Uoor onze JugtR*Weitjes.
Van Overal.
Letteren en Kunst
Beste Uriendjes en Uriendinnetjes,
A
1
R
L
E
t
Dupuy-papierfabriek te Port Rousseau, bij
Angoulême, is door brand totaal verwoest.
Honderd en twintig man zijn dientengevolge
buiten werk geraakt.
worden betaald 0,65 van inkomens boven dit
bedrag 10,61 en van de allerhoogste inko
mens 10.81
De post onvoorziene uitgaven werd uitgetrok
ken op 28,801,881, waaronder zijn begrepen
21,000 voor verhooging van de ambtenarensa
larissen 1450 voor de hoogere kosten inge
volge de wijziging van het werkliedenreglement
en 1350 als aflossing van de overneming van
De Iloopbrng.
Behalve tie hoofdelijke omslag met ƒ46000
worden verhoogd: de tonnenbelasting met
ƒ10,000, do begrafenisrechten met ƒ1500, de
havengelden met ƒ24,500, te zamen met ƒ25,500
buitengewone onvoorziene uitgaven; een totale
verhooging van 107,500.
Zonder debat of hoofdelijke stemmingen
werden goedgekeurd de door B. eu W. voor
gestelde wijziging der verordening betreffende
liet brand wezen ingevolge de reorganisatie der
brand» eer.
Aan den weihouder Kamphuijs werd voor zijn
arbeid te dozen opzichte hulde gebracht.
Tot leden van de commissie van toezicht op
h-.-t lager onderwijs werden benoemd: mevr.
H. E van der LaanLeeflang, en de heeren
E. J. Veldhuyzen, P. Molenberg, O. Berkouwe,'
Sr. en A. J. Dorjee. Tot leden van het Burger
lijk Armbestuur werden herbenoemd mevr. C.
4. Buijn on de heer D. Kraaij .Tr
I GRAFPERKEN' EN EEN FRESCO UIT DE
15e EEUW.
Er zijn in do laatste maanden in de Fran-
£<•1 kerk op het Pieterskerkhof te Utrecht,
schrijft het „U. D." verschillende: werkzaam
heden verricht, voor het aanbrengen van een
installatie voor centrale verwarming. Deze
werkzaamheden zijn thans geëindigd en dus
mogen wij nu wel niededeeleii,-wat zich daar
in.) i.iotut voorgedaan.
Voor de inrichting van een stookgelegenheia
eu het stellen van eohigo machines it* de
ruimte vuri het kerkgebouw, achter den muur
goh gen, waartegen de predikstoel staat, was
het nood zake lijk den vloer op te breken en
den grond uit. te graven. Toen stoette men op
een zeer grootc grafzerk, die blijkbaar bij
roeger© kerkrestauraties (van 1043 tot 1583
was de St. Pieterskerk een Roomseh-Katho-
liek bedehuis) bedekt was geworden met klin
kers en waar men dus eenvoudig over heen
liad gebouwd. Bij het ontdekken van 'deze
zoor zware zerk heeft men dien steen zorg
vuldig blootgelegd, om alle beschadiging er
van te voorkomen; het bleek een grafbedek
king te zijn uit den jara 1467. In dien tijd
bevond zich hier een zijkapel van de kerk en
zoo is het niet geheel onmogelijk dat op deze
plaats weleer E. K. geestelijken begraven
zijn geworden. Toen men de zerk geheel ont
graven had en haar met buitengewone inspan
ning had opgelicht zij woog 7000 kilo
aanschouwde men een ledigen grafkelder;
slechts in een der hoeken lagen 'n paar
beenderen. Zeer waarschijnlijk had men den
kelder bij een vorige gelegenheid reeds ont
ruimd. Toen men echter een der muren in
dezen kelder doorbrak bleek men in een twee
de grafruimte te komen; hier vond men en
kele geraamten, de kisten waarin zij*'gelegen
hadden, waren geheel en al vergaan, alleen
wat schroeven en hengsels lagen nog op den
grond met een naam plaats van een der lijk
kisten, met den naam Rarchman van Wuij-
tiors er op gograveerd. l>o geraamten en
beenderen zijn door de goede zorgen van
het kerkbestuur in een steenen kist opnieuw
ingemetseld.
