I J, H. W. Gründeraafin
1
i
DE VONDELING.
Beverwijksch Allerlei,
II Y.IW1IIWS
H Koningstraat.
|j HET A0ft£S
BUITENLAND.
BINNENLAND 1
Au Bon üarolié.
„Hoyons.
Siaarie*w*BraiSseL HansisolBoessen ail© gele«$eniiegi©n
KK.'KSf'S'te f - »v«
voor elegante en soliede
I Kleeding voer
Dames en Heerea.
Steeds groot® serteering
BILLIJKE PAUZEN
FEUILLETON
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
1
(BRIEVEN UIT DE AARDBEIëNSTAD).
Zonder eenigen vorm van verontschuldi
ging voor mijn langdurig stilzwijgen zelfs
tijdens den heeten verkiezingsstrijd, die ach
ter ons ligt, meen ik, mede tor geruststelling
van hen, die langzamerhand aan mijn be
staan zijn gaan twijfelen, niet beter té kun
nen doen, dan af en toe weer eens een greep
te doen uit het vele, wat in Beverwijk de ge
moederen bezighoudt. De verscheidenheid der
onderwerpen, die bespreking ten volle waar
dig zijn, maakt de keuze moeilijk. Daar is de
onlangs aangenomen genreen tebegrooting
met haar vele verrassingen; daar is de op
handen zijnde gemeenteraadsverkiezing- ter
voorziening in de vacature van wijlen den
heer Sluiter; daar zijn de Apologetische en
sociale cursussen door onze beide Eerw. hee-
ren kapelaans geheel belangeloos gegeven;
daar ia do boekhoudcursus van de R. K. Mid-
denstandsvereeniging enz. enz. Laat ik echter
den knoop maar doorhakken en mij tot laatst
genoemde vereeniging en bare werking in Be
verwijk bepalen.
Toen in het begin van dit jaar de Hanze
in Beverwijk werd opgericht, uitten de beide
sprekers hunne groote vreugde, dat eindelijk
ook in dit centrum van het overwegend
Roomsch Kennemérland de noodzakelijkheid
van organisatie der R, K. Middenstanders
werd ingezien, waardoor hare leden behalve
van de zedelijke voordeelen, die een Eoom-
schc vereeniging nu eenmaal boven een neu
trale beeft, ook zouden kunnen profileeren
van de verschillende instellingen, die dooi
de Hanze reeds zijn opgericht. Ik noem hier
slechts Creuictbank, Incasso- en Informatie
bureau en het Fonds tot uitkecring bij over
lijden, om van de andere verzekeringen, die
op het punt staan om te worden aangenomen,
nog maar te zwijgen. Geldt dit voor de veree
niging in het algemeen, veel kan ook door
do afdeelingen worden gedaan voor hare le
den. En dat „De Hanze" lp Beverwijk toont
dit laatste te begrijpen en te willen, getuigt
de zooeveu genoemde boekhoudcursus, die
lang geen overbodige weelde is geweest, zoo-
als uit het groote aantal deelnemers blijkt.
Maar meer nog toont zij een goed inzicht te
hebben in de belangen der vereeniging en
hare leden, door reeds nu in het eerste jaar
van haar bestaan hare krachten te gaan wij
den aan het vormen van een vakorganisatie
voor bloemisten en tuinders hij" de Hanze aan
gemeten.
Nu behoef ik voor onze tuinders en bloe
misten het nut van vereeniging zeker niet
le gaan bepleiten. De meeste van hen weten
bij ondervinding, hoe patroonsorganisatie
nèodig is tegenover de opkomende macht der
arbeidersvereenigingen en hoeveel zij zich
door coöperatieven inkoop kunnen bevoor-
deelen. Het zou dan ook jammer zijn, dat
deze nieuwe vereeniging niet zoo krachtig
zou worden als zij wezen kan. En daarvoor
vrees ik zeer, wanneer wij op enkele feiten
wijzen, die mij in den laatsten tijd ter oore
zijn gekomen.
