TWEEDE BLAD
I
IIJÜ OOM 6ER0AC.
Brieven uit Wijk aan Zee.
IIISHII X MUI
I
U Mm* en soliede stoffen. |J
;ing. H
IllSHII X IISS5SI
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Jtu Bon ftfëarclié
HassHlem-BrMSseïa ^ansiselïoenen voor a lie gelegenheden^
MJUMSDAG 3 KOVEüüEK l£tli
Ij werd zeer weinig en ongeregeld gerepeteerd,
i waarvan de directeur vooral de schuld was.
Een paar weken geleden is er een nieuw be-
II n j stuur gekozen en de vorige directeur is aange-
3 Ij Ma Sir IRinemann zocht weder als zoodanig op te treden. Deze
m J| II» UI IIIIMMIIIWilli» hm opnieuw de leiding op zich willen nemen
ar r, MH en nu staat de zaak weer flink op pooten. Het
«kOBlIflQwIPS»*" S£ plan is, bij gebleken belangstelling (die zich
moet doen kennen door aanmelding van eenige
nieuwe leden) om er een harmoniegezelschap van
te maken. Deze reorganisatie en transformatie
hooi ülliucoi mcmui ij* zal „Arion" ten goede komen en aan de muziek-
liefhebbers te dezer plaatse zeker welkom zijn.
j Gister ontving ons dorpje weder bezoek van
de nagelaten betrekkingen van den Scheveninger
visschersman, die zeven jaren geleden hier aan
spoelde en is begraven. Telken jare komen zijne
naaste verwanten eene pelgrimsreize doen naar
zijne laatste rustplaats. Aandoenlijk is deze
trouw! Eerbied dwingen zij af, die eenvoudige
menschen, hun werkkring verlatend, zich moeiten
en kosten getroostend om eenige oogenblikken te
verwijlen aan het graf van hun dierbaren doode.
Nog klinkt mij hun gezang in de ooren, toen
het lichamelijk overschot aan den schoot der
aarde werd toevertrouwd. De treurmuziek der
militairen, neem zelfs van een Chopin, moge
kunstiger wezen en duizendmaal schooner klin
ken, het eenvoudige psalmgezang maakte mij het
harte wee, en eerbiedig bewonderend zie ik hen
aan, wanneer zij weder den doodenakker betre
den om den afgestorvene op deze wijze te geden
ken. En velen zal het gaan als mij, denk ik.
Hiermede neem ik voorloopig afscheid van den
meer dan geduldigen lezer.
31 October.
Elegante coupe.
Onberispelijke bewerking
IV.
Met voldoening las ik onlangs in de Nieuwe
rtaarlemsche een beknopt verslag van de laatst
gehouden gemeenteraadsvergadering. Zoo'n ver
slag is altijd leerzaam. Vooral nu er gemakke
lijk uit te lezen is, dat de inzender van bedoeld
verslag er geen doekjes om wond. Een
mensch weet zoo dan op zijn tijd, wat er boven
zijn hoofd hangt en ook, wie in den Raad
de zwijgers zijn. „Spreken is zilver, doch zwij
gen is goud", zal een wijsgeerig aangelegde
lezer opmerken, maar dit gulden spreekwoord
zou ik niet gaarne nageleefd zien door alle ge
meenteraadsleden. „Een woord van pas is geld
in de kas", zet ik er naast, en ik ben er van over
tuigd, dat een spreker in den Raad meer bij de
kiezers in den smaak zal vallen dan een
zwijger.
Een paar weken geleden was ik in de gelegen
heid eene mooie reclame te zien, die onze Ver-
eeniging tot Bevordering van het Vreemdelin-
De overgang tier Bulgaren tot do Katholike
Kerk.
