1 J. H. W. Eiündenaan 1
mum oom bernac.
ui x iinu
iiimi X IIMNI
gConingiiraaf. g
üfaest gMortserii magazijn van
Hoeren- en H
Kinderkieeding. j=
1 Demi's, Ulsters, Jekkers,
Costuums.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Hu Bon ftiarclié.
iiNoyons.
Haar,lefn,i"Bf*usseL Bandsolioesien voop alge gedegenheden
DE VEltKINZINGEN IN ITALIË.
De opkomst hij de verkiezingen is beno
de a verwachting gebleven. Vooral in Homo,
Waar het aantal kiezers van 20.000 tot
108.000 was gestegen, hebben nauwelijks
•>0.000 kiezers van tuin stemrecht gebruik
gemaakt. Politici van beroep verbergen hun
teleurstelling niet over liet feit, dat de
ftroetc kapitalen, welke in de hoofdstad voor
'Ion verkiezingsstrijd waren uitgegeven
Volgens sommige bladen hadden do negen
candid aten behalve de gewone uitgaven
moei dan 600,000 lires besteed - zoo wei
nig indruk op de kiezers gemaakt hebben.
Waarschijnlijk zal het „non expedit" tien
duizenden van do stembus verwijderd heb
ben gehouden merkt do „Msb." op. De ster
ke militaire macht, door de re.georing onder
de wapenen geroepen, behoefde bijna ner
feens op to treden.
Nog nooit waren voor do verkiezingen
zooveel aanplakbiljetten, circulaires en vlug
schriften gedrukt als nu. Voor iedere eau-
didatuur waren ongeveer 40.000 stembiljet
ten besteld; hetgeen voor de 259 candi
daten een totaal aantal van ongeveer
60.860.000 stembiljetten maakt. JCn in deze
cijfers zijn dan niet eens de duplicaten be-
ferepen, welke vele candidaten licbbon doen
vervaardigen, wijl hun togonstanders zich
van het origineel hadden meester gemaakt.
Zooals reeds gemeld droegen de .stembil
jetten liet portret van don candkhi.it of ocnig
gemakkelijk (e begrijpen toeken. Wordt nu
onder de beeltenis of hot symbool van den
candidaat een andere naam geplaatst, of
Wordt de juiste naam van een mol erkend
•©©ken voorzien, dan Is her stembiljet ongel-
1 'm Zoo hoeft de socialistische afgevaar
digde Eugenie Chics», die zich in tien dis
tricten verkiesbaar gesteld had, meer dan
lilü.000 stembiljetten moeten laten druk
ken, wijl zijn portret in het midden der
kaart, en tie naam daaronder geplaatst was,
terwijl de wet juis-i. het Lcgenovergesêo.lde
Oischt. In Turijn ilroigdo men taoiia niet con
algenieene kic-sslakiiig', indien de sfombiljet-
tno van den soeialistischen candidaat, die
aan hetzelfde euvel mank gingen, toegela
ten werden. Zoo hebben verschillende can
didaten hunne biljetten meermalen moeten
laten veranderen, wijl zij voortdurend door
de tegenpartij vervalsoht werden.
De meeste candidaten liebbon hun por
tret op liet stembiljet laten afdrukken, na
tuurlijk met oen vriendelijk gezicht. An
deren hebben' het echter doelmatiger gevon
den, om den kiezers een portret uil ver
vlogen jaren voor oogeu to stellen, waar
schijnlijk om zich nog als „veelbelovend"
te. kunnen doen gelden. Als de familienaam
van den candidaat oen of andere zaak be-
teekende, is deze dikwijls als symbool aan
gewend; zoo had een zekere Uailo den haan
i-ot symbool, lorwijl zijn collega (fallini oen
hen als herkenhingsleeken verkoos; Tam-
borinó liet een trom onder zijn naam druk
ken. De meest voorkomende symbolen zijn
evenwel vlaggen sterren, degens, bloemen
en vraagteekens. Zoo koos Tizzoni een groe
ne vlag, de hoop, terwijl anderen hun par-
tijscliakeering door roode, zwarte of natio
nale vlaggen deden kennen. Vorst Polen-
ziani, die zich bij voorkeur als den „volks"-
candidaat uitgaf, liet zijn vorstelijk wapen
np het stembiljet drukken, terwijl do can
didaat van den boerenbond Tosi aan een
ploeg do voorkeur gaf.
