DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
n
Letterkundige kroniek
STADSNIEUWS.
iimferhuisvest 23-3I-S3, Haarëom
£ER3TE BLAD,
IfOËi^AG 26 flOVEBHBER I9IS
SSsts Jaargang Ho. 8269
ABONNBMBNÏSPBUSt
ri»
Bus8©®»* wan on Adtaticilstrati®
Sntsroomifêunaal Telefooaaunuaap 1426»
STOPEN bQ
«verlijden.
STOPEN mi
verttss
baad af
«Ba, Ba idfan da bepajUagm da peBmen vgranld, tegen
GULDEN b« -8 STOPEN bQ
aariiaa «aa 8 JüaS ferine m>
Urn «o*. 9 IIU «da daim.
Tean
Be sHMac letnr Mmw wnrdi mn«ltnl iaer ia Kmlidiawl «Bdbaiida K
Te>«lcriag»baart ie Sebledua.
Hit nummer
twee bladen.
bestaat uit
4- Non possumus.
Haarlomsche Alledagjes No. 1004
N. V. Het Haarlemsche Assurantie- ep
ComfBissiekantoor.
belast zich met het aan- en verkoopen van
Effecten ten beurze van Amsterdam en Londen,
vin.
Van S.
pw 6 JiHWftfïfH! voor Haarlem
Voor de plaatsen. waar eon agent !i gevestigd (kn« «er |t9L) L35
Voor de overig» pltmtaea ia Nederland Iranoo per peet 18°
A fti.nderlqka nummer» «#.03
PRL1S DEK ADVERTENTIBN»
Ven 1zegels 60 sent (contant 50 eent). Iedere regel anew U ot.
Bolton Haarlem en de Agentschappen V> cl per regel Buttenl 80 et
Dianataaa biedingen 25 et regel»), driemaal voor SO et (A contant).
1000
Ally betalende aheeaVa dit blad. die la Kei bealt
STOPEN 1«
irreMlanre ong®«
aehiktbeid U*
400
150
KUIPEN bij
perlie» vaa
«da
STOPEN
verliet vaa
één anderaa
AGENDA. 27 November.
Gebouw S t. B a v o Ned. RH. Volksbond
8—9 uur R. K. Bureau van Arbeids
recht 8'A uur R. K. Metaalbewerkers.
Sociëteit Vereeniging des middags,
alsook des avonds 8 uur Comité Plan
1913. Tooneel- en Filmvoorstelling van de
Maatschappij „Hollandia".
Hofje van Staats Jansweg 39
Teekeueollege Kunst zij ons Doel Tentoon
stelling van schilderijen en teekening van den
schilde* P. J os se 1 in de Jongh.
A p o 1 1 o-t boater Barteljorisstraat
V»orstellingen.
Bioscope Union Sehoterweg Voor
stelling.
Bioscope-theater Groote Markt
Voorstellingen.
Teyler Museum Tentoonstelling van
teekeuingen, behoorende tot de kunstverzame-
.ing van Teyler's museum, portretten, portret-
schetsen en figuurstudies.
Bisschoppelijk Museum Jansstraat
79). Geopend eiken dag van 105 uur, tegen
betaling van 25 cents. Uitgezonderd Zaterda
gen en R. K. Feestdagen.
Dat do Rechterzijde ©r op staat, bij de
a.8. herziening der Grondwet de gelijkstelling
van het Bizonder Onderwijs te eischen als
voorwaarde voor het meèdoen aan kiesrecht-
re«*>ling, lean tie linksche pers nioli v©rkix>p-
pon I
Mot roerige eenstemmigheid komen giste
renavond de „Nieuwe Rett. Courant"
en „Het Volk" daartegen op, en met
warende eenstemmigheid ook maken zij de
motieven der Rechterzijde verdacht en be
lasteren ae op de meest grove .wijze onze
houding.