Op den muur, waarvan wij zooeven spra
ken, werd een fresco gevonden, voorstellende
Jezus aan 't Kruis, denkelijk uit de 15o
eeuw. J)eze muurschildering werd omzichtig
uitgezaagd cn vervolgens overgebracht in de
kerk zelve, waar men haar heeft ingemetseld
in den muur, achter het schip van de kerk,
rechts van den ingang. Het kerkbestuur heeft
er een gordijn voor doen hangen, om heb
kunstwerk te bewaren voor vervuiling door
stof enz. Voor belangstellenden is het to zien;
men heeft zich daartoe slechts aan te meldca
bij den koster van de Fransché gemeente.
De grafzerk is niet zonder moeite getrans
porteerd naar do kerk, om een plaats te krij
gen J>ij do vele andere g ral stee non die hier
liggen. Men vindt haar dadelijk achter het
ecliip, recht tégenover het middenpad dat naar
den preekstoel loopt.
MULTATULI.
Belangrijke artikelen zijn door Jlir. W.
fl. W. de Koek in „De Tijdspiegel" gewijd
aan den man, die anderen en zich zelf wijs
maken wou, dat hij zou zijnde kampioen, ge
loofsheld en martelaar van Lebak. Bedoelde
'artikelen bouwden voort op hetgeen te vo
ren door verschillende schrijvers was in het
licht gesteld.
Van Vloten in diens „Onkruid onder de
Tarwe", Meerkerk, Marie Anderson, Dr.
Swartli Abrahams, Pater Jonckbloet had
den niet te vergeefs gewaarschuwd. Hej;
werk van Jlir. de Koek is wellicht minder
oorspronkelijk, doch bij de herlevende ver
goding van het individu, dat zich noemde
Multatuli d.w.z. ik-heb veel geleden: als
of hij nog niet veel meer deed lijden 1
kan daaraan groote waarde worden toege
kend wijl de Koek met onbarmhartige kri
tiek dezen mislukten filosoof in diens egoïs
tische mooi doenerij aan de kaak stelde.
Het October-nummer van De Tijdspiegel
behelst een nieuw artikel van jhr. de Koek,
hetwelk als het ware een conclusie vormt
Op diens beschouwingen in vorige nummers
opgenomen. Werd vroeger meer in het bij
zonder op geschetter en onlogisch betoog
en last not least geschiedvervalsching
jgewezen, thans wordt de bijl bij den wor
tel gelegd in het Tijdspiegel-artikel, dat tot
Opschrift draagt: Waarom de Max Have-
laar geschreven werd.
1 Na erop gewezen te hebben, dat Eduard
Douwes Dekker, die bij het verschijnen van
Sden „Havelaar edelmoedige Ja vanenliefde
voorwendde, vier jaar liet verloopen tus-
pchen zijn vertrek uit Lebak en het ter
jhand nemen van den Havelaar, welke voor
Eet recht van den verdrukten inlander heet
te op te komen, betoogt de heer de Koek:
„Eindelijk besloot hij een boek samen
te stellen, dat naasd een middel om 'geld
te krijgen en crediet te behouden, te
vens zou zijn een pleidooi voor eigen zaak.
En d>' geschiedenis van Lebak. „iets
droogs en onbelangrijks", zou worden betT
„canevas", waarop lustig zou worden
voortgeborduurd, totdat in het vage en
verwarde patroon, met zeer veel goeden
wil, ten slotte iets van een strijdkreet
voor den verdrukten Javaan zou door
schemeren.
Zóó en zóó alleen moet „zielkundig"
het ontstaan van den Max Havelaar ver
klaard worden, .en dit vindt bevestiging
in de eigen woorden van haar, „die hem
zoo goed kende", de uitgeefster der Brie
ven, dat het was „de bitterheid die het
Vaderland hem bood," welke hem „pers
te tot het schrijven van den Max Ha
velaar". (Br. 1859 bl. 39).
