luitenant M. Schuit is aan het district
Den Helder overgeplaatst naar district Zaan
dam.
BILJARTEN.
Men schrijft ons:
Donderdag j.l. trok een vijftal speim van
de Biljartclub „Haarlem" alhier, n.l. de hoe
ren K. van Donselaar, J. de Jager, fli.' Her
stel, Jan Metz en D. Uljee naar Alkmaar om
een vijftal spelers van de club „Alcmaria al
daar, de heeren C. de Boer, J. Huibers, 0.
Pijper, J. Smits en A. Witte veen, te bekam
pen om den wisselprijs (gr. verg. zilv. med.)
de eerste maal schitterend door „Alcmaria"
gewonnen. De uitslag van de eerste tien par
tijen, 150 caraboles cadre 35 c.m„ is door de
club „Haarlem" niet ontmoedigend, en voert
zij haar spel door, zooals ze dat in Alkmaar
vertoond heeft dan kan eene mooie overwin
ning voor de club „Haarlem" voorspeld wor
den; de stand toch staat: „Haarlem" 1462
car. tegen „Alcmaria" 1.173 car., alzoo leidt
„Haarlem" met 289 ear.
Donderdag 30 Oct. a.s. zullen de nog restac-
rende partijen ton huize van den heer J. W,
Dieben, Groote Houtstraat alhier, gespeeld
worden, en kunnen liefhebbers van de edele
biljartsport gemeten van mooie partijen.
EXTRA DIENST.
Vanaf 1 November a.s. zal iederen dag deA
avonds te 10)4 uur een extra-dienst rijden van
hier (Tempelierstraat) naar Zandvoort.
BARTELJORISSTRAAT-VEREENIGING.
Dezer dagen vergaderde de voorloopig op
gerichte Barteljorisstraat-vereeniging. De re
kening en verantwoording, voor wat betreft
de kosten der straatversiering bij de onaf
hankelijkheidsfeesten, werd goedgekeurd. Er
is een klein nadeelig saldo. Voorts werd een
huishoudelijk reglement voor de vereeniging
en werden concept-statuten vastgesteld. Over
eenigen tijd zal de vereeniging vergaderen
tot verkiezing van een definitief bestuur.
Reeds 18 leden traden als lid der vereeni
ging toe.
op den mond legde. Verschrikt hield ik stil
en luisterde, en ja, daar voor ons hoorde ik
duidelijk iets kraken, wat me deed denken
aan het openen eener deur, wier scharnieren
niet. goed gesmeerd waren. Sneller en sneller
gingen we voort, maar het scheen me toe, als
duurde de tocht nu eenige uren, nu geen en
kele lichtstraal tot ons doordrong en we al
tastend langs de met glibberig, vochtig mos
begroeide wanden, onzen weg door dezen stik-
donkeren tunnel voort moesten zetten.
Vooruit, zoo snel ale maar eenigszins
mogelijk ie, zeide Savary. De kerel is voor
one. Nu tenminste zal hij ons niet ontkomen!
Aarzelend bleef ik evenwel staan. Wist
Toussac wel, op welke wijze de deur geopend
moest worden. Te oordeelen naar het geluid,
dat ik hoorde, zou ik zeggen van niet, maar
misschien had hij haar reeds geopend en sloot
hij haar nu weer vóór wij hein hadden kunnen
bereiken. Maar met een vrij onzaehten duw
«tieten mijn beide metgezellen me terzijde en
wilden me voorbijsnellen. Dat kon ik evenwel
niet uitstaan. Zoo snel mijn beenen me dragen
konden vloog ik vooruit en uitte een kreet
van vreugde. De deur was geopend en een
Sta ebt licht drong tot ons door. Voort ging
nu onze tooht. de irap op, weer een open-
Gtnahde denr en langen gang door, de wen
teltrap op en toen. toen stond ik evenals dien
eersten avond van mijn komst in Frankrijk
■weer in het kasteel mijner voorouders, in mijn
geliefd Grosbois. Plotseling drong een vree-
fielijke gil tot ons door.
Lw Bii vermoordt hpm! TT ij vermoordt hem!
boorden we een vrouwenstem op klageuden,
om hulp smeekenden toon roepen en een
dienstmeisje vloog ons voorbij. Help, help;
hij vermoord mijnheer Bcrnac.
Waar is hij dan? vroeg dc Savary.
Daar! daar! In de bibliotheek, daar ach
ter die deur met dat groene gordijn ervoor.
Een nieuwe gil weerklonk, gevolgd door een j
luiden snik en een hard knappend geluid, i
Toen was alles stil. Ik begreep, wat er gebeur0
was. H.nd ik datzelfde geluid nog niets eens
gehoord, nog geen week geleden in de eenza
me hut in den zoutpoel? We snelden naar de
aangewezen denr, opende baar, maar bleven
op den drempel staan, van schrik en afgrij
zen trillend op onze beenen, want daar aan
zijn schrijftafel zat mijn oom met omgedraai-
den bals. Het gelaat met de verwrongen trek
ken staarde ons boven zijn rug aan. Naast
hem stond Toussac, zijn moordenaar, triom
fantelijk lachend, om hetgeen hij gedaan had.
Met de hand wijzend naar zijn slachtoffer,
zeide hij:
Gij zijt, te laat, net nog te laat gekomen,
vrienden. Ik heb, zooals ge ziet, nog den tijd
weten te vinden eerst mijn schuld af te doen.
doen.
Geef u over, en nu onmiddellijk! beet de
Savary hem dreigend toe.