De uitslagen van 894 districten zijn thans
bekend, meldt Reuter. Gekozen zijn: i90
'ninisterieelen; 48 radicale ministorieelen; 1,5
'©den van de constitutioneele oppositie; 20
katholieken; 42 socialisten, van wie 16 re
formisten; 10 republikeinen. Er moeten 74
herstemmingen plaats hébben.
De troonsopvolging in Brunswijk.
Het door den Bondsraad met algemecne
stemmen aangenomen voorstel van Pruisen
inzake do troonopvolging in Brunswijk luidt;
Do Bondsraad besluite: Ie. Als overtui
ging der verbonden regeer ingen uit te spre
ken, dat de regeoring van prins Ernst Au
gust over Brunswijk in verband met dc in-
tusschen ingetreden verandering in den staat
van zaken, met dc grondbeginselen van de
bondsvordragen en van de rijksgrondwet ver-
eenigbaar is.
2e. De Brunswijksche landsrcgoering daar
van kennis te geven.
In do inleiding tot hot voorstel, dat van 16
October dagtoekent, wordt in dc eerste plaats
melding gemaakt van do besluiten van den
Bondsraad van 1885 en 1907 en vervolgens
uiteengezet dal dc kwestie sindsdien aan oen
nieuw onderzoek is onderworpen wegens oen
reeks van gebeurtenissen, zooals: hef, huwe
lijk van prins Ernst August, dio alleen nog
voor de troonopvolging in aanmerking komt,
met prinses Viktoria van Pruisen; de eed
op het vaandel van den prins; diens schrifte
lijke verklaring nan den rijkskanselier, dat
hij zich voor altijd gebonden acht door de
in den eed op het vaandel afgelegde belofte,
niets te zullen doen of ondersteunen, wat tot
wijziging van liet grondgebied van Pruisen
kan leiden, wijl die. belofte een verplich
ting inhoudt die, gelijk van zelf spreekt, ook
voor oen Duifcseh bondsvorst geldt. Op grond
van dit alles is liet, wanneer prins Ernst
August in Brunswijk aan d regeoring komt.
uitgestoten dat de Welfen partij, die ondanks
al deze gebeurtenissen neg steeds meent voor
het lmis van den hertog van Cumberland
aanspraak te moeten maken op doelen van
Pruisisch grondgebied, voor Inur streven met
de innerlijke veiligheid van het rijk niet
veroenigharen steun zal krijgen.
„De KöJnisebe Zeil uiig" inoemt, aldus de
„N. II. C." de verkregen oplossing hét "in
de in grondwet-tel ijken zin dor Wclfischc
kwestie, die in Mei door liet huwelijk van
prins Ernst August reeds zakelijk haar beslag
had gekregen.
Het voorstel van Pruisen is gegrond op de
bekende verklaringen van Ernst August, die
hij. naar van welingelichte zijde verluidt,
hij zijn ireonsliekliinmlug in ploehtigen vorm
zal herhalen. Deze verklaringen hebben, in
verhand mot do verwantschap Can den prins
aan liet Pruisische koningshuis, den Bonds
raad overtuigd dat do K-langen van het rijk
door de troonsbeklimming van (jen "VVelf in
Brunswijk geen schade zullen lijdon. Het ig
te hopen dat deze overtuiging nu nok het. wan
trouwen. ontstaan als gevolg van de weinig
gelukkige behandeling der zaak door de Prui
sische regeoring. uit den weg zal ruimen.
Blijk us nffie'eelc V-richten zullen prins
Ernst August en zijn gemalin on 3 Nov. a.s.
to Bruns'viik hun inlcrht houden.
Slecht onderwijst tc Brussel.
„l'KUneollc." hot orgaan van liet socialis
tisch onderwijzerspersoneel, schrijft do vol
gende. doorslaande waarheid:
Hel: grootste ongeluk dat een scholier der
goede stad Brussel kan overkomen, is arm
te zijn en Vlaamsclic ouders te hebben.