Bij de „N. R. Ct." heet deze: „Kinderkamer-
politiek": we moeten niet zoo alles wat we
wenscben, willen doordrijven, vindt het brave
Rotterdamsche blad.
En „Het Volk" zegt, een beetje meer
„proletarisch" naar den aard, en dus hier:
leugenachtiger en brutaler:
„Om financieel© onafhankelijkheid is hét
hun (de Rechterzijde) niet allereerst, om
good onderwijs voor het kind is het hun
heelomaal niet te doen: de openbare school
wijzen in dn zen godsdienst en naar onze
beginselen, en op dezen grond een com
promis met de partijen van links dat
wordt door de „N. R. Ct." met een hautain
gebaar als „tevéél vragen" en „alles ineena
willen hebben" afgewezen, en door „Het Volk"
met den ouden logen als „een aanslag op de
openbare school" en op „het recht van «jen
arbeider" 1 belasterd.
Is hieruit niet dit vooral 'duidelijk, dat
©r van den linkschen kant geenerlei recht
matige tegemoetkoming is te wachten?
Daartegen dient de heele Rechterzijde sterk
te staan met een „non possumus" 1 Het gees
telijk heil onzer kinderen boven all
SAMENGAAN VAN ROOMSCHE VEREENI-
GINGEN MET, ANDERE.
De Roomsche typo's hebben besloten,
voor eene te voeren actie samen te gaan
met den roeden „Algemeenen Bond."
Best.
Maar nu wil het geval, dat de heeren
van den rooden Bond wel willen samengaan nfi,
met de katholieken, doch., .dat ze dezen landgch0o taal door
een derde van de kosten der actie gullen j moedigde,
laten betalen. Wat hierop neer komt, dat
een lid van den katholieken Bond precies
10 maal meer bijdraagt in de kosten, dan
een lid van den rooden Bondl
Zulke trucjes zien wij in de tactiek der
roode Leiders méér!.».
En ze maken, dat er van onzen kant altijd
maar grooter bezwaren rijzen tegen het sa
mengaan met anderen voor economische za
ken, waar dat toch anders best zou kun
nen i
De kentering is gekomen. En na die ken
tering zal de zegen komen over Java.
Qp waarlijke poëtische wijze en prachtige
schildering teekende spr. den toestand waar
in Java lang had verkeerd in de geluk
kige verandering, die langzamerhand kwam
en voortgaat.
Niets kenden 'die bewoners, mets wisten,
niets konden zij'.
Toen Nederland dit bemerkte werd het
volk geschonken wat het noodig had; er
verrezen scholen, vooral kweekscholen; en
hierbij betoonde Nederland zica 'art3 niet
karig*
Men dient Indië het beste door zelf de
handen uit de mouw te steken en te helpen
op voorzichtige wijze.
Na enkele jaren was het lager onderwijs
tamelijk algemeen over Java verspreid.
Toen kwam verlangen' naar hoogere o
Enkele^ grooten onder dit volKtrachtteh
de vruchten der .Weetersche beschaving
machtig te worden.
De eerste van deze mannen wa3 Kar-
tini'e grootvader, die spoedig door meer
dere aanzienlijken gevolgd werden.
Langzamerhand volgde toen ook het min
dere volk, vooral omdat ook de Nederland
sche regeering het leeren van de Neder-
de inboorlingen aan-
in haar: ook zij wilde naar Europa.
Zij begreep op haar 12e jaar reeds, wat
er aan de opheffing van het Javaansche
volk ontbrak n.l. de opheffing der Javaan
sche vrouw, dat bekende zij later.
Hoe gaarne had zij latei- groote dingen ge
daan.
Het leven van Kartini is geweest vol strijd
en van voortdurende teleurstellingen. Haar
verschijning en haar optreden was iets won
derbaars.
Kartini was een dichteres. Dat gaf spr.
aan door prachtige voorbeelden uit Karti-
ni'3 „Uit de duisternis tot het licht." Hij
gaf aan hoe zij hare vierjarige gevangen
schap beschrijft, waartoe alle Javaansche
meisjes veroordeeld zijn na haar 12© jaar.