In een correspondentie uit Rome schrijft de
redacteur van de Msb. aldaar de volgende inte
ressante bijzonderheden omtrent een overgang
van de Bulgaren tot de Katholieke Kerk en
wel naar aanleiding van een onderhoud met
iemand, die beschouwd mag worden beter dan
De Bulgaarsche staatslieden zijn er in de eer
ste plaats van doordrongen, dat een staat of een
volk zonder religie een onding is. Nu bezitten
ze wel een godsdienst, maar deze voldoet nie
mand. Zij weten, dat Rome hem verwierp, dat
Phanar hen als schismatieken beschouwt en dat
de H. Synode van Moskou hen wel erkent,
maar toch den Russischen priesters verboden
heeft gezamenlijk met Bulgaarsche priesters het
H. Misoffer op te dragen.
Nog onlangs hief een der vier bisschoppen,
die in Bulgarije een soort Synode vormen,
(waarvan, hetzij en passant gezegd, om de war
boel in de Bulgaarsche kerk te doen uitkomen,
niemand weet, of zij boven of onder den exarch
staat), een klaaglied over den toestand zijnet
kerk aan. Phanar wil niets van ons weten, zoo
heette het er in, Moskou evenmin, de nationale
kerk bloeit niet. Wat moeten we toch doen om
het ongelukkige Bulgarije te redden?
Het zij nogmaals in het voorbijgaan gemeld,
dat de kranten den volgenden dag volstonden
van ingezonden stukken, waarin een „klop eens
te Rome aan" werd aanbevolen.
Wijders heeft men in de regeeringskringen te
Sofia het Oosten eens met het Westen verge
leken en is men tot de conclusie gekomen, dat
de staten, die in gemeenschap met Rome leven
een veel hoogere mate van ontwikkeling, vrij
heid en welvaart bereikt hebben, dan die, wel
ke den Griekschen patriarch als hun geestelijk
opperhoofd erkennen. De scherpzinnigste onder
hen zien natuurlijk het verval van landen als
Portugal en Frankrijk zeer duidelijk in, maar
daar ze ook wat aan geschiedenis heb
ben gedaan, hebben ze de oorzaak van dat ver
val gemakkelijk opgespoord en zijn zij er door
getroffen geworden, dat staten, die eens de
grootste rol in de wereld speelden, onmiddel
lijk gingen kwijnen, toen zij openlijk of bedek-
telijk, braken met het Vaticaau.
Voor de minder scherpzinnigen bestaat er
geen verschil tusschen Protestant en Katholiek
en wordt Duitschland of Engeland even
solien, welks leven in de christelijke kiezers.
„Het Volk" heeft opgemerkt, dat de Rech
terzijde ook bij de vorig» Grondwetsherzie
ning een „non possumus" had uitgesproken,
maar dat zij deze houding ten slotte moest
opgeven. Nu is het wel waar, dat de rechtsche
partijen tegenover de Grondwetsvoorstellen
van den heer Heemskerk Sr. in 1886 de positie
innamen van: geen herziening zonder wijzi
ging van art 194 (nu 192); maar terecht
is aangevoerd, dat tijdens de discussie over
door Kamerleden ingediende voorstellen tot
wijziging van art. 194 de Linkerzijde het
standpunk *~d ingenomen, (in strijd met wat
ze voorheen steeds beweerd had) dat art. 194
subsidiëering van het bijzonder onderwijs toe
liet. En dat dit resultaat voorloopig voldoende
was, vooral toen tegelijk van rechts sterk
naar kiesreohtuitbreiding begeerd werd, daar
jarenlang vruchteloos op censusverlaging was
aangedrongen.
Nu staan de zaken echter ietwat anders.
De coalitie is hernieuwd op de voorwaarde,
dat herziening van het kiesrechtartikel te
gelijk met een verandering van artikel 192 in
de toen aanhangig gemaakte Grondwetsher
ziening zou worden opgenomen.
Zullen de rechtsche partijen zich door de
toen uitgesproken gedachte ook In de poli
tieke toekomst, die nu aanstaande is, bindend
laten bcheerschen? Alleen zij zei ven hebben
daarover te beslissen, en het zon verwonder
lijk zijn, indien zij do gelegenheid niet benut
ten, waarin zij zich bevinden, om voor haar
onmisbare medewerking tot wijziging van ar
tikel 80 (kieswet), de gewenschte wijziging
van artikel 192 (onderwijs) te verkrijgen. In
dezen zin schreef Mgr. Dr. Nolens onlangs
in de „N. Venl. Ct.":
„Bij een eenigszins aanneembaar voorstel
omtrent het kiesrecht, zou op die medewer
king (der rechterzijde) in meer of mindere
mate gerekend kunnen worden. Immers iedere
wijziging zal wel uitbreiding ben doel inoe-
Zoo Is het,, en daaraan hebben we ons
te houden. De Rcal-politici van de partij-
Troelstra hebben ronduit gezegd, dat zij in
de aa. wetgevende periode het „vóór wat
hoort wat" zullen toepassen. Zouden de chris
telijke partijen, die geen reden hebben, om
dit Kabinet te ontzien, hun beste kansen;
willen laten schieten en misschien near b-f
gelag betalen?