Nooit! Nooit van mijn leven, zeg ik n,
verstaat ge me? En nu gaat uit den weg en
laat me door, vervolgde hij ons een voor een
met zijn onheilspellend glinsterende, woest
rollende omren aanstarend.
Fit den v, eg! Ge deukt toch niet. dat ik
hang ben voor die proppenschietertjes daar,
wel 1 Of denkt ge me levend in handen te kun
nen krijgen? Ja? Welnu, dan zal ik dat krank
zinnige denkbeeld even gauw nit uw hoofd
wegtrommelen, en hij lichtte met ééne hand
een zware eikenhouten stoel op en kwam
daarmede woest zwaaiend boven zijn-hoofd op
ons afstormen. Op een wenk van Savary
vuurden we alle drie tegelijkertijd. En toch,
niettegenstaande het bloed hem nit verschei
dene wonden spoot en zijn kleederen bevoch
tigde, hield hij stand en bleef hij het zware
gevaarte boven zijn hoofd zwaaien. Plotseling
evenwel Het hij den arm zakken en sloeg met
krachtniet ons maar de eikenhouten ta
fel, waarvan de houtsplinters in alle richtin
gen rondvlogen, terwijl de stoel zelf geheel
vernield was. Zijn woede kende nu geen gren
zen meer. Als een getergd dier sprong hij op
ons af, greep de Savary om het midden en
sleurde hem met zich mede. Mijne knieën
knikten, de geheele kamer scheen met me in
de rondte te draaien al sneller en sneller, toen
ik zag, dat Toussac de forsche vingers als
klauwen om Savary's hals geslagen had. Een
woedende strijd begon een strijd op leven
en dood. Savary weerde zich dapper, maar
zou ook binnenkort het onderspit hebben moe
ten delven als wij hem niet te hulp gesprongen
waren. Brullend van woede greep hii ons beet
en wierp ons met alle teekenen van minach
ting van zich, om zich weer op zijn slachtof
fer te werpen. Maar alweer grepen wij hem
heet e" dwu-rren wij hem Savary los te laten:
alweer werden we op zijde gesmeten eu zagen
we zijn vingers om den hals des generaals, die
ondanks al zijn pogingen zich niet aan dien 1
machtige greep scheen te kunnen ontworste
len. Eensklaps echter zagen we den reus
waukelen. Een akelig gebrul, dat. door bet j
geheele kasteel gehoord moest worden, weer-
klonk. Toussac voelde zijn krachten al minder
en minder worden en tocli wilde hij den moed
niet opgeven, wilde hij zich niet overwonnen
verklaren. Gérard en ik grepen hem vast en j
wilden ons juist op hem werpen, toen de j
zware reus met een hai-d verscheuren den kreet
op den grond tuimelde en eeu dof gereutel
ons zijn naderenden dood aankondigde. Sava
ry, doodsbleek en hijgend, hield zich aan een
der kasten vast teneinde niet te vallen. Het
angstzweet parelde hem op het voorhoofd, j
zijn neusvleugels en lippen trilden hevig en
het duurde eenige ©ogenblikken voor hij
spreken kon.
Ik had een gevoel alsof ik gekraakt werd
tnssehen de machtige klauwen van een rens-
aehtigen heer, zeide hij toen. Goddank, dat is
tenminste alweer een vijand van den Keizer
minder op aarde. Maar wat een zeldzame
dappere man was hij.
Ja, dapper, dat was hij. Wat een kranig
soldaat zou hij geweest ziju! Wat een pracht
stuk van een huzaar voor Bercheny s troep.
En wat verduiveld stom om zich zoo tegen
den keizer te verzetten.
Daar ik te moe en ellendig was door al het
vreeselijke, wat ik gezien had, bleef ik zwij
gen. Savary lachte en gaf me wat cognac te
6 rink en t:i; zijn kleine veldflepch. Daarna
reikte hij haar ook aan Gérard over, die er
eenige teugen nit nam en haar toen aan den
generaal teruggaf.
Laat ons nu van hier gaan; we liehhen
hier niets meer te doen en moeten zoo snel
mogelijk naar den keizer gaan om hem rap
port uit te brengen over al het gebeurde, zei
daarop Savary. Maar al deze papieren van
Bernac moeten wij hij elkander doen en mee
nemen, want uit eenige blijkt maar al te dui
delijk, dat ook hij in enkele komplotten be
trokken is. Maar kijk eens, wat hebben we
hier, en dit zeggend haalde hij een juist vol
tooiden brief te voorschijn en begon hem voor
te lezen: „Mijn beste Cadulle ik bid u,
zend mij per keerende post nog zulk een
flesehje, als ge mii ongeveer drie jaar gele
den gezonden hebt. Ik bedoel dat afkooksel
van amandelen, dat geen sporen nalaat. Ik
heb bijzondere redenen, waarom ik u drin
gend verzoek het mü in den loop van de vol
gende week toe te zenden; wacht dus niet
langer dan noodig is. Als ik u somtijds bij
het een of ander van dienst kan zijn, bijvoor
beeld bij den keizer, zeg mii dit dan maar
gerust en ik zal al mijn invloed hij hem aan
wenden om u te helpen.
Wel, wel, dat is wat moois. Onze vriend
Bernac is dus ook nog een giftmenger op
den koop toe; zie maar eens, die brief is ge-
adresseerd aan een Ghemist te Amiens, Lk
zon wel eens willen weten, voor wie dat af
treksel van amandelen, de geen sporen u*
laat, bestemd was, en gij?