Zij huiverde voor haar toekomst: een ge
dwongen huwelijksleven, zonder liefde, waar
toe de adat van het land haar zou ver
plichten.
Dat de Javaansche vrouw in alle omstan-
Directeur: EDÜARD BRANTJE8.
DAMSTRAAT 27 HAARLEM
TELEFOON 899,
haar „knus leventje", zooals zij schrijft. Zij
gaf onderwijs en bereidde in haar nieuwe
woonplaats een school voor meisjes.
Het bleef bij voorbereiding: op 17 Septem
ber 1904; overleed zij op slechts 25-jarigen
leeftijd.
Ten slotte wees spr. op de vereeniging
Het Kartinifonds", die hot doel van deze
hoogbegaafde vrouw verder wil nastreven en
digheden. een onvrije was, begreep Kartini, voortzetten. Hij spoorde ook aan tot de
doch zij was uiet egoïstisch: zij trok zich 'lezing van den schoonen bundel harer brie-
het lot van alle Javaansche vrouwen aan'ven, uitgegeven door den heer Abendanon
en richtte zich tot do Nederlandsche vrou-j t8n voordeele van het Kartinifonds.
wen. Met de voorlezing van een aardig schrij'*
„KARTINI EN HAAR LEVENSDOEL"
Kartini.
Voor zeer velen, misschien wel de meea
ten, onder onze lezers zal deze naam „Kar
tini of beter nog „Raden Adjeng Kartini"
een totaal vreemde klank zijn.
Evenzeer zal het den meesten onbekend
zijn wat haar levensdoel is geweest.
Gisterenavond heeft de heer H. Z. Z e-
gers de Be ijl in de eerste bijeenkomst
der vereeniging „Oost en West" op duide
lijke wijze menige interessante bijzonder
heid vertelt over deze Indische vrouw, die
de baanbreekster is geweest der, ontwikke
ling van de vrouw op Java.
Nadat de Voorzitter de talrijke aan
wezigen, onder wie vele genoodigden, had
welkom geheet en, gaf hij het woord aan den
moet verdwijnen. Het is hun te doen om heer Zegers de Bejjl, die te spreken aan-
pol.t.r-ke macht voor geestelijken ©n ving met erop te wijzen, dat de overvloed;
IJveraars. Dat heet strijden voor ouderrecht. van st.nf
Het gevolg was dat velen naar meer ont
wikkeling gingen streven, louter uit uti
liteitsbeginsel, omdat dat de weg was tot
goed-bezoldigd© betrekkingen.
Het resultaat was dan ook, rdat de In
vloed der ontwikkeling °P het karakter van
den Javaan zoo goed als van. geen invloed
was.
Dat kwam omdat men %ich niet bezig
hield met de vrouw; zij kreeg geen onder
wijs. Aan de karaktervorming der vrouw-
werd niets gedaan.
Doch de bevrijding kwam en daarmede
kwam Java werkelijk van de duisternis tot
het licht.
Den 21 April 1879 wea-d den Regent van
Djapara een meisje geboren. Zij volgde de
openbare lagere school aldaar.
De onderwijzers verzetten zich over het
algemeen tegen hot gezamenlijk1 schoolbe
zoek van Nederlandsche en inlandsche kin
deren, zoodat de toelating op die scholen
voor de laatste zeer moeilijk gemaakt werd.
Meisjes waren zoo goed als niet op die
scholen en als zij er war-en hadden zij veel
te verduren, want vooral van de vrouwelijke
jeugd is waar „eet age est sans pitié."
De kleine Kartini verkeerde in zulk een
toestand en heeft dan ook veel verdriet
gehad, doch zij deed zooveel mogelijk haar
best en dat teekent de aanstaande strijdster,
zoo joiig
den arbeider wordt eraan opgeofferd!