Hoe hij eindelijk er. toe kwam orfl een
boek samen te stellen leeren ons de fei
ten. Zij toch toonen aan, dat de Max
Havelaar niet ontstaan is als vrucht van
een geweldige verontwaardiging, maar als
product van een slakkerig voortschrijdend
proces.
Eerst kwamen de 4 jaren van rond-
boemeling en luilakkerij. Toen schreef hij
te Brussel „den ganschen dagi aan mijn
Eerlooze" (eene omwerking, die later De
Bruid daarboven zou heeten. „Ik heb idéé
dat ik daarvan iets maak, en als ik slaag
schrijf ik meer."
Om „De Bruid daarboven" gespeeld te
krijgen wendde hij zich tot het Roze-
kruis, een tak van de orde der Vrijmet
selaars, waarin hij een rang bekleedde.
„Al geven ze er mij maar f 100 voor,
èls het bevalt, zou ik voor een tweede
meer kunnen bedingen. Tevens zal ik,
wanneer het antwoord nu op mijn schrij
ven (aan het Rozekruis n.L.) welwillend
is7 van die gelegenheid gebruik maken
om hun de geschiedenis van Lebak vóór
te leggen. Men schrijft in de couranten
thans veel over het slecht bestuur van
Indië eu over de vrees voor opstand enz.
Misschien zal 't hunne aandacht trekken
dat ik dit vroeger gezegd heb dan ieder
ander, (n.L bij zijn aanklacht van de Le-
baksche Hoofden in zijn eerste" officieele
missive, toen hij natuurlijk veel eer
der dan ieder ander, want er was geen
woord van waar schreef, dat de ge
ringe man „poe-ssing van de vexatie" zou
opstaan, en later, toen hij weer een op
roer met heel veel bloederigheid uit zijn
broekzak haalde, om de' paleisdeur van
Duvmaer van Twist geforceerd te krijgen,
dat echter niet gelukte). In 't kort, als ik
nu met hen in aanraking kom, zal ik
beproeven mij een kring te scheppen, die
partij voor mij neemt."
Hou weinig de held, die voor had ge
geven slachtoffer te zijn van plichtsbesef,
op sympathie aanspraak maken kon, blijkt
uit hetgeen de heer de Koek mededeelt no
pens den man, die uit den treure vertelde,
dat zijn eenige doeL was een bestaan te
verkrijgen voor zich zelf en zijn gezin.
,;Docli cr zat geen fut in Multatuli, daar
tegenover heel veel wind!
ALs men Multatuli wilde helpen, zooals
bijv. de Multatuli-Commissie, waarin man
nen zaten als prof. Kern, Wertheim, prof.
Quack (uit dankbaarheid een „uiligen bab
belaar" genoemd) en Stieltjes, luchtte hij
allerlei onzinnige gevoeligheden, als ge
volg van bespottelijken eigenwaan, zoodat
liet eind was, dat men zich terugtrok. Had
hij werk dat goed betaald werd, dan stuur
de hij door onverschilligheid de zaak in
het honderd. Zoo b.v. had zijn vriend Mr.
H. des Amorie van der Hoeven hem ge
holpen aan een relatie met „De Samarang-
scbe) Locomotief". Hij zou om de veer
tien dagen een causerie zenden en zou
daarvoor ontvangen f 1000 per jaar, waar
van drie maanden hem vooruit betaald
werden. Dus voor 26 brieven f 1000. De
betaling en behandeling waren dus meer
dan royaal. Maar hij verzuimde kopie te
sturen, gelijk het heet: „meegesleurd in
een maalstroom van zorgen." Soitl Maar
men zou dan denken dat er excuses ge
maakt werden. Doch Dekker stelde zich
telkens voor aan den heer van Kesteren,
don hoofdredacteur van het blad, te schrij
ven om zijn verzuim goed te maken, maar
hij kwam er niet toe." Het eind was
dat een ander hem verving. (Br. 1870
1875 bl. 8). Dus een gemakkelijke in
komst van f 1000, weggegooid uit slor
digheid en geniale luiheid. En toch schrijft
hij aan Mr. Wintgens: bleef ik
zwervend, meermalen geen plaats hebbend
om het hoofd neer te leggen, vaak niet
in staat om mijn kinderen 't noodige voed
sel te geven,. Dit is de letterlijke waar
heid, geen phrase." (id. id. bl. 89.)