Juist om een krachtige patroonsorganisatie
tot stand te brengen, meende Beverwijk niet
alleen de zaak ter hand te moeten nemen,
maar zich in dezen te verstaan met. de nabu
rige zusterafdeelingen. Hitgeest en Castricum
boden de behulpzame hand en een voorloopig
unité nam de voorbereidende maatregelen
■>m zoo spoedig mogelijk tot stichting over te
kunnen gaan. Heemskerk weigerde evenwel
alle medewerking en het gevolg daarvan is,
dat daar de R. K. tuinders en bloemisten
nlannen vormen tot het oprichten van een
li gen organisatie, los van de Hanze,
Dit nu is te betreuren, te meer waar de
oorzaak van deze afscheiding, die onvermij
delijk tot versnippering van krachten moet
leiden, niet ligt in de Heemskerksehe tuin
bouwers, maar bij het Bestuur van de Hanze
te Heemskerk, dat stelselmatig de bloemis
ten en tuinders uit de vereeniging weert,
daarbij uitgaande van de meening, dat deze
categorieën niet tot den handeldrijvenden of
industrieelen middenstand knnnen gerekend
worden.
Deze meening is onjuist, om dit te bewijzen
zou b.v. de afd. Leidschendam kunnen dienen,
die voor het overgroote deel uit tuinders be
staat. En was bet niet de Bondsvoorzitter,
die de oprichting van een afdeeling Bever
wijk toejuichte, juist omdat Beverwijk het
middelpunt vormt van een streek, waarin
bloemkweekerij en tuinderij hoofdmiddel van
bestaan waren en van Beverwijk dus de stoot
kon uitgaan tot bet vormen van een vakor
ganisatie? Als dus de opneming van tuinders
en bloemisten met de statuten van de Hanze
in strijd was, zou toch zeker de heer Verbeek
destijds daarop gewezen hebben.
Wij zijn dan ook overtuigd, dat de meaning
van Heemskerk niet die is van het Hoofd
bestuur, waarmede wij geheel accoord gaan;
wanneer het meergenoemde categorieën wel
degelijk onder de handelaars rangschikt.
Nu meen ik echter ook te weten, dat er be
halve het in strijd zijn met de statuten, ook
een ander bezwaar wordt opgeworpen tegen
opneming in de Hanze van tuinders en bloe
misten: de vrees n,l. dat de neringdoenden
en de indusstrieelon door hen zullen worden
overstemd in de vereeniging, en deze vrees
wordt ook elders geuit, doch zou dit bezwaar
niet te_ ondervangen zijn ook door een vak-
vereeniging? Ik acht de bezwaren die tegen
hun opneming worden ingebracht, deels fic
tief, deels van niet zooveel gewicht, dat zij
tot de onoverkomelijke moeten gerekend
worden en daarom zou het bestuur van
Heemskerk goed doen, wanneer hot gevolg gaf
aan den raad, om zoo spoedig mogelijk haar
verkeerd standpunt te verlaten en zich te
beijveren, de tot nu toe „uitgeslotenen" op te
nomen. En mocht Heemskerk blijven volhar
den, dan zon ik die uitgeslotenen op willen
wekken zich aan te melden hij de afd. Bever
wijk, die hen metopen armen zal ontvangen.
Door hun aansluiting hij de Hanze zal een
meer krachtige patroonsvereeniging kunnen
worden verkregen, die ook in hun voordeel zal
werken.
Tegelijk komt uit „de Zuid" het bericht,
(ik meen nit. Heemstede) dat men ook daar
bezig is tot liet vormen van een vak vereeni
ging, die niet bij de Hanze is aangesloten.
Nu meen ik, dat tusschen het Noordzeekanaal
en Haarlem geen R. K. Middensfniidsvereeni-
ging bestaat, dus gaat bet moeilijk, om daar
van eenxon-derafdeeiing te stichten. Maar als
ook de bloemisten en tuinders bezuiden het
Kanaal zich eens als lid Aan Haarlem, Be
verwijk of IJmuiden opgaven, en zich dan
bij de gewestelijke patroonevereeniging aan
sloten? Het kon een ferme, krachtige vereeni
ging worden, mits door allen wordt medege
werkt haar zoo groot mogelijk 1e. maken. TOn
daarom wil ik dezen brief (die ongemerkt
meer gericht is tot tuinders en bloemisten in
Kennemerlaiid dan tot de Beverwijkscbe le
zers) besluiten met eon verzoek: In de tweede
weelt van December wordt bier in Beverwijk
een vergadering gehouden, waarin een spre
ker namens bot Hoofdbestuur van de
Hanze het nut, en de voordeelen "eener R. K.