Zoo'n jongen moet onvermijdelijk in een
klas van almormalcn terecht komen.
I-Tet middel, (o Brussel gebruikt om ach
terlijke en abnormale scholieren te kwecken,
beslaat hierin dat men het. Vlanmsdhe kind
aan een onderwijzer of aan een onderwijze
res toevertrouwt, die het uitsluitend in 'het
Fransch aanspreekt, Dit middel is afdoende.
HET STA ATSPENSiORN IN WORDING.
i'erwijl do evoluties van Minister Trcub
hét staatspensioen langs de wegen der par
lementaire politiek en van behendige wets
interpretaties moeten voorbereiden, is een
hoofd-mnhtcuaar, belast met do uitvoering
der prelimiuairen van de wet-Talma, op ei
gen gelegenheid doende, nu reeds artikel
>69 dier wet als een pracijseh staatspensi
oen tjo te exploit ooren.
Zooals reeds gemeld zijn een ongelooflijk
aantal aanvragen ingekomen voor het ver
krijgen der ouderdomsrente, welke in ar
tikel 369 in uitzicht is gesteld. In plaats
van de 25.000 verzoeken, waarop men gere
kend bad, heeft de Rijksverzekeringsbank
dezer dagen het dubbele in behandeling tc
nomen, en dan zal men in tweeden termijn
nog eens over een 40.000-tal hebben te be
slissen.
Nu komt „Do Ned." met merkwaardige
onthullingen te dezer zake.
Op clo vraag, waaraan do misrekening en
financierde tegenslag to wijten zou zijn, ver
nam het blad n.l. dat ile oorzaak grootcn-
deels gezocht moet worden in de wijze,
waarop ter bevoegdcr plaatse, de uitvoering
van art. 369 wordt opgevat. Do interpre
tatie van dit artikel kan, nog binnen de
perken der wet, zeer elastisch zijn, als zo
in handen is van oen ambtenaar, wiens, so
ciaal gevoel sterk in democratische richting
is ontwikkeld. Waar nu, volgens „De Ned."
do uitvoering van he.t bewuste artikel in
handen blijkt te zijn, van een... sociaal
democraat, is hot begrijpelijk, dat de span
wijdte der tockenn iugsruimte een maximum
kan bereik cm Dit nu schijnt niet onmoge
lijk te zullen worden.
Do bewuste Hoofdambtenaar -- schrijft
„Dc Ned." die do Rante-Comiriissies voor
af in kennis heeft gestald van zijn opvattin
gen, heeft daardoor de toepassing van art.
9G9 oen zoodanige afmeting kunnen doen
aannemen, dat de weg naar Sfcaatspension-
ncoving als gebaand is. Er zouden thans
(we houden oven vast aan de cijfers van
prof. K lu ij ver) in ons land pl.m. 225.000
70-jarigen zijn, van wie 128.000, die niet
in hun onderhoud kunnen voorzien, in aan
merking komen voor Staatspensioen. Indien
nu van deze 128.000 er 80.000 pensioen ge
nieten (we nemen nu nog maar eens aain,
dat van de 90.000 aanvragen er 10.000 zul
len worden afgewezen) hoo kleine sprong
is er dan noodig, om eerlang van ministc-
rioele zijde, te worden uitgenoodigd tot ver
wijdering der nu nog beperkende bepalingen
Het doet in verband met dit ontstollende
getal pensioengerechtigden eigenaardig aan,
in het Voorloop ig Verslag van de. Commissie
van Rapporteurs der Invaliditeitswet nog
eens to lozen, hoe vele leden meenden „dat
voor do meeste 70-jarigen, die in dc termen
van dit artikel vallen, wel zou blijken reeds
op andere wijze gezorgd te zijn." Men ziet
hieruit, hoezeer deze leden overtuigd waren,
dat dc nu wel wat erg dure „ïnkoopsam
van hot tegenwoordig geslacht alleen te
recht zou komen in de zalcken van de men-
schen, dio aan deze ondersteuning behoefte
hadden. Dat hiervan in hot minst geen spra
ke is, zal wel duidelijk zijn. Zij, dia van
meening waren, dat bij deze toekenning de
70-jarigen zeer verschillend zouden behan
deld worden, hebben een beteren kijk daar
op geliad. In hetzelfde Voorloopig Verslag
lezen wij daaromtrent, dat „vaak toevallige
omstandigheden van jaren .herwaarts ertoo
leiden zullen, dat aan de gestelde eist-ben
mot kan worden voldaan. Als gevolg hier
van zullen 70-jarigen, dio niet direct behoef
tig zijn, hot ge-stelde pensioen ontvangen,
terwijl anderen, dio in nood verk'eoren, wor
den uitgesloten."