DROOGMAKING VAN DE ZUIDERZEE.
De minister van waterstaat heeft: lo. ectf
oommissie ingesteld dio heeft te onderzee
ken, welke wijzigingen in de begrootingen,
voorkomende in hoofdstuk VII van het ver
slag der Staatscommissie in zake afsluiting
en droogmaking van de Zuiderzee van 14
April 1894, zullen zijn aan te brengen, ten
gevolge van stijging van arbeidsloonen en'
van prijzen van materialen, alsmede van toe
passing van nieuwe werkwijzen, bij de uit
voering van groote werken; 2e. benoemd:
a. tot lid en voorzitter dier commissie, den'
heer H. .Wortman, hoofdingenieur-directeur,
van den Rijkswaterstaat 1ste kinase, te
Haarlem; b. tot leden, de heeren: V. J. P.
do Blocq van Kuffeler, ingenieur van deit
Rijkswaterstaat 2de klasse, te Hoorn, tevens
secretaris; J. M. W. van Elzelingen, hoofd
ingenieur van den provincialen waterstaat,
te 's Gravenhage; G. A. van Hattem, aan
nemer te Sliedrecht; L. Volker Azn., aan
nemer te Sliedrecht.
Roonisch( beschouwd als de, in hun oogen nog ten hebben. En waar ten slotte toch het
zelfde resultaat zou worden bereikt zijn er
altijd katholieke staat bij uitnemendheid, Frank-
I njk-
nicfc weinigen, die aan den vorm geen over-
genverkeer in de wereld heeft gebracht, 't Is iets j eenig ander, met die strooming op de hoogte te
in den vorm eener groote schilderij. Zes photo-zijn, en die me, vooral ook door zijn nauwe aan-
grafiën, groot formaat, de mooiste gedeelten van raking met de regeeringskringen te Sofia, de
I Om dus net volk tot een hooger peil op te wegend gewioht hechten, en desnoods van het
voeren, vooral op elk gebied, dat niets met het1 opnemen cener wijsgeerige theorie in de
materieele te maken heeft, achten de wijze lei- grondwet zouden willen afzien. Begrijpelijk
Wijk aan Zee weergevend, zijn achter glas opge
steld. Er boven en onder vermelden sierlijke let
ters met niet minder sierlijke en toch eenvoudige
krullen van wie die reclame uitgaat. De pakken
de reclame schoon door vorm en kleur, is ten
toongesteld geweest op E. N. T. O. S. Een
betere plaats kon niet gegeven worden.
Het doel is, elk jaar eene andere plaats te kie
zen om het te exposeeren gedurende eenige maan
den. In de aanstaande jaarvergadering kunnen
de leden zich overtuigen van de activiteit van het
Bestuur en mocht er een nadeelig saldo zijn, dan
vindt dit hierin eene verklaring. Hiermee trooste
men zich
De Zaanlandsche Waterleiding- Maatij, waar
van de machine in de duinen bij Wijk aan Zee
staat, is druk bezig om nieuwe, zeer wijde buizen
te leggen, met het doel, naar ik hoor, ook Assen-
delft van duinwater te voorzien. De tegenwoor
dige machines kunnen zooveel druk niet ontwik
kelen en daarom zal er een electrische kabel ge
legd worden, om stroom te brengen voor drijf-
meest waardevolle iulichtingen kon verstrekken,
Hij begon met zijn verbazing uit te drukken,
dat, van zoo een buitengewoon gewichtig feit,
als de mogelijke overgang van een geheel Bai-
kanvolk tot de Katholieke Kerk, in het Westen
zoo weinig notitie werd genomen. Hij betreurde
die onverschilligheid, vooral van Katholieke
zijde, ten zeerste en meende, vermoedelijk met
recht, ze toe te moeten schrijven aan de groote
internationale lastercampagne, die tijdens den
laatsten oorlog tegen het land van koning Fer
dinand is op touw gezet In Bulgarije zelf vormt
deze overgang echter de „topic of the day". Het
voornaamste blad van Sofia heeft sedert een
drietal weken een rubriek voor deze aangelegen
heid gereserveerd en dagelijks stroomen de brie
ven van medewerkers m, waarin vóór den groo-
ten stap gepleit wordt.