Patroonsorganisatie zal uiteenzetten. Komt
allen zooveel mogelijk naar Beverwijk enhelpt
mede tot stand te brengen eene vereeniging,
die door het hoogste Kerkelijk Gezag als een
der noodzakelijkste wordt aangewezen.
Dat niemand van de Kennemer tuinders
en bloemisten, die iels voor het Itoomsehe so
ciale leven gevoelt, dan wegblijve!
OBSERVATOR.
Louis Yeuillot.
Een naam die klank luid en nog heeft, doch
geen (kielen klank.
VeuUIot, de groote schrijver, de journalist
met zijn heerlijk gestyleorde pen, die door zijn
machtig woord van eehten, in geloovigen Ka
tholiek zoo ontzettend veel goed heeft gedaan
do mooie zaak van on® H. Geloof en van de H.
Kerk in Frankrijk.
We hebben onlangs het eeuwfeest gevierd
van dien fieren strijder voor Kerk ea Paus, en
dezer dagen is te Parijs in de „Basiliquo du
Sacré Coeur,deze katholieke journalist geëerd
en gehuldigd door katholiek Parijs,
De Parijsoh© redacteur van die „Msb." schreef
een mooi-en brief ovèr deze indrukwekkende
plechtigheid aan zijn blad, en wij knnnen niet
nalaten de volgende heerlijke bijzonderheden
hionaan ta ontleenoii.
Hij beschrijft eerst hoe in,den vroegen
morgen velen zich beonspoedden naar de basi
liek op Montmartre en als bij dien mensehea-
stroom ziet, bomt de vraag bij bom op, of de
groote kampioen voor waarheid en recht wel
ooit hfj zijn leven zoo geëerd is als thans na zijn
dood. Doch dat is 's werelds beloop.
De Basiliek is nog donker; eenzaam branden
bij liet altaar enkele electrische lampen. Doch
de menigte woelt reeds onder de hogen van di t
smeokemd© kerkgebouw, waar altijd verholen
zuchten schijnen te worden gehoord en fluiste
rende lieden tot het Allerheiligst Hart, waarvan
Louis Veuillot reeds de redding van Frankrijk
verwachtte. De houders van kaarten moeten
zich reeds door den opeengedrongen menschen-
stroom heen worstelen, alvorens zij hunne plaat
sen, vooraan bij het priesterkoor, bereiken kun
nen 1 In het midden zijn hier plaatsen open
gehouden voor die zeer talrijke opgekomen, fami
lie van Louis Veuillot.
Het altaar i» duister en als verlaten. Enkele
kapelaans der basiliek zijn in het koorgestoelte
neergeknield. Dan komt een priester het Aller
heiligste uitstellen ter aanbidding en aanstonds
glanst het zachte licht over de altaarmis en de
sralenden monstrans.
Doch de menigte stroomt toe. Er is vooraan
geen plaatsje meer te vinden; de menschen
staan er opeengehoopt. Er zijn zelfs geen plaat
sen genoeg voor alle leden der familie Veuillot;
en worden stoelen aangesleept door de zijpaden,
reeds geheel door de menigte gevuld.
Doch de plechtigheid beginnen; de hel
dere klok rinkelt de tien uren. De kapelaans en
de supérieur van de basiliek wachten op de
trappen; de superieur wuift naar het zij-koor
en even later zet het orgel zijn breede klanken
uit en bet koor heft het „Tu e3 Petrus" aan.
Het korte plechtige tikken van de stokken der
oereinonieuze „suisses" klinkt helder op den
steenen vloer; de stoet nadert.
Een onafzienbare rij priesters en prelaten be
klimt langzaam de trappen van liet priesterkoor.