Natuurlijk kan men het er nu reeds met
besliste zekerheid voor houden, dat.ei,lelijke
duizenden pensioengoreehtigden niet zullen
vallen binnen den kring .van de „noodlijden
den 1"
Vraagt men ons, schrijft verder dc „Ned."
in wolk opzicht die ruime toepassing thans ze
geviert, dan worde gewezen op hot' karakter
van art, 369, dat een overgangsbepaling is,
om nu reeds rento te waarborgen aan hen,
die bij de. werking dof Inval.-wet in de ter
men van verzekeringsplicht zouden zijn ge
vallen. Hier zit „des Pudels kern."
Wie(n) noemt gij verzekeringsplichtig?
Men zou zoggen: al wie in vasten dienst hij
wijze van beroep ©en sekore periode gear
beid heeft, en door dc stabiliteit van zijn
loon de wensehelijkhoid schiep, dat zijn pa
troon hem voor den ouden dag bestaansze
kerheid waarborgde. Maar art. 369, in ver
band met art. 32 der Invaliditeitswet, laat
do mogelijkheid toe, dat geschiedt, wal: ons
onlangs tor ooro kwam:
Een klein patroon met een geringer jaar
lij kadi inkomen dan f 2000, oefende eiken
Zondag ih do kerk d<' functie van orgeltrap
per uit en ontving daarvoor een vergoeding
van een kleine f 200 per jaar. Met dit geld
ondersteunde hij eerst zijn moedor, en na
haar dood een behoe.ltigen bloedverwant.
Waar deze arbeid ook gedurende 1.56 Zon
dagen tusschen het OClslo en 70ste levens
jaar is verricht, geeft dit dezen patroon,
omdat hij een minder inkomen heeft dan
f 2000, recht op de rente van f 404 per jaar.
Dit óóne voorbeeld volsla, om aan te too-
nen, welk eon onafzienbaar veld van toe
passing er is voor hein, die over dc tien
duizenden aanvragen heeft to beslissen.
Nu weten wc wel, dat de continuïteit van
den arbeid in verhand met den verzekering,s-
plicht, hij de beraadslagingen over art. 31
(thans 32), door aanneming van het amen-
dement-Duys om het bepaalde onder b van
dit artikel, luidende: „wanneer dio arbeid
voor hem bijkomstig is en het loon niet
meer bedraagt dan het tienvoudige van de
te betalen premie" te doen vervallen, een
geduchte» knak gekregen heeft en hierdoor
verschillende werkzaamheden onder de vi-
gueurdor wet komen, dio hij uitsluiting van
bijkomstigen arbeid tegen gering loon er
nimmer onder zouden zijn gevallen.
Maar zeer stellig blijkt uit het gesprokene
door Min. Tabna over dit artikel, (ziè Han
delingen 1912 bid. 63), dat hij vast bleef
houden aan loonarbeid, bij wijze van beroep,
zooals liet van meet af aldus in het art. is
geconcipieerd. Dc Minister liet dan ook deze
omschrijving niet los, maar nam liet amend.
Buys over, omdat hij van meening was deze
nadere omschrijving niet te behoeven en „in
het enkeio geval, waarin quaestic zou kun
nen ontstaan, do practijk zich wel zal red
den."
Blijkbaar heeft Minister Talma dus niet
voorzien, dat „het enkele geval", zich zou
uitbreiden tot tal van gevallen, waarin juist
dit fijne puntje van „bijkomstigen^,arbeid"
de brug wordt, waarover monigeen tot deze
ouderdomsrente kan overloopen.