Meer of min in het geheim bestaat er in die
zelfde stad een comité van 70 der notabelste lie
den, dat de studie van dit groote vraagstuk heeft
ter hand genomen en zeer vermoedelijk binnen-
ders, die in Bulgarije den boventoon voeren,
een vereeniging met Rome als onmisbaar nood
zakelijk.
ten derde punt is ten slotte hierin gelegen,
dat zich ook in Roemenië, met zijn Romeinschen
I tradities, een zucht naar Rome begint openbaar
I te maken. En zelfs in het heftig-anti-Katholieke
1 Servië, zouden zwakken sporen van een derf'"
is het echter, dat van hun kant gezegd
wordt: mits ons dan, wat. het onderwijs be
treft, bevrediging geschonken worde".
Dezen toon kon men uit de geheele
rechtsche pers vernemen, die de zaak be
sproken heeft. Zelfs de bladen, welke zich
uiterst behoedzaam uitlieten, achtten den
veiligs ten weg een gelijktijdige oplossing
|ke neiging te vinden zijn. Bulgarije wil nu de ;der cbokk) vraagstukken, 'waarbij bet dan
i leiding in deze beweging nemen, de eerste zijn gemakkelijk zou vallen, tot een compromis
om den grooten stap te doen en daardoor een „wraken,
voorsprong op zijn weg behalen -
DE NON POS5UMUS-POLITIEK.
Er dreigt zich een misverstand vast te zet
ten ten aanzien dert politiek, welke do chris-
1 telijk© partijen in de naaste toekomst zul-
Ion volgen. Zoowel in de Tijd, waaraan wij het i
Het is duidelijk, dat de Itechtscho partijen
in do Kamer hun houding eor3t zullen vast
stellen, zoodra het Kabinet-Cort van der lan
den met voldoende verklaringen nopens het
een en ander voor den dag gekomen -is.
Weik aanbod zal het doen, om rechts in de
on der w ijs- k wes tie te bevredigen? De beant-
woording dier vraag is beslissend, en terecht
mocht „Do Stand." schrijven:
Eerst indien bleek, dat dit aanbod, zij j
kracht. Dit op zichzelve onschuldige nieuwtje is I kort een machtige propaganda er voor op touw
echter voor Wijk aan Zee van veel belang, want zal gaan zetten.
het ligt voor de hand dat eene electrische ver-i In openbare vergaderingen wordt de kwestie
lichting van ons dorp een feit zal worden. Daar met de grootste vrijmoedigheid behandeld en
de badgasten het zeer op prijs zullen stellen, oogst die redenaar het warmste applaus, die
zoo'n moderne verlichting, zullen vele inwoners zich het krachtigste voor de vereeniging heeft
uit eigenbelang er toe besluiten, van de gelegen-uitgesproken.
heid gebruik te maken. j Tenslotte en voornamelijk het volk, de groo-
Dat Wijk aan Zee weder eene inrichting rijker j te massa, stélt levendig belang in de aangele-
gaat worden, nl. eene vacantiekolonie, is den genheid, het spreekt er over thuis, bij den hui-
iezers wellicht reeds bekend. De firma Braun te selijken haard, 's-middags in de café's, onder
Beverwijk is de aannemer voor ruim f 21000. 1 het werk en onder de vrije uren.