Een Dominicaan in. hef sobere kleed zijner orde
opent de rij. Dan volgen in rijke sohabeering
kanunniken in purperen kappen, sommige met
hermelijn omzoomd; vicarissen in korte purpe.
i'exi mantels; een vijftiental bisschoppen volgt
en ton slotte, bekleed niet dc gewaden voor bet
opdragen van het H. Offer, de forsohe, doch
gebogen gestalte van Z. D. H. Mgr. Villard, bis
schop van Autiiin. Hem volgt, begeleid door
zijn vicaris en ©en secretaris, Z. Em. kardinaal
•Lugon, aartsbisschop van Reims, met den rob-
den mantel golvend om de eerbiedwaardige
gestalte van dien oft^oogen grijsaard-. Dan
sluit Zli.m. kardinaal Amette, die de plechtig
heid leiden zal, den stoet. Z.Em, is gekleed in
dep g rooten nooden staatsiemiantel met blank
hermelijn omzoomd, waarvan de golvende sleep
gedragen wordt door koorknapen,, evereeens ge
heel in 't rood. En weer valt ons op, boe het
droef en bekommerd gelaat van .Zijne Eminen
tie afsteekt'bij dien vorstelijkeii tooi.
Tijdeus het H. Offer werd het Credo door de
overtalrijke aanwezigen niedegeaongeu. Bij het
einde der Mis zong ©en bas-solo het overbekende
„geestelijk testament" yan Louis Veuillot:
Mettez a mon cöté.ma plume
Sur le coeur le Christ, nixin orgueil.
Doch het H. Oif©r is geëindigd. Voorafge
gaan door liet kruis, door koorknapen en ka
nunniken trekken d® kardinalen van het pries
terkoor naar het midden der kerk, waar Z.Em.
plaats nemen tegenover den kansel. Dan,
wanneer wij ons omwenden, zedgt de
zien wij, hoe tot de groote deuren der basiliek
de menigte opeen gedrongen staat, onbeweeglijk,
een compacte massa. Het is o*n zee van hoof
den, eon branding gelijk.
De kansel wordt beklommen door een bisschop
in het paars, een. korte, ineengedrongen gestalte.
Doch d© energie leef' in dien kliooken, vier
kanten kop en die intelligentie in de klare, door
dragende oogen. Hef 18 Z. D. H. mgr. Touchet,
bisohop van Orleans, een „luister van bet Fran-
sche episcopaat, gfdÜ'c zelfs Jaure-s hem eens
noemde.
Wanneer zijn zingende stem door die ruimt©
te vihreeren begint, hooren wij in die stem den
barstoehtelijken geestdriftigen strijder, dooh ook
d©n hai-tstoohtelgken minnaar van wat hij
groot, goed. en heilig acht. En bij alle», wat dieze
nobele bisschop vereerd., neemt Louis Veuillot,
een der eerste plaatsen in.
Mgr. Touchet begon met Louis Veuillot te
schetsen als soldaat.. In zijn strijd, hoe ver
scheiden ook in de uitingen, staat één doel hem
steeds voor den geest. Wat hij nastreefde; waar
voor hij streed, was „la magnificence de Dien,"
de pracht van God. Hiervoor gunde hij zich geen
rust: omd/at hij strijder wilde zijn,-de goede sol
daat van Jezus Christus.
Deze strijdlust zat hem in het bloed. Deze
strijdbaarheid bracht hem tot het journal isme.
Hier was hij op zijne plaats. Hij vluchtte nooit.
Hij vreesde nóch de tegenspraak, nóch de te
gensprekers. Hij riohtte zich tegen alles, wal
aan de pracht van God in den weg staat, docli
tegen een© zaak vooral, den laster. Hij wist hoe
heel dit werk van bederf, door de encyclopedis
ten voorbereid en voltrokken in onze dagen,
zijn kracht, vond in dit een© vooral: den laster.
Hij is de strijder, de soldaat tegen den laster
vooral. Hij is hot van het oogenblik af, waarop
God hem riep en hij in ootmoed antwoordde:
„Heer, bier ben ik!"