Inderdaad heeft men slechts het begrip
vasten loondienst in to ruilen voor do 156
woken loondienst, die art. 369 als voorwaar
de stelt, en do vraag is beantwoord, hoc
het mogelijk1 zal zijn, dat straks de Minis
ter moet komen mot dc boodschap: onze
berekening faalde, want do interpretatie van
art. 369 is in handen geweest van oen zeer
sterk sociaal-voelend hoofdambtenaar, die,
binnen do perken der wet, het aantal rocht-
h ebbend en minstens heeft verdubbeld.
DE VERKIEZING IN AMSTERDAM ITI.
A. A. schrijft in het Hgzn. het volgende
over do a as. Kamerverkiezing in Amsterdam
TIT. Dit district is nog altijd rood, tegen
heug en meug in. Of als men het an
ders wil: Amsterdam IET is nog altijd rood,
omdat de sociaal-democraten tot nu toe op de
moest, brutale wijze oolc hier hebben kunnen
vegeteeren op eeu groote massa niet-sociaal-
domocralen en reohtsehe thuisblijvers.
En lin wordt de laatste meest brutale slag
geslagen! Alle rechtsclie en ook linksehe,
rood-stemmendc kiezers, worcleu smakelijk
uitgelachen. Ze hebben reeds zooveel geslikt,
dus ook dit zal nog wel geslikt worden.
Ergo: Oiklegeest-candidaat. Dit is wel de
grootste lange neus, welke ooit door de so
ciaal-demoeraten tegenover hunne bijloopers
is getrokken. Daar wordt nn aan die uiel pur
sang socialisten Oudegeest voorgezet. Jan
Oudegeest, de man van de revolntionnaire
■stakingen, niet enkel in 1903. Oudegeest, do
man van het meest weerzinwekkende cynis
me, do man die voor niets terugschrikt,
daar weel men in den Amsterdamschcu raad
van mee te praten, de man, die zoo ultra
mogelijk rood is en in zijn daden de meest
radicale sociaal-democraat van de practijk;
dezen Oudegeest, den man, dio ook antipa
thiek is bij niet al le fel rood en, krijgen nu
de bijloopers der S. D. A. P.. de reehtschen
zoowel als de linksehen ter keuzo op hun
stembiljet. De meest duidelijke consequentie
van het stemmen op rood! En of nu de oogen
dier kiezers zullen opengaan en zij (leze ver
antwoordelijkheid ook op zich durven ne
men? Het zou een proef op do som kunnen
zijn, maar eeno, die uiterst schadelijk zal blij
ken in de gevolgen. Ook zon 't kunnen dienen
als bewijs in hoeverre de kiezers door de so
ciaal-democraten wiet zich laten sollen.
De vraag of men zoover zal durven gaan,
klemt, te meer, waar van rechts thans ook
een arbeidersoandidaat gesteld is. En iemand,
die in arbeiderskringen een in allo opzich
ten gunstig hekenden naam heeft, n.l. do heer
C. J. Kuiper, voorzitter van den Ned. R. K.
Metaalbewerkershond. We zullen niet voor-
nitloopeu op deze. verkiezing, maar wilden al
leen vastleggen, hoe het mei de soc.-dem.
durf en brutaliteit gesteld is. Er valt uit te
leeren hoe dom en onverantwoordelijk het is
van de kiezers ofwel om op rood te stemmen
on niet op don candidaat hunner werkelijke
partij, ofwel om thuis te blijven en daardoor
een roode verkiezing in do hand te wefkeu.
Men zal wel eindelijk moeien leeren, en als
het geval-Oudegeest niet leert, dan is men
toeli al zeer hardleerschl Maar misschien
helpt hel nog voor do toekomst en zal 't, het
beste argument zijn voor do katholieke pro
pagandisten iu Amsterdam III bij hun moei
lijken, maar goed volgehouden arbeid.
OPHEFFING VAN DEN TOE AAN DE
HAAGSCHE SCHOUW.
Men schrijft aan do Tol.:
Do mededeeling dat het Itijk voor eeu
bedrag* van f 75000 de hand zou hebben
gelegd op de Haagsche Schouw met haar
duren en belemmerenden tol, blijkt juist to
zijn. In de omgeving schrijft, men dit toe
aan den invloed van Prins Hendrik.