Het gebouw moet dienen voor Israëlitische kin- j Als reden, waarom het Bulgaarsche volk tot
deren. Het komt naast het Kinderziekenhuis, j de unie begint over te hellen, heb ik destijds in
dicht bij liet strand, te staan. De bewoners van de eerste plaats de zucht opgegeven Rusland
de kom van liet dorp zullen hiervan geen spijt een poets te bakken. Misschien speelt deze zucht
hebben, .ermoed ik. bij velen de hoofdrol, maar om rechtvaardig te
Het fanfarekorps „Anon dat al meer dan zijn, moet men ook andere motieven Opgeven,
tien laren bestaat, begon in den laatsten tijd een die, vooral onder de intellectueelen en bij de
weinig aan verval van krachten te lijden. Er I regeering als veel zwaarder geteld werden.
volgende oiVleenen als in hot hoofdorgaan
der anti-revolutionaire partij en andere chris
telijke bladen was betoogd, dat Grondwete
herziening om te komen tot algemeen kies
recht, voor rechte onmogelijk is, indien niet
tegelijkertijd recht wordt gedaan aan den
t ook onder andoren vorm, in 't wezen der
zaak ons onzen eisdh gewonnen gaf, kon er
onzerzijds gezonnen over de vraag, of we op
electoraal terrein konden toegeven. Op On
derwijsgebied daarentegen staat onze condi
tio sine cpia non vast, niet wat den vorm,
wens oh van het coalitiepro^ram tot princi- I maar wafc 'b ™mn aan-aat E,n tlaarora Sifl"
piëele en afdoende gelijkstelling van openbaar f?D, °P verkenning uit, wat men ons van
on bij zonder onderwijs. Men kan hieruit eerst zou voorslaan.
oen non-possumiispolitiek afleiden, indien zij j d'0 Staatscommissie heelt dit natuurlijk
over en weer bekrachtigd wordt door het wet- j hoegenaamd uitstaande. De Staatscom-
tig partijgozag. Wat vóór de verkiezingen missie hoeft niets van doen met liet elooto-
j door de hoofdbastuurderen der christelijke ra^° vraagstuk. En daarom kan t Compromis
kieaersorgan'saties werd overeengekomen, be-alleen publiek met t Kabinet afgedaan, en in
houdt zekere draagwijdte, en wij hebben ge- j de P<"-r.s der partijen slechte worden voorbe
noog vertrouwen zoowel in het princdpicele l reid.
karakter als in de tactische wijsheid van do i Doch gelijk uit de „Vaderlander" van deze
met autoriteit bekleedo leiders der rechtsche week bleek, aan die voorbereiding doet men
partijen in de Kamer, om te weten, dat zij van Links niet.
hun houding in de practischo politiek zoo-1 Goed, dan kunnen ook wij, natuurlijk, er
voel mogelijk zullen bepalen naar de wen-geen hand naar uit steken.
De inbraken van Amsterdam achter
haald. Zaterdagmiddag omstreeks half 5
heeft de Amsterdamkche justitie een inval
gedaan in een perceel aan do Nes aldaar,
alwaar het echtpaar H. een Bank van Lec-
ning heeft onder den naam van Bank voor
de Stad Amsterdam. De inval had plaats
tijdens afwezigheid van het echtpaar, alleen
de zuster van H. was in huis. Deze huis
zoeking staat zegt de Msb. in verband met
de talrijke inbraken in den laatsten tijd
alhier gepleegd. De justitie hoeft blijkbaar
eenige voorwerpen in beslag 'genomen, die
vermoedelijk van een der inbraken af
komstig zijn. Toen het echtpaar togen zes
uur huiswaarts keerde, werden zoowel de
man als de vrouw voorloopig naar het po
litiebureau geleid. De recherche was tot laat
in den avond tot verder onderzoek in het
perceel aanwezig. Verschillende voorwerpen
welke door de justitie in beslag zijn geno
men, zijn herkend o.a. door mevr. Delprat,
echtgenoote van den wethouder, ten wiens
huize onlangs een belangrijke inbraak heeft
plaats gehad.
In verband met de instructie die nopens
deze en verschillende andere inbraken in
onze stad gaande is, schijnt het wol dat
de kort geleden gearresteerde drie mannen,
de bedrijvers zijn van de genoemde mis
drijven.
Ernstig ongeluk te Amsterdam. Vrij
dagavond heeft er in de Rietlanden te Am
sterdam bij de emplacementen van den Kort.