En als Funke bezwaar maakt tegen het
drukken van de inderdaad zoutelooze, al
leen door haat ingegeven klappermans-
rijm-grafschriften op den Minister Thor-
becke, hooren we (id. bl. 168): „Ik heb
wel wat anders verricht dan dat mannetje.
Onder de Tliorbecksche absentie van eer
lijkheid, moet ik, die altijd nu sedert drie
en dertig jaar als man, zeer zwaar ge
werkt heb, en steeds het goede beoogde,
werken om geen honger te lijden! En
dikwijls leed ik honger. En één wapen
zou te laag staan om de principes aan
te tasten, die dat veroorzaken? En aller
lei smeerlappen zijn ministers, of waren
datl merci!"
Deed Multatuli zijn bewonderaars ein
delijk de eer van da kuldobiijkgiiteji,
die veiligheidshalve in een lijfrente wer
den omgezet, wel te willen aanvaar
den, dan geschiedde het op deze wijze:
In 1882 gelukte eindelijk een der vele
aangewende pogingen voor een „Nationaal
Huldeblijk." Men kreeg f 20.000 bij elkaar
en Multatuli ontving een lijfrente van f 70
en zijne vrouw van f 50 per maand. Hoe
werd dit door betrokkene opgenomen?
Multatuli spreekt (Br. Laatste Per. bl.
258 e.v.) van „'n ouwemannig pensioen
tje" waar hij ,,'n schitterend huldeblijk
verwachtte." Verder heet het ,,'n pen
sioentje dat mij voor gebrek lijden be
veiligt. Hoogstens! Om redelijk te blijven
leven moet ik voortgaan met vertellink
jes schrijven." Die Lijfrente vindt hij dan
ook een „armzalige taxatie," een „verne
derende taxatie." In het kort, tal van der
gelijke fijne uitlatingen schrijft hij „in
zeer vertrouwelijk en brief." En zijn we
duwe geeft die dankbare brieven aan de
openbaarheid prijs vermoedelijk als kiesch
bewijs van eigen dankbaarheid 1"
Wil men een staaltje van de beminnelijke
goedmoedigheid waarmede de man die
erop pochte zoovéél geleden te KebEen: Mul
tatuli anderen, aanrandde en beleedigde,
dan volge deze noot uit het artikel van
Jhr. de Kock i
1. Voor zijn tijd genoot en was het geluk
kig, dat Multatuli nooit Imperator is gewor
den, want ze zouden de Nero-periode heb
ben beleefd 1 „Ja, zegt hij, als ik de macht
had gekregen, waarnaar ik uit bestwil (II)
gestreefd heb, zeu ik honderden koppen heb
ben laten, vallen. Misschien duizenden."
(Laatste Periode bl. 831).
De koppen, welke het eerst in het Oolo-
seum van het Keizerrijk Insulinde zouden
gevallen zijn, kunnen we met groote zeker
heid aangeven. Ze zouden die geweest zijn
van:
den schelm en moordenaar Duymaer van
Twist;
den wellusteling en dieven en moorde
naars beschermenden Brest van Kempen;
den lafaard, zijn troep vermoordend en Mi
ch iels;
den tot zulk volkje behoorenden, bevuilen-
den Van Vloten, die hem trouwens voor
9/10 gekeeld had;
de schoeljes Van L'ennep, Van Goldstein
en De Brauw;
den laaghartig-oneerlijken, onbeschaamd-
valschen ellendeling Veth;
het mannetje Thorbecke;
den hansworst, leugenaar en ellendeling
Rochussen
den leugenaar, mótierschrljVer en artikel
fabrikant Busken Huet;
het verdraaide zieltje Potgieter;
het pronkjuweel van onbeduidendheid en
allerordinairst bureaumannetje Pahud;
den vervloekten droogstoppel Hoboken;
den canaille en echten smous d'Ablaing
van Giessenburg;
den 8 millioen uit den! Javaan geperst
hebbenden fortuinzoeker Fransen van de
Putte; den lomperd Heemskerk Azn.;
den onnoozelen en kleinen Leudon;
den knoeier Hasselman;
den uiligen babbelaar prof. Quack;
den professor in twijfelvrees en buitenis
sigheid Oösterzee;
den citeer-zondebok en Engelschen trom
petter Stuart Mill;
den hansworst, kwakzalver, kapellenvan
ger en hagedissenuitteekenaar Wallace (Wal
lace heeft hem ten doode gewond);
den kinderachtigen Darwin;
den gewetenloozen waarheids verkrachter
Mac Auley;
den verzenmaker Beets;
den faiseur Victor Hugo;
den oppervlakkigen, halfwljzen of oneer
lijken kwakzalver Renan;
den schrijver van de meest ambachtelijke
soort Scribe;
den poëzie uit zijn broek' halenden Goethe;
Oef!