Ter gelegenheid van den internationalen
zeilwedstrijd in de Noordzee bij IJmufden,
passeerde ook dc auto van den Prins en
het toeval wilde, dat do hekken op do brug
nogal geruiraen tijd bicven gesloten. Toen
on7.e tolbaas eindelijk kwam, telde hij op
zijn doodo gemak hot aantal inzittenden en
kwam tot dc berekening dat er f 0.75 moest
worden geofferd.
Er werd ook voor de terugreis betaald,
dan behoefde men niet tweemaal zich op to
honden.
Doch wat wil het geval. Toen de Prins
den volgenden Vlag weder terugkwam, zat
er een persoon meer in het rijtuig.
Don tolbaas ontging dit niet en hij hiokl
de auto nogmaals aan, om bijbetaling voor.
den laatsten man. Waarom zou hij liet ook
niet doen? Hij was immers volkomen in
zijn recht.
Nu denkt men aan do Haagsche Schouw
dat de Prins aan den Minister heeft ge
zegd, dat het zóó niet langer ging en dit
zou dan de aanleiding geweest zijn, dat do
tot voor goeclen prijs aan het Rijk overgaat
en zal worden opgeheven.
Wat daar van aan is, kunnen wij niet uit
maken, doch wel is bekend, dat reeds her
haaldelijk in de Tweede Kamer, zoowel als
in de Staten van Holland, dc opheffing ter
sprake is gebracht, en dat de klachten er
over menigvuldig waren, vooral ook door
het hooge bedrag, dat wordt geheven, voor
namelijk van rijwielen en motorrijtuigen,
waarvoor in het oude consent geen tarieven
zijn genoemd.
BELASTINGEN
Het cijfer, aan te nemen als gemiddeld
percentage van heffing van het belastbaar
inkomen, is 6.18 te Groningen, 5.25 te Am
sterdam, 4.90 te Haarlem (verleden jaar.
Red.), 4.59 te Dordrecht, 4.49 te Utrecht,
4.51 te Arnhem, 4.44 te Leiden, 4 te Rotter
dam en 3.60 te Den Haag. De algemeen®
belasting per hoofd dor bevolking is f 19.13
te Den Haag, f 18.87 te Amsterdam, f 14.95
to Arnhem, 1' 13.81 to Haarlem, f 13.20 te
Utrecht, f 11.04 te Groningen, f 9.14 te Rot
terdam, f 9.07 te Leiden en i' 9.03 te Dord
recht.
Het belastbaar inkomen op de primitieve
ori suppletoire kohieren bedraagt te Amster
dam f 150.537.000, te Den Haag f 112.333.750,
to Rotterdam f 78,612.700, te Utrecht
f 24.137.950, te Arnhem f 15.796.950, to
•Haarlem f14,469.500,teGrpningenf 10.902.700,
te Leiden f 9.993.300 en te Dordrecht
f 7.245.490.
VERGADEREN OP ZONDAG.
Te Amsterdam is Maandag een navolgens
waardig voorbeeld gegeven, schrijft A. A'.
in het Hgzn. Do gecombineerde bestuura-
vergadering der bij het bureau van de R.K.
Vakorganisatie aangesloten vakbonden werd
gehouden op een werkdag, teneinde te be
vorderen de Zondagsrust voor hoofdbesturen:
en journalisten. Ja, werkelijk, het staat
er: voor journalisten. Het staat er en wo
zijn er dankbaar voor.
En nog dankbaarder voor do mededeeling
dat, als deze „proef" slaagt voortaan deze
gecombineerde bestuursvergaderingen niot
megr des Zondags zullen plaats hebben. „Van
het slagen van deze proef zal dus, zoo staat
op den beschrijvingsbrief, afhangen of het
voorbeeld der hoofdbesturen den nekslag zal
geven aan het overtollig vergaderen op Zon
dagen."
Dat- is een stap in de goede richting.