Hold. Lloyd een ongeluk plaats gehad. Twee
wagens van den gemeentereinigingsdienst
hadden op de terreinen van do Lloyd beer
putten geledigd. Bij het uit de poort rijden
kwam de achterste wagen in botsing met
een rangeerenden trein waardoor de wagen
omvergeworpen word. De twee mannen op
den .bok geraakten onder den wagen. Een
brak beide beenen, do andere werd zwaar
inwendig gekwetst en is inmiddels overle
den.
Auto en tram. Op de Groothertoginne-
laan in Den Haag, nabij de Archimedesstr.1,
kwam Zaterdagavond omstreeks zee uur een
automobiel, doordat de wielen slipten, dwars
over de rails van do electrische tram te
staan, juist toen er een team van lijn 8
kwam aanrijden, zoodat een botsing volgde.
De eigenaar van de auto, dio stuurde, ert
do chauffeur werden uit do auto geworpen;
eerstgenoemde kwam er goed af, maar d«
chauffeur werd in bedenkelijken toestand!
naar het Gemeenteziekenhuis vervoerd, na
dat een dokter van do gemeentelijken ge
neeskundigen dienst hom in een der lolca-
FEUILLETON.
Een herinnering van 't Fransclie Keizerrijk.
24.)
Ale uwe Majesteit zoo goed zou willen
wezen om eCns na te gaan, wat ik gedaan heb,
zal hij zien, dat ik niet de hoofdschuldige
beu, stameld© Lesage. Waarlijk, Sire, ik bid u
scheuk mij genade on ik beloof u op mijn
eerewoord, dat jk u trouw en eerlijk zal die
nen cot aan wijfl dood toe.
Hm, zeide de Keizer, een snuifje nemen-
d©> daar kunt gij misschien wel gelijk in iieb-
beu. Ja, waarlijk, men heeft gewoonlijk geen
beter en trouwer dinareu dan wanneer men
gevreesd wordt. Maar li'ebt ge wol bedacht,
dat ik een heel strenge meester ben.
Het kan in\j absoluut niet schelen, wat
go van mij eischen zult, Sire. Alles, ja alles
wil ik voor u doen, al8 K0 ,ue niaa,- geuade
wilt schenken.
Bijvoorbeeld, eu de Keizer deed weer een
stap naar hem toe, het is één van mijn eigen
aardigheden, dat. ik, wanneer ik een man in
mijn dionat neem, hem laat trouwen met de
vrouw, die ik voor hem geschikt vind. Zijt ge
daartoe ook geneigd!
Duidelijk zag men op het gelaat van den
ariuen dichter, welke strijd er in zijn binnen
ste woede. Zenuwachtig wrong hij de handen.
Mag ik n wat vragen, Sire.
Neen, dat uioogt ge juist niet
Maar, Sire, er kunnen zich tooi» wol om-
satmligbeden voordoen, dat...,
Genoeg, genoeg, houd maar op, riep de
keizer op toornigen toon. Ik ben hier niet
gekonicu om met li wat to gaan redeneeron,
maar om u mijn wil mede t© deelen, ver
staat ge mijt Maar ik zal u zeggen, wat mijn
(plan ia. Aain het hof heb ik kennis gemaakt
öiet eeu zekere mademoisoGa Berg«rot, die ik
bij mijn vertrek beloofde, dat ik een echtgo-
no-oto voor baar zou zoeken. Welnu, ik stol
n de keus: Wilt ge haar trouwen, ja of neen!
Zoo niet, dan moet ik u weer naar do gevan
genis terug doen voereu.
Opnieuw zag ik zijn trekken van uitdruk
king veranderen; toch behield zijn angst de
overhand. Toen Lij evenwel bleef zwijgen, riep
de keizer op kouden toon: Het is wel! We
weten nu genoeg. Roustem, roep de garde!
Noen, neem in 's hemelsnaam, doet dat
niet, sire! Laat me niet weer naar de gevan
genis terugbrengen, bid ik u.
De garde, Roustem, laat haar komen en
liem terugbrengen, waar hij hoort.