Maar daar schiet mij gelukkig te binnen,
dat Mr. van Deventer in de „Nieuwe Cou
rant" van 16 April 1910, naar het blijkt
niet geheel onjuist, gezegd heeft: „Soms was
Multatuli onrechtvaardig in zijn oordeel over
s m m i g e personen." (Ik spatieer).
We zijn er nog niet!
Als tussehenspel zou zijn gekomen de ont
hoofding van de trage en laaghartige Indi
sche ambtenaren en van alle dominé's bin
nen het Keizerrijk, in. Jtuin kwaliteit van tuig;
en sluipende maatschappijbedervers, en van
alle Hoogleeraren der zoogenaamde hooge-
scholen als jeugdbedervers."
Sommige der hier genoemde personen zijn
ons volstrekt niet sympathiek, zegt de Rsb.
Edoch de reden, waarom wij ze veroordee-
len, leverden toch allerminst stof tot afkeu
ring aan een Douwes Dekker, den man der
even onlogische als vaak walgelijke
„Ideeën",
De heer de Koek besluit zijn Tijdspiegel
artikel aldus: „Voor Indië heeft hij niets
of niets noemenswaardigs gedaan; integen
deel, hij heeft Indië's prestige verlaagd 1"
Hij kan het ermee doenl
De nieuwe Burgemeester van New-York.
De nieuwe Katholieke burgemeester van New-
York, J. Mitchell, die met een overgxoote meer-
derheid van 121 duizend op zijn concurrent Mac
Oall werd gekozen, is slechts 34 jaar oud. In
1907 tot gemeente-ambtenaar aangesteld, leer
de hij spoedig de verschillend® misbruiken, die
er in het bestuur heeTsohten, kennen. Verbete
ring te brengen in deze wantoestanden was
voot hem een levenstaak geworden en hij stel
de zich aan het hoofd van een krachtige partij,
om ze te bestrijden. Bij de verkiezingen te New-
York heeft zijn programma „eerlijk bestuur"
gezegevierd.
Gedurende de ziekte van den overleden bur
gemeester Gaynor had hij dezen reeds vervan
gen en onder de ijzeren vuist van dezen eerlij-
Het raadsel van deze week was nog gemak
kelijker dan het vorige, niet waar? De stad
was Haarlem, dus de oplossing was als volgt:
H
e
n
r
i
A
g
n
e
8
d
O
f
a
b
e
n
a
u
r
a
e 1
r
M
a
r
i
a
ken! man werd het mondaine strand van New-
York te Ooney Island „gezuiverd." Hetzelfde
deed hij te Manhattan, een anderen haard van
oorruptie en slechtheid.
Het vertrouwen van zijn medeburgers heeft
hem thans definitief op den burgemee®terszetel
geplaatst en nu kan hij zijn begonnen strijd
voortzetten, zegt de „Msb V
Evenals zijn voorganger, Gaynor, is ook Mit
chell van Iersche afkomst. iZijn grootvader ia
de bekende volksvriend John Mitchell, die door
Engelsche rechters eenmaal tot dwangarbeid
werd veroordeeld.