Hij was een apostel en als apostel een apolo
geet. In zijne apologie bracht hij de geestdritf
van don apostel. Wanneer hij ziet hoe slechte
herders het volk in gevaar brengen, dan over
wint hij ieder aarzelen, omdat zijn hart brandt
van medelijden voor het volk, dat hij niet in
dwaling wil zien.
Zoo was bij een ster in den donkeren nacht.
Hij was een strijder voor de grootheid, voor
het recht, voor de vrijheid, voor de eer van zijn
Meester Jezus Ohrïsfus, Hij was een strijder,
getrouw en ernstig.
Glorie, eer en zegening, zij hem door ons
gebrachtaan hem, die leefde en streed voor
God, voor Frankrijk en Voor zij,n geslacht.
Na de rede van mgr. Touchet, verhief Z.Em.
kardinaal Amet'to zich van zijn zetel. En terwijl
de menigte eerbiedig nederkniekle, schonk hij
aan die duizenden 'namens don Paus van Rome,
op dit feest van den groeten Pauselijken sol-
daal, den zegen van den Vader, den .Zoon en
den Heiligen Geest.
Dan gingen de duizenden langzaam uiteen,
diep onder den indruk dezer eenvoudige, doek
grootscbe plechtigheid, waarin de bloem van
Frankrijk's epioopaat en van Frankrijk's ge
trouwe Katholieken hulde had gebracht aan een
der grootste Katholieken van on,
Militaire eer voor lief Allerh. Sacrament.
i' In dc Belgische Kamer is oen interpellatie
behandeld over de verplichting van militai-
ren om eer te bewijzen aan het H. Sacrament.
Aanleiding daartoe was het feit reeds eenigen-
tijd geleden door ons medegedeeld, dat een
soldaat, die zijn ge veer nederzette toen het
H. Sacrament, voorbijtrok 'door deu A n twerp-
sehe krijgsraad is veroordeeld tot acht da
gen gevangenisstraf.
Minister De Broqneville verdedigde het
vonnis, dat door de linkerzijde werd bestre
den met een beroep op art. 15 G. W. en de ge
wetensvrijheid. Ten slotte werden twee mo
ties ingediend, een door Woeste, luidende:
„De Kamer, overwegende, dat noch artikel
15 der Grondwet, noch de gewetensvrijheid hij
deze bespreking zijn betrokken; de verklarin
gen der regeering goedgekeurd en er zich
hij aansluitend, gaat over tot dc orde van
den dag."
Deze dagorde van Woeste werd aangenomen
met 88 stemmen legen 54 en 1 onthouding.
Het nieuwe Grieksche leger.
De generale staf van het Grieksche leger
is met zijn werkzaamheden tot reorganisa
tie van hot leger gereed gekomen. Het vol-
i gend plan is ontworpen. Het leger zal op oor-
logsvoet 450.000 a 500.000 man omvatten. Het
zal in G corpsen zijn gesplitst, die in vredestijd
54 regimenten zullen omvatten verdeeld over
18 divisies. Aan iedere divisie is toegevoegd
een afdeeling berggeschut, beslaande uit drie
batterijen. De artillerie te vekle zal bestaan
uit 72 batterijen, verdeeld over 12 regimenten,
hieraan worden nog toegevoegd 15 houwitser-
batterijen met 4 stukken geschut elk. De ar
tillerie zal ter beschikking van den opperbe-
vehebber staan, die ze over het leger zal ver
doelen.
De 18 divisies zullen in vredestijd reeds be
staan. Men zal het systeem van 4 divisies in
vredestijd en de andere formceren bij do mo
bilisatie uit reservisten» opgeven, daar d
systeem gebrekkig en onvoldoende geblekcte
is.
Het Grieksche leger zal voortaan dus h
staan uit 54 regimenten voetvolk, 72 hall
rijen te velde, 72 batterijen berggesohut en
honwitserbatterijen.
De genietroepen zijn naar evenredigbei
versterkt, de cavalerie, die tegenwoordig u'
één brigade bestaat, wordt op 10000 man g
bracht.