Ik zal hot doen, sire! Ik zal het doen!
lik zweer u, sire, dat ik zal tromven met wie
ge wilt!
j Ellendeling! Lafaard! riep een stem, waar
uit woede en minachting sprak, en daar kwam
van achter liet gordiju Sibyllo te voorschijn,
doodsbleek en trillend, met van toorn glin-
sterende oogen. Zonder op de aanwezigheid
van den keizer en do keizerin te letton, snelde
zo op hem af en met trillende lippen zeide zij:
„Ze zeiden me eenige dagen geleden, wat voor
een man ge waart, nmar ik wilde hen niet
gelooven, ik kon hen niet gelooven hoe
kon ik ook welen, dat er zulk een min, laag
hartig schepsel, als gij zijt, kon bestaan. Zij
zeiden me, dat ze het mij zouden bewijzen, en
ik ongeloovigo, vond dat goed en nu zie ik,
dat ze gelijk hebben. Goddank dat het nog
niet te laat is, dat het kwaad nog voorkomen
kan worden. En dan te moeten denken, dat
ik alleen om u te redden, den dood van een
ander op mijn geweteu hel), don dood van een
man, die twintig, neen honderd maal heter
is dan gij. O, mijn God, Gij hebt mij gestraft
voor die onvrouwelijke handelwijze. Toussao
heeft zich gewroken
Genoeg, het is nu meer dan genoeg, viel
de keizer het hartstochtelijk meisje iiVde re
den. Constant, leid mademoiselle Beraac naar
de andere kamer. En wat u betreft, mijnheer,
neen, ik geloof niet, dat ik zoo wreed kan
wezen een der hofdames m»t iomanrl, ok srii
getoond hebt te zijn, op te schepen. Ge kunt
gaan; ge hebt het eenige gedaan, wat van n
verlangd werd, en dat was, u in uw ware
hoedanigheid te vertoonen, omdat mademoi
selle Bernac u zoo niet kende. Ik denk, dat ze
nu wel voor goed zal genezen wezen van haar
dwaze liefde voor u. Roustem, neem uw ge
vangene weer mee!
Ziezoo, mijnheer do Laval, dat is alweer
gedaan en wc hebben nu tenminste weer wat
goeds tot stand gebracht één misverstand
minder in de wereld gelukkig, en de keizer
staarde den vertrekken den Lesage met min
achting na. Toen zich tot de keizerin wen
dend, vervolgde hij vriendelijk: Nu is de beurt
aan u, Josephine, want het was vpornamelijk
uw idee. Mijnheer de Laval, wij gevoelen ons
verplicht u onze dankbaarheid te toonen voor
hetgeen gij gisteravond voor ons gedaan hebt
met betrekking tot die gevangenneming van
Toussac, en wilden u dio daarom bewijzen
Sire, ik dank u wel voor uwe goedheid,
maar vergeef me, ikik had daar niet op
gerekend, antwoordde ik aarzelend en een
weinig ontevreden op me zelf, hoewel ik er do
reden niet van zou kunnen opgeven.
Dat weet ik wel, mijnheer de Laval.
Maar ondanks dat heb ik toch al een beloo-
Tihig voor xi. Wo zullen u zoo'n salaris ge
ven, dat ge in staat zijt ii op een waardige
wijze te kierden en te onderhonden als mijn
aide-de-camp. Verder ben ik ook besloten u
zoo spoedig mogelijk in het huwelijk te laten
treden met een der hofdames der keizerin.
Een dood el ijk bleek overtoog mijn gezicht.
Maar sire, stamelde ik, dat is onmogelijk.
O, ge behoeft er niet aan te denken, «lat
liet niet gebeuren zal. De dame, die ik op het
oog heb, is zeer, zeor schoon en van goede
afkomst in één woord, die zaalc is hecle-
maal in orde. O ja, dit alleen nog maar: uxv
huwelijk met haar zal plaats hebben op
laat me eens zien— op aanstaanden Dinsdag.
Maar sire, het is onmogelijk, totaal on
mogelijk.
OumogeUik- zegt ge! Als ge wat 'aoger
'in mijn dienst geweest zijt, mijnheer de La-
i val, zult ge hegrijpen.
S Maar, sire, ik heb mijn liefde immers
reeds weggeschonken aan een ander, en waar
lijk, ik kan van nieanand anders houden, dan
van die ik achterliet.