Is er grover verdachtmaking mogelijk?
Wat wij willen: gelijk recht voor onze
bizondere scholen, gelijk recht voor ouzo
wders, om onze
Toeu zij nog zoo Ju»g was, dacht zij
van stof ter bespreking hem noodzakelijk j wat kon zij worden»^waarvoor, leerde zij?
Het recht van het kind, en het recht van beperktegToorX^
den arheider wordt eraan opgeofferd I bepalen tot hetgeen spr. het belangrijkste
voorkwam.
Nederland- heeft lang Java verkeerd be-
geiijK reent voor onze grepen en schromelijk verwaarloosd: het
kinderen te doen onder-'werd slechte beschouwd als een wingewest.
Zij ondervond veel sympathie van ver
schillende zijden.
Dan beschreef spr. met citaten aan Karti-
ni's brieven ontleend den droevigen toestand
der getrouwde vrouwen en hoe Kartini be
greep, dat bigamie onvereenigbaar is met
den eerbied voor de vrouw.
Zij vroeg vakonderwijs voor de Javaan
sche meisjes, opdat zij in staat kunnen zijn,
zoo noodig, voor zich zeiven te zorgen.
Zij wiL van alles: schrijfster, onderwijze
res enz., ja als 'fc niet anders kon dan!
nogkeukenmeid, dan, was zij toch ook
nuttig.
Haar vader kon h'aar niet begrijpen en
daarom kwam er een verwijdering tus-
schen haar en. hare familie.
Haar moeder meende, dat de boeken haar
het hoofd op hol brachten.
Dat waren oorzaken van groot leed voor
Kartini, die droeve trekken op haar gelaat
brachten, waarvan de sporen later zichtbaar
waren.
Haar lievelingsdenkbeeld: naar Nederland
gaan en als zij terugkwam directrice van
eene Inlandsche meisjesschool met inter
naat, kon niet verwezenlijkt worden.
Dan wilde zij zich tevreden stellen met
de opleiding! tot Inlandsch arts.
Doch zij bleef, waar zij was.
Die teleurstellingen sloegen haar echter
niet terneer. Haar lijfspreuk „ik wil" deed
haar steeds nieuwe banen vinden.
Haar grootste gave was het levensleed
over de duisternis, waarin anderen begra
ven waren en daardoor werd zij de baan
breekster voor hare nieuwe ideeën.
Zij, die geschreven had, dat zij nooit zou
En toen zij begrepen had, waartoe zij be-trouwen, omdat zij geen achting en dus
sitemd zou zijn: te moeten trouwen zonder
te mogen vragen, wat en wie ©n hoe, kwam
steeds sterker bij haar op het verzet daar
tegen.
„Dat nooit," zoo spi ak het voortdurend
viuS^St<egemctk2eite dat ge al ????dig1 m00i zwak herhaald. Van Alb ertIneSmuF
viuai, ornaat ge t, zijn immers altijd gelegen-
hei os ver zen) in een feeststemming verkeert
en omdat de gewrochten-in-qUaesti6 onberis
pelijk zijn van- structuur. Het is er verre van,
geen liefde kon hebben voor de jonge Ja
vaansche mannen, kreeg achting voor een
man, die haar geestverwant was en hij werd
haar echtgenoot.
Toen had zij innig, wezenlijk geluk in
ven uit Semarang, waarin op onderhouden*
de wijze de opening van de eerste Kartini*
school aldaar beschreven werd, sloot spr,
zijn mooie lezing, die in ademlooze stiite en
voortdurend gespannon aandacht was aange
hoord door het talrijke gehoor vooral
de dames waren zeer ruim vertegenwoor
digd eu welverdiende bijvalsbetuigingen
ontving.
De voorzitter vertolkte den dank' van al*
len voor de schitterende wijze, waarop spr,
gewezen had op de mooie beweging door
Kartini voorbereid en hij vertrouwde, dat
de aanwezigen daardoor opgewekt zouden
zijn ook die beweging naar beste krachten
te steunen.