Het aantal kanonnen bedroeg voor dén oo
log 636, 180 zijn op de Bulgareu en 125 op cl
Turken veroverd. Griekenland zal dus ovo
1000 goede kanonnen kunnen beschikken.
OUDERDOMSRENTE AAN BEHOEF- i
TIGEN'. i
Het wetsontwerp tot verleening van oudei
domsronten aan behoeftigen, dat door d
Regeering bij deu Raad van SUitc ter overwe
ging aanhangig is gemaakt, houdt, naar me
verneemt, o.a. in, dat recht op eene outlej
domsrente heeft ieder die aannemelijk maak
dat bij: zeventig jaar is of ouder; b. behoefd 1 1
is; c. niet na het bereiken van den leeftijd var
vijf-en-zestig jaar onderstand heeft genotc.
van een gemeente of van een instelling va
weldadigheid, voorkomende op de lijst in ar
3 der Armenwet bedoeld, en indien bij gehnw
is; d. dat ook zijn echtgenoot behoeftig i:
zulks behoudens eenige in de wet. genoemdf
uitzonder! ngen.
De rente gaat in op deü dag, waarop d
aanspraak op nente is verkregen, doch nic
vroeger dan drie maanden vóór den dor
waarop de rente-aanvrage bij het gemeen talie
stuur inkwam.
Van het reeht op ouderdomsrente word
uitgesloten hij die: a. na het bereiken va ij;
den leeftijd van zestig jaar bij een vonnisi
dat onherroepelijk is geworden, is veroordeel^
tol gevangenisstraf of tot plaatsing ir. eer
Rijkswerkinrichting, een en ander voor eer1
jaar of langer; b. misbruik van drank, pleeg
te maken of op andere wijze een bokenc
slecht levensgedrag leidt.
Mede worden uitgesloten: a. Nederlanden
of Nederlandscke onderdanen, die niet godn
rende de laatste vijf jaren vóór hun rente
aanvrage onafgebroken in Nederland hui
hoofdverblijf hebben gehad; b. anderen dar-
Nederlanders of Nedcrlandsclie onderdanen
die niet gedurende dc laatste twintig jaren
vóór hun rente-aanvrage onafgebroken in Ne
derland hun hoofdverblijf hebben gehad.
Zij, die gedurende zes maanden onmidde]
lijk voorafgaande aan den dag'van aanvragti
der rente, onafgebroken in Nederland hun
hoofdverblijf hadden, worden geacht, godn.
rende het hiervoren bedoelde tijdvak van vijl
1 resp. twintig jaren, onafgebroken in Nederr
j land hn'n hoofdverblijf te hebben gehad, ah
zij in dat tijdvak' niet gemiddeld een maand;1
'per jaar of langer bun hoofdverblijf lnii'oi
Nederland 'hadden.
Voorgesteld wordt bi t bedrag der ouder,1
domsrente te bepalen op 104 gulden per jaar
doch voor ieder der echtgenooten aan wie
beiden een ouderdomsrente is toegekend, 78
gulden per jaar.
Dc ouderdomsrente wordt gebracht ton las A
le der gemeente, waar de rechthebbende zijn'
hoofdverblijf liad op liet. tijdstip van dc aan.'
vrage. Door het Rijk wordt aan dc gemeente
een© vergoeding verstrekt van 50 per hoofd
ofd,
uit©
99
Aan gemeenten wier kosten voor de
voering der wet over bet afgeloopen kalen-'
der jaar niet worden gedekt door die vergoe-'i i
ding, kan door de Kroon eene toelage uit,
's-Rijks schatkist worden toegekend.
De uitbetaling der rente geschiedt eenmaal
per week.
Ingeval de betrokkene in een krankzinni
gen gesticht, gevangenis of 's Rijks werkin
richting verblijft of zich door de vlucht unn'
de gevolgen eencr veroordeeling heeft ont
trokken of zijn hoofdverblijf buiten s lamb
heeft, wordt de rente tijdelijk niet uitbetaald. |i
Voorts worden nog bepalingen voorgesteld,1
omtrent verjaring van de uitbetaling (na 1
aal') omtrent beroep van dc beslissing van
het gemeentebestuur over de al of niet uil 1
betaling bij God. Staten en verder bij don
den Oentralen Raad van Beroep bedoeld i»
de Beroepswet enz.