De tegenwoordige burgemeester van New-
York begon zijn studies in het St. Joseph-col
lege, een Katholieke school te New-YoTk, en vol
tooide ze op de universiteit to Columbia en aan
de hoogesehool te New-York.
.Ylaamsch in het Belgische leger.
Een officier van de burgerwacht te Kortrijk
commandeerde dezen zomer zijn manschappen
in het Fransch. Een der soldaten riep: „In het
Vlaamsch ale het u belieft luitenant." De offi
cier herhaalde het bevel eerst in het Fransch,
later in het Vlaamsch, toen gehoorzaamde de
man.
Wegens weerspannigheid werd hij voor den
tuchtraad gedaagd die hem na ampele bespre
king van rechtsvervolging ontsloeg.
De tuchtraad was van oordeel dat Vlaamsche
soldaten Fransché bevelen niet belioeven op te
volgen.
Een priester aangerand. Dinsdag heb
ben twee rdovers den Eerw. heer Ravel,
pastoor van Versilhac, in het departement,
Haute-Loire, aangerand en gepoogd hem al
les te ontnemen. Gelukkig werden de deug
nieten door een landbouwer op de vlucht
gedreven.
De ongelukkige prinses Een Belgisch
blad meldt:
Prinses Louise van België had te Parijs
een huis in huur. Op het einde der maand
October deed zij een gedeelte van haar meu
belen verkoopen. Wat er nog overbleef was
niet voldoende om de vervallen en niet-be-
taalde huishuur te vergoeden. De eigenaar
der woning heeft nu in kortgeding de uit
drijving zijner huurster en de verbreking
van het contract gevraagd. De rechtbank'
heeft het verzoek toegestaan. De maatregel
is slechts vormelijk, want prinses Louise
verblijft reeds een jaar te Weonen.
In de luclxt meegevoerd. Een zeldzaam
ongeval viel voor in het manoeuvre-kamp te
Ronchin bij Rijssel. Daar was een lid van een
luchtvaart-maatschappij bezig een stel vlie
gers op te laten. Hij had reeds 150 meter touw
afgewonden, toen het brak. De man riep een
groep toeschouwers, die den gang van het toe
stel volgden, toe, het hangend touw te grij
pen, wat zij deden. Maar daar de wind plot
seling aanwakkerde, waren zij verplicht los
te laten, met uitzondering van den 15-jarigen
Gaston Dubus, die vasthield en in lucht werd
opgenomen. Ter hoogte van ongeveer 6 meter
gekomen, moest hij op zijn beurt het touw
loslaten en viel hij op den grond. Hij werd
ernstig gewond en klaagde over inwendige
pijnen. Men bracht hem onverwijld naar het
ziekenhuis.
Ken papterfalyrivik verbranil. De George
Laffe daad van studenten. Naar ge
meld wordt, hebben eenige studenten van de
maponnieke universiteit te Brussel Woensdag
avond een automobiel tot staan gebracht en
den palfrenier in livrei, die naast den chauf
feur gezeten was, met wandelstokken gesla
gen. Het scheelde weinig of een der portieren
was opengerukt, tot grooten schrik van do
twee inzittende dames. Dit voorval verwekte
niet veel opzien, maar thans heeft de Engel-
Bche gezant te Brussel, de Villiers, het Bel
gisch ministerie van Buitenlaudsche Zaken
er van in kennis gesteld, dat de bewuste auto
zijn eigendom was en dat zijn vrouw en zijn
dochter zich daarin bevonden. De minister
van Buitenlandsche Zaken heeft zijn veront
schuldigingen aangeboden en de politie ge
last, een onderzoek in te stellen. De schuldi
gen zullen streng gestraft worden.
Ter dood veroordeeld. Het gerechtshof
te Aken heeft den 23-jarigen arbeider Mar
tin Steegers, alsmede de 38-jarige weduwe
Koclis ter dood veroordeeld wegens een in
gemeenschappelijk overleg gepleegden moord
op den echtgenoot van de tweede beklaagde.
Uit de verklaringen bleek, dat vrouw Kochs
alleen in het jaar 1913 driemaal een poging
beeft aangewend om haar man te dooden.