DE BIOSCOOP IN HAARLEM.
„Kratos" als Hollandia-film.
Door de welwillendheid van de directie def
Maatschappij „Hollandia" waren we gisteren
in de gelegenheid gesteld, om in een der lo
kalen van har© fabriek een proef-voorstel-
ling bij te wonen van haar nieuwen film „Kra-
tes", naar het bekende verhaal van Jnstu»
van Maurik. De film is ontworpen door den
heer L. H. Chrispijn. Voor het publiek zal hij
het, eerst worden opgevoerd op Donderdag
27 November en de 2 daaropvolgende dagen,
op de feestavonden nL van „Comité Plan 1913"
in de Sociëteit Vereeniging.
Wij twijfelen er niet aan, of aan dezen film
zal een buitengewoon succes te beurt vallen;
Het aan afwisseling Tijke verhaal van Van
Maurik is door Chrispijn op onovertrefbaars
wijze in scène gezet. De artiesten van het
Hollandia-tooneel hebben er voor geacteerd
Tal van tafereelen zijn juweelen van bioseo-
pische kunst.
Dat niemand verznime, dit nieuwe kunst
werk der fabriek „Hollandia" te gaan zien.
Deze inrichting bewijst door deken film we
derom, met de bekendste buitenlandsche film
fabrieken succesvol te kunnen ooncurreeren
slaat aan 'tvergelijken. Dan vindt ge in het
ders, die ik onder cl© jongere Roomsche Beetsiaansche gedicht een roodelijk getinten
dichtersgeneratie het hoogst stel, hooren we grijzen weemoed, zoo wonderlijk innig en zoo
geen verzen meer. Huybers, Binne- jherzenstief; in 'tvers van Molkenboer vindt
van,wiertz en W. Smulders zijn") evenals ge elegante!ijk in Vondelmaat uitgedrukt,wat
dat Molken boei tot hunne schare zou behoo- i M o 1 k e nb o er met te hechte bauden aan de door het najaarslandschap gaande dichter
ren. Over zijne wieg hoog twijf©ii00s zich de Vondel gesnoerd. Naar gedichten van De 'hoort en ziet, maar achter het rhythmenscha-
Muze neer. De meeste gedichten nochtans, in Klerk zien we sinds onafzienbaren tijd tever- i-bloon hoor ik niet het ruischen der ziel. Ik
rnof ïn tv t^oot rl i o o v n n»+ n Tl
B. H. Molkenboer, O. P., Verzen.
(P. Brand, Bnssnm).
Deze buudel bevat vijf reeksen van verzen:
Heilig Jaar, Uit mijn Brevier, De Heilige
Martelaars van Gorkum, Vreugde, Rouw, Van
liet Leven. Het zijn voor 't overgroot® deel dat geen zuiver literair karakter draagt Van r*61 i^lverzow"vd6 vo.naf"
religieus© gedichten, hetgeen te verklaren is zulke publicatiën verhoogen die handig]ijk teïToïh df' stropben voor Vaï iT O nbt
uit den persoon van den dichter en zijn le- gesmede njmenreeksen, vol kiesch verhulde'vlett O nt vangeu- Nu en dan bomen
vensonistandigheden. Molkenboer is or-remimsecmtien uit groote en geliefde dichters,1 we eens nn zich zelf staande verzen te-
feeesteli51ie eu Prester. Wanneer een man, j het cachet. Ze vinden ons dan altijd in de ge- Y®3LkXtMschriften, ieTstü doen w0r-
voorberftefrL6»11 ,g!moed is geschoold in de wenschte stemming: maar zooals ze nu voor den door hun schoonheid. Hc herinner mij uit!Op 'tstille Hof, dat vrome handen sieren
het priesterschap heilige geloftentrits en ons liggen, zijn ze moeilijk te genieten. Ik de „Katholieke Illustratie" ©en versj-e van den Met roomsche kleur van Gods processie-
cj. - _aP» Gen. vflTTon^ooV ivi Vnvf Var* r»ïö«* in Infiala Tiran «1 rla Kfpmrmmran th.t. r» A1 j [pracllt»
Om U, begroet door de oude Burgerij©,
Naar 't pronkaltaar der Heil'ge Stêe te leien,
Waar Gij vergrijsde op Uw beminde wacht.