Inderdaad, vroeg de keizer op konden
norschen toon. Welnu, als gij er hij blijft om
mij niet ter wille te willen zijn, kunt ge wel
begrijpen, dat ik u niet in mijn dienst kan
blijven honden,
Dat spijt mii _meeri dan ik u zeggen kan,
sire, en toch kan ik mijn eenmaal gedane be
lofte niet verbreken. Ik heb Eugénie de Ohoi-
sexils mijn woord gegeven en zal dat gestand
blijven, of ik trouw niet.
j Do keizerin was uit haar zittende houding
opgerezen en naar het raam gegaan. Toon zij
zioh hij het gesloten gordijn bevond, keerde
zij zich evenwel om en zeide op gemaakt ern-
stigen, half boozen toon tot mij:
Welnu, mijnheer do Laval, als ik u was,
zou ik niet zoo koud spreken, maar eens eerst
gaan kijken of do bedoelde hofdame van mij
"iet in uw smaak kan vallen,
j Dit zeggend, trok ze met een flinken nik de
I gordijnen open en daar stond dezelfde lieve,
trouwe Eugenie, die ik eerst een week gele
den in Engeland ncbtergelaten had. Met een
kreet van blijdschap snelde ik op haar toe,
sloeg mijn armen om baar hals en kuste haar
hartstochtelijk.
j Laat hen alleen, toe, laat ze nog een poosje
alleen, hoorde ik toen do vriendelijke, zachte
stom der keizerin zeggen, dio het geheele too-
neel met duidelijk merkbare aandoening had
gadegeslagen» Kom, Napoleon, laat ons heen
gaan. Dit. tooneeltjo maakt allerlei herinne
ringen hij mij wakker! Het doet me te veel
'donken aan de heerlijke dagen, die ik door-
bracht in do rue Chautercino.
j Wat do keizer eenmaal gezegd had, moest
gebeuren en dus had ook mijn huwelijk eenige
I dagen later plaats. Zoo had dus Napoleon zijn
fiool bereikt en was het hem gelukt twee af
stammelingen dor oudste Fransclie families
aan ziin hof to verbinden
Wat Sibylle betreft, deze huwde eenige ja
ren later met Etienne Gérard, die toen als
bevelhebber eener brigade onder zijn man
schappen bekend stond als een der dapporeto,
meest geziene cavalerie-officieren»
Zijn plan om Engeland te veroveren, moest'
de machtige keizer evenwel opgeven, lioezcci
hem dit ook ter harte giDg. Toch hieven de
wapenen niet rusten; integendeel, het kamp
te Boulogne werd door hem verlaten. Zego-
j vierend trok hij aan het hoofd zijner troeporti
eerst Oostenrijk en daarna in hetzelfde jaar,
ook Rusland binnen, welke heide landen eeni
vroeselijke nederlaag moesten lijden. Het vol
gende jaar moest ook Pruisen zich gewonnes
geven. Van mijn terugkoniet in mijn vader
land tot op den dag, waarop Napoleon op den!
Atlantischen Oceaan voortzeildo om nooit
meer tot de zijnen terug te keeren, bleef ik
den grooten Keiznr getrouw, deelde ik in zijne
vreugden eu zijne smarten .En toch, zelfs ua
nog, wanneer ik in mijn herinnering terug
denk aan mijn ouden meester, zou ik 't moei
lijk vinden om mijn oordeel over dezen bijzon.
deren man uit te spreken, zou ik niet weten
of ik hem goed dan wel slecht moest noemen.
|En geen wonder naar denzelfden maatstaf
Sals waarnaar men anderen beoordeelt,, kon
hij niet beoordeeld worden» Het eenige, wat
ik met een gerust geweten en vrijmoedigheid
zou kunnen en willen zeggen, is dit, dat ik
I hem een groot, neen, een zeldzaam groot, on-
vergetelijk man vind. En dat zullen allen, die
hem gekend hebben in de dagen van luister
I en macht moeten beamen, en ook, dat het
slechts aan iemand met zulk een onvormoei-
den ijver, energie en stalen wilskracht, als hij
had, had kunnen gelukken, het verbrijzeWo
zieltogende Fra tik rijk weder op te heffer niofc
alleen, maar ook tot zulk een hoogtepunt van
bloei, maebt en aanzien tc brengen.
E I N n E.
NIEUWE
COURANT
1
1IVUUQV-J CJ