JOLIGE PLEYTE.
Men schrijft aan de Msb.:
lu de vergadering van dc Tweede Kamer
der Staten-Generaal van Maandag j.l. herin-:1
nerde de Minister van Koloniën volgens hot.i
analytisch verslag er aan, dat bij de algcmce-
.8
„Om negen uur
Het. gesprek werd langzamerhand alge
meen. Enkele oogeublikken werd de staat
kundige toestand aangeroerd. Maar het groot
gevaar waaraan men in die dagen blootstond,
door zich over staatkundige of godsdienstige
kwesties nit te laten, en waarbij één woord,
zooals meermalen door feiten was bewezen,
voldoende was om iemand naar het rijk der
ichap hebben: een zu^ een gezel-1 dpodeu te voeren, maakten oen ieder huivc-
de een jongen, die^fi r' een rechtegeleer- rig om over zulke teedere punten het woord
ke'oft mi ik die al twinr''1'1 ('en schildknaap te voeren.
n tafel zal zal 'n»8,Jaai" aan het hoofd Over den ongunstigen gezondheidstoestand
Tl; kon ltet nooit beter \v>rSn'lt'er zijn"" van deD konhl^ waa^de het echter een leder
.—en" de.de vraa.g of de conservatieve partij, onder
paan mi 7!j aanvoering van den hertog van Norfolk en
Spoedig banden wot b« do «len bisscop Gardiner, door de katholieken
boite ouin.gtt i j' n her- j gesteund, dan wel de partij der hervormers,
berg mc-l haar h ».>n priester -/Vl^f" or c,en Anglieaansebon aartsbisschop aan-
wnd vuur, aangesm ei De p ijler zat d> de Kympatilie (]os konh)g8 zon win.
oil loc,. \au de zaa Y-nrlimu die ,"'n- Hcst-goJd hier niet de vraag, welke partij
de geneesnoer sprak met een 1™e*d«"keid in bet Parlement vormde,
aan. rhemnat.ek eed; de rechtsge:letrie had maar welke bij den koning deu meesten bij-
mei t: zijner cliënten, die met hem naarval vond.
Em-ter reisde, om de eerstvolgendei zittingDe rechtsgeleerde gaf hier aan bet gesprek
van ne rechtonnk bij ts wonen, een druk ge-oen gen eel andere wending,
éprek over verschillende wetten en verorde-„Heeft iemand uwer oolT iets geboord van
cingen aangeknoopt. d« twee veroordeelden, die te Exeter aan de
Toen de vreemdeling, die geheel het voor- galg zijn ontkomen?"
komen van een landbouwer had, met zijn zoon I De roodharige schildknaap sloeg hij het,
(binnenkwam, stond de schildknaap plotseling hooren van deze woorden een nauw tellenden
4>p, staar-]»» her. herhaalde malen aan, cn een hlilc op liet gelaat van don landman en zijn
(uitdrukking van verwondering en genoegen zoon.
tevens o ver toog sjjn bleek gelaat I „Volstrekt niot.** zeid© erenceshocr. dio
i van Exeter kwanl, el1 T) reis naar Wells was,
„en toch is een nauwkeurig onderzoek inge
steld. Maar wie kan de wildernissen van Dart
moor niet goed gevolg doorkruisen, waar z.ij
ongetwijfeld een schuilplaats vonden?"
„Heeft niemand voor die ontvluchting aan
de galg geboet?" vroeg de koopman.
„Tot dusverre nog niemand", zeide de schild
knaap, met een grijnslach op het gelaat
„Dan zal het wel spoedig gebeuren,- zeide de
rechtsgeleerde.
Do schildknaap sloeg anderiüael een vnri-
gen blik op den jongen landman, die een
oven scherpen blik op zijn tafelgenoot, wierp,
en deu schijn van de grootste onkunde niet
deze zaken aannam, en maakte in plat De-
vonsch dialect de opmerking, dat Dartmoor
niet bijzonder geschikt is voor schuilplaats.