Klio-e n©r-/ip Fn ook niet 1 'J° "W V»" ubu u .-«uier op ueu voorgrunu -r>„i. fan noe- in i„„.'t Godvreezend vuur van de afgebrokenliaarde
SUge poezie. itn ook niet hebben we hier t© staat, die even uitvliegt naar de geschakeerde
aan rust, mijn moede kind:
Ook gij, gij moet den strijd doorstaan,
den moeizaam-langen weg begaan
des daags, die pas begint.
Er komt in den bundel een aardig lied voort
He velaarslied voor de Volendammers." Wi»
voelde nooit zijn haren te berge rijzen, als hij
Klönne toedicht. Ik haal het vers geheel aan: Op blz. 134 zingt de dichter een éénjarif
Kaliforniaansch nichtje toe; het derde con
ti w gouden Mis moest de oude Vondel vieren, plet luidt aldus:
,Met zijn muziek, die de eeuwen overwint
gen ïn'kath? tijdschriften, die" us til doen" wor- En in Uw heelr zijn Marins hervindt,
J,t i Tl- t. „„14- i Ht\ 'T cIiIIa TTnf fT'ft-f vPAmn Vtorvrlon qioj
o^natl o T 1 i i T 111 »>xx Cl bll1JJ.lL/ivtJ All Llw c VI/U VCIOJÖ vau u
geeft, weet de lettert-Verzenboek in het llcilt kan met m &ttele uren al de stemmingen jFranciseaan Vreeswijk: Aan een kind
dat hem niet ouder dnnende mensch vooruit, doorleven, die het Kerkelijke Jaar in ons op
wekt. Geheel iets anders la 'iTmol de „L11 a ar-1
de verklankte emotiën van fu^ kon!}en
„blonden jongeling". Men vem, a Tr T T I aul Ierlam6'
p*„ r,;0f u.^acht godsdien-de ziel van den dichter op den voorgrond
Een dag van zon «u blauwen hemel.
Is dat uw leven, zonnig kind?
De vogels fluiten nog in 't i©0ver,
Nog waait de zachte zomerwind.
O heerlijkheid van minnende 'oogen,
O lieflijkheid van rooden mond...,
i en een ander: Avond.
Des avouds is mijn It wel schoon,
Dan prijkt de zilvren manekroon
Op 'thoofd der wereld....
Mijn ziel is als een avondland,
Daar wandlen vrienden hand in hand
Wat zijn ze stille....
Dat is moderne poëzie van het edelst©
~t lil 1 Wc II iel IA? O LttCl L, Ulo cvcu UllVllfgl lid
doen met gebrekkige proeven: d© dichter hau- bloemen van de gaarde, die is het liturgische
teert zijn vers met ee re van groote ze- jaar. De tijd der lange boekentitels is voorbij,
kerheid. Dit is nu hier met zoozeer het ge- andere ware deze bundel te beduiden: „Dich-
volg van een werkelijk groot dichterschap,terlijke uitspanningen van een vromen, vroe-
tttaar wèl van sdichters innige vertrouwd-den, belezen en bereisden mensch". Dat zou
heid met de werken der groote poëeten,nochtans niet volledig zijn, .want, zooals ik
Jteoral die van Vondel. Er staan in den j reeds te kennen gaf, Molkenboer is di ch ter
;hundel vele schoone versregels, prachtige geboren.