Want behalve leden van betrokken vereoni-
gingen, zijn hot vooral de journalisten, die
van het vergaderen op Zondagen te lijden
hebben. En niet enkel- omdat op dergelijke
vergaderingen het hardst door de verslag
gevers moet worden gewerkt, maar ook, om
dat het in den regel de journalisten zijn,
die op dergelijke vergaderingen komen, na
dat zij zeer ingespannen en doorgaans, voor
al in grootcro steden, zeer lange werkdagen
achter don rug hebben. Dit geldt voorname
lijk voor de katholieke bladen, omdat dozo
meestal met beperkt personeel moeten wer
ken en dezelfde personen zoowel voor de
volle dagelij ksche werkzaamheden als voor
do volle avondvergaderingen zijn aangewe
zen.
FEUILLETON.
Ei-u herinnering van 't Franselie Keizerrijk.
227
- Hij werd hem door een vrouw gebracht
dat is alles wat ik er van weet en amer niet
maar ua de oiit vangst ervan heeft hij te keer
gegaan als een krankzinnige. Ik dacht, dat ik
hot hestorven zou van angst, want hij
schreeuwde maar niet anderS, dan dat hij er
een eed op deed, dat hij hem wel te pakken
sou krijgen on hom zou vermoorden. Ik ben
dus maar blij, dat gij hein komt halen.
Welnu, heeren, ge hebt het gehoord.
I ,L|.ig van uw paard, mijnheer, en laat ons
'«nontreden. Daar er geen ander venster is
an eerst op een hoogte van ongeveer 40 voet
vtm den grond, kan hij ous niet ontsnap-
Houdt uw pistoolen gereed!
de illftzaam bonden we slechts vorderen op
donkere wenteltrap, die naar een Iaagzol-
rkainertje leidde. De deur hiervan was
^rnwel aan de binnenzijde gesloten.
loussac, geef u over! riep Savary. Het
Se®nnoodig om te beproeven ons te ontsnap-
°n rusve, schorre lach werd door ons ge
hoord; loon antwoordde hij: ,,lk ben er do'cenigo kamer hier hoven in den molen, ja,
man niet naar om mij over te geven. Maar de eenige.
ik wil n wel wat beloven. Ik heb vannachtDaar viel ons oog op liet eenige venster,
nog een kleinigheid te doen. Als ge mij oven j dat liet lage vertrek rijk was. Het was ge-
door wilt laten en me hclooft niets te zullen opend en daarnaast lag nog de rooken-
doen, zal ik u op mijn eerewoord beloven mij de revolver. Snel als de wind vloog ik naar
morgenochtend vroeg zelf aan het kamp ter het raam en zag naar beneden. Een kreet
uwer beschikking te stellen. Ik heb nog een,van ontzettingen iegelijk van verrassing ont-
kleine schuld en die wenseh ik even af te snapte aan mijn trillende lippen, want daar
doen. Eerst vandaag kwam het mij tor ooro, boven op de met zakken hoog opgestapelde
aan wien ik die verschuldigd ben. j kar, lag Toussae, hijgend naar adem. Op mijn
- Wat ge mij vraagt, is onmogelijk. Ikre^ waren ook jnijne nndgezelleii tooge-
- Het zou u heel wat moeite besparen ale fe.ld' e1n.,nu h«e de vluchteling
ëTc aan mijn v6rzoek gphoor ga&t't t uiovigöïid do vuist on \uuii ons bnldo, toivvijl hij
- Wo kunnen zulk een verzoek niet toe- lT" sai r«nd g°la,-'h de('d booreu. Toon hij zag
dat zijn eenige hoop op redding het venster
was, had hen den vreeselijken sprong ge
waagd, daarbij zorg dragende dezen zoo te
nemen, dat hij op de volgeladen kar terecht
staan. Ge moet u nu onmiddellijk overgeven,
verslaat ge wel. onmiddellijk.