De schildknaap keek verlegen op.
Do waard onderbrak deu loop van liet ge
sprek, door de gaston to verwittigen, dat bet
avondmaal gereed werd gemaakt, en weldra
waren de spijzen opgediseht.
I Het ui teen loopend gesprek, dat gedurende
deu maaltijd over verschillende za<<en werd
gevoerd, kunnen wij geroedelijk achterwege
laten. Daarna verwijderden de gasten zich
naar buuno slaapkamers, die zich alle op de
bovenverdieping van bet gebouw bevonden,
want zolders en vliering waren door aanbren
ging van bouten beschotten in kleine ver
trekjes afgedeeld, en elk met een dakvenster
voorzien
i Op een 'van deze kamers, die ongeveer bet
1 middelpunt van alle andere uitmaakte, ston-
den twee rolbedden, die voor den landman
.'en zijn zoon bestemd waren. Gelijk bekend is,
bevonden zij zich op weg naar Glastonbury,
jom de laatste wenschen van deu Abt ten uit-
voer te brengen, voordat zij Engeland voor-
goed zouden verlaten.
„Cuthbert," zeide diens pleegvader, „zeker
heidshalve moeten wij morgen tweë verschil
lende wegen volgen. Gij moet over Illminster.
en Langport reizen, en ik zal een meer zui-
d el ijken weg kiezen over Crewkcrne en II-
obester. Zij, die twee personen trachten op te
sporen, wier uiterlijk volkomen beantwoordt
aan dc reeds gegeven omschrijving, zullen ons
met te minder gemak kunnen ontdekken,
Cutlibert. was met. dit voorstel volstrekt niet
i ingenomen.
I .Moeten wij dan werkelijk scheiden, vader?"
zeide hij- „Wij ziju in gevaar, en ik zou gaarne
by u blijven; ik ben jong en sterk, en zou in
staat zijn geweld te trof scoren. Zie hier, wat
ik or van deuk. Ik heb beneden in de zaal
een oude kennis van de Glastonburyschool
herkend, die toen een mijner heftigste vijan
den was. en nog mem dan dat, hij beeft do
lieden tot gids gediénd, die den achtenswaar-
digen abt gevangen namen. Ik bedoel dien
roodharigou schildknaap; bij licet Nicholas
Grabber, j.k geloof dut ook hij mij herkende,
doch ik deed mijn best om zooveel mogelijk
onbekend te blijven,"
i „Dat zon een reden te meer zijn, om van
elkander te scheiden Wellicht blijft dan een
de kans, om veilig over te komen, en wij bei
den kennen het geheim. In vergelijking met
den te vervullen plicht: beteekent het gevaar
waftrin wij ons begeven, niets. Een dag rijden
is voldoende, om op onze bestemming te ko
men. Gaan wij bij het krieken van den dag
op reis, dan zijn wij zeker te middernacht in
do oude abdij. Het zal volle maan zijn, en nie
mand zal ons kunnen storen. Wij kunnen dan
de papieren verscheuren en vernietigen, en
ons op weg begeven naar Lyme Regis om ons
in bet schip van uw oom in te schepen. Gij
zijt immere zeker, t&et kAtt ver
trouwen
„Volkomen zeker, hij tioudt veel van mij."
„Bovendien behoeven wij liern niet meer
te zeggen dan noodig is. Het zal voor hem,
look veel veiliger zijii. Laat mij uw nog eens
eenige zekerheid vragen omtrent het geheim.
Ik moet volkomen goed vertrouwt zijn met
do wijze waarop ik de deur kan openen."
i „De vierde roos van de deur en do derde
van den grond."
De waardige man maakte een kleine aan-
teekening.
j „Nu,.beste Cuthbert, gaan wij ons avondge
bed bidden, en begeven wij ons ter ruste. Wij
moeten vroeg opslaan."
j De eerste zonnestralen schoten flikkerend
op de oude herberg neer. Het was een frisscho
heerlijke morgen, juist geschikt, om iemand
voor een wandeling, le voet of te paard uit te
j noodigeu.
Cuthbert kwam nepakt en gezakt naar bui-