De camelots dn Roi. Op een meeting van
het comité van actie der camelots du Roi te
Parijs heeft zich volgens de Msb. een eigen-
ardig incident voorgedaan.
Bij het begin der beraadslagingen werd
een jonge man binnengedragen, die aan han-
De oplossing is aldus: Op lossen (ïtaat) ia
mij een (staat) bij z. onder genoegen.
NIEUWE OPGAVEN.
1. In onderstaand raadsel moeten Ingevuld
worden namen van Europeesche steden; in de
bovenste lijn een stad in Frankrijk en in de vijf
verticale lijnen van links af:
1. Een stad in Italië.
2. Een stad in Midden Frankrijk.
8. Een stad in Midden Duitsehland.
4. Een rftftd in Noord-DuAtechJand.
5. Een stad in België.
Al deze steden tellen zee letters.
den en voeten gebonden was en op zijn rug
een plakkaat droeg met de woorden: „een
spion der politie".
I De voorzitter van het comité verklaarde in
naam van de camelots du roi, dat dit jong.
mensch een inspecteur van politie was, en
kort geleden lid van de camelots was gewor-
den. Hij werd verdacht een spion te zijn van
den prefect van politie, en om dit te onder
zoeken, werd hem eergisteren medegedeeld,
dat men van plan was het Waldeck-Rous
seau-monument in de Tuillerieën te vernie
len. Twee uur later was het monument door
een sterke politiemacht omringd.
Later werd de jonge man op straat gezet,
nog altijd geboeid. Hij werd echter weldra
door de politie uit zijn onaangenamen toe
stand verlost.
Na de parelsnoer-kwestie. Nu het vonnis
tegen de dieven van het vermaarde parelsnoer
is gewezen, begin men zich bezig te houden
met de kwestie van de verdeeling van de
'premie van 10,006 p. st. die was uitgeloofd
voor de ontdekkers van bet gestolen kleinood,
I dat een waarde had van 110,000 p. st. Het
1 grootste bedrag der premie, 9000 p. st., zal
waarschijnlijk worden uitgekeerd aan Brand-
stetter en Quadranstein, de juweliers die naar
men zich herinnert, de eerste aanwijzingen
verschaften, welke tot de arrestatie der die
ven leidden. Het parelsnoer, althans bel voor
naamste deel ervan, werd gevonden door een
pianostemmer, zekeren Horne, die eerst vol
strekt niet begreep welke waardevolle vondst
hij_ had gedaan, en die de kralen mee naar
huis nam als speelgoed voor kinderen, maar
toen op den diefstal opmerkzaam gemaakt,
de vondst bij de politie inleverde. Deze man
zal een belooning van 500 p. st. krijgen.
Ook verschillende politiebeambten zullen
giften ontvangen. De kosten voor de assura
deurs van het snoer zullen ongeveer in het
geheel 30,000 pd. st. bedragen. Behalve de pre
mie immers hadden ze te betalen 4000 p. st.
voor aankoop van twee der paarls, voor dat
de dieven waren gearresteerd; de waarde van
de nog vermiste paarls wordt op 12,000 p. st.
geschat en dan komen daarbij de kosten van
'.onderzoek in Frankrijk en elders,
j Toch mogen de heeren nog van geluk spre-
I ken, merkt het Hbld. op. Immers, het klei-
nood was verzekerd voor 130,000 p. st., ze heb
ben dus 100,000 p. st. uit den schipbreuk ge
red. Aau premie ontvingen ze 1012 p. st.
De tunnel onder het Kanaal. De Daily
Tel. verneemt uit wel-ingelichte bron dat drie
ministeries, dat van Marine, dat van Oorlog
j eu dat van Handel, zich reeds met de kwes
tie bezighouden, of bet wenschelijk is een tun
nel onder het Kanaal te graven, van Dover
naar Calais. Zoo de uitslag van deze bespre
kingen gunstig zijn, dan zal de kwestie ver
volgens door de commissie van de rijksver
dediging onderzocht worden. Eerst daarna is
een voorstel bij het parlement te verwachten.