*ingeu van verbeelding en klankkleur, doch
er staat geen enkel gedicht in, waarhij go stil i Er is kans, dat, naarmate de emancipatie
Kordt van binnen, omdat het hoogste en diep. kier Nederlandsche katholieken verder schrijdt,
*>te met u in gemeenschap treedt. Van „mo-:er meerdere dichters onder ons zullen op-
erne poëzie" is hier eigenlijk niet te spreken, staan, indien we ten minste het éérstnoodige,
cdaarvoor is de navolging van Vondel te den deemoed, niet negligeeren. Tot dusverre soort. R-utten dienen we ook niet te verge- O paarsgesierdo en goudgekroonde Vader: poëtische schoonheid zichtbaar zijn d© belol
duidelijk. Toch ontbreken allerminst d.e aan- is de oogst, afgezien van Vondel dan, niet ten, doch hij staat m.i. niet hoven Alhertine Roomsch Amsterdam vereert en dankt te gaderten, wier vervulling evenwel, willen z© niö
duidingen, dat deze dichter, als zijn leven groot. Broer e was dichter, maar is mij te Smulders. Ter illustratie van Molkenhoer'sZijn Hovenier van de Eeuw'ge Hostie-Bloem. J illusorisch blijken, zich niet al to lam* maf
'ieh eerst meer zal hebben verinnerlijkt, nog Bilderdijksch, Schaepman was dichter, verskunst zal ik eenige aanhalingen uit zijn j laten wachten!
erzen zal schrijven, die de eeuwen zullen maar, geheel vervuld van noodiger dingen,bundel doen. Op blz. 41 vind ik een gedicht! Als ik Molkenboer een echt dichter noemde,
Ef, zijn ui ons land tal van be- heeft liij zijn aanleg niet kunnen ontwikkelen „O c tob e r -M a a n d". Het roept Beets' dan had ik vooral het oog op verzen als „Nog
«a dichterlijke raenschen, die door een tot de hoogten die men van hem had ver- Najaarsmijmering in onze gedacht© en g© Strijden" (blz. 191), dat aldus begint:
.continueerde lectuur van Vondel in staat wacht. Eduard Brom schreef in de 90eri
te. hu passende gelegenheden een Vondcli- jaren schoon© verzen: sindsdien heeft hii zich-*1 De laatste het minst nochtans. Dent niet. vóórdat d« nacht genaakt,
Bleef brandend in d© godslamp van Uw ziel,
Wier bevend licht op de Eeuwige Hostie viel
Eu 't dankbaar volk zóó vruchtbaar over-
[klaarde
Met gloed van liefde eu wijsheids witte vlam,
Dat Gij de kerk, die Gij zaagt neergehouwen,
Voor 't Wouderhrood uit harten mocht her-
[houwen
Tot rijker winst van 't weerloos Amsterdam.
jEen halleve eeuw hebt Gij Ons-Heer gedragen
Boor de 'open dag, Uw deugden trokken mee:
Een stille Godsdracht door Uw Heiige Stêe,
Van dieper praal dan vroegre tijden zagenl
't Begijnhof ruisebt van Uw luidruchten roem, kwaliteiten, waarin nochtans van el g«
Was de afstand geen hinder
En 't water wat minder:
Bepakt met kadoo's,
Trotseerde de pater
Het woeligste water
En bleef dan een poos!
Het is een alleraardigst lied.
Een enkele zonderlingheid laat ik niet o»
vermeil Op kia 45 wordt de liefelijkst© dia
deugden voorgesteld als eene.... juffrount
die op kamers woont. Ik leee daar:
Haar maagdelijke voeten gaan
Al hooger, waar de kulschH»14
Zoo godgevallig thuis leit
De rijmverbinding op zichzelf reeds leendt
zich heter voor het Ko Doncker'echi
schimmenspel, en de bepaling „godgevallig*
is mij te .doleerend.
Dit is een der weinig© vlokjes in dit hoelj
dat evenmin rijk is aan hooge dichter!"