- Dan zal ik u nog eerst wat werk be
zorgen.
glijden, sprong op den rug
zwart ros en rende heen, zoo snel als de wind,
Xn allerijl vlogen wo de trap af; Gerard on
ontl
deur,
duwen
Plotseling klonk een pistoolschot eu snorde
een kogel, die door het nog rookende sleutel-
gat kwam, rakelings langs mij. Met verdub-ik sprongen op onze paarden en oraal den den
belde inspanning duwen we tegen de deur,vluchteling achterna; In vliegende vaart re-
die kraakte kraakte en eindelijk open- den we door het golvende landschap voor bij
sprong. We snelden naar binnen, do geladen i na niets anders oog hebbend dan voor den
revolvers in de band, maar op het zolderka-man die oils had weten tc ontsnappen en nu
niertje was niemand te vinden. j op ongeveer drie honderd ellen voor ons uit
Wel verduiveld, waar kon de kerel dan j reed. Het bevreemde me evenwel, dat hij niet
wezen? brulde Savary van woede. Dit, is do den weg insloeg naar het moeras, maar steeds
dezelfde richting volgend, dieper hot laud in
reed in plaats van zich naar bet naliijzijnde
strand te begeven. Heuvel, op, heuvel af ging
onze tocht, nimmer onzen gang vertragend om
«dein te lialen, steeds voort ging het, totdat
wij plotseling bij hel bestijgen van een heuvel
onzen vluchteling uit 't gezicht verloren had
den.
Zie eens, daar is .eeu weg aan onze lin
kerhand, zeide Gerard, heescli van woede over
dezen ongelukkigen uitslag onzer pogingen.
Snel dien weg op, vooruit maar.
Wacht even een oogenblik, zeide ik. Daar
hebben we nog een voetpad aan onzen redt-
terkant; ik denk eerder, dat hij dat genomen
znl hebben. Van hoeven was op geen van bei.
de wegen iets op den lossen 'zandgrond te be-
speuren.
Welnu, houdt gij dan rechtsaf, dan zal
ik links inslaan.
Waelit nog even, ik geloof dat ik hoefsla
gen hoor!
-- Ja, ik ook, dat. zal van zijn paard zijn.
En waarlijk, Gerard had gelijk; daar ver-
sc.heeu te midden der hooge braambeziën-
•struiken den zwarten kop van Sa vary's
paard. Maar Toussae was evenwel verdwenen.
-- Hij moet zich hier ergens verscholen
hebben, dat kan niet anders, zeide ik.
Reeds was Gérard uit den zadel gesprongen
eu liep bij. zijn ros hij den teugel houdend,
naar het dielite struikgewas toe. Ik volgde
zijn voorbeeld en bemerkte tot. mijn groote
verbazing weldra, dat ik mij in de kalkgroeve'
bevond, dien kuil, waarin mijn oom me bijna
een week geleden gebracht had, en waarin de
onderaardsche gang naar hel kasteel Gros-
bois zich bevond.
Ik zie geen enkel spoor van kern. Do ke
rel is ous zoowaar alweer ontsnapt, riep Gé
rard, wiens Gasconje's bloed begon te koken
van woede, op gesmoorden toon uit.
Maar nu werd mij plotseling duidelijk, wat
Toussae eenige minuten geleden gezegd bad
van een kleine schuld, dieu hij te vereffenen
had met iemand, waarvan hij eerst dezen
morgen den naam vernomen had. Ik begreep,
dat die iemand niemand anders was dan mijn
oom en dat hij dorstte naar wraak, nu hij ge
hoord had, welke rol mijn oom bij de plotse
linge overrompeling door de wacht gespeeld
had; ik begreep ook, dat hij het was, dien li ij
had willen vermoorden eu dat hij dit zeker
zou doen, als wij hem niet tijdig genoeg kon
den overmeesteren.
Met een gejaagdheid, die Gérard verbaasd
naar me deed kijken, rukte ik de braamstrui
kenslingers een eind weegs van de groeve af,
maar tweemaal zonder eenig succes. Do derde
keer evenwSl gelukte het me de nauwe ope
ning der gang te vinden. ïn dien tusseheu-
tijd bad Savary ons weder ingehaald. Ik zei-
do hem mij te volgen, hetgeen ze wel met
eenige aarzeling, maar zonder iegenspmak
deden. Plotseling voelde ik de treden der trap
die we moesten afdalen. Zacht- fluisterend
waarschuwde ik hen, toen Savary mij met eeu
heftigen ruk bij den mui greep eu me dc hand
NIEUWE HftARLENSCHE COURANT
fci