Een ingevroren schip. In Februari 1906
verdween het Engelsche schip „Centennial"
op weg naar Murovan (Japan) naar San
Francisco; geen spoor werd er ooit van ont
dekt en men vermoedde, dat het schip met
man en muis was vergaan.
Deze zee-tragedie is thans ontsluierd, zegt
de Msb., het ontredderde wrak is ingevroren
gevonden in het drijf ijs van de Ocbotsk-ze»
ten noorden" van hét schaarsbéwoöride eiland
Saghalin. Een Russische expeditie, die in de
zen arctischen golf onderzoekingen d< ed, vond
enkele dagen geleden den vastgevroren romp.
Het schip was, hoewel zwaar beschadigd, nog
niet vernield. Zonder.moeite kon men op den
voorsteven het woord „Centennial" lezen.
De leden der expeditie begaven zich aai1
boord maar vonden geen mensehelijke over
blijfselen, alle reddingsbooten waren verdwe
nen.
Daar nócji op de Siberische, nóch op de
Japansche 6tranden en evenmin op de kus'
van Alaska wrakken van reddiiigsbooten zijn
ontdekt, is het buiten twijfel dat het schip
bij een storm verlaten is en de reddingsbooter
door de zee verzwolgen zijn.
tSiport in de gevangenis. De directeur
van do gevangenis te Anamosa in den Staat
low a (V.S.) laat naar we in het Nws lezen
onder zijn toezicht geplaatste gevangen ge
regeld sport beoefenen. Naar zijn meening
is er geen beter middel tot zedelijke ophef
fing der gevangenen dan sport in de open
lucht. Onder zijn leiding zijn er twee voet
bal elftallen gevormd en die hebben ten aan
schouwe v»n een 700 andere gevangenen een
match gespeeld, welke door die belangstel
lende toeschouwers met aandacht werd ge
volgxl. "don wedstrijd heeft een fiportlief*
hebber, die onlangs iets'met de justitie U
vereffenen heeft gehad en nu ©enigszins teger
zijn wil te Anamosa is gelogeerd, een verslag
opgesteld dat is gedrukt en onder de ge
vangenen is verspreid. In zijn critiek over
het spel heeft de redacteur geen namen van
de spelers genoemd, maar hen enkel met hun
i gevangenisnummer aangeduid.
Nu de oplossingen van de andere raadséle:
2. Notenbalk.
3. Maatstrepen.
4. Leiden.
5. Berlijn.
6. Kardinaal Kan Dal Rika.
7. Opa gaat op bezoek.
8. Oplossen is w" »en biizoader genoegen.
Met een z vroolijkt men ieder op.
Met een w ben ik een lichaamsdeel.
Met een t een veel gebruikt keukengereedV
•chap.
4. Ik ben een spreekwoord en besta uit dne
woorden en negentien letters.
7 10 6, 10 j» een ontkenning.
Yi j ii is een huisdier.
8, 18, 12, 15, 3 ia een wapen.
4. 5, 18, 17, 11, 18 ia zeer onaangenaam er
duur. f
5. Welken' ring steekt men nooit aan de»
vinger
6. De boer ata* ssijn eerste naar mijr
tweede en mijn geheel heeft een. timmerman
of metselaar vaak aan de hand.
7. Ik lig in zee, schrapt gij een letter ui»
mijn naam, zoo ben ik een groot dSe*.
8. Ik ben een nuttig huiameubel; verander!
gij mjjn naam door mijn eerste letter in een
andere te veranderen, zoo ben Ik «en bekend!
vrouw uit het Oude Testament.
DE RAADSELREDAOTEUR.
A E L E BLEI.
Meerschuim. Een domme, maar rijke parvent
hoorde de waarde van meerschuim roemem
2. Nicaragua, SanRemo, Lotsohberg, Kitchener. „Nu," zeide hij tot zijn baibier, "voor**j"*.,
In goede volgorde geplaatst vormen de twee i6 meerschuim yoor mz hebben
eerste letters dezer vder woorden den naam van Iemand, zoo aai- moe amer
een stad op den Balkan. dan ,1 an-en-allemar.
3. Met. een g ben ik in ieder huis te vinden.
